Overig
alle pijlers
Oplichter op Utrecht C.S.
zondag 11 januari 2009 om 11:19
Onlangs was ik op het taxi platform van Utrecht C.S. (moest ff iemand ophalen). Komt een man naar me toe (zag er netjes uit, type net afgestudeerd en nu een baan zeg maar).
Heel verhaal; het kwam er op neer dat hij door een vriend naar het station was gebracht maar zijn jasje met geld, papieren en mobieltje in de auto had laten liggen.
En hij moest naar Hoogeveen dus of ik hem 18,70 kon lenen.
Nou hebben mijn ouders mij geleerd dat je mensen in nood gewoon moet helpen dus ik ben daar wel toe geneigd.
Maar ik ben ook niet helemaal gek en weet dat er oplichters rondlopen. Ik vroeg hem dus om zijn gegevens (NAW en telno) op een briefje te schrijven, dat deed hij.
Toen zei ik: "OK vriend, je krijgt 20 euro van me en die maak je weer netjes aan mij over als je thuis bent. MAAR: eerst ga ik een foto van je maken met mijn mobieltje. Als je de boel belazert staat die foto morgen op GeenStijl.
En ik ga even jouw mobieltje bellen om te luisteren naar je voicemail. Daarna kan je die 20 euro krijgen "
Heel vreemd: toen kreeg hij opeens enorme haast. Die 20 euro hoefde hij niet meer en hij ging er als een speer vandoor.
Het telefoonnummer heb ik nog gebeld maar (goh ..) het bleek niet te bestaan.
Heel verhaal; het kwam er op neer dat hij door een vriend naar het station was gebracht maar zijn jasje met geld, papieren en mobieltje in de auto had laten liggen.
En hij moest naar Hoogeveen dus of ik hem 18,70 kon lenen.
Nou hebben mijn ouders mij geleerd dat je mensen in nood gewoon moet helpen dus ik ben daar wel toe geneigd.
Maar ik ben ook niet helemaal gek en weet dat er oplichters rondlopen. Ik vroeg hem dus om zijn gegevens (NAW en telno) op een briefje te schrijven, dat deed hij.
Toen zei ik: "OK vriend, je krijgt 20 euro van me en die maak je weer netjes aan mij over als je thuis bent. MAAR: eerst ga ik een foto van je maken met mijn mobieltje. Als je de boel belazert staat die foto morgen op GeenStijl.
En ik ga even jouw mobieltje bellen om te luisteren naar je voicemail. Daarna kan je die 20 euro krijgen "
Heel vreemd: toen kreeg hij opeens enorme haast. Die 20 euro hoefde hij niet meer en hij ging er als een speer vandoor.
Het telefoonnummer heb ik nog gebeld maar (goh ..) het bleek niet te bestaan.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zondag 11 januari 2009 om 11:55
In Groningen loopt ook al tijden zo'n kerel rond. Drie van mijn kennissen zijn al door hem opgelicht. De grootste klapper was 75 euro. Die jongen heeft hem ook thuis opgezocht en hem een flinke klap verkocht, met een gebroken hand voor hemzelf tot gevolg. Hij had nog wel de tegenwoordigheid van geest om zijn jas en huissleutels mee te grissen, maar de beste man had inmiddels al een nieuw slot op zijn huis laten zetten.
En dan denk je dat de politie hem zo kan oppakken, maar oplichting schijnt dus heel moeilijk te bewijzen te zijn. In dit geval is het zo dat hij alleen mannelijke studenten aanspreekt, en een kopie van zijn paspoort laat zien + een medicijndoosje onder het mom van 'zie je wel, je kunt me vertrouwen'. Dus, Groningers, opgelet!
En dan denk je dat de politie hem zo kan oppakken, maar oplichting schijnt dus heel moeilijk te bewijzen te zijn. In dit geval is het zo dat hij alleen mannelijke studenten aanspreekt, en een kopie van zijn paspoort laat zien + een medicijndoosje onder het mom van 'zie je wel, je kunt me vertrouwen'. Dus, Groningers, opgelet!
zondag 11 januari 2009 om 11:55
Ik kies per geval, puur op intuïtie, of ik iets geef. Soms voelt het 'goed' en geef ik iets. Andere keren zeg ik: "Nee. Even niet." Ik zegt het nooit onbeschoft of lomp, maar altijd kalm en vriendelijk.
