Overig
alle pijlers
Emigreren en oudere ouders
zondag 7 januari 2024 om 11:35
Partner en ik zijn eruit: we gaan in de tweede helft van dit jaar naar een ander land verhuizen. We hebben daar vrienden, werk vinden zal geen probleem zijn en huizen zijn er ook. Voor ons gaat dat helemaal goed komen.
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zondag 7 januari 2024 om 15:39
Heelveel mensen hebben helemaal geen leuke ouders, dus ik snap veel zaken wel. Ikzelf heb ook geen beste band. IK merk ook dat naarmate ouders ouder worden ze weer meer in oude gedrag vervallen. Dat maakt het er niet beter op. Het verdriet is dan niet het geen mantelzorger willen of kunnen zijn, het verdriet is zoveel ingewikkelder.oneenietweer schreef: ↑07-01-2024 14:32Word een beetje verdrietig van dit topic. Ik heb de liefste ouders van de wereld en zal mantelzorgen tot het gaatje als het nodig blijkt. Mijn man en ik hadden ook de mogelijkheid om voor werk te emigreren, en onze ouders zijn de belangrijkste reden dat we dat niet gedaan hebben. Ze hadden het ons vast van harte gegund, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen vanwege de situaties die hier geschetst worden. Nu hebben wij hier ook een fijn leven dus die emigratie was niet noodzakelijk om gelukkig te worden, plus zoals gezegd een hele goede band met onze ouders die ons ons hele leven bij alles gesteund en geholpen hebben. Die laten we echt niet zitten met een regiotaxi en een hulp via de WMO. Maar ja, als je ouders je jeugd verpest hebben snap ik dat je vindt dat ze het maar uit moeten zoeken.
Wees blij dat jij het geluk hebt gehad van hele fijne ouders.
zondag 7 januari 2024 om 15:40
Wij verwachten geen mantelzorg van onze kinderen, wij gaan ruim op tijd zaken regelen zodat mantelzorgen hopelijk niet nodig is.nerdopviva schreef: ↑07-01-2024 15:28Wat heeft dit te maken met kindvrije mensen?
Ik ben wel benieuwd: wat verwachten jullie van jullie eigen kinderen? Verwachten jullie dat ze niet naar het buitenland gaan verhuizen en voor jullie zorgen?
Mijn eigen vader gaat trouwens juist verder weg van mij verhuizen, dat kan ook nog.
Ons oudste kind is gesetteld en ruim 300 kilometer verderop gaan wonen en ik verwacht niet dat hij veel dichterbij gaat wonen, de rest woont veel dichter bij of nog thuis.
Mijn moeder is na het overlijden van mijn vader centraal en gelijkvloers gaan wonen. Heeft ze bewust gedaan zodat kinderen en kleinkinderen wat minder ver hoefden te reizen en zij me de trein makkelijker bij kinderen en kleinkinderen kon komen en ze langer zonder hulp uit de voeten kon. In mijn ouderlijk huis had ze dat nooit kunnen redden.
zondag 7 januari 2024 om 15:59
Iemand anders had het over kindvrije mensen, ik reageerde daarop. Maar beetje late reactie, ik had niet door dat dit topic al zoveel pagina’s had.nerdopviva schreef: ↑07-01-2024 15:28Wat heeft dit te maken met kindvrije mensen?
Ik ben wel benieuwd: wat verwachten jullie van jullie eigen kinderen? Verwachten jullie dat ze niet naar het buitenland gaan verhuizen en voor jullie zorgen?
Mijn eigen kinderen zijn pubers en zeker 1 ervan wil emigreren zodra dat kan. Ik kan dat alleen maar aanmoedigen, zou nooit willen dat ze voor ons hier blijft. Toch is het wel anders, aangezien mijn eigen ouders tegen de leeftijd aan zitten dat ze hulp nodig krijgen. Om dan nu opeens weg te gaan, voelt toch anders dan wanneer ik vroeger al vertrokken zou zijn.
zondag 7 januari 2024 om 16:09
Herkenbaar probleem. Ik woon alleen, geen kinderen.
Vanwege andere kinderen die niet beschikbaar zijn (overleden, geen contact) ben ik zo lang ik alleen woon dus ook altijd de "aangewezen" persoon die zorgt.
