Overig
alle pijlers
Emigreren en oudere ouders
zondag 7 januari 2024 om 11:35
Partner en ik zijn eruit: we gaan in de tweede helft van dit jaar naar een ander land verhuizen. We hebben daar vrienden, werk vinden zal geen probleem zijn en huizen zijn er ook. Voor ons gaat dat helemaal goed komen.
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
Maar: mijn ouders zijn halverwege de zeventig. Ze zijn nog gezond en redden zich prima met z'n tweetjes, maar dat blijft natuurlijk niet eeuwig zo. Nu woon ik op een uurtje rijden bij ze vandaan, maar dat wordt dus een paar uur vliegen. Ik ben flexibel (en rijk) genoeg om in geval van nood op stel en sprong naar NL te kunnen vliegen, maar dan nog kan ik er dus dan niet eerder dan binnen een dag of anderhalf zijn.
Mijn ouders hebben geen groot netwerk - wat broers van hun eigen leeftijd, wat kennissen, maar verder niet veel mensen in de buurt aan wie ze om hulp zouden kunnen vragen (het zijn ook geen types die makkelijk om hulp vragen).
Ik wil binnenkort met hen om de tafel om te kijken wat we voor ze kunnen doen en regelen, maar ik heb niet zo'n goed idee waar we aan moeten denken. Hebben jullie tips?
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zondag 7 januari 2024 om 19:03
Ze heeft dus kennelijk een echtgenoot, dat scheelt al een hoop.
En als je geen contact hebt, is het makkelijk om onder een steen te leven. Als je zou zien dat ze verpietert en er is sprake van nog een klein beetje gevoel voor je ouders, dan is dat een stuk lastiger.
zondag 7 januari 2024 om 19:05
Met de en ouder doen wij geen ziekenhuisbezoeken en begrafenissen meer. Is gewoon lichamelijk veel te zwaar. Wat dat betreft maken wij echt keuzes.
Vervangende mantelzorg is mogelijk, bijvoorbeeld Saar aan huis. Soms wordt dat ook vergoed door zorgverzekering.
https://www.regelhulp.nl/mantelzorgers/ ... gende-zorg
zondag 7 januari 2024 om 19:05
Ja, als ze elkaar nog hebben scheelt dat al een hoop.72Jelle schreef: ↑07-01-2024 19:03Ze heeft dus kennelijk een echtgenoot, dat scheelt al een hoop.
En als je geen contact hebt, is het makkelijk om onder een steen te leven. Als je zou zien dat ze verpietert en er is sprake van nog een klein beetje gevoel voor je ouders, dan is dat een stuk lastiger.
zondag 7 januari 2024 om 19:07
Mijn ouder kan nog wel het een en ander, neemt ook nog bus en trein naar goed te bereiken locaties. Dat wil ik nu nog niet wegnemen. Maar met hevige storm of gladheid ga ik toch liever even brengen en halen.Dahlia74 schreef: ↑07-01-2024 19:05Met de en ouder doen wij geen ziekenhuisbezoeken en begrafenissen meer. Is gewoon lichamelijk veel te zwaar. Wat dat betreft maken wij echt keuzes.
Vervangende mantelzorg is mogelijk, bijvoorbeeld Saar aan huis. Soms wordt dat ook vergoed door zorgverzekering.
https://www.regelhulp.nl/mantelzorgers/ ... gende-zorg
Kan een begrafenis niet, dan gaat het over, helaas. Maar lukt het wel, dan doen we het.
Dank voor de tip!
zondag 7 januari 2024 om 19:11
Bij het laatste ziekenhuisbezoek (en dan bedoel ik op consultatie, dus niet een gehospitaliseerde kennis bezoeken) heb ik moeder laten ophalen en weer thuisbrengen met een busje, maar ik heb haar wel opgevangen in het ziekenhuis en begeleid tot ze weer vertrok.
Begrafenissen en kennissen bezoeken doen we al lang niet meer, ze vraagt er ook zelf niet naar. De begrafenissen worden ook steeds zeldzamer, die generatie is al flink uitgedund.
zondag 7 januari 2024 om 19:13
Mijn man doet de administratie voor zn moeder, op afstand, maar verder moet ze zelf vervoer naar het ziekenhuis regelen enzo, en dat lukt blijkbaar.
zondag 7 januari 2024 om 19:24
Ja inderdaad, de kraan dichtdraaien of bij geen gehoor eens door het raam gluren of alles ok is misschien. Hier treffen we soms onze hoogbejaarde buurman op een ladder aan om een klusje in onze tuin te doen haha, voor hen zouden we nog wel verder gaan om te helpen want altijd lief voor ons. Maar zodra iemand niet meer zelf de boodschappen inruimt en/of opeet dan heeft diegene ook niet meer op zichzelf te wonen vind ik persoonlijk. Dan is er structureel meer nodig dan je zelfs van je kinderen kunt vragen die ook gewoon een gezin en werk hebben etc.oneenietweer schreef: ↑07-01-2024 15:09Aan de ene kant wordt hier gezegd dat de ouders verantwoordelijk zijn voor hun eigen oude dag, aan de andere kant is er dan wel de hoop dat de buren wat willen oppakken. Die hebben er al helemaal niks mee te maken, kinderen hebben in mijn ogen (veel) meer verantwoordelijkheid dan buren. Een keer de buitenkraan dichtdraaien prima, maar verder?
Lorem Ipsum
zondag 7 januari 2024 om 19:24
aliva schreef: ↑07-01-2024 18:47Mijn moeder zei vroeger (over mijn vader): ge kunt niet geloven hoeveel werk dat is, een mens die zelf niks meer kan.
Nu woont ze zelf in een woonzorgcentrum maar er komt best nog veel werk bij kijken.
Als ze op consultatie naar het ziekenhuis moet, dan zou je dat in principe met een taxi / ziekenvervoer kunnen regelen.
En dan... zit ze daar helemaal alleen in haar rolstoel in de wachtzaal, verward, niet goed wetende wat de planning is, angstig dat men haar gaat vergeten en niet wetende wat te doen als dat zo zou zijn.
Nauwelijks begrijpen van het onderzoek/wat de dokter vertelt.
En dan maar hopen dat de taxi inderdaad weer komt opdagen en haar kan vinden in het ziekenhuis.
En dat ze in het rusthuis nog een boterhammetje krijgt, ook al is etenstijd voorbij.
Dat krijg je toch niet over je hart?
Zoals hier al vaker gezegd: je kan vooraf regelen wat je wil, geld hebben om zorg in te kopen... als het hoofd niet meer mee wil ben je fucked.
Dan heb je echt iemand nodig die over je waakt.
Zelf heb ik geen kinderen dus ik hoop dat mijn hoofd het langer uithoudt dan mijn lichaam of IK ben fucked
Ja precies Aliva, mantelzorgen is niet alleen de praktische dingen regelen, maar ook aandacht geven en steun bieden.
Ik bloei op van een kop koffie!
zondag 7 januari 2024 om 19:26
Precies. Mijn ouders wilden absoluut niet mee. Die hebben (gelukkig) een uitgebreid sociaal leven, vrijwilligerswerk, sport... Ze zouden hier wegkwijnen.
The impossible just takes a little longer.
zondag 7 januari 2024 om 19:29
En dat is gewoon niet voor iedereen weggelegd. De redenen daarvoor zijn divers, een ieder maakt hierin zijn eigen keuzes. Ik doe dat ook, wat een ander daarvan vindt is niet mijn probleem.
zondag 7 januari 2024 om 19:30
zondag 7 januari 2024 om 20:46
zondag 7 januari 2024 om 20:50
Ik praat helemaal niemand wat aan. Als jij van mijn post een schuldgevoel krijgt is dat voor je eigen rekening. En ik vind het niet triest dat iemand andere keuzes maakt, ik vind het triest dat zoveel mensen een slechte band met hun ouders hebben. Los van het hele emigratie vraagstuk. Iemand schreef dat ik blij moet zijn met mijn lieve ouders en geloof me, daar ben ik elke dag dankbaar voor. Mijn eigen moeder mantelzorgt nu nog voor háár moeder (over de 100 al…). Die heeft alles ingekocht wat er in te kopen valt, maar aandacht van je dierbaren is voor haar het allerbelangrijkste. Prima als je dat niet wilt of kunt, maar zelf zal ik er alles aan doen om dat wel te kunnen geven.
zondag 7 januari 2024 om 21:02
Interessant vraagstuk. Ik vind het altijd extreem zielig als ik bij Ik vertrek zie dat mensen bejaarde ouders achterlaten. Hoewel ik zelf ook niet zou willen dat mijn kinderen hun levensdroom voor mij zouden opgeven weet ik wel zeker dat ik dat nooit over mijn hart zou kunnen krijgen.
Iemand schreef 'Hoe doen kindvrijen dat'? (oud worden zonder hulp van kinderen) Ja, dat vraag ik me ook af als ik denk aan wat mijn moeder en schoonmoeder allemaal voor hun ouders gedaan hebben.
Ik denk nu opeens aan iets anders. Mijn overgrootouders stonden op het punt te emigreren toen mijn grootmoeder weduwe werd met drie kinderen onder de zes. Ze hebben hun vertrek een jaar uitgesteld maar zijn toch gegaan.
Dat vind ik onbegrijpelijk. Mijn overgrootouders waren begin zestig. Doordat zij gingen emigreren werd het leven van mijn grootmoeder en haar drie kleine kinderen op praktisch vlak heel zwaar.
Later kwamen ze weer terug, de relatie heeft er niet onder geleden voozover ik weet.
Iemand schreef 'Hoe doen kindvrijen dat'? (oud worden zonder hulp van kinderen) Ja, dat vraag ik me ook af als ik denk aan wat mijn moeder en schoonmoeder allemaal voor hun ouders gedaan hebben.
Ik denk nu opeens aan iets anders. Mijn overgrootouders stonden op het punt te emigreren toen mijn grootmoeder weduwe werd met drie kinderen onder de zes. Ze hebben hun vertrek een jaar uitgesteld maar zijn toch gegaan.
Dat vind ik onbegrijpelijk. Mijn overgrootouders waren begin zestig. Doordat zij gingen emigreren werd het leven van mijn grootmoeder en haar drie kleine kinderen op praktisch vlak heel zwaar.
Later kwamen ze weer terug, de relatie heeft er niet onder geleden voozover ik weet.
anoniem_65e868a4634a7 wijzigde dit bericht op 07-01-2024 21:21
0.30% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 21:10
Wij zijn van plan om dit inderdaad te doen. Plan was ook te emigreren maar in sept is mijn vader onverwachts overleden hij zorgde voor mijn moeder die niet alleen kan lopen. Mijn broer en ik delen nu de zorg en hebben wat externe hulp. Ik heb gevraagd of ze met ons mee wil, omdat ik toch het meeste voor haar doe ( niks te nadelen van mijn broer want hij doet echt veel) ze staat er best positief in. Ik zou zelf anders denk ik niet gaan, voelt echt of ik haar in de steek laat en ook m’n vaderZaramorad schreef: ↑07-01-2024 11:56Neem ze mee! Als je naar een warm land gaat waar de huizen goedkoop zijn kunnen ze daar met hun ouwe botten lekker in het zonnetje zitten met een zak geld uit de overwaarde van hun huis om leuke dingen te doen. Met een beetje geluk zijn er meer ouwe expats in de buurt en hebben ze binnen de kortste keren een nieuw sociaal netwerk. En als ze gaan kwakkelen ben jij fijn in de buurt.
Zal wel een te romantisch beeld zijn he?
zondag 7 januari 2024 om 21:15
Natuurlijk joh, personeel genoeg.LuciFee2023 schreef: ↑07-01-2024 19:02Eventuele partner anders diverse zaken vanuit de Wmo, buurtteammedewerkers, regio taxi, tafeltje dekje ect.
Zelfde als wat er voor ouderen beschikbaar is. Gaat namelijk om de problemen niet de leeftijd. Sterker nog, als je onder de 65 bent hoef je vaak niet de 19 euro per maand voor de huishoudelijke zorg te betalen.
Sommige mensen hebben echt geen idee dus zo blijkt maar weer.
zondag 7 januari 2024 om 21:17
Mijn ouders zijn nog niet eens extreem oud (eind 60 en begin 70), maar hebben nu al de nodige gezondheidsproblemen. Kanker, herseninfarct en een aneurysma binnen een half jaar.
Ik spring bij waar ik kan, maar ik kan niet 3x per week mee naar ziekenhuisafspraken, het huishouden en de tuin doen, de financiën, boodschappen en dergelijke.
Dus waar nodig kopen ze hulp in, veel kunnen ze nog wel zelf en ze maken gebruik van de taxi. Gelukkig wonen ze in een straat met veel mensen en zijn er altijd wel mensen die met kleine dingen kunnen helpen. Maar alsnog vind ik het wel pittig.
Ik zou nu dan ook niet emigreren.
Ik spring bij waar ik kan, maar ik kan niet 3x per week mee naar ziekenhuisafspraken, het huishouden en de tuin doen, de financiën, boodschappen en dergelijke.
Dus waar nodig kopen ze hulp in, veel kunnen ze nog wel zelf en ze maken gebruik van de taxi. Gelukkig wonen ze in een straat met veel mensen en zijn er altijd wel mensen die met kleine dingen kunnen helpen. Maar alsnog vind ik het wel pittig.
Ik zou nu dan ook niet emigreren.
zondag 7 januari 2024 om 21:35
O wauw, toen ging ik even iets anders doen, verdween dit topic even uit mijn gedachten en was het ineens vijf pagina’s verder!
De vraag of je het kunt maken om bij je ouders weg te gaan is denk ik heel persoonlijk en niet per se mijn vraag, hoewel ik het heel waardevol vind om jullie verhalen te lezen!
Het ging me vooral om het praktische: ‘zorgen dat dingen goed geregeld zijn’ - het klinkt goed, maar wat houdt het concreet in? Wat kun je op voorhand al doen?
Iemand zei al, dat ik het enige kind nog in Nederland ben betekent niet per se dat ik degene ben die het allemaal moet oplossen, maar mijn siblings zijn al zo lang weg dat ze niet meer weten hoe dat hier allemaal werkt…
De vraag of je het kunt maken om bij je ouders weg te gaan is denk ik heel persoonlijk en niet per se mijn vraag, hoewel ik het heel waardevol vind om jullie verhalen te lezen!
Het ging me vooral om het praktische: ‘zorgen dat dingen goed geregeld zijn’ - het klinkt goed, maar wat houdt het concreet in? Wat kun je op voorhand al doen?
Iemand zei al, dat ik het enige kind nog in Nederland ben betekent niet per se dat ik degene ben die het allemaal moet oplossen, maar mijn siblings zijn al zo lang weg dat ze niet meer weten hoe dat hier allemaal werkt…
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
zondag 7 januari 2024 om 21:48
dat is geen excuus; daar zijn websites en chatbots voor.
bij jou is dat allicht ook geen parate kennis.
je kan ze een beetje op weg helpen maar googlen en bellen kan iedereen.
zondag 7 januari 2024 om 21:59
Hangt ook heel erg af van de woonsituatie van je ouders, maar wat we voor die van mij in elk geval geregeld hebben is een abonnement op een glazenwasser en hovenier en de boodschappen worden bezorgd. Je zou bijvoorbeeld ook kunnen kijken naar de mogelijkheden om te gaan wonen in een privaat woonzorgcentrum, dan kunnen ze zorg inkopen zodra dat nodig is.may_ka schreef: ↑07-01-2024 21:35O wauw, toen ging ik even iets anders doen, verdween dit topic even uit mijn gedachten en was het ineens vijf pagina’s verder!
De vraag of je het kunt maken om bij je ouders weg te gaan is denk ik heel persoonlijk en niet per se mijn vraag, hoewel ik het heel waardevol vind om jullie verhalen te lezen!
Het ging me vooral om het praktische: ‘zorgen dat dingen goed geregeld zijn’ - het klinkt goed, maar wat houdt het concreet in? Wat kun je op voorhand al doen?
Iemand zei al, dat ik het enige kind nog in Nederland ben betekent niet per se dat ik degene ben die het allemaal moet oplossen, maar mijn siblings zijn al zo lang weg dat ze niet meer weten hoe dat hier allemaal werkt…
Maar ja, veel staat of valt natuurlijk ook met wat ze zelf wel of niet willen.
zondag 7 januari 2024 om 21:59
Dank je.Libelle44 schreef: ↑07-01-2024 19:02Nee hoor, hoef je ook niet. Je hebt groot gelijk.
Ik woon overigens bewust in het buitenland..al bijna 20 jr. Geen goede band met mijn moeder en ze is ontzettend manipulatief. Ik vrees dat ze mij enorm zou claimen als ik er in de buurt zou wonen. Overigens wel vorig jaar een week vrijgenomen om haar te helpen verhuizen naar een aanleunwoning en heb ook een keer de wijkverpleging ingeschakeld toen ze nog thuis woonde. Maar structureel mantelzorgen nee daar begin ik niet aan.
Vind het trouwens van de zotte dat er zoveel geld door de overheid wordt verkwanseld en men kinderen met mantelzorg opzadelt.
Lief van je, dat je wel hebt geholpen waar nodig.
En ja, dat laatste vind ik ook. Er wordt wel heel makkelijk vanuit gegaan dat kinderen een groot deel vd zorg op zich nemen waar ouderen vroeger voor naar een bejaardentehuis gingen. Ik zeg kinderen, maar in de meeste gevallen worden de dagelijkse zaken toch door dochters gedaan, hoor en zie ik om me heen. En dat terwijl vrouwen tegenwoordig ook gewoon buitenshuis werken hè.
Ik heb het best wel besproken met ouder, maar die heeft hersenschade na tia en huilt heel snel + vergeet het meeste al snel weer. Het is heel dubbel: ik wil best wel wat doen, maar de manier waarop het gewoon maar verwacht wordt (en not done om niet te doen) maakt dat het me erg tegenstaat.
zondag 7 januari 2024 om 22:04
voor mij zou dit betekenen;
- administratie; dat je toegang hebt tot medisch dossier, belastingen etc
- digitale communicatie: kunnen ze foto's doorsturen, kan je hun pc overnemen op afstand? maak een dropbox of Onedrive of... aan zodat je bestanden in the cloud kan zetten waar ook je broers / zussen aan kunnen
- NU al bvb poetshulp / tuinman regelen. Nee, ma en pa, jullie hebben dat nu nog niet echt nodig, maar als je je heup breekt, staat die poetshulp niet ineens morgen voor de deur
- afspraken maken met broers / zussen: de bezoeken spreiden / plannen; een gezamelijke agenda online voor alles wat je ouders betreft (afspraken etc... en zo kan je ook to-do's noteren voor het volgende bezoek)
- eventueel een noodknop regelen (hoewel mijn ervaring is dat als puntje bij paaltje komt, ze bij acute problemen er niet aan denken daarop te duwen)
zondag 7 januari 2024 om 22:09
Dat moeten die ouders zelf ook maar net willen.aliva schreef: ↑07-01-2024 22:04voor mij zou dit betekenen;
- administratie; dat je toegang hebt tot medisch dossier, belastingen etc
- digitale communicatie: kunnen ze foto's doorsturen, kan je hun pc overnemen op afstand? maak een dropbox of Onedrive of... aan zodat je bestanden in the cloud kan zetten waar ook je broers / zussen aan kunnen
- NU al bvb poetshulp / tuinman regelen. Nee, ma en pa, jullie hebben dat nu nog niet echt nodig, maar als je je heup breekt, staat die poetshulp niet ineens morgen voor de deur
- afspraken maken met broers / zussen: de bezoeken spreiden / plannen; een gezamelijke agenda online voor alles wat je ouders betreft (afspraken etc... en zo kan je ook to-do's noteren voor het volgende bezoek)
- eventueel een noodknop regelen (hoewel mijn ervaring is dat als puntje bij paaltje komt, ze bij acute problemen er niet aan denken daarop te duwen)
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
