Heb jij ook niets met dieren? Uit hier je grieven!

08-10-2008 00:41 230 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb net zo veel met dieren als Korenwolf met kinderen. Ik accepteer dat ze bestaan, maar houd me er liever verre van.



Tot voor kort lukte dat me prima. Ik zoek het niet op en het zoekt mij gelukkig óók niet op. Maar de laatste tijd lukt me dat een stuk minder goed. Bij "poesje houden of niet" twijfelde ik nog (maar ja, welke weldenkende vrouw laat haar poes verwijderen?!). Maar intussen loopt de overige-pijler over en krijg ik alleen al door het proberen te omzeilen van topictitels op zoek naar dingen die me wél interesseren dingen mee over dieren die ik liever níet te weten was gekomen. Dat "hij ontmand wordt" bijvoorbeeld, waarbij ik begrepen heb dat dat niet gaat om een wettige echtgenoot van Zamirah die naast de pot gepiest heeft en daarvoor bestraft wordt. En dat een vijf maanden oude kater niet het gevolg is van zeer overvloedig zuipen (wat ook mijn ding niet is, maar soit) of dat een hond schijnzwanger kan zijn (met details waarvan ik op de babypijler al zou gruwen als een levensechte zwangere vrouw ze van zichzelf zou omschrijven).



Ik vind dat er paal en perk aan gesteld moet worden!



Er is een centraal kattentopic, er is een centraal hondentopic, ik pleit voor herinvoering van de nietsontziende forumpliessie die zonder pardon naar deze topics verwijst direct na het openen van een nieuw topic. Reageerders die zich niets van de forumpliessie aantrekken en toch in het nieuw geopende topic blijven posten, doen dat als het aan mij ligt op straffe van een ban! Ordnung muss sein!

De volgende stelling is waar:

Totaal aantal stemmen: 78

Het kan me niet dierlijk genoeg zijn! (22%)
Relax! Het is nog maar net 4 oktober geweest! (19%)
Dieren zijn geweldig, maar kinderen? (22%)
Q heeft he-le-maal gelijk! (37%)
Alle reacties Link kopieren
Joh ik zeur gewoon ff mee



Maar het ging erom dat er zoveel dierentopics geopend worden. Als je dat niet wilt lezen, open je ze toch gewoon niet? Lijkt me geen probleem.
Alle reacties Link kopieren
quote:HoiPippiLangkous schreef op 10 oktober 2008 @ 18:35:

Dat topic over die dooie kater is haske nep.



Dat moet haast wel,ik kan mij niet voorstellen dat iemand zo overdreven doet ..

Hoewel een tante van mij noemt haar hond ook mijn meid.. en heeft de vorige hond ook nog net geen staatsbegrafenis gegeven..
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ff gekeken naar naar andere posts van de TO en ergens begin september schrijft ze in het topic 'kat vermist' dat haar kat ook al meer dan een maand vermist is. Drie zinnetjes ofzo, geen 'ventje' of 'mannetje'. Pure nep.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Ow nu jeuken mijn handen helemaal,ik ga er maar snel op zitten..
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het maar gewoon gevraagd of het dezelfde kat was.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
quote:Zamirah schreef op 10 oktober 2008 @ 18:11:

[...]





Vraag dat de plaatselijke Chinees maar. Het schijnt ook gewoon naar konijn te smaken, heb ik gehoord.Wild konijn dan toch, tam konijn is wat malser en zachter van smaak. Kat is vrij stevig van smaak, net als wild konijn.
Alle reacties Link kopieren
Jouw opa heeft in de oorlog ook kat gegeten of niet Rider?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Cavia is een delicatesse in Peru.
Alle reacties Link kopieren
In Ecuador ook Hanke. Wilde er nog eentje eten, maar was 18 dollar. Achterlijk. Bovendien zat er een konijn in de tuin van het restaurant. Dat was vast de cavia.



Is dat topic over dat dode katertje nep? God, heb ik nog meelevend gereageerd ook. Ik geef toe dat ik echt als een kind heb lopen janken toen 'ie moest platgespoten worden. Was zo zielig. Ik heb niks met kinderen maar als het fluffy is en miauwt, dan smelt ik weg. Niettemin vind ik dieren ook heel gezellig op mijn bord.
Nee, lijkt me niet nep. Ik heb even gekeken op andere topics van deze mevrouw en begrijp daar uit dat ze niet zolang geleden ook een miskraam heeft gehad. En dan kunnen dingen erg hard aankomen.



Flomy: ik wil de dame in kwestie nergens belachelijk maken en ik hoop dat ik dat ook niet doe. Mijn reactie zegt ook meer over mij dan iemand anders, dat geef ik direct toe.
Alle reacties Link kopieren
Labyrint dan snap ik al helemaal niet dat je het over 'mijn mannetje' hebt.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Ben ik met je eens HPL. En het opbaren en de kaarsen is iets wat ik persoonlijk ook niet snap. Maar ik snap lang niet alles...
quote:thee schreef op 10 oktober 2008 @ 17:59:

maar jeetje.... las daar net nog even bij (veel tegenslagen gehad de laatste maanden maar dit was de ergste... en sorry dat ik dan denk dat de rest vast wel meeviel...) precies, dan is de rest in elk geval niet zo schokkend geweest als ze de dood van de kat erger vonden
Ik snap werkelijk niet dat je een doodgereden kat op laat baren met kaarsen en een urn uit gaat zoeken. Ik heb echt met open mond dat topic zitten lezen, inclusief de reakties van alle meehuilersmeelevers.

Kat dood? Heel sneu. Maar het is en blijft een kat. Een dier dus. En geen mens.
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof het topic niet. Het ligt er té dik bovenop...
Alle reacties Link kopieren
Godsammekraken ze zegt echt dat dit wel het zwaarste is. En ze heeft echt een miskraam gehad? Ik snap het ook niet meer....
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
hahahahahahahahaha.....
Nou als dat zo is dan is ze inderdaad van lotje getikt, zoals ik al vermoedde.

Of geheel doorgeslagen na de miskraam en alles is uit perspectief geraakt daardoor, dat kan natuurlijk ook. Hoop dan dat dit gedrag een teken is voor de omgeving dat dit meisje hulp nodig heeft.
Jullie kunnen je niet voorstellen dat er mensen zijn die gewoon ontzettend veel van hun dier houden

Ik ben een kattenliefhebster, heb mijn 2 katten van 19 jaar moeten laten inslapen. Heb hem meegenomen naar huis en heb hem daar begraven. (in de tuin dan he)

2 weken later kreeg ik een kaartje van de dierenarts met haar deelneming, vond ik ontzettend lief.

Als ik op dat moment het geld er voor had gehad, dan had ik hem ook laten cremeren en in een urn gedaan. Maar dat had ik jammer genoeg niet. Echt opbaren weet ik niet of ik dat had gedaan, maar ik had er erg veel verdriet van. Maar heb er nu weer 3 kanjers lopen en die zijn errug lief
Ik heb ook ontzettend veel van onze hond gehouden, dus waar haal jij het vandaan dat ik me dat niet voor kan stellen?

Alleen het dier opbaren met kaarsen en erover praten alsof het een overleden kind is vind ik echt vreselijk bizar. Buiten proportie. Persoonlijk vind ik het heel erg ver gaan en heb medelijden met deze dame, maar om andere redenen dan jij.
Alle reacties Link kopieren
Mika, waarom denk je dat ik me dat verdriet niet voor kan stellen, of me niet voor kan stellen dat je ontzettend veel van je huisdier kunt houden? Ik heb zelf een hond gehad en ben dagenlang van slag geweest toen die een spuitje kreeg. Mis 'r nog steeds wel eens, terwijl ze al een jaar of zes dood is. Vond het echt een bijzonder beestje.



Maar het is wel een hond hoor. Een huisdier. Niet mijn zus, mijn oma, mijn moeder of mijn kind. Als je werkelijk het onderscheid tussen dat soort houden van niet kent, dan vind ik eerlijk gezegd dat je een schraal gevoelsleven hebt.
Alle reacties Link kopieren
Oh en speciaal voor de Sabeltandcavia (zie je wel dat ik heus compassie met een dier heb ):



TÓÓÓÓK, TOK TOK TOK TOK!!!
Volgens mij gaat dit topic over dat je niks met dieren hebt

En als zij het op die manier verwerken wil dan laat haar toch, wie zijn jullie om daar een oordeel over te vellen



Maar het is wel een hond hoor. Een huisdier. Niet mijn zus, mijn oma, mijn moeder of mijn kind. Als je werkelijk het onderscheid tussen dat soort houden van niet kent, dan vind ik eerlijk gezegd dat je een schraal gevoelsleven hebt.



Heb je mij niet horen zeggen
Alle reacties Link kopieren
Ik hou van dieren. Maar vond deze openingspost grappig.



Ik hou ook van mijn katten. Ik heb de overleden exemplaren wel laten cremeren, maar zonder opbaar- en urnen gedoe. Dat gaat me te ver. En laten cremeren omdat ik het geen fijn idee vind een dierenlijkje in mijn postzegeltuin te hebben liggen. Ook niet fijn voor mensen die er na je komen wonen lijkt me.



Ik begrijp het verdriet van de dame in het betreffende topic wel, maar de manier van erover praten en het gedoe eromheen niet. En de dood van mijn ouders heeft mij veel dieper en langer pijn gedaan dan het overlijden van een huisdier. Er zit echt wel verschil in.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb best wel wat met katten (wat doe ik hier dan? ), en ben gek op mijn kat. Het beestje is nu 15 jaar, en als hij doodgaat zal ik heus heel verdrietig zijn en tranen komen er vast bij te kijken, hij loopt hier al zolang rond en is ook nog eens behoorlijk aanwezig in huis. Maar tegen die tijd komt er gewoon een diep gat in de tuin waar 't beestje ingaat, en een nieuwe kat.



Van mij mag eenieder doen wat hij wil, en als je het zo voelt moet je het vooral op de manier van die TO doen. Ik denk alleen wel dat je dan het perspectief een beetje kwijt bent. Wat doe je dan als er een mens overlijdt?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven