Overig
alle pijlers
Wanneer ben je geen meisje meer maar een vrouw?
maandag 22 juni 2009 om 09:42
Nav eerder commentaar op een eerder topic waarin TO aangaf een meisje van 37 te zijn: wanneer ben je geen meisje meer maar een vrouw?
Kijk kan me voorstellen dat ik moeder ben vanaf het moment van de bevalling van mijn zoon, maar wanneer was ik meisje-af? Ik zie wel een 'meiden' van begin 20 die ik een oude kop vind hebben. Andersom heb je 'frisse' (weet geen betere omschrijving) dertigers die nog steeds dat meisjes-achtige hebben. Ik wordt zelf (35) wordt meestal jonger geschat
Jullie mening graag en als je wilt jullie leeftijd erbij. Dit om een beeld te krijgen vanuit welke leeftijd je andere leeftijden bekijkt.
Kijk kan me voorstellen dat ik moeder ben vanaf het moment van de bevalling van mijn zoon, maar wanneer was ik meisje-af? Ik zie wel een 'meiden' van begin 20 die ik een oude kop vind hebben. Andersom heb je 'frisse' (weet geen betere omschrijving) dertigers die nog steeds dat meisjes-achtige hebben. Ik wordt zelf (35) wordt meestal jonger geschat
Jullie mening graag en als je wilt jullie leeftijd erbij. Dit om een beeld te krijgen vanuit welke leeftijd je andere leeftijden bekijkt.
maandag 22 juni 2009 om 09:48
ik ben 33 en heb een zoon van bijna 8.
als ik met mijn kind bezig ben, voel ik me moeder en ook eigenlijk meer ''vrouw'.
ben ik alleen voel ik me vaak nog een meisje... misschien ook omdat ik daar nog mee weg kom.
maar eigenlijk is het ook een stempel dat een ander je geeft vind ik, het maakt me niet uit of een ander me een meisje of een vrouw vindt, hoewel ik zelf wel soms probeer me bewust volwassen en als een ''vrouw'' te gedragen als ik bijvoorbeeld bloed geprikt krijg, eigenlijk ben ik daar heel bang voor maar ik doe dan alsof het me makkelijk afgaat.
als ik met mijn kind bezig ben, voel ik me moeder en ook eigenlijk meer ''vrouw'.
ben ik alleen voel ik me vaak nog een meisje... misschien ook omdat ik daar nog mee weg kom.
maar eigenlijk is het ook een stempel dat een ander je geeft vind ik, het maakt me niet uit of een ander me een meisje of een vrouw vindt, hoewel ik zelf wel soms probeer me bewust volwassen en als een ''vrouw'' te gedragen als ik bijvoorbeeld bloed geprikt krijg, eigenlijk ben ik daar heel bang voor maar ik doe dan alsof het me makkelijk afgaat.
maandag 22 juni 2009 om 09:49
ik denk dat dit voor iedereen verschilt.
ik ben bijna 30, voel me vaak 20 maar soms ook 50.
ik ben wat jij omschrijft als een frisse dertiger, word vaak onder de 25 geschat en sta er zelf van te kijken als mensen mij mevrouw noemen.
ik voel mij dus nog steeds een meisje, maar dan wel een meisje met 2 kinderen, alleen als het er echt op aankomt ben ik een mevrouw ( schoolgesprek, sollicitatie en meer van dat formeele gedoe, haha!)
ik ben bijna 30, voel me vaak 20 maar soms ook 50.
ik ben wat jij omschrijft als een frisse dertiger, word vaak onder de 25 geschat en sta er zelf van te kijken als mensen mij mevrouw noemen.
ik voel mij dus nog steeds een meisje, maar dan wel een meisje met 2 kinderen, alleen als het er echt op aankomt ben ik een mevrouw ( schoolgesprek, sollicitatie en meer van dat formeele gedoe, haha!)
maandag 22 juni 2009 om 09:50
Als je puur naar leeftijd kijkt, vind ik de grens bij pakweg 27 jaar zitten. Maar inderdaad, uitstraling heeft er ook heel veel mee te maken.
