Overig
alle pijlers
Aphantasia, heb jij het?
woensdag 9 september 2020 om 12:16
Geen 'plaatje' in je hoofd hebben als je aan iets denkt. Geen appel voor je zien als iemand zegt: stel je een appel voor. Tot voor kort wist ik niet dat het bestond. Ik vond het ook altijd raar als mensen zeiden 'hou op, ik ben een beelddenker!', want dan dacht ik, ja dat is iedereen toch?
Maar er zijn dus mensen die nooit iets voor zich zien. Aphantasia wordt het genoemd. Er zijn genoeg artikelen en filmpjes over te vinden. https://www.scientificamerican.com/arti ... is-blind1/
Overigens kan ik ook smaken, geuren, en muziek voor de geest halen, en dat kunnen mensen met aphantasia meestal ook niet. (Oja en discussies over 'hoe zie jij de week voor je' zijn ook altijd leuk
)
Heb jij dit?
Maar er zijn dus mensen die nooit iets voor zich zien. Aphantasia wordt het genoemd. Er zijn genoeg artikelen en filmpjes over te vinden. https://www.scientificamerican.com/arti ... is-blind1/
Overigens kan ik ook smaken, geuren, en muziek voor de geest halen, en dat kunnen mensen met aphantasia meestal ook niet. (Oja en discussies over 'hoe zie jij de week voor je' zijn ook altijd leuk
)Heb jij dit?
woensdag 9 september 2020 om 14:41
Nee, dat denk ik ook niet. Maar daarom denk ik dat het veel meer te maken heeft met hoe wij onze gedachten beschrijven dan dat er zo’n enorm onderscheid is in de manier van denken.whateverever schreef: ↑09-09-2020 14:39Ik denk niet dat beelddenken zo logisch werkt als je hier beschrijft, zolang een beeld redelijk ergens bij past en niet helemaal onjuist is het functioneel.
woensdag 9 september 2020 om 14:42
Ik lees veel liever dan ik een film kijk, want als ik een boek lees, dan is het alsof ik naar een film zit te kijken. Natuurlijk een boek over managementtechnieken of wiskunde anders en het ligt aan het onderwerp of ik er een soort beeld bij heb. Laatst een boek over onderzoeken naar de connectie tussen bewegen en ouderen, en bij uitleg over hoe iets uitgevoerd werd (bv ouderen kregen bewegingsles), dan zie ik daar wel een groepje ouderen voorbij hopsen. Als het geen beeldmateriaal is, wordt het voorgelezen door mijn innerlijke stem. En het ligt er ook aan of ik alles lees in een tekst of een soort scan doe...
Mijn innerlijke stem is, sneller dan mijn gewone stem. Want bij mij gaat hardop lezen veeeeeeel langzamer dan lezen in mijn hoofd.
Een voorbeeld als ik aan het tikken ben, dan hoor ik in mijn hoofd wat ik wil schrijven en mijn vingers tikken dat dan, maar als die stem te snel gaat dan krijg ik rare zinnen omdat ik dan woorden oversla. Dus dan moet ik echt even langzamer denken. Met blind teksten overtikken is het nog een graadje erger, want dan lijkt het denkgedeelte een beetje uitgeschakeld te zijn.
Ik ben zelf wel visueel ingesteld, maar tekst/cijfers zijn eigenlijk ook geen probleem.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 september 2020 om 14:44
Precies, ik denk dat het je ermee bezig houden hoe je denkt het belangrijker maakt dat het is.rumforviva schreef: ↑09-09-2020 14:41Nee, dat denk ik ook niet. Maar daarom denk ik dat het veel meer te maken heeft met hoe wij onze gedachten beschrijven dan dat er zo’n enorm onderscheid is in de manier van denken.
woensdag 9 september 2020 om 14:48
Misschien dat ze beter in staat zijn om concepten, woorden ed te begrijpen omdat ze het voor zich kunnen zien. Een beetje zoals in testen dat ze zeggen: zie je deze kubus, als we die uitvouwen welke plattegrond krijg je dan. Dus dat je in je hoofd moet contrueren of de plattegrond leidt tot een kubus en/of andersom. Het voor je kunnen zien. Misschien dat HB-ers hier significant beter in zijn dan de rest?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 september 2020 om 14:52
Ik lees ook liever, maar dat heeft er meer mee te maken dat ik saaie stukken sneller kan lezen en indrukwekkende stukken meer op me in kan laten werken.
woensdag 9 september 2020 om 14:59
Ik lees ook liever dan ik een film kijk, ik vind het heerlijk om op die manier een "film" in mijn hoofd af te spelen.
