Overig
alle pijlers
Geluk is niet maakbaar
donderdag 2 december 2021 om 04:22
Geluk is niet maakbaar, dus. Was dat het wel was ik diegene met de glansrijke carrière. Degene met de liefde van haar leven en degene bij wie alle gezette stappen gehonoreerd waren.
Maar zo werkt de wereld niet. Gaat het om vechten…meer gedaan dan alle mensen die ik ken (lang niet iedereen) bij elkaar opgeteld. Voor eigenlijk ieder segment in mijn bestaan.
Carrière, in de praktijk ben ik een levensloser, want niks is gelukt. Ik heb met HBO+ werk en denkniveau nooit meer dan een LBO salaris verdiend. En salaris is niet alles, maar wel degelijk relevant.
Ik ben de eeuwige kinderloze single.
En het kloterige is…ik vind mezelf helemaal niet zielig…want ik ben een vechter, ik ben iemand die wat kan, ik ben leuk, en vind dat ook van mezelf…maar hoe kan het dan ik godsnaam dat mijn leven op werkelijk geen enkel punt lukt? At all? Pech?
Ik denk idd dat ik pech heb. Maar wat heb ik eraan? Ik kijk toe, hoe de mannen die me sloegen, kleineerden, omlaag haalden wél een succesvol leven leven, beloond met liefde en succes, en ik kijk toe hoe incapabele werknemers wel een dik salaris weten binnen te harken.
Voor mij is de wereld compleet verneukt, maar is er dan ergens iemand die mij enige mate van hoop kan bieden? Want zonder hoop, wat is er dan nog?
Ow ja, en liefde…geen idee wat dat werkelijk is. Nooit echt gekend, en als ik dan eerlijk ben erger ik me kapot om al die topics die gaan over waarderen van kleinere dingen…want dat gaat altijd om mensen die de grote dingen al hebben. En dan denk ik vooral…pleur op….maar zo mag je vooral niet in het leven staan. Want dan jaag je iedereen in het harnas.
Maar zo werkt de wereld niet. Gaat het om vechten…meer gedaan dan alle mensen die ik ken (lang niet iedereen) bij elkaar opgeteld. Voor eigenlijk ieder segment in mijn bestaan.
Carrière, in de praktijk ben ik een levensloser, want niks is gelukt. Ik heb met HBO+ werk en denkniveau nooit meer dan een LBO salaris verdiend. En salaris is niet alles, maar wel degelijk relevant.
Ik ben de eeuwige kinderloze single.
En het kloterige is…ik vind mezelf helemaal niet zielig…want ik ben een vechter, ik ben iemand die wat kan, ik ben leuk, en vind dat ook van mezelf…maar hoe kan het dan ik godsnaam dat mijn leven op werkelijk geen enkel punt lukt? At all? Pech?
Ik denk idd dat ik pech heb. Maar wat heb ik eraan? Ik kijk toe, hoe de mannen die me sloegen, kleineerden, omlaag haalden wél een succesvol leven leven, beloond met liefde en succes, en ik kijk toe hoe incapabele werknemers wel een dik salaris weten binnen te harken.
Voor mij is de wereld compleet verneukt, maar is er dan ergens iemand die mij enige mate van hoop kan bieden? Want zonder hoop, wat is er dan nog?
Ow ja, en liefde…geen idee wat dat werkelijk is. Nooit echt gekend, en als ik dan eerlijk ben erger ik me kapot om al die topics die gaan over waarderen van kleinere dingen…want dat gaat altijd om mensen die de grote dingen al hebben. En dan denk ik vooral…pleur op….maar zo mag je vooral niet in het leven staan. Want dan jaag je iedereen in het harnas.
donderdag 2 december 2021 om 15:04
*Sikkepit* schreef: ↑02-12-2021 14:32Het beeld dat jij van jezelf hebt (de vechtende powervrouw) klopt duidelijk niet met het beeld dat anderen van je hebben. Maar jij blijft wel handelen vanuit je miskende powervrouwbeeld en daar ga je al de mist in.
Om iets van geluk 'maakbaar' te maken, zul je dat beeld om te beginnen moeten herzien. Nee, ik zie geen powervrouw (dat blijkt al overduidelijk uit zo'n beetje al je postings op dit forum). De vraag is waarom jij jezelf zo nodig als powervrouw wilt zien en dat bijna wilt afdwingen bij anderen. Ben je pas goed genoeg als je een powervrouw bent, is dat de ultieme erkenning?
Verder lees ik dat je er prat op gaat dat je zoveel gestreden hebt en je gebruikt dat als een soort vrijbrief èn schild om alle kritiek af te weren.
Maar al dat vechten zegt mij niet zoveel. Je kunt ook de verkeerde strijd bevechten en een goed strijder weet wanneer hij/zij de wapens neer moet leggen. Strijden kan overigens ook prima tegen jezelf. Ongemerkt kun je jezelf saboteren in je weg naar geluk.
Ik ben het eens het degenen die zeggen dat je de bron van je geluk/ongeluk voornamelijk buiten jezelf legt. Het is inderdaad zo dat je levenshouding en daarmee je levensgeluk (tevredenheid) vooral een kwestie is van mindset en je eigen aandeel/verantwoordelijkheid in het leven.
