Overig
alle pijlers
Vriend noemt moeder geen moeder
donderdag 10 oktober 2019 om 13:37
donderdag 10 oktober 2019 om 13:38
voor mij ook heel normaal, in mijn 'kringen' ook
Zo noemde ik mijn tantes nooit "tante Jans', maar gewoon Jans
en de buurvrouw benoemde ik ook niet met de titel 'buurvrouw', maar gewoon Annemarie
lilalinda wijzigde dit bericht op 10-10-2019 14:34
0.10% gewijzigd
donderdag 10 oktober 2019 om 13:38
Ik ben ergens halverwege mijn tienerjaren van mama overgestapt op het iets volwassener mam. Mijn dochter zegt nog steeds mama. Zij is de enige ter wereld die het recht heeft om mij mama te noemen dus dat wil ik graag zo houden.
Mijn schoonmoeder noem ik gewoon bij haar voornaam. Man zegt mam tegen haar en vind bij de mijne mam niet passen maar haar voornaam stiekem ook een beetje lastig, dus hij probeert het te vermijden. Als dat niet lukt, dan de voornaam.
Mijn schoonmoeder noem ik gewoon bij haar voornaam. Man zegt mam tegen haar en vind bij de mijne mam niet passen maar haar voornaam stiekem ook een beetje lastig, dus hij probeert het te vermijden. Als dat niet lukt, dan de voornaam.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 10 oktober 2019 om 13:45
Ik noem zowel mijn ouders als mijn schoonouders voornamelijk bij hun voornaam. Af en toe liefkozend noem ik mijn ouders nog 'mam' of 'pap', maar dat is al tijdens de puberjaren verwaterd. Ik denk vooral door kopieer gedrag; in mijn omgeving noemde vrijwel niemand zijn ouders nog 'pap' of 'mam'.
Nu is het wel grappig dat bij de opa's en oma's dit totaal anders is; zelfs de grootouders van mijn partner noem ik 'opa' en 'oma'. Hoe dat dan komt..dat weet ik niet!
Nu is het wel grappig dat bij de opa's en oma's dit totaal anders is; zelfs de grootouders van mijn partner noem ik 'opa' en 'oma'. Hoe dat dan komt..dat weet ik niet!
donderdag 10 oktober 2019 om 13:47
knolselder schreef: ↑10-10-2019 13:40zolang mijn man mij niet aanspreekt met moeder vind ik alles goed
(ook tegen kinderen zegt hij Knolselder, nooit je moeder)
Oh, dat gebeurt hier wel. Vraag maar aan mama (meestal als er nee gezegd moet worden
). Mijn vader overleed zo´n 15 jaar geleden en mijn moeder is hertrouwd. Ik noem mijn stiefvader gewoon bij zijn voornaam. Heb met voorstellen tegen Lon gezegd: Ik denk dat jij wel Opa Voornaam mag zeggen. Wilde niet gewoon opa, want dat waren mijn vader en schoonvader, maar voornaam alleen niets voor een meisje van 5.
Opa Voornaam heeft zelf geen kinderen en moest even een traantje wegpinken, zo gelukkig werd hij daarvan.
Mijn dochter werkt nu regelmatig met mijn man samen, ze loopt stage in hetzelfde bedrijf. Daar is het dan ´de pap´ (dialect). Zij zegt daar pap en thuis papa. Maar ze werken niet direct samen, dat scheelt.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 10 oktober 2019 om 13:52
Hahaha, wat is dat voor raar freudiaans gedoe? Hebben ze furry babies?
donderdag 10 oktober 2019 om 13:58
Ik noem mijn ouders pap en mam of variaties erop. Mijn zus ook maar noemt mijn vader ook vaak bij zijn voornaam. Hij is zo doof dat hij daar soms sneller op reageert. Ik vind dat soms nog steeds raar. Mijn man noemt mijn ouders bij de voornaam.
Mijn schoonouders (of nu alleen nog schoonvader) wilden graag pa en ma genoemd worden maar ik noem ze bij hun voornamen of opa als de kinderen erbij zijn. Vraag maar aan opa ipv vraag maar aan Bert. Mijn zwager wisselt pa en Bert een beetje af. Dat voornaam gebruiken vinden ze op zich ook wel goed, maar pa en ma zouden ze wel beter vinden/ gevonden hebben, meer zoals het hoort ofzo. Maar daar hebben ze wel meer onuitgesproken verwachtingen over. Kerstkaarten worden wel als (o)pa en (o)ma geadresseerd.
En inderdaad is het bij grootouders bij ons ook anders. Wij hebben de normale opa en oma's maar ook de grootouders van mijn zwager noemen we opa en oma. Het grappige is dat zelfs mijn ouders dat doen en die schelen maar 10 jaar. Maar bij ons thuis was dat vroeger heel normaal. Mijn opa stond op een soort marktkraam en als je dan met hem de stad inging zeiden wildvreemden "hoi opa" tegen hem.
Mijn schoonouders (of nu alleen nog schoonvader) wilden graag pa en ma genoemd worden maar ik noem ze bij hun voornamen of opa als de kinderen erbij zijn. Vraag maar aan opa ipv vraag maar aan Bert. Mijn zwager wisselt pa en Bert een beetje af. Dat voornaam gebruiken vinden ze op zich ook wel goed, maar pa en ma zouden ze wel beter vinden/ gevonden hebben, meer zoals het hoort ofzo. Maar daar hebben ze wel meer onuitgesproken verwachtingen over. Kerstkaarten worden wel als (o)pa en (o)ma geadresseerd.
En inderdaad is het bij grootouders bij ons ook anders. Wij hebben de normale opa en oma's maar ook de grootouders van mijn zwager noemen we opa en oma. Het grappige is dat zelfs mijn ouders dat doen en die schelen maar 10 jaar. Maar bij ons thuis was dat vroeger heel normaal. Mijn opa stond op een soort marktkraam en als je dan met hem de stad inging zeiden wildvreemden "hoi opa" tegen hem.
donderdag 10 oktober 2019 om 13:59
Zij is de enige die het recht heeft om jou mama te noemen, maar ik kijk elke keer om als er ‘mamaaaa’ geroepen wordt. Mijn voornaam voelt uiteindelijk toch iets persoonlijker dan.Ceylon schreef: ↑10-10-2019 13:38Ik ben ergens halverwege mijn tienerjaren van mama overgestapt op het iets volwassener mam. Mijn dochter zegt nog steeds mama. Zij is de enige ter wereld die het recht heeft om mij mama te noemen dus dat wil ik graag zo houden.
Mijn schoonmoeder noem ik gewoon bij haar voornaam. Man zegt mam tegen haar en vind bij de mijne mam niet passen maar haar voornaam stiekem ook een beetje lastig, dus hij probeert het te vermijden. Als dat niet lukt, dan de voornaam.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:08
Mijn eigen ouders en schoonouders leven niet meer. Die noemde ik niet bij de voornaam. Gewoon Pa en Ma.
Mijn kinderen noemen ons pap en mam, mijn schoonzoon noemt ons bij de voornaam.
Ik vind pap en mam liever, vertrouwder en intiemer dan de voornaam. Zo noemt iedereen me al
Mijn kinderen nemen een speciale plek in.
Mijn kinderen noemen ons pap en mam, mijn schoonzoon noemt ons bij de voornaam.
Ik vind pap en mam liever, vertrouwder en intiemer dan de voornaam. Zo noemt iedereen me al
Mijn kinderen nemen een speciale plek in.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:11
Haha, ik noem ze ook allebei niks.PoesinBoots schreef: ↑10-10-2019 13:35
Bij schoonvader (oude knorrige man) vermeed ik het. Noemde ik niks
Ik weiger om ze met een vader/moederterm aan te spreken (doet het andere aangetrouwde schoonkind wel) en ik weiger ook om ze met U aan te spreken, al doen hun kinderen dat wel.
Ik zeg gewoon 'wil je nog koffie?' of zo.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:14
Hahahaha ik zei ook alleen pa en ma als ik er echt niet onderuit kon. Ik vermeed het inderdaad zoveel mogelijk.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:17
herfstappeltaart schreef: ↑10-10-2019 14:14Hahahaha ik zei ook alleen pa en ma als ik er echt niet onderuit kon. Ik vermeed het inderdaad zoveel mogelijk.
Mijn schoonvader wilde graag pa genoemd worden. Zijn andere schoonzoons/schoondochters deden dat trouw. Maarja...ik kreeg het mijn mond niet uit. Hij was niet mijn vader.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:17
Mijn oudste sibling is van net na 1980. Maar mijn ouders zijn daar echt te 'ouderwets' voor. Nooit hippies geweest. Ooms en tantes wel, maar alleen degenen met een slechte relatie met hun vader noemen die bij de voornaam, voor zover ik weet.
Maar soort zoekt ongetwijfeld soort
. Zo heb ik amper goede vriendinnen met gescheiden ouders (volgens mij maar 1) en roken ze allemaal niet. Maar ik denk dat het er in dit geval meer om gaat of je ouders zich een beetje hippie gevoeld hebben vroeger (of nu, haha). Mijne niet iig.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:22
Hoe vraagt zo iemand dat dan?
Ik denk dat ik zou gaan lachen als mijn schoonouders zouden vragen of ze met u/pa/ma aangesproken konden worden. Maar ze hebben het nooit gedaan, dus ik kan me er niets bij voorstellen, hoe dat ineens ter sprake komt. Tenzij je altijd Meneer Jansen zei en hij zei "zeg toch Pa".
donderdag 10 oktober 2019 om 14:23
3thee schreef: ↑10-10-2019 14:22Hoe vraagt zo iemand dat dan?
Ik denk dat ik zou gaan lachen als mijn schoonouders zouden vragen of ze met u/pa/ma aangesproken konden worden. Maar ze hebben het nooit gedaan, dus ik kan me er niets bij voorstellen, hoe dat ineens ter sprake komt. Tenzij je altijd Meneer Jansen zei en hij zei "zeg toch Pa".
Nou precies, zo ging het bij mijn schoonouders
. Generatiedingetje.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:32
donderdag 10 oktober 2019 om 14:32
Lief is dat he! Hier ook man van moeder, waarbij ik (toen 23) bij de ontmoeting zei ‘ben jij mijn nieuwe papa?’ IJs gebrokenCeylon schreef: ↑10-10-2019 13:47Mijn vader overleed zo´n 15 jaar geleden en mijn moeder is hertrouwd. Ik noem mijn stiefvader gewoon bij zijn voornaam. Heb met voorstellen tegen Lon gezegd: Ik denk dat jij wel Opa Voornaam mag zeggen. Wilde niet gewoon opa, want dat waren mijn vader en schoonvader, maar voornaam alleen niets voor een meisje van 5.
Opa Voornaam heeft zelf geen kinderen en moest even een traantje wegpinken, zo gelukkig werd hij daarvan.
Nu helemaal trots en ontroerd dat hij zonder eigen kinderen toch kleinkinderen heeft.Voor kinderen is hij opa, ook al zeggen wij opa voornaam. Schoonvader is niet erg betrokken (zacht uitgedrukt) en mijn vader woont niet in Nederland.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
donderdag 10 oktober 2019 om 14:34
IK!!!cranberryjuice schreef: ↑10-10-2019 14:33Wie noemt z’n ouders nou bij de voornaam... vind ik echt niet kunnen.
en nu???
doet jouw mening daar toe? nee toch?
donderdag 10 oktober 2019 om 14:35
cranberryjuice schreef: ↑10-10-2019 14:33Wie noemt z’n ouders nou bij de voornaam... vind ik echt niet kunnen.
Waarom niet? Ik vind het wel kunnen, maar niet gezellig. Ik vind het fijn dat mijn kinderen me mam noemen.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:37
Opvallend, dat mensen die hun eigen-ouders pa&ma noemen, denken dat er iets mis is met de ouderband, als je dat niet op hun manier doet.
In mijn beleving ben je na een tijdje niet langer enkel ouder-kind, maar ook allemaal volwassenen.
Mijn kinderen (oudere pubers) zeggen Mama, maar als ze Lila gaan zeggen, zou ik dat geen moment erg vinden. Zo zeggen hun vrienden ook allemaal Lila, geen Mama-van of Mevrouw
In mijn beleving ben je na een tijdje niet langer enkel ouder-kind, maar ook allemaal volwassenen.
Mijn kinderen (oudere pubers) zeggen Mama, maar als ze Lila gaan zeggen, zou ik dat geen moment erg vinden. Zo zeggen hun vrienden ook allemaal Lila, geen Mama-van of Mevrouw