Een op haar 22ste al totaal gesettled persoon, helemaal ingedut, uitgedost in een bruine coltrui en compleet met korte & rode huisvrouwencoupe (en van plan tot haar dood zo te blijven), kan ik nauwelijks een 'meisje' noemen.
Ik ken er een paar van mijn leeftijd (28) die jaren terug al zo waren. Met zo'n stereotype eo-jongerendag-uitstraling. Ik kan er de vinger niet helemaal op leggen maar je snapt vast wel wat voor typetje ik bedoel.
Een op haar 22ste al totaal gesettled persoon, helemaal ingedut, uitgedost in een bruine coltrui en compleet met korte & rode huisvrouwencoupe (en van plan tot haar dood zo te blijven), kan ik nauwelijks een 'meisje' noemen.
Ik ken er een paar van mijn leeftijd (28) die jaren terug al zo waren. Met zo'n stereotype eo-jongerendag-uitstraling. Ik kan er de vinger niet helemaal op leggen maar je snapt vast wel wat voor typetje ik bedoel.
maandag 22 juni 2009 om 09:51
Als ik kijk naar een getal, dan vind ik iemand vanaf 30 jaar, een vrouw.
Maar sommige meiden van in de 20, zien er ouder uit, zijn heel volwassen, zwaar op de hand en als ze dan ook moeder zijn (van meerdere kinderen, dan vind ik haar ook een vrouw.
Als ik in de VS ben zie ik hordes dergelijke vrouwen - dan schat ik ze makkelijk 30+ en blijken ze 10 jaar jonger te zijn.
Ik begon mezelf als 'vrouw' te zien en als meisje-af, toen ik wat serieuzer werd. Dat was op m'n 28ste. Relatie van 4 jaar achter de rug, gekwetst, net afgestudeerd, serieuze baan op 't pad gekomen, zelf volledig verantwoordelijk voor de maandelijkse rekeningen, kon niet meer wild enthousiast worden van stappen, feestjes en flirts. En ik werd door steeds meer jongere mensen (<25), aangesproken met U en mevrouw
Het onbevangen gevoel was weg en daarmee deed ik mijn intrede in het vrouw-zijn
Maar sommige meiden van in de 20, zien er ouder uit, zijn heel volwassen, zwaar op de hand en als ze dan ook moeder zijn (van meerdere kinderen, dan vind ik haar ook een vrouw.
Als ik in de VS ben zie ik hordes dergelijke vrouwen - dan schat ik ze makkelijk 30+ en blijken ze 10 jaar jonger te zijn.
Ik begon mezelf als 'vrouw' te zien en als meisje-af, toen ik wat serieuzer werd. Dat was op m'n 28ste. Relatie van 4 jaar achter de rug, gekwetst, net afgestudeerd, serieuze baan op 't pad gekomen, zelf volledig verantwoordelijk voor de maandelijkse rekeningen, kon niet meer wild enthousiast worden van stappen, feestjes en flirts. En ik werd door steeds meer jongere mensen (<25), aangesproken met U en mevrouw
Het onbevangen gevoel was weg en daarmee deed ik mijn intrede in het vrouw-zijn
maandag 22 juni 2009 om 09:54
Voor mij: als je klaar bent met studeren.
Ik ben 24 en voor mij was dat echt een omslagpunt, nu moet ik het zelf waar gaan maken, heb ik een 'grote mensen baan' waar ik niets meer of minder ben (geen stagiaire bv.) dan collega's van in de dertig of veertig, woon ik op mezelf, moet ik de eindjes aan elkaar zien te knopen, enzovoort.
Ik snap dat er ook mensen van mijn leeftijd zijn die daar nog helemaal niet mee bezig zijn, alleen met lol maken, nog thuis wonen, weet ik veel, geen verantwoordelijkheden, maar toch vind ik het vanaf een bepaalde leeftijd een beetje sneu worden om jezelf als 'meisje' te zien. Zéker alle vrouwen van boven de dertig, maar ook als je achterin de twintig bent, hoe kom je erbij, je bent gewoon een volwassen vrouw.
Grappig genoeg lijken je eigen vrienden niet oud te worden, mijn moeder is ruim in de vijftig en het ontglipt haar weleens dat ze over één van haar vrienden zegt 'ja dat is zo'n droge jongen'
Dat snap ik wel. Maar ik zou mezelf niet zo gauw aanduiden met meisje.
Ik ben 24 en voor mij was dat echt een omslagpunt, nu moet ik het zelf waar gaan maken, heb ik een 'grote mensen baan' waar ik niets meer of minder ben (geen stagiaire bv.) dan collega's van in de dertig of veertig, woon ik op mezelf, moet ik de eindjes aan elkaar zien te knopen, enzovoort.
Ik snap dat er ook mensen van mijn leeftijd zijn die daar nog helemaal niet mee bezig zijn, alleen met lol maken, nog thuis wonen, weet ik veel, geen verantwoordelijkheden, maar toch vind ik het vanaf een bepaalde leeftijd een beetje sneu worden om jezelf als 'meisje' te zien. Zéker alle vrouwen van boven de dertig, maar ook als je achterin de twintig bent, hoe kom je erbij, je bent gewoon een volwassen vrouw.
Grappig genoeg lijken je eigen vrienden niet oud te worden, mijn moeder is ruim in de vijftig en het ontglipt haar weleens dat ze over één van haar vrienden zegt 'ja dat is zo'n droge jongen'
Dat snap ik wel. Maar ik zou mezelf niet zo gauw aanduiden met meisje.
maandag 22 juni 2009 om 09:55
maandag 22 juni 2009 om 09:56
mijn oma is nu 95 en ze is altijd een meisje gebleven in haar gedrag, erger dan ik als ik me meisjesachtig gedraag ook.
het past bij haar, het komt niet eens zo raar over maar ik denk dat je je nu niet meer kunt permitteren als vrouw zolang alleen meisje te blijven. misschien ook beter, wie weet...
maar ben soms wel stiekem jaloers op haar hoor, zij ook op haar kleindochters trouwens, wij hebben wel diploma's en dergelijke gehaald, dat was haar niet gegund...
het past bij haar, het komt niet eens zo raar over maar ik denk dat je je nu niet meer kunt permitteren als vrouw zolang alleen meisje te blijven. misschien ook beter, wie weet...
maar ben soms wel stiekem jaloers op haar hoor, zij ook op haar kleindochters trouwens, wij hebben wel diploma's en dergelijke gehaald, dat was haar niet gegund...
maandag 22 juni 2009 om 09:56
Ik weet nog dat ik erg moest slikken de eerste keer dat iemand mij mevrouw noemde (ergens eind 20 denk ik). Ik stond in de rij voor het toilet in de kroeg toen zo'n 18 jarige aan mij vroeg 'staat u ook in de rij mevrouw?'
Ik kan je zeggen..mijn avond was grondig verpest
Nu, eind 30 ben ik gewoon een vrouw. Geen twijfel meer over mogelijk. Behalve voor een eventuele vriend/partner. Voor hem ben en blijf ik graag zijn/een meisje
Ik kan je zeggen..mijn avond was grondig verpest
Nu, eind 30 ben ik gewoon een vrouw. Geen twijfel meer over mogelijk. Behalve voor een eventuele vriend/partner. Voor hem ben en blijf ik graag zijn/een meisje
maandag 22 juni 2009 om 09:57
quote:v1981 schreef op 22 juni 2009 @ 09:50:
Een op haar 22ste al totaal gesettled persoon, helemaal ingedut, uitgedost in een bruine coltrui en compleet met korte & rode huisvrouwencoupe (en van plan tot haar dood zo te blijven), kan ik nauwelijks een 'meisje' noemen.
Uistraling heeft er voor mij dan weer helemaal niets mee te maken!
Iemand van vijfendertig met gympies en staartjes en vriendinnetjes noem ik toch ook écht geen meisje hoor. Hoezeer het er ook van af straalt dat ze dat graag wil.
Ik zit er trouwens helemaal niet mee als ik mevrouw of u wordt genoemd, waarom zou ik niet zo worden genoemd, ik ben verdorie toch meerderjarig?! Zelfs professors op de uni noemden hun studenten regelmatig u, ik voel me daar helemaal niet ongemakkelijk bij.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik er ouwelijk uitzie, mijn gezicht is vrij jong, ik heb haren tot halverwege mijn rug, draag minirokjes enzovoort.
Een op haar 22ste al totaal gesettled persoon, helemaal ingedut, uitgedost in een bruine coltrui en compleet met korte & rode huisvrouwencoupe (en van plan tot haar dood zo te blijven), kan ik nauwelijks een 'meisje' noemen.
Uistraling heeft er voor mij dan weer helemaal niets mee te maken!
Iemand van vijfendertig met gympies en staartjes en vriendinnetjes noem ik toch ook écht geen meisje hoor. Hoezeer het er ook van af straalt dat ze dat graag wil.
Ik zit er trouwens helemaal niet mee als ik mevrouw of u wordt genoemd, waarom zou ik niet zo worden genoemd, ik ben verdorie toch meerderjarig?! Zelfs professors op de uni noemden hun studenten regelmatig u, ik voel me daar helemaal niet ongemakkelijk bij.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik er ouwelijk uitzie, mijn gezicht is vrij jong, ik heb haren tot halverwege mijn rug, draag minirokjes enzovoort.
maandag 22 juni 2009 om 09:57
Ik heb nog een vrije jonge uitstraling vlg mij. Mensen zijn iig nog steeds in shock als ze horen dat ik een kind van 6 heb
Toch voel ik me echt geen meisje meer. Al sinds begin 20 niet meer ofzo.
Toch voel ik me pas sinds een jaar of 2 vrouw.
Nu ernstige identiteitscrisis, want wat heb ik me dan in die tussenliggende jaren gevoeld
Toch voel ik me echt geen meisje meer. Al sinds begin 20 niet meer ofzo.
Toch voel ik me pas sinds een jaar of 2 vrouw.
Nu ernstige identiteitscrisis, want wat heb ik me dan in die tussenliggende jaren gevoeld
maandag 22 juni 2009 om 09:58
quote:Margaretha2 schreef op 22 juni 2009 @ 09:57:
[...]
Uistraling heeft er voor mij dan weer helemaal niets mee te maken!
Iemand van vijfendertig met gympies en staartjes en vriendinnetjes noem ik toch ook écht geen meisje hoor. Hoezeer het er ook van af straalt dat ze dat graag wil.
Ik zit er trouwens helemaal niet mee als ik mevrouw of u wordt genoemd, waarom zou ik niet zo worden genoemd, ik ben verdorie toch meerderjarig?! Zelfs professors op de uni noemden hun studenten regelmatig u, ik voel me daar helemaal niet ongemakkelijk bij.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik er ouwelijk uitzie, mijn gezicht is vrij jong, ik heb haren tot halverwege mijn rug, draag minirokjes enzovoort.Ik noem mijn studenten ook u. Maar dat heeft dus meer met professionele setting te maken dan leeftijd.
[...]
Uistraling heeft er voor mij dan weer helemaal niets mee te maken!
Iemand van vijfendertig met gympies en staartjes en vriendinnetjes noem ik toch ook écht geen meisje hoor. Hoezeer het er ook van af straalt dat ze dat graag wil.
Ik zit er trouwens helemaal niet mee als ik mevrouw of u wordt genoemd, waarom zou ik niet zo worden genoemd, ik ben verdorie toch meerderjarig?! Zelfs professors op de uni noemden hun studenten regelmatig u, ik voel me daar helemaal niet ongemakkelijk bij.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik er ouwelijk uitzie, mijn gezicht is vrij jong, ik heb haren tot halverwege mijn rug, draag minirokjes enzovoort.Ik noem mijn studenten ook u. Maar dat heeft dus meer met professionele setting te maken dan leeftijd.
maandag 22 juni 2009 om 09:59
ik snap de mensen ook wel die momenten noemen waarop ze zich vrouw gingen voelen.
het scheelt ook dat ik mezelf niet als meisje en ook niet als vrouw aanduid, laat iedereen zelf beslissen, pas hooguit mijn gedrag aan aan de situatie.
meisje modus is wel relaxter trouwens, zit ik wel natuurlijker in.
het scheelt ook dat ik mezelf niet als meisje en ook niet als vrouw aanduid, laat iedereen zelf beslissen, pas hooguit mijn gedrag aan aan de situatie.
meisje modus is wel relaxter trouwens, zit ik wel natuurlijker in.
maandag 22 juni 2009 om 09:59
Stiekem vind ik er iets denigrerends inzitten, ik heb ook in de zorg gewerkt en daar was ik ook altijd dat meisje dat daar werkt, maar ik weet zeker dat de huisarts zo niet genoemd werd.
Ik zit er niet zo mee, en ik denk ook dat mensen het niet bewust doen, maar iemand die bij je komt poetsen is en blijft dat meisje tot je er niet meer omheen kan dat ze een (oudere) vrouw is, terwijl je advocaat of dokter meteen al een (me)vrouw is, ook als ze nog in de twintig is.
Ik zit er niet zo mee, en ik denk ook dat mensen het niet bewust doen, maar iemand die bij je komt poetsen is en blijft dat meisje tot je er niet meer omheen kan dat ze een (oudere) vrouw is, terwijl je advocaat of dokter meteen al een (me)vrouw is, ook als ze nog in de twintig is.
maandag 22 juni 2009 om 10:02
Zwieber, als je op een middelbare school les zou geven zou je je studenten geen u noemen denk ik. Het heeft volgens mij gewoon te maken met meerderjarig zijn. Daarom zit ik er ook niet mee als ik u word genoemd, ik ben al jaren meerderjarig en vind het gewoon een beleefdheidsvorm.
Ik kan het zelfs wel onbeschoft vinden als ik bijvoorbeeld met een kapot kledingstuk terugkom naar de winkel en de kassajuf, die dan ongeveer mijn leeftijd heeft, begint te knauwen van 'jij' en 'jouw' .
Ik zie niet in waarom je nooit volwassen zou willen worden, wat is daar mis mee?
Wat ik trouwens tenenkrommend vind, is als mensen van boven de 25 zeggen over kinderen krijgen dat ze dat niet willen want 'ze zijn zelf nog een kind' of 'ze kunnen nog niet eens voor zichzelf zorgen'.
Ik kan het zelfs wel onbeschoft vinden als ik bijvoorbeeld met een kapot kledingstuk terugkom naar de winkel en de kassajuf, die dan ongeveer mijn leeftijd heeft, begint te knauwen van 'jij' en 'jouw' .
Ik zie niet in waarom je nooit volwassen zou willen worden, wat is daar mis mee?
Wat ik trouwens tenenkrommend vind, is als mensen van boven de 25 zeggen over kinderen krijgen dat ze dat niet willen want 'ze zijn zelf nog een kind' of 'ze kunnen nog niet eens voor zichzelf zorgen'.
maandag 22 juni 2009 om 10:06
Daar heeft Britney Spears een heel treffend lied over gezongen Ivy Rosa
Ik vind mezelf (26) geen meisje meer, maar een jonge vrouw. Alhoewel ik eigenlijk best meisjesachtig ben, doe ik toch verwoede pogingen volwassen te zijn. Met een koophuis en eigen bedrijfje wordt het ook wel tijd.
Ik vind mezelf (26) geen meisje meer, maar een jonge vrouw. Alhoewel ik eigenlijk best meisjesachtig ben, doe ik toch verwoede pogingen volwassen te zijn. Met een koophuis en eigen bedrijfje wordt het ook wel tijd.
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
