
Vanmiddag kat in laten slapen
dinsdag 18 maart 2008 om 21:24
Vanmiddag heb ik mijn kat van bijna 18 jaar in laten slapen wegens ouderdom.
De kat is mee naar huis gegaan en toen konden de kinderen afscheid nemen van de kat.
Daarna hebben we de kat in de tuin begraven, maar het valt mij zwaar.
De kinderen slapen net, hebben het er moeilijk mee.
Voor mezelf kan ik het verdriet en de ratio prima scheiden maar de kinderen kunnen dat natuurlijk nog niet op de manier zoals volwassen mensen dat kunnen.
Ik weet niet wat ik wil met dit topic maar ik moest het echt even kwijt.
Hebben meer mensen ervaring met kinderen en hun eerste verdriet wbt een dierbare? (klinkt denigerend maar voor kinderen is dat realiteit)
Gizz
Ps (Kids zijn 7 en 9)
De kat is mee naar huis gegaan en toen konden de kinderen afscheid nemen van de kat.
Daarna hebben we de kat in de tuin begraven, maar het valt mij zwaar.
De kinderen slapen net, hebben het er moeilijk mee.
Voor mezelf kan ik het verdriet en de ratio prima scheiden maar de kinderen kunnen dat natuurlijk nog niet op de manier zoals volwassen mensen dat kunnen.
Ik weet niet wat ik wil met dit topic maar ik moest het echt even kwijt.
Hebben meer mensen ervaring met kinderen en hun eerste verdriet wbt een dierbare? (klinkt denigerend maar voor kinderen is dat realiteit)
Gizz
Ps (Kids zijn 7 en 9)
dinsdag 18 maart 2008 om 21:35
Oh Gizzie
ik heb zelf een kat en ik moet er niet aan denken dat ik hem in moeten laten slapen! Mag dan een volwassen vrouw van 36 zijn, maar het is echt mijn maatje. Ik heb zelf geen kinderen dus daar kan ik je niet bij helpen
sterkte
ik heb zelf een kat en ik moet er niet aan denken dat ik hem in moeten laten slapen! Mag dan een volwassen vrouw van 36 zijn, maar het is echt mijn maatje. Ik heb zelf geen kinderen dus daar kan ik je niet bij helpen
sterkte
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 18 maart 2008 om 21:42
dinsdag 18 maart 2008 om 21:42
Wat verdrietig toch!
Ik heb zelf geen ervaring met kinderen, maar ben wel kind geweest en heb als kind meerdere katten, konijnen en honden gehad. En altijd was het enorm verdrietig als een diertje kwam te overlijden. Toch weet ik dat mijn zusjes en ik er vrij goed mee om konden gaan. Waarschijnlijk omdat we op school er dan in het kringgesprek over mochten vertellen. En daarna werd er natuurlijk weer druk buiten gespeeld en dat was ook weer een goede afleiding.
Echte tips heb ik helaas niet voor je. Maar kinderen kunnen een hoop hebben hoor. Dikke
Ik heb zelf geen ervaring met kinderen, maar ben wel kind geweest en heb als kind meerdere katten, konijnen en honden gehad. En altijd was het enorm verdrietig als een diertje kwam te overlijden. Toch weet ik dat mijn zusjes en ik er vrij goed mee om konden gaan. Waarschijnlijk omdat we op school er dan in het kringgesprek over mochten vertellen. En daarna werd er natuurlijk weer druk buiten gespeeld en dat was ook weer een goede afleiding.
Echte tips heb ik helaas niet voor je. Maar kinderen kunnen een hoop hebben hoor. Dikke
dinsdag 18 maart 2008 om 21:44
Dank julie wel meiden
Ik hoop dat het voor de kinderen morgen allemaal een beetje beter gaat en ik hoop (en denk) dat het morgen allemaal wel weer wat beter gaat en dat ze troost kunnen vinden bij de andere 3 katten.
Maar Mennnn! ik had niet verwacht dat het bij de kids zo'n impact zou hebben. (stom he?)
Ik hoop dat het voor de kinderen morgen allemaal een beetje beter gaat en ik hoop (en denk) dat het morgen allemaal wel weer wat beter gaat en dat ze troost kunnen vinden bij de andere 3 katten.
