Overig
alle pijlers
Momenten waarop je beseft dat je ouder wordt
donderdag 5 november 2020 om 11:57
Soms heb ik wel eens van die momenten, waarop ik opeens besef dat ik een bepaalde levensfase ontgroeid ben of aan het ontgroeien ben. Dat vind ik dan vaak vreemde / grappige momenten. Omdat ik er nooit echt bij heb stil gestaan, en dan opeens merk dat ik ergens heel anders tegenaan kijk. Of dat ik een bepaalde groepering/(leeftijds) categorie van mensen altijd zag als de categorie waar ik zélf toe behoor, maar dit nu opeens anders voel. Dat is dan gewoon onbewust / vanzelf gegaan, maar opeens, is het daar. Ik weet niet of en in hoeverre jullie dit herkennen, maar het lijkt me wel leuk om van die momenten met elkaar uit te wisselen.
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
Een paar van mijn eigen:
- Vorige zomer toen we nog naar festivals konden, stond ik in de bomvolle rij om vanaf het station met bussen richting het festivalterrein vervoerd te worden. Ik stond al een minuut of 30 in de rij, toen het opeens uit het niets tot me doordrong : al die mensen om mij heen zijn ergens begin twintig. Ik ben net dertig. Qua uiterlijk maar ook qua gedrag, viel me opeens op dat ik ze ineens zag als opgeschoten, drukke jongelui, met wie ik mezelf niet meer helemaal kon identificeren. En vanaf toen begon ik me ook af te vragen : wat doe ik hier eigenlijk. (Dat hangt natuurlijk af van welk festival);
- Begin dit jaar moest ik op de universiteit zijn waar ik heb gestudeerd. Ik ben er nog ''maar'' vijf jaar vanaf, en toen ik opeens al die jonge koppies zag die er rondliepen, besefte ik dat ik de raakvlakken de doelgroep ''student'' nu toch echt wel helemaal kwijt ben geraakt;
- Tijdens mijn vakantie van eind 2019 in Australië, toen ik dacht nog wel prima op mijn plek te zijn in een typisch backpackershostel met ''free pancake night'' en ''karaoke night''. Immers : de keer daarvoor dat ik in australie was (2010), vond ik dat ook hartstikke leuk. Kennelijk toch niet voldoende beseffende dat ik ondertussen ook alweer bijna tien jaar ouder was. Ik dacht opeens : jezus wat een jonge mensen lopen hier rond. Net kinderen. En wat zijn ze eigenlijk druk, wat drinken ze veel en wat zijn ze schreeuwerig. En waarom zei er iemand ''U'' tegen me vanochtend? ''Wij'' waren tien jaar geleden echt niet zo druk en dronken niet zo veel. Of wacht : misschien ben ik gewoon ouder geworden en herken ik me hier niet meer in, maar waren wij precies hetzelfde.
Lijkt me wel leuk om jullie ervaringen te horen. En natuurlijk is alles relatief : voor de een is iemand van 30 oud, voor de ander is iemand van 55 nog jong. Het is maar net wat de achterliggende boodschap en het eigen perspectief is...
zondag 8 november 2020 om 15:56
pejeka schreef: ↑08-11-2020 10:23Ik kan er de vinger ook niet precies op leggen. Soms denk ik ook wel eens dat ouders tegenwoordig die extra vakanties inlassen om "quality time" met hun kinderen in te halen, omdat ze allebei werken en die vakanties dan inzetten als compensatie voor het tekort aan tijd dat er in het alledaagse leven is om aandacht aan elkaar te schenken en voor elkaar te hebben (en nee, hier wil ik geen discussie over werkende ouders mee starten).
Of omdat mensen denken dat iedere verlofdag moet worden ingevuld met uitjes. Ik was althans heel verbaasd toen bepaalde collega's me in september vroegen of ik wel "een leuke vakantie" had gehad, want tja, gewoon thuis, dat is toch saai? (Heb toen 3 weken verlof gehad, we zijn 5 dagen wezen fietsen op de Veluwe, en dus meer dan twee weken gewoon "thuis"). En sommige mensen snapten me echt niet als ik zei dat ik heerlijke weken had gehad, ervan had genoten lekker relaxt thuis te zijn, als ik zin had, wat in de tuin rommelen, of even een kledingkast opruimen, en soms ook gewoon op de bank hangen met een lekkere film, maar gewoon het idee even niets te "móeten" heerlijk was. En sommige collega's snapten dat oprecht niet, want thuis is toch saai?
Ik vind het zelfs een beetje raar als je thuis saai vindt. Dan heb je toch iets niet goed gedaan in mijn ogen. Thuis is voor mij een rustpunt, waar ik mezelf kan zijn, een beetje in de rondte rommelen, niksen en ontspannen.
Ik ga best graag op vakantie of een dagje weg maar ben ook ontzettend graag thuis.
zondag 8 november 2020 om 15:57
fashionvictim schreef: ↑08-11-2020 11:29Inmiddels klinkt dit topic echt als een bejaardentheekransje, dus om maar weer even ontopic te gaan: de laatste keer dat ik me oud voelde was toen ik dit topic las en me realiseerde dat jonge mensen wellicht kunnen denken dat alle veertigers zo belegen praten.
Gelukkig ben ik geen veertiger, dus ik mag het
zondag 8 november 2020 om 16:03
Ik ben nog lang geen 40, dus mag het ook
zondag 8 november 2020 om 17:44
Ik vind dat ook raar. Maar zie het wel bij een kennis van me. Naast haar 32 uur werken plant ze bijna al haar vrije tijd vol om maar niet thuis te hoeven zijn. Ze zegt niet graag alleen te zijn, wil steeds maar onder mensen zijn en het liefst zoveel mogelijk. Mijn leven is het tegenovergestelde. Ik werk de helft minder en ben daarnaast veel thuis. Ze snapt niet dat ik zo weinig weg ga met zoveel vrije tijd. Uh? Omdat ik heel snel overprikkeld ben en gelukkiger word van mijn vertrouwde structuur. Een midweek vakantie per jaar en af en toe een dagje weg vind ik genoeg.herfstappeltaart schreef: ↑08-11-2020 15:56Ik vind het zelfs een beetje raar als je thuis saai vindt. Dan heb je toch iets niet goed gedaan in mijn ogen. Thuis is voor mij een rustpunt, waar ik mezelf kan zijn, een beetje in de rondte rommelen, niksen en ontspannen.
Ik ga best graag op vakantie of een dagje weg maar ben ook ontzettend graag thuis.
zondag 8 november 2020 om 17:45
Nou tot mijn 30e heb ik thuis zijn wel saai gevonden hoor. En nog steeds vind ik het niks om hele dagen thuis te zitten. (en dan ben ik nu ziek dus kom al veel minder de deur uit dan voorheen). Ik voel mij mentaal een stuk lekkerder als ik in ieder geval de helft van de dagen elke dag even naar buiten kan. En dan hoef ik dus niet allerlei sociale dingen te doen, een uurtje wandelen is voor mij al even het huis uit.
Maar vroeger ging ik echt alle weekenden de stad in, liefst regelmatig weekendjes weg, ergens op visite, naar de bios noem maar op. Die behoefte heb ik niet meer, die behoefte verdween toen de kinderen kwamen.
Maar vroeger ging ik echt alle weekenden de stad in, liefst regelmatig weekendjes weg, ergens op visite, naar de bios noem maar op. Die behoefte heb ik niet meer, die behoefte verdween toen de kinderen kwamen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zondag 8 november 2020 om 17:55
Ik zie datzelfde bij een collega. Die werkt 20 uur in de week, en daarnaast is ze constant de hort op, afspraken met vriendinnen, de stad in, op bezoek bij familie, sporten, kortom, elke minuut is volgepland. Geen rust in haar gat. Maar dan wel regelmatig verzuchten dat ze het zo druk heeft...hondenmens schreef: ↑08-11-2020 17:44Ik vind dat ook raar. Maar zie het wel bij een kennis van me. Naast haar 32 uur werken plant ze bijna al haar vrije tijd vol om maar niet thuis te hoeven zijn. Ze zegt niet graag alleen te zijn, wil steeds maar onder mensen zijn en het liefst zoveel mogelijk. Mijn leven is het tegenovergestelde. Ik werk de helft minder en ben daarnaast veel thuis. Ze snapt niet dat ik zo weinig weg ga met zoveel vrije tijd. Uh? Omdat ik heel snel overprikkeld ben en gelukkiger word van mijn vertrouwde structuur. Een midweek vakantie per jaar en af en toe een dagje weg vind ik genoeg.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 8 november 2020 om 17:55
Ik zie datzelfde bij een collega. Die werkt 20 uur in de week, en daarnaast is ze constant de hort op, afspraken met vriendinnen, de stad in, op bezoek bij familie, sporten, kortom, elke minuut is volgepland. Geen rust in haar gat. Maar dan wel regelmatig verzuchten dat ze het zo druk heeft...hondenmens schreef: ↑08-11-2020 17:44Ik vind dat ook raar. Maar zie het wel bij een kennis van me. Naast haar 32 uur werken plant ze bijna al haar vrije tijd vol om maar niet thuis te hoeven zijn. Ze zegt niet graag alleen te zijn, wil steeds maar onder mensen zijn en het liefst zoveel mogelijk. Mijn leven is het tegenovergestelde. Ik werk de helft minder en ben daarnaast veel thuis. Ze snapt niet dat ik zo weinig weg ga met zoveel vrije tijd. Uh? Omdat ik heel snel overprikkeld ben en gelukkiger word van mijn vertrouwde structuur. Een midweek vakantie per jaar en af en toe een dagje weg vind ik genoeg.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 8 november 2020 om 17:57
Ik voel mij oud omdat;: als ik mijn voet omhoog doe, voel ik botten kraken.
Ik voel mij oud; mijn gezicht laatste jaar begint te hangen en ik op mijn moeder begin te lijken
Ik voel mij oud omdat; mijn collega's véél sneller werken dan ik..ik ben trager geworden
Ik voel mij oud omdat; ik gerust een week lang niet buiten kom en ik dat prima vind
Ik voel mij oud; mijn gezicht laatste jaar begint te hangen en ik op mijn moeder begin te lijken
Ik voel mij oud omdat; mijn collega's véél sneller werken dan ik..ik ben trager geworden
Ik voel mij oud omdat; ik gerust een week lang niet buiten kom en ik dat prima vind
zondag 8 november 2020 om 18:10
Dat is volgens mij gewoon een vorm van status of zo. Zeggen dat je het druk hebt zodat de ander daar respect voor heeft.
En er zijn gewoon veel mensen die zich , thuis, niet kunnen vermaken. Dat zie je nu ook wel weer in de natuurgebieden etc.
zondag 8 november 2020 om 18:11
Ik ben nu (bijna) 57 maar óud voel ik me niet echt. Wel merk ik uiteraard dat ik ouder word, maar dat ligt meer in dingen als dat je meer rust in je lijf hebt, niet meer zo nodig elke week op stap hoeft, het leven met mijn man heeft een vorm gekregen waarbij we ons allebei prettig voelen, zodat we én veel lol samen hebben, maar soms ook gewoon iets voor onszelf kunnen doen en dat dat ook gewoon kan, de financiën zijn op orde, en regelmatig liggen we nog met vrienden slap van het lachen op de bank. Op het werk merk ik alleen maar voordelen: doordat ik al 25 jaar bij mijn huidige werkgever werk, ken ik alle ins en outs en los ik dingen vaak sneller en effectiever op dan jongere collega's, gewoon omdat ik weet aan welke touwtjes ik moet trekken. Een week niet buiten komen zit er bij mij niet in, dat zou ik niet willen, al is het maar een wandeling, maar een beetje frisse lucht wil ik wel hebben.mamavanvier schreef: ↑08-11-2020 17:57Ik voel mij oud omdat;: als ik mijn voet omhoog doe, voel ik botten kraken.
Ik voel mij oud; mijn gezicht laatste jaar begint te hangen en ik op mijn moeder begin te lijken
Ik voel mij oud omdat; mijn collega's véél sneller werken dan ik..ik ben trager geworden
Ik voel mij oud omdat; ik gerust een week lang niet buiten kom en ik dat prima vind
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 8 november 2020 om 18:12
Ja mijn kennis klaagt ook regelmatig dat ze het zo druk heeft. Heb het idee dat ze stiekem jaloers is op mijn vrije tijd. Ze heeft al eens gezegd dat ze dat ook wel zou willen. Maar de keren daarna weer: "Ik snap niet dat je dat kunt."pejeka schreef: ↑08-11-2020 17:55Ik zie datzelfde bij een collega. Die werkt 20 uur in de week, en daarnaast is ze constant de hort op, afspraken met vriendinnen, de stad in, op bezoek bij familie, sporten, kortom, elke minuut is volgepland. Geen rust in haar gat. Maar dan wel regelmatig verzuchten dat ze het zo druk heeft...
Overigens betekent "thuis" voor mij wel dat ik ook buiten kom. Want van een hele dag regen en binnen zitten word ik mega chagi.
zondag 8 november 2020 om 18:14
Ik vind het juist ook veel fijner om nu (buiten werk om dan 
) lekker thuis te zijn. Ik heb periodes gehad dat ik bijna elk weekend wel weg was maar dan kostte het me later weer moeite om me thuis ook echt weer thuis te voelen.
Eigenlijk is het keerpunt ook gekomen toen ik een paar jaar geleden met een burn-out zat, dus misschien heeft het daar ook wel mee te maken.
En in deze donkere avonden ga ik echt nooit van huis.
) lekker thuis te zijn. Ik heb periodes gehad dat ik bijna elk weekend wel weg was maar dan kostte het me later weer moeite om me thuis ook echt weer thuis te voelen.Eigenlijk is het keerpunt ook gekomen toen ik een paar jaar geleden met een burn-out zat, dus misschien heeft het daar ook wel mee te maken.
En in deze donkere avonden ga ik echt nooit van huis.
zondag 8 november 2020 om 18:17
Zou kunnen. Vond het ook wel vermakelijk dat de desbetreffende collega kort geleden stelde: ik moet echt weer een hulp hebben thuis, want ik kom er zelf niet aan toe... (kinderen het huis uit, en ze werkt 20 uur...).
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 8 november 2020 om 18:32
Oh ik weet zeker dat veel mensen ons leven ook saai vinden.takkentrol schreef: ↑08-11-2020 10:56Ik denk dat mijn man en ik, in de ogen van velen, ook best een saai leven hebben. Wij hebben geen wilde weekenden met naar de kroeg gaan of met vrienden afspreken. Wij zijn ook graag, met zijn tweeën thuis.
Eten laten bezorgen doen we zelden, op een incidentele pizza na, en taart, chips, toastjes enz. hebben we zelden in huis. Natuurlijk wel als we bezoek verwachten maar dat gebeurt dus niet vaak
En inderdaad, bij verjaardagen en feestdagen.
En het is echt niet omdat we het niet kunnen of willen betalen. Het zit er bij ons beide gewoon niet in, zijn beide ook 'sober' opgevoed.
Wij bestellen wel eten en doen wat dat betreft niet 'sober', maar wij zijn ook graag thuis. Er zijn weleens weekenden dat ik het hele weekend de deur niet uit kom. Ik kan me prima vermaken thuis; lezen, bezig zijn met mijn hobby, een film kijken, lekker rommelen, uren in bad liggen, in de tuin werken, koken. Man speelt piano en heeft nog een andere hobby die hij thuis beoefent. Hij leest ook graag en kijkt ook graag films.
Jammer dan als anderen dat saai vinden.
zondag 8 november 2020 om 19:05
hondenmens schreef: ↑08-11-2020 18:12Ja mijn kennis klaagt ook regelmatig dat ze het zo druk heeft. Heb het idee dat ze stiekem jaloers is op mijn vrije tijd. Ze heeft al eens gezegd dat ze dat ook wel zou willen. Maar de keren daarna weer: "Ik snap niet dat je dat kunt."
Overigens betekent "thuis" voor mij wel dat ik ook buiten kom. Want van een hele dag regen en binnen zitten word ik mega chagi.
Jaaa ik bedoel met "thuis zijn" ook absoluut niet dat ik niet buiten kom hoor. Ik ben heel graag buiten (fietsen, wandelen, tuinieren). Ik bedoel echt dat ik weinig behoefte heb aan uitgaan (kroeg, uit eten, bioscoop, visite). Ik amuseer me prima rond huis en tuin.
zondag 8 november 2020 om 19:08
Hier hetzelfde. Een keer uit eten met goede vrienden of familie vind ik heus gezellig, of in de zomer wat drinken op een terrasje, maar ik ben ook heel tevreden met een rustig weekend zonder afspraken of verplichtingen, wat aanrommelen in de tuin, even wandelen, op mijn gemak even naar de banketbakker en de bloemist lopen voor wat lekkers bij de koffie en een bloemetje op tafel, en dan ben ik een gelukkig mens.herfstappeltaart schreef: ↑08-11-2020 19:05Jaaa ik bedoel met "thuis zijn" ook absoluut niet dat ik niet buiten kom hoor. Ik ben heel graag buiten (fietsen, wandelen, tuinieren). Ik bedoel echt dat ik weinig behoefte heb aan uitgaan (kroeg, uit eten, bioscoop, visite). Ik amuseer me prima rond huis en tuin.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 8 november 2020 om 19:39
Herkenbaar, vroeger geen rust in mijn reet, we waren altijd op pad.
Laatste jaren vind ik het juist zo fijn thuis. Vind mijn huis fijn, mijn tuin in de zomer ik geniet ervan.
Ik wandel een beetje met de hond, heb leuk contact net de buren maak graag een praatje met ze en soms drinken we wel eens een wijntje met elkaar in de voortuin op een mooie zomeravond, ik hou ervan dit soort simpele gezelligheid
zonder verplichting
Op zaterdagavond doen we nooit koken, we halen lekker brood en kaasjes wat nootjes, olijven en een goede fles witte wijn en keuvelen zo de avond door.
Laatste jaren vind ik het juist zo fijn thuis. Vind mijn huis fijn, mijn tuin in de zomer ik geniet ervan.
Ik wandel een beetje met de hond, heb leuk contact net de buren maak graag een praatje met ze en soms drinken we wel eens een wijntje met elkaar in de voortuin op een mooie zomeravond, ik hou ervan dit soort simpele gezelligheid
zonder verplichting
Op zaterdagavond doen we nooit koken, we halen lekker brood en kaasjes wat nootjes, olijven en een goede fles witte wijn en keuvelen zo de avond door.
zondag 8 november 2020 om 19:54
Ik had dit in mijn puberteit al. Toen was ik ook geen uitgaanstype en ben hierdoor vriendinnen kwijt geraakt. Zij wilden feesten en uitgaan. Op of zomeravonden uren "hangen". Ik wilde liever een stukje fietsen of skeeleren. Daar hadden ze zelden zin in.herfstappeltaart schreef: ↑08-11-2020 19:05Jaaa ik bedoel met "thuis zijn" ook absoluut niet dat ik niet buiten kom hoor. Ik ben heel graag buiten (fietsen, wandelen, tuinieren). Ik bedoel echt dat ik weinig behoefte heb aan uitgaan (kroeg, uit eten, bioscoop, visite). Ik amuseer me prima rond huis en tuin.
zondag 8 november 2020 om 19:59
Ik met 1 van 53 het idee alleen al hahha
Als ik me nog eens op het vrijgezellen pad moet begeven kom ik nooit meer aan de vent. Bij mij stopt de fysieke aantrekking bij heren tot ze max 40 zijn liever nog wat jonger.
Ben een vies oud vrouwtje aan het worden
zondag 8 november 2020 om 20:03
Die fysieke aantrekkingskracht, OK. Maar zou er voor een relatie niet aan moeten denken iemand om me heen te hebben die qua levenservaring en inzichten en levensfase 25 jaar op me achterloopt. Kan hij er nog zo leuk uitzien, maar denk dat er in het doordeweekse samenleving weinig aan is. Dat hij met zijn uitgaanskleding binnen komt op zaterdagavond en jij net met je dekentje op de bank ligt om een film te gaan kijken...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