Elke dag ná mijn werk naar het verzorgingshuis waar mijn vader tot zijn overlijden verbleef (dementie) om met eten te helpen en gezellig te doen, en nog een moeder vér in de tachtig.
Aan buren heb ik nog nooit iets gevraagd; ik ben tot heden eerder degene die anderen helpt. maar je weet nooit wat de toekomst brengt.
Voorlopig zou ik zelf echt alles zelf willen oplossen voordat ik hulp van anderen (laat staan buren) zou vragen.
Ik heb ook wel financieel een extra buffer aangelegd; dat noem ik 'zorgpotje', voor die huishoudelijke hulp, taxi e.d. Maar ja, als je een hersenbloeding krijgt, helpt dat ook allemaal niet meer...
Vanwege andere kinderen die niet beschikbaar zijn (overleden, geen contact) ben ik zo lang ik alleen woon dus ook altijd de "aangewezen" persoon die zorgt.
Elke dag ná mijn werk naar het verzorgingshuis waar mijn vader tot zijn overlijden verbleef (dementie) om met eten te helpen en gezellig te doen, en nog een moeder vér in de tachtig.
Aan buren heb ik nog nooit iets gevraagd; ik ben tot heden eerder degene die anderen helpt. maar je weet nooit wat de toekomst brengt.
Voorlopig zou ik zelf echt alles zelf willen oplossen voordat ik hulp van anderen (laat staan buren) zou vragen.
Ik heb ook wel financieel een extra buffer aangelegd; dat noem ik 'zorgpotje', voor die huishoudelijke hulp, taxi e.d. Maar ja, als je een hersenbloeding krijgt, helpt dat ook allemaal niet meer...
zondag 7 januari 2024 om 16:36
Waarom praat jij een ander een schuldgevoel aan?oneenietweer schreef: ↑07-01-2024 14:32Word een beetje verdrietig van dit topic. Ik heb de liefste ouders van de wereld en zal mantelzorgen tot het gaatje als het nodig blijkt. Mijn man en ik hadden ook de mogelijkheid om voor werk te emigreren, en onze ouders zijn de belangrijkste reden dat we dat niet gedaan hebben. Ze hadden het ons vast van harte gegund, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen vanwege de situaties die hier geschetst worden. Nu hebben wij hier ook een fijn leven dus die emigratie was niet noodzakelijk om gelukkig te worden, plus zoals gezegd een hele goede band met onze ouders die ons ons hele leven bij alles gesteund en geholpen hebben. Die laten we echt niet zitten met een regiotaxi en een hulp via de WMO. Maar ja, als je ouders je jeugd verpest hebben snap ik dat je vindt dat ze het maar uit moeten zoeken.
Jij bent verdrietig omdat een ander andere keuzes maakt?
zondag 7 januari 2024 om 17:01
zondag 7 januari 2024 om 17:12
Wat vind je er dan precies van?
Hebben je ouders zelf al nagedacht en geld apart gezet voor de mantelzorgtaken? Die gewoon zelf inkopen?
Huishoudelijke hulp kunnen ze inkopen en als er echt zorg moet plaatsvinden, regelen met wijkteam enz.
Staan ze al ingeschreven voor ander soort wonen, of op een wachtlijst.
Denk dat er veel te winnen valt als kinderen dat op tijd bespreken met hun ouders.
Vind ook niet, dat je als kinderen nooit mag emigreren omdat je ouders zorg verwachten als ze oud zijn.
En jij mag ook aangeven als je niet red of niet wil. of wat je wel en niet wil doen of regelen.
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 07-01-2024 17:37
6.50% gewijzigd
Jaja.
zondag 7 januari 2024 om 17:15
Op de bejaardenwoningen na is er best veel zorg te krijgen nog in NL. Ook zijn er wel aanleunwoningen en de wachttijd is korter dan een starterflat. Veel extra zorgzaken zijn tegenwoordig redelijk makkelijk af te nemen.Moos68 schreef: ↑07-01-2024 17:01Oneennietweer: Dat is jullie keus.... Maar ik vind dat niemand verplicht moet worden om mantelzorg te verlenen....Ik vind het intens treurig dat dit in nederland de nieuwe norm is...Zo"n rijk land.... Kapot bezuinigd.... Of het de ouderen zorg is , of de jeugd zorg.
Mits je dat regelt op tijd.
Jaja.
zondag 7 januari 2024 om 17:18
Dahlia74 schreef: ↑07-01-2024 15:39Heelveel mensen hebben helemaal geen leuke ouders, dus ik snap veel zaken wel. Ikzelf heb ook geen beste band. IK merk ook dat naarmate ouders ouder worden ze weer meer in oude gedrag vervallen. Dat maakt het er niet beter op. Het verdriet is dan niet het geen mantelzorger willen of kunnen zijn, het verdriet is zoveel ingewikkelder.
Wees blij dat jij het geluk hebt gehad van hele fijne ouders.
Ja, ik kan ook niet anders zeggen dan: wees bij dat je voor ze wil zorgen. Ik ga ook niet voor mijn ouders zorgen, als het even kan. Daar zullen mijn broers en zussen misschien wel iets van vinden, maar mijn ouders waren en zijn naar tegen mij. Ik kan me er gewoon niet toe zetten.
zondag 7 januari 2024 om 17:19
Zwager en schoonzus zullen zo hun redenen gehad hebben om te emigreren en hoe wel je daar wat van mag vinden, voor hen waren de beweegredenen dermate belangrijk en van doorslaggevend belang. Er zullen voor hen ook zeer gegoede redenen zijn om niet meer in Nederland te willen wonen.LaFleurNoire schreef: ↑07-01-2024 12:09Mijn zwager en schoonzus zijn een aantal jaar geleden geëmigreerd. Verder zijn er geen broers en zussen, schoonmoeder is fysiek hulpbehoevend, schoonvader mantelzorgt maar hij takelt ook af. Zwager en schoonzus zijn zelden in Nederland, ze hebben helemaal niet door hoe het ècht met ze gaat en moedigen ze bijvoorbeeld aan om daar heen te komen. Ze wonen enorm afgelegen, je bent daar niet zomaar. En dat kúnnen ze eigenlijk helemaal niet meer, maar zwager vraagt het dus ja…daar gaat die caravan weer achter de auto terwijl schoonvader niet bepaald meer een veilige chauffeur is.
Mijn moeder is bijna even oud en nog prima van lijf en leden, maar ik zou nooit gaan emigreren met (schoon)ouders op deze leeftijd. Ofwel je kunt er niet snel voor ze zijn als er acute zaken gebeuren en langdurige zaken zijn ook heel lastig, ófwel, je zadelt je broers/zussen op met een hoop werk wat niet verdeeld kan worden.
Mijn schoonouders willen nergens over praten wbt toekomst, zorg etc. we weten niet wat ze willen, wat ze geregeld of niet geregeld hebben. Ze zijn wel verdrietig en boos omdat hun zoon ze in de steek heeft gelaten. Wij draaien volledig op voor het wel en wee van schoonouders en tsja, ik vind dat ze egoïstisch gehandeld hebben.
Persoonlijk vindt ik erg egoïstisch te eisen (of te verwachten) dat jouw kind(eren) blijven wonen waar jij woont en hun dromen / werk / toekomst maar op moet geven omdat jij oud wordt en hulp nodig hebt?
Er is ouders aangeboden dat zij naar zwager en schoonzus kunnen komen. Het is dus niet zat zwager en schoonzus niet willen zorgen voor ouders. Alleen ouders kiezen ervoor om van het aanbod geen gebruik te maken.
Dat zwager en schoonzus minimaal terugkeren, wellicht ervaren zij de onderlinge verhoudingen als dusdanig dat zij weinig behoefte hebben om terug te komen.
zondag 7 januari 2024 om 17:24
Het is mooi als je het wil en kan om te mantelzorgen.
Maar niet iedereen kan en wil dat.
Het is triest dat de oude bejaardenhuizen zijn wegbezuinigd.
Mijn moeder heeft ook Thuiszorg.
Ik kon en kan het niet meer opbrengen om nog steeds/alweer alles voor haar te regelen. Ging er zelf aan onderdoor.
Buurman van 80+ en schoonmoeder help ik wanneer het lukt.
Je leeft nu. Ook je eigen leven is belangrijk.
Maar niet iedereen kan en wil dat.
Het is triest dat de oude bejaardenhuizen zijn wegbezuinigd.
Mijn moeder heeft ook Thuiszorg.
Ik kon en kan het niet meer opbrengen om nog steeds/alweer alles voor haar te regelen. Ging er zelf aan onderdoor.
Buurman van 80+ en schoonmoeder help ik wanneer het lukt.
Je leeft nu. Ook je eigen leven is belangrijk.
zondag 7 januari 2024 om 17:32
Ik heb ook met eigen ogen gezien war mantelzorg doet met een mensenleven. Er wordt door sommigen makkelijk over gedacht en verwacht. Het gaat niet alleen om de fysieke zaken maar er is ook sprake van mentale belasting. Dat aan hebben moeten schouwen en ondervinden heeft mij doen besluiten nooit zover te gaan tenzij ik het zelf wil en niet wat iemand verwacht.
zondag 7 januari 2024 om 17:37
Nee hoor, ik doe veel voor mijn moeder, maar ze gaat ook vaak genoeg met de Regiotaxi en Valys, etc. naar afspraken.Marianneke schreef: ↑07-01-2024 11:52De buren worden dan ingeschakeld. Als buurvrouw van een kinderloze buur zou ik dat eerder oppakken dan wanneer er wel kinderen zijn.
Maar inderdaad, ik regel veel voor haar financiën, ik doe of bestel zware boodschappen. Dingen met DigID doe ik ook. En ik plan die taxi ook online in, als ik niet kan…. Ze heeft huishoudelijke hulp, maar ik doe ook nog veel.
Heeft er ook deels mee te maken dat ik pertinent niet wil dat ze haar financiën zomaar bij Jan en alleman belegt. Ouderen wordt vaak misbruik van gemaakt.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 07-01-2024 17:42
38.64% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 17:40
zondag 7 januari 2024 om 17:48
Ik las hier op Viva ook ooit een tip om bepaalde kleine klusjes (peertje op moeilijke plek vervangen, etc.) in de buurt-app te zetten. Nu heeft mijn ouder geen smartphone, maar hadden ze die wel, dan zou ik dit ook absoluut niet willen. Wie weet wat voor mensen daar op afkomt, hoe groot is zo’n buurtapp, wie leest dat allemaal. Het hoeft niet overal overduidelijk te zijn dat ze alleen woont en wat voor spullen ze allemaal in huis heeft.
Misschien kijk ik teveel Opsporing Verzocht.
Misschien kijk ik teveel Opsporing Verzocht.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 07-01-2024 17:48
0.51% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 17:48
Het is niet dat ik het allemaal zelf wil doen. Ik herhaal voor de vierde keer: mijn ouders willen hulp inkopen, hebben geld genoeg om dat te betalen, maar het is gewoon niet beschikbaar. Dus verdelen wij het als kinderen zo goed mogelijk.
Coffee is never my cup of tea
zondag 7 januari 2024 om 17:51
zondag 7 januari 2024 om 17:54
Maar die ouders hebben dan sociaal toch helemaal niks in dat andere land? Geen vrienden en familie, nooit ergens langs kunnen, niemand kan bij hen langs. Ik vind dat geen reëel voorstel. Leuk aanbod, maar niet echt haalbaar.Kleppeboxx schreef: ↑07-01-2024 17:19Zwager en schoonzus zullen zo hun redenen gehad hebben om te emigreren en hoe wel je daar wat van mag vinden, voor hen waren de beweegredenen dermate belangrijk en van doorslaggevend belang. Er zullen voor hen ook zeer gegoede redenen zijn om niet meer in Nederland te willen wonen.
Persoonlijk vindt ik erg egoïstisch te eisen (of te verwachten) dat jouw kind(eren) blijven wonen waar jij woont en hun dromen / werk / toekomst maar op moet geven omdat jij oud wordt en hulp nodig hebt?
Er is ouders aangeboden dat zij naar zwager en schoonzus kunnen komen. Het is dus niet zat zwager en schoonzus niet willen zorgen voor ouders. Alleen ouders kiezen ervoor om van het aanbod geen gebruik te maken.
