Overig
alle pijlers
Geluk is niet maakbaar
donderdag 2 december 2021 om 04:22
Geluk is niet maakbaar, dus. Was dat het wel was ik diegene met de glansrijke carrière. Degene met de liefde van haar leven en degene bij wie alle gezette stappen gehonoreerd waren.
Maar zo werkt de wereld niet. Gaat het om vechten…meer gedaan dan alle mensen die ik ken (lang niet iedereen) bij elkaar opgeteld. Voor eigenlijk ieder segment in mijn bestaan.
Carrière, in de praktijk ben ik een levensloser, want niks is gelukt. Ik heb met HBO+ werk en denkniveau nooit meer dan een LBO salaris verdiend. En salaris is niet alles, maar wel degelijk relevant.
Ik ben de eeuwige kinderloze single.
En het kloterige is…ik vind mezelf helemaal niet zielig…want ik ben een vechter, ik ben iemand die wat kan, ik ben leuk, en vind dat ook van mezelf…maar hoe kan het dan ik godsnaam dat mijn leven op werkelijk geen enkel punt lukt? At all? Pech?
Ik denk idd dat ik pech heb. Maar wat heb ik eraan? Ik kijk toe, hoe de mannen die me sloegen, kleineerden, omlaag haalden wél een succesvol leven leven, beloond met liefde en succes, en ik kijk toe hoe incapabele werknemers wel een dik salaris weten binnen te harken.
Voor mij is de wereld compleet verneukt, maar is er dan ergens iemand die mij enige mate van hoop kan bieden? Want zonder hoop, wat is er dan nog?
Ow ja, en liefde…geen idee wat dat werkelijk is. Nooit echt gekend, en als ik dan eerlijk ben erger ik me kapot om al die topics die gaan over waarderen van kleinere dingen…want dat gaat altijd om mensen die de grote dingen al hebben. En dan denk ik vooral…pleur op….maar zo mag je vooral niet in het leven staan. Want dan jaag je iedereen in het harnas.
Maar zo werkt de wereld niet. Gaat het om vechten…meer gedaan dan alle mensen die ik ken (lang niet iedereen) bij elkaar opgeteld. Voor eigenlijk ieder segment in mijn bestaan.
Carrière, in de praktijk ben ik een levensloser, want niks is gelukt. Ik heb met HBO+ werk en denkniveau nooit meer dan een LBO salaris verdiend. En salaris is niet alles, maar wel degelijk relevant.
Ik ben de eeuwige kinderloze single.
En het kloterige is…ik vind mezelf helemaal niet zielig…want ik ben een vechter, ik ben iemand die wat kan, ik ben leuk, en vind dat ook van mezelf…maar hoe kan het dan ik godsnaam dat mijn leven op werkelijk geen enkel punt lukt? At all? Pech?
Ik denk idd dat ik pech heb. Maar wat heb ik eraan? Ik kijk toe, hoe de mannen die me sloegen, kleineerden, omlaag haalden wél een succesvol leven leven, beloond met liefde en succes, en ik kijk toe hoe incapabele werknemers wel een dik salaris weten binnen te harken.
Voor mij is de wereld compleet verneukt, maar is er dan ergens iemand die mij enige mate van hoop kan bieden? Want zonder hoop, wat is er dan nog?
Ow ja, en liefde…geen idee wat dat werkelijk is. Nooit echt gekend, en als ik dan eerlijk ben erger ik me kapot om al die topics die gaan over waarderen van kleinere dingen…want dat gaat altijd om mensen die de grote dingen al hebben. En dan denk ik vooral…pleur op….maar zo mag je vooral niet in het leven staan. Want dan jaag je iedereen in het harnas.
vrijdag 3 december 2021 om 17:05
En andersom.viva-amber schreef: ↑03-12-2021 17:02Je bent een HBO-er maar doe je ook werk op dat niveau?
Een wetenschapper die schoonmaakt krijgt niet het salaris van een wetenschapper.
Een schoonmaker die zich tot wetenschapper heeft gebluft, loopt uiteindelijk tegen de lamp.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 3 december 2021 om 17:06
In de museumwereld werkt dat bijvoorbeeld anders. Daar is nog maar amper een ‘fair practice code’ aangenomen, waarin organisaties zich voornemen mensen in elk geval minimaal te belonen voor hun werk (en niet gratis te laten werken).fashionvictim schreef: ↑03-12-2021 16:29Dat kan toch helemaal niet, het gemiddelde bedrijf heeft toch gewoon een CAO of een eigen collectieve personeelsregeling? Dan horen bij bepaalde taken toch gewoon vaste waarderingen?
Dat is wat ik bedoelde te zeggen: dat in jouw creatieve werk kwaliteit beloond wordt, betekent niet dat dat in de rest van de creatieve sector ook het geval is. Een dichter wordt niet hetzelfde beloond als een popmuzikant, een beeldhouwer is niet te vergelijken met een game designer.
vrijdag 3 december 2021 om 17:06
Allebei, ik blus idd ook de brand voor die überhaupt kon ontstaan, das onzichtbaar en ik kan er niet goed de neonverlichting op zetten. Dat vond ik dus achteraf wel leuk bij de vorige werkgever, dat zij uiteindelijk wat ik alleen deed moesten laten doen door twee mensen. En dat ze daardoor duurder uit waren. Maar ja, toen was ik intussen dus al wel te laag gestart qua werkzaamheden en salaris bij de volgende werkgever. Want een baan is beter dan geen baan, en het was iig wel het werk wat ik leuk vind. En dus te stuntelen door de sollicitatie. En vervolgens alles aan te grijpen om het werk wat boeiender te maken, en dus stiekem alweer te klimmen van MBO naar HBO. En daarvoor niet beloond te worden. In dat soort gesprekken zijn zij echt slimmer en krachtiger dan ik. Ik geef aan ‘ik doe dit en dit en dit, daar wordt het bedrijf beter van, want’ en dan zeggen zij, ja, nee, crisis, aanvraag ligt bij die en die…en dan heeft die en die ineens een andere baan en wordt nooit meer wat met de aanvraag gedaan, of de aanvraag wordt gehonoreerd….met een tientje. Alsof dat relevant is of zoden aan de dijk zet. Of dan val je in functiegroep zus en zo, en kun je dat zelf hardmaken, en floep, dan toveren zij uit hun hoge hoed wat argumenten die vooral zorgen dat je twee of drie functiegroepen lager zit, en in het beste geval 1% erbij krijgt ofzo, en dan ben ik alweer uit het veld geslagen.Doreia* schreef: ↑03-12-2021 16:50Maar is je werk wel zichtbaar dan?
Of blus jij brandjes nog voordat ze ontstaan bijvoorbeeld? Heb jij al problemen voorzien en heb je dat al getackeld voor het ene probleem werd? Dat soort onzichtbaar werk is heel belangrijk, maar is totaal niet zichtbaar.
Verder lijkt het me heel stug dat jij niet voldoende beloond word voor het werk waarvoor je aangenomen bent. Als je een CAO hebt, staat daar gewoon in wat je voor salaris mag verwachten. En bij jaarlijkse evaluaties of meer werkervaring ga je dan omhoog in salaris. Ik blijf het dus bijzonder vinden dat jij vind dat je HBO werk doet maar LBO betaald word. Ergens zit daar iets wat niet klopt.
En je kunt altijd bij de vakbond vragen om hulp. Of bij het juridisch loket. Maar dan moet je wel laten zien de diploma's en het HBO werk te doen waarvoor je het overeenkomstige salaris wil ontvangen.
Met de kennis van nu weet ik dat ik veel hoger moet binnen komen. Zit ik er eenmaal, gebeurt het sowieso niet meer, wel een beetje erbij, maar veel te weinig. Ik weet ook dat ik weg moet gaan als ik niet krijg wat waard ben.
Dankzij de coronacrisis was het even heel erg mager met banen in mijn vakgebied, maar dat begint langzaam weer een beetje aan te trekken. Ik denk dat ik ongeveer weet wat ik moet doen, en nu moet ik het alleen nog even doen. En daarvoor ga ik hulp zoeken bij een andere loopbaancoach dan ik al vond. Daarnaast kijk ik opnieuw naar alternatieven. Zoals bv wat DS voorstelde.
vrijdag 3 december 2021 om 17:08
“Succes” is het resultaat van hard werke, slim werken en veel heel veel geluk maar allerbelangrijkste is natuurlijk wat jij als succes definieert. Waar de een een glanzende carrière als het ultieme succes ziet, ziet een ander het gelukkig en zorgeloos groot brengen van kinderen als het ultieme succes.
vrijdag 3 december 2021 om 17:21
Kijk. Als je een MBO functie aanneemt, kun je NOOIT een HBO salaris krijgen. Ook al doe je zoveel goeds in je MBO werk. Dan heb je jezelf gewoon te laag ingezet inderdaad en doe je zélf meer dan waar ze je voor betalen en sec hoeven ze dat ook niet te doen.BeauCis schreef: ↑03-12-2021 17:06Allebei, ik blus idd ook de brand voor die überhaupt kon ontstaan, das onzichtbaar en ik kan er niet goed de neonverlichting op zetten. Dat vond ik dus achteraf wel leuk bij de vorige werkgever, dat zij uiteindelijk wat ik alleen deed moesten laten doen door twee mensen. En dat ze daardoor duurder uit waren. Maar ja, toen was ik intussen dus al wel te laag gestart qua werkzaamheden en salaris bij de volgende werkgever. Want een baan is beter dan geen baan, en het was iig wel het werk wat ik leuk vind. En dus te stuntelen door de sollicitatie. En vervolgens alles aan te grijpen om het werk wat boeiender te maken, en dus stiekem alweer te klimmen van MBO naar HBO. En daarvoor niet beloond te worden. In dat soort gesprekken zijn zij echt slimmer en krachtiger dan ik. Ik geef aan ‘ik doe dit en dit en dit, daar wordt het bedrijf beter van, want’ en dan zeggen zij, ja, nee, crisis, aanvraag ligt bij die en die…en dan heeft die en die ineens een andere baan en wordt nooit meer wat met de aanvraag gedaan, of de aanvraag wordt gehonoreerd….met een tientje. Alsof dat relevant is of zoden aan de dijk zet. Of dan val je in functiegroep zus en zo, en kun je dat zelf hardmaken, en floep, dan toveren zij uit hun hoge hoed wat argumenten die vooral zorgen dat je twee of drie functiegroepen lager zit, en in het beste geval 1% erbij krijgt ofzo, en dan ben ik alweer uit het veld geslagen.
Met de kennis van nu weet ik dat ik veel hoger moet binnen komen. Zit ik er eenmaal, gebeurt het sowieso niet meer, wel een beetje erbij, maar veel te weinig. Ik weet ook dat ik weg moet gaan als ik niet krijg wat waard ben.
Dankzij de coronacrisis was het even heel erg mager met banen in mijn vakgebied, maar dat begint langzaam weer een beetje aan te trekken. Ik denk dat ik ongeveer weet wat ik moet doen, en nu moet ik het alleen nog even doen. En daarvoor ga ik hulp zoeken bij een andere loopbaancoach dan ik al vond. Daarnaast kijk ik opnieuw naar alternatieven. Zoals bv wat DS voorstelde.
En een baan is beter dan geen baan. Als je nu werk hebt, dan ga je nu kijken wat je zou willen en kijk je wat daar bij hoort. En doe je daar eventueel (aanvullende) opleidingen voor en solliciteer je naar DIE functie.
Ik hik een beetje tegen je aan dat je wél functies kan binnen halen, maar dat het vervolgens nooit op voldoende salaris is voor jou. Maar bij een baan op niveau dat je stottert, blurriebrein krijgt en klotsoksels op de sollicitatie.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 3 december 2021 om 17:22
Maar wat krijgt ieder ander dan precies,BeauCis schreef: ↑02-12-2021 07:10Maar kom maar op hoor….als zijlijnmens…wat maakte jij mee? Hoe hard heb jij gevochten? Wat heb jij nu werkelijk allemaal gedaan wat jou het recht geeft jouw leven te verdienen?
Want zoals gezegd heb ik veel veel veel harder gevochten, dan iedereen die ik ken, bij elkaar opgeteld. Ik verdien het leven net zo min als ieder ander. Maar ieder ander krijgt het wel gewoon. Ik niet.
Ik heb niet hard gevochten ofzo, denk ik? Ik snap ook niet goed wat je daarmee bedoelt? Auto-immuunziekte sinds mijn achtste, dat is kut ja, maar daar kan ik toch niets aan veranderen. Geen kinderen, geen werk (want ziek). Dan ben ik ook mislukt, denk ik? Maar zo voelt het niet voor mij.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 3 december 2021 om 17:24
Ik ken ook kinderloze singles die daar perfect gelukkig mee zijn. Ik denk idd dat het een state of mind is.BeauCis schreef: ↑02-12-2021 07:56Werkelijk? Maar echt? Hoe goed ken iij ze? En delen ze alles met jou? Maar serieus hoor….als gezegd, ik mag mezelf wel. Ik zie de zon en de bloemen. Ik onderschat samen zijn evenmin….maar dan nog…ieder weekend standaard alleen. Iedere vakantie standaard alleeen, als je die al hebt, want financieel zijn die kansen al minder, bewezen door feiten, alles wat jij buiten de deur wil doen, behalve visite alleen…denk je nu echt dat dat een state of mind is? En een kwestie van tevredenheid? Maar echt? Heb je echt een idee?
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 3 december 2021 om 17:27
Je vergeet de factor geluk. Ook als je hard werkt en dat slim doet heb je geluk nodig dat ervoor zorgt dat iemand je de beloning geeft. Heb je pech, of ben je die slappe zak als ik die het zich aan laat leunen, dan zet je wel de juiste stappen op de juiste manier, en blijft de beloning ervoor uit. En had ik dan geluk dan zou iemand het slappe zakken deel van mij negeren en nog steeds het werk belonen, en heb ik pech, dan maken ze gebruik van alle kwaliteiten en betalen ze ervoor geen dubbeltje meer. Daarnaast, die kinderen heb ik evenmin. En ik ben geen carrièretijger. Voor mij is werk geen doel maar een middel, het levert geld en daarmee kun je leuke dingen kopen. Ervaringen voornamelijk. Maar dan moet je wel meer verdienen dan net genoeg om je vaste lasten te betalen.Brenda schreef: ↑03-12-2021 17:08“Succes” is het resultaat van hard werke, slim werken en veel heel veel geluk maar allerbelangrijkste is natuurlijk wat jij als succes definieert. Waar de een een glanzende carrière als het ultieme succes ziet, ziet een ander het gelukkig en zorgeloos groot brengen van kinderen als het ultieme succes.
vrijdag 3 december 2021 om 17:28
vrijdag 3 december 2021 om 17:29
Ik snap ook niet zo goed wat dat "hard gevochten" inhoudt. Ik stel me er in ieder geval grote rampspoed bij voor. Dat je je hele leven zonder officiële identiteit opgesloten bent in een schuur door je geschifte vader bijvoorbeeld. Of op je derde gekidnapt, jarenlang misbruikt en dan op je 18e eindelijk hebt weten te ontsnappen en toch een leuk mens bent gebleven. Of oorlog meegemaakt, je ouders voor je ogen afgeknald en vervolgens in een barre tocht hebt moeten zien te overleven in je eentje.doornroosje9 schreef: ↑03-12-2021 17:22Maar wat krijgt ieder ander dan precies,
Ik heb niet hard gevochten ofzo, denk ik? Ik snap ook niet goed wat je daarmee bedoelt? Auto-immuunziekte sinds mijn achtste, dat is kut ja, maar daar kan ik toch niets aan veranderen. Geen kinderen, geen werk (want ziek). Dan ben ik ook mislukt, denk ik? Maar zo voelt het niet voor mij.
Zoiets.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 december 2021 om 17:29
Als je een HBO salaris wil, moet je een HBO functie bekleden.BeauCis schreef: ↑03-12-2021 17:27Je vergeet de factor geluk. Ook als je hard werkt en dat slim doet heb je geluk nodig dat ervoor zorgt dat iemand je de beloning geeft. Heb je pech, of ben je die slappe zak als ik die het zich aan laat leunen, dan zet je wel de juiste stappen op de juiste manier, en blijft de beloning ervoor uit. En had ik dan geluk dan zou iemand het slappe zakken deel van mij negeren en nog steeds het werk belonen, en heb ik pech, dan maken ze gebruik van alle kwaliteiten en betalen ze ervoor geen dubbeltje meer. Daarnaast, die kinderen heb ik evenmin. En ik ben geen carrièretijger. Voor mij is werk geen doel maar een middel, het levert geld en daarmee kun je leuke dingen kopen. Ervaringen voornamelijk. Maar dan moet je wel meer verdienen dan net genoeg om je vaste lasten te betalen.
Als je gezien wilt worden in je werk, moet je uitblinken in het zichtbare werk en na een jaar eisen dat je voor het jaar erop daarvoor geldelijk beloond word omdat je ( noem je behaalde successen ).
Als je meer wil verdienen moet je geen genoegen nemen met elk werk wat maar word aangeboden.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 3 december 2021 om 17:29
vrijdag 3 december 2021 om 17:32
Ik denk echt dat je hier echt een enorme denkfout maakt. En dus ook niet zo ervaren bent als je zelf denkt, want om een succesvolle carrière te hebben heb je niet per se geluk nodig. Wel doorzettingsvermogen, zelfkennis, wat stabiliteit en gewoon een beetje okee werkhouding.BeauCis schreef: ↑03-12-2021 17:27Je vergeet de factor geluk. Ook als je hard werkt en dat slim doet heb je geluk nodig dat ervoor zorgt dat iemand je de beloning geeft. Heb je pech, of ben je die slappe zak als ik die het zich aan laat leunen, dan zet je wel de juiste stappen op de juiste manier, en blijft de beloning ervoor uit. En had ik dan geluk dan zou iemand het slappe zakken deel van mij negeren en nog steeds het werk belonen, en heb ik pech, dan maken ze gebruik van alle kwaliteiten en betalen ze ervoor geen dubbeltje meer.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 december 2021 om 17:37
Nee nee, ik stotter dus vooraf en beland dan dus in iets wat onder mijn kunnen is, maar met bijpassend salaris voor de functie en sich. Hoewel dan wel standaard aan de zeer zeer lage kant is, qua salaris. Die ik dan vervolgens invul naar mijn kunnen en uitbreid. En dat is natuurlijk volstrekt wat ik verkeerd doe. Want ik verkoop mezelf klaarblijkelijk wel succesvol voor die MBO functie, en kom dan wél binnen. En bouw die uit. Maar logisch dat zij daar gebruik van maken. Ik snap best wel dat het systeem zo werkt en dat ik dus gewoon een hopeloze kluns ben. Want het lukt me dus niet vooraf te bedingen dat ik kan wat ik kan en daarvoor beloond wil worden. Maar het lukt me dus wel om veel te laag binnen te komen en dan los te gaan en te bewijzen wat ik kan en waard ben, maar ja, dan doe ik dat dus in de verkeerde positie en dan blijft de beloning uit. Dus. Wat ik nu ga doen is. Ik heb een baan. Ik heb een salaris. Ik wordt daar niet gelukkig en dat komt mede door het salaris. Maar ik solliciteer wel. En ik zoek dus een andere loopbaancoach. Als het goed is wordt dat door de overheid vergoed. Degene die ik eerder vond, daarmee ontbrak de klik, het werkt voor mij toch beter als iemand mij ziet en snapt. Hartstikke ingewikkeld natuurlijkDoreia* schreef: ↑03-12-2021 17:21Kijk. Als je een MBO functie aanneemt, kun je NOOIT een HBO salaris krijgen. Ook al doe je zoveel goeds in je MBO werk. Dan heb je jezelf gewoon te laag ingezet inderdaad en doe je zélf meer dan waar ze je voor betalen en sec hoeven ze dat ook niet te doen.
En een baan is beter dan geen baan. Als je nu werk hebt, dan ga je nu kijken wat je zou willen en kijk je wat daar bij hoort. En doe je daar eventueel (aanvullende) opleidingen voor en solliciteer je naar DIE functie.
Ik hik een beetje tegen je aan dat je wél functies kan binnen halen, maar dat het vervolgens nooit op voldoende salaris is voor jou. Maar bij een baan op niveau dat je stottert, blurriebrein krijgt en klotsoksels op de sollicitatie.
vrijdag 3 december 2021 om 17:39
vrijdag 3 december 2021 om 17:39
En geluk. Geluk dat je gezond genoeg bent om dit allemaal te doen. Het geluk om geen achternaam te hebben die eruit gemikt vóór je sollicitatiegesprek. Het geluk een familie of vrienden te hebben die je op het juiste moment nèt dat duwtje in de rug kunnen geven. Enz.fashionvictim schreef: ↑03-12-2021 17:32Ik denk echt dat je hier echt een enorme denkfout maakt. En dus ook niet zo ervaren bent als je zelf denkt, want om een succesvolle carrière te hebben heb je niet per se geluk nodig. Wel doorzettingsvermogen, zelfkennis, wat stabiliteit en gewoon een beetje okee werkhouding.
anoniem_670295c5b7b2b wijzigde dit bericht op 03-12-2021 17:42
0.24% gewijzigd
vrijdag 3 december 2021 om 17:39
Dat was het niet. Maar het was wel erg. Niet gezond en er is zoveel kapot gemaakt in de prille jeugd dat het repareren ervan een boel tijd heeft gekost.fashionvictim schreef: ↑03-12-2021 17:29Ik snap ook niet zo goed wat dat "hard gevochten" inhoudt. Ik stel me er in ieder geval grote rampspoed bij voor. Dat je je hele leven zonder officiële identiteit opgesloten bent in een schuur door je geschifte vader bijvoorbeeld. Of op je derde gekidnapt, jarenlang misbruikt en dan op je 18e eindelijk hebt weten te ontsnappen en toch een leuk mens bent gebleven. Of oorlog meegemaakt, je ouders voor je ogen afgeknald en vervolgens in een barre tocht hebt moeten zien te overleven in je eentje.
Zoiets.
vrijdag 3 december 2021 om 17:40
Yup, precies, ook dat.
vrijdag 3 december 2021 om 17:40
Je hebt altijd geluk nodig. Mensen die denken dat geluk geen factor is zijn zich vaak niet bewust dat bepaalde dingen niet vanzelfsprekend zijnfashionvictim schreef: ↑03-12-2021 17:32Ik denk echt dat je hier echt een enorme denkfout maakt. En dus ook niet zo ervaren bent als je zelf denkt, want om een succesvolle carrière te hebben heb je niet per se geluk nodig. Wel doorzettingsvermogen, zelfkennis, wat stabiliteit en gewoon een beetje okee werkhouding.
vrijdag 3 december 2021 om 17:41
Hoe dan ook, er zijn genoeg bedrijven die oprecht betalen naar waarde, want de mensen die je hebt zijn het belangrijkste dat je kunt hebben als bedrijf. Een hbo-er een lbo-salaris betalen heb ik bij nog geen enkel bedrijf meegemaakt, en ik heb veel werkgevers gehad.
Dus het loont daar echt de moeite je over die sollicatiedrempel heen te zetten. Of bij huidige werkgever te onderhandelen, want je zegt dat het anderen wel lukt een beter salaris te krijgen. Bij je huidige werk kennen ze je al, dus opslag vragen zou moeten kunnen, dat is ook handig als uitgangspunt voor toekomstige banen.
Dus het loont daar echt de moeite je over die sollicatiedrempel heen te zetten. Of bij huidige werkgever te onderhandelen, want je zegt dat het anderen wel lukt een beter salaris te krijgen. Bij je huidige werk kennen ze je al, dus opslag vragen zou moeten kunnen, dat is ook handig als uitgangspunt voor toekomstige banen.
vrijdag 3 december 2021 om 17:42
Sommigen zijn er een meester in om dat geluk 'professioneel' te saboteren. Door een waslijst aan redenen en excuses op te voeren, kansen te laten lopen en keuzes niet te maken bijvoorbeeld.BeauCis schreef: ↑03-12-2021 17:27Je vergeet de factor geluk. Ook als je hard werkt en dat slim doet heb je geluk nodig dat ervoor zorgt dat iemand je de beloning geeft. Heb je pech, of ben je die slappe zak als ik die het zich aan laat leunen, dan zet je wel de juiste stappen op de juiste manier, en blijft de beloning ervoor uit. En had ik dan geluk dan zou iemand het slappe zakken deel van mij negeren en nog steeds het werk belonen, en heb ik pech, dan maken ze gebruik van alle kwaliteiten en betalen ze ervoor geen dubbeltje meer. Daarnaast, die kinderen heb ik evenmin. En ik ben geen carrièretijger. Voor mij is werk geen doel maar een middel, het levert geld en daarmee kun je leuke dingen kopen. Ervaringen voornamelijk. Maar dan moet je wel meer verdienen dan net genoeg om je vaste lasten te betalen.
En dan te zeggen dat ze nooit geluk hebben.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 3 december 2021 om 17:43
Gezondheid is inderdaad een kwestie van geluk, dat ben ik met je eens. Maar ook met een foute achternaam of zonder familie kun je zonder per se heel veel geluk toch een hele goede carrière opbouwen, hoor. Geluk is niet doorslaggevend. Weten wat je kunt, doorzettingsvermogen en een realistisch doel hebben zijn veel belangrijker.
Bij BeauCis heb ik op basis van dit topic het idee dat het bij haar mis gaat bij dat realistische doel en bij zelfkennis.
Am Yisrael Chai!
