Overig
alle pijlers
Eigen uitvaart geregeld?
zaterdag 18 januari 2020 om 11:06
Ik kan mij indenken dat het een gevoelig onderwerp is, maar ik ben toch nieuwsgierig.
Ik zit er namelijk zelf over na te denken (ik ben begin twintig) onder het mom van mijn naasten er niet mee lastig vallen + een laatste eigen inbreng hebben in wat er met mij en wat ik nalaat gebeurt.
Zijn hier personen die hun eigen uitvaart al hebben geregeld?
Al op papier of heb je het alleen besproken met jouw omgeving?
Wat is de reden ervoor?
Hoe oud ben je?
Ik zit er namelijk zelf over na te denken (ik ben begin twintig) onder het mom van mijn naasten er niet mee lastig vallen + een laatste eigen inbreng hebben in wat er met mij en wat ik nalaat gebeurt.
Zijn hier personen die hun eigen uitvaart al hebben geregeld?
Al op papier of heb je het alleen besproken met jouw omgeving?
Wat is de reden ervoor?
Hoe oud ben je?
zaterdag 18 januari 2020 om 11:10
zaterdag 18 januari 2020 om 11:21
Hier had ik nog helemaal niet over nagedacht. Ik kan mij dat wel indenken.vrijenblij20220 schreef: ↑18-01-2020 11:13In grote lijnen weten mijn man en kinderen wel wat ik wil bij mijn uitvaart. Het belangrijkste is dat ik niet opgebaard wil worden en dat mensen naar mij komen kijken als ik dood ben. Mijn man en kinderen mogen dat wel.
Wat is de reden dat je die keuze hebt gemaakt?
zaterdag 18 januari 2020 om 11:22
Ik heb mijn naasten laten weten dat ik graag gecremeerd wil worden en dat het mij verder niet uitmaakt. We hebben er wel echt over gesproken. Mijn persoonlijke mening is dat de uitvaart ook voor de naasten is. Het is fijn om de grote lijnen te weten maar alle details vind ik persoonlijk niet nodig.
Doet de nabestaanden wellicht wel goed om zelf ook wat voor mij 'te doen'.
Maar ik kom tegen dat mensen helemaal niks weten, dat is ook rot. Als je niet weet of overleden dierbare begraven of gecremeerd wilde worden is best lastig.
Het kan voor bepaalde beslissingen heel fijn zijn dat je weet dat je datgene doet wat de overledene had gewild.
Ik ben trouwens begin 40.
Doet de nabestaanden wellicht wel goed om zelf ook wat voor mij 'te doen'.
Maar ik kom tegen dat mensen helemaal niks weten, dat is ook rot. Als je niet weet of overleden dierbare begraven of gecremeerd wilde worden is best lastig.
Het kan voor bepaalde beslissingen heel fijn zijn dat je weet dat je datgene doet wat de overledene had gewild.
Ik ben trouwens begin 40.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:29
Mijn schoonmoeder had dat gezegd dat ze dat niet wilde toen ze erg ziek was en toen dachten mijn man en ik van dat willen wij eigenlijk ook niet. Wij willen later herinnerd worden zoals we echt waren en niet dat mensen een beeld hebben hoe wij eruit zagen als we dood zijn. Ik krijg zelf het beeld ook niet weg van de mensen die ik heb gezien toen ze dood waren. Ik kan me nog precies voor de geest halen hoe mijn ouders in de kist lagen en dat vind ik niet fijn. Nadat mijn ouders gestorven zijn ben ik ook nooit meer gaan kijken bij iemand die dood is.monpapouille schreef: ↑18-01-2020 11:21Hier had ik nog helemaal niet over nagedacht. Ik kan mij dat wel indenken.
Wat is de reden dat je die keuze hebt gemaakt?
zaterdag 18 januari 2020 om 11:32
Maar dat kan je natuurlijk elke 10 jaar aanpassen.
Ik heb het niet echt geregeld, al weten mijn naasten wel mijn basis-wensen. Ik ben begin 40.
Ik wil gecremeerd worden.
Geen koffie en cake, maar wijn/fris en tapas
Muziekkeuze.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:33
Ik vind dat soort dingen al snel lijken op 'regeren over de dood heen'. Het afscheid is van de nabestaanden vind ik. Dat ze weten of je begraven of gecremeerd wilt worden en wel of niet in de kerk, lijkt me belangrijk. Maar verder is het aan hun.
Vind ik dan.
Vind ik dan.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 januari 2020 om 11:36
Ja. Daar heb je trouwens niet altijd een compleet van te voren vastgelegd verhaal voor nodig. Als naasten ken je de overledene wel een beetje.Noerie schreef: ↑18-01-2020 11:22Ik heb mijn naasten laten weten dat ik graag gecremeerd wil worden en dat het mij verder niet uitmaakt. We hebben er wel echt over gesproken. Mijn persoonlijke mening is dat de uitvaart ook voor de naasten is. Het is fijn om de grote lijnen te weten maar alle details vind ik persoonlijk niet nodig.
Doet de nabestaanden wellicht wel goed om zelf ook wat voor mij 'te doen'.
Maar ik kom tegen dat mensen helemaal niks weten, dat is ook rot. Als je niet weet of overleden dierbare begraven of gecremeerd wilde worden is best lastig.
Het kan voor bepaalde beslissingen heel fijn zijn dat je weet dat je datgene doet wat de overledene had gewild.
Ik ben trouwens begin 40.
En vaak weet je dan ook of de overledene vindt dat de nabestaanden vooral moeten doen wat zij willen of ook rekening moeten houden met de - algemene- mening vd overledene over uitvaarten.
Vaak ben je toch s een keer gezamelijk naar uitvaarten geweest en dan heb je t er wel s over: “ zo zou ik t niet willen” en “ dat vond ik mooi gedaaan”.
Als je weet dat iemand van sobere, “ tradidionele” uitvaarten houdt, met een enkele psalm of gezang, ga je niet als naaste nabestaande, een uitvaart houden met veel vrolijke muziek omdat je daar zelf van houdt en de uitvaart vooral voor jou is.
( dit is in t algemeen bedoeld)
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
zaterdag 18 januari 2020 om 11:36
Dit!
Ik kan slecht tegen mensen die menen te moeten regeren vanuit hun graf.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:38
Mijn man en kinderen weten, dat ik het liefst hierachter op het grasveld in de fik ga, ik geef helemaal niets om begrafenissen, daarom zo simpel mogelijk. Het liefst geen uitvaart in een aula e.d. Echt vreselijk. Ook weten ze welke nummers ik wil als zei het uitgebreider willen, dat laat ik aan hun, maak het zelf toch niet meer mee.
Verder weten ze ook dat ze mij helemaal leeg mogen trekken, dit weet ik ook van mijn man en meerderjarige kinderen, ik heb toch niets meer aan mijn organen.
Voor mijn man zijn uitvaart weet ik alleen welke muziek hij wil.
Verder weten ze ook dat ze mij helemaal leeg mogen trekken, dit weet ik ook van mijn man en meerderjarige kinderen, ik heb toch niets meer aan mijn organen.
Voor mijn man zijn uitvaart weet ik alleen welke muziek hij wil.
lovedobby wijzigde dit bericht op 18-01-2020 11:41
18.35% gewijzigd
Such a beautiful place to be with Friends.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:40
Precies, zo is het ook. Zo kijk ik er ook tegenaan.simbalabimba schreef: ↑18-01-2020 11:36Ja. Daar heb je trouwens niet altijd een compleet van te voren vastgelegd verhaal voor nodig. Als naasten ken je de overledene wel een beetje.
En vaak weet je dan ook of de overledene vindt dat de nabestaanden vooral moeten doen wat zij willen of ook rekening moeten houden met de - algemene- mening vd overledene over uitvaarten.
Vaak ben je toch s een keer gezamelijk naar uitvaarten geweest en dan heb je t er wel s over: “ zo zou ik t niet willen” en “ dat vond ik mooi gedaaan”.
Als je weet dat iemand van sobere, “ tradidionele” uitvaarten houdt, met een enkele psalm of gezang, ga je niet als naaste nabestaande, een uitvaart houden met veel vrolijke muziek omdat je daar zelf van houdt en de uitvaart vooral voor jou is.
( dit is in t algemeen bedoeld)
Maar soms weten mensen totaal niet wat ze nou met de as van de overledene moeten. Kunnen ze ook zelf niet bedenken of voelen wat zij willen. Dan kan het fijn zijn als hun dierbare heeft aangegeven op die ene bijzondere plek voor diegene verstrooid te willen worden.
Maargoed, dat is ook weer voor elke persoon verschillend.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:45
zaterdag 18 januari 2020 om 11:48
Van VOOR t graf, toen ze nog hun eigen mening konden geven.
( maar tegen wie je dan waarschijnlijk niet recht in t gezicht zegt “ wat jij wilt doet er niet toe”.)
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
zaterdag 18 januari 2020 om 11:53
Heel heel erg eens.ninanoname schreef: ↑18-01-2020 11:33Ik vind dat soort dingen al snel lijken op 'regeren over de dood heen'. Het afscheid is van de nabestaanden vind ik. Dat ze weten of je begraven of gecremeerd wilt worden en wel of niet in de kerk, lijkt me belangrijk. Maar verder is het aan hun.
Vind ik dan.
Op de manier van keuze van wel of niet begraven of cremeren, onder een boom in jute zak ect...na.. lekker laten voor de nabestaanden. Raar gedoe.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:55
Ik wil begraven worden op een natuurbegraafplaats. En geen bijeenkomst in zo'n saai en sfeerloos gebouw / kerkdienst. Liefst in kleine kring. Van het geld dat normaal voor koffietafel wordt gebruikt liever met een aantal dierbaren naar de kroeg om een drankje te doen en gezellig samen te zijn.
En dit weten mijn naasten ook. We praten daar heel open over.
En dit weten mijn naasten ook. We praten daar heel open over.
zaterdag 18 januari 2020 om 11:57
Ik verzamel teksten en muziek die ik passend vind zodat mijn nabestaanden daaruit kunnen kiezen als zij dat willen. Ik vond het erg lastig om daar over na te denken toen mijn ouders overleden waren en ik wil dat anders doen. Niet dat ze verplicht zijn daaruit te kiezen maar zie het als handleiding of misschien zit er iets bij wat ze leuk vinden. Dan weten ze ook dat ik het ook een mooie tekst vond anders had ik het niet bewaard.
Verder heb ik wel mijn “wensenlijst” ingevuld van de uitvaartverzekering maar ook die is als leidraad, niet als mijn laatste wens. Iedereen weet waar het staat maar niemand kijkt erin, dat komt dan wel. Mocht het zover komen dat ik het zelf kan regelen dan doe ik dat, mannen zijn geneigd zich snel het duurste aan te laten smeren maar mijn spaanplaten kist brandt net zo goed, zo niet beter, in de oven. Ik zag laatst een kartonnen optie die vond ik ook interessant.
Verder heb ik wel mijn “wensenlijst” ingevuld van de uitvaartverzekering maar ook die is als leidraad, niet als mijn laatste wens. Iedereen weet waar het staat maar niemand kijkt erin, dat komt dan wel. Mocht het zover komen dat ik het zelf kan regelen dan doe ik dat, mannen zijn geneigd zich snel het duurste aan te laten smeren maar mijn spaanplaten kist brandt net zo goed, zo niet beter, in de oven. Ik zag laatst een kartonnen optie die vond ik ook interessant.
Ik doe mijn best
zaterdag 18 januari 2020 om 11:59
Waarom wil je dat niet?vrijenblij20220 schreef: ↑18-01-2020 11:13Het belangrijkste is dat ik niet opgebaard wil worden en dat mensen naar mij komen kijken als ik dood ben.
zaterdag 18 januari 2020 om 12:02
Mijn moeder komt binnen 2 jaar te overlijden, en is alles tot in de puntjes aan het regelen. Niet omdat zij wil bepalen, maar omdat ze ons niet achter wil laten met regel- en denkwerk.
Alles gaat naar de uitvaartondernemer die het regelt. Niet eens zozeer haar wensen, maar ook onze wensen worden meegenomen.
Ikzelf heb globaal dingen vastgelegd, wat ik af en toe aanvul of aanpas. Met veel ruimte voor de nabestaanden, maar hoofdbrekens zorg ik voor een keuze, zodat mijn nabestaanden niet hoeven te piekeren, twijfelen of kibbelen. En dan gaat dat niet eens om :wat zou Clueless willen? Maar om: ja jeetje jongens,wat doen we? groen of blauw?
Dat idee.
zaterdag 18 januari 2020 om 12:02
simbalabimba schreef: ↑18-01-2020 11:48Van VOOR t graf, toen ze nog hun eigen mening konden geven.
( maar tegen wie je dan waarschijnlijk niet recht in t gezicht zegt “ wat jij wilt doet er niet toe”.)
Ik zie dat anders, mijn mening!
En tegen mensen die dat wel doen zeg ik dat niet, want respect voor ieders mening.
Ik vind de uitvaarten waar de nabestaanden iets doen of zeggen vanuit hun hart de mooiste en warmste.
Twee uitvaarten gehad waar de overledene het draaiboek al klaar had liggen, ik vond het een kille bedoening.
zaterdag 18 januari 2020 om 12:06
clueless17 schreef: ↑18-01-2020 12:02Mijn moeder komt binnen 2 jaar te overlijden, en is alles tot in de puntjes aan het regelen. Niet omdat zij wil bepalen, maar omdat ze ons niet achter wil laten met regel- en denkwerk.
Alles gaat naar de uitvaartondernemer die het regelt. Niet eens zozeer haar wensen, maar ook onze wensen worden meegenomen.
Ikzelf heb globaal dingen vastgelegd, wat ik af en toe aanvul of aanpas. Met veel ruimte voor de nabestaanden, maar hoofdbrekens zorg ik voor een keuze, zodat mijn nabestaanden niet hoeven te piekeren, twijfelen of kibbelen. En dan gaat dat niet eens om :wat zou Clueless willen? Maar om: ja jeetje jongens,wat doen we? groen of blauw?
Dat idee.
Bij mijn opa's en oma's gezien dat dat regelen al een stukje van de verwerking is. Ook bij ons een tantes. Dat het een band kan verstevigen tussen de kinderen van de overledene. Het kan heel waardevol zijn om dat samen te doen.
