Wanneer ben je geen meisje meer maar een vrouw?

22-06-2009 09:42 335 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nav eerder commentaar op een eerder topic waarin TO aangaf een meisje van 37 te zijn: wanneer ben je geen meisje meer maar een vrouw?



Kijk kan me voorstellen dat ik moeder ben vanaf het moment van de bevalling van mijn zoon, maar wanneer was ik meisje-af? Ik zie wel een 'meiden' van begin 20 die ik een oude kop vind hebben. Andersom heb je 'frisse' (weet geen betere omschrijving) dertigers die nog steeds dat meisjes-achtige hebben. Ik wordt zelf (35) wordt meestal jonger geschat :-)



Jullie mening graag en als je wilt jullie leeftijd erbij. Dit om een beeld te krijgen vanuit welke leeftijd je andere leeftijden bekijkt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Chipper schreef op 22 juni 2009 @ 10:35:

ik vind dat je vanaf je 30 ste geen meisje meer bent.



Ik ben zelf 27 en voel me niet een meisje, maar mensen noemen mij altijd meisje omdat ik er veel jonger uit zie :-)Ik denk dat ik onbewust ook de grens zo op de 30 zet voor dames. Voor jongens/mannen gek genoeg weer niet. Die ligt mijns inziens ietsjes hoger.
Alle reacties Link kopieren
ik denk dat een man bepaalde verantwoordelijkheden neemt, zeg maar, zo zie ik het toch.

de grens ligt bij werken/op je zelf wonen/voor jezelf kunnen zorgen, dat soort dingen.

maar jongensachtigheid kan wel aantrekkelijk zijn bij een man, dat wel weer, als hij ook meer te bieden heeft...

gezapigheid is ook niet sexy toch ?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 28 maar zie er (veel) jonger uit. Voel me een meisje, maar niet meer zo'n bakvis met vlechtjes. Misschien een jonge vrouw? Vroeger vond ik het irritant als mensen het over mij hadden als een vrouw, maar ja, als je docent bent dan went het snel als ze mevrouw tegen je zeggen

Vriendinnen vind ik nog steeds meisjes, en mijn over mijn vrienden praat ik ook als 'jongens'. Geen idee wanneer dat eens over gaat. Raar hoor eigenlijk.

Mensen die ik niet ken zijn dan wel weer veel sneller vrouwen en mannen.
Alle reacties Link kopieren
@zwieber Ik denk dat het hetzelfde is voor hen. Mijn vriend wordt veel jonger geschat op zijn uiterlijk, maar als hij zijn mond open doet op zijn werk is het toch echt een man/meneer. Bij mij thuis is hij wel eens een irritante doch humoristische puber
quote:princessetamtam schreef op 22 juni 2009 @ 10:33:

[...]



ik ben moeder geworden maar ik ben van binnen hetzelfde gebleven.

maar op momenten dat ik me druk maak om zoon is het meisje in me ver te zoeken, dat wel. maar dat is ze als ik ergens zou solliciteren ook, staat los van het moederschap eigenlijk.



Ik geloof het... daarom schreef ik al: denk ik...

Ik weet niet hoe ik me zal gaan voelen als ik moeder ben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 22 juni 2009 @ 10:35:

Even een vraag tussendoor om de discussie iets te verdiepen: gelden er in jullie visie andere normen voor de grens jongen/man?



Nee.

Al ken ik wel weer mensen die types als Kluun of Matthijs van Nieuwkerk 'jongens' noemen.

Yaikserdeyaiks!!!!



Mijn eigen vriend is net 27 geworden en het is gewoon een man (en hij werkt op het moment in de horeca, moet nog jaren studeren enzovoort dus daar heeft het voor mij niet mee te maken). Mijn broertjes van 21 en 23 zijn voor mij jongemannen, wonen allebei op kamers, studeren nog.



Wat ik ook al tenenkrommend vind is sommige verhalen die ik hoor van vrouwen die zich in de liefde als 16-jarige doosjes gedragen: achter een vent aanlopen, je laten schofferen, enzovoort. Dan hoop ik toch dat als ik 30 ben ik me zo echt niet meer laat behandelen hoor. En dat hangt voor mij heel erg samen met vrouw-zijn, je bent nu volwassen en (dus) wil ik ook volwassen relaties, geen pubergedoe meer voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Zwieber, waarom hoop jij nou echt nooit volwassen te worden?

Wat houdt volwassen zijn dan in voor jou?

Ik begrijp dat namelijk niet.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik net verkering kreeg met mijn vriend noemde ik hem trouwens 'mijn vriendje', ik was toen 18 en hij 20. Nu vind ik dat te stom klinken, dus zeg ik mijn vriend, en eerlijk gezegd kan ik niet wachten tot ik het formeel kan maken: mijn man of mijn echtgenoot
Alle reacties Link kopieren
quote:misschicken schreef op 22 juni 2009 @ 10:23:

Ik ben 40 maar ik kijk nog steeds achterom als ze mevrouw zeggen, en ik zeg ook altijd heel snel dat ik graag gejijt en gejouwd word.



Maar een meisje? Nee dat zeker ook niet.Treffend gezegd, precies mijn mening.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Alle reacties Link kopieren
quote:Margaretha2 schreef op 22 juni 2009 @ 10:47:

Toen ik net verkering kreeg met mijn vriend noemde ik hem trouwens 'mijn vriendje', ik was toen 18 en hij 20. Nu vind ik dat te stom klinken, dus zeg ik mijn vriend, en eerlijk gezegd kan ik niet wachten tot ik het formeel kan maken: mijn man of mijn echtgenoot De eerste keer dat ik 'mijn man' zei vond ik het maar raar klinken. Net of het niet over mij ging ofzo. Hmz.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
Alle reacties Link kopieren
quote:Margaretha2 schreef op 22 juni 2009 @ 10:46:

Zwieber, waarom hoop jij nou echt nooit volwassen te worden?

Wat houdt volwassen zijn dan in voor jou?

Ik begrijp dat namelijk niet.Ik associeer volwassenheid (en dat gaat dus echt alleen om mijn eigen associaties) met sleur, saaiheid, niks spontaan meer doen, zekerheid, voorspelbaarheid, opgaan in de massa, niet een verschil maken, gewoon zijn, alle dromen opgeven etc. Daarom wil ik nooit volwassen worden. Waarom heb ik deze associaties? Ik denk omdat het is wat ik gewoon om mij heen zie. En ik weiger gewoon systematisch een muts in een rijtjeshuis te worden zoals zovelen er al zijn. Dit is echt iets wat in mijn hoofd zit hoor. Wat is dan jouw beeld van volwassenheid?
Alle reacties Link kopieren
Haha ja dat kan ik me wel voorstellen en dat zal het voor mij ook wel zijn (we hebben overigens geen trouwplannen hoor), maar op een gegeven moment dekt 'vriendje' gewoon de lading niet meer.

Ik vind in principe 'partner' een vrij stom woord, maar mensen die al 20 jaar samenzijn, daarvan zeg ik het wel, want 'vriend' of 'vriendin' impliceert voor mij iets minder serieus.

Overigens woon ik in Spanje en men zegt hier al heel vaak over mijn vriend mijn 'marido' (man) omdat we gewoon een lange serieuze relatie hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Margaretha2 schreef op 22 juni 2009 @ 10:42:

[...]





Nee.

Al ken ik wel weer mensen die types als Kluun of Matthijs van Nieuwkerk 'jongens' noemen.

Yaikserdeyaiks!!!!

Brrrrr. Ik moet gelijk denken bij deze beschrijving aan de oudere jongere van Kooten en de Bie met de stichting Moorkop. More in de kop.
Alle reacties Link kopieren
quote:Margaretha2 schreef op 22 juni 2009 @ 10:46:

Zwieber, waarom hoop jij nou echt nooit volwassen te worden?

Wat houdt volwassen zijn dan in voor jou?

Ik begrijp dat namelijk niet.Daar ben ik ook nieuwsgierig naar.
Alle reacties Link kopieren
ik moet ook echt zeggen dat ik momenten gekend heb in het leven dat mensen me zelfs een oude vrouw hadden mogen vinden en ik had er geen enkel probleem mee gehad...

zoon is aan de dood ontsnapt met sepsis, heb 3 dagen amper geslapen, 1 week op een ziekenhuisafdeling gezeten met hem. dan zijn dit soort kwesties als vrouw-meisje echt het laatste waar je aan denkt...

maar toch het leven wordt dan weer normaler en dan ben je er toch weer mee bