Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
maandag 9 november 2020 om 14:54
Tijdens de seks merk ik vooral dat mijn man oud wordt, haha. Gelukkig werkt alles nog goed, maar geen conditie!
Ik zag laatst een boek met als titel (ouder worden is sexy: je kreunt en steunt bij steeds meer dingen)
maandag 9 november 2020 om 19:09
Dat ja! Ik kwam er eerder mee weg in de ochtend, een rommelig staartje, alleen een mascara, nonchalante kleding, nu moet ik meer mijn best doen, omdat het frisse jeugdige er toch wat minder is....
maandag 9 november 2020 om 19:10
Daarom ben ik vooral blij als er bij online vergaderingen meer dan 6 mensen zijn, krijg je tenminste kleine afbeeldingen bij Zoom van alle aanwezigen. Bij een kleine afbeelding lijkt het nog wat. Moet ik wel m'n mond houden want anders zien ze toch nog de close-up in Speaker-view.KamilleT schreef: ↑08-11-2020 22:01Ik weet er nog een. Op onverwachte foto’s of foto’s waar je heel geconcentreerd bezig bent zie je er ineens uit als een oud mens. Normaal gesproken kan ik er nog best fleurig uit zien. Kin omhoog, beetje aanspannen, niet fronsen of heel erg uitgesproken lachen, dan ben ik vrijwel rimpelloos. Maar als er dan een puppy op je schoot ligt en je kijkt naar beneden, en dat je kind daar dan een foto van maakt.
Schrikken wel, dat is dus hoe mensen mij zien als ik er niet op bedacht ben.
Zeker als iemand dan roept "nu allemaal even lachen voor het screenshot!"....
maandag 9 november 2020 om 19:15
Peertjes schreef: ↑09-11-2020 13:07
Nou, tis moeilijk te beschrijven. Jammer ik geen plaatjes kan plakken.
Ook al sport je veel het is toch een soort van combinatie in het geheel van armen, schouders en rug.
Ik had vroeger (jaja) altijd mooie schouderbladen vond ik zelf en ineens zag ik ze op een foto en vond ze zo lelijk.
Overigens zie ik het bij mannen ook.
Whahahahaha ik heb echt nog nóóit naar mijn schouderbladen gekeken
maandag 9 november 2020 om 19:41
Foto's vreselijk... heb je net een goede dag worden er foto's gemaakt waarvan je achteraf denktaviv_13 schreef: ↑09-11-2020 19:10Daarom ben ik vooral blij als er bij online vergaderingen meer dan 6 mensen zijn, krijg je tenminste kleine afbeeldingen bij Zoom van alle aanwezigen. Bij een kleine afbeelding lijkt het nog wat. Moet ik wel m'n mond houden want anders zien ze toch nog de close-up in Speaker-view.
Zeker als iemand dan roept "nu allemaal even lachen voor het screenshot!"....
yesss wijzigde dit bericht op 09-11-2020 20:15
37.83% gewijzigd
maandag 9 november 2020 om 19:45
Foto's heb ik me nog nooit druk over gemaakt. Soms sta je er leuk op (zomaar onverwacht), en soms minder flatteus. So be it. Iedereen kent wel de spontaan gemaakte foto's op een feestje waar JIJ er dan net met wijd opengesperde mond op staat omdat je nét bezig ben een hap zalmsalade naar je mond te brengen. Of dat je nét met je hoofd zó gedraaid zit dat het lijkt alsof je 3 onderkinnen hebt. Kan me er eerlijk gezegd niet druk om maken.yesss schreef: ↑09-11-2020 19:41Foto's vreselijk... heb je net een goede dag worden er foto's gemaakt waarvan je achteraf denkt
Had het een keer op het werk, er werden die dag foto's gemaakt voor in een magazine, mijn make up zat mooi, leuke kleding, mooie bronzer op gedaan, ik dacht:' ja ik zie er goed uit' totdat ik een week later de foto's terug zag..........
Super lelijke belichting dus ik dacht 'oh oke... zie ik er zó uit? Sowieso kunnen foto's heel vertekenend zijn.
Later kregen we zo'n quit claim om dus accoord te geven of je op de foto gezet mag worden, heb meteen een 'niet accoord' gegeven.
