Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
maandag 9 november 2020 om 21:42
Nee hoor, niks onderliggends. Ik laat de tijd gewoon zijn werk doen. Verzorg mezelf goed, maar heb volkomen vrede met ouder worden.yesss schreef: ↑09-11-2020 21:32Wat een aparte reactie...
Heb ik nergens gezegd hoor.
Grappig dat je dan mee schrijft in dit topic als je het allemaal zogenaamd niet herkend, dan zit er onderliggend ook iets denk ik dan altijd.
Maar ik laat het er even bij want er worden weer dingen enorm uit zijn verband gerukt.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 21:57
Lees mijn reactie eens, mijn moeder van 89 jaar voelt zich jong en denkt ook zo (tot voor kort helaas, ze verliest haar geheugen) en ziet een zuster als een ' ouwe taart' en zelfs in haar geval terecht ook nog, was zo'n dom wijf wat mijn moeder commandeerde onder de douche, terwijl dit niet afgesproken was met de thuiszorg.
Gelukkig was mijn moeder zo 'jong' dat ze protesteerde!
maandag 9 november 2020 om 22:06
gaultier schreef: ↑09-11-2020 20:38Klinkt misschien stom, maar omdat ik er jonger uit zie voor mijn leeftijd denk ik:” oh dat haal ik natuurlijk in tijdens de overgang”. Dus ik zie dan voor me dat ik helemaal “inzak”. En dat ik me er dan naar ga gedragen. Dit alles heeft denk ik vooral te maken met weinig eigenwaarde vroeger.
Ook merk ik dat ik nu veel meer geïnteresseerd ben in beauty behandelingen.
Ik zie er ook jonger uit. Mensen schatten mij ergens begint 40. Hoewel ik zelf vind dat ik mn het laatste jaar een stuk ouder er uit ben gaan zien. Dus met het verhaal over de overgang hoef ik niet mee aan te komen, ik denk dat mijn collega of WG keihard gaat lachen. Vind dit echt heel vervelend.
Toen ik moeder werd op mijn 24 e kreeg ik altijd de opmerking: wat leuk is dat je oppaskind. Heb je een bijbaantje?
Werkte gewoon PT op kantoor hè.
Vond dat echt niet leuk hoor en mijn zelfvertrouwen heeft toen wel en deuk gekregen.
Nu over de 50 en weer word ik niet gezien als iemand van die leeftijd met bijbehorende kwaaltjes.
maandag 9 november 2020 om 22:10
Hoef er niet uit te zien als 25 hoor maar zou wel graag weer die mooie bos haar terug hebben. Door alle dingetjes die je meekrijgt met de overgang is mijn zelfvertrouwen echt ver beneden peil en dat straal ik wel uit. En daar baal ik van. En ik denk dat er meer vrouwen zijn die dit hebben.
maandag 9 november 2020 om 22:17
Ja, je haar wordt grijs en meestal wat dunner (tenzij je het dood-verft, dan valt het nóg sneller uit), je huid wordt slapper en ziet er niet meer uit als toen je 20 was, de proporties van je lichaam verschuiven op een manier die je niet altijd geweldig vindt, maar dat is ouder worden. Hoort er gewoon bij. Waarom zou je zelfvertrouwen daardoor dalen? Is dat afhankelijk van je uiterlijk dan, of is dat afhankelijk van wie je bent?Renee* schreef: ↑09-11-2020 22:10Hoef er niet uit te zien als 25 hoor maar zou wel graag weer die mooie bos haar terug hebben. Door alle dingetjes die je meekrijgt met de overgang is mijn zelfvertrouwen echt ver beneden peil en dat straal ik wel uit. En daar baal ik van. En ik denk dat er meer vrouwen zijn die dit hebben.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 22:24
Uiterlijk er jonger uitzien dan je bent is een product van de vorige eeuw. Ik heb serieus medelijden met jongeren van 25 jaar die hun gezicht al laten liften.
Wat een enorme druk betekent dat?
TO is nog maar 30 jaar en voelt zich al oud. Ja, voor iemand van 15 jaar.
Opzouten met die zooi en waardeer het volwassen zijn en je mag blij zijn dat je gezond bent.
Wat een enorme druk betekent dat?
TO is nog maar 30 jaar en voelt zich al oud. Ja, voor iemand van 15 jaar.
Opzouten met die zooi en waardeer het volwassen zijn en je mag blij zijn dat je gezond bent.
maandag 9 november 2020 om 22:28
Hear, hear.Andrieske1976 schreef: ↑09-11-2020 22:24Uiterlijk er jonger uitzien dan je bent is een product van de vorige eeuw. Ik heb serieus medelijden met jongeren van 25 jaar die hun gezicht al laten liften.
Wat een enorme druk betekent dat?
TO is nog maar 30 jaar en voelt zich al oud.
Opzouten met die zooi en herwaardeer het ouderdom en je mag alleen maar blij zijn dat je gezond bent.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 22:45
Met je eens. Een vrouw die op haar 45e (en dan kan ze nóg zo slank zijn) nog steeds in dezelfde kleding loopt als haar dochter van 16, ziet er gewoon gedateerd uit (netjes uitgedrukt), terwijl als je gewoon iéts meer je leeftijd zou laten terugkomen in je uiterlijk, het er meestal beter uitziet. En tuurlijk hoef je je dan niet meteen in een bloemetjesjurk en beige Helioforms te hullen, maar je kledingstijl van toen je 25 was, is dan ook niet meer je van het.NYC schreef: ↑09-11-2020 22:38Ik heb dat ook. En wat mij zo opvalt aan mensen die zo ontzettend graag "jong" eruit willen blijven zien, is dat zij daarin - in mijn ogen - juist de verkeerde keuzes maken. Niet per se om te oordelen en ik heb verder maar weinig verstand van mode en dergelijke, maar wat ik meer bedoel is dat ze met andere keuzes voor wat betreft kleding en haar, zij juist véél beter en jonger voor de dag zouden komen. Maar soms denken mensen dat het enkel zit in: lang haar blijven houden, dat blond verven en kleding zo strak en kort mogelijk. En dat dan staat voor "een jong/fris uiterlijk". Terwijl ik zelf denk dat als zij voor een ander kapsel en andere kledingstijl zouden gaan, meer een klassiek uiterlijk, dat ze juist dáármee een paar jaartjes jonger geschat worden (als dat het doel is) en niet met die minirok en het geblondeerde haar.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 22:50
En bij nieuwe denkers denk ik helaas niet direct aan jou.pejeka schreef: ↑09-11-2020 22:45Met je eens. Een vrouw die op haar 45e (en dan kan ze nóg zo slank zijn) nog steeds in dezelfde kleding loopt als haar dochter van 16, ziet er gewoon gedateerd uit (netjes uitgedrukt), terwijl als je gewoon iéts meer je leeftijd zou laten terugkomen in je uiterlijk, het er meestal beter uitziet. En tuurlijk hoef je je dan niet meteen in een bloemetjesjurk en beige Helioforms te hullen, maar je kledingstijl van toen je 25 was, is dan ook niet meer je van het.
dinsdag 10 november 2020 om 05:21
Het accepteren van ouder worden vind ik ook lastig. Soms heb ik van die dagen waarop ik denk 'ach, wat kan mij dat kraaienpootje of die ene grijze haar schelen'. Daar tegenover staan dagen dat ik baal dat ik er niet meer zo jong uitzie als bijvoorbeeld 10 jaar geleden. Ik vind het ouder worden soms best wel confronterend. Ik had het er laatst nog over met een collega, dat ik al een tijdje wat grijze haren zie, terwijl ik nog geen eens 40 ben. Terwijl dat grijs haar dikwijls nog best mooi is.yesss schreef: ↑09-11-2020 21:03Ik heb dat ook hoor..
Maar zoiets durf ik bijna niet uit te spreken.. omdat ik toch vaker zie dat de meeste mensen het ouder worden 'omarmen'/accepteren of niet echt motiverend reageren onder het mom van:'Ach ja we worden allemaal ouder'
Terwijl ik toch wel veel bezig ben met willen verbeteren/vertragen.. wil ook weer meer gaan sporten, gezonder eten, wat natuurlijk goed is maar het lijkt me ook wel fijn als je milder naar jezelf kan kijken en die druk niet zo voelt... maar ik heb die acceptatie knop in ieder geval nog niet gevonden.
