Overig
alle pijlers
Ben ik mijns broeders hoeder?
vrijdag 6 januari 2023 om 20:03
Stel, je ziet een onbekende op straat in een vervelende situatie (enkel verzwikt, verward, gevallen met de fiets). Loop je dan verder of help je? Of help je soms wel en soms niet en waar ligt dat aan?
Ben jij weleens wel of niet geholpen door vreemden, wat leer je je kinderen en wat zijn jouw ervaringen als helper?
Ben jij weleens wel of niet geholpen door vreemden, wat leer je je kinderen en wat zijn jouw ervaringen als helper?
vrijdag 6 januari 2023 om 23:06
Zo ben ik ooit eens fantastisch geholpen. Peuter wilde per se lopen naar de supermarkt. Best.
Ik had 1 tas met boodschappen. En toen maakte ik de fout om een mega verpakking wc papier mee te graaien. Voor de andere hand.
En toen besloot peuter om midden op het zebrapad te gaan zitten en niet meer te willen lopen.
Eeuwige dankbaarheid voor de dame die mijn spullen overnam en me naar huis liep, zodat ik peuter onder de arm mee kon nemen.
Ik had 1 tas met boodschappen. En toen maakte ik de fout om een mega verpakking wc papier mee te graaien. Voor de andere hand.
En toen besloot peuter om midden op het zebrapad te gaan zitten en niet meer te willen lopen.
Eeuwige dankbaarheid voor de dame die mijn spullen overnam en me naar huis liep, zodat ik peuter onder de arm mee kon nemen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 6 januari 2023 om 23:09
En heel eerlijk, ik ken dus ook echt veel mensen die gerold zijn bij het bieden van hulp. Ik check ook altijd eerst goed of ik alles goed heb dichtgeritst bij zulke dingen.moizer schreef: ↑06-01-2023 23:00Na een paar jaar in een stad gewoond te hebben en nu in een dorp kan ik je zeggen dat er echt een heel groot verschil zit in ‘hulpbehoevenden’ die je tegen komt.
In het dorp gaat het om vallende kinderen, een aanrijding, bejaarde die even de draad kwijt is, iemand waarvan de boodschappentas scheurt, auto in de sloot.
Die mensen zou ik in de stad ook helpen. Maar daar kom je nog meer tegen. Niet te helpen of stiekem een beetje eng…. Een verwarde, dronken en schreeuwende dakloze. Kotsende studenten in een portiek, doorgesnoven types, de ‘buurtgek’. Sorry, maar niet iedereen is te redden zullen we maar zeggen…Nadat ik ze opgeraapt heb liggen ze 5 minuten later weer. Ik woonde een tijdje vlak naast een psychiatrische instelling. Nou, dan maak je wel eens wat mee.
(…)
. Ik ben zeker geen impulsieve hulp-bieder.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:14
Ik vind wel dat ik moet helpen maar als het echt iets engs is, een ongeluk of zo, dan durf ik niet. Ik zag een keer 's nachts een auto die voor me reed over de kop gaan . De bestuurder slingerde over de weg en ik had al afstand genomen want we naderden een gevaarlijke bocht en ik voelde hem al aankomen.
ik ben niet gestopt omdat ik bang was hoor wat ik aan zou treffen en heb trillend 112 gebeld. Achteraf las ik in de krant tot mijn opluchting dat de bestuurder er goed vanaf was gekomen. Hij had idd dronken (wat ik al dacht) en had de auto van zijn vader gepakt.
Een dwalend oud vrouwtje of een huilend kind of iemand die zijn boodschappen heeft laten vallen of zo help ik wel. Maar bij ruzies en geweld of psychiatrische gevallen loop ik ook door en bel de politie als het er er ernstig uitziet. Ik kan daar helemaal niks mee, ik ben er doodsbang voor en sla op tilt.
ik ben niet gestopt omdat ik bang was hoor wat ik aan zou treffen en heb trillend 112 gebeld. Achteraf las ik in de krant tot mijn opluchting dat de bestuurder er goed vanaf was gekomen. Hij had idd dronken (wat ik al dacht) en had de auto van zijn vader gepakt.