Je schrijft dat je tevreden bent met jezelf en best gelukkig kan zijn met de kleine dingen, maar toch... de woorden die je schrijft en de betekenis die je eraan geeft, zijn met elkaar in tegenspraak. Het lijkt daarmee meer op wensdenken dan een waarheid.
Ik denk dat er voor jou nog een hoop werk aan de winkel is om te komen waar je wezen wilt. Waarmee ik je gelijk mee wil geven dat er zeker een hoop winst te behalen is. Ik raad je aan om, met hulp, te gaan leren om andere wegen te bewandelen en een andere mindset (ipv strijd verbinding zoeken bijv) te kweken dan je tot nu toe gedaan hebt.
Staak de strijd en fuck de powervrouw! Sterkte...
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
donderdag 2 december 2021 om 15:11
Eens!*Sikkepit* schreef: ↑02-12-2021 14:59Zo is dat.
Een tevreden aanklooivrouw lijkt me al een stuk realistischer levensdoel dan een powervrouw.
donderdag 2 december 2021 om 15:58
Ik denk niet dat ze daar tegenaan loopt, maar dat het een bliksemafleider is.Vivanomore schreef: ↑02-12-2021 15:44En dit is precies de maakbaarheid gedachte waar BeauCis tegen aanloopt.
Dat sommige mensen altijd wind mee lijken te hebben (let wel: lijken te hebben) en andere mensen vooral het gevoel hebben stroomopwaarts te zwemmen in het leven, maakt niet dat je geen invloed hebt op wat er gebeurt. We zijn geen donzen veertjes die met ieder zuchtje wind ongecontroleerd naar het volgende lot wordt geblazen.
Zeker over mannen klinkt BeauCis als een incel. Die weten namelijk ook altijd te vertellen dat het aan de vrouwen ligt dat zij geen aandacht krijgen van vrouwen. Wat ze daarmee bedoelen is een specifiek type vrouw. En op zich niets mis met kritisch zijn ten aanzien van met wie je een relatie wil, maar dat werkt altijd twee kanten op...
En zo is dat ook met solliciteren. Leuk dat BeauCis zelf vindt dat ze een geweldige werkneemster is met hoog niveau, maar als ze niemand weet te overtuigen daarvan en ook haar daar een bijpassend salaris bij te geven, dan ligt dat echt niet alleen aan alle werkgevers.
Net zo goed als dat het heel raar is om te denken dat werkgevers zo dom zijn om heel veel geld te betalen voor complete onbenullen. Natuurlijk, er is altijd wel een uitzondering, maar doorgaans krijg je ruwweg wat je verdient.
Als je in dat wereldbeeld vastzit, dan wordt het wel heel lastig, omdat je dan gaat wachten tot de hele wereld zich aan jou aan gaat passen. Is een keuze, maar tot op heden is het weinig succesvol gebleken. Jezelf veranderen blijkt een stuk effectiever.
donderdag 2 december 2021 om 16:06
*Sikkepit* schreef: ↑02-12-2021 14:59Zo is dat.
Een tevreden aanklooivrouw lijkt me al een stuk realistischer levensdoel dan een powervrouw.
Mooie post van jou, je andere post ook!En TO, ik krijg het idee dat je de boel erg romantiseert. Je hebt het over een glansrijke carriere, de liefde van je leven, etc. Bij niemand is een carriere altijd glansrijk, bij niemand is het met de liefde van z'n leven altijd gezellig en vuurwerk, bij niemand is het hebben van kinderen zonder frustratie, rommel en gedoe. Ook mensen bij wie het allemaal voor de wind lijkt gaan zitten soms na een nacht met 2 uur slaap met een k*tklant aan de telefoon terwijl baby spuitpoepluier 8 van de dag heeft en ander kind waterpokken heeft en de spaghetti aan het keukenplafond hangt. Over aanklooien gesproken. Om er even wat luchtigheid in te gooien
anoniem_408668 wijzigde dit bericht op 02-12-2021 16:24
1.64% gewijzigd
donderdag 2 december 2021 om 16:07
Uit wat ik lees lijkt het er op dat ze dat zeker wel al heeft geprobeerd. En ook daarvoor geldt dat de wil om te veranderen niet hetzelfde is als er ook daadwerkelijk in slagen.
BeauCis; mag ik je een boekje aanraden dat je zou kunnen helpen? Stuur maar een pb.
donderdag 2 december 2021 om 16:16
Tja, de overvloedige stroom anekdotes en hilarische vertelsels van BeauCis op het grappige datingverhalentopic.DS1971 schreef: ↑02-12-2021 15:58Zeker over mannen klinkt BeauCis als een incel. Die weten namelijk ook altijd te vertellen dat het aan de vrouwen ligt dat zij geen aandacht krijgen van vrouwen. Wat ze daarmee bedoelen is een specifiek type vrouw. En op zich niets mis met kritisch zijn ten aanzien van met wie je een relatie wil, maar dat werkt altijd twee kanten op...
Heel leuk en geestig natuurlijk om het een na het andere relaas te kunnen opdissen over al die gekke, lompe, wereldvreemde of onaangepaste mannen. Hi ha ho, wat zijn ze stom. Maar in the end ben je dus nog steeds alleen.
