Emigreren en oudere ouders

may_ka zondag 7 januari 2024 om 11:35

Partner en ik zijn eruit: we gaan in de tweede helft van dit jaar naar een ander land verhuizen. We hebben daar vrienden, werk vinden zal geen probleem zijn en huizen zijn er ook. Voor ons gaat dat helemaal goed komen.

Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.

Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).

Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?

En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.

LuciFee2023 maandag 8 januari 2024 om 09:58

aliva schreef: ↑
08-01-2024 09:16
Tijdig is voor mij op het moment dat je het nog helemaal zelf kan regelen: de beslissing, het zoeken, de verhuis, verkoop vd gezinswoning...

Dus ruim VOOR je die woning eigenlijk nodig hebt.

Ik zou zeggen, op 65 ofzo.

Precies, en dan al eerder gaan kijken/inschrijven ect. Ruim daarvoor.

Jaja.

LuciFee2023 maandag 8 januari 2024 om 10:01

Tafelkleed schreef: ↑
07-01-2024 23:21
Nou dat is niet overal zo in ieder geval. Mijn gehandicapte nichtje krijgt helemaal niet de zorg die ze nodig hebt.
En sws is niet overal een overschot aan zorgpersoneel zoals sommigen hier denken.

Dat denkt helemaal niemand. Zelfs ik niet.
Maar er is meer mogelijk dan de meeste denken of weten.
En heel soms is echt moeilijk en je moet in geval van ouderen ook gewoon zelf op tijd gaan nadenken en kijken wat er is en wat je kan inhuren of zelf betalen. Ipv denken dat je kinderen dat allemaal wel even voor je gaan doen en je gaan verzorgen.

Is gewoon debiel.

Jaja.

Anoniem_65e9b0826cfac maandag 8 januari 2024 om 10:10

oneenietweer schreef: ↑
08-01-2024 08:56
Als je geen contact met je ouders hebt lijkt mantelzorgen me niet aan de orde. Je hoort dan niet tot de mantel. Ik weet het niet, maar ik denk dat er heel veel voor nodig moet zijn om het contact met je ouders te verbreken. De consequentie daarvan is dat ze ook bij tegenspoed geen beroep op je kunnen doen. Als ze bellen, gewoon niet opnemen. Je spreekt ze toch sowieso niet als je geen contact hebt? Als familielid belt ‘nee marijke, ik wil niks meer met ze te maken hebben, ik kan je niet helpen’.

Ja, puur theoretisch is dit zeker zo.
Echter er komt emotie bij kijken. Het is enorm confronterend, want inderdaad….het verbreken van contact met je ouder(s) is niet iets dat je zomaar doet. Daar gaat veel aan vooraf.

Brrrrr, krijg kippenvel.

Dubois maandag 8 januari 2024 om 10:11

72Jelle schreef: ↑
08-01-2024 09:54
Ja, timing is lastig. Jij noemde 65, ik ben nu begin 50 . Als ik kennissen van rond de 60 zie, hebben die zelfs vaak nog hun eigen kinderen thuis wonen. Sommigen kopen juist nog een groter ( vrijstaand) huis.
Maar het noodlot kan natuurlijk op elke leeftijd toeslaan. Er over nadenken is uiteraard altijd verstandig.

Als 65-plusser kun je eindelijk optimaal van je tuin gaan genieten als pensionada. Dan ga je niet al op een seniorenflatje zitten.
Het is natuurlijk wel nuttig om je woning levensloopbestendig te maken. Dus die garage kan omgebouwd worden tot een slaapkamer en extra badkamer bijvoorbeeld.

Met alzheimerproblematiek is vanaf een bepaald stadium ook een zelfstandige seniorenflat geen optie meer.

Quincy2 maandag 8 januari 2024 om 10:11

Lorrelies schreef: ↑
08-01-2024 09:41
Ben blij dat jij het vraagt.
Of een regio taxi, buurtbus, Valys, senioren service

https://www.seniorservice.nl.

https://hiphelpt.nl/vervoer-naar-ziekenhuis

Ik neem aan dat mijn schoonmoeder zonder rijbewijs ook zoiets gebruikt. En anders de gewone bus.

Ik zat van het weekend in de trein en daar was een erg oude man met rollator alleen op pad. Iedereen wilde hem helpen uitstappen, maar "dat kan ik zelf!" riep hij. Een oudere dame werd door de conductrice naar de wc gebracht. Je bent niet de enige in de trein of bus....

Joppie maandag 8 januari 2024 om 10:16

Quincy2 schreef: ↑
08-01-2024 09:33
Rijdt er geen bus?

Nee maar ik denk ook niet dat mijn moeder zich alleen redt in het ziekenhuis en vergeetachtig zijn is dan ook niet handig. Verjaardagen doet ze niet meer. Ze is tevreden met haar kleiner wordende wereld. Gelukkig hoeft ze niet erg vaak naar het ziekenhuis.

In a world where you can be anything, be kind. Banksy

Anoniem_65e9b0826cfac maandag 8 januari 2024 om 10:20

Quincy2 schreef: ↑
08-01-2024 09:26
Ik ben het wel met je eens. Mijn man doet wel de geldzaken voor zijn moeder omdat zijn vader haar altijd verbood om op de computer te gaan en ze daar niet tegenin ging en na zijn dood ook niet interesse ontwikkelde om dat zelf te doen. Maar hij gaat haar echt niet iedere zondag bellen om te vragen of ze misschien deze week nog ergens heen moet en of hij haar moet brengen. Dat gevoel krijg ik wel bij sommige posts hier: dat moeilijkheden worden gezien en opgelost, voordat ze überhaupt ontstaan. Dat is heel aardig natuurlijk, maar het kost wel onnodig veel tijd terwijl als je het aan de ouder over zou laten die er in de meeste gevallen gewoon zelf een oplossing voor zou vinden. Ik vind dat je als kind misschien pas aan zet bent als het echt, echt niet meer lukt naar objectieve maatstaven. (Subjectief = geen zin, nooit gedaan, lijkt me moeilijk, duurt lang, etc)

Erg he, dat schoonvader VERBOOD de computer te gebruiken.
Zoiets maakt mij heel boos.

Maar, schoonmoeder wil toch ook niet leren met computer omgaan? Dus dat is dan toch ook subjectieve maatstaf?

Anoniem_66d01bb041fe4 maandag 8 januari 2024 om 10:25

Stormke81 schreef: ↑
07-01-2024 23:07
Misschien heel naïef maar als er geen thuiszorg is kan ze toch ook niet naar huis?

Naïef zou ik niet willen zeggen, maar als ze in het ziekenhuis niks meer voor je kunnen doen en de patiënt heeft gewoon familie moeten die het maar oplossen tegenwoordig. Zoals een andere formummer al aangaf, van een paar dagen niet uitgebreid douchen gaat niemand dood.

In een later stadium, toen mijn moeder wederom opgenomen lag in het ziekenhuis en terminaal werd maakten ze het nog bonter. We kregen het niet stante pede voor elkaar haar naar een hospice afdeling te verplaatsen (dit duurde uiteindelijk 5 dagen) maar ze was wel heel zorg intensief en kon dus niet naar huis, waar ze alleen woonde. Het ziekenhuis voerde toen nogal wat druk uit op mij en mijn broer om haar mee naar 1 van ons huis te nemen. Mijn broer zei (waar ik niet bij was, dit wist ik dus niet) duidelijk nee. Ik begon, naïef als ik was, wat te mompelen over mijn baan, kinderen en woning op 3 hoog toen ze aangaven mijn moeder wel met liggend zieken vervoer naar 3 hoog te kunnen brengen. Schandelijk achteraf dat ze op die manier probeerden me voor het blok te zetten. Twee dagen later werd ze alsnog naar de beoogde afdeling vervoerd waar ze 2 maanden later overleed. Ik moet er niet aan denken dat ik 2 maanden zo intensief voor haar had moeten zorgen in mijn eentje, naast mijn baan en gezin, daar zou ik volledig aan onderdoor zijn gegaan. Ik rende mijn benen al onder mijn lijf vandaan toen ze in de hospice lag destijds en daar nemen ze het grootste deel uit handen.