Een dwalend oud vrouwtje of een huilend kind of iemand die zijn boodschappen heeft laten vallen of zo help ik wel. Maar bij ruzies en geweld of psychiatrische gevallen loop ik ook door en bel de politie als het er er ernstig uitziet. Ik kan daar helemaal niks mee, ik ben er doodsbang voor en sla op tilt.
impala wijzigde dit bericht op 06-01-2023 23:20
21.98% gewijzigd
.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:19
Laatst op die spekgladde vrijdag keihard onderuit gegaan.
Ik was blij dat een buurman mij even omhoog hielp en vroeg hoe het ging.
Gelukkig niets gebroken maar nu nog een pijnlijke knie.
Ik was blij dat een buurman mij even omhoog hielp en vroeg hoe het ging.
Gelukkig niets gebroken maar nu nog een pijnlijke knie.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:22
Ik zou je ook overeind helpen. Dat soort kleine dingen doe ik wel. Maar als je met een bloedende hoofdwond op straat ligt bel ik 112.
.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:23
112 bellen is ook helpen. Je hoeft niet meteen het slachtoffer in stabiele zijligging en alles te leggen om geholpen te hebben.impala schreef: ↑06-01-2023 23:14Ik vind wel dat ik moet helpen maar als het echt iets engs is, een ongeluk of zo, dan durf ik niet. Ik zag een keer 's nachts een auto die voor me reed over de kop gaan . De bestuurder slingerde over de weg en ik had al afstand genomen want we naderden een gevaarlijke bocht en ik voelde hem al aankomen.
ik ben niet gestopt omdat ik bang was hoor wat ik aan zou treffen en heb trillend 112 gebeld. Achteraf las ik in de krant tot mijn opluchting dat de bestuurder er goed vanaf was gekomen. Hij had idd dronken (wat ik al dacht) en had de auto van zijn vader gepakt.
Een dwalend oud vrouwtje of een huilend kind of iemand die zijn boodschappen heeft laten vallen of zo help ik wel. Maar bij ruzies en geweld loop ik ook door. Ik kan daar helemaal niks mee, ik ben er doodsbang voor en sla op tilt.
Hoewel ik er zelf eigenlijk wel voor pleit om in ieder geval in de buurt te blijven totdat de hulpverlening er is.
Zelf help ik altijd als het nodig is, doe het ook echt met plezier. Hoewel ik nooit echt ernstige dingen heb gezien/meegemaakt. Oja, toch wel een beetje. Een man lag raar te spartelen in een park. Ik was bang voor drugsgebruik, dus dat vind ik wel gevaarlijk om heen te gaan, maar uiteindelijk samen met een onbekende man naartoe gelopen, bleek een dodelijke bijensteek te zijn. Ambulance gebeld en die kwam. Was nog extra gedoe, want was in Amerika, dus we moesten eerst vaststellen of de man wel verzekerd was enzo (zo bizar!)
Zelf ben ik ook altijd fijn geholpen (op straat gevallen bijvoorbeeld).
Mijn man is iemand die anderen niet helpt en dat vind ik een van zijn minst aantrekkelijke eigenschappen. Hij wimpelt het weg. Het komt hem niet uit, of we kunnen vast niet zoveel doen of weet ik wat.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:26
Ik heb trouwens wel eens een bejaarde kamergenoot 'geholpen' toen ik zelf in het ziekenhuis lag op de longafdeling en hij zo ongeveer lag te stikken naast me. Er kwam heel lang niemand af op de alarmbel en ik kon ook geen verpleegster vinden op de gang of in de buurt.
Het enige wat ik kon doen was zijn hand vasthouden en zijn voorhoofd deppen met een washandje. Als ik er nu aan terugdenk begin ik weer te janken,dat was best een traumatische ervaring. Die angst in zijn ogen en dat happen naar adem zal ik nooit vergeten.
Het enige wat ik kon doen was zijn hand vasthouden en zijn voorhoofd deppen met een washandje. Als ik er nu aan terugdenk begin ik weer te janken,dat was best een traumatische ervaring. Die angst in zijn ogen en dat happen naar adem zal ik nooit vergeten.
impala wijzigde dit bericht op 06-01-2023 23:35
16.02% gewijzigd
.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:31
Ja, ik help. Natuurlijk wel mits dat voor mijzelf veilig is.
