Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
zaterdag 14 november 2020 om 07:56
Is dat het filmpje waarbij mensen tellen tot honderd en dan hun eigen leeftijd noemen? Ik ga hem eens opzoeken. Bij kwam rond 35 denk ik de kentering. Voor die tijd werd ik altijd jonger geschat, na die tijd ouder. Maar dat komt denk ik ook doordat er op die leeftijd al grijze haren kwamen en ik mijn haar niet kleur.KamilleT schreef: ↑13-11-2020 23:26Ik kwam naar aanleiding van dit topic op verschillende filmpjes met mensen van 0 tot 100 (of was dat een ander topic?). Wat mij opviel was dat je in allemaal echt een soort kentering ziet bij 52/53/54 jaar. De meeste mensen gaan er dan echt ouder uit zien, mannen met diepe rimpels en zo.
Komt dat echt van het ene op het andere moment? Ik vind soms dat ik er nog best mee door kan. Laatst dacht iemand dat ik eind 30 was, terwijl ik er volgens mij uitzie als de gemiddelde 48-jarige. Mijn collega’s van 52/53/54 zien er echt een stuk ouder uit.
zaterdag 14 november 2020 om 07:57
Over foto's maken gesproken, ik voelde me oud toen ik een zwarte kater uit het asiel haalde en de jongedame zei; hij zit hier al een tijdje, tsja zwarte huisdieren doen het toch minder op insta.
En ik echt even niet snapte waar het over ging.
Later viel het kwartje wel. Ik wilde een leuke foto van hem maken om naar mijn zus te appen en dat is dus best lastig met een zwarte kat. Gelukkig is hij een van de liefste en leukste katten die ik ooit gehad heb.
En ik echt even niet snapte waar het over ging.
Later viel het kwartje wel. Ik wilde een leuke foto van hem maken om naar mijn zus te appen en dat is dus best lastig met een zwarte kat. Gelukkig is hij een van de liefste en leukste katten die ik ooit gehad heb.
zaterdag 14 november 2020 om 09:02
zaterdag 14 november 2020 om 09:45
Over foto's gesproken... Nu denk ik opeens weer aan die wegwerp flitsblokjes van weleer, haha.
Zelf besef ik alleen dat ik ouder word qua fysiek. Dikker, trager, steunzolen, net iets minder scherp zien...
Doet dan wel weer goed als een stagiaire denkt dat ik haar leeftijd ben.
Om vervolgens geconfronteerd te worden met een collega van mijn leeftijd met een volwassen zoon en twee scheidingen.
Zelf besef ik alleen dat ik ouder word qua fysiek. Dikker, trager, steunzolen, net iets minder scherp zien...
Doet dan wel weer goed als een stagiaire denkt dat ik haar leeftijd ben.
Om vervolgens geconfronteerd te worden met een collega van mijn leeftijd met een volwassen zoon en twee scheidingen.
zaterdag 14 november 2020 om 10:58
donderdag 19 november 2020 om 02:50
Ik ben een van de "kindjes" waar een paar pagina's gereden over werd gesproken. Ik ben in 1994 geboren haha.
Ik woon in een studentenhuis met 11 huisgenoten. Een paar van mijn huisgenoten zijn in 2000/2001 geboren zijn. In het voorjaar vga ik samenwonen met mijn vriend. Het is wel mooi geweest.
-Ik heb huisgenoten die maar één nummer (Toxic) van Britney Spears kennen.
- Ik heb huisgenoten die nog nooit Ik Mik Loreland hebben gekeken.
- Ik begrijp niets van tiktok. Dat terwijl ik mij niet kon voorstellen dat ik mijn moeder moest uitleggen hoe Hyves, Facebook en Instagram werken.
"Mam, vrienden toevoegen is toch niet zo moeilijk? " Ik had het geduld gewoon niet.
-Tijdens mijn afstudeerstage was er een meeting over de ervaringen van jongeren rondom een bepaald thema. Mijn stagebegeleider sprak met de organisator van de meeting. Ze waren nog op zoek naar een aantal jongeren die deel wilde nemen. Mijn stagebegeleider zei: We hebben wel een stagiaire, maar ik denk niet dat hij onder de doelgroep valt.