72Jelle maandag 8 januari 2024 om 10:25

Joppie schreef: ↑
08-01-2024 10:16
Nee maar ik denk ook niet dat mijn moeder zich alleen redt in het ziekenhuis en vergeetachtig zijn is dan ook niet handig. Verjaardagen doet ze niet meer. Ze is tevreden met haar kleiner wordende wereld. Gelukkig hoeft ze niet erg vaak naar het ziekenhuis.

Dit. Mijn vader moest voor zijn operatie opeens naar een ziekenhuis op bijna een uur afstand. Daar was hij nog nooit geweest. Al zenuwachtig, niets meer opnemend wat er gezegd wordt. Dan is iemand erbij toch fijn.
Het gaat natuurlijk niet om de ouderen die het zelf wel redden en hulp kunnen inschakelen. Het gaat om diegenen die dat niet meer kunnen.
Overigens is mijn collega afgelopen zomer 4 weken ingetrokken bij haar moeder na een heupoperatie, daar was geen enkele thuiszorg beschikbaar.

RodeTulip maandag 8 januari 2024 om 10:27

Lebow schreef: ↑
07-01-2024 23:40
Nee, precies. En er wordt wel verwacht dat kinderen die taken oppakken. Logisch ergens, want wie moet het anders doen? Ik heb contact met de zorg, met de huisarts, ziekenhuis. Ik coördineer en regel het, want ouder kan dat niet meer overzien. Naar alle gesprekken moet iemand mee, want ouder kan dat niet alleen, die snapt het niet voldoende en onthoudt vrijwel niets (of verkeerd). Er is altijd wel iets. Alarmknop, abonnement, sleutelkastje aanvragen, defecte deurbel, defecte lift, verkeerde luiers, fysio, pedicure, kapper, werkelijk alles moet geregeld worden.
Het is echt veel werk, en hoe fijn het ook is dat sommige kinderen blij zijn dat te mogen doen voor hun ouders, blijf ik van mening dat het heel veel gevraagd is, bovenop je eigen leven. Ik heb momenten gehad dat ik gewoon echt niet meer wist hoe ik het moest regelen allemaal, fulltime baan, gezin met man in buitenland en dan nog mijn ouder erbij.

Zo herkenbaar Lebow.
Ik heb hier twee hulpbehoevende ouders, één met dementie en de ander heeft allerlei kwaaltjes, 72 en 83 jaar. Daarnaast heb ik ook alleen de zorg over mijn eigen kind.

Het is pittig, toen ik nog werkte liep ik vaak tegen een burn out aan, maar ik ging gewoon door, want er is niemand anders om de taken mee te verdelen.

Nu ik tijdelijk in de ww zit, merk ik dat de mantelzorg taken nog steeds veel zijn, maar nu heb ik meer tijd om deze goed in te plannen en uit te voeren.

Ik bloei op van een kop koffie!

Anoniem_65e9b0826cfac maandag 8 januari 2024 om 10:30

RodeTulip schreef: ↑
08-01-2024 10:27
Zo herkenbaar Lebow.
Ik heb hier twee hulpbehoevende ouders, één met dementie en de ander heeft allerlei kwaaltjes, 72 en 83 jaar. Daarnaast heb ik ook alleen de zorg over mijn eigen kind.

Het is pittig, toen ik nog werkte liep ik vaak tegen een burn out aan, maar ik ging gewoon door, want er is niemand anders om de taken mee te verdelen.

Nu ik tijdelijk in de ww zit, merk ik dat de mantelzorg taken nog steeds veel zijn, maar nu heb ik meer tijd om deze goed in te plannen en uit te voeren.

Die WW is hopelijk tijdelijk en die mantelzorgtaak hopenlijk ook.
Het is verschrikkelijk dat mensen zo in een houdgreep worden gemanoeuvreerd dat ze alles moeten combineren tot ze er zelf aan onder door gaan.

Dahlia74 maandag 8 januari 2024 om 10:33

MrsDuck schreef: ↑
08-01-2024 09:46
Maar ik krijg mijn portie ook nog wel. Mijn ouders wonen op 1 uur rijden en ook mijn zus woont daar niet meer, ze zit 2 uur de andere kant uit. En mijn moeder heeft geen rijbewijs en als mijn vader het niet meer mag/kan of überhaupt niet meer onder ons is, wordt dat ook nog wat.

Toch is vervoer vaak het kleinste probleem, daarvoor zijn vaak goede alternatieven. In ziekenhuizen staan bij de ingang vaak ook vrijwilligers (gastvrouwen en heren) om de patiënt op de juiste afdeling te brengen. Voor controle onderzoeken en/of afspraken kan dat prima.

Als een van de ouders eens een belangrijk gesprek hebben, plan ik dat gesprek op een moment dat mij past. Komt gelukkig nog niet vaak voor. Ik moet ook een uur rijden, dus om 9.00 uur in ziekenhuis zijn is gewoon niet realistisch. Veel probeer ik telefonisch te regelen, met groepsgesprek op de telefoon gaat dat prima.

RodeTulip maandag 8 januari 2024 om 10:37

72Jelle schreef: ↑
08-01-2024 09:16
Hier in de buurt was een particulier verzorgingshuis, 5000 euro per maand.

Als student heb ik in zo'n particuliere verzorgingshuis gewerkt, als bewoner wordt je echt in de watten gelegd en het is er gezellig en huiselijk. Echt een fijne kleinschalige verzorgingshuis.
Maar dus onbetaalbaar voor de meesten.

Ik bloei op van een kop koffie!

Amarilis maandag 8 januari 2024 om 10:44

merano schreef: ↑
08-01-2024 09:17
Dat ouderen lelijk doen tegen familie is ook een vaker voorkomend verschijnsel.

Niet in alle gevallen, er zijn ook ondankbare ouderen met een helder brein, maar toch wel vaak is dat een gevolg van dementie. Controle verlies, angst en het brein werkt niet goed dus ze kunnen het niet meer zo goed overzien.

Als mantelzorger zul je daar ook een manier van omgaan mee moeten vinden.

Dat deed mijn vader ook, 7 jaar lang. Vanaf het moment dat hij een herseninfarct kreeg tot zijn dood. Dat was erg naar, hij deed t zowel tegenwind ons als tegen bepaalde thuiszorgmedewerkers die hem niet aanstonden. Ik kon het hem ook niet kwalijk nemen maar leuk es anders.

Anoniem_65b76fd3af17f maandag 8 januari 2024 om 10:44

MrsDuck schreef: ↑
08-01-2024 09:46
Klopt. Maar dat moet schoonzus doen. Nee zeggen tegen hen en/of ons bellen om te zeggen dat er iets moet gebeuren. Ze heeft ook nog de hulpbehoevende ouders van haar man waar geen kind meer kan bijspringen. Haar kinderen zijn wel al de deur uit en schoonzus belt eerder haar dochter voor hulp bij ouders en schoonouders dan haar broer voor de ouders. Ik reageerde vooral op de lijn dat dochters meer gevraagd worden. Ik ben de schoondochter, mij wordt niets gevraagd.

Maar ik krijg mijn portie ook nog wel. Mijn ouders wonen op 1 uur rijden en ook mijn zus woont daar niet meer, ze zit 2 uur de andere kant uit. En mijn moeder heeft geen rijbewijs en als mijn vader het niet meer mag/kan of überhaupt niet meer onder ons is, wordt dat ook nog wat.

Mijn moeder reed ook al jaren niet meer, maar gelukkig nam zij wel altijd al bus en trein, ook toen mijn vader er nog was/nog reed.

Ik ken ook mensen (vaak vrouwen van een bepaalde generatie) die niet rijden en ook nog eens nooit met het ov gaan, en dat niet meer durven te leren na overlijden partner, ook al kunnen ze het fysiek en mentaal nog prima. Want als je het nog kunt is dat zeker te verkiezen boven regiotaxi etc., want die taxi brengt ook een hoop gedoe met zich mee.

Was het andersom gegaan en moeder was eerder gegaan, dan had mijn vader gelukkig wel voor zichzelf zorgen, hij kookte altijd al veel, stofzuigde, deed altijd al de boodschapppen en zo nu en dan de was. Denk alleen wel dat hij het wat minder goed echt schoon zou houden. Maar dat kan uitbesteed worden.

anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 08-01-2024 11:00

10.39% gewijzigd

Browniedoc maandag 8 januari 2024 om 10:53

Mijn man rijdt een oudere buurvrouw naar de fysiotherapie, haar kinderen wonen allemaal ver weg.

Ik heb een collega die veel mantelzorg verleent, hij woont in dezelfde stad. Zijn moeder wordt steeds slechterziend. Zij moet vaak naar het ziekenhuis voor oog injecties etc. De taxi is dan lastig omdat die haar wel van huis naar het ziekenhuis brengt, maar hoe komt ze dan op de goede afdeling terecht? Laatst deed de televisie het niet, los van of een buur dat had kunnen maken, ze ervoer daarbij veel paniek omdat het niet lukte en moest echt gekalmeerd worden.

Zaken waarvoor hij naar zijn moeder moest:
- Samen naar de huisarts wegens steeds meer depressieve klachten
- Tv kapot
- Accu van de traplift leeg (ze is een keer halverwege vast komen te zitten ook)
- Samen naar verjaardag kleinkind
- Samen kerstcadeautjes kopen
- Hij kookt één keer per week bij haar
- Thuiszorg wilde overleg
- Iets groots/zwaars wordt bezorgd
- Wasmachine stuk
- Paniek want ze was gescamt via haar pinpas
- Gevallen in de douche

Daarnaast komt er meerdere keren per dag (!) thuiszorg en wordt er schoongemaakt.

Bij mijn ouders is het niet aan de orde nog gelukkig, maar gelukkig wonen wij allemaal erg in de buurt. Lijkt me heel lastig als je allemaal in het buitenland woont!

Yakuzakiko maandag 8 januari 2024 om 11:12

Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑
08-01-2024 10:25
Naïef zou ik niet willen zeggen, maar als ze in het ziekenhuis niks meer voor je kunnen doen en de patiënt heeft gewoon familie moeten die het maar oplossen tegenwoordig. Zoals een andere formummer al aangaf, van een paar dagen niet uitgebreid douchen gaat niemand dood.

In een later stadium, toen mijn moeder wederom opgenomen lag in het ziekenhuis en terminaal werd maakten ze het nog bonter. We kregen het niet stante pede voor elkaar haar naar een hospice afdeling te verplaatsen (dit duurde uiteindelijk 5 dagen) maar ze was wel heel zorg intensief en kon dus niet naar huis, waar ze alleen woonde. Het ziekenhuis voerde toen nogal wat druk uit op mij en mijn broer om haar mee naar 1 van ons huis te nemen. Mijn broer zei (waar ik niet bij was, dit wist ik dus niet) duidelijk nee. Ik begon, naïef als ik was, wat te mompelen over mijn baan, kinderen en woning op 3 hoog toen ze aangaven mijn moeder wel met liggend zieken vervoer naar 3 hoog te kunnen brengen. Schandelijk achteraf dat ze op die manier probeerden me voor het blok te zetten. Twee dagen later werd ze alsnog naar de beoogde afdeling vervoerd waar ze 2 maanden later overleed. Ik moet er niet aan denken dat ik 2 maanden zo intensief voor haar had moeten zorgen in mijn eentje, naast mijn baan en gezin, daar zou ik volledig aan onderdoor zijn gegaan. Ik rende mijn benen al onder mijn lijf vandaan toen ze in de hospice lag destijds en daar nemen ze het grootste deel uit handen.

Pff wat vreselijk dit! Ik zou me ook laten overrompelen denk ik, ik heb heel snel last van schuldgevoel.

Anoniem_65b76fd3af17f maandag 8 januari 2024 om 11:21

Oh ja, dat hebben wij ook meegemaakt, dat het ziekenhuis van mijn vader af wilde, want je mag niet “wonen” in het ziekenhuis, en hij was zoals hij was, zou niet meer beter worden worden. Mocht ook niet meer naar het revalidatiecentrum want hij kon niet meer revalideren, dus hij moest eigenlijk naar een zorginstelling met de hoogste zorgindicatie (geen hospice, want lag niet op sterven), maar daar was nog geen plek. Dus hij moest maar naar huis, daar hadden we al een bed beneden, maar mijn moeder is ook niet meer helemaal vitaal. Het zou een hele toestand worden (ondanks 3x per dag thuiszorg) en dan wachten op een plek in dat beoogde centrum. Zou ook met liggend vervoer naar huis gaan. We zagen er allemaal vreselijk tegenop, maar het ziekenhuis zette door. Weet nog dat ik een bepaalde verpleegkundige sprak en zij was erg echt verontwaardigd over, deze man kan toch niet gewoon naar huis!? Maar ja, het moest toch.