Ook die jongen die om tien euro vraagt, heb ik wel eens iets gegeven. Ik gaf hem twee euro, hij vroeg of ik geen tientje had, en toen zei ik (met een lach): "Ik vind twee euro wel genoeg. Doe er iets goeds mee."
Dan denk ik niet: jij ondankbare zak, dit was de laatste keer!
Veel daklozen zijn namelijk erg in de war. Depressief, manisch, gewoon knettergek, totaal hulpeloos. Ven hen hoef ik niet per se dankbaarheid terug te krijgen voor mijn rotmuntje, en omgekeerd doet hun eventuele ondankbaarheid me ook niet veel. Ik bedoel: van een autistisch kind krijg je ook geen dankbaarheid terug, want dergelijk sociaal wenselijk gedrag beheersen autistische kinderen niet. Maar betekent dat dat je daarom niks meer voor zo'n kind doet? Omdat het geen dankbaarheid toont?
Je beweegredenen om voor zo'n kind (of een dakloze) iets goed te doen, spelen zich - als het goed is - op een ander niveau af dan het terugkrijgen van 'dankbaarheid' (of wellicht 'ondankbaarheid'). Ik vind het allebei nogal irrelevante en misplaatste termen, in een situatie waarin jij (huis, baan, inkomen, alles op een rijtje) tegenover iemand komt te staan die in alle opzichten aan de verkeerde kant van de streep zit.
Ook die jongen die om tien euro vraagt, heb ik wel eens iets gegeven. Ik gaf hem twee euro, hij vroeg of ik geen tientje had, en toen zei ik (met een lach): "Ik vind twee euro wel genoeg. Doe er iets goeds mee."
Dan denk ik niet: jij ondankbare zak, dit was de laatste keer!
Veel daklozen zijn namelijk erg in de war. Depressief, manisch, gewoon knettergek, totaal hulpeloos. Ven hen hoef ik niet per se dankbaarheid terug te krijgen voor mijn rotmuntje, en omgekeerd doet hun eventuele ondankbaarheid me ook niet veel. Ik bedoel: van een autistisch kind krijg je ook geen dankbaarheid terug, want dergelijk sociaal wenselijk gedrag beheersen autistische kinderen niet. Maar betekent dat dat je daarom niks meer voor zo'n kind doet? Omdat het geen dankbaarheid toont?
Je beweegredenen om voor zo'n kind (of een dakloze) iets goed te doen, spelen zich - als het goed is - op een ander niveau af dan het terugkrijgen van 'dankbaarheid' (of wellicht 'ondankbaarheid'). Ik vind het allebei nogal irrelevante en misplaatste termen, in een situatie waarin jij (huis, baan, inkomen, alles op een rijtje) tegenover iemand komt te staan die in alle opzichten aan de verkeerde kant van de streep zit.
zondag 11 januari 2009 om 11:59
quote:horekaatje schreef op 11 januari 2009 @ 11:54:
Heb het in utrecht ook wel eens gehad dat een junk eerlijk was. Die vroeg gewoon om een bijdrage voor zijn volgende shot. Zei er ook bij dat hij wel kon vertellen dat hij het voor eten wilde, maar dat we hem toch niet zouden geloven en dat hij dus maar eerlijk was.
Die heeft mij ook wel eens aangeklampt! Ik weet alleen niet meer of ik hem nu wel of niet wat gegeven heb.
Ik heb ook wel eens een straatnieuwsverkoper (die behoorlijk ver heen was, overigens) geld gegeven, ik wilde de krant aanpakken en hij raakte helemaal in paniek. 'Het is mijn laatste, ik kan hem niet missen. Ik zal je een artikel voorlezen!!!!' En hij wilde doodserieus mij het straatnieuws voorlezen .
Heb het in utrecht ook wel eens gehad dat een junk eerlijk was. Die vroeg gewoon om een bijdrage voor zijn volgende shot. Zei er ook bij dat hij wel kon vertellen dat hij het voor eten wilde, maar dat we hem toch niet zouden geloven en dat hij dus maar eerlijk was.
Die heeft mij ook wel eens aangeklampt! Ik weet alleen niet meer of ik hem nu wel of niet wat gegeven heb.
Ik heb ook wel eens een straatnieuwsverkoper (die behoorlijk ver heen was, overigens) geld gegeven, ik wilde de krant aanpakken en hij raakte helemaal in paniek. 'Het is mijn laatste, ik kan hem niet missen. Ik zal je een artikel voorlezen!!!!' En hij wilde doodserieus mij het straatnieuws voorlezen .
zondag 11 januari 2009 om 12:09
Tja, en zo wordt je opgelicht waar je bij staat.
Met zwervers bood ik ze ook altijd brood aan, en als ze dat niet wilden, wist je gelijk hoe het er voor stond. Dan niet.
Waren ze helemaal gelukkig met brood (ik heb eens een man meegemaakt die helemaal van de kaart raakte dat ie mijn simpele boterhammen kreeg. En nee, dat was volgens mij geen toneelstuk), dan kregen ze eventueel nog wat. Ofwel toch wat geld, ofwel ik haalde nog wat te eten voor ze.
Kon ook enorm lachen om die zwerver die ik ooit meemaakte, en die een heel gedicht op begon te zeggen, toegespitst op degene die hij op dat moment aan sprak. Dat duurde vijf volle minuten, toen stelde hij zich netjes voor en vroeg om wat geld voor onderdak, die nacht. En dat kan ik dus nog wel waarderen, dan doen ze er nog moeite voor enzo.
Heb in de trein ook wel eens iemand meegemaakt, daar raakte ik mee aan de praat, en ze bleek een verkeerd kaartje te hebben of weet ik het. Het verhaal klinkt zo raar, maar ik weet niet meer precies hoe het zat. Het klopte wel en ze kon er niks aan doen, enzo.
Toen heb ik haar ook tien euro gegeven omdat ze anders van de conducteur een boete van 35 euro zou krijgen. Dat stond een week later keurig op mijn rekening
Met zwervers bood ik ze ook altijd brood aan, en als ze dat niet wilden, wist je gelijk hoe het er voor stond. Dan niet.
Waren ze helemaal gelukkig met brood (ik heb eens een man meegemaakt die helemaal van de kaart raakte dat ie mijn simpele boterhammen kreeg. En nee, dat was volgens mij geen toneelstuk), dan kregen ze eventueel nog wat. Ofwel toch wat geld, ofwel ik haalde nog wat te eten voor ze.
Kon ook enorm lachen om die zwerver die ik ooit meemaakte, en die een heel gedicht op begon te zeggen, toegespitst op degene die hij op dat moment aan sprak. Dat duurde vijf volle minuten, toen stelde hij zich netjes voor en vroeg om wat geld voor onderdak, die nacht. En dat kan ik dus nog wel waarderen, dan doen ze er nog moeite voor enzo.
Heb in de trein ook wel eens iemand meegemaakt, daar raakte ik mee aan de praat, en ze bleek een verkeerd kaartje te hebben of weet ik het. Het verhaal klinkt zo raar, maar ik weet niet meer precies hoe het zat. Het klopte wel en ze kon er niks aan doen, enzo.
Toen heb ik haar ook tien euro gegeven omdat ze anders van de conducteur een boete van 35 euro zou krijgen. Dat stond een week later keurig op mijn rekening
668, the neighbour of the Beast
zondag 11 januari 2009 om 12:18
Slimme actie van je DS!
Ik ben er laatst ook ingetrapt op een ander CS station. Dat geld heb ik nooit meer teruggezien.... Ach ja, ik denk maar zo, ik kon het missen, en liever door iemand opgelicht voor een tientje dan iemand die echt hulp nodig had in de kou laten staan...
Maar mocht het me nog een keer gevraagd worden, dan hou ik jouw oplossing zeker in gedachten!
Ik ben er laatst ook ingetrapt op een ander CS station. Dat geld heb ik nooit meer teruggezien.... Ach ja, ik denk maar zo, ik kon het missen, en liever door iemand opgelicht voor een tientje dan iemand die echt hulp nodig had in de kou laten staan...
Maar mocht het me nog een keer gevraagd worden, dan hou ik jouw oplossing zeker in gedachten!
zondag 11 januari 2009 om 12:28
ik heb een keer zo'n mafkees aan de deur gehad. was op zich wel duidelijk dat het geen nette kerel betrof, hij wilde geld vanwege zijn hond die naar de dierenarts moest en hij kon nu niet bij zijn rekening maar hij zou het terugbrengen. aan 20 euro had hij genoeg. nu had ik geen 20 euro in huis en zei met mijn stomme kop dat ik hem graag wilde helpen maar dat ik geen 20 euro in huis had, maar slechts wat kleingeld...
ach zegt ie, alle beetjes helpen. heb ik hem 4 euro gegeven... nooit meer teruggezien, dat wist ik natuurlijk ook wel, maar ik voelde me zooooo stom. maar als je alleen thuis bent, bedacht ik me later, ben je ook geen partij voor zo'n mafketel. maargoed ik had gewoon de deur weer dicht moeten doen.
mijn onderbuurman (alleenstaande oudere man) had hem wel meer geld gegeven en daar kwam hij ook elke keer terug. dat was echt zielig.
en op de kinkerstraat in amsterdam staat er vaak voor de hema ook een grietje. vlotte babbel, best een leuk koppie en ze "verkoopt" het straatjournaal. nee niet dus, ze heeft er gewoon eentje, ze wil geld, maar het blaadje houden. want het is haar laatste... yeah right, gewoon junk eerste klas...
ach zegt ie, alle beetjes helpen. heb ik hem 4 euro gegeven... nooit meer teruggezien, dat wist ik natuurlijk ook wel, maar ik voelde me zooooo stom. maar als je alleen thuis bent, bedacht ik me later, ben je ook geen partij voor zo'n mafketel. maargoed ik had gewoon de deur weer dicht moeten doen.
mijn onderbuurman (alleenstaande oudere man) had hem wel meer geld gegeven en daar kwam hij ook elke keer terug. dat was echt zielig.
en op de kinkerstraat in amsterdam staat er vaak voor de hema ook een grietje. vlotte babbel, best een leuk koppie en ze "verkoopt" het straatjournaal. nee niet dus, ze heeft er gewoon eentje, ze wil geld, maar het blaadje houden. want het is haar laatste... yeah right, gewoon junk eerste klas...
zondag 11 januari 2009 om 12:28
De laatste keer tijdens het stappen was ik aan het pinnen. Er zat een bedelaar naar de automaat en begon een praatje. Dattie nog tien pond nodig had voor de nachtopvang, of ik niet nog 4 pond had. Ik zei dat ik geen kleingeld had, daarom was ik aan het pinnen. Begon hij een hele onderhandeling, dat hij wel wisselgeld had. Van 6 pond wisselgeld, tot 8.50. Ik moest er zo om lachen, dat ik em een pond gegeven heb. Ik weet niet of hij het voor de nachtopvang ging gebruiken, maar goed. Het was een heel grappig gesprekje.
zondag 11 januari 2009 om 12:46
quote:Lad schreef op 11 januari 2009 @ 11:55:
Ik kies per geval, puur op intuïtie, of ik iets geef. Soms voelt het 'goed' en geef ik iets. Andere keren zeg ik: "Nee. Even niet." Ik zegt het nooit onbeschoft of lomp, maar altijd kalm en vriendelijk.
Ook die jongen die om tien euro vraagt, heb ik wel eens iets gegeven. Ik gaf hem twee euro, hij vroeg of ik geen tientje had, en toen zei ik (met een lach): "Ik vind twee euro wel genoeg. Doe er iets goeds mee."
Dan denk ik niet: jij ondankbare zak, dit was de laatste keer!
Veel daklozen zijn namelijk erg in de war. Depressief, manisch, gewoon knettergek, totaal hulpeloos. Ven hen hoef ik niet per se dankbaarheid terug te krijgen voor mijn rotmuntje, en omgekeerd doet hun eventuele ondankbaarheid me ook niet veel. Ik bedoel: van een autistisch kind krijg je ook geen dankbaarheid terug, want dergelijk sociaal wenselijk gedrag beheersen autistische kinderen niet. Maar betekent dat dat je daarom niks meer voor zo'n kind doet? Omdat het geen dankbaarheid toont?
Je beweegredenen om voor zo'n kind (of een dakloze) iets goed te doen, spelen zich - als het goed is - op een ander niveau af dan het terugkrijgen van 'dankbaarheid' (of wellicht 'ondankbaarheid'). Ik vind het allebei nogal irrelevante en misplaatste termen, in een situatie waarin jij (huis, baan, inkomen, alles op een rijtje) tegenover iemand komt te staan die in alle opzichten aan de verkeerde kant van de streep zit.
he-le-maal mee eens.
hier in de buurt ken ik een aantal zwervers wel van naam en hey, als zij zich beter voelen met een shotje achter de kiezen of waar ze hun geld ook aan willen uitgeven... het is makkelijk oordelen vanuit mijn positie.
ze vragen mij ook nooit om geld, maar ze maken een praatje en als ik wat heb, stop ik ze soms wat toe. meestal een tientje ofzo.
iemand met een lulverhaal over nachtopvang, treinkaartje etc vraag ik altijd of hij de bulshit wil kappen en waar het nou echt voor is levert leuke gesprekken op.
Ik kies per geval, puur op intuïtie, of ik iets geef. Soms voelt het 'goed' en geef ik iets. Andere keren zeg ik: "Nee. Even niet." Ik zegt het nooit onbeschoft of lomp, maar altijd kalm en vriendelijk.
Ook die jongen die om tien euro vraagt, heb ik wel eens iets gegeven. Ik gaf hem twee euro, hij vroeg of ik geen tientje had, en toen zei ik (met een lach): "Ik vind twee euro wel genoeg. Doe er iets goeds mee."
Dan denk ik niet: jij ondankbare zak, dit was de laatste keer!
Veel daklozen zijn namelijk erg in de war. Depressief, manisch, gewoon knettergek, totaal hulpeloos. Ven hen hoef ik niet per se dankbaarheid terug te krijgen voor mijn rotmuntje, en omgekeerd doet hun eventuele ondankbaarheid me ook niet veel. Ik bedoel: van een autistisch kind krijg je ook geen dankbaarheid terug, want dergelijk sociaal wenselijk gedrag beheersen autistische kinderen niet. Maar betekent dat dat je daarom niks meer voor zo'n kind doet? Omdat het geen dankbaarheid toont?
Je beweegredenen om voor zo'n kind (of een dakloze) iets goed te doen, spelen zich - als het goed is - op een ander niveau af dan het terugkrijgen van 'dankbaarheid' (of wellicht 'ondankbaarheid'). Ik vind het allebei nogal irrelevante en misplaatste termen, in een situatie waarin jij (huis, baan, inkomen, alles op een rijtje) tegenover iemand komt te staan die in alle opzichten aan de verkeerde kant van de streep zit.
he-le-maal mee eens.
hier in de buurt ken ik een aantal zwervers wel van naam en hey, als zij zich beter voelen met een shotje achter de kiezen of waar ze hun geld ook aan willen uitgeven... het is makkelijk oordelen vanuit mijn positie.
ze vragen mij ook nooit om geld, maar ze maken een praatje en als ik wat heb, stop ik ze soms wat toe. meestal een tientje ofzo.
iemand met een lulverhaal over nachtopvang, treinkaartje etc vraag ik altijd of hij de bulshit wil kappen en waar het nou echt voor is levert leuke gesprekken op.
zondag 11 januari 2009 om 13:05
quote:mamzelle schreef op 11 januari 2009 @ 12:46:
Je bent erg oplettend, Donkey. Ik zou waarschijnlijk gewoon het geld hebben gegeven en kwijt zijn.
Als ik het had, dan.Ik ben gewoon een ezel, en die stoten zich zoals algemeen bekend niet graag twee keer aan dezelfde steen.
Je bent erg oplettend, Donkey. Ik zou waarschijnlijk gewoon het geld hebben gegeven en kwijt zijn.
Als ik het had, dan.Ik ben gewoon een ezel, en die stoten zich zoals algemeen bekend niet graag twee keer aan dezelfde steen.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zondag 11 januari 2009 om 13:47
Creatief bedacht van die man. Van mij had ie geld gekregen hoor. Geen ¤18, dat vind ik wel erg veel geld, maar ¤5 had ik wel gegeven.
Dan gaat hij niet naar Hoogeveen maar koopt ie een fles of een shot, so what? Misschien betaald hij er de daklozenopvang wel voor of koopt hij eten. Maakt mij niet uit.