Dat was even pijnlijk.
- Ik begrijp de straattaal niet meer. "In mijn tijd" bestond straattaal uit Nederlandse zinnen met hier en daar een hip Surinaams of Antilliaans woordje. Nu begrijp ik meer dan de helft niet.
- Sinds een jaar of twee word misselijk wanneer ik in de auto iets lees.
- Ik begrijp de hysterie rondom BTS niet. Ik vind het allemaal maar overdreven. (Dat terwijl ik als 14/15-jarige idolaat was van de Duitse band Tokio Hotel en meerdere nachten voor concertzalen heb overnacht in een goed plekje te bemachtigen)
- Ik begin te klagen over kinderen die alleen maar YouTube video's kijken en gamen. Ik begrijp gewoon niet dat er minder met Lego, Playmobil en Barbie wordt gespeeld.
Het begint nu al. Ik ben pas 26.
Ik woon in een studentenhuis met 11 huisgenoten. Een paar van mijn huisgenoten zijn in 2000/2001 geboren zijn. In het voorjaar vga ik samenwonen met mijn vriend. Het is wel mooi geweest.
-Ik heb huisgenoten die maar één nummer (Toxic) van Britney Spears kennen.
- Ik heb huisgenoten die nog nooit Ik Mik Loreland hebben gekeken.
- Ik begrijp niets van tiktok. Dat terwijl ik mij niet kon voorstellen dat ik mijn moeder moest uitleggen hoe Hyves, Facebook en Instagram werken.
"Mam, vrienden toevoegen is toch niet zo moeilijk? " Ik had het geduld gewoon niet.
-Tijdens mijn afstudeerstage was er een meeting over de ervaringen van jongeren rondom een bepaald thema. Mijn stagebegeleider sprak met de organisator van de meeting. Ze waren nog op zoek naar een aantal jongeren die deel wilde nemen. Mijn stagebegeleider zei: We hebben wel een stagiaire, maar ik denk niet dat hij onder de doelgroep valt.
Dat was even pijnlijk.
- Ik begrijp de straattaal niet meer. "In mijn tijd" bestond straattaal uit Nederlandse zinnen met hier en daar een hip Surinaams of Antilliaans woordje. Nu begrijp ik meer dan de helft niet.
- Sinds een jaar of twee word misselijk wanneer ik in de auto iets lees.
- Ik begrijp de hysterie rondom BTS niet. Ik vind het allemaal maar overdreven. (Dat terwijl ik als 14/15-jarige idolaat was van de Duitse band Tokio Hotel en meerdere nachten voor concertzalen heb overnacht in een goed plekje te bemachtigen)
- Ik begin te klagen over kinderen die alleen maar YouTube video's kijken en gamen. Ik begrijp gewoon niet dat er minder met Lego, Playmobil en Barbie wordt gespeeld.
Het begint nu al. Ik ben pas 26.
donderdag 19 november 2020 om 03:27
Tintelfruit schreef: ↑19-11-2020 02:50Ik ben een van de "kindjes" waar een paar pagina's gereden over werd gesproken. Ik ben in 1994 geboren haha.
Ik woon in een studentenhuis met 11 huisgenoten. Een paar van mijn huisgenoten zijn in 2000/2001 geboren zijn. In het voorjaar vga ik samenwonen met mijn vriend. Het is wel mooi geweest.
-Ik heb huisgenoten die maar één nummer (Toxic) van Britney Spears kennen.
- Ik heb huisgenoten die nog nooit Ik Mik Loreland hebben gekeken.
- Ik begrijp niets van tiktok. Dat terwijl ik mij niet kon voorstellen dat ik mijn moeder moest uitleggen hoe Hyves, Facebook en Instagram werken.
"Mam, vrienden toevoegen is toch niet zo moeilijk? " Ik had het geduld gewoon niet.
-Tijdens mijn afstudeerstage was er een meeting over de ervaringen van jongeren rondom een bepaald thema. Mijn stagebegeleider sprak met de organisator van de meeting. Ze waren nog op zoek naar een aantal jongeren die deel wilde nemen. Mijn stagebegeleider zei: We hebben wel een stagiaire, maar ik denk niet dat hij onder de doelgroep valt.
Dat was even pijnlijk.
- Ik begrijp de straattaal niet meer. "In mijn tijd" bestond straattaal uit Nederlandse zinnen met hier en daar een hip Surinaams of Antilliaans woordje. Nu begrijp ik meer dan de helft niet.
- Sinds een jaar of twee word misselijk wanneer ik in de auto iets lees.
- Ik begrijp de hysterie rondom BTS niet. Ik vind het allemaal maar overdreven. (Dat terwijl ik als 14/15-jarige idolaat was van de Duitse band Tokio Hotel en meerdere nachten voor concertzalen heb overnacht in een goed plekje te bemachtigen)
- Ik begin te klagen over kinderen die alleen maar YouTube video's kijken en gamen. Ik begrijp gewoon niet dat er minder met Lego, Playmobil en Barbie wordt gespeeld.
Het begint nu al. Ik ben pas 26.
Ik ben zelf twee jaar jonger maar ik herken echt alles wat je zegt!
donderdag 19 november 2020 om 11:59
Mijn zoon keek dit vorig jaar in groep 3 nog stééds. Ik vraag me af waarom, want het hoort bij de lesmethode van 20-25 jaar geleden ofzo... Ik vroeg nog aan hem "Op VHS?" maar dat begreep hij niet. Ze keken het op het smarboard via YouTube, dat dan weer wel...Tintelfruit schreef: ↑19-11-2020 02:50
- Ik heb huisgenoten die nog nooit Ik Mik Loreland hebben gekeken.
donderdag 19 november 2020 om 12:39
donderdag 19 november 2020 om 14:49
donderdag 19 november 2020 om 14:57
Ik had gisteren tijdens mijn middaglunch wandeling nog zo'n moment. Zag een jongen van ergens begin 20 keihard de trap op ''Stormen''. Dat wil zeggen : in een soort ren-tempo, 2/3 tredes overslaand.
Besefte me opeens dat ik zo zélf ook altijd de trap op / af liep. Of dat als ik op een fiets zat, ik regelmatig even op mijn achterwiel ging fietsen als er niemand in de buurt was. Gewoon een beetje een ''speelse'' motoriek. Of als ik de auto van mijn vader wel eens mee mocht, dat ik dan wel eens flink doortrok in zijn 2e versnelling (of überhaupt soms voor de lol een rondje ging rijden).
Dat doe ik allemaal niet meer. Het is nu allemaal rustig en beheersd. Van het trap op/af klimmen, het fietsen tot het autorijden : beheersd en functioneel. Dat heb ik nooit bedacht ofzo, dat is er gewoon ineens. Ik weet eigenlijk niet eens, of ik het nog zou kunnen, zo die trap op stormen, of dat ik dan door mijn knieen zak (ben 30).
Besefte me opeens dat ik zo zélf ook altijd de trap op / af liep. Of dat als ik op een fiets zat, ik regelmatig even op mijn achterwiel ging fietsen als er niemand in de buurt was. Gewoon een beetje een ''speelse'' motoriek. Of als ik de auto van mijn vader wel eens mee mocht, dat ik dan wel eens flink doortrok in zijn 2e versnelling (of überhaupt soms voor de lol een rondje ging rijden).
Dat doe ik allemaal niet meer. Het is nu allemaal rustig en beheersd. Van het trap op/af klimmen, het fietsen tot het autorijden : beheersd en functioneel. Dat heb ik nooit bedacht ofzo, dat is er gewoon ineens. Ik weet eigenlijk niet eens, of ik het nog zou kunnen, zo die trap op stormen, of dat ik dan door mijn knieen zak (ben 30).
donderdag 19 november 2020 om 15:10
Dat de trap oprennen en gas geven in de auto doe ik nog steeds. Op mijn achterwiel fietsen dan weer niet want ik fiets niet. Ben 41.Karratha schreef: ↑19-11-2020 14:57Ik had gisteren tijdens mijn middaglunch wandeling nog zo'n moment. Zag een jongen van ergens begin 20 keihard de trap op ''Stormen''. Dat wil zeggen : in een soort ren-tempo, 2/3 tredes overslaand.
