Overig
alle pijlers
Geloof je in meer tussen hemel en aarde?
zaterdag 6 februari 2021 om 19:48
Zoals de titel zegt: geloof je dat er meer bestaat tussen hemel en aarde? Waarom wel of niet? Laat je het eerder in het midden?
Deel hier wat je erover kwijt wil. Niet op de man, kritiek in zijn algemeenheid mag natuurlijk wel.
Deel hier wat je erover kwijt wil. Niet op de man, kritiek in zijn algemeenheid mag natuurlijk wel.
anoniem_64b15400b727b wijzigde dit bericht op 06-02-2021 19:50
1.53% gewijzigd
dinsdag 30 maart 2021 om 11:46
Snug: Ik zou het eerder andersom stellen: waarom zouden we maar heel even bestaan? We krijgen in dat korte tijdsbestek van alles te leren en te ondergaan, het zou toch zinloos zijn als we dan compleet vergaan?
Maar waarom zou het niet zinloos mogen zijn? En waarom is het zinloos als je even leeft en dan doodgaat?
Ik zie het zo: je leeft, bent hopelijk een beetje aardig persoon, misschien (heel misschien) doe je wel een uitvinding waar de wereld mee geholpen is of mensen herinneren je nog eeuwenlang omdat je beroemd was. Maar 1000 tegen 1 ben je een gewoon een huis-, tuin- en keukpersoon en ben je na je dood snel vergeten. Was het dan zinloos? Nee, vind ik niet. Zo is het leven nu eenmaal, denk ik.
Ik vind het nogal wat om puur omdat dit idee je niet aanstaat een hele theorie aan te hangen waarmee het leven voor jou zinvoller wordt. Vooral omdat het een theorie is die een heleboel aannames doet die volgens mij allemaal niet bewezen zijn, of niet eens bewezen of aannemelijk gemaakt kunnen worden.
Maar waarom zou het niet zinloos mogen zijn? En waarom is het zinloos als je even leeft en dan doodgaat?
Ik zie het zo: je leeft, bent hopelijk een beetje aardig persoon, misschien (heel misschien) doe je wel een uitvinding waar de wereld mee geholpen is of mensen herinneren je nog eeuwenlang omdat je beroemd was. Maar 1000 tegen 1 ben je een gewoon een huis-, tuin- en keukpersoon en ben je na je dood snel vergeten. Was het dan zinloos? Nee, vind ik niet. Zo is het leven nu eenmaal, denk ik.
Ik vind het nogal wat om puur omdat dit idee je niet aanstaat een hele theorie aan te hangen waarmee het leven voor jou zinvoller wordt. Vooral omdat het een theorie is die een heleboel aannames doet die volgens mij allemaal niet bewezen zijn, of niet eens bewezen of aannemelijk gemaakt kunnen worden.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 30 maart 2021 om 12:20
dinsdag 30 maart 2021 om 12:30
Logisch dat je er vraagtekens bij zet, voor jou is het puur theorie. Bij mij is het gestoeld op ervaring. En vervolgens ga ik nadenken hoe die ervaring weer bij andere dingen past, daar komen zoals gebruikelijk bij ideëen aannames bij kijken.tonkje schreef: ↑30-03-2021 11:46Ik vind het nogal wat om puur omdat dit idee je niet aanstaat een hele theorie aan te hangen waarmee het leven voor jou zinvoller wordt. Vooral omdat het een theorie is die een heleboel aannames doet die volgens mij allemaal niet bewezen zijn, of niet eens bewezen of aannemelijk gemaakt kunnen worden.
dinsdag 30 maart 2021 om 12:49
Dan wordt het natuurlijk wat anders, als je zelf ervaringen hebt die wijzen op reïncarnatie.
Ik heb die ervaringen dus niet en zie verder ook niks om me heen dat wijst op (de mogelijkheid van) reïncarnatie.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
dinsdag 30 maart 2021 om 15:31
Door de blz's heen gescrold, zijn er zoveel..
Wat ik me afvraag en niet kan verklaren is het volgende:
Zoon vertelde rond een jaar of 3 en hij zinnen kon maken ipv woordjes zeggen, over straten met huizen, heel groot, van steen en karren ervoor met paarden, over boten, in de muur de poort met grote deuren. Hij kon er helemaal in opgaan.
Terwijl hij geboren is (jaren '80) en opgroeide in een Afrikaans land, een dorp met hutten, naast een vluchtelingenkamp. Hij was nooit in Europa geweest of ander continent, geen televisie, geen internet, een paar Lijsterboekjes in huis van zijn zus. Op foto's opa en oma of vrienden gekiekt aan de tuintafel, in de sneeuw.
Zijn fascinatie voor de Middeleeuwen bleek op het VO in Nederland, nu is hij archeoloog bij een Erfgoed organisatie.
Vraag me altijd af hoe een kleuter kan verhalen over "een stad" die hij nooit gezien heeft. Blijft fascineren...
Wat ik me afvraag en niet kan verklaren is het volgende:
Zoon vertelde rond een jaar of 3 en hij zinnen kon maken ipv woordjes zeggen, over straten met huizen, heel groot, van steen en karren ervoor met paarden, over boten, in de muur de poort met grote deuren. Hij kon er helemaal in opgaan.
Terwijl hij geboren is (jaren '80) en opgroeide in een Afrikaans land, een dorp met hutten, naast een vluchtelingenkamp. Hij was nooit in Europa geweest of ander continent, geen televisie, geen internet, een paar Lijsterboekjes in huis van zijn zus. Op foto's opa en oma of vrienden gekiekt aan de tuintafel, in de sneeuw.
Zijn fascinatie voor de Middeleeuwen bleek op het VO in Nederland, nu is hij archeoloog bij een Erfgoed organisatie.
Vraag me altijd af hoe een kleuter kan verhalen over "een stad" die hij nooit gezien heeft. Blijft fascineren...
Alles sal reg kom
dinsdag 30 maart 2021 om 23:08
Absoluut.
Ook heel concreet,toen ik en mijn man besloten voor kinderen te gaan kreeg ik ineens een inzicht: ik krijg eerst twee jongens en een tijdje erna nog een meisje. Ik had niet eens een wens voor drie kinderen, wist niet eens of het wel kon,zwanger worden, ik heb PCOS,maar ik wist het ineens zeker. En het is precies zo gegaan.
Tussen mijn jongens en mijn meisje heb ik nog een miskraam gehad van een tweeling. Op het moment dat ik het zwangerschaps staafje zag wist ik al, dit gaat mis. Toen het er twee bleken te zijn, en er bij allebei een goede hartslag te zien was, dacht ik ook echt, he wat gek, dit klopt niet bij mijn eerdere voorspelling. En toen verloor ik ze met 11 weken , zoals ik eigenlijk bij de zwangerschaps test al voorvoeld had.
Zo heb ik wel meer dingen gehad.
woensdag 31 maart 2021 om 09:03
Ja, ik vind het zelf ook best gek dat dat soort dingen in mijn leven gebeuren, en bij anderen helemaal niet.
Voor mij is het bijna onmogelijk om niet te geloven dat er meer is, door dit soort persoonlijke ervaringen. Want dit soort dingen gebeurt wel vaker, maar sommige dingen zijn te persoonlijk om op een forum te delen,het voelt voor mij ook best een beetje kwetsbaar, omdat ik best snap dat mensen het moeilijk te geloven zullen vinden.Als ik het niet zelf zou meemaken zou ik waarschijnlijk ook sceptish zijn, want ik heb ook een hele "nuchtere"kant.
Ik kan het trouwens niet echt oproepen,het komt als een soort flits van "weten"buiten mijn wil om.Heel af en toe kan ik een voorgevoel oproepen, maar de echt grote inzichten zoals hier boven beschreven vallen zo mijn hoofd in, bij wijze van spreken. En ik heb er geen controle over wanneer wel of niet.
woensdag 31 maart 2021 om 10:15
De levensverwachting was laag door extreem hoge kindersterfte. Als het je lukte volwassen te worden, kon je prima 60-70+ worden.Geronimo2 schreef: ↑29-03-2021 21:33Religies zijn eeuwen oud, mensen hadden honger, ziektes, het leven is eeuwenlang voornamelijk ellendig geweest, een reden dat we heel lang niet ouder dan 30 werden. Aan de andere kant vindt de mens zich ook heel bijzonder, i.t.t. dieren kunnen we redeneren, de opponeerbare duim en nog wat foefjes, dus gewoon sterven zou zonde zijn. De meeste mensen vinden het een moeilijk idee dat je zelf sterft en er niks is, einde, beeld op zwart, niets. Het enige wat overblijft is het nageslacht, net als dieren zitten we vast in een onzinnige cyclus, bestaan om het voortbestaan. Zo lang heel veel mensen dit als een domper zien en liever een tweede kans krijgen op een beter leven, zo lang zal religie of geloven in een "hiernamaals" blijven bestaan.
Hoewel ik niet een hemel geloof, en ook niet in reïncarnatie, denk ik wel dat het geloofwaardig is dat sommige mensen "geesten" zien, ik denk alleen meer dat het een manifestatie is van samengebalde energie, een soort foto, we weten nog te weinig om alles uit te sluiten.
Mensen zijn misschien de enige diersoort die zich stervelijkheid realiseert. Niet het principe van mijn kin is beweegt niet meer, deze is voorgoed weg (dat kunnen olifanten, apen, dolfijnen bijvoorbeeld ook), maar het principe IK ga ooit dood en dat is niet tegen te houden. Ik weet niet of er diersoorten zijn die dit ook kunnen. Maar deze kennis lijkt mij een zware last om te dragen voor een breintje in een skelettenhuisje met een vleeskleedje om. Die kent alleen maar dit leven, wat daar buiten is is niet te voorstellen. Oneindig niks is niet voor te stellen. Daarom is religie een goede troost om deze last te omzeilen. We hebben eeuwen van alles verklaart a.d.v religie. Oh het stormt, god is boos op ons. Oh, mijn kind gaat dood, god straft mij. Waarom zo het hiernamaals daarop een uitzondering zijn?
Er is een hele valide reden waarom het zo simpel kan zijn als je leeft, je plant voort, je gaat dood. Alles is namelijk gebaseerd op een ratrace van genen. We zijn niet meer dan een hoopje genen die zich desperately graag door willen geven. Alles wat we doen en hebben is daarop gebaseerd. Dit is terug te trekken naar de meest simpele levensvormen alsook de aller eerste levensvormen. Het is zelfs terug te trekken naar dingen die niet eens beschouwd worden als levensvormen, namelijk virussen en prionen. De aller eerste levensvormen waren mijlenver verwijderd van een bewustzijn zoals we dat nu kennen. Denk je dat die te maken hadden met reïncarnatie? Of is dat spontaan ontsproten bij hersenwezens? Doen bacteriën aan reïncarnatie, of planten? Heb je weleens een kind over zijn ervaringen als staphylococ horen praten? Heeft iemand weleens de geest van een kevertje zien ronddwalen? Dit soort vragen zijn wat mij niet doet geloven in reïncarnatie of geesten (geesten als zijnde overledenen die zich zichtbaar aan je maken, "geesten" die geproduceerd worden door je eigen hersenen geloof ik wel, schizofrenen zijn daar levende voorbeelden van).
woensdag 31 maart 2021 om 11:34
Herkenbaarmoonpoppy schreef: ↑31-03-2021 09:03Ja, ik vind het zelf ook best gek dat dat soort dingen in mijn leven gebeuren, en bij anderen helemaal niet.
Voor mij is het bijna onmogelijk om niet te geloven dat er meer is, door dit soort persoonlijke ervaringen. Want dit soort dingen gebeurt wel vaker, maar sommige dingen zijn te persoonlijk om op een forum te delen,het voelt voor mij ook best een beetje kwetsbaar, omdat ik best snap dat mensen het moeilijk te geloven zullen vinden.Als ik het niet zelf zou meemaken zou ik waarschijnlijk ook sceptish zijn, want ik heb ook een hele "nuchtere"kant.
Ik kan het trouwens niet echt oproepen,het komt als een soort flits van "weten"buiten mijn wil om.Heel af en toe kan ik een voorgevoel oproepen, maar de echt grote inzichten zoals hier boven beschreven vallen zo mijn hoofd in, bij wijze van spreken. En ik heb er geen controle over wanneer wel of niet.
Zo werkt het bij mij ook, gewoon iets weten, zonder dat je daar verder invloed op hebt. Sommige dingen had ik liever niet geweten, andere juist wel. 
That's life, ik ben blij met de voordelen ervan.
woensdag 31 maart 2021 om 11:49
Ja,soms is het vervelend. Dat ik al wist dat mijn zwangerschap niet goed zou gaan was zo'n ding dat erg lastig was. Want ik wilde de zwangerschap graag, maar ik was niet blij omdat ik al wist dat het toch niet goed zou gaan. Dat was best gek naar mijn man toe bijvoorbeeld, die wel gewoon blij was.
Mijn man is ook nog een "harde"wetenschapper, dus we zijn wel een gek stel, hij accepteerd mijn eigenaardigheden volledig, hoewel hij het niet echt begrijpt. Maar hij neemt mijn ingevingen wel serieus, we zijn al bijna drie decennia samen, dus hij weet dat mijn ingevingen de neiging hebben uit te komen
Leuk om te horen dat jij dit soort dingen ook meemaakt, voel me soms een beetje een freak
woensdag 31 maart 2021 om 14:49
Jouw reactie had de mijne kunnen zijn. Ik heb dezelfde ervaringen als jij, ik praat er niet met veel mensen over. Mijn man heeft jaren wetenschappelijk werk gedaan, is niet gelovig maar soms zit hij er zelf bij als er weer iets gebeurd op dit vlak en geloofd voor 100% wat ik zeg. Ik ben blij dat ik het heb.moonpoppy schreef: ↑31-03-2021 11:49Ja,soms is het vervelend. Dat ik al wist dat mijn zwangerschap niet goed zou gaan was zo'n ding dat erg lastig was. Want ik wilde de zwangerschap graag, maar ik was niet blij omdat ik al wist dat het toch niet goed zou gaan. Dat was best gek naar mijn man toe bijvoorbeeld, die wel gewoon blij was.
Mijn man is ook nog een "harde"wetenschapper, dus we zijn wel een gek stel, hij accepteerd mijn eigenaardigheden volledig, hoewel hij het niet echt begrijpt. Maar hij neemt mijn ingevingen wel serieus, we zijn al bijna drie decennia samen, dus hij weet dat mijn ingevingen de neiging hebben uit te komen
Leuk om te horen dat jij dit soort dingen ook meemaakt, voel me soms een beetje een freak
raccoon wijzigde dit bericht op 31-03-2021 14:54
0.18% gewijzigd
woensdag 31 maart 2021 om 14:52
Ik heb ook ervaringen en ik ben er van overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde. Mijn ex vond het altijd maar onzin, hoeveel bewijs er ook was steeds!raccoon schreef: ↑31-03-2021 14:49Jouw reactie had de mijne kunnen zijn. Ik heb dezelfde ervaringen als jij, ik praat er niet veel mensen over. Mijn man heeft jaren wetenschappelijk werk gedaan, is niet gelovig maar soms zit hij er zelf bij als er weer iets gebeurd op dit vlak en geloofd voor 100% wat ik zeg. Ik ben blij dat ik het heb.
woensdag 31 maart 2021 om 17:39
woensdag 31 maart 2021 om 21:54
Wat leuk,we kunnen een club beginnen
Het is een soort cadeautje vind ik, om een inkijkje te krijgen zo af en toe,het neemt alle twijfel weg als je het zelf mag ervaren.
Maar het maakt ook eenzaam vind ik, want je kunt er bijna met niemand over praten.Zelfs als je omgeving je geloofd, wat bij mij gelukkig zo is, weten ze zelf niet hoe het is.Daarom des te leuker om hier wat soortgenoten te treffen.
Het is een soort cadeautje vind ik, om een inkijkje te krijgen zo af en toe,het neemt alle twijfel weg als je het zelf mag ervaren.
Maar het maakt ook eenzaam vind ik, want je kunt er bijna met niemand over praten.Zelfs als je omgeving je geloofd, wat bij mij gelukkig zo is, weten ze zelf niet hoe het is.Daarom des te leuker om hier wat soortgenoten te treffen.
donderdag 1 april 2021 om 19:02
Ja, ook dat is herkenbaar. Ik kan er wel in filosofische zin met mensen over praten, maar het is haast nooit van: oh, jij dacht donkerrood? Grappig, ik kreeg oranje door, misschien omdat dat en dat toen zus en zo. Bij wijze van spreken.moonpoppy schreef: ↑31-03-2021 21:54Wat leuk,we kunnen een club beginnen
Het is een soort cadeautje vind ik, om een inkijkje te krijgen zo af en toe,het neemt alle twijfel weg als je het zelf mag ervaren.
Maar het maakt ook eenzaam vind ik, want je kunt er bijna met niemand over praten.Zelfs als je omgeving je geloofd, wat bij mij gelukkig zo is, weten ze zelf niet hoe het is.Daarom des te leuker om hier wat soortgenoten te treffen.
Soms denk je: shit, zien ze nou werkelijk niet wat er echt speelt in die en die situatie?
donderdag 1 april 2021 om 21:13
Doen! Een topic voor mensen met paranormale ervaringen, waarom niet?
En dan niet een algemeen topic zoals dit, maar echt bedoeld voor mensen zoals jij en Snug. En ja, dan zal er vast weleens iemand dat topic komen verstoren, gewoon zeggen dat dat niet de bedoeling is & verder negeren. Of staffen als het nodig is.
Voor mij is het ontzettend ver van mijn bed: ik heb zelf niet zulke ervaringen en ken ook niemand die ze wel heeft. Maar goed, dat kan dus komen doordat mensen er niet over praten.Het is een soort cadeautje vind ik, om een inkijkje te krijgen zo af en toe,het neemt alle twijfel weg als je het zelf mag ervaren.
Maar het maakt ook eenzaam vind ik, want je kunt er bijna met niemand over praten.Zelfs als je omgeving je gelooft, wat bij mij gelukkig zo is, weten ze zelf niet hoe het is.Daarom des te leuker om hier wat soortgenoten te treffen.
Bij andere dingen kan ik me soms ook heel erg weinig voorstellen, bungee jumpen, echt, ik snap niet dat er mensen zijn die dat leuk vinden. Maar ze zijn er, filmpjes op youtube waarin ze vertellen hoe geweldig het wel niet is. En dan zie je iemand gillend springen en vervolgens (vaak nog steeds gillend) vertellen hoe gaaf en fantastisch etc. Dat maakt het iets voorstelbaarder. (Maar nog steeds, ik verklaar ze voor gek.
) Maar glimpjes opvangen van de toekomst, het blijft ongrijpbaar voor mij. Ook omdat niet op commando kan als in: voorspel jij maar eens even wie het songfestival gaat winnen dit jaar! Want zo werkt het niet.
Het maakt niet dat ik niet geloof in zulke ervaringen, maar wel dat ik er verder niks mee kan.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
donderdag 1 april 2021 om 21:24
En heel kostbare herinnering en eigenlijk niet zomaar te delen op dit forum.
Met mijn kindje een paar weken oud, in een soort van anti-kraak huis, ging ik schoonmaken, kleedje op tafel, kindje in zijn bedje en ik aan m'n tafeltje, Een vredig gevoel, de deur dicht. Ineens zag ik iemand (?) bij het wiegje, een oude man, een witte sjaal, ik schrok, zijn gebaar was zo lief...
De vader van mijn kind vertrok toen ik zwanger was, ontkende dat het zijn kind was.
Weken na het 'bezoek" hoorde ik dat zijn vader overleden was en zag een foto; de oude man met een witte sjaal. Ik kende zijn familie niet, flower power enz,
Ondanks de ontkenning van de vader van mijn kind, voelde dit als troost, erkenning.
Met mijn kindje een paar weken oud, in een soort van anti-kraak huis, ging ik schoonmaken, kleedje op tafel, kindje in zijn bedje en ik aan m'n tafeltje, Een vredig gevoel, de deur dicht. Ineens zag ik iemand (?) bij het wiegje, een oude man, een witte sjaal, ik schrok, zijn gebaar was zo lief...
De vader van mijn kind vertrok toen ik zwanger was, ontkende dat het zijn kind was.
Weken na het 'bezoek" hoorde ik dat zijn vader overleden was en zag een foto; de oude man met een witte sjaal. Ik kende zijn familie niet, flower power enz,
Ondanks de ontkenning van de vader van mijn kind, voelde dit als troost, erkenning.
Alles sal reg kom
vrijdag 2 april 2021 om 06:25
Mooi.Sharing* schreef: ↑01-04-2021 21:24En heel kostbare herinnering en eigenlijk niet zomaar te delen op dit forum.
Met mijn kindje een paar weken oud, in een soort van anti-kraak huis, ging ik schoonmaken, kleedje op tafel, kindje in zijn bedje en ik aan m'n tafeltje, Een vredig gevoel, de deur dicht. Ineens zag ik iemand (?) bij het wiegje, een oude man, een witte sjaal, ik schrok, zijn gebaar was zo lief...
De vader van mijn kind vertrok toen ik zwanger was, ontkende dat het zijn kind was.
Weken na het 'bezoek" hoorde ik dat zijn vader overleden was en zag een foto; de oude man met een witte sjaal. Ik kende zijn familie niet, flower power enz,
Ondanks de ontkenning van de vader van mijn kind, voelde dit als troost, erkenning.
En ik weet dat het eng is om het hier te delen, bedankt dat je het toch doet.
vrijdag 2 april 2021 om 06:34
Ik snap je ook helemaal hoor, als ik het zelf niet zou ervaren zou ik er ook hetzelfde in staan als jij. En er zijn ook gewoon een heleboel mensen die het faken.Ik heb altijd het gevoel dat de meeste van de mensen die ermee op t.v komen niet echt zijn.tonkje schreef: ↑01-04-2021 21:13Doen! Een topic voor mensen met paranormale ervaringen, waarom niet?
En dan niet een algemeen topic zoals dit, maar echt bedoeld voor mensen zoals jij en Snug. En ja, dan zal er vast weleens iemand dat topic komen verstoren, gewoon zeggen dat dat niet de bedoeling is & verder negeren. Of staffen als het nodig is.
Voor mij is het ontzettend ver van mijn bed: ik heb zelf niet zulke ervaringen en ken ook niemand die ze wel heeft. Maar goed, dat kan dus komen doordat mensen er niet over praten.
Bij andere dingen kan ik me soms ook heel erg weinig voorstellen, bungee jumpen, echt, ik snap niet dat er mensen zijn die dat leuk vinden. Maar ze zijn er, filmpjes op youtube waarin ze vertellen hoe geweldig het wel niet is. En dan zie je iemand gillend springen en vervolgens (vaak nog steeds gillend) vertellen hoe gaaf en fantastisch etc. Dat maakt het iets voorstelbaarder. (Maar nog steeds, ik verklaar ze voor gek.
Maar glimpjes opvangen van de toekomst, het blijft ongrijpbaar voor mij. Ook omdat niet op commando kan als in: voorspel jij maar eens even wie het songfestival gaat winnen dit jaar! Want zo werkt het niet.
Het maakt niet dat ik niet geloof in zulke ervaringen, maar wel dat ik er verder niks mee kan.
Ik merk het hier ook, de mensen die deze dingen echt ervaren zijn volgens mij juist heel bang om het te delen.Het voelt voor mij soms zelfs een beetje taboe, alsof het niet de bedoeling is om erover te praten.
Ik heb ervaringen die ik zelfs niet met mijn familie deel, er hangt een sfeer omheen alsof dat niet mag.Ik denk dat de andere personen ook wellicht zulke "geheime"ervaringen hebben.
Het is echt niet alleen maar uit angst uitgelachen te worden dat ik er niet veel over spreek,het voelt alsof het niet mag.Behalve dan de dingen die ik wel durf te delen, daavan voel ik, dit is wel oke.
Ik deel je mening over bungee jumpen overigens volledig