Toen, daags voor de geplande transfer, kreeg hij opeens een zware ontsteking, waardoor hij niet getransporteerd mocht worden. Uiteindelijk heeft hij dat niet meer gered. Heel eerlijk, ik was eigenlijk opgelucht. Het zou er voor hem sowieso niet prettiger op geworden zijn.

Maar goed, ja, het ziekenhuis probeert je echt actief die bedden vrij te krijgen, ook al is er nog geen goed alternatief opgelijnd. Het is echt wachten tot er elders iemand overlijdt en er een plek vrij komt. En dan ging het al om een regio met een hele grote radius.

anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 08-01-2024 11:23

5.78% gewijzigd

Yakuzakiko maandag 8 januari 2024 om 11:23

Wat een herkenbare verhalen hier. Ook dat ze zo in paniek kunnen raken van kleine dingen zoals een afstandsbediening die het niet doet.
Dan ga ik heen en dan tref ik twee mensen aan die ten éinde raad zijn.
Ik moet ze altijd eerst kalmeren. Nu ik erover nadenk, ben ik heel vaak bezig ze rustig te krijgen.
Het lijken eigenlijk net twee kleine kinderen. Alle techniek is ze voorbij gestreefd en ze snappen bijna nergens meer wat van, ze zijn reddeloos.
En dat is natuurlijk niet gek als je op leeftijd bent, maar dat aspect is niet op te lossen met een taxi of maaltijdservice.
De emotionele arbeid is een groot onderdeel van de zorg. En ik voel me vaak schuldig omdat het voelt alsof het nooit genoeg is. Het liefst zouden ze me denk ik iedere dag over de vloer hebben.

may_ka maandag 8 januari 2024 om 11:25

Ik leer nu vooral dat mantelzorgen niet onderschat moet worden, zowel niet qua wat er nodig is al qua wat het je kost. Ik maakte een tikfout, hierboven stond eerst ‘mangelzorgen’ en dat lijkt best passend voor veel van jullie!

En een ding dat ik toevoeg op mijn lijstje is dat ze een logeerkamer moeten inrichten. Ze wonen nog steeds in het huis waar ik opgegroeid ben, en voor alle kinderen gold: zodra we een week uit huis waren stond er geen bed meer in onze oude kamers, maar zooi - een steeds grotere hoeveelheid zooi. Daar moet weer plek voor mij (of een sibling) komen, zodat we als dat nodig is een tijdje kunnen blijven.

En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.

aliva maandag 8 januari 2024 om 11:34

Yakuzakiko schreef: ↑
08-01-2024 11:23
Wat een herkenbare verhalen hier. Ook dat ze zo in paniek kunnen raken van kleine dingen zoals een afstandsbediening die het niet doet.

Laatst stond de oude buurvrouw aan de deur, of ik kon helpen want haar telefoon deed het niet. Ze probeerde verschillende mensen te bellen maar ze namen niet op!

En dan het hele riedeltje dat ik zo goed ken van mijn moeder: wacht, ik bel u op, hoort u mij? Belt u mij nu eens op,hallo, ik hoor u. Oh nog eens voor de zekerheid naar u bellen? Hallo!

En dan de vraag die altijd komt op het einde: maar wat heb je nou gedaan dat ie ineens werkt?! Wat raar! Wat heb ik dan daarnet verkeerd gedaan?

Telefoon werkte gewoon prima.

Socks maandag 8 januari 2024 om 11:46

aliva schreef: ↑
08-01-2024 11:34
Laatst stond de oude buurvrouw aan de deur, of ik kon helpen want haar telefoon deed het niet. Ze probeerde verschillende mensen te bellen maar ze namen niet op!