Dat zwager en schoonzus minimaal terugkeren, wellicht ervaren zij de onderlinge verhoudingen als dusdanig dat zij weinig behoefte hebben om terug te komen.
zondag 7 januari 2024 om 17:59
Zaramorad schreef: ↑07-01-2024 11:56Neem ze mee! Als je naar een warm land gaat waar de huizen goedkoop zijn kunnen ze daar met hun ouwe botten lekker in het zonnetje zitten met een zak geld uit de overwaarde van hun huis om leuke dingen te doen. Met een beetje geluk zijn er meer ouwe expats in de buurt en hebben ze binnen de kortste keren een nieuw sociaal netwerk. En als ze gaan kwakkelen ben jij fijn in de buurt.
Zal wel een te romantisch beeld zijn he?
Dit heb ik ook in gedachten.
Ik wil emigreren naar een warm land, en neem mijn oudjes ook gewoon mee, gelukkig voor mij, willen ze het zelf ook.
Nu met deze kou, leeft het idee weer op.
Ik bloei op van een kop koffie!
zondag 7 januari 2024 om 18:01
Ik doe ontzettend veel voor mijn ouder, maar wel onder mijn voorwaarden. Voor bepaalde dingen zal de standaard bijgesteld moeten worden. Dus nee, ik strijk geen beddengoed. En ja, je haalt je bergen fruit liever op de markt, maar soms zul je het toch met supermarktfruit moeten doen, want dat is me soms te tijdrovend. Ja, misschien moeten de gordijnen boven weer eens gestoomd worden, maar dat heeft voor mij geen prio, het spijt me. Als je huis en sanitair lekker schoon is, de was schoon en opgevouwen (schoonmaakster) en de koelkast is vol, dan zijn we al een heel eind. Maar misschien die hele grote zware glazen vaas maar liever niet meer gebruiken.Lebow schreef: ↑07-01-2024 15:29Mijn ouder heeft mijn jeugd niet ‘verpest’, maar toch sta ik niet te springen om mantelzorg, mag dat ook?
Álles moet gedaan worden, van schoonmaken, tot boodschappen, administratie, afspraken in ziekenhuis, meegaan met afspraken, uitslagen, nieuwe afspraken maken etc etc en dat is niet eens in de zoveel tijd, maar soms drie afspraken binnen een week.
Wat moet je dan, als je ook werkt en zelf een gezin hebt? Ik ben elke avond tegen 18:30 thuis, dan heb ik ook niet de puf om nog langs te gaan. Koken hoef ik ook niet te doen, want zoals ik kook vindt ouder niet lekker (ik kan overigens prima koken). Ik kan toch niet alles aanpassen omdat ouder niet mee wil buigen en alles ‘zelf’ wil doen (maar doet feitelijk niks zelf)?
Mijn ouder is wel oprecht ontzettend dankbaar voor wat ik doe en uit dat ook. Dat is wel echt fijn. Elke keer als ik wegga zeggen ze me hoe fijn ze het is wat ik allemaal heb gedaan.
zondag 7 januari 2024 om 18:09
" mantelzorgen" ging ik sws niet doen?
Ik vraag me af onder welke steen jij zit, dat je denkt dat je helemaal niets hoeft te doen met de personeelsproblemen in de zorg.
zondag 7 januari 2024 om 18:13
Ze hebben ook helemaal niet aangeboden dat ze daar mogen komen wonen, ze willen dat ze komen, als regelmatig een paar dagen op bezoek. Kleppebox heeft blijkbaar aangenomen dat komen daar gaan wonen betekent.
Schoonouders willen hun huis niet uit. Ze gaan daar alleen tussen 6 planken weg zeggen ze.
zondag 7 januari 2024 om 18:18
Toen ik mijn bericht schreef had ik enkel jouw eerste bericht gelezen. Dus die 4 x uitleg hadden mij nog niet bereikt.Marianneke schreef: ↑07-01-2024 17:48Het is niet dat ik het allemaal zelf wil doen. Ik herhaal voor de vierde keer: mijn ouders willen hulp inkopen, hebben geld genoeg om dat te betalen, maar het is gewoon niet beschikbaar. Dus verdelen wij het als kinderen zo goed mogelijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
