Overig
alle pijlers
De Grote Uitvechtplek!
zondag 24 juni 2007 om 21:54
donderdag 28 juni 2007 om 09:59
donderdag 28 juni 2007 om 10:16
quote:
Hoi Evidenza,
ik onderschrijf helemaal wat je zegt. Ik heb nog niet eens een moreel oordeel over wat ik lees, ik vind dat eigenlijk meer de verantwoordelijkheid van de gebonden loser, die het blijkbaar nodig heeft een goed gevoel uit de anderen te halen (hee, zie, toch een waarde-oordeel haha).
Het gaat mij om het feit dat ik steeds weer dezelfde excuses voorbij zien komen om er vooral mee te blijven doorgaan. En vooral blijven beredeneren vanuit ZIJN ogen; Als hij smst dan, als hij met zijn vrouw op vakantie gaat, dan, zou HIJ bellen, wat zou HIJ nog voelen, denken, vinden, neuken?
Liever gaan ze ten onder, dan dat ze HEM verliezen of de wacht aanzeggen. Niet allemaal misschien, maar toch zeker 95% van de weldenkende, ontwikkelde vrouwen van deze tijd.
Dat mensen iemand anders voor de gek houden (lees, degene met het MEESTE recht van spreken in-voor-en-tegenspoed), is tot daar aan toe, maar als mensen zichzelf voor de gek houden, dan gaat mijn bloed koken. Hoezo gaat jouw bloed koken van ándere, onbekende mensen die zichzelf voor de gek houden.....
En daar ageer IK tegen. Niet tot groot plezier van iedereen.
Groetjes
VC
Hoi Evidenza,
ik onderschrijf helemaal wat je zegt. Ik heb nog niet eens een moreel oordeel over wat ik lees, ik vind dat eigenlijk meer de verantwoordelijkheid van de gebonden loser, die het blijkbaar nodig heeft een goed gevoel uit de anderen te halen (hee, zie, toch een waarde-oordeel haha).
Het gaat mij om het feit dat ik steeds weer dezelfde excuses voorbij zien komen om er vooral mee te blijven doorgaan. En vooral blijven beredeneren vanuit ZIJN ogen; Als hij smst dan, als hij met zijn vrouw op vakantie gaat, dan, zou HIJ bellen, wat zou HIJ nog voelen, denken, vinden, neuken?
Liever gaan ze ten onder, dan dat ze HEM verliezen of de wacht aanzeggen. Niet allemaal misschien, maar toch zeker 95% van de weldenkende, ontwikkelde vrouwen van deze tijd.
Dat mensen iemand anders voor de gek houden (lees, degene met het MEESTE recht van spreken in-voor-en-tegenspoed), is tot daar aan toe, maar als mensen zichzelf voor de gek houden, dan gaat mijn bloed koken. Hoezo gaat jouw bloed koken van ándere, onbekende mensen die zichzelf voor de gek houden.....
En daar ageer IK tegen. Niet tot groot plezier van iedereen.
Groetjes
VC
donderdag 28 juni 2007 om 12:21
Gewoon. Net als dat mijn bloed gaat koken van andere, onbekende mensen op straat die andere, onbekende hondjes schoppen. Of andere onbekende mensen die voordringen in de rij van de supermarkt bij andere, onbekende mensen. Sommige dingen irriteren nu eenmaal.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
donderdag 28 juni 2007 om 23:19
quote:Biga, ik snap je punt. Van hoe er gereageerd wordt op andere TO's die een topic openen over hun vriend die het uitgemaakt heeft. Dat is ook de reden dat ik het steeds door wilde trekken naar normale relaties. Alhoewel er ook op jullie topic types zitten die te dom zijn om voor de duvel te dansen ( vind ik), zitten er ook vrouwen die normaal gesproken net zo goed tegen andere TO's op "Relaties" zouden zeggen dat dat gejammer maar eens afgelopen moest zijn. Jij onder andere. Hoe bedoel je dit precies? Dat je mij tegen andere TO-ers ziet reageren dat ze niet moeten jammeren of bedoel je mijn reacties op het minnaressen topic?
Dus wat maakt jouw situatie nou zo uniek? Ik vind mijn situatie absoluut niet uniek. Dat sterkt me juist in mijn overtuiging dat ik die man los moet laten. Terwijl jij er nog meer bezwarende factoren aan hebt kleven. Natuurlijk snap ik je uitleg, die ik verrassend eerlijk vind, maar je eindconclusie is dezelfde als die van mij. Het enige wat je in de weg zit is je gevoel, want na beredenatie over je situatie is dat het enige wat er nog over blijft. En dan snap ik oprecht niet dat je niet andere beslissingen neemt. Mijn beslissing is nog steeds dat ik niet op hem moet wachten en dat ik verder moet met mijn eigen leven maar helaas ga ik af en toe de fout in. Ik merk wel dat ik toch steeds verder kom. Ik heb eigenlijk nooit meer dagen van diepe wanhoop zoals in het begin. Maar ik kan me voorstellen dat je niet mijn hele verhaal kent.
Je hebt het over hoogtepunten waaruit de relatie bestaat als jullie bij elkaar zijn. En je zegt ook dat dat logischerwijs komt omdat jullie op je best zijn dan. En wat zit er dan tussen die hoogtepunten? Die waarschijnlijk nog letterlijk zijn ook?;) En daar pennen jullie nu net topics over vol, over de ellende die volgt in de tussentijd. Maar toch blijf je in die relatie om die summiere hoogtepunten. Hoe praat je dat goed voor jezelf? Oh, ik geloof dat ik het nu begrijp: jij denkt dat ik nog steeds in die relatie zit? Nee, ik heb 6 maanden geleden afscheid genomen omdat ik er niet in wil blijven hangen maar ik heb nog wel moeite met loslaten en ja...ik ben er regelmatig verdrietig om maar niet overheersend.
Je zegt ook dat je zou willen dat je je gevoel zo om zou kunnen zetten. Dat kan niet, dat weet ik ook. Maar je kunt je er wel naar gaan gedragen alsof dat het geval is. En dan volgt het gevoel vanzelf. Belangrijk is daarbij dat je juist niet alleen met lotgenoten praat, maar ook met diegenen die er radicaal anders tegen aan kijken. En daar gaat het om: ik sta absoluut open voor de tegenpartij maar de toon waarop, die doet het hem!
Heel in het klein heb je dat hier al gedemonstreerd vind ik. Je gaat de dialoog aan en je ziet al dat er anders op je gereageerd wordt, waardoor jíj ook anders gaat reageren.
Ik ben er van overtuigd dat als je uit die cocon stapt en andere dingen gaat doen, je weer op je eigen pad komt. En van deze zijweg afstapt.
Het is maar een mán hoor. Die parttime beschikbaar is. Met ook nog een duo-job.
Dus wat maakt jouw situatie nou zo uniek? Ik vind mijn situatie absoluut niet uniek. Dat sterkt me juist in mijn overtuiging dat ik die man los moet laten. Terwijl jij er nog meer bezwarende factoren aan hebt kleven. Natuurlijk snap ik je uitleg, die ik verrassend eerlijk vind, maar je eindconclusie is dezelfde als die van mij. Het enige wat je in de weg zit is je gevoel, want na beredenatie over je situatie is dat het enige wat er nog over blijft. En dan snap ik oprecht niet dat je niet andere beslissingen neemt. Mijn beslissing is nog steeds dat ik niet op hem moet wachten en dat ik verder moet met mijn eigen leven maar helaas ga ik af en toe de fout in. Ik merk wel dat ik toch steeds verder kom. Ik heb eigenlijk nooit meer dagen van diepe wanhoop zoals in het begin. Maar ik kan me voorstellen dat je niet mijn hele verhaal kent.
Je hebt het over hoogtepunten waaruit de relatie bestaat als jullie bij elkaar zijn. En je zegt ook dat dat logischerwijs komt omdat jullie op je best zijn dan. En wat zit er dan tussen die hoogtepunten? Die waarschijnlijk nog letterlijk zijn ook?;) En daar pennen jullie nu net topics over vol, over de ellende die volgt in de tussentijd. Maar toch blijf je in die relatie om die summiere hoogtepunten. Hoe praat je dat goed voor jezelf? Oh, ik geloof dat ik het nu begrijp: jij denkt dat ik nog steeds in die relatie zit? Nee, ik heb 6 maanden geleden afscheid genomen omdat ik er niet in wil blijven hangen maar ik heb nog wel moeite met loslaten en ja...ik ben er regelmatig verdrietig om maar niet overheersend.
Je zegt ook dat je zou willen dat je je gevoel zo om zou kunnen zetten. Dat kan niet, dat weet ik ook. Maar je kunt je er wel naar gaan gedragen alsof dat het geval is. En dan volgt het gevoel vanzelf. Belangrijk is daarbij dat je juist niet alleen met lotgenoten praat, maar ook met diegenen die er radicaal anders tegen aan kijken. En daar gaat het om: ik sta absoluut open voor de tegenpartij maar de toon waarop, die doet het hem!
Heel in het klein heb je dat hier al gedemonstreerd vind ik. Je gaat de dialoog aan en je ziet al dat er anders op je gereageerd wordt, waardoor jíj ook anders gaat reageren.
Ik ben er van overtuigd dat als je uit die cocon stapt en andere dingen gaat doen, je weer op je eigen pad komt. En van deze zijweg afstapt.
Het is maar een mán hoor. Die parttime beschikbaar is. Met ook nog een duo-job.
vrijdag 29 juni 2007 om 07:29
Tja....de tegenpartij houdt net zoveel rekening met jouw gevoelens als jij met die van zijn vrouw. Want: ik ben toch niet met je getrouwd, ik heb je nooit wat beloofd, het is niet mijn relatie, ik ben je niet verschuldigd, dat is zijn pakkie an, ik ben niet verantwoordelijk voor jouw geluk, ik volg gewoon mijn gevoel, ik doe wat mij op dat moment goed lijkt en bla bla bla *Vul de rest van de smoezen in die minnaressen bezigen om zich tegenover de vrouw van hun getrouwde zak schoon te praten*.....
vrijdag 29 juni 2007 om 12:44
Biga, ik bedoelde daarmee dat jij en ik denk hetzelfde zouden reageren op dat voorbeeld van jou over andere topics op Relaties. Niet met knuffels en blommetjes, maar met een gezonde dosis nuchterheid. En af en toe een flinke verbale trap onder de kont.
Ik heb gelezen dat jouw relatie "over " is. Ik zet dat tussen aanhalingstekens omdat ik ook las dat je recentelijk weer in de fout bent gegaan. En dat je in de tussenperiodes eigenlijk nog elke dag met hem bezig bent. Dat is in mijn woordenboek niet over.
En over de toon waarop dingen gezegd worden, ik praat altijd zo. Ook irl. En daar krijg ik regelmatig commentaar op. Dat ik te nuchter, bot, arrogant etc overkom. Ik weet dat men daardoor soms de boodschap niet hoort. Ik heb eerlijk gezegd geprobeerd om die reden het wat bij te schaven, maar das mislukt.
Weet je wat ik me afvraag? Waarom jíj voor een GM gevallen bent. Ik zie bij bv Wereldmeid en Rafaella wel waarom, maar bij jou niet. Kom nou niet aan met dat "hij de enige is die je gelukkig kan maken" want dat geloof ik niet. Wat is de achterliggende reden van deze keuze?
Ik heb gelezen dat jouw relatie "over " is. Ik zet dat tussen aanhalingstekens omdat ik ook las dat je recentelijk weer in de fout bent gegaan. En dat je in de tussenperiodes eigenlijk nog elke dag met hem bezig bent. Dat is in mijn woordenboek niet over.
En over de toon waarop dingen gezegd worden, ik praat altijd zo. Ook irl. En daar krijg ik regelmatig commentaar op. Dat ik te nuchter, bot, arrogant etc overkom. Ik weet dat men daardoor soms de boodschap niet hoort. Ik heb eerlijk gezegd geprobeerd om die reden het wat bij te schaven, maar das mislukt.
Weet je wat ik me afvraag? Waarom jíj voor een GM gevallen bent. Ik zie bij bv Wereldmeid en Rafaella wel waarom, maar bij jou niet. Kom nou niet aan met dat "hij de enige is die je gelukkig kan maken" want dat geloof ik niet. Wat is de achterliggende reden van deze keuze?
vrijdag 29 juni 2007 om 22:55
quote:Biga, ik bedoelde daarmee dat jij en ik denk hetzelfde zouden reageren op dat voorbeeld van jou over andere topics op Relaties. Niet met knuffels en blommetjes, maar met een gezonde dosis nuchterheid. En af en toe een flinke verbale trap onder de kont. Oh zo, ja dat denk ik ook wel. Ik begrijp oprecht verdriet maar ik hou niet van zwelgen.
Ik heb gelezen dat jouw relatie "over " is. Ik zet dat tussen aanhalingstekens omdat ik ook las dat je recentelijk weer in de fout bent gegaan. En dat je in de tussenperiodes eigenlijk nog elke dag met hem bezig bent. Dat is in mijn woordenboek niet over. Als ik het woord "over" heb gebruikt dan klopt dat inderdaad niet. Het is "uit" maar natuurlijk nog niet over (krijg trouwens opeen dat liedje van Marco B. en Do in mijn hoofd: Het is wel over maar nog niet voorbij) En ik ben idd de fout ingegaan maar het positieve ervan is dat ik zeker weet dat GEEN contact het beste is. Had ik van mezelf moeten geloven maar het is nu in ieder geval bevestigd (noem het maar veldonderzoek:))
En over de toon waarop dingen gezegd worden, ik praat altijd zo. Ook irl. En daar krijg ik regelmatig commentaar op. Dat ik te nuchter, bot, arrogant etc overkom. Ik weet dat men daardoor soms de boodschap niet hoort. Ik heb eerlijk gezegd geprobeerd om die reden het wat bij te schaven, maar das mislukt.
Weet je wat ik me afvraag? Waarom jíj voor een GM gevallen bent. Ik zie bij bv Wereldmeid en Rafaella wel waarom, maar bij jou niet. Kom nou niet aan met dat "hij de enige is die je gelukkig kan maken" want dat geloof ik niet. Wat is de achterliggende reden van deze keuze? Hij is de enige die me gelukkig kan maken
Nee hoor, want dat had ik nooit kunnen weten aan het begin van de relatie Ik heb het mezelf ook afgevraagd en ik denk dat hij sowieso een type was waar ik verliefd op zou zijn geworden, ook als hij niet getrouwd was geweest. De reden dat ik, ondanks het feit dat ie getrouwd was, een relatie met hem ben begonnen, komt denk ik als reactie op vorige relaties. Het leek een "veilige" relatie zonder verplichtingen en het gevaar dat iemand mijn huis en haard zou willen bezetten. Ik ben ontzettend zelfstandig en heb graag het heft in eigen hand. Op deze manier had ik de lusten en niet de lasten. NIet iemand die met me wilde samenwonen, trouwen, nog kindertjes krijgen. Klinkt raar maar ik was al een behoorlijke tijd alleen en alle mannen die ik tegenkwam dachten mijn leven wel even te regelen. Blijkbaar kom ik door mijn uiterlijk en postuur nogal "lief" over waardoor ik dat oproep bij mannen. Maar bovenal was ik gewoon vreselijk verliefd en dacht ik het wel te kunnen handelen. Ik dacht echt dat na een half jaar de lol er wel af zou zijn. En ik ben heel eerlijk: misschien zou dat ook wel zo zijn geweest als we een normale relatie hadden gehad. ik zal het in ieder geval nooit weten. Tis ook niet van de ene op de andere dag gebeurd hoor. Ik kende hem al 2 jaar.
Ik heb gelezen dat jouw relatie "over " is. Ik zet dat tussen aanhalingstekens omdat ik ook las dat je recentelijk weer in de fout bent gegaan. En dat je in de tussenperiodes eigenlijk nog elke dag met hem bezig bent. Dat is in mijn woordenboek niet over. Als ik het woord "over" heb gebruikt dan klopt dat inderdaad niet. Het is "uit" maar natuurlijk nog niet over (krijg trouwens opeen dat liedje van Marco B. en Do in mijn hoofd: Het is wel over maar nog niet voorbij) En ik ben idd de fout ingegaan maar het positieve ervan is dat ik zeker weet dat GEEN contact het beste is. Had ik van mezelf moeten geloven maar het is nu in ieder geval bevestigd (noem het maar veldonderzoek:))
En over de toon waarop dingen gezegd worden, ik praat altijd zo. Ook irl. En daar krijg ik regelmatig commentaar op. Dat ik te nuchter, bot, arrogant etc overkom. Ik weet dat men daardoor soms de boodschap niet hoort. Ik heb eerlijk gezegd geprobeerd om die reden het wat bij te schaven, maar das mislukt.
Weet je wat ik me afvraag? Waarom jíj voor een GM gevallen bent. Ik zie bij bv Wereldmeid en Rafaella wel waarom, maar bij jou niet. Kom nou niet aan met dat "hij de enige is die je gelukkig kan maken" want dat geloof ik niet. Wat is de achterliggende reden van deze keuze? Hij is de enige die me gelukkig kan maken
Nee hoor, want dat had ik nooit kunnen weten aan het begin van de relatie Ik heb het mezelf ook afgevraagd en ik denk dat hij sowieso een type was waar ik verliefd op zou zijn geworden, ook als hij niet getrouwd was geweest. De reden dat ik, ondanks het feit dat ie getrouwd was, een relatie met hem ben begonnen, komt denk ik als reactie op vorige relaties. Het leek een "veilige" relatie zonder verplichtingen en het gevaar dat iemand mijn huis en haard zou willen bezetten. Ik ben ontzettend zelfstandig en heb graag het heft in eigen hand. Op deze manier had ik de lusten en niet de lasten. NIet iemand die met me wilde samenwonen, trouwen, nog kindertjes krijgen. Klinkt raar maar ik was al een behoorlijke tijd alleen en alle mannen die ik tegenkwam dachten mijn leven wel even te regelen. Blijkbaar kom ik door mijn uiterlijk en postuur nogal "lief" over waardoor ik dat oproep bij mannen. Maar bovenal was ik gewoon vreselijk verliefd en dacht ik het wel te kunnen handelen. Ik dacht echt dat na een half jaar de lol er wel af zou zijn. En ik ben heel eerlijk: misschien zou dat ook wel zo zijn geweest als we een normale relatie hadden gehad. ik zal het in ieder geval nooit weten. Tis ook niet van de ene op de andere dag gebeurd hoor. Ik kende hem al 2 jaar.
vrijdag 29 juni 2007 om 23:10
quote:Tja....de tegenpartij houdt net zoveel rekening met jouw gevoelens als jij met die van zijn vrouw. Want: ik ben toch niet met je getrouwd, ik heb je nooit wat beloofd, het is niet mijn relatie, ik ben je niet verschuldigd, dat is zijn pakkie an, ik ben niet verantwoordelijk voor jouw geluk, ik volg gewoon mijn gevoel, ik doe wat mij op dat moment goed lijkt en bla bla bla *Vul de rest van de smoezen in die minnaressen bezigen om zich tegenover de vrouw van hun getrouwde zak schoon te praten*.....
Dus als ik het goed begrijp reageer jij als plaatsvervangende vrouw van GM. Oke, verklaart een hoop! Maar dat doen een aantal van jullie niet alleen op het minnaressentopic. Het lijkt er af en toe op (let op: LIJKT) dat een aantal van jullie er sowieso er lol uit halen om dwars tegen een TO in te gaan. Niet alleen bij het minnaressentopic maar ook regelmatig bij andere topics. Het feit dat jullie op een topic posten waar je je ergenis uitspreekt over dingen die gezegd worden op andere topics, wekt de indruk dat jullie irritatiegrens behoorlijk laag is en dat jullie vooral graag ergens tegenaan willen schoppen. En als daar wat over gezegd wordt, zijn de bekende excuses:
-het is een openbaar topic
-je kunt er niet tegen als je een spiegel wordt voorgehouden
-ik maak zelf wel uit wat ik hier zeg
enz. enz.
Vergeet niet dat als de minnaressen posten dat meestal is als ze in een dip zitten. Er wordt niet snel gepost als zo'n dame zich helemaal toppie voelt. Het topic wordt vooral gebruikt als er steun of afleiding nodig is. Net zoals er op een topic met een 1 of andere ziekte vaker wordt gepost dat het NIET dan dat het WEL goed gaat. Het zijn vaak de excessen die je leest. En oke, de 1 zit langer en vaker in een dip dan de ander maar ik geloof niet dat wij onderling elkaar aanmoedigen om vooral door te gaan met je GM. In tegendeel zelfs.
En schoonpraten? Neuh, ik geloof niet dat ik mezelf schoonpraat hooguit probeer te verklaren waarom het gebeurd is en ik vind nog steeds dat de grootste verantwoordelijkheid bij de GM ligt.
Als je dan toch graag meeleest en reageert op zo'n topic (bedoel ik in het algemeen want ik zie jou volgens mij nooit bij "ons") doe dat dan ook eens op een positieve manier als dat van toepassing is.
Dus als ik het goed begrijp reageer jij als plaatsvervangende vrouw van GM. Oke, verklaart een hoop! Maar dat doen een aantal van jullie niet alleen op het minnaressentopic. Het lijkt er af en toe op (let op: LIJKT) dat een aantal van jullie er sowieso er lol uit halen om dwars tegen een TO in te gaan. Niet alleen bij het minnaressentopic maar ook regelmatig bij andere topics. Het feit dat jullie op een topic posten waar je je ergenis uitspreekt over dingen die gezegd worden op andere topics, wekt de indruk dat jullie irritatiegrens behoorlijk laag is en dat jullie vooral graag ergens tegenaan willen schoppen. En als daar wat over gezegd wordt, zijn de bekende excuses:
-het is een openbaar topic
-je kunt er niet tegen als je een spiegel wordt voorgehouden
-ik maak zelf wel uit wat ik hier zeg
enz. enz.
Vergeet niet dat als de minnaressen posten dat meestal is als ze in een dip zitten. Er wordt niet snel gepost als zo'n dame zich helemaal toppie voelt. Het topic wordt vooral gebruikt als er steun of afleiding nodig is. Net zoals er op een topic met een 1 of andere ziekte vaker wordt gepost dat het NIET dan dat het WEL goed gaat. Het zijn vaak de excessen die je leest. En oke, de 1 zit langer en vaker in een dip dan de ander maar ik geloof niet dat wij onderling elkaar aanmoedigen om vooral door te gaan met je GM. In tegendeel zelfs.
En schoonpraten? Neuh, ik geloof niet dat ik mezelf schoonpraat hooguit probeer te verklaren waarom het gebeurd is en ik vind nog steeds dat de grootste verantwoordelijkheid bij de GM ligt.
Als je dan toch graag meeleest en reageert op zo'n topic (bedoel ik in het algemeen want ik zie jou volgens mij nooit bij "ons") doe dat dan ook eens op een positieve manier als dat van toepassing is.
zaterdag 30 juni 2007 om 11:40
Overigens kom ik idd niet op het minnaressen topic, tenzij ik vind dat ik iets positiefs toe te voegen heb (is wel eens gebeurd) omdat ik vind dat dat ene plekje op het forum ongestoord van jullie moet zijn waar jullie vrijuit kunnen forummen. Zonder bang te zijn voor commentaar. Op de rest van het forum echter, daar geef ik wel ongezouten mijn mening en die is en blijft dat mensen verantwoordelijk zijn voor wat ze zelf doen en niet zielig moeten doen als ze het ook geen probleem vonden om anderen te kwetsen. In dit geval de vrouw van hufter.
Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan?
Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan?
zaterdag 30 juni 2007 om 11:49
quote:
quote: minny reageerde
Nee, je hebt het wederom niet begrepen.
En dat is dus het makkelijkste antwoord wat je kunt geven als je geen weerwoord hebt. Jammer.Zoiets als "Je bent jaloers" en "Het is niet mijn huwelijk"?
Om het über intelligente (kuch) "Moraalridder" niet te vergeten.
Nee je hebt het niet begrepen, ik praat niet uit naam van wie dan ook
aangezien ik enkel voor mijzelf kan spreken. Wat ik dus bedoel is dat als men het niet prettig vind dat ik geen/niet genoeg rekening houdt met hun gevoelens, zij bij zichzelf moeten nagaan hoeveel rekening zij hebben gehouden met het gevoel van anderen. In dit geval wederom de vrouw van waardeloze zak.
Zo'n vrouw begrijp ik vaak ook niet, als ze hem terugnemen. Mocht mijn vriend zomaar op eigen houtje beslissen mij te gaan bedonderen (dus zonder eerst kenbaar te maken dat hij wellicht iets mist en te overleggen, alles is bespreekbaar) dan zou hij zo in waarde zakken dat ik hem met het vuilnis tegelijk aan de kant van de weg zet. Ze mag 'm dan hebben en veel plezier er mee!
quote: minny reageerde
Nee, je hebt het wederom niet begrepen.