Ook met foto's die dan snel gemaakt word in één shot met een mobiel... *klik*.. 'ja leuke foto'
Een eerste foto is altijd net als een pannenkoek, mislukt altijd...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 19:47
mafalda schreef: ↑09-11-2020 12:08En wat dacht je van die billen die steeds platter worden, verdwijnende taille, de vleugeltjes onder mijn armen...1 grote doffe ellende.
Ik begrijp niet dat er vrouwen zijn die zelfverzekerder worden naarmate ze ouder worden.
Ik ben nooit onzeker geweest maar ben het nu toch wel een beetje..
En het is natuurlijk maar een uiterlijk je moet blij zijn dat je het leven hebt en dat relativeert natuurlijk maar toch kan ik heel weemoedig naar oude foto's kijken.
Mijn ene zoon lijkt heel erg op mijn man en als ik hem soms zie kan ik dezelfde verliefde gevoelens krijgen ik zie mijn man weer maar dan de jonge frissere versie precies zoals hij vroeger was ♡
Wat ik ook merk is dat ik bij de jonkies niet meer kan inschatten of dat de kleding die ze dragen nou juist ontzettend hip is of dat het uit de klei getrokken pubers uit het boerendorp zijn.
Allemaal zo oversized en veel ribcord. Zoon kocht van de week een te grote ribcord blouse ik vond het hopeloos ouderwets dat vond hij van mij
Hier heb ik als zwarte vrouw totaal dan weer geen last van.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 9 november 2020 om 19:53
Ik ook niet.. vind het ook een lastig procesmafalda schreef: ↑09-11-2020 12:08En wat dacht je van die billen die steeds platter worden, verdwijnende taille, de vleugeltjes onder mijn armen...1 grote doffe ellende.
Ik begrijp niet dat er vrouwen zijn die zelfverzekerder worden naarmate ze ouder worden.
Ik ben nooit onzeker geweest maar ben het nu toch wel een beetje..
En het is natuurlijk maar een uiterlijk je moet blij zijn dat je het leven hebt en dat relativeert natuurlijk maar toch kan ik heel weemoedig naar oude foto's kijken.
maandag 9 november 2020 om 19:55
Niet doen ook, niet doen!!herfstappeltaart schreef: ↑09-11-2020 19:15Whahahahaha ik heb echt nog nóóit naar mijn schouderbladen gekeken
maandag 9 november 2020 om 19:56
Nou sorry hoor maar als ik in een magazine kom wil ik er toch wel leuk opstaan of er in ieder geval blij van worden. Maar misschien ben ik gewoon heel kritisch, dat kan ook.pejeka schreef: ↑09-11-2020 19:45Foto's heb ik me nog nooit druk over gemaakt. Soms sta je er leuk op (zomaar onverwacht), en soms minder flatteus. So be it. Iedereen kent wel de spontaan gemaakte foto's op een feestje waar JIJ er dan net met wijd opengesperde mond op staat omdat je nét bezig ben een hap zalmsalade naar je mond te brengen. Of dat je nét met je hoofd zó gedraaid zit dat het lijkt alsof je 3 onderkinnen hebt. Kan me er eerlijk gezegd niet druk om maken.
maandag 9 november 2020 om 20:01
Zou er bij mij ook vanaf hangen hoe de verspreiding is.
In 1.000 exemplaren intern doen ze maar hun zin.
In 50.000 exemplaren buitenshuis op de cover huren ze maar een profesionnele fotograaf en make-up artiest in en zorgen ze maar dat de foto fatsoenlijk is.
Ik heb weleens in 't huisblad gestaan met een foto die ik maar zozo vond.
Maar hij stond gelukkig ergens op pagina 13 in een hoek, dus ik gok dat geen mens erop gelet heeft.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 9 november 2020 om 20:08
Ik was vroeger altijd erg onzeker. Dat zie je ook op foto’s. Ik wist niet wat ik met mijn haar, wenkbrauwen, eigenlijk mijn hele lijf aan moest. Terwijl de meeste mensen zeggen “ oh wat was je mooi” en “je bent niet veel veranderd” vind ik mezelf nu gewoon veel mooier. Puur omdat ik me beter voel.
Dat zal op den duur natuurlijk ook wel minder worden. Nu ben ik 42 en ‘ valt het nog mee’.
maandag 9 november 2020 om 20:16
Ik moet bijna huilen mee dat ik dit lees. Gewoon omdat ik denk dat het bij mij ook zo gaat straks. Soms denk ik nog van baan te wisselen en allerlei leuke dingen te proberen op werkgebied. Maar dan denk ik meteen: “kan ik dat nog wel”Renee* schreef: ↑09-11-2020 07:43Ik dacht precies hetzelfde als jij.
Ik heb een rotrelatie gehad van een paar jaar. Op een gegeven moment zag ik (42) moeders met kleine kinderen naar school lopen en bedacht mij ineens dat mijn verdriet al langer duurder dan de leeftijd van deze kinderen was. Die kwam toen wel even binnen en dacht waar de f*** ben ik mee bezig.
Dat gevoel van ontgroeid zijn of een bepaalde afstand die je voelt kreeg ik vooral na mijn 47 e. Ik kwam werkeloos thuis te zitten (wegbezuinigd) en dacht ik heb zo weer ander werk.
Ik werk al vanaf midden jaren 80. Nou dat viel zwaar tegen, afwijzing op afwijzing tot iemand zei: ja je hebt ook nog eens je leeftijd tegen want werkelozen tegen de 50 en daarboven komen moeilijker aan een nieuwe baan. Toen kwam het besef dat ik oud ben.
Vervolgens naderde einde overgang (niet meer ongesteld) en toen ik er achter kwam dat ik de grote haarclips kon vervangen voor steeds een maat kleiner omdat mijn haar steeds dunner werd (en er bij de kapper steeds meer afging richting een kort model) toen werd het gevoel van je bent een fase verder nog groter. Ook veel kleding weg gedaan want voelde gewoon niet meer goed.
Op dit moment lijkt het wel of mijn hersens ook niet meer op volle kracht draaien, mijn geheugen laat mij vaak in de steek want ik vergeet alles, focussen op iets vind ik moeilijk en mijn concentratie is 0,0. Kan moeilijk op woorden komen.
Oja en een bril, in een jaar tijd van van + 1,5 naar + 2
Sinds 2 jaar weer een baan maar heb nog nooit zoveel negatieve bagger van een LG gehad als bij dit bedrijf.
Ik vond het nooit erger om oud te worden maar de laatste 5 jaar vind ik het helemaal niet leuk, zeker niet met alles dat erbij komt.
Oh en dan die overgang, daar ben ik zo bang voor
maandag 9 november 2020 om 20:27
Peertjes schreef: ↑09-11-2020 12:55Dat klinkt ook alsof je van het een in het ander bent gerold en dat je het allemaal helemaal niet leuk vindt kan ik me dan ook goed voorstellen.
De onzekerheid herken ik.
Heb je wel fijne dingen die er tegenover staan?
Zo was ik altijd een fanatiek sporter. Begin dit jaar zware longontsteking en eind augustus geopereerd aan long.
Sinds kort sport ik weer onder begeleiding longfysio.
Het valt me niet mee, maar mentaal merk ik wel dat het me weer goed doet.
Dan heb je al dat ouder worden en dan zit je wb je gezondheid ook niet lekker.. Ik had er oprecht sombere gevoelens van en dat herkende ik totaal niet in mezelf.
Nu ik weer fysiek aan de slag kan geeft me dat mentaal ook weer positiviteit.
Dank je dat het je opmerkt. Ik denk dat het ook wel klopt. Op zich vind ik het werken op zich niet erg. Doe iets heel anders nu, detailhandel. Ik was verschrikkelijk blij dat ik na een paar jaar WW toch weer aan de slag kon gaan, en wat jij zegt dat het je mentaal weer goed doet dat had ik ook. In de WW stompte ik toch een beetje af.
Ik ging er ook echt voor en sprong een gat in de lucht. Maar het is zo een rat race daar en vanmiddag weer (ja weer) een gesprek gehad, ik werk slordig. En weet je ik heb het zelf niet eens door. De werkplek is erg druk dus ik moet mij focussen en daar heb ik al heel veel moeite mee. En dan heb ik het toch maar ff geflikt (vind ik dan) maar is het nog niet goed. En ik baal daar zelf van en krijg ondertussen ook sombere gevoelens.
Jij hebt ook een rotjaar gehad lees ik. Wat fijn dat je de goede kant op gaat nu. Positief blijven is idd heel belangrijk.
maandag 9 november 2020 om 20:28
Wissewis schreef: ↑09-11-2020 20:01Zou er bij mij ook vanaf hangen hoe de verspreiding is.
In 1.000 exemplaren intern doen ze maar hun zin.
In 50.000 exemplaren buitenshuis op de cover huren ze maar een profesionnele fotograaf en make-up artiest in en zorgen ze maar dat de foto fatsoenlijk is.
Ik heb weleens in 't huisblad gestaan met een foto die ik maar zozo vond.
Maar hij stond gelukkig ergens op pagina 13 in een hoek, dus ik gok dat geen mens erop gelet heeft.
Hier ook zoiets geks, soms ben ik 12 selfies verder voordat er een leuke tussen zit.
Ik vraag me trouwens af hoe mensen mij zien, zien ze dat wat ik zie wanneer ik in de spiegel kijk, of zien ze mij zoals ik eruit zie wanneer er spontaan een foto van mij word gemaakt.
Ter nuance: Ik zie er op spontane foto's ook altijd vaak leuk uit.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
maandag 9 november 2020 om 20:28
gaultier schreef: ↑09-11-2020 20:16Ik moet bijna huilen mee dat ik dit lees. Gewoon omdat ik denk dat het bij mij ook zo gaat straks. Soms denk ik nog van baan te wisselen en allerlei leuke dingen te proberen op werkgebied. Maar dan denk ik meteen: “kan ik dat nog wel”
Oh en dan die overgang, daar ben ik zo bang voor
Oh ik geloof dat ik wel een heel somber bericht heb geplaatst zeg. Was niet de bedoeling hoor. Ik loop hier tegen aan. Waarom denk jij dat het jou ook gaat gebeuren?
maandag 9 november 2020 om 20:38
Klinkt misschien stom, maar omdat ik er jonger uit zie voor mijn leeftijd denk ik:” oh dat haal ik natuurlijk in tijdens de overgang”. Dus ik zie dan voor me dat ik helemaal “inzak”. En dat ik me er dan naar ga gedragen. Dit alles heeft denk ik vooral te maken met weinig eigenwaarde vroeger.
Ook merk ik dat ik nu veel meer geïnteresseerd ben in beauty behandelingen.
maandag 9 november 2020 om 21:03
Ik heb dat ook hoor..gaultier schreef: ↑09-11-2020 20:38Klinkt misschien stom, maar omdat ik er jonger uit zie voor mijn leeftijd denk ik:” oh dat haal ik natuurlijk in tijdens de overgang”. Dus ik zie dan voor me dat ik helemaal “inzak”. En dat ik me er dan naar ga gedragen. Dit alles heeft denk ik vooral te maken met weinig eigenwaarde vroeger.
Ook merk ik dat ik nu veel meer geïnteresseerd ben in beauty behandelingen.
Maar zoiets durf ik bijna niet uit te spreken.. omdat ik toch vaker zie dat de meeste mensen het ouder worden 'omarmen'/accepteren of niet echt motiverend reageren onder het mom van:'Ach ja we worden allemaal ouder'
Terwijl ik toch wel veel bezig ben met willen verbeteren/vertragen.. wil ook weer meer gaan sporten, gezonder eten, wat natuurlijk goed is maar het lijkt me ook wel fijn als je milder naar jezelf kan kijken en die druk niet zo voelt... maar ik heb die acceptatie knop in ieder geval nog niet gevonden.
yesss wijzigde dit bericht op 09-11-2020 21:08
0.55% gewijzigd
maandag 9 november 2020 om 21:08
Je kan doen, wat je wilt, maar als je 50 bent, zul je er nóóit meer zo uitzien als toen je 25 was. Hooguit word je een soort Marijke Helwegen, een karikatuur met weliswaar een gladde huid en strakke vormen, maar meer plastic-fantastic dan natuurlijk.yesss schreef: ↑09-11-2020 21:03Ik heb dat ook hoor..
Maar zoiets durf ik bijna niet uit te spreken.. omdat ik toch vaker zie dat de meeste mensen het ouder worden 'omarmen' of niet echt motiverend reageren onder het mom van:'Ach ja we worden allemaal ouder'
Terwijl ik toch wel veel bezig ben met willen verbeteren/vertragen.. wil ook weer meer gaan sporten, gezonder eten, wat natuurlijk goed is maar het lijkt me ook wel fijn als je milder naar jezelf kan kijken en die druk niet zo voelt... maar ik heb die acceptatie knop in ieder geval nog niet gevonden.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 21:11
Ja je mag daar eigenlijk niet openlijk voor uitkomen, terwijl het krioelt van de beauty salons. Ik wil gewoon graag behouden wat ik hebyesss schreef: ↑09-11-2020 21:03Ik heb dat ook hoor..