En door al die grappigheid heen heeft dat iets treurigs en vraag ik me af hoe het met die ander kant zit. Want als je zovéél geflopte dates hebt met zoveel idiote mannen dat je er niet over uitgepraat raakt, wat zegt dat dan over jou? (En dat is geen sneer, maar zou wel een goede kunnen reden zijn om je eens serieus af te vragen).
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
donderdag 2 december 2021 om 16:27
Ik heb slechts flarden gelezen van alle reacties en ik hoop dat je het je allemaal niet teveel aantrekt. Ik lees je OP vooral als van iemand die het even helemaal zat is. Het is helemaal niet zo gek vind ik als het je af en toe frustreert hoe dingen gelopen zijn en lopen. Ik denk dat veel mensen dat wel in meer of mindere mate hebben en bij jou is er veel gebeurd en is dat dus een hele lijst. Of het een goed idee is om hier op een forum een topic te openen betwijfel ik.
Het is best moeilijk ook om hier iets zinnigs op te zeggen, maar wat ik las in de reacties, het leven is ook niet eerlijk. Je weet ook niet hoe een ander zijn leven ervaart. Je ziet van de meeste mensen alleen de buitenkant en de meeste mensen lopen niet met hun ellende te koop. Je weet dus niet of een ander beter af is dan jij.
Iedereen heeft wel eens behoefte aan een arm om zich heen en de realiteit is helaas dat sommige mensen niemand hebben en dat is niet per se hun eigen schuld, ook daar moet je een beetje geluk mee hebben. Als je te alleen bent kun je somber worden of depressief en dan is nieuwe contacten leggen nog moeilijker.
Zaken als beneden je niveau werken kan het gevolg zijn van een moeilijk verleden of heden. Het is wel iets wat wel maakbaar is, je kunt altijd werken aan verbetering door bijvoorbeeld een studie te volgen of bepaalde vaardigheden te verwerven. Als je niet goed in je vel zit is dat ook lastiger. Een relatie is niet per se beter en als daten niet je ding is dan zijn er minder kansen. Als je wel date is dat meestal ook een hoop gedoe.
Op veel dingen heb je maar voor een deel invloed en meer dan je best kan je niet doen. Als je niet lekker in je vel zit gaat alles moeilijker en bekijk je zaken negatiever. Probeer het zo te zien dat iedereen uiteindelijk wel tegenslag krijgt in het leven. De ene meer dan de andere, maar het kan altijd beter, maar ook altijd slechter. Blijf jezelf vooral positief bekijken! In tegenstellig tot wat veel anderen hier denken geloof ik dat dingen je kunnen overkomen en dat je soms na heel lang knokken het gevoel hebt dat het niet opschiet. Je ziet niet ieder resultaat van je inspanningen direct.
Het is best moeilijk ook om hier iets zinnigs op te zeggen, maar wat ik las in de reacties, het leven is ook niet eerlijk. Je weet ook niet hoe een ander zijn leven ervaart. Je ziet van de meeste mensen alleen de buitenkant en de meeste mensen lopen niet met hun ellende te koop. Je weet dus niet of een ander beter af is dan jij.
Iedereen heeft wel eens behoefte aan een arm om zich heen en de realiteit is helaas dat sommige mensen niemand hebben en dat is niet per se hun eigen schuld, ook daar moet je een beetje geluk mee hebben. Als je te alleen bent kun je somber worden of depressief en dan is nieuwe contacten leggen nog moeilijker.
Zaken als beneden je niveau werken kan het gevolg zijn van een moeilijk verleden of heden. Het is wel iets wat wel maakbaar is, je kunt altijd werken aan verbetering door bijvoorbeeld een studie te volgen of bepaalde vaardigheden te verwerven. Als je niet goed in je vel zit is dat ook lastiger. Een relatie is niet per se beter en als daten niet je ding is dan zijn er minder kansen. Als je wel date is dat meestal ook een hoop gedoe.
Op veel dingen heb je maar voor een deel invloed en meer dan je best kan je niet doen. Als je niet lekker in je vel zit gaat alles moeilijker en bekijk je zaken negatiever. Probeer het zo te zien dat iedereen uiteindelijk wel tegenslag krijgt in het leven. De ene meer dan de andere, maar het kan altijd beter, maar ook altijd slechter. Blijf jezelf vooral positief bekijken! In tegenstellig tot wat veel anderen hier denken geloof ik dat dingen je kunnen overkomen en dat je soms na heel lang knokken het gevoel hebt dat het niet opschiet. Je ziet niet ieder resultaat van je inspanningen direct.
donderdag 2 december 2021 om 16:27
Ik heb gelezen dat ze in therapie is gegaan, maar dat heeft kennelijk niet het probleem opgelost. Inhoudelijk kan ik daar verder weinig mee, want therapie lost niet alles op. Is ook afhankelijk van de persoon zelf en wat die doet met de aangereikte tools.Vivanomore schreef: ↑02-12-2021 16:07Uit wat ik lees lijkt het er op dat ze dat zeker wel al heeft geprobeerd. En ook daarvoor geldt dat de wil om te veranderen niet hetzelfde is als er ook daadwerkelijk in slagen.
Blijft staan dat als je alleen maar laagbetaald werk hebt weten te krijgen terwijl je een hoog niveau hebt, je ook op dat punt best kan bijsturen. Door bijvoorbeeld te kijken naar waar jouw talenten raakvlak hebben met banen die goed betalen. En dan daar jezelf op gaan richten, scholing, enz.
Ik ken genoeg mensen die op latere leeftijd een enorme draai hebben gemaakt in hun loopbaan. Kan allemaal. Kost doorzettingskracht en heeft alleen maar zin als het een realistisch plan is en op die punten gaat het vaak mis.
En natuurlijk kan iets ook fout gaan met de juiste inzet en een realistisch plan. Maar ook hier geldt weer: als je inzet en realisme aan elkaar koppelt en het dan meermaals probeert, dan is de kans dat het dan nooit lukt ook wel heel erg klein.
Misschien dat BeauCis net die ene is die de 1:1000.000.000.000 kans dat het niet lukt met alle gedegen pogingen te pakken heeft, maar ik acht de kans groter dat het niet alleen maar ligt aan pech hebben.
donderdag 2 december 2021 om 16:30
Eens. Het staat mij ook bij dat BeauCis een keer heeft aangegeven 80% van de mannen te haten (als ik het mij niet goed herinner, mijn excuses). En dat zegt toch ook wat over een grondhouding die tegen je kan werken.*Sikkepit* schreef: ↑02-12-2021 16:16Tja, de overvloedige stroom anekdotes en hilarische vertelsels van BeauCis op het grappige datingverhalentopic.
Heel leuk en geestig natuurlijk om het een na het andere relaas te kunnen opdissen over al die gekke, lompe, wereldvreemde of onaangepaste mannen. Hi ha ho, wat zijn ze stom. Maar in the end ben je dus nog steeds alleen.
En door al die grappigheid heen heeft dat iets treurigs en vraag ik me af hoe het met die ander kant zit. Want als je zovéél geflopte dates hebt met zoveel idiote mannen dat je er niet over uitgepraat raakt, wat zegt dat dan over jou? (En dat is geen sneer, maar zou wel een goede kunnen reden zijn om je eens serieus af te vragen).
Hoe zeer dat misschien ook logisch is door alle nare ervaringen in het verleden. Als ik het zo lees heeft ze ook echt enorme klootzakken getroffen, maar dan nog is het niet zo dat 80% van de mannen klootzakken zijn.
donderdag 2 december 2021 om 16:32
Hier ben ik het wel mee eens.Doggystijl schreef: ↑02-12-2021 16:27Ik heb slechts flarden gelezen van alle reacties en ik hoop dat je het je allemaal niet teveel aantrekt. Ik lees je OP vooral als van iemand die het even helemaal zat is. Het is helemaal niet zo gek vind ik als het je af en toe frustreert hoe dingen gelopen zijn en lopen. Ik denk dat veel mensen dat wel in meer of mindere mate hebben en bij jou is er veel gebeurd en is dat dus een hele lijst. Of het een goed idee is om hier op een forum een topic te openen betwijfel ik.
Het is best moeilijk ook om hier iets zinnigs op te zeggen, maar wat ik las in de reacties, het leven is ook niet eerlijk. Je weet ook niet hoe een ander zijn leven ervaart. Je ziet van de meeste mensen alleen de buitenkant en de meeste mensen lopen niet met hun ellende te koop. Je weet dus niet of een ander beter af is dan jij.
Iedereen heeft wel eens behoefte aan een arm om zich heen en de realiteit is helaas dat sommige mensen niemand hebben en dat is niet per se hun eigen schuld, ook daar moet je een beetje geluk mee hebben. Als je te alleen bent kun je somber worden of depressief en dan is nieuwe contacten leggen nog moeilijker.
Zaken als beneden je niveau werken kan het gevolg zijn van een moeilijk verleden of heden. Het is wel iets wat wel maakbaar is, je kunt altijd werken aan verbetering door bijvoorbeeld een studie te volgen of bepaalde vaardigheden te verwerven. Als je niet goed in je vel zit is dat ook lastiger. Een relatie is niet per se beter en als daten niet je ding is dan zijn er minder kansen. Als je wel date is dat meestal ook een hoop gedoe.
Op veel dingen heb je maar voor een deel invloed en meer dan je best kan je niet doen. Als je niet lekker in je vel zit gaat alles moeilijker en bekijk je zaken negatiever. Probeer het zo te zien dat iedereen uiteindelijk wel tegenslag krijgt in het leven. De ene meer dan de andere, maar het kan altijd beter, maar ook altijd slechter. Blijf jezelf vooral positief bekijken! In tegenstellig tot wat veel anderen hier denken geloof ik dat dingen je kunnen overkomen en dat je soms na heel lang knokken het gevoel hebt dat het niet opschiet. Je ziet niet ieder resultaat van je inspanningen direct.
donderdag 2 december 2021 om 16:33
Nou, volgens mij probeert ze dat dus voorzichtig te vertellen. Dat er achter al die grappige anekdotes een kwetsbare kant zit. Dat ze heel veel leuks en spannends heeft meegemaakt met daten, maar nooit verbinding en liefde heeft gevonden. Maar als jullie gelijk beginnen te fakkelen met woorden als 'aandachtsorgel' en 'calimero' en 'onaardig mens' dan denk ik niet dat ze verder gaat vertellen wat erachter zit.
Goed, dan vraagt ze misschien door frustratie of verbittering niet op de meest constructieve of handige manier om erkenning, nou en? Zijn jullie altijd in elke situatie op jullie meest constructief? Iedereen heeft toch een beetje liefde nodig?
Goed, dan vraagt ze misschien door frustratie of verbittering niet op de meest constructieve of handige manier om erkenning, nou en? Zijn jullie altijd in elke situatie op jullie meest constructief? Iedereen heeft toch een beetje liefde nodig?
donderdag 2 december 2021 om 16:34
als ze bij therapie, net als hier, enkel de schuld bij anderen wil leggen
heeft therapie ook geen enkele zin
donderdag 2 december 2021 om 16:42
Bedankt voor al jullie reacties. Ik zat er duidelijk helemaal doorheen, ik had idd niet geslapen, ik was zo woedend en zo droevig en voelde me zo hopeloos en alleen. Ik heb idd om me heen gemept. Het was beter geweest als ik dat niet gedaan had, maar het luchtte op het moment wel op.
De lieve begripvolle reacties raken me echt. Die ontroeren me. Zomaar mensen die op een forum zomaar even wat liefs zeggen, omdat iemand het even nodig heeft.
De minder lieve reacties zijn meer een afspiegeling van hoe een boel mensen denken. En wat ik in mijn leven vaker hoorde. Dat het aan mij ligt, en aan hoe ik de wereld zie. Maar ja, je kunt een berg stront niet ineens veranderen in een bult leuks. Hoe eerder de shit begint, hoe langer je last hebt van de nadelige gevolgen ervan, ongeacht welke stappen je allemaal wel gezet hebt. Zelfs al zeggen ze dat shit de beste fertilizer is. Denk dat dat slechts waar is, wanneer er eens een eind aan komt. Wanneer het ook eens een keertje wél leuk is, zodat je kunt zeggen…hehe, het werk zette zoden aan de dijk, ik deed het goed, ik mag er zijn. Niet alleen omdat ik mezelf leuk vind, maar ook omdat dat eens zoden aan de dijk heeft gezet. Maar behalve die reis, en dat was mazzel volstrekt buiten mezelf om. Ik had het niet verdiend, het was geen loon voor werken, het was gewoon geluk hebben, blijft levensleuks gewoon uit.
Verder vragen mensen zich af hoe lief ik dan zelf wel niet was. Zo boos als ik hier vandaag was, dat ben ik niet tegen die mensen om me heen. Die zien dat zelden. Want anders rennen ze heel hard de andere kant uit. Maar dat betekent dus dat ik heel vaak een vrolijk Fransje loop te imiteren, terwijl ik dat niet ben. Dat doe ik zowel voor hun, als om mezelf niet te isoleren. Daarnaast heb ik meermaals vrijwilligerswerk gedaan. Ben ik erg vaak degene die zomaar even een ander helpt. Staat iemand in de trein te klooien met een kinderwagen, ben ik vaak degene die helpt. Staat iemand met slecht zicht in de verdrukking, sta ik mensen op afstand te houden, zodat diegene, die het toch al niet zo goed ziet niet klem staat. Zie ik iemand met zo’n scootmobiel een potje stuntelen in de super, biedt ik hulp aan. En dat soort dingen doe ik helemaal niet voor het dankjewel, maar gewoon, omdat als ik weet, of denk te kunnen invoelen hoe iets voelt, ik wil voorkomen dat een ander dat rotgevoel krijgt.
De dingen die ik mezelf wens zijn niet afdwingbaar, zoals liefde. En sommige andere dingen, zoals goede sollicitatieskills, zijn niet aan iedereen te leren. Mij iig niet. Was dat wel zo geweest, had dat al in mijn voordeel gewerkt, want die trainingen deed ik allang. En dan zit ik nog steeds als bibberend juffershondje zo’n gesprek te voeren. Moeten die interviewers wel heel erg goed kijken om te zien dat achter die sollicitatiestresskip wel degelijk een zeer goede werknemer zit. Die in haar werk zelf helemaal niet zo’n stresskip is.
Anyway, vanochtend luchtte het wel op, maar eigenlijk schaam ik me nu vooral. Dat ik me zo heb laten zien. Dat had ik gewoon niet moeten doen.
De lieve begripvolle reacties raken me echt. Die ontroeren me. Zomaar mensen die op een forum zomaar even wat liefs zeggen, omdat iemand het even nodig heeft.
De minder lieve reacties zijn meer een afspiegeling van hoe een boel mensen denken. En wat ik in mijn leven vaker hoorde. Dat het aan mij ligt, en aan hoe ik de wereld zie. Maar ja, je kunt een berg stront niet ineens veranderen in een bult leuks. Hoe eerder de shit begint, hoe langer je last hebt van de nadelige gevolgen ervan, ongeacht welke stappen je allemaal wel gezet hebt. Zelfs al zeggen ze dat shit de beste fertilizer is. Denk dat dat slechts waar is, wanneer er eens een eind aan komt. Wanneer het ook eens een keertje wél leuk is, zodat je kunt zeggen…hehe, het werk zette zoden aan de dijk, ik deed het goed, ik mag er zijn. Niet alleen omdat ik mezelf leuk vind, maar ook omdat dat eens zoden aan de dijk heeft gezet. Maar behalve die reis, en dat was mazzel volstrekt buiten mezelf om. Ik had het niet verdiend, het was geen loon voor werken, het was gewoon geluk hebben, blijft levensleuks gewoon uit.