Zelf een aantal keer geholpen (fietsenmaker die naar buiten kwam gerend toen ik aan de overkant van de fiets werd gereden en de automobilist doorreed, mensen die stopten toen ik de auto in de sloot had geparkeerd) en ook wel eens niet geholpen (oa toen ik doodziek was maar een verslag in móest leveren voor mijn studie. Op de terugweg heb ik op een stoepje zitten janken want ik kreeg het ene been niet meer voor het andere en ik wist echt niet meer hoe ik mezelf thuis moest krijgen. Niemand die even vroeg wat er aan de hand was, dat voelde verdomd eenzaam).
Het gevoel als iedereen je ziet maar niemand een hand uitsteekt gun ik niemand.
Zelf een aantal keer geholpen (fietsenmaker die naar buiten kwam gerend toen ik aan de overkant van de fiets werd gereden en de automobilist doorreed, mensen die stopten toen ik de auto in de sloot had geparkeerd) en ook wel eens niet geholpen (oa toen ik doodziek was maar een verslag in móest leveren voor mijn studie. Op de terugweg heb ik op een stoepje zitten janken want ik kreeg het ene been niet meer voor het andere en ik wist echt niet meer hoe ik mezelf thuis moest krijgen. Niemand die even vroeg wat er aan de hand was, dat voelde verdomd eenzaam).
Het gevoel als iedereen je ziet maar niemand een hand uitsteekt gun ik niemand.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:41
Floor1990 schreef: ↑06-01-2023 23:31Ja, ik help. Natuurlijk wel mits dat voor mijzelf veilig is.
Zelf een aantal keer geholpen (fietsenmaker die naar buiten kwam gerend toen ik aan de overkant van de fiets werd gereden en de automobilist doorreed, mensen die stopten toen ik de auto in de sloot had geparkeerd) en ook wel eens niet geholpen (oa toen ik doodziek was maar een verslag in móest leveren voor mijn studie. Op de terugweg heb ik op een stoepje zitten janken want ik kreeg het ene been niet meer voor het andere en ik wist echt niet meer hoe ik mezelf thuis moest krijgen. Niemand die even vroeg wat er aan de hand was, dat voelde verdomd eenzaam).
Het gevoel als iedereen je ziet maar niemand een hand uitsteekt gun ik niemand.
Lijkt me zo naar.
Twee weken terug zat er iemand op de stoep tegen de muur in een drukke straat. Het was een tiener die zat te huilen. Ik vroeg of het ging en of ik iets voor haar kon doen. Ze zei van niet. Ik wilde doorfietsen maar vroeg het nog een keer en ze zei nog steeds van niet.
Bedenk me nu ook van de zomer dat ik nog een jonge meid zag met een dikke jas aan en een plastic zak met wat spullen/kleding. Ze stond op een brug voor zich uit te staren. Het leek alsof ze weggelopen of uit huis gezet was. Ik vroeg of het wel ging, ze glimlachte en zei van wel. Weet nog dat het me dwars zat en dat ik spijt had dat ik niet terug ben gegaan. Zo'n jong meisje alleen op straat.... pff
vrijdag 6 januari 2023 om 23:44
Nou, lekker dan.
Ik woon in Amsterdam en kan echt zeggen dat hier veel naar de medemens wordt omgekeken
vrijdag 6 januari 2023 om 23:48
Op veel plekken (drukke treinstations, bepaalde straten) help ik standaard niet. Eigen veiligheid eerst. Ervaring met onverwacht geholpen worden en onverwacht ontzettend lastig gevallen worden.
Ik leer mijn kind hetzelfde: als iemand je aanspreekt, roep je 'geen tijd' en loop je door. Geen contact maken, geen gesprek voeren, en heel goed op jezelf en je spullen letten.
Soms help ik wel. Achter een kind aanrennen die zijn knuffel verliest, iemand door ov-oplaadperikelen loodsen, 112 bellen. Heb niet de indruk dat dat de boel in balans brengt, eerlijk gezegd.
Ik leer mijn kind hetzelfde: als iemand je aanspreekt, roep je 'geen tijd' en loop je door. Geen contact maken, geen gesprek voeren, en heel goed op jezelf en je spullen letten.
Soms help ik wel. Achter een kind aanrennen die zijn knuffel verliest, iemand door ov-oplaadperikelen loodsen, 112 bellen. Heb niet de indruk dat dat de boel in balans brengt, eerlijk gezegd.
vrijdag 6 januari 2023 om 23:48
Ik help wel, ook gedaan, dus niet alleen maar woorden. Alleen als er al veel mensen bij zijn, dan ga ik door.
Ik heb het van geen vreemde overigens, mijn moeder vertelde me laatst het verhaal hoe ze, toen ze jonger was, met een wildvreemde oude mevrouw mee naar het ziekenhuis is gegaan, toen die zich op straat bezeerde en bij haar is gebleven en zelfs nog is gaan opzoeken
Ik heb het van geen vreemde overigens, mijn moeder vertelde me laatst het verhaal hoe ze, toen ze jonger was, met een wildvreemde oude mevrouw mee naar het ziekenhuis is gegaan, toen die zich op straat bezeerde en bij haar is gebleven en zelfs nog is gaan opzoeken
vrijdag 6 januari 2023 om 23:48
Ja, heel eerlijk, dat klinkt niet als een situatie waar ik me mee zou bemoeien. Een huilend iemand op een stoepje. Je was dan wel ziek, maar ik zou denken aan iets van liefdesverdriet ofzo.Floor1990 schreef: ↑06-01-2023 23:31Ja, ik help. Natuurlijk wel mits dat voor mijzelf veilig is.
Zelf een aantal keer geholpen (fietsenmaker die naar buiten kwam gerend toen ik aan de overkant van de fiets werd gereden en de automobilist doorreed, mensen die stopten toen ik de auto in de sloot had geparkeerd) en ook wel eens niet geholpen (oa toen ik doodziek was maar een verslag in móest leveren voor mijn studie. Op de terugweg heb ik op een stoepje zitten janken want ik kreeg het ene been niet meer voor het andere en ik wist echt niet meer hoe ik mezelf thuis moest krijgen. Niemand die even vroeg wat er aan de hand was, dat voelde verdomd eenzaam).
Het gevoel als iedereen je ziet maar niemand een hand uitsteekt gun ik niemand.
zaterdag 7 januari 2023 om 00:05
@maloochem: ik denk dat je precies het goede hebt gedaan. Namelijk laten weten dat je iemand ziet en een hand uit steken. Ook als die hand niet aangenomen word, blijft het gevoel gezien te zijn mogelijk wel hangen.
@navyblue: snap ik! Waarschijnlijk zag ik er ook niet al te florissant uit want voedselvergiftiging. En toch..
Als iemand had gevraagd of hij kon helpen had ik waarschijnlijk gezegd 'nee gaat wel'. Wat kon iemand ook doen: ik woonde in de binnenstad en mijn huis was alleen lopend bereikbaar. Ik dacht zelf dat mensen wel zouden denken dat ik ladderzat was oid.
Maar dat tientallen mensen op zo'n moment doen of je onzichtbaar bent voelt ook als je dat begrijpt nog steeds ontzettend eenzaam
@navyblue: snap ik! Waarschijnlijk zag ik er ook niet al te florissant uit want voedselvergiftiging. En toch..
Als iemand had gevraagd of hij kon helpen had ik waarschijnlijk gezegd 'nee gaat wel'. Wat kon iemand ook doen: ik woonde in de binnenstad en mijn huis was alleen lopend bereikbaar. Ik dacht zelf dat mensen wel zouden denken dat ik ladderzat was oid.
Maar dat tientallen mensen op zo'n moment doen of je onzichtbaar bent voelt ook als je dat begrijpt nog steeds ontzettend eenzaam
zaterdag 7 januari 2023 om 00:05
Ik kom eigenlijk nooit in situaties waarin mensen mijn hulp nodig hebben. In elk geval niet meer dan even helpen een kinderwagen uit de bus te tillen. Ik zou wel helpen denk ik, tenzij het echt om EHBO verlenen gaat. Ik heb daar geen ervaring mee. Ik zou wel kijken of er iemand in de buurt is die kan helpen of 112 bellen als dat nodig is. Dat zeg ik nu trouwens wel, maar ik twijfel of ik het echt zou doen, helpen. Er zijn wel situaties geweest waarin hulp nodig was trouwens maar dat was dan als ik samen met man was en die is EHBO’er dus daar bemoei ik me dan verder niet mee.
Wel zelf vaker hulp nodig gehad en ook gekregen, zoals toen ik hard van mijn fiets viel en mijn pols brak. Die hulp was wel enigszins overdreven, ze hadden me in stabiele zijligging gelegd en toen de ambulance kwam vroegen ze waarom ik nog steeds op de grond lag, maar ze hadden me zo neergelegd dus ik had er door de schrik en pijn verder ook niet meer over nagedacht. Maar die stabiele zijligging verergerde de pijn in mijn pols juist.
En een keer zat ik in de bus te huilen (ik probeerde het nog te verbergen maar dat lukte blijkbaar niet erg), kwam er een meisje naar me toe: “niemand is jouw tranen waard”. Toen was ik zó kwaad. Niet laten merken maar het liefste had ik willen slaan. Zoiets kun je gewoon niet zeggen want je hebt geen idee wat er aan de hand is! Ik had net mijn moeders boek gelezen dat net uit was, over haar incestverleden. Natuurlijk raakt me dat.
Wel zelf vaker hulp nodig gehad en ook gekregen, zoals toen ik hard van mijn fiets viel en mijn pols brak. Die hulp was wel enigszins overdreven, ze hadden me in stabiele zijligging gelegd en toen de ambulance kwam vroegen ze waarom ik nog steeds op de grond lag, maar ze hadden me zo neergelegd dus ik had er door de schrik en pijn verder ook niet meer over nagedacht. Maar die stabiele zijligging verergerde de pijn in mijn pols juist.
En een keer zat ik in de bus te huilen (ik probeerde het nog te verbergen maar dat lukte blijkbaar niet erg), kwam er een meisje naar me toe: “niemand is jouw tranen waard”. Toen was ik zó kwaad. Niet laten merken maar het liefste had ik willen slaan. Zoiets kun je gewoon niet zeggen want je hebt geen idee wat er aan de hand is! Ik had net mijn moeders boek gelezen dat net uit was, over haar incestverleden. Natuurlijk raakt me dat.
zaterdag 7 januari 2023 om 00:21
Ik help. Altijd. Tot vervelens aan toe.
En dan zit ik bijvoorbeeld een hele middag met een mevrouw op de bank die ik buiten hysterisch zag huilen. En dan bel ik daar instanties voor die daar dan niets mee kunnen.
Of ik help op vakantie bejaarden een bootje in die dan ook weer verwachtingsvol naar me kijken als we er weer uit moeten.
Ik loop ook gelijk naar vechtende pubers toe. ( die 9 van de 10 keer erg hardhandig aan het stoeien zijn maar me dan tenminste nog wel bedanken )
Achteraf gezien niet altijd even handig en ik neem me ook altijd voor om niet gelijk te reageren, maar kennelijk zit het zo in me.
Mijn man is net zo en we hebben weleens eerste hulp verleend bij een ernstig ongeluk, de heimlich greep toegepast in een restaurant, een mevrouw met een kapotte auto naar de kant geduwd en toen naar huis gebracht en ik kan eigenlijk nog wel een heleboel opnoemen.
En dan zit ik bijvoorbeeld een hele middag met een mevrouw op de bank die ik buiten hysterisch zag huilen. En dan bel ik daar instanties voor die daar dan niets mee kunnen.
Of ik help op vakantie bejaarden een bootje in die dan ook weer verwachtingsvol naar me kijken als we er weer uit moeten.
Ik loop ook gelijk naar vechtende pubers toe. ( die 9 van de 10 keer erg hardhandig aan het stoeien zijn maar me dan tenminste nog wel bedanken )
Achteraf gezien niet altijd even handig en ik neem me ook altijd voor om niet gelijk te reageren, maar kennelijk zit het zo in me.
Mijn man is net zo en we hebben weleens eerste hulp verleend bij een ernstig ongeluk, de heimlich greep toegepast in een restaurant, een mevrouw met een kapotte auto naar de kant geduwd en toen naar huis gebracht en ik kan eigenlijk nog wel een heleboel opnoemen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 7 januari 2023 om 00:53
Ik heb gemerkt dat ik iemand ben die in actie komt en daarna pas gaat nadenken. Dus ik help zeker. Gaandeweg heb ik wel geleerd om eerst te scannen: is de situatie veilig om te kunnen helpen, zijn er al hulpverlenenden?
Mijn geboden hulp varieert van richting aangeven aan een verdwaald koppel, het helpen van iemand die gevallen was, hulpdiensten bellen bij een ongeval, politie bellen bij zeer verwarrend rijgedrag van de bestuurder voor ons en deze nagereden ook al week het van de route af totdat de politie het voertuig signaleerde en halt kon houden, tot het onverwachts laten slapen van een vreemde jonge meid die op dat moment lastig gevallen werd door haar loverboy. Ik heb haar doorverwezen naar bepaalde instanties maar na die nacht nooit meer gezien of gesproken helaas. Die nacht was ze veilig.
Mijn geboden hulp varieert van richting aangeven aan een verdwaald koppel, het helpen van iemand die gevallen was, hulpdiensten bellen bij een ongeval, politie bellen bij zeer verwarrend rijgedrag van de bestuurder voor ons en deze nagereden ook al week het van de route af totdat de politie het voertuig signaleerde en halt kon houden, tot het onverwachts laten slapen van een vreemde jonge meid die op dat moment lastig gevallen werd door haar loverboy. Ik heb haar doorverwezen naar bepaalde instanties maar na die nacht nooit meer gezien of gesproken helaas. Die nacht was ze veilig.
zaterdag 7 januari 2023 om 01:50
Ook dat is helpen.
Eigen veiligheid eerst, dat is ook wat je bij Ehbo en Bhv als eerste leert.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
zaterdag 7 januari 2023 om 06:58
Sinds ik meer in aanraking kom met daklozen (via o.a. werk) vind ik mensen op straat minder spannend. Als daar iets mee is dan hou ik wel een grotere afstand en blijf alerter maar loop niet door.
Grappige is dat ik daardoor een tijdje terug op mijn oude fiets, toen de ketting er af lag, geholpen werd door een meneer die zelf waarschijnlijk dakloos is. Normaal zou ik de aangeboden hulp afslaan, maar ik nam het dankbaar aan.
Ps: waarschijnlijk dakloos omdat hij refereerde naar een locatie waar daklozen mee te maken kunnen hebben
Grappige is dat ik daardoor een tijdje terug op mijn oude fiets, toen de ketting er af lag, geholpen werd door een meneer die zelf waarschijnlijk dakloos is. Normaal zou ik de aangeboden hulp afslaan, maar ik nam het dankbaar aan.
Ps: waarschijnlijk dakloos omdat hij refereerde naar een locatie waar daklozen mee te maken kunnen hebben
zaterdag 7 januari 2023 om 08:03
Volgens de wet moet je in sommige gevallen je broeders hoeder zijn. Het is strafbaar om mensen die in levensgevaar te zijn niet te helpen.
Ik heb zo’n situatie nog niet meegemaakt.
Ik weet echt niet hoe ik zou reageren als ik iemand zou aantreffen in groot gevaar. Het zou best kunnen zijn dat ik bevries en niks doe. Wel help ik altijd mensen met een treinkaartje kopen en dergelijke. Daar denk ik niet eens bij na. Mijn zesjarige was gisteren met mij mee op pad en zei: “hee mama jij hebt nu al twee mensen geholpen!”.
Ik heb zo’n situatie nog niet meegemaakt.
Ik weet echt niet hoe ik zou reageren als ik iemand zou aantreffen in groot gevaar. Het zou best kunnen zijn dat ik bevries en niks doe. Wel help ik altijd mensen met een treinkaartje kopen en dergelijke. Daar denk ik niet eens bij na. Mijn zesjarige was gisteren met mij mee op pad en zei: “hee mama jij hebt nu al twee mensen geholpen!”.
zaterdag 7 januari 2023 om 08:12
O inderdaad. Dat hoort bij ‘afhankelijk van de situatie’: in de Schipholtrein bied ik geen hulp. Ik maak niet eens een foto van een toeristenfamilie, als ze dat vragen. Daar verdwijnen nèt iets te veel laptops terwijl jij de andere kant op kijkt.
Dat is er nog eentje: maak je een foto als mensen dat vragen? Ik woon in toeristisch gebied, dus ik krijg de vraag geregeld. En ik zeg dus ook wel eens ‘nee’. Dat kan niet op veel begrip rekenen.
zaterdag 7 januari 2023 om 08:16
zaterdag 7 januari 2023 om 08:18
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
