Ik heb geen kinderwens en dat benauwd mij

05-02-2022 20:06 79 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zoals de titel al zegt: Ik heb geen kinderwens en dat benauwd mij. Ik voel mij er echt rot om.. Er is altijd tegen mij gezegd: Je bent nog jong, wacht maar! Maar ondertussen ben ik midden 20 en zou nog steeds écht geen kinderen willen. Toch denk ik soms, wacht maar, wacht maar, het komt vanzelf. Maar eigenlijk ben ik bang dat dat gevoel gewoon nooit gaat komen. Want als ik het nu niet een heeeel klein beetje heb, wanneer komt het dan wel?
Ik vind het dubbel, ik gun mijn ouders echt om oma en opa te worden, mijn vriend vader, in zie ook wel echt de leuke kanten aan kinderen.
Alleen.. Waarom wordt ik niet serieus genomen wanneer ik het niet wil? Ik wil eigenlijk niet wachten op de biologische klok, ik wil mijn verstand boven de hormonen zetten. Er zijn zat slechte ouders en ik wil die verantwoordelijkheid niet, ik verwacht ook dat ik simpelweg niet de beste moeder ben en dat is prima, dan begin ik er gewoon niet aan.. En toch nog wacht ik steeds op het moment dat ik het wél wil. Zoals mensen altijd tegen mij zeggen. Het lijkt mij zoveel makkelijker als je het wel wilt ofzo.. Iemand die dit herkend?
GeweldigWeer schreef:
05-02-2022 21:25
Huh? Jouw ervaring dus, maar zeker geen feit hoor.
Ik heb veel mooie verre reizen samen met m'n ouders gemaakt als volwassene. Als ik belemmerd zou worden door een kind had dat er niet ingezeten. We hebben juist veel qualitytime samen doordat we volwassen uitstapjes en activiteiten met elkaar kunnen ondernemen. Naar een sterrenrestaurant ipv naar een allyoucaneat bijv.
Phloxx schreef:
05-02-2022 21:25
In SATC willen 3 vd 4 hoofdpersonen geen kinderen, waarvan 2 er ronduit een hekel aan hebben :)
Uiteindelijk krijgt 1 van hen er wel eentje, ongepland, maar de andere 2 blijven gewenst kinderloos.
Dat heb ik nooit gevolgd. Wel positief dat er kindvrij blijven, in veel films waar eerst geen kind wordt gewenst gaan ze uiteindelijk vaak wel overstag en dat vind ik een afknapper.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
05-02-2022 21:29
Ik heb veel mooie verre reizen samen met m'n ouders gemaakt als volwassene. Als ik belemmerd zou worden door een kind had dat er niet ingezeten. We hebben juist veel qualitytime samen doordat we volwassen uitstapjes en activiteiten met elkaar kunnen ondernemen. Naar een sterrenrestaurant ipv naar een allyoucaneat bijv.
Je plaat hangt vast RB :)
Zonder kinderen heb ik alsnog geen ' mooie verre reizen' met mijn ouders kunnen maken hoor. Zij (zonder volwassen koters) gelukkig gewoon wel, en gelijk hebben ze. Onze qualitytime waar jij altijd op hamert is wat anders.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Niet serieus genomen worden als je zegt geen kinderen wilt. Check.

In de vorm van diverse opmerkingen:
- Komt wel als je de man van je dromen tegen komt. (Pijnlijk aangezien ik in een hele fijne relatie zat, nog nooit iemand zo snel zich zien schamen toen ik dit zei.)
- Ooohhh... je hebt nog tijd zat. (Ik wil ze niet.)
- Maar je kunt niet altijd blijven reizen, feesten ed. (Tuurlijk wel. Of ik zoek een andere hobby of interesse als ik het zat ben.)
- Wie zorgt er later voor je? Wie wast er later dan je billen als je hulp nodig hebt? (Lekker vooruitzicht voor jouw kind. Alleen maar goed om je te helpen op jouw oude dag.)
- Maar nu heb je toch geen doel in het leven? (Jawel, alleen andere dan jij.)
- Hoe kun je nu geen kinderen willen? Ze zijn zooooo leuk! (Ik vind een paard ook leuk, maar die wil ik ook niet.)
- Anders blijf je qua stappen/fases achter bij de rest. (Goh, is het een wedstrijd? Mooi dan loop ik op een heel aantal andere gebieden voor op ouders.)

Weet je TO, als jij nu geen kinderen wilt of nooit niet, dat maakt niet uit. Nu gewoon niet en dat zal je omgeving gewoon moeten accepteren.
Maar afwijken van de norm, dat vinden veel mensen niet fijn. Jouw omgeving vindt het niet fijn, vandaar dat je die stomme opmerkingen krijgt. Maar jij schrijft dat je het er benauwd van krijgt, dat je afwijkt van de norm (wel kinderen willen). En natuurlijk is het makkelijker als je van nature wel kinderen wilt, want dan ben je net als de rest. Nou ja, de zichtbare rest.

TO, als die wens niet komt, dan is dat ook prima. Ik heb geen kinderwens, nooit gehad en ik heb een leuk en rijk leven. Mijn leven is niet perse beter/leuker/rijker dan die van een ouder. Alleen anders en hopelijk vindt die ouder zijn/haar leven met kind net zo leuk als ik de mijne zonder.

Maar echt TO, als je ooit wel aan een kind begint, doe dit dan omdat JIJ dit echt wilt. Niet omdat jij jouw vriend het vaderschap gunt of dat jij jouw ouders het grootouderschap gunt. Want in het meest slechte geval blijf je alleen achter met dat kind. Dan moet je op dat moment ook echtde moeder willen zijn, omdat al die andere mensen voor wie jij het deed, er niet meer zijn.

Als je bang bent dat het jouw relatie te veel gaat beïnvloeden, ga het gesprek met jouw vriend aan. Wees eerlijk naar jouw vriend dat je nu zeker geen kind wilt en dat je niet denkt dat dit in de toekomst gaat veranderen. Misschien wil hij ook geen kind (zou mooi zijn), misschien maakt het hem niet uit (ook prettig) en misschien wil hij wel een kind. Dat laatste zou vervelend zijn, want dat kan einde relatie betekenen. Maar liever nu, dan hem aan het lijntje houden en/of er steeds gedoe en ruzie over hebben.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Timetraveler schreef:
05-02-2022 20:56
En ook al sta je achter een keuze, dan hoef je jezelf niet op te leggen dat je je daar altijd 100% content en blij mee moet zijn. Ik heb (nu) geen kinderwens, maar er zijn desondanks aspecten aan die keuze waar ik af en toe een beetje verdrietig om ben. Dat doet verder niks af aan mijn keuze nu en dat ik daar verder gewoon achter sta.
Mooi omschreven!

Toen ik in de 20 was, was ik met 1000 andere dingen bezig, dus zou het lekker van me afzetten TO. Wellicht komt het nog en je hoeft sowieso nooit voor anderen kinderen te krijgen, dus daar moet je je niet schuldig over voelen.

Nu ik begin 33 ben en alle schaapjes op het droge heb, heb ik zonder kinderen wel vaker zo’n gevoel van ‘and now what?’. Ik vind het soms best moeilijk en verdrietig dat wat voor zoveel mensen levensbepalend is, en zin en vreugde geeft, iets is wat ik (vooralsnog) niet wil.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bewust kindvrij en ik zou niet anders willen. Natuurlijk gaan mensen om je heen zeuren of het niet eens tijd wordt, niet omdat je raar bent maar omdat mensen altijd wel iets te zeuren zoeken en omdat geen kinderen willen voor veel vrouwen lastig te begrijpen is.
Volg je eigen pad, of dat nou met of zonder kinderen is, het gaat erom wat jou gelukkig maakt.
Laat maar
Alle reacties Link kopieren
Klonkje schreef:
05-02-2022 22:11
[quote=redbulletje post_id=33705486 time=1644091378 Als kindvrije volwassene kun je veel meer van en met je ouders genieten.
Bijzonder dat jij lijkt te denken dat jouw persoonlijke wensen, hobby's, liefhebberijen, allergieën, dromen een soort universeel gedeelde overtuiging/feit zijn
[/quote]

Zo raar is het niet wat ze zegt. Reizen met kinderen is minder eenvoudig en vanaf een jaar of 4-5 zit je vast aan schoolvakanties.
RB houdt van reizen en het is makkelijker reizen met haar ouders zonder buggy of draagzak, voor haar is het een feit.
Voor haar ja, precies.
Alle reacties Link kopieren
Klonkje schreef:
05-02-2022 23:35
Voor haar ja, precies.
Voor haar zeker maar hoeveel ouders ken jij die reizen makkelijker vinden mét kind?

Beetje flauw trouwens om je post weg te halen
Alle reacties Link kopieren
Kindvrij , man wilde ook geen kinderen dus dat was mazzel maar weet jij wat je man/vriend wil? Als vrouw wordt je door de omgeving onder druk gezet om een beslissing te nemen maar daar hoef jij je niets van aan te trekken. Je voelt nu helemaal niets voor het moederschap en dat kun je gewoon zeggen, misschien met de mededeling dat dat misschien nooit komt of pas halverwege de 30.
Alle reacties Link kopieren
DingDong schreef:
05-02-2022 23:54
Kindvrij , man wilde ook geen kinderen dus dat was mazzel maar weet jij wat je man/vriend wil? Als vrouw wordt je door de omgeving onder druk gezet om een beslissing te nemen maar daar hoef jij je niets van aan te trekken. Je voelt nu helemaal niets voor het moederschap en dat kun je gewoon zeggen, misschien met de mededeling dat dat misschien nooit komt of pas halverwege de 30.
NEE!
Zeg dan alsjeblieft dat je als je 40 een kind eventueel komt.
Niks zo erg als een hijgende meute in de nek van kinderloze vrouwen halverwege de dertig.
Dan liever ‘begripvol stil’ bij een veertiger.

Geen kinderen willen is prima en steeds normaler, gelukkig.
Je hoeft namelijk helemaal niks.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Stop met jezelf te verantwoorden, als je niet wil, dan wil je niet. Je bent echt niet de enige. Misschien blijft het zo, misschien niet. Het komt zoals het komt.
Ik wilde midden twintig ook echt geen kinderen en was daar heel duidelijk in.
Toen dat rond de dertig veranderde in misschien en later in wel, heb ik dat niet verteld aan mijn ouders. Ik had nl geen zin in "Moet je niet eens voortmaken". Toen ze wel grootouders werden was dit voor hen een mooie verrassing. En was het niet zo geweest, dan waren ze allang aan dat idee gewend, dus ook geen man overboord.
Alle reacties Link kopieren
Mensen kunnen niet omgaan met dat wat anders is dan anders . Ondanks dat ik inmiddels 35 ben mijn hele leven al geroepen heb geen kinderen te willen zijn er nog steeds mensen, meestal staan deze wat verder van je af. Die zeggen appelwangetje als je nog kinderen wil moet je wel opschieten.
Hey waarom denk je dat ik ze nu wel wil als ik al mijn hele leven roep van niet.
Ik heb hetzelfde gehad TO. Ik weet sinds mn 18e al dat ik geen kinderen wil. Veel begriploze reacties gehad en ook 'wacht maar je bent nog jong, ik wilde het ook niet toen ik zo oud was blablabla'.
Ik word inmiddels bijna 40 en ik wil het nog steeds niet en ik heb altijd gezegd dat ik er na mn 40e niet meer aan begin. (En dan zeggen sommigen nog 'het kan nog hoor'! Excuse me? Mag ik dat misschien zelf bepalen?)
Of ik mensen teleurstel, klinkt vast enorm egoistisch maar het intereseert me geen hol. (En mn familie ondersteunt me)
Het is namelijk mijn leven en hoe ik dat invul dat is aan mij, daar heeft niemand ene reet mee te maken. En zo mag jij ook denken TO!
Bovendien een kind op de wereld zetten vooral onder druk van anderen lijkt me alleen al voor het kind niet leuk...
anoniem_407277 wijzigde dit bericht op 06-02-2022 10:12
6.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Waarom krijg je het daar benauwd van?? Ik voelde een enorme opluchting toen ik besefte dat ik niet mee hoef te doen met de norm om kinderen te krijgen als ik dat zelf niet wil.