Verder vragen mensen zich af hoe lief ik dan zelf wel niet was. Zo boos als ik hier vandaag was, dat ben ik niet tegen die mensen om me heen. Die zien dat zelden. Want anders rennen ze heel hard de andere kant uit. Maar dat betekent dus dat ik heel vaak een vrolijk Fransje loop te imiteren, terwijl ik dat niet ben. Dat doe ik zowel voor hun, als om mezelf niet te isoleren. Daarnaast heb ik meermaals vrijwilligerswerk gedaan. Ben ik erg vaak degene die zomaar even een ander helpt. Staat iemand in de trein te klooien met een kinderwagen, ben ik vaak degene die helpt. Staat iemand met slecht zicht in de verdrukking, sta ik mensen op afstand te houden, zodat diegene, die het toch al niet zo goed ziet niet klem staat. Zie ik iemand met zo’n scootmobiel een potje stuntelen in de super, biedt ik hulp aan. En dat soort dingen doe ik helemaal niet voor het dankjewel, maar gewoon, omdat als ik weet, of denk te kunnen invoelen hoe iets voelt, ik wil voorkomen dat een ander dat rotgevoel krijgt.
De dingen die ik mezelf wens zijn niet afdwingbaar, zoals liefde. En sommige andere dingen, zoals goede sollicitatieskills, zijn niet aan iedereen te leren. Mij iig niet. Was dat wel zo geweest, had dat al in mijn voordeel gewerkt, want die trainingen deed ik allang. En dan zit ik nog steeds als bibberend juffershondje zo’n gesprek te voeren. Moeten die interviewers wel heel erg goed kijken om te zien dat achter die sollicitatiestresskip wel degelijk een zeer goede werknemer zit. Die in haar werk zelf helemaal niet zo’n stresskip is.
Anyway, vanochtend luchtte het wel op, maar eigenlijk schaam ik me nu vooral. Dat ik me zo heb laten zien. Dat had ik gewoon niet moeten doen.
donderdag 2 december 2021 om 16:43
Het wel of niet aanslaan van een therapie begint doorgaans met acceptatie.
En acceptatie begint waar de strijd ophoudt.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
donderdag 2 december 2021 om 16:49
Heb je er al eens over gedacht om bij het begin van zo'n sollicitatiegesprek aan te geven dat je nu eenmaal altijd erg nerveus bent bij zo'n gesprek? Aanbieden om gewoon eens twee weken gratis te komen werken om jezelf te laten zien?BeauCis schreef: ↑02-12-2021 16:42Bedankt voor al jullie reacties. Ik zat er duidelijk helemaal doorheen, ik had idd niet geslapen, ik was zo woedend en zo droevig en voelde me zo hopeloos en alleen. Ik heb idd om me heen gemept. Het was beter geweest als ik dat niet gedaan had, maar het luchtte op het moment wel op.
De lieve begripvolle reacties raken me echt. Die ontroeren me. Zomaar mensen die op een forum zomaar even wat liefs zeggen, omdat iemand het even nodig heeft.
De minder lieve reacties zijn meer een afspiegeling van hoe een boel mensen denken. En wat ik in mijn leven vaker hoorde. Dat het aan mij ligt, en aan hoe ik de wereld zie. Maar ja, je kunt een berg stront niet ineens veranderen in een bult leuks. Hoe eerder de shit begint, hoe langer je last hebt van de nadelige gevolgen ervan, ongeacht welke stappen je allemaal wel gezet hebt. Zelfs al zeggen ze dat shit de beste fertilizer is. Denk dat dat slechts waar is, wanneer er eens een eind aan komt. Wanneer het ook eens een keertje wél leuk is, zodat je kunt zeggen…hehe, het werk zette zoden aan de dijk, ik deed het goed, ik mag er zijn. Niet alleen omdat ik mezelf leuk vind, maar ook omdat dat eens zoden aan de dijk heeft gezet. Maar behalve die reis, en dat was mazzel volstrekt buiten mezelf om. Ik had het niet verdiend, het was geen loon voor werken, het was gewoon geluk hebben, blijft levensleuks gewoon uit.
Verder vragen mensen zich af hoe lief ik dan zelf wel niet was. Zo boos als ik hier vandaag was, dat ben ik niet tegen die mensen om me heen. Die zien dat zelden. Want anders rennen ze heel hard de andere kant uit. Maar dat betekent dus dat ik heel vaak een vrolijk Fransje loop te imiteren, terwijl ik dat niet ben. Dat doe ik zowel voor hun, als om mezelf niet te isoleren. Daarnaast heb ik meermaals vrijwilligerswerk gedaan. Ben ik erg vaak degene die zomaar even een ander helpt. Staat iemand in de trein te klooien met een kinderwagen, ben ik vaak degene die helpt. Staat iemand met slecht zicht in de verdrukking, sta ik mensen op afstand te houden, zodat diegene, die het toch al niet zo goed ziet niet klem staat. Zie ik iemand met zo’n scootmobiel een potje stuntelen in de super, biedt ik hulp aan. En dat soort dingen doe ik helemaal niet voor het dankjewel, maar gewoon, omdat als ik weet, of denk te kunnen invoelen hoe iets voelt, ik wil voorkomen dat een ander dat rotgevoel krijgt.