Besefte me opeens dat ik zo zélf ook altijd de trap op / af liep. Of dat als ik op een fiets zat, ik regelmatig even op mijn achterwiel ging fietsen als er niemand in de buurt was. Gewoon een beetje een ''speelse'' motoriek. Of als ik de auto van mijn vader wel eens mee mocht, dat ik dan wel eens flink doortrok in zijn 2e versnelling (of überhaupt soms voor de lol een rondje ging rijden).
Dat doe ik allemaal niet meer. Het is nu allemaal rustig en beheersd. Van het trap op/af klimmen, het fietsen tot het autorijden : beheersd en functioneel. Dat heb ik nooit bedacht ofzo, dat is er gewoon ineens. Ik weet eigenlijk niet eens, of ik het nog zou kunnen, zo die trap op stormen, of dat ik dan door mijn knieen zak (ben 30).
donderdag 19 november 2020 om 15:13
Het gebeurt me natuurlijk wel eens dat mensen "meneer" tegen me zeggen. Dan geef ik wel eens als antwoord dat dat niet hoeft, en dat als ik wil dat mensen "meneer" tegen me zeggen, ik wel naar de McDonald's zou gaan. En inmiddels is er een hele generatie mensen die dan niet snapt waar ik op doel, en dan voel ik me best een ouwe zak.
https://www.youtube.com/watch?v=Z8RI8MRVK0Q
https://www.youtube.com/watch?v=Z8RI8MRVK0Q
ik dacht exact hetzelfde.
en ik ben pas 43, nog piepjong
donderdag 19 november 2020 om 15:21
Ja ik ben er ook vroeg bij volgens mij. Meeste mannen van rond mijn leeftijd zijn nog een stuk speelser wat dat betreft. Als puber/begin twintiger was ik redelijk lomp / wild, maar rond mijn 26e draaide dat juist volledig om, en werd ik juist heel rustig.
Sowieso vind ik dit (30) een rare leeftijd. De ene helft van mijn leeftijdsgenoten zijn in hun gedrag nog écht jongens : voetballen op zondag, daarna pils drinken in de kantine, naar festivals, vrijgezel, feesten, lopend op nike air max en zelfs soms nog (tijdens het sporten dan) in merchandise van Ajax/Fc Barcelona ofzo. Afgezien van dat ze fulltime werken en een hypotheek betalen, zit er vrij weinig verschil tussen hen en een 18 jarige. Dikwijls zitten ze ook met gastjes van 17-30 in het voetbalteam, en daar gaan ze ook gewoon mee op stap, al die leeftijden door elkaar.
Terwijl de andere helft écht al heel volwassen is, met 2/3 kinderen, een bakfiets, keurige nette puntschoenen, een ''overjas''.. Best grappig om te zien hoe dat soms uit elkaar kan gaan lopen.
donderdag 19 november 2020 om 17:06
Zo lieve reclame vind ik dat.WitteHaai schreef: ↑19-11-2020 15:13Het gebeurt me natuurlijk wel eens dat mensen "meneer" tegen me zeggen. Dan geef ik wel eens als antwoord dat dat niet hoeft, en dat als ik wil dat mensen "meneer" tegen me zeggen, ik wel naar de McDonald's zou gaan. En inmiddels is er een hele generatie mensen die dan niet snapt waar ik op doel, en dan voel ik me best een ouwe zak.
https://www.youtube.com/watch?v=Z8RI8MRVK0Q
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
donderdag 19 november 2020 om 20:12
Ja, het is al decennia geleden gestopt maar ze zijn nog op YouTube te vinden, die filmpjes en blijkbaar keek de juf in groep 3 dit dus iedere week met de klas van mijn zoon. Ik heb geen idee of er nieuwe filmpjes bij de lesmethode zijn (of waarom een filmpje überhaupt nodig is) maar dit doet deze leerkracht kennelijk dus al jaar in jaar uit.Tintelfruit schreef: ↑19-11-2020 14:49Ik dacht dat ze ermee waren gestopt? Karbonkel was voor veel kinderen te eng.
donderdag 19 november 2020 om 20:15
De trap sprint ik niet meer (of af) tenzij ik denk dat ik nog een bus/metro/trein kan halen. Vroeger deed ik het ook nog om zo snel mogelijk bij het computerlokaal te komen om een computer te claimen...Karratha schreef: ↑19-11-2020 14:57Ik had gisteren tijdens mijn middaglunch wandeling nog zo'n moment. Zag een jongen van ergens begin 20 keihard de trap op ''Stormen''. Dat wil zeggen : in een soort ren-tempo, 2/3 tredes overslaand.
Besefte me opeens dat ik zo zélf ook altijd de trap op / af liep. Of dat als ik op een fiets zat, ik regelmatig even op mijn achterwiel ging fietsen als er niemand in de buurt was. Gewoon een beetje een ''speelse'' motoriek. Of als ik de auto van mijn vader wel eens mee mocht, dat ik dan wel eens flink doortrok in zijn 2e versnelling (of überhaupt soms voor de lol een rondje ging rijden).
Dat doe ik allemaal niet meer. Het is nu allemaal rustig en beheersd. Van het trap op/af klimmen, het fietsen tot het autorijden : beheersd en functioneel. Dat heb ik nooit bedacht ofzo, dat is er gewoon ineens. Ik weet eigenlijk niet eens, of ik het nog zou kunnen, zo die trap op stormen, of dat ik dan door mijn knieen zak (ben 30).
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 20 november 2020 om 00:36
Haha, schoenen ala Hugo de JongeKarratha schreef: ↑19-11-2020 15:21Ja ik ben er ook vroeg bij volgens mij. Meeste mannen van rond mijn leeftijd zijn nog een stuk speelser wat dat betreft. Als puber/begin twintiger was ik redelijk lomp / wild, maar rond mijn 26e draaide dat juist volledig om, en werd ik juist heel rustig.
Sowieso vind ik dit (30) een rare leeftijd. De ene helft van mijn leeftijdsgenoten zijn in hun gedrag nog écht jongens : voetballen op zondag, daarna pils drinken in de kantine, naar festivals, vrijgezel, feesten, lopend op nike air max en zelfs soms nog (tijdens het sporten dan) in merchandise van Ajax/Fc Barcelona ofzo. Afgezien van dat ze fulltime werken en een hypotheek betalen, zit er vrij weinig verschil tussen hen en een 18 jarige. Dikwijls zitten ze ook met gastjes van 17-30 in het voetbalteam, en daar gaan ze ook gewoon mee op stap, al die leeftijden door elkaar.
Terwijl de andere helft écht al heel volwassen is, met 2/3 kinderen, een bakfiets, keurige nette puntschoenen, een ''overjas''.. Best grappig om te zien hoe dat soms uit elkaar kan gaan lopen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 20 november 2020 om 00:47
Wat ik het aller ergste moment van ouder worden vond, is toen ik een jaar of 30 was, in mijn beleving nog erg jong, ik ging nog elk weekend stappen, en ik woonde in een 2 kamer appartementje ergens 4 hoog achter, er was toen een keer een familiereünie waarbij nichten en neven van mijn leeftijd al huisje boompje beestje hadden, ze wisselden tips uit over hypotheekrente aftrek, en over de verbouwingen die ze lieten uitvoeren, degene met kinderen die hadden het over nachtvoeding en tandjes die moesten doorkomen, oh wat heb ik mij klein gevoeld die dag, ik had met niemand raakvlakken, ik had niet eens een vaste baan, ik werkte als UZK. Toen wist ik dat ik oud werd.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
