Overig
alle pijlers
Hoe 'lady-like' ben jij?
woensdag 17 juni 2020 om 08:55
Dag ladies,
Aan de hand van meerdere topics hier vroeg ik me dat af hoe het zit met de dames hier.
Hoe 'lady-like' zijn we tegenwoordig nog en wordt dit nog wel gezien als iets belangrijks om een dame te zijn?
Ik weet in elk geval dat het in mijn opvoeding en omgeving toch wel als erg belangrijk werd gezien.
Mijn moeder zei altijd: 'every lady is a woman, but not every woman is a lady' waarbij ze me dus aanspoorde om (meer) lady-like te zijn.
Het gaat dan meer om hoe je voor de dag komt, dat je jezelf goed verzorgt en er netjes uitziet, maar ook hoe je je gedraagt, je houding, je stem, je taalgebruik, de etiquette en hoe je jezelf presenteert en respecteert.
Als we ergens heengingen gaf mijn oma vaak ook de herinnering mee: 'Be a lady!'
En het recht zitten, recht lopen, niet roepen, nooit vloeken ect. zit er echt wel ingebakken. En ik zeg ook wel regelmatig tegen mijn dochter: 'Een dame zit zo niet.'
En toch, als ik vaak het taalgebruik hoor van sommige vrouwen (vooral het volume) of vrouwen hoor schreeuwen of roepen over straat, of dat ze totaal niet lijken te weten hoe het hoort (bv vrouwen die naar een begrafenis gaan met teenslippers aan of truitjes zonder mouwen in een kerk) dan denk ik soms wel eens dat het echt een forgotten virtue is. Dat is jammer en doet vrouwen ook te kort vind ik.
Je komt ook zoveel verder met een juist houding en goede etiquette. Kennen we de etiquette nog wel?
Dus mijn vraag is: Hoe 'lady-like' ben jij en hoe belangrijk vind jij dat nog? Wat is een lady volgens jou (nog)?
Aan de hand van meerdere topics hier vroeg ik me dat af hoe het zit met de dames hier.
Hoe 'lady-like' zijn we tegenwoordig nog en wordt dit nog wel gezien als iets belangrijks om een dame te zijn?
Ik weet in elk geval dat het in mijn opvoeding en omgeving toch wel als erg belangrijk werd gezien.
Mijn moeder zei altijd: 'every lady is a woman, but not every woman is a lady' waarbij ze me dus aanspoorde om (meer) lady-like te zijn.
Het gaat dan meer om hoe je voor de dag komt, dat je jezelf goed verzorgt en er netjes uitziet, maar ook hoe je je gedraagt, je houding, je stem, je taalgebruik, de etiquette en hoe je jezelf presenteert en respecteert.
Als we ergens heengingen gaf mijn oma vaak ook de herinnering mee: 'Be a lady!'
En het recht zitten, recht lopen, niet roepen, nooit vloeken ect. zit er echt wel ingebakken. En ik zeg ook wel regelmatig tegen mijn dochter: 'Een dame zit zo niet.'
En toch, als ik vaak het taalgebruik hoor van sommige vrouwen (vooral het volume) of vrouwen hoor schreeuwen of roepen over straat, of dat ze totaal niet lijken te weten hoe het hoort (bv vrouwen die naar een begrafenis gaan met teenslippers aan of truitjes zonder mouwen in een kerk) dan denk ik soms wel eens dat het echt een forgotten virtue is. Dat is jammer en doet vrouwen ook te kort vind ik.
Je komt ook zoveel verder met een juist houding en goede etiquette. Kennen we de etiquette nog wel?
Dus mijn vraag is: Hoe 'lady-like' ben jij en hoe belangrijk vind jij dat nog? Wat is een lady volgens jou (nog)?
woensdag 17 juni 2020 om 09:39
Ik hoop dat als ik sterf iedereen aantrekt naar mijn begrafenis wat hij zelf aan wil.Cookielover schreef: ↑17-06-2020 09:19Dat vind ik ook belangrijk hoor, respectvol naar de nabestaanden toe. Maar verder ben ik het niet eens met je regels..
woensdag 17 juni 2020 om 09:40
Ik doe dat allemaal. Ben je dan geen "lady"?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 17 juni 2020 om 09:40
woensdag 17 juni 2020 om 09:40
fashionvictim schreef: ↑17-06-2020 09:38Ja, perfect voor als je escort wil worden bij Exclusive Angels of zoiets.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 17 juni 2020 om 09:41
Daveotion schreef: ↑17-06-2020 09:23Ik vind het trouwens wel een interessante vraag, alleen denk ik dat je hem wat anders moet inkleden wil je voorkomen dat het hele Viva-forum over je heen valt.
Je kunt beter vragen: hoe toon je je vrouwelijkheid in een geëmancipeerde samenleving? (En kan dat nog wel?)
Of: in hoeverre vind je etiquette nog belangrijk?
We zitten niet in een geemancipeerde samenleving, we zitten in een patriarchale samenleving waarin we dóen alsof vrouwen dezelfde rechten en plichten hebben als mannen, omdat vrouwen jurídisch dezelfde rechten en plichten hebben als mannen. Alsof de juridische realiteit de enige realiteit is die meetelt in het dagelijks leven en de structureel ongelijke taakverdeling in gezinnen, de mindere carrièrekansen en de systematische onderbetaling niet bestaan.
De vraag hoe je je vrouwelijkheid toont betekent hoe je laat zien dat je niet dezelfde rechten en plichten hebt als mannen. Persoonlijk zit ik daar niet zo op te wachten, dus nee, ik toon mijn vrouwelijkheid niet. En dat staat volledig los van etiquette.
woensdag 17 juni 2020 om 09:41
Wildwaterbanen 
woensdag 17 juni 2020 om 09:41
Dat kan natuurlijk ook, maar ik ken de algemene regel dat je niet met blote benen naar een uitvaart gaat.watdachtjehiervan schreef: ↑17-06-2020 09:39Ik hoop dat als ik sterf iedereen aantrekt naar mijn begrafenis wat hij zelf aan wil.
Ik had een paar jaar geleden een uitvaart en toen stond er op de rouwkaart dat iedereen moest komen in de kleding die hij/zij prettig vond. Wel handig om dat te vermelden.
woensdag 17 juni 2020 om 09:42
ninanoname schreef: ↑17-06-2020 09:35Simone de Bouvoir schreef dat je niet als vrouw geboren wordt, maar tot vrouw gemaakt. Ze bedoelde daar uiteraard mee dat het idioot is dat voor vrouwen andere normen gelden dan voor mannen.
Ik heb ook een boekje thuis van een zwarte Afrikaanse schrijfster, uit Nigeria dacht ik, die in 10 hoofdstukken aan een vriendin uitlegt hoe je je dochter opvoedt tot een geemancipeerde en gelukkig vrouw. Ik ben verdorie haar naam en de titel van het boekje kwijt. Eén van de hoofdstukken wijdt zij aan het onderwerp dat jij hier benoemt. Maar wel precies andersom. Ze pleit ervoor dat we onze dochters niet leren om zich vrouwelijk te gedragen. Want, zegt ze, waarom leren we onze zoontjes dan ook niet om lief te zijn en hun mond te houden in gezelschap. Ze pleit er juist voor dat meisjes hun complete ik moeten kunnen zijn. En dat het belangrijk is voor alle mensen om respectvol jegens anderen te zijn, zonder jezelf te verliezen. We moeten de kleding van meisjes niet indelen in degelijk en ordinair, maar in dingen die goed staan en dingen die niet goed staat.
Ladylike willen zijn impliceert dat je behaagziek bent. En behaagziek zijn is een nare eigenschap die we maar zelden bij mannen aantreffen, maar des te vaker bij vrouwen.
Gedraag je altijd respectvol naar anderen en jezelf.
Ik ben wel nieuwsgierig naar dat boek!
En speciaal voor dit soort topics heb ik ooit mijn onderschrift genomen
Later is nu
woensdag 17 juni 2020 om 09:43
Nou dit. Ik stel me bij lady like een soort gracieus gedrag voor, een soort vriendelijkheid.sprankelend schreef: ↑17-06-2020 09:00Een lady laat in ieder geval anderen in hun waarde.
Om te janken dat andere vrouwen met dit soort patriarchale keurslijf ideeën andere vrouwen de maat nemen onder de noemer 'virtue'.
Daar hoort oordelen niet bij.
Ik ken zat ladies die zich niet bezighouden met uiterlijkheden maar niets dan plezier en positiviteit met zich meebrengen. Dat vind ik echt ladylike.
Mensen die met een vriendelijke opmerking de sfeer kunnen verbeteren, die op een leuke positieve manier ervoor zorgen dat er een respectvolle en prettige sfeer is en iedereen zichzelf kan zijn.
Ik heb daar nog op aan het oefenen
woensdag 17 juni 2020 om 09:43
woensdag 17 juni 2020 om 09:43
woensdag 17 juni 2020 om 09:43
Alleen even op de OP reagerend: wat een onzin. Dit heeft niets met vrouw zijn te maken. Mannen moeten zich net zo goed netjes gedragen, zich verzorgen en niet door een winkelstraat gaan lopen roepen.
Er vrouwelijk uitzien is weer wat anders en dat moet iedereen voor zichzelf weten, de tijd van jurkjes en hakken voor elke vrouw ligt gelukkig al tientallen jaren achter ons.
Er vrouwelijk uitzien is weer wat anders en dat moet iedereen voor zichzelf weten, de tijd van jurkjes en hakken voor elke vrouw ligt gelukkig al tientallen jaren achter ons.
pamelacourson wijzigde dit bericht op 17-06-2020 09:45
1.21% gewijzigd
woensdag 17 juni 2020 om 09:44
Ik bevind me al sinds jaar en dag in conflict met wat de maatschappij als 'lady' of 'vrouw' neerzette toen ik opgroeide, en hoezeer ik daar niet in pas, hoewel ik het zeker geprobeerd heb.
Ik kan niet op hakken lopen. Ik draag bijna nooit lingerie want ik voel me er helemaal niet comfortabel in (als een rollade ingesnoerd met een kerstslinger). Ik heb te brede heupen en te kleine borsten ervoor (vind ik). Ik draag geen make-up want geen geduld en dan zie ik er direct uit als een pompeuze prostituee. Mijn huid verdraagt geen panty's. Ik draag vaak jurken, maar bijna altijd zwart omdat ik om één of andere reden áltijd onder mijn armen zweet en je dat bij iedere kleur direct ziet. Ik ben - vind ik zelf - vrij stevig gebouwd, totaal niet ladylike, ik vind mezelf eerder lomp. En als ik echt mezelf ben, ben ik hyperactief, luidruchtig, bierdrinkend en gamend. Ik vergeet ook regelmatig m'n benen te scheren. Het enige dat ik heb dat onder de standaard noemer van vrouwelijk valt (als je het al zo kan noemen), zijn brede heupen en een relatief smalle taille.
Het conflict is dat ik stiekem best wat 'vrouwelijker' zou willen zijn - maar het past gewoon niet bij me. Gewoon, echt niet. Tegelijkertijd lijkt het me ook doodvermoeiend om zo in een maatschappelijke mal te moeten passen. Want die mal betekent ook dat het dus nooit goed is, wat je doet. En dat zorgt er weer voor dat ik eigenlijk wel blij ben dat ik niet in die mal pas. Kan ik lekker mezelf zijn, dan ben ik ook fatsoenlijk.
Ik kan niet op hakken lopen. Ik draag bijna nooit lingerie want ik voel me er helemaal niet comfortabel in (als een rollade ingesnoerd met een kerstslinger). Ik heb te brede heupen en te kleine borsten ervoor (vind ik). Ik draag geen make-up want geen geduld en dan zie ik er direct uit als een pompeuze prostituee. Mijn huid verdraagt geen panty's. Ik draag vaak jurken, maar bijna altijd zwart omdat ik om één of andere reden áltijd onder mijn armen zweet en je dat bij iedere kleur direct ziet. Ik ben - vind ik zelf - vrij stevig gebouwd, totaal niet ladylike, ik vind mezelf eerder lomp. En als ik echt mezelf ben, ben ik hyperactief, luidruchtig, bierdrinkend en gamend. Ik vergeet ook regelmatig m'n benen te scheren. Het enige dat ik heb dat onder de standaard noemer van vrouwelijk valt (als je het al zo kan noemen), zijn brede heupen en een relatief smalle taille.
Het conflict is dat ik stiekem best wat 'vrouwelijker' zou willen zijn - maar het past gewoon niet bij me. Gewoon, echt niet. Tegelijkertijd lijkt het me ook doodvermoeiend om zo in een maatschappelijke mal te moeten passen. Want die mal betekent ook dat het dus nooit goed is, wat je doet. En dat zorgt er weer voor dat ik eigenlijk wel blij ben dat ik niet in die mal pas. Kan ik lekker mezelf zijn, dan ben ik ook fatsoenlijk.