Dan gaat hij niet naar Hoogeveen maar koopt ie een fles of een shot, so what? Misschien betaald hij er de daklozenopvang wel voor of koopt hij eten. Maakt mij niet uit.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 11 januari 2009 om 13:48
We waren eens een weekend op de Kagerplassen op een boot en omdat de kids vroeg wakker waren ben ik naar Schiphol gegaan om vliegtuigen te kijken. Kom ik terug op de parkeerplaats heb ik geen portemonnee bij me. Moest toen echt bedelen om 1 gulden. (Ja toen waren de tarieven nog acceptabel) Maar wat voel je je ellendig zeg. Bedelen is aan mij dus niet besteed. Na een half uur kreeg ik van iemand een piek maar toen was de parkeermeter weer vooruit gesprongen en koste het 2 gulden. Ik ben toen gloeiend giftig nog een keer naar die parkeerwacht in zijn hokkie gestapt en hem de huid volgescholden. Gek maar toen kon de boom wel opeens open.
zondag 11 januari 2009 om 13:50
quote:thee schreef op 11 januari 2009 @ 11:40:
[...]
Jaaa, net zoals junks vaak die geld vragen om een broodje te kunnen kopen. En als je ze dan een boterham/fruit/drinken geeft hebben ze ineens geen trek meer !Gek, dat maak ik dus nooit mee. In Utrecht op hets tation werd me vaak om geld gevraagd en ik heb niet altijd cash op zak. Er zit echter altijd wel iets te eten in m'n tas en als ik dat aanbood werd dat altijd graag aangenomen.
[...]
Jaaa, net zoals junks vaak die geld vragen om een broodje te kunnen kopen. En als je ze dan een boterham/fruit/drinken geeft hebben ze ineens geen trek meer !Gek, dat maak ik dus nooit mee. In Utrecht op hets tation werd me vaak om geld gevraagd en ik heb niet altijd cash op zak. Er zit echter altijd wel iets te eten in m'n tas en als ik dat aanbood werd dat altijd graag aangenomen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 11 januari 2009 om 13:52
Ik heb het weleens gehad dat iemand een kaartje stond te kopen en wat geld tekort kwam omdat de prijzen net verhoogd waren. Dat geef ik dan gewoon, en als het om een klein bedrag gaat hoef ik het ook niet terug. Maar dit soort vehalen zou ik niet snel geloven, en zo wel, dan zou ik een kaartje kopen, geen geld geven.
En inderdaad, de meeste mensen gaan gewoon naar de conducteur, leggen het verhaal uit en dan wordt er vaak wel wat geregeld.
En inderdaad, de meeste mensen gaan gewoon naar de conducteur, leggen het verhaal uit en dan wordt er vaak wel wat geregeld.
zondag 11 januari 2009 om 13:54
Ik kocht altijd de straatkrant, maar nu niet meer. Inmiddels zijn de daklozen die hem verkochten weg en heeft 1 familie een imperium op die krant. Die staan bij elke supermarkt hier in de buurt, bij de een de moeder, bij de ander twee jongens, bij nog een ander de vader met een accordeon en nog wat familieleden. Toevallig zie ik ze regelmatig met z'n allen vertrekken 's avonds
zondag 11 januari 2009 om 13:58
quote:Eowynn_ schreef op 11 januari 2009 @ 13:52:
En inderdaad, de meeste mensen gaan gewoon naar de conducteur, leggen het verhaal uit en dan wordt er vaak wel wat geregeld.De meeste conducteurs zijn niet zo hoor. Moet je ze eens horen als je een keer abonnement bent vergeten of als er een bejaarde met kortingspas de trein van 08:58 neemt.
En inderdaad, de meeste mensen gaan gewoon naar de conducteur, leggen het verhaal uit en dan wordt er vaak wel wat geregeld.De meeste conducteurs zijn niet zo hoor. Moet je ze eens horen als je een keer abonnement bent vergeten of als er een bejaarde met kortingspas de trein van 08:58 neemt.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 11 januari 2009 om 14:01
zondag 11 januari 2009 om 14:07
Dan ken ik alleen aardige conducteurs Het is mij ook weleens overkomen namelijk. Je kunt ook pech hebben natuurlijk.
Ik zou het op zich niet erg vinden om iemand geld te geven, maar ik hou níet van opgelicht worden. Daarbij, ik heb zelf niet enorm veel te besteden, en als iemand het écht hard nodig heeft kunnen ze wat krijgen, maar niet met een lulverhaal over de trein missen. Dat is gewoon diefstal.
Ik zou het op zich niet erg vinden om iemand geld te geven, maar ik hou níet van opgelicht worden. Daarbij, ik heb zelf niet enorm veel te besteden, en als iemand het écht hard nodig heeft kunnen ze wat krijgen, maar niet met een lulverhaal over de trein missen. Dat is gewoon diefstal.