amby schreef:
05-02-2022 21:47
Ik vind het soms best moeilijk en verdrietig dat wat voor zoveel mensen levensbepalend is, en zin en vreugde geeft, iets is wat ik (vooralsnog) niet wil.
Dit begrijp ik ook niet. Waarom zou je verdrietig zijn omdat jij het niet wil? Vind je dat je het wel moet willen?

Er zijn tal van andere zaken die zin kunnen geven aan je leven en met die vreugde valt het volgens mij ook best mee. Zie alleen al de topics op Viva hoeveel stress en problemen een kind met zich meebrengt.
nlies schreef:
05-02-2022 20:49
volgens mij wordt die vraag nooit gesteld aan mannen van die leeftijd, of heb ik dat mis?
En ook nog, als je nu zwanger zou zijn, zou je opmerkingen krijgen dat je te vroeg was, dat je eerst nog wat langer had moeten genieten. Ofwel mensen zeuren, probeer het van je af te laten glijden. Waant "neem" je toch dat kind, dan gaan ze vragen wanneer het 2de komt want een broertje of zusje is zo leuk voor kind.
Oefen jezelf in negeren (of in stomme vragen terug stellen)
Dit. Ik heb me ook lang veel aangetrokken van andermans mening maar kwam er achter dat mensen altijd een mening hebben, wat je ook doet.
Op de waarom wil je geen kinderen antwoord ik tegenwoordig daarom want het is een onbeschofte vraag.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap heel goed dat het je benauwt, uiteindelijk zul je (nu nog niet, maar over een aantal jaar) moeten gaan kiezen en dat besluit wordt vanzelf onomkeerbaar. Daarom is het wel goed om er alvast over na te denken af en toe. Maar je hoeft er niet van in paniek te raken.

Dat hele "oergevoel" van moeder willen worden is mij vreemd. Ik (midden 30) heb er op gewacht maar het kwam gewoon niet en dat heeft me lange tijd erg onzeker gemaakt. Ik denk weleens dat het maar een kleine groep mensen is die dat gevoel heeft. De meeste vrouwen in mijn omgeving (veelal hoogopgeleid en met een leuke baan) nemen een weloverwogen beslissing of een kind wel of niet in hun leven past. Dat is ook een prima manier om te kiezen voor wel of geen kind.
Alle reacties Link kopieren
Vuurenvlam62 schreef:
06-02-2022 10:04
Dit begrijp ik ook niet. Waarom zou je verdrietig zijn omdat jij het niet wil? Vind je dat je het wel moet willen?

Er zijn tal van andere zaken die zin kunnen geven aan je leven en met die vreugde valt het volgens mij ook best mee. Zie alleen al de topics op Viva hoeveel stress en problemen een kind met zich meebrengt.
Ik weet dus niet wat ik moet doen om zin aan mijn leven te geven, er is niks of niemand waar ik voor m’n bed uit moet in de ochtend, behalve mezelf en de verplichtingen die ik mezelf opleg. Dat brengt enorm veel voordelen met zich mee, maar ik word ook wel eens geconfronteerd met die ‘leegte’, terwijl als ik kinderen zou willen of hebben, daar waarschijnlijk geen sprake van zou zijn. En daarmee wil ik totaal niet zeggen dat kinderen het enige zijn wat zin geeft aan een mensenleven, ik heb alleen (nog) niet gevonden wat het voor mij dan wel zou zijn. Maar goed, ik kan moeilijk aan kinderen beginnen om iets om handen te hebben terwijl ik er in m’n kern niks voor voel. :)