En dan het hele riedeltje dat ik zo goed ken van mijn moeder: wacht, ik bel u op, hoort u mij? Belt u mij nu eens op,hallo, ik hoor u. Oh nog eens voor de zekerheid naar u bellen? Hallo!

En dan de vraag die altijd komt op het einde: maar wat heb je nou gedaan dat ie ineens werkt?! Wat raar! Wat heb ik dan daarnet verkeerd gedaan?

Telefoon werkte gewoon prima.

Dat had ik gisteren met de buurvrouw. Een tijdje geleden werkte haar telefoon niet meer goed, hij laadde niet goed op. Ik heb een senioren telefoon voor haar geregeld maar gisteren was ze aan het foeteren en wilde ze haar oude telefoon terug. Deze zou niet goed zijn, alleen is er niks mee aan de hand. Ze toetst verkeerde nummers in.

sneeuwvrouw maandag 8 januari 2024 om 11:48

Dit is mijn afweging ook nog steeds. We willen eigenlijk wel graag uit Nederland weg, maar ja, wat doen we met mijn ouders. Ik weet dat mijn ouders het echt niet leuk zouden vinden als we gaan. En ik weet best, het is mijn leven, maar ok, als ik mijn ouders zo moet achterlaten is dat ook niet leuk.. dus wij zijn er nog niet over uit!

zonnigweertje maandag 8 januari 2024 om 11:50

Ik denk dat je wanneer je wilt emigreren je dit ook moet doen, maar het is inderdaad goed om goede afspraken te maken met je ouders en je broers/zussen.

Mantelzorgen is niet alles overnemen wat je ouders nog kunnen, het is juist aanvullen wat ze niet meer kunnen, en dat is soms veel, Thuiszorg kan worden geregeld voor de persoonlijke zorg, WMO voor huishoudelijke hulp. Alarmsysteem voor valgevaar, maar ja wie volgt dat dan op, sta je zelf als eerste contactpersoon wordt je s,nachts je bed uitgebeld, dat er alarm is gemaakt en de alarmcentrale krijgt geen contact, dan kom je bij je ouder en die ligt heerlijk te slapen op het alarmsysteem. Je kunt dit ook uitbesteden naar een thuiszorgorganisatie, komt er wel een abonnement bij en een sleutelkluis. (aanvulling) zIj komen dan checken of alles oke is, als het niet oke is, en ouder moet naar het zh wordt alsnog de familie/contactpersoon gebeld.

Boodschappen kunnen worden bezorgd en dan hoop je dat ze het in ieder geval nog kunnen opruimen.

Dan valt je ouder( ook die heel zelfstandig zijn kunnen vallen he, (toch ff op dat keukentrapje of omvallen met een fiets. ) dan breken ze een heup oid, vanuit het zh waar ze met een enorme beddendruk zitten, moet je zo spoedig mogelijk naar huis. of met een beetje mazzel naar een revalidatieplek. Daar zullen ze toch heen gebracht moeten worden, ze zijn na de revalidatie misschien niet meer zo zelfstandig als ze waren. huis moet worden aangepast.

Er is veel op afstand mogelijk, gespreken kunnen telefonisch, toch kost dit ook allemaal tijd. Het werd hierboven ook al genoemd, elke keer als je telefoon gaat denk je, ojee wat nu weer.

zonnigweertje wijzigde dit bericht op 08-01-2024 11:57

4.73% gewijzigd

Anoniem_65b76fd3af17f maandag 8 januari 2024 om 11:53

Ik coach mijn moeder telefonisch door de Terugkijken-schermen van Ziggo op de tv, hoe ze nou ook alweer naar Gisteren moet. Let wel, ik heb zelf niet eens een tv. Ik weet ook steevast waar ze een denkfout maakt, of een stap overslaat, “heb je op OK gedrukt? Nee, volgens mij heb je niet op OK gedrukt. Druk maar weer op de Home knop, ja het huisje. Beginnen we even opnieuw.” En dan uiteindelijk, ja hoor, gelukt. Dan ligt ook zo de hoorn op de haak, want het begint, haha! Oké doei.

Met de iPhone hebben we meer problemen, want daar belandt mijn moeder in menu’s en schermen die ik niet kan reproduceren.

anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 08-01-2024 11:55

20.27% gewijzigd

Actieve topics