Maar zoiets durf ik bijna niet uit te spreken.. omdat ik toch vaker zie dat de meeste mensen het ouder worden 'omarmen' of niet echt motiverend reageren onder het mom van:'Ach ja we worden allemaal ouder'
Terwijl ik toch wel veel bezig ben met willen verbeteren/vertragen.. wil ook weer meer gaan sporten, gezonder eten, wat natuurlijk goed is maar het lijkt me ook wel fijn als je milder naar jezelf kan kijken en die druk niet zo voelt... maar ik heb die acceptatie knop in ieder geval nog niet gevonden.
niks mis mee toch.
maandag 9 november 2020 om 21:13
Niks mis mee, maar het is een illusie. Je kan beter omarmen wat je bént. Ziet er veel mooier uit.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 21:14
Nouja ik ben nog lang geen 50 hoor maar bedankt voor deze bemoedigende woorden.
Plastisch chirurgie ga ik ook sowieso niet doen dus plastic fantastic zal het niet worden.
Maar dit is eigenlijk precies de reactie waar ik op doelde...
Oh en buiten het feit dat iedereen ouder wordt heeft sporten en gezond eten/leven wel degelijk invloed natuurlijk.
maandag 9 november 2020 om 21:20
Natuurlijk heeft gezond leven invloed. Maar daarnaast ook de genen, sommige mensen krijgen eerder rimpels of grijze haren dan anderen. Het is niet anders. Mijn opa was op zijn 25 al vrijwel kaal.yesss schreef: ↑09-11-2020 21:14Nouja ik ben nog lang geen 50 hoor maar bedankt voor deze bemoedigende woorden.
Plastisch chirurgie ga ik ook sowieso niet doen dus plastic fantastic zal het niet worden.
Maar dit is eigenlijk precies de reactie waar ik op doelde...
Oh en buiten het feit dat iedereen ouder wordt heeft sporten en gezond eten wel degelijk invloed natuurlijk.
Maar ik snap oprecht die dwangmatige behoefte om er eeuwig jong uit te blijven niet, niet. Goed verzorgd, dat snap ik en dat je daar geld aan spendeert, ook. Maar de obesessie met er jonger uit willen zien dan je bent (en dan ook nog geloven dat je omgeving er in trapt), die snap ik niet. Want je ziet heus wel het verschil tussen iemand die écht 25 is en iemand van 50 zie er probéért uit te zien als 25...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 9 november 2020 om 21:21
He nee bah. Dat vindt ik ook echt niet mooi. Maar je kunt er best leuk uitzien op je 50e. Sporten, gezond eten, en goede (huid-haar) verzorging.
Plastische chirurgie gaat weer te ver vindt ik.
maandag 9 november 2020 om 21:32
Wat een aparte reactie...pejeka schreef: ↑09-11-2020 21:20Natuurlijk heeft gezond leven invloed. Maar daarnaast ook de genen, sommige mensen krijgen eerder rimpels of grijze haren dan anderen. Het is niet anders. Mijn opa was op zijn 25 al vrijwel kaal.
Maar ik snap oprecht die dwangmatige behoefte om er eeuwig jong uit te blijven niet, niet. Goed verzorgd, dat snap ik en dat je daar geld aan spendeert, ook. Maar de obesessie met er jonger uit willen zien dan je bent (en dan ook nog geloven dat je omgeving er in trapt), die snap ik niet. Want je ziet heus wel het verschil tussen iemand die écht 25 is en iemand van 50 zie er probéért uit te zien als 25...
Heb ik nergens gezegd hoor.
Grappig dat je dan mee schrijft in dit topic als je het allemaal zogenaamd niet herkend, dan zit er onderliggend ook iets denk ik dan altijd.
Maar ik laat het er even bij want er worden weer dingen enorm uit zijn verband gerukt.
yesss wijzigde dit bericht op 09-11-2020 21:44
2.04% gewijzigd