En misschien dat de meeste bewust kinderlozen zich niet zo voelen, dit is mijn gevoel, en ik verwacht ook niet per se dat mensen dat begrijpen. Maar vandaar dat ik wel goed kon relateren aan het idee van achter je beslissing staan, maar daar alsnog niet altijd 100% tevreden mee zijn.
Alle reacties Link kopieren
Zoals ik jouw openingspost lees, TO, lijkt het bijna alsof je het zelf niet kunt geloven dat je geen kinderwens hebt. En dat je jezelf heeel erg raar vindt, want vrouwen willen kinderen, toch?

Ik heb meerdere vriendinnen, die nooit een kinderwens hadden en nu dus ook geen kinderen. Die zijn 50+ en nog steeds content met hun leven.

Voor je ouders moet je zeker geen kinderen nemen. Dan worden ze geen oma. Beter teleurgestelde ouders dan verdrietige kinderen, omdat je ze om de verkeerde redenen kreeg. Misschien kunnen ze surrogaat opa/oma worden in de omgeving (ik speel met deze gedachte, want ik word voorlopig ook geen oma en áls ik het word, zal ik die kinderen niet vaak zien, want ze wonen ver weg)

Wat me wel belangrijk lijkt, is dat je dit met je partner bespreekt. Zeker als je het idee hebt dat hij ze wel graag wil. Maak duidelijk hoe jij erin staat. Dat je niet wilt en waarschijnlijk nooit. En ja, je kunt van gedachten veranderen, daarvan in dit topic ook een paar voorbeelden, maar is het eerlijk dat hij daar op gaat zitten wachten, terwijl het misschien nooit komt? En hoe is dat voor jou, een verdrietige partner, die je elk jaar met vragende ogen aankijkt "Nu dan??"
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Als je kinderen na 20 jaar de deur uitgaan, zit je in principe weer met diezelfde leegte, natuurlijk.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
06-02-2022 11:25
Als je kinderen na 20 jaar de deur uitgaan, zit je in principe weer met diezelfde leegte, natuurlijk.
Ik snap niet zo goed waarom je dan met “dezelfde leegte” zit? Dezelfde leegte als wat?
Je leven is niet leeg, of hoeft helemaal niet leeg te zijn als je geen kinderen hebt. Hoe rijk je leven is ligt wat mij betreft aan hoeveel je er zelf in stopt.
Alle reacties Link kopieren
Foux schreef:
06-02-2022 11:37
Ik snap niet zo goed waarom je dan met “dezelfde leegte” zit? Dezelfde leegte als wat?
Je leven is niet leeg, of hoeft helemaal niet leeg te zijn als je geen kinderen hebt. Hoe rijk je leven is ligt wat mij betreft aan hoeveel je er zelf in stopt.

TO heeft het zélf over een leegte hè. Die zíj voelt.
Ik zeg niet dat je een leeg leven hebt zonder kinderen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
06-02-2022 11:41
TO heeft het zélf over een leegte hè. Die zíj voelt.
Ik zeg niet dat je een leeg leven hebt zonder kinderen.
Ik bedoelde het niet rot, ik lees het vaker en omdat jij het nu ook schreef wilde ik er op in haken. Ik vraag het mij nml echt af waar dat beeld vandaan komt.
foux wijzigde dit bericht op 06-02-2022 11:50
0.43% gewijzigd
Neem dan gewoon een huisdier. Dan heb je wat om voor te zorgen maar wat verder niet teveel impact op je leven heeft. Je kunt 't ergens onderbrengen als je op reis wil itt een kind. Ik heb konijnen omdat ik een hond een te grote belasting vind met teveel verplichtingen maar wellicht is dat wel wat voor jou. Je kunt er ook weer vanaf als 't niks voor je blijkt te zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven