Overig
alle pijlers
Schoonzus wil kastje terug..
dinsdag 10 februari 2009 om 10:13
Tja de titel zegt het al..
Mijn schoonzus en haar gezinnetje zijn vorig jaar verhuisd. Ze hebben meteen een berg nieuwe meubels gekocht en er bleef een klein dressoirkastje over dat wij hebben gekregen.
Het was een oud ding, maar wel stijlvol en ik zag er wel een leuk opknapprojectj in. Mijn vriend heeft er nieuwe poten onder gezet en een glasdeurtje hersteld, ik heb het afgeschuurd en opnieuw geschilderd, inmiddels ziet het kastje er weer erg mooi uit. Zo mooi dat het mij al wel was opgevallen dat schoonzus met een licht jaloerse blik naar haar vroegere kastje keek.
Nu belde dus vorige week mijn schoonzus naar mijn vriend.. en tussen neus en lippen door vertelde ze dat ze het kastje graag terug wilde hebben voor op de babykamer. Mijn vriend heeft dit meteen afgekapt en gezegd dat ze het heeft weggegeven. Maar het verhaal van mijn schoonzus is nu dat ze het heeft 'uitgeleend' omdat het tijdelijk niet van pas kwam, en vervolgens kwam er kennelijk ook een verhaal dat het niet voor haar maar voor de baby was... Maar goed mijn vriend hield voet bij stuk en ik dacht dat daarmee de kous wel af was.
Nu belde dus een paar dagen geleden haar man naar mijn mobiel, eerst om vriendelijk bij te kletsen maar vervolgens vroeg hij wanneer hij een afspraak kon maken om het kastje op te halen. Ik: maar dat kastje is toch echt gewoon van ons. Hij: oh, maar volgens (schoonzus) kon ik een afspraak maken om het op te halen. Hij is op zich een goedzak, maar wordt nu dus voor haar karretje gespannen. Ik heb gezegd dat dat niet de afspraak is.
Nu krijgt mijn vriend vanochtend dus een mail van zijn zus, getiteld 'mijn kastje' en een verhaal dat het voor haar emotionele waarde heeft, dat ze het heel graag terugwil en eventueel wel een vergoeding wil betalen voor onze opknapbeurt.
Vraag: wat zouden jullie doen? De lieve vrede bewaren en haar het kastje teruggeven? Of voet bij stuk houden?
Mijn schoonzus en haar gezinnetje zijn vorig jaar verhuisd. Ze hebben meteen een berg nieuwe meubels gekocht en er bleef een klein dressoirkastje over dat wij hebben gekregen.
Het was een oud ding, maar wel stijlvol en ik zag er wel een leuk opknapprojectj in. Mijn vriend heeft er nieuwe poten onder gezet en een glasdeurtje hersteld, ik heb het afgeschuurd en opnieuw geschilderd, inmiddels ziet het kastje er weer erg mooi uit. Zo mooi dat het mij al wel was opgevallen dat schoonzus met een licht jaloerse blik naar haar vroegere kastje keek.
Nu belde dus vorige week mijn schoonzus naar mijn vriend.. en tussen neus en lippen door vertelde ze dat ze het kastje graag terug wilde hebben voor op de babykamer. Mijn vriend heeft dit meteen afgekapt en gezegd dat ze het heeft weggegeven. Maar het verhaal van mijn schoonzus is nu dat ze het heeft 'uitgeleend' omdat het tijdelijk niet van pas kwam, en vervolgens kwam er kennelijk ook een verhaal dat het niet voor haar maar voor de baby was... Maar goed mijn vriend hield voet bij stuk en ik dacht dat daarmee de kous wel af was.
Nu belde dus een paar dagen geleden haar man naar mijn mobiel, eerst om vriendelijk bij te kletsen maar vervolgens vroeg hij wanneer hij een afspraak kon maken om het kastje op te halen. Ik: maar dat kastje is toch echt gewoon van ons. Hij: oh, maar volgens (schoonzus) kon ik een afspraak maken om het op te halen. Hij is op zich een goedzak, maar wordt nu dus voor haar karretje gespannen. Ik heb gezegd dat dat niet de afspraak is.
Nu krijgt mijn vriend vanochtend dus een mail van zijn zus, getiteld 'mijn kastje' en een verhaal dat het voor haar emotionele waarde heeft, dat ze het heel graag terugwil en eventueel wel een vergoeding wil betalen voor onze opknapbeurt.
Vraag: wat zouden jullie doen? De lieve vrede bewaren en haar het kastje teruggeven? Of voet bij stuk houden?
zaterdag 14 februari 2009 om 18:04
zondag 15 februari 2009 om 01:59
quote:Naski schreef op 14 februari 2009 @ 11:57:
Hahhahaha, die man van jou heeft wel goede humor, Plompiedom!
Ja,das zeker,het is een moeilijk mens [schoonmama]maar met humor weet mijn man vaak de dingen te relativeren,steekt er gewoon de draak mee .
Met humor worden dit soort dingen wat minder beladen en bovendien kaats je de bal terug .Hoe moet je in godsnaam zo'n vraag serieus nemen ,dus maakt hij haar belachelijk
Hahhahaha, die man van jou heeft wel goede humor, Plompiedom!
Ja,das zeker,het is een moeilijk mens [schoonmama]maar met humor weet mijn man vaak de dingen te relativeren,steekt er gewoon de draak mee .
Met humor worden dit soort dingen wat minder beladen en bovendien kaats je de bal terug .Hoe moet je in godsnaam zo'n vraag serieus nemen ,dus maakt hij haar belachelijk
zondag 15 februari 2009 om 02:04
quote:Carlice schreef op 14 februari 2009 @ 16:35:
Geweldig! In een kamer vol visite je cadeautje uitpakken en dan: 'oma, wanneer moeten we het weer teruggeven?'
Ja,dat heeft ze wel geweten.De oudste heeft dit aan iedereen uitgelegden dan raar vinden dat je kleinkinderen niks met je willen Maar man heeft haar nog een keer voor schut gezet .We hadden met een verjaardag haar een tuinstoel gegeven,zo'n dure ,althans niet goedkoop voor ons budget .
Heeft tie terug gevraagd met een big smile kon ze niet om lachen maar wij wel en het kwartje viel
Geweldig! In een kamer vol visite je cadeautje uitpakken en dan: 'oma, wanneer moeten we het weer teruggeven?'
Ja,dat heeft ze wel geweten.De oudste heeft dit aan iedereen uitgelegden dan raar vinden dat je kleinkinderen niks met je willen Maar man heeft haar nog een keer voor schut gezet .We hadden met een verjaardag haar een tuinstoel gegeven,zo'n dure ,althans niet goedkoop voor ons budget .
Heeft tie terug gevraagd met een big smile kon ze niet om lachen maar wij wel en het kwartje viel
maandag 16 februari 2009 om 19:23
Goed van je dat je voet bij stuk gehouden hebt.
En lekker dat je (voorlopig ) van schoonloeder's gezeik af bent.
Maar........no way dat ik dat geld van schoonma aangenomen zou hebben. Schoonma weet als ze een beetje goed bij haar verstand is dondersgoed dat dat schoonzus fout zit. Het zou bij mij toch voelen als een soort afkoopsom. Zo van niet meer over zeiken, jullie hebben nu allebei iets gekregen. Nee, vind het niet netjes dat je schoonoeder het zo opgelost heeft.
En lekker dat je (voorlopig ) van schoonloeder's gezeik af bent.
Maar........no way dat ik dat geld van schoonma aangenomen zou hebben. Schoonma weet als ze een beetje goed bij haar verstand is dondersgoed dat dat schoonzus fout zit. Het zou bij mij toch voelen als een soort afkoopsom. Zo van niet meer over zeiken, jullie hebben nu allebei iets gekregen. Nee, vind het niet netjes dat je schoonoeder het zo opgelost heeft.
dinsdag 17 februari 2009 om 02:28
Ik herken het enigszins. Hier een jonger schoonzusje die direct gepikeerd opmerkt wanneer wij bv met schoonouders weekje weggaan (hebben beide camper): Pf, ik wil ook wel op vakantie. En waar moet ik de kinderen laten dan? (schoonouders passen regelmatig op) "Nou dan boek ik ook wel een week weg" en draait resoluut om.
Overigens hebben schoonouders dan toch best schuldgevoel over dat zij haar 'in de steek laten' (...)
Ze is -direct- achtergesteld. Uit verhalen van vriend begrijp ik dat zij ook altijd cadeautjes kreeg op zijn verjaardag, andersom echt niet.
Laats hebben we nieuwe tv gekocht, zelfde soort opmerking: nou zo een wil ik ook wel...
Overigens hebben schoonouders dan toch best schuldgevoel over dat zij haar 'in de steek laten' (...)
Ze is -direct- achtergesteld. Uit verhalen van vriend begrijp ik dat zij ook altijd cadeautjes kreeg op zijn verjaardag, andersom echt niet.
Laats hebben we nieuwe tv gekocht, zelfde soort opmerking: nou zo een wil ik ook wel...