Maar Mennnn! ik had niet verwacht dat het bij de kids zo'n impact zou hebben. (stom he?)
dinsdag 18 maart 2008 om 21:46
Ach wat verdrietig om je kat te verliezen, al is hij nog zo oud.
Ik moet er niet aan denken dat mijn kat op een dag niet meer bij me is!
Ik heb geen kinderen dus ik kan je geen tips geven maar misschien kunnen ze er in de klas aandacht aan besteden.
Er zijn vast wel meer kinderen die eens een huisdier hebben verloren. Dat maakt het natuurlijk niet minder naar voor hen, maar door te horen dat ze niet de enige zijn kan het misschien wat opluchten.
Veel sterkte!
Ik moet er niet aan denken dat mijn kat op een dag niet meer bij me is!
Ik heb geen kinderen dus ik kan je geen tips geven maar misschien kunnen ze er in de klas aandacht aan besteden.
Er zijn vast wel meer kinderen die eens een huisdier hebben verloren. Dat maakt het natuurlijk niet minder naar voor hen, maar door te horen dat ze niet de enige zijn kan het misschien wat opluchten.
Veel sterkte!
dinsdag 18 maart 2008 om 21:46
Wat betreft de kinderen, die zullen inderdaad wel verdrietig zijn. Maar dat mag ook! Je kunt ze helpen door ze het verdriet op hun eigen manier te laten uiten. Bloemetjes leggen op het grafje, een fotootje op hun kamer als ze dat willen. De dood hoort bij het leven, net als verdriet. Het mag er zijn, maar maak het niet groter dan het is. Heb je meer huisdieren? Dat helpt soms het verdriet wat te verzachten.
Misschien met de tijd een nieuw poesje, om jullie huishouden weer een vrolijke noot te geven. Het vervangt de oude dierbare poes natuurlijk niet, maar het kan wel helpen het verdriet wat te verminderen. Meestal zijn kinderen sneller over de dood van een huisdier heen dan je denkt.
Misschien met de tijd een nieuw poesje, om jullie huishouden weer een vrolijke noot te geven. Het vervangt de oude dierbare poes natuurlijk niet, maar het kan wel helpen het verdriet wat te verminderen. Meestal zijn kinderen sneller over de dood van een huisdier heen dan je denkt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 18 maart 2008 om 21:47
Hai Gizzie,
Onze poes is een half jaartje geleden ingeslapen. Onze kinderen hadden er ook heel veel verdriet van, en eigenlijk hebben we het hetzelfde gedaan als jullie, Poes mee naar huis, in een doosje ( ze lag heel lief, net of ze sliep. De dierenarts had gevraagd of de kinderen poes nog wilde zien, dan bestedde ze wat meer aandacht hoe poes lag)
Toen de oudste thuis kwam uit school, stond het doosje met poes op haar eigen plekje, open. De kinderen hebben wat tekeningen en bloemetjes bij haar gelegd want dat wilde ze graag. Daarna hebben ze samen het doosje zitten versieren, en toen hebben we haar samen begraven in de tuin.
Ik heb een boekje, Derk Das blijft altijd bij ons En moest dat elke dag wel 2 keer voorlezen van de kids. Het is echt een heel lief boekje en onze kinderen hebben er veel aan gehad.( ook verkrijgbaar bij bol.)
Verder gewoon je verdriet laten zien, en er veel over praten.
Sterkte!!
Onze poes is een half jaartje geleden ingeslapen. Onze kinderen hadden er ook heel veel verdriet van, en eigenlijk hebben we het hetzelfde gedaan als jullie, Poes mee naar huis, in een doosje ( ze lag heel lief, net of ze sliep. De dierenarts had gevraagd of de kinderen poes nog wilde zien, dan bestedde ze wat meer aandacht hoe poes lag)
Toen de oudste thuis kwam uit school, stond het doosje met poes op haar eigen plekje, open. De kinderen hebben wat tekeningen en bloemetjes bij haar gelegd want dat wilde ze graag. Daarna hebben ze samen het doosje zitten versieren, en toen hebben we haar samen begraven in de tuin.
Ik heb een boekje, Derk Das blijft altijd bij ons En moest dat elke dag wel 2 keer voorlezen van de kids. Het is echt een heel lief boekje en onze kinderen hebben er veel aan gehad.( ook verkrijgbaar bij bol.)
Verder gewoon je verdriet laten zien, en er veel over praten.
Sterkte!!
dinsdag 18 maart 2008 om 21:57
Hoi Floes,
Dank je wel voor de goede tips! Ik ga het morgen zeker aankaarten bij hun juf en ik hoop dat hun er wat extra aandacht aan willen besteden.
Poezewoes, ook jij bedankt voor het meedenken.
Wij hebben de poes in de tuin begraven en de kinderen hebben alle twee iet van hunzelf bijgelegd, we hebben de poes samen begraven en zelf omstebeurt een schepje aarde erover heen gegooid. het leek mij belangrijk dat ze op een offieciele manier, op hun eigen manier, afscheid konden nemen van de peos.
Voor sommige mensen heel overdreven maar voor hun, hun eerste aanraking met de dood.
Thanks meiden, voel mij al iets beter
Dank je wel voor de goede tips! Ik ga het morgen zeker aankaarten bij hun juf en ik hoop dat hun er wat extra aandacht aan willen besteden.
Poezewoes, ook jij bedankt voor het meedenken.
Wij hebben de poes in de tuin begraven en de kinderen hebben alle twee iet van hunzelf bijgelegd, we hebben de poes samen begraven en zelf omstebeurt een schepje aarde erover heen gegooid. het leek mij belangrijk dat ze op een offieciele manier, op hun eigen manier, afscheid konden nemen van de peos.
Voor sommige mensen heel overdreven maar voor hun, hun eerste aanraking met de dood.
Thanks meiden, voel mij al iets beter

dinsdag 18 maart 2008 om 22:06
quote:Gizzie schreef op 18 maart 2008 @ 21:57:
Voor sommige mensen heel overdreven maar voor hun, hun eerste aanraking met de dood.
Waarom overdreven? Kinderverdriet is net zo erg als
"grote mensen " verdriet toch? Juist goed van je dat je er aandacht aan besteed, zou niet goed zijn als ze er maar gewoon overheen zouden moeten stappen toch?
( en jij breekt ook als je ziet dat je kinderen zoveel verdriet hebben...)
Voor sommige mensen heel overdreven maar voor hun, hun eerste aanraking met de dood.
Waarom overdreven? Kinderverdriet is net zo erg als
"grote mensen " verdriet toch? Juist goed van je dat je er aandacht aan besteed, zou niet goed zijn als ze er maar gewoon overheen zouden moeten stappen toch?
( en jij breekt ook als je ziet dat je kinderen zoveel verdriet hebben...)

dinsdag 18 maart 2008 om 22:08
Powerwoman, Mijn kat had waarschijnlijk ook kanker, het zat bij haar tussen haar keel en haar longen en daar was niets meer aan te doen. terug.
Gaeta, het trieste is het nog voor de kinderen, die impact had ik eerlijk gezegd niet verwacht. bedankt voor je medeleven.
Goh, toch fijn dat ik het hier even kwijt kan, thanks
Gaeta, het trieste is het nog voor de kinderen, die impact had ik eerlijk gezegd niet verwacht. bedankt voor je medeleven.
Goh, toch fijn dat ik het hier even kwijt kan, thanks
dinsdag 18 maart 2008 om 22:22
dinsdag 18 maart 2008 om 22:28
natuurlijk mogen ze verdriet hebben, ook jij. Ik en zelfs vriendjelief hebben toen we al lang volwassen waren vreselijk moeten huilen toen we onze kater moesten laten inslapen.
Ik vind dat je het goed hebt aangepakt wat betreft je kinderen. Zo kunnen ze toch echt afscheid nemen
een hele dikke knuffel voor jullie allemaal
Ik vind dat je het goed hebt aangepakt wat betreft je kinderen. Zo kunnen ze toch echt afscheid nemen
een hele dikke knuffel voor jullie allemaal
Je moet soms vallen om weer leren op te staan