Heb het trouwens ook als ik een kookboek lees, dan "proef" ik de recepten gewoon.
Een heel groot nadeel van dat beelddenken is dus ook dat als er (aan tafel) over bepaalde dingen wordt gesproken ik mijn eten niet meer lust. Dat kan van een vieze vlek in kleding zijn, tot een spin die mijn kind zegt doodgetrapt te hebben of huiduitslag etc.
Het is overigens niet zo dat ik me er de hele dag van bewust ben dat ik in beelden denk. Zijn jullie je dat dan wel bewust?
Heb het trouwens ook als ik een kookboek lees, dan "proef" ik de recepten gewoon.
Een heel groot nadeel van dat beelddenken is dus ook dat als er (aan tafel) over bepaalde dingen wordt gesproken ik mijn eten niet meer lust. Dat kan van een vieze vlek in kleding zijn, tot een spin die mijn kind zegt doodgetrapt te hebben of huiduitslag etc.
Het is overigens niet zo dat ik me er de hele dag van bewust ben dat ik in beelden denk. Zijn jullie je dat dan wel bewust?
Op díé fiets!
woensdag 9 september 2020 om 15:02
Nee, tot vandaag nog nooit over nagedacht, wat mezelf betreft.Stellafietst schreef: ↑09-09-2020 14:59Ik lees ook liever dan ik een film kijk, ik vind het heerlijk om op die manier een "film" in mijn hoofd af te spelen.
Heb het trouwens ook als ik een kookboek lees, dan "proef" ik de recepten gewoon.
Een heel groot nadeel van dat beelddenken is dus ook dat als er (aan tafel) over bepaalde dingen wordt gesproken ik mijn eten niet meer lust. Dat kan van een vieze vlek in kleding zijn, tot een spin die mijn kind zegt doodgetrapt te hebben of huiduitslag etc.
Het is overigens niet zo dat ik me er de hele dag van bewust ben dat ik in beelden denk. Zijn jullie je dat dan wel bewust?
Ik kan trouwens wel "verliefd" worden op dingen, ik ben dus wel deels visueel ingesteld, ik sla de beelden alleen anders op, denk ik.
Dat heb ik van mijn vader geerfd, die dan wel weer op een bierviltje het huis waar mijn ouders nu wonen getekend heeft, die kan dus overduidelijk wel beelden zien.
Ik kan wat ik wil in woorden prima beschrijven en herkennen of het ermee in overeenstemming is, dat is het wel.
woensdag 9 september 2020 om 15:11
woensdag 9 september 2020 om 15:14
woensdag 9 september 2020 om 15:20
Dat heb ik dan wel weer, alleen zonder beeld, de gevoelens die ik ervan krijg kunnen ook al genoeg zijn om mijn eetlust te doen verdwijnen.Stellafietst schreef: ↑09-09-2020 14:59Ik lees ook liever dan ik een film kijk, ik vind het heerlijk om op die manier een "film" in mijn hoofd af te spelen.
Heb het trouwens ook als ik een kookboek lees, dan "proef" ik de recepten gewoon.
Een heel groot nadeel van dat beelddenken is dus ook dat als er (aan tafel) over bepaalde dingen wordt gesproken ik mijn eten niet meer lust. Dat kan van een vieze vlek in kleding zijn, tot een spin die mijn kind zegt doodgetrapt te hebben of huiduitslag etc.
Het is overigens niet zo dat ik me er de hele dag van bewust ben dat ik in beelden denk. Zijn jullie je dat dan wel bewust?
woensdag 9 september 2020 om 15:42
Ik kan er bijna gewoon niet bij dat je echt een concreet plaatje moet oproepen om over iets of iemand te denken. Heel veel gedachteflarden zijn voor mij te kort om een beeld op te roepen. Ik denk ook niet aan maar 1 ding tegeliik. Terwijl ik dit typ denk ik ook aan dingen van werk, mijn moeder bellen, er gaat van alles door m’n hoofd. Bewust en onbewust.
woensdag 9 september 2020 om 15:44
Ik ben heel goed in dat soort ruimtelijke figuren. Maar ik zit dat niet in m’n hoofd letterlijk voor te stellen. Dat doet me denken aan mensen die een plattegrond moeten meedraaien, haha!dianaf schreef: ↑09-09-2020 14:48Misschien dat ze beter in staat zijn om concepten, woorden ed te begrijpen omdat ze het voor zich kunnen zien. Een beetje zoals in testen dat ze zeggen: zie je deze kubus, als we die uitvouwen welke plattegrond krijg je dan. Dus dat je in je hoofd moet contrueren of de plattegrond leidt tot een kubus en/of andersom. Het voor je kunnen zien. Misschien dat HB-ers hier significant beter in zijn dan de rest?
woensdag 9 september 2020 om 15:50
Ik denk dat mijn gebrek aan beelddenken/visualiseren ook te maken heeft met tinnitus. Ik heb al zo’n 40 jaar een constante ruispiep in beide oren.
Alsof er dan geen gelegenheid is om een plaatje te maken, omdat de herrie in mijn hoofd op de voorgrond staat. Ofzo
Ik weet hoe een rolstoel er uitziet bijvoorbeeld, maar heb geen beeld er van. Wel denk ik dan meteen aan die kennis in een rolstoel, en op het moment dat ik dat heb ‘gezien’ ga ik alweer verder: hoe gaat dat met gladheid? En dan: Moet je je eigen banden kunnen plakken? En dan: een rolstoel zou wel/niet in mijn auto passen? Ik kan dus nooit in dat ‘visualiseer een rolstoel’ blijven hangen, ben altijd weer een stap verder.
Lastig uit te leggen..
Alsof er dan geen gelegenheid is om een plaatje te maken, omdat de herrie in mijn hoofd op de voorgrond staat. Ofzo
Ik weet hoe een rolstoel er uitziet bijvoorbeeld, maar heb geen beeld er van. Wel denk ik dan meteen aan die kennis in een rolstoel, en op het moment dat ik dat heb ‘gezien’ ga ik alweer verder: hoe gaat dat met gladheid? En dan: Moet je je eigen banden kunnen plakken? En dan: een rolstoel zou wel/niet in mijn auto passen? Ik kan dus nooit in dat ‘visualiseer een rolstoel’ blijven hangen, ben altijd weer een stap verder.
Lastig uit te leggen..
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 9 september 2020 om 15:56
Ja precies, ik denk ook a) letterlijk de hele tijd en b) meestal aan meerdere dingen tegelijk. Lekkere puinhoop zou dat worden met beeldmateriaal erbij.rumforviva schreef: ↑09-09-2020 15:42Ik kan er bijna gewoon niet bij dat je echt een concreet plaatje moet oproepen om over iets of iemand te denken. Heel veel gedachteflarden zijn voor mij te kort om een beeld op te roepen. Ik denk ook niet aan maar 1 ding tegeliik. Terwijl ik dit typ denk ik ook aan dingen van werk, mijn moeder bellen, er gaat van alles door m’n hoofd. Bewust en onbewust.
woensdag 9 september 2020 om 16:30
Niet elke hoogbegaafde denkt hetzelfde.dianaf schreef: ↑09-09-2020 14:48Misschien dat ze beter in staat zijn om concepten, woorden ed te begrijpen omdat ze het voor zich kunnen zien. Een beetje zoals in testen dat ze zeggen: zie je deze kubus, als we die uitvouwen welke plattegrond krijg je dan. Dus dat je in je hoofd moet contrueren of de plattegrond leidt tot een kubus en/of andersom. Het voor je kunnen zien. Misschien dat HB-ers hier significant beter in zijn dan de rest?
Ikzelf bijvoorbeeld, zie zo'n kubustest in een oogopslag. Die kubus vouw ik dus niet in gedachten in of uit elkaar. Zeg maar zoals je aan een auto zonder wielen direct ziet dat je er niet mee kan rijden.
Ik heb geen beeld of geluid bij mijn gedachten, sterker nog, een groot deel van mijn gedachten is woordloos. Geen idee hoe ik het kan omschrijven - een soort gaswolkje met verschillende tastbare en ontastbare zaken, bewegingen en gevoelens erin?
woensdag 9 september 2020 om 16:31
Dus je gaat van linksboven tegen de wijzers vd klok het vierkantje "rond"? Grappig. Als ik de week als een vierkantje visualiseer, dan zou ik gevoelsmatig vanaf de woensdag terug in de tijd gaan. Een soort Groundhog Week.
Voor mij is een week 2 kolommen: maandag, dinsdag, woensdag links en dan rechts donderdag en vrijdag en het weekend een beetje niksig eronder bungelend. Kortom, de indeling van de gemiddelde papieren agenda.
woensdag 9 september 2020 om 17:16
Ja nou zo gaat dat hier dus altijd al, beelden en meerdere gesprekken met mezelf en/of andere (echt bestaande) personen.