Tuurlijk, met gezond eten, sporten en dat soort dingen (op een gezonde manier dan, ik bedoel niet het overmatig sporten of ineens zo'n gezondheidsfreak worden) kan je aardig wat bereiken of juist voorkomen. Ik denk ook dat het scheelt hoe iemand gekleed is. Of je nou (stijlvol) naar je leeftijd gekleed bent of wanhopig probeert te doen alsof je net zo oud bent als je dochter bijvoorbeeld - even zwart-wit uitgedrukt.
In this mad house we must all survive
dinsdag 10 november 2020 om 07:06
pejeka schreef: ↑09-11-2020 22:17Ja, je haar wordt grijs en meestal wat dunner (tenzij je het dood-verft, dan valt het nóg sneller uit), je huid wordt slapper en ziet er niet meer uit als toen je 20 was, de proporties van je lichaam verschuiven op een manier die je niet altijd geweldig vindt, maar dat is ouder worden. Hoort er gewoon bij. Waarom zou je zelfvertrouwen daardoor dalen? Is dat afhankelijk van je uiterlijk dan, of is dat afhankelijk van wie je bent?
Met die k*t overgang heb ik last van mijn geheugen (ik onthou niets maar dan ook niets). Ik maak notities maar ik presteer het om zelfs die kwijt te raken omdat mijn hoofd een chaos is. Mijn focus is minder, ben minder scherp, heb moeite met concentreren.
Ik kan 4 keer over iets struikelen voor mijn brein het signaal geeft om het even opzij te leggen.
Soms kan ik niet op een simpel woord komen. Cateautje heeft ooit eens in een ander topic geschreven dat zij een kast in elkaar had gezet en had het over het dak van de kast ipv de bovenkant van de kast. Dit is zo herkenbaar en denk daar nog steeds aan.
Ik bloos heel snel in deze periode, het kwartje valt niet meer zo snel. Ik kan zo nog wel even doorgaan en hierdoor heb ik nog minder zelfvertrouwen en dat bedoelde ik want dat straal ik uit.
Hier wat leesvoer https://eva.eo.nl/artikel/2019/03/waaro ... htig-wordt
Sorry Pejeka, ik ben niet zo van het beledigen maar als je als man vastgeroest zit aan je bureaustoel omdat je daar al tig jaar werkt, denk ik niet dat jij dit soort problemen kan begrijpen. De overgang is voor veel vrouwen niet leuk. En het heeft ongetwijfeld met veel meer factoren te maken (familie, vrienden, backup, werkeloos raken in deze periode, een WG bij wie je eerlijk en op een veilige manier je verhaal kwijt kunt) maar ik zit gewoon niet lekker in mijn vel zeker wat mijn werk betreft. Hoe denk jij dat ik mij gister voelde na het gesprek op mijn werk?
dinsdag 10 november 2020 om 07:56
Alles mag. De vraag is of je er goed uitziet met een rok boven de knie. Dat is trouwens een vraag die je je wat mij betreft altijd moet stellen, of je nu twintig bent of zeventig.
Ik zie ook genoeg jonge mensen die slecht gekleed zijn (met slecht bedoel ik niet kwaliteit of prijs, maar niet flatteus voor hun figuur).
dinsdag 10 november 2020 om 08:01
Ik zou dan eerder zeggen tot op de knie. Dus dat is net er boven.
Tot halverwege de bovenbeen vind ik persoonlijk niet mooi, ook niet als je hele mooie benen hebt boven je 40e. Daaronder vind ik dat het best kan, mits je hele slanke benen hebt.
Maar dat is wat ikzelf mooi vind, verder vind ik gewoon dat je moet doen en laten waar jij blij van wordt. (uitgezonderd hotter than my daughter types) Als jij wél graag een rokje tot op de bovenbenen aan wil, helemaal prima. Ik zal nooit iemand afkeuren op zijn/haar kledingkeuze of iemand staan aan te gapen.
Tot halverwege de bovenbeen vind ik persoonlijk niet mooi, ook niet als je hele mooie benen hebt boven je 40e. Daaronder vind ik dat het best kan, mits je hele slanke benen hebt.
Maar dat is wat ikzelf mooi vind, verder vind ik gewoon dat je moet doen en laten waar jij blij van wordt. (uitgezonderd hotter than my daughter types) Als jij wél graag een rokje tot op de bovenbenen aan wil, helemaal prima. Ik zal nooit iemand afkeuren op zijn/haar kledingkeuze of iemand staan aan te gapen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 10 november 2020 om 08:07
Ik vond uiterlijk altijd best wel belangrijk, altijd make up op en mooie kleding aan. Koste wat het koste maat 36 willen behouden.
Alleen ik werd enkele jaren geleden ziek, en ga ook nooit meer beter worden, waarbij het besef kwam dat uiterlijk toch lang niet zo belangrijk is als ik altijd dacht. Door minder energie, besteed ik mijn energie liever aan andere dingen. Liever plezier dan mooi in de kist, zeg maar.
Wel vind ik het belangrijk om aantrekkelijk voor je partner te blijven, niet dat ik nu alleen nog maar als een stilleven op de bank hang met een zak chips in een joggingpak met vreetvlekken. Maar wat de buitenwereld van mij vindt, vind ik totaal niet meer boeiend.
Alleen ik werd enkele jaren geleden ziek, en ga ook nooit meer beter worden, waarbij het besef kwam dat uiterlijk toch lang niet zo belangrijk is als ik altijd dacht. Door minder energie, besteed ik mijn energie liever aan andere dingen. Liever plezier dan mooi in de kist, zeg maar.
Wel vind ik het belangrijk om aantrekkelijk voor je partner te blijven, niet dat ik nu alleen nog maar als een stilleven op de bank hang met een zak chips in een joggingpak met vreetvlekken. Maar wat de buitenwereld van mij vindt, vind ik totaal niet meer boeiend.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 10 november 2020 om 08:22
Omdat niet iedereen daar evenveel last van heeft.......herfstappeltaart schreef: ↑10-11-2020 07:58@Renee: weet je zeker dat jouw klachten helemaal aan de overgang te wijten zijn? Ik ben 63 en herken het totaal niet. Ik was al in de overgang toen ik 45 was.
Misschien zijn er ook andere oorzaken voor je klachten?
Ik denk dat Renee heel goed weet waar haar klachten vandaan komen en al tegen genoeg onbegrip aanloopt en dat blijkt in dit topic ook wel weer.
Renee laat je niks wijsmaken hier hoor, ik ga hierna niet meer meeschrijven in dit topic maar wilde alleen nog even zeggen dat ik je begrijp. Hier nog niet in de overgang maar wel veel last van hormonale klachten.
Het kan je echt opbreken en ook het onbegrip.. Hopelijk lukt het je om er uiteindelijk een beetje een weg in te vinden
dinsdag 10 november 2020 om 08:30
Ik bedoel het niet als een afwijzing hoor, zeker niet! Ik weet dat overgangsklachten bij iedereen verschillend zijn en bij de één veel erger dan bij de ander. Maar ik wil alleen zeggen "laat je niet verleiden tot het alles op de overgang steken". Misschien dat je daardoor andere gezondheidsmankementen zou kunnen missen.yesss schreef: ↑10-11-2020 08:22Omdat niet iedereen daar evenveel last van heeft.......
Ik denk dat Renee heel goed weet waar haar klachten vandaan komen en al tegen genoeg onbegrip aanloopt en dat blijkt in dit topic ook wel weer.
Renee laat je niks wijsmaken hier hoor, ik ga hierna niet meer meeschrijven in dit topic maar wilde alleen nog even zeggen dat ik je begrijp. Hier nog niet in de overgang maar wel in de weg ernaartoe dus ik weet hoe lastig het kan zijn.
Hormonale klachten kunnen je echt opbreken en ook het onbegrip.. Hopelijk lukt het je om er uiteindelijk een beetje een weg in te vinden
Ik ken Renee's achtergrond verder niet.
Dus ik probeer haar niet "iets wijs te maken"...iets vriendelijker mag wel.