De dingen die ik mezelf wens zijn niet afdwingbaar, zoals liefde. En sommige andere dingen, zoals goede sollicitatieskills, zijn niet aan iedereen te leren. Mij iig niet. Was dat wel zo geweest, had dat al in mijn voordeel gewerkt, want die trainingen deed ik allang. En dan zit ik nog steeds als bibberend juffershondje zo’n gesprek te voeren. Moeten die interviewers wel heel erg goed kijken om te zien dat achter die sollicitatiestresskip wel degelijk een zeer goede werknemer zit. Die in haar werk zelf helemaal niet zo’n stresskip is.
Anyway, vanochtend luchtte het wel op, maar eigenlijk schaam ik me nu vooral. Dat ik me zo heb laten zien. Dat had ik gewoon niet moeten doen.
Het zijn zo maar eens een paar dingen die mogelijk kunnen helpen en die je kan proberen.
Begrijp mij goed, ik vind het oprecht vervelend voor je dat je je zo slecht voelt, alleen ben ik nu eenmaal van het geven van een hengel ipv een vis aan iemand die honger heeft, omdat ik oprecht geloof dat je daar iemand op de lange termijn meer mee helpt.
En nergens voor nodig om je te schamen, want je vraagt om hulp en dat is wel een actie om je situatie te verbeteren. Ook denk ik wel een belangrijke tip: durf om hulp te vragen, want de meeste mensen zijn daar gewoon toe bereid.
donderdag 2 december 2021 om 16:50
Schaamte is niet nodig.
Ik denk dat het juist goed is dat je zo hebt laten zien. Denk dat dat jouw woede en frustraties oprechte emoties zijn. Je hebt er -constructief gezien- alleen weinig aan om ze zo ongereguleerd te spuien. Maar je moet er wel iets mee wil je echt verder komen.
Ik zie vaak een hoop woorden bij jou. Je maakt veel woordgrapjes en verpakt je boodschap in een leuk verhaaltje. Die woorden kunnen je in de weg staan. Je lult je om de pijnlijke plekken heen, zeg maar. Het zou me niet verbazen als je dat ook in een therapie doet.
Heb je al eens een non-verbale therapie gehad?
PMT bijvoorbeeld? Of een leefstijltraining?
Zo niet, kan ik je dat aanraden. Er gaat mogelijk een wereld voor je open...
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
donderdag 2 december 2021 om 16:57
Je nu gaan zitten schamen is toch ook een beetje zonde van de energie, daarbij, een forum is ook mede bedoeld om soms even ongenuanceerd te spuien. Soms wel jammer dat er dan ook reacties op komen maar pech dan. 
Wel een mooi aspect hieraan: dit topic laat heel duidelijk zien dat perceptie een groot ding is, wat een verschil in blik en in waarheid tussen je eerste en laatste post, in nog geen dag tijd! Dat geeft de burger toch moed.
En tenslotte dacht ik na over je post over moois tussen de poep en poep op je moois.
Als je met je prachtige nieuwe jas buiten loopt, en een vogel schijt op je, dan is dat wel effe kut, maar daar laat je toch niet je hele jas door verpesten! Je maakt het schoon en droog en je geniet nog jaren van die jas. Zo, voldoende beeldspraak voor vandaag.
Hou je haaks vrouw, taai worden we vanzelf.
Wel een mooi aspect hieraan: dit topic laat heel duidelijk zien dat perceptie een groot ding is, wat een verschil in blik en in waarheid tussen je eerste en laatste post, in nog geen dag tijd! Dat geeft de burger toch moed.
En tenslotte dacht ik na over je post over moois tussen de poep en poep op je moois.
Als je met je prachtige nieuwe jas buiten loopt, en een vogel schijt op je, dan is dat wel effe kut, maar daar laat je toch niet je hele jas door verpesten! Je maakt het schoon en droog en je geniet nog jaren van die jas. Zo, voldoende beeldspraak voor vandaag.
Hou je haaks vrouw, taai worden we vanzelf.
donderdag 2 december 2021 om 17:01
Helaas dacht Beaucis in het begin van het topic dat olifanten kunnen vliegen.slekire schreef: ↑02-12-2021 16:57Je nu gaan zitten schamen is toch ook een beetje zonde van de energie, daarbij, een forum is ook mede bedoeld om soms even ongenuanceerd te spuien. Soms wel jammer dat er dan ook reacties op komen maar pech dan.
Wel een mooi aspect hieraan: dit topic laat heel duidelijk zien dat perceptie een groot ding is, wat een verschil in blik en in waarheid tussen je eerste en laatste post, in nog geen dag tijd! Dat geeft de burger toch moed.
En tenslotte dacht ik na over je post over moois tussen de poep en poep op je moois.
Als je met je prachtige nieuwe jas buiten loopt, en een vogel schijt op je, dan is dat wel effe kut, maar daar laat je toch niet je hele jas door verpesten! Je maakt het schoon en droog en je geniet nog jaren van die jas. Zo, voldoende beeldspraak voor vandaag.
Hou je haaks vrouw, taai worden we vanzelf.
donderdag 2 december 2021 om 17:09
PMT heb ik gedaan. Creatieve therapie ook. Verder EMDR. Schematherapie. Solotherapie en groepen. Therapie doe ik voor mezelf, en het lukt best goed om daar echt te zijn, me niet achter woorden te verschuilen enzo. Om alle uitdagingen aan te gaan. Niet alles werkt even goed. Maar uit bijna alles heb ik wel wat kunnen halen. Daarom vind ik mezelf nu wél leuk. Dat vond ik eerst niet. Ik vond mezelf net zo stom als ik tot dan toe zo vaak gehoord had. En toen die mensen het niet meer zeiden nam mijn eigen stem het over. Maar volgens mij is dat deel genezen. Ik dacht alleen zelf heel lang dat het leven toch een beetje maakbaar was. He, dus als jij jezelf eindelijk wél leuk vind, en als je allerlei nieuwe skills hebt aangeleerd, dat je leven dan wat beter zou lukken. En daar zit de frustratie, want ik ben wel gelukt, maar mijn leven totaal niet.*Sikkepit* schreef: ↑02-12-2021 16:50Schaamte is niet nodig.
Ik denk dat het juist goed is dat je zo hebt laten zien. Denk dat dat jouw woede en frustraties oprechte emoties zijn. Je hebt er -constructief gezien- alleen weinig aan om ze zo ongereguleerd te spuien. Maar je moet er wel iets mee wil je echt verder komen.
Ik zie vaak een hoop woorden bij jou. Je maakt veel woordgrapjes en verpakt je boodschap in een leuk verhaaltje. Die woorden kunnen je in de weg staan. Je lult je om de pijnlijke plekken heen, zeg maar. Het zou me niet verbazen als je dat ook in een therapie doet.
Heb je al eens een non-verbale therapie gehad?
PMT bijvoorbeeld? Of een leefstijltraining?
Zo niet, kan ik je dat aanraden. Er gaat mogelijk een wereld voor je open...
Leefstijltraining ken ik niet. Wat is dat? Klinkt als iets wat op de praktijk is gericht?
donderdag 2 december 2021 om 17:10
Fijn dat het nu wat beter met je gaat. Je hoeft je echt niet te schamen. Als dit is wat je vanochtend nodig had, dan is dat zo. Beter op een forum even lekker afreageren, dan bijv op je werk. Aangezien het anoniem is, weten wij toch niet wie je bent, dus niemand kan er in het echte leven op aankijken.
Ik kan niet inschatten wat voor soort contacten jij hebt, en wat voor soort mensen je om je heen hebt, maar is er niemand waarbij je echt jezelf kunt zijn en je kwetsbaar op kunt stellen? Het komt nu namelijk over alsof je naar mensen om je heen probeert te doen alsof je allemaal zo stoer en sterk bent, maar je hebt het duidelijk moeilijk. Probeer eens iemand in vertrouwen te nemen met hoe het echt met je gaat, en hoe je je echt voelt.
Ik kan niet inschatten wat voor soort contacten jij hebt, en wat voor soort mensen je om je heen hebt, maar is er niemand waarbij je echt jezelf kunt zijn en je kwetsbaar op kunt stellen? Het komt nu namelijk over alsof je naar mensen om je heen probeert te doen alsof je allemaal zo stoer en sterk bent, maar je hebt het duidelijk moeilijk. Probeer eens iemand in vertrouwen te nemen met hoe het echt met je gaat, en hoe je je echt voelt.
donderdag 2 december 2021 om 17:21
Ik zeg dit niet om je onderuit te halen, maar ik geloof het niet dat jij jezelf leuk vindt. Ik denk je jezelf daarvan probeert te overtuigen, maar dat je grondhouding daar niet mee in overeenstemming is. Althans, dat is wat ik zie als ik veel berichten van je lees. Ik haal daaruit dat je in de basis niet overtuigd bent dat je leuk bent en ook al doe je zo je best, het is goed mogelijk dat je jezelf (onbewust) saboteert in je persoonlijke ontwikkeling.BeauCis schreef: ↑02-12-2021 17:09PMT heb ik gedaan. Creatieve therapie ook. Verder EMDR. Schematherapie. Solotherapie en groepen. Therapie doe ik voor mezelf, en het lukt best goed om daar echt te zijn, me niet achter woorden te verschuilen enzo. Om alle uitdagingen aan te gaan. Niet alles werkt even goed. Maar uit bijna alles heb ik wel wat kunnen halen. Daarom vind ik mezelf nu wél leuk. Dat vond ik eerst niet. Ik vond mezelf net zo stom als ik tot dan toe zo vaak gehoord had. En toen die mensen het niet meer zeiden nam mijn eigen stem het over. Maar volgens mij is dat deel genezen. Ik dacht alleen zelf heel lang dat het leven toch een beetje maakbaar was. He, dus als jij jezelf eindelijk wél leuk vind, en als je allerlei nieuwe skills hebt aangeleerd, dat je leven dan wat beter zou lukken. En daar zit de frustratie, want ik ben wel gelukt, maar mijn leven totaal niet.
Leefstijltraining ken ik niet. Wat is dat? Klinkt als iets wat op de praktijk is gericht?
Leefstijltrainingen worden volgens mij overal wel gegeven en zijn inderdaad praktijkgericht. Je zou je er eens in kunnen verdiepen en kijken of het iets toe te voegen heeft voor jou. Mijn ervaring is dat je er altijd wijzer van wordt qua levenslessen...
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