En dat is dus het makkelijkste antwoord wat je kunt geven als je geen weerwoord hebt. Jammer.Zoiets als "Je bent jaloers" en "Het is niet mijn huwelijk"?Om het über intelligente (kuch) "Moraalridder" niet te vergeten.
Nee je hebt het niet begrepen, ik praat niet uit naam van wie dan ook
aangezien ik enkel voor mijzelf kan spreken. Wat ik dus bedoel is dat als men het niet prettig vind dat ik geen/niet genoeg rekening houdt met hun gevoelens, zij bij zichzelf moeten nagaan hoeveel rekening zij hebben gehouden met het gevoel van anderen. In dit geval wederom de vrouw van waardeloze zak.
Zo'n vrouw begrijp ik vaak ook niet, als ze hem terugnemen. Mocht mijn vriend zomaar op eigen houtje beslissen mij te gaan bedonderen (dus zonder eerst kenbaar te maken dat hij wellicht iets mist en te overleggen, alles is bespreekbaar) dan zou hij zo in waarde zakken dat ik hem met het vuilnis tegelijk aan de kant van de weg zet. Ze mag 'm dan hebben en veel plezier er mee!
zaterdag 30 juni 2007 om 11:52
quote:Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan? Jazeker. En dat komt juist om de hoek kijken als de relatie vordert, er meer gevoelens om de hoek komen kijken en er blijkt geen gehoor aan te worden gegeven. En dat is meestal de reden om te stoppen of te willen stoppen.
zaterdag 30 juni 2007 om 12:03
quote:
quote: minny reageerde
Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan? Jazeker. En dat komt juist om de hoek kijken als de relatie vordert, er meer gevoelens om de hoek komen kijken en er blijkt geen gehoor aan te worden gegeven. En dat is meestal de reden om te stoppen of te willen stoppen.
Minny bedoelt vokgens mij `verantwoordelijkheid`, niet `pijn`. Jij hebt het over de pijn, die om de hoek komt kijken, wanneer geen gehoor wordt gegeven aan wat jij voelt/wil/verwacht.
Verantwoordelijkheid voor jezelf betekent iets anders, en dat begint al eerder. Dat betekent dat je goed en op een volwassen manier voor jezelf zorgt, kijkt waar je staat, waar je je in begeeft, afwegingen maakt, en ja, vooruit kijkt. Want je ziet vanaf het begin waar je in stapt, en vaak is al te voorspellen hoe het verhaal verdergaat, afloopt, en waar jij eindigt. Met lege handen, een gedeukt ego, een gekelderde eigenwaarde, en een gebroken hart. En, zoals in het geval van arme Face, in een isolement.
Dat betekent verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, dat je met jezelf afspreekt dat je er alles aan doet om dat te voorkomen. Net als dat je dat doet voor een kind (pijn besparen, veiligheid bieden) of een hond (verzorgen, etc etc).
quote: minny reageerde
Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan? Jazeker. En dat komt juist om de hoek kijken als de relatie vordert, er meer gevoelens om de hoek komen kijken en er blijkt geen gehoor aan te worden gegeven. En dat is meestal de reden om te stoppen of te willen stoppen.
Minny bedoelt vokgens mij `verantwoordelijkheid`, niet `pijn`. Jij hebt het over de pijn, die om de hoek komt kijken, wanneer geen gehoor wordt gegeven aan wat jij voelt/wil/verwacht.
Verantwoordelijkheid voor jezelf betekent iets anders, en dat begint al eerder. Dat betekent dat je goed en op een volwassen manier voor jezelf zorgt, kijkt waar je staat, waar je je in begeeft, afwegingen maakt, en ja, vooruit kijkt. Want je ziet vanaf het begin waar je in stapt, en vaak is al te voorspellen hoe het verhaal verdergaat, afloopt, en waar jij eindigt. Met lege handen, een gedeukt ego, een gekelderde eigenwaarde, en een gebroken hart. En, zoals in het geval van arme Face, in een isolement.
Dat betekent verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, dat je met jezelf afspreekt dat je er alles aan doet om dat te voorkomen. Net als dat je dat doet voor een kind (pijn besparen, veiligheid bieden) of een hond (verzorgen, etc etc).
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zaterdag 30 juni 2007 om 12:17
Klopt VC, zo bedoelde ik het ook. En ook de verantwoordelijkheid naar jezelf om je integriteit te bewaken. Ik merk vaak dat minnaressen een laag zelfbeeld hebben, hierdoor zullen ze waarschijnlijk ook sneller genoegen nemen met kruimels van een ander. Dit lage zelfbeeld wordt echter versterkt door dingen te doen en dingen toe te laten die ook voor het eigen gevoel niet goed zijn. Want hoeveel men er ook overheen probeert te schreeuwen, men wéét echt wel diep van binnen dat het niet klopt waar ze aan meewerken.
En die smoes van "Als ik het niet doe dan doet een ander het wel." daar kan ik kort over zijn:
Als ik geen oude vrouwtjes beroof dan doet een ander het wel, maar dat is geen reden om het zelf dan maar te gaan doen. Daar komt namelij die verplichting naar jezelf wat betreft integriteit bewaken om de hoek kijken.
En die smoes van "Als ik het niet doe dan doet een ander het wel." daar kan ik kort over zijn:
Als ik geen oude vrouwtjes beroof dan doet een ander het wel, maar dat is geen reden om het zelf dan maar te gaan doen. Daar komt namelij die verplichting naar jezelf wat betreft integriteit bewaken om de hoek kijken.
zaterdag 30 juni 2007 om 12:22
quote:
quote: SLI reageerde
quote: minny reageerde
Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan? Jazeker. En dat komt juist om de hoek kijken als de relatie vordert, er meer gevoelens om de hoek komen kijken en er blijkt geen gehoor aan te worden gegeven. En dat is meestal de reden om te stoppen of te willen stoppen.
Minny bedoelt vokgens mij `verantwoordelijkheid`, niet `pijn`. Jij hebt het over de pijn, die om de hoek komt kijken, wanneer geen gehoor wordt gegeven aan wat jij voelt/wil/verwacht.
Verantwoordelijkheid voor jezelf betekent iets anders, en dat begint al eerder. Dat betekent dat je goed en op een volwassen manier voor jezelf zorgt, kijkt waar je staat, waar je je in begeeft, afwegingen maakt, en ja, vooruit kijkt. Want je ziet vanaf het begin waar je in stapt, en vaak is al te voorspellen hoe het verhaal verdergaat, afloopt, en waar jij eindigt. Met lege handen yep, een gedeukt ego nope, een gekelderde eigenwaarde nope, en een gebroken hart. yep
Ik had in het begin geen verwachtingen, wist niet waar in stapte, ben iemand van het moment dus kijk niet vooruit. Ik heb vreselijk genoten namelijk en ik wist op een gegeven moment wel dat er een keer iets fout ging maar ik had er op dat moment nog geen behoefte aan om anders te beslissen. Dat had ik op een gegeven moment wel omdat er andere dingen om de hoek kwamen kijken. En dáár heb ik gehoor aan gegeven. Dat voelt als de verantwoording naar mezelf. Goed voor mezelf zorgen op het juiste moment. Tenminste op het moment dat ik het nodig vind om in te grijpen.
En dat is mss niet het moment dat een ander ingrijpt.
En dat het een gebroken hart opgeleverd heeft is kut maar in mijn geval kon ik dat niet voorkomen. Dan had ik hem nl niet eens moeten ontmoeten.
Dat betekent verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, dat je met jezelf afspreekt dat je er alles aan doet om dat te voorkomen. Net als dat je dat doet voor een kind (pijn besparen, veiligheid bieden) of een hond (verzorgen, etc etc).
quote: SLI reageerde
quote: minny reageerde
Ik vraag mij ook altijd af als minnaressen zeggen dat het niet hun verantwoordelijkheid is....hoe zit dat dat met de verantwoordelijkheid naar jezelf? Ben je jezelf ook niks verplicht dan? Jazeker. En dat komt juist om de hoek kijken als de relatie vordert, er meer gevoelens om de hoek komen kijken en er blijkt geen gehoor aan te worden gegeven. En dat is meestal de reden om te stoppen of te willen stoppen.
Minny bedoelt vokgens mij `verantwoordelijkheid`, niet `pijn`. Jij hebt het over de pijn, die om de hoek komt kijken, wanneer geen gehoor wordt gegeven aan wat jij voelt/wil/verwacht.
Verantwoordelijkheid voor jezelf betekent iets anders, en dat begint al eerder. Dat betekent dat je goed en op een volwassen manier voor jezelf zorgt, kijkt waar je staat, waar je je in begeeft, afwegingen maakt, en ja, vooruit kijkt. Want je ziet vanaf het begin waar je in stapt, en vaak is al te voorspellen hoe het verhaal verdergaat, afloopt, en waar jij eindigt. Met lege handen yep, een gedeukt ego nope, een gekelderde eigenwaarde nope, en een gebroken hart. yep
Ik had in het begin geen verwachtingen, wist niet waar in stapte, ben iemand van het moment dus kijk niet vooruit. Ik heb vreselijk genoten namelijk en ik wist op een gegeven moment wel dat er een keer iets fout ging maar ik had er op dat moment nog geen behoefte aan om anders te beslissen. Dat had ik op een gegeven moment wel omdat er andere dingen om de hoek kwamen kijken. En dáár heb ik gehoor aan gegeven. Dat voelt als de verantwoording naar mezelf. Goed voor mezelf zorgen op het juiste moment. Tenminste op het moment dat ik het nodig vind om in te grijpen.
En dat is mss niet het moment dat een ander ingrijpt.
En dat het een gebroken hart opgeleverd heeft is kut maar in mijn geval kon ik dat niet voorkomen. Dan had ik hem nl niet eens moeten ontmoeten.
Dat betekent verantwoordelijkheid nemen voor jezelf, dat je met jezelf afspreekt dat je er alles aan doet om dat te voorkomen. Net als dat je dat doet voor een kind (pijn besparen, veiligheid bieden) of een hond (verzorgen, etc etc).
zaterdag 30 juni 2007 om 12:24
quote:
quote: biga reageerde
quote: minny reageerde
Nee, je hebt het wederom niet begrepen. En dat is dus het makkelijkste antwoord wat je kunt geven als je geen weerwoord hebt. Jammer.
Zoiets als "Je bent jaloers" en "Het is niet mijn huwelijk"?
Om het über intelligente (kuch) "Moraalridder" niet te vergeten.
Je vergeet nog:
Het is mij overkomen. Ja hallo zeg daar ben je altijd nog zelf bij het overkomt je niet je kiest er zelf voor om minnares te zijn.
Zeg nooit nooit
Of jouw vent zal het ook wel met een ander doen daarom reageer je zo gefrustreerd.Nou niet iedere vent neukt buiten de door maar vaak wil dat er bij minaressen er gewoon niet in.
Nee je hebt het niet begrepen, ik praat niet uit naam van wie dan ook
aangezien ik enkel voor mijzelf kan spreken. Wat ik dus bedoel is dat als men het niet prettig vind dat ik geen/niet genoeg rekening houdt met hun gevoelens, zij bij zichzelf moeten nagaan hoeveel rekening zij hebben gehouden met het gevoel van anderen. In dit geval wederom de vrouw van waardeloze zak.
Ben ik helemaal met je eens Minny.
Zo'n vrouw begrijp ik vaak ook niet, als ze hem terugnemen. Mocht mijn vriend zomaar op eigen houtje beslissen mij te gaan bedonderen (dus zonder eerst kenbaar te maken dat hij wellicht iets mist en te overleggen, alles is bespreekbaar) dan zou hij zo in waarde zakken dat ik hem met het vuilnis tegelijk aan de kant van de weg zet. Ze mag 'm dan hebben en veel plezier er mee!
quote: biga reageerde
quote: minny reageerde
Nee, je hebt het wederom niet begrepen.
En dat is dus het makkelijkste antwoord wat je kunt geven als je geen weerwoord hebt. Jammer.Zoiets als "Je bent jaloers" en "Het is niet mijn huwelijk"?
Om het über intelligente (kuch) "Moraalridder" niet te vergeten.
Je vergeet nog:
Het is mij overkomen. Ja hallo zeg daar ben je altijd nog zelf bij het overkomt je niet je kiest er zelf voor om minnares te zijn.
Zeg nooit nooit
Of jouw vent zal het ook wel met een ander doen daarom reageer je zo gefrustreerd.Nou niet iedere vent neukt buiten de door maar vaak wil dat er bij minaressen er gewoon niet in.
Nee je hebt het niet begrepen, ik praat niet uit naam van wie dan ook
aangezien ik enkel voor mijzelf kan spreken. Wat ik dus bedoel is dat als men het niet prettig vind dat ik geen/niet genoeg rekening houdt met hun gevoelens, zij bij zichzelf moeten nagaan hoeveel rekening zij hebben gehouden met het gevoel van anderen. In dit geval wederom de vrouw van waardeloze zak.
Ben ik helemaal met je eens Minny.
Zo'n vrouw begrijp ik vaak ook niet, als ze hem terugnemen. Mocht mijn vriend zomaar op eigen houtje beslissen mij te gaan bedonderen (dus zonder eerst kenbaar te maken dat hij wellicht iets mist en te overleggen, alles is bespreekbaar) dan zou hij zo in waarde zakken dat ik hem met het vuilnis tegelijk aan de kant van de weg zet. Ze mag 'm dan hebben en veel plezier er mee!
zaterdag 30 juni 2007 om 13:04
Ik weet onderhand niet meer wat ik nou WAAR moet posten..? Is dat verjaardagskado een uitvecht-onderwerp??
Ik heb het aan de andere kant ook al gezegd, maar het is toch te gek om los te lopen dat je je druk moet maken over of hetgeen je met JOUW zelfverdiende centen, wat in ZIJN tasje mee naar ZIJN vrouw gaat straks, wel aan de "onopvallendheids" criteria voldoet??? Waar is dan GVD je zelfrespect gebleven???????
Of het door jou gekochte Bjorn Borg, boxershort, wat ZIJ straks (terecht overigens) van zijn overspelige reet gaat trekken, geen argwaan gaat wekken, waardoor hij, de arme ziel, wel eens door de mand zou kunnen vallen????
Ik heb nog maar EEN vraag;
WAAR ZIJN WE IN GODS-NAAM MEE BEZIG????????????
Ik heb het aan de andere kant ook al gezegd, maar het is toch te gek om los te lopen dat je je druk moet maken over of hetgeen je met JOUW zelfverdiende centen, wat in ZIJN tasje mee naar ZIJN vrouw gaat straks, wel aan de "onopvallendheids" criteria voldoet??? Waar is dan GVD je zelfrespect gebleven???????
Of het door jou gekochte Bjorn Borg, boxershort, wat ZIJ straks (terecht overigens) van zijn overspelige reet gaat trekken, geen argwaan gaat wekken, waardoor hij, de arme ziel, wel eens door de mand zou kunnen vallen????
Ik heb nog maar EEN vraag;
WAAR ZIJN WE IN GODS-NAAM MEE BEZIG????????????
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:25
