Overig
alle pijlers
Rondkomen van een bijstanduitkering. Hoe doe je dat?
vrijdag 8 februari 2008 om 08:01
Ondanks mijn twee HBO studies en jaren een vaste baan te hebben gehad, ben ik uiteindelijk via de WIA in de bijstand beland. Niet alleen mijn gevoel voor eigenwaarde is hierdoor gedaald naar nul (nooit van mn leven gedacht dat dit mij zou gebeuren, ik schaam me rot) maar ook mijn spaarrekening. Had ik een aantal jaren geleden nog een leuk spaarcentje, daar is nu niets meer van over, enkel en alleen omdat ik er van heb moeten leven.
Omdat ik nog steeds ziek ben zal ik voorlopig niet aan de slag kunnen en moet ik dus (incl huur en zorg toeslag) rondkomen van 1010eur p/m. MIjn vaste lasten zijn (zonder boodschappen en extras 1006 eur. In mijn goeie tijd heb ik een auto op afbetaling gekocht en die ben ik nu nog aan het afbetalen(115eur p/m). Auto wegdoen is geen optie, ik moet vaak onverwacht naar de andere kant van Nl i.v.m een zieke ouder. De auto is dus de grootste kostenpost (verzekering, wegenbelasting,benzine). Maar zoals ik al zei, wegdoen is geen optie.
Ik ben hopeloos want rondkomen lukt helemaal niet. Boodschappen krijg ik regelmatig van mijn moeder, goddank. Ik heb verder geen betalingsachterstanden of andere schulden maar gezien het feit dat ik nog een tijdje van een uitkering moet romdkomen maak ik me wel enorme zorgen.
Zijn er hier meer mensen met een uitkering en hoe doen jullie dat?
Omdat ik nog steeds ziek ben zal ik voorlopig niet aan de slag kunnen en moet ik dus (incl huur en zorg toeslag) rondkomen van 1010eur p/m. MIjn vaste lasten zijn (zonder boodschappen en extras 1006 eur. In mijn goeie tijd heb ik een auto op afbetaling gekocht en die ben ik nu nog aan het afbetalen(115eur p/m). Auto wegdoen is geen optie, ik moet vaak onverwacht naar de andere kant van Nl i.v.m een zieke ouder. De auto is dus de grootste kostenpost (verzekering, wegenbelasting,benzine). Maar zoals ik al zei, wegdoen is geen optie.
Ik ben hopeloos want rondkomen lukt helemaal niet. Boodschappen krijg ik regelmatig van mijn moeder, goddank. Ik heb verder geen betalingsachterstanden of andere schulden maar gezien het feit dat ik nog een tijdje van een uitkering moet romdkomen maak ik me wel enorme zorgen.
Zijn er hier meer mensen met een uitkering en hoe doen jullie dat?
zaterdag 9 februari 2008 om 14:08
quote:roosvrouw schreef op 08 februari 2008 @ 11:50:
Branwen, ik ga even de betwetende cliënt uithangen, shoot me. Langdurigheidstoeslag is (na die 5 jaar 'wachttijd') jaarlijks, niet vijfjaarlijks. Een erg prettig bedrag 'voor het geval iets het begeeft'.
Geen probleem hoor
Ik heb enkel met aanvragen WWB te maken, vandaar. Maar bedankt voor de info
Branwen, ik ga even de betwetende cliënt uithangen, shoot me. Langdurigheidstoeslag is (na die 5 jaar 'wachttijd') jaarlijks, niet vijfjaarlijks. Een erg prettig bedrag 'voor het geval iets het begeeft'.
Geen probleem hoor
Ik heb enkel met aanvragen WWB te maken, vandaar. Maar bedankt voor de info
zaterdag 9 februari 2008 om 14:43
Piepje, ik weet niet of je nog mee leest, maar misschien kun je een overzicht geven van wat je nu precies maandelijks aan wat kwijt bent.
Ongeacht wat men van de bijstand vindt, van jouw positie, van wat wel of niet luxe is, feit blijft dat jij maandelijks 840 euro netto (excl huur-/zorgtoeslag) te besteden hebt en het daar mee zal moeten doen. Voor de bijstand is in principe alles wat buiten de echt noodzakelijke lasten ligt luxe. Dus ook een auto.
Ongeacht wat men van de bijstand vindt, van jouw positie, van wat wel of niet luxe is, feit blijft dat jij maandelijks 840 euro netto (excl huur-/zorgtoeslag) te besteden hebt en het daar mee zal moeten doen. Voor de bijstand is in principe alles wat buiten de echt noodzakelijke lasten ligt luxe. Dus ook een auto.
maandag 11 februari 2008 om 12:41
Piepje zit in ee lastige situatie. Ik kan me goed voorstellen dat je, juist als je ouders ziek zijn, een auto handig is om snel ter plekke te kunnen zijn. Maar als die auto je in de rode cijfers brengt, dan heb je een probleem. Zoals al eerder gezegd, zijn er waarschijnlijk 2 kostenposten waar TO flink op kan besparen: huisvesting en reiskosten (hetzij met de auto, hetzij met het OV). Dat zijn dan ook de 2 terreinen waarop zij een mogelijke oplossing kan vinden.
Het is wel moeilijk, want ik kan me goed voorstellen dat het wellicht niet ideaal is om je vrijheid op te geven en je auto of je eigen huis in te leveren. Maar aan de andere kant: Piepje wil zelf de zorg aan haar ouders bieden, dus keuzes zijn onontkoombaar. Ze kan er ook voor kiezen de zorg uit te besteden.
Ik vind de hele discussie rondom uitkeringen, hoogte en luxe versus basisbehoeften moeilijk. Een uitkering is inderdaad bedoeld om iemand een vangnet op het sociale minimum te bieden, een vangnet voor je eerste levensbehoeften. Dat is voor de ontvanger van de uitkering niet leuk. Maar ik vind het zelf ook onnodig om de uitkeringen veel te verhogen. Dat is namelijk niet op te brengen voor de mensen die wel werken. En ook voor de mensen die wel werken zijn de afgelopen jaren moeilijk geweest. Alles is duurder geworden, lasten zijn verzwaard en je loon staat al een paar jaar op hetzelfde niveau. Niet alleen voor mensen in een uitkeringssituatie is het moeilijker.
De vraag wat luxe precies is, is denk ik terecht door Roosvrouw aangegeven als een persoonlijke definitie. Voor de één is luxe dat eigen autootje, dat je brengt waar je wilt. Voor de ander is dat jaarlijks toch op vakantie. Of eens lekker uit eten gaan. Of regelmatig een boek kunnen kopen of naar de bioscoop.
Zo lang mensen rond kunnen komen van hun uitkering, hebben ze ook het volste recht om het geld van die uitkering naar goeddunken te besteden. Maar het betekent wel keuzes maken inderdaad. Want je kunt niet verwachten dat je van een uitkering en auto kunt rijden, regelmatig uit eten kunt, ieder jaar 2 week naar het buitenland kunt en maandelijks kleding kan kopen. Maar dat geldt trouwens evenzogoed voor veel mensen die wel werken; die kunnen dat ook niet allemaal en werken wel hard voor hun inkomen. Ook die groep moet voortdurend een afweging maken over waar ze hun geld aan gaan besteden.
Ik hoop dat TO een oplossing vindt voor haar probleem.
Het is wel moeilijk, want ik kan me goed voorstellen dat het wellicht niet ideaal is om je vrijheid op te geven en je auto of je eigen huis in te leveren. Maar aan de andere kant: Piepje wil zelf de zorg aan haar ouders bieden, dus keuzes zijn onontkoombaar. Ze kan er ook voor kiezen de zorg uit te besteden.
Ik vind de hele discussie rondom uitkeringen, hoogte en luxe versus basisbehoeften moeilijk. Een uitkering is inderdaad bedoeld om iemand een vangnet op het sociale minimum te bieden, een vangnet voor je eerste levensbehoeften. Dat is voor de ontvanger van de uitkering niet leuk. Maar ik vind het zelf ook onnodig om de uitkeringen veel te verhogen. Dat is namelijk niet op te brengen voor de mensen die wel werken. En ook voor de mensen die wel werken zijn de afgelopen jaren moeilijk geweest. Alles is duurder geworden, lasten zijn verzwaard en je loon staat al een paar jaar op hetzelfde niveau. Niet alleen voor mensen in een uitkeringssituatie is het moeilijker.
De vraag wat luxe precies is, is denk ik terecht door Roosvrouw aangegeven als een persoonlijke definitie. Voor de één is luxe dat eigen autootje, dat je brengt waar je wilt. Voor de ander is dat jaarlijks toch op vakantie. Of eens lekker uit eten gaan. Of regelmatig een boek kunnen kopen of naar de bioscoop.
Zo lang mensen rond kunnen komen van hun uitkering, hebben ze ook het volste recht om het geld van die uitkering naar goeddunken te besteden. Maar het betekent wel keuzes maken inderdaad. Want je kunt niet verwachten dat je van een uitkering en auto kunt rijden, regelmatig uit eten kunt, ieder jaar 2 week naar het buitenland kunt en maandelijks kleding kan kopen. Maar dat geldt trouwens evenzogoed voor veel mensen die wel werken; die kunnen dat ook niet allemaal en werken wel hard voor hun inkomen. Ook die groep moet voortdurend een afweging maken over waar ze hun geld aan gaan besteden.
Ik hoop dat TO een oplossing vindt voor haar probleem.
maandag 11 februari 2008 om 13:03
Hallo Piepje,
We hebben een hele slechte periode gehad, tussen 2003 en 2006, met als hoogte punt drie maanden: we moesten van mijn parttime inkomens rondkomen (bijna 800 euro voor 2 volwassenen en 2 kinderen). Ik zou je advies willen geven, maar dat heb ik helaas niet. Je kan wel kijken wat van de bijzondere bijstand voor je van toepassing is en kijken of je recht op voedselpakketen hebt.
Veel sterkte!
We hebben een hele slechte periode gehad, tussen 2003 en 2006, met als hoogte punt drie maanden: we moesten van mijn parttime inkomens rondkomen (bijna 800 euro voor 2 volwassenen en 2 kinderen). Ik zou je advies willen geven, maar dat heb ik helaas niet. Je kan wel kijken wat van de bijzondere bijstand voor je van toepassing is en kijken of je recht op voedselpakketen hebt.
Veel sterkte!
maandag 11 februari 2008 om 15:53
Als eerste maak ik mij ontzettend boos over het feit dat iemand zijn studententijd vergelijkt met iemand die gewoon in de problemen zit.
Studeren is een keuze, zeker als je er 6 jaar!!!!! over gedaan hebt.
Ik denk dat voor iemand die ziek is internet en een auto geen luxe is.
Verplaats je eens in iemand die altijd moe wordt in het OV? en als je in een gat woont dan is er savonds niet eens openbaar vervoer( niet iedereen woont in de randstad)
Ik zelf ben student woon sinds kort samen en mijn vriend heeft een goede baan. Maar ik vind wel dat er verschil is tussen iemand die gewoon op zijn luie reet blijft zitten en iemand die echt iets heeft waardoor hij niet kan werken. Daar mogen best verschillende regelingen en geld bedragen voor zijn. Zeker als iemand ook nog eens een zieke ouder moet verzorgen.
Studeren is een keuze, zeker als je er 6 jaar!!!!! over gedaan hebt.
Ik denk dat voor iemand die ziek is internet en een auto geen luxe is.
Verplaats je eens in iemand die altijd moe wordt in het OV? en als je in een gat woont dan is er savonds niet eens openbaar vervoer( niet iedereen woont in de randstad)
Ik zelf ben student woon sinds kort samen en mijn vriend heeft een goede baan. Maar ik vind wel dat er verschil is tussen iemand die gewoon op zijn luie reet blijft zitten en iemand die echt iets heeft waardoor hij niet kan werken. Daar mogen best verschillende regelingen en geld bedragen voor zijn. Zeker als iemand ook nog eens een zieke ouder moet verzorgen.
maandag 11 februari 2008 om 16:00
Flashy,ik ben niet met je eens. Als er geen geld is, hoe moeilijk het dan ook is, moet de auto weg, zelfs als je in een gat zonde ov woont. Internet vind ik anders, want via internet kan je solliciteren en werk zoeken. Bovendien, veel dingen worden via internet geregeld (denk aan huurtoeslag, bv); het kan ook per post, maar mijn ervaring zegt dat per post ben je tweede rangs klant. Het is niet voor niks dat sommige gemeentes de internetverbiending subsideren.
maandag 11 februari 2008 om 18:07
Ongeacht of men een auto wel of geen noodzaak vindt, de WWB vindt het geen noodzaak, en daar zul je het mee moeten doen. Ik denk dat als je heel zuinig leeft je er mss wel een autootje op na kunt houden, maar niet als je ook nog eens meer dan honderd euro per maand aan aflossing moet betalen. Feit is dat de bijstand enkel op huisvesting, G/W/L, eten, en hier en daar een paar kledingstukken berekent is. Dan kun je een auto wíllen blijven rijden, maar als het niet gaat dan gaat het gewoonweg niet. Je moet wel realistisch blijven, en dat is TO denk ik niet.
maandag 11 februari 2008 om 19:26
quote:fleurtje schreef op 11 februari 2008 @ 19:11:
[...]
Precies. In een derde wereldland zul je niet snel zo'n uitkering hebben als hier, eigenlijk boffen ze hier gewoon. Sjongejonge.Nou wat boffen ze hier zeg als je met een gezin moet rondkomen van de bijstand....die voedselbanken zijn er toch echt niet voor niks hoor.
[...]
Precies. In een derde wereldland zul je niet snel zo'n uitkering hebben als hier, eigenlijk boffen ze hier gewoon. Sjongejonge.Nou wat boffen ze hier zeg als je met een gezin moet rondkomen van de bijstand....die voedselbanken zijn er toch echt niet voor niks hoor.
maandag 11 februari 2008 om 19:32
quote:fleurtje schreef op 11 februari 2008 @ 15:57:
Die zieke ouder heeft er, in mijn ogen, zéker niets mee te maken. Heel vervelend en naar, maar dat is niet iets waar de uitkerende instanties rekening mee hoeven te houden. Moet niet gekker worden.Helaas doen uitkerende instanties dat andersom wel, als je altijd mantelzorgers hebt gehad gaan instanties ervan uit dat dat ook wel zo kan blijven en zit het er dik in dat haar ouders minder (thuis)zorg toebedeeld krijgen "omdat hun dochter dat toch altijd deed en er in haar situatie niets is veranderd".
Die zieke ouder heeft er, in mijn ogen, zéker niets mee te maken. Heel vervelend en naar, maar dat is niet iets waar de uitkerende instanties rekening mee hoeven te houden. Moet niet gekker worden.Helaas doen uitkerende instanties dat andersom wel, als je altijd mantelzorgers hebt gehad gaan instanties ervan uit dat dat ook wel zo kan blijven en zit het er dik in dat haar ouders minder (thuis)zorg toebedeeld krijgen "omdat hun dochter dat toch altijd deed en er in haar situatie niets is veranderd".
maandag 11 februari 2008 om 19:56
quote:Sneeuwwitje schreef op 11 februari 2008 @ 19:32:
[...]
Helaas doen uitkerende instanties dat andersom wel, als je altijd mantelzorgers hebt gehad gaan instanties ervan uit dat dat ook wel zo kan blijven en zit het er dik in dat haar ouders minder (thuis)zorg toebedeeld krijgen "omdat hun dochter dat toch altijd deed en er in haar situatie niets is veranderd".Je bent me net een slag voor. Alsof je zomaar ineens proffesionele zorg voor je ouders kunt krijgen. Ik ken een verhaal van iemand die inderdaad voor haar moeder zorgde totdat ze een beroep deed op die proffesionele zorg. Er is toen gezegd "uw dochter zorgt toch voor u?" We besteden ons geld liever aan iemand die die zorg echt hard nodig heeft. En dan vind ik in zo'n geval de auto helemaal geen luxe maar noodzaak.
[...]
Helaas doen uitkerende instanties dat andersom wel, als je altijd mantelzorgers hebt gehad gaan instanties ervan uit dat dat ook wel zo kan blijven en zit het er dik in dat haar ouders minder (thuis)zorg toebedeeld krijgen "omdat hun dochter dat toch altijd deed en er in haar situatie niets is veranderd".Je bent me net een slag voor. Alsof je zomaar ineens proffesionele zorg voor je ouders kunt krijgen. Ik ken een verhaal van iemand die inderdaad voor haar moeder zorgde totdat ze een beroep deed op die proffesionele zorg. Er is toen gezegd "uw dochter zorgt toch voor u?" We besteden ons geld liever aan iemand die die zorg echt hard nodig heeft. En dan vind ik in zo'n geval de auto helemaal geen luxe maar noodzaak.
maandag 11 februari 2008 om 20:33
Dat is ook raar geregeld met de mantelzorg, absoluut. Maar dan moet er aan díe kant iets veranderd worden dmv persoonsgebonden budget ofzo. Níet aan de kant van de dochter.
En ja, het is ook niet veel, wat een gezin krijgt aan uitkering. Maar het gaat hier over TO die in haar eentje is en dat vind ik een groot verschil maken.
En ja, het is ook niet veel, wat een gezin krijgt aan uitkering. Maar het gaat hier over TO die in haar eentje is en dat vind ik een groot verschil maken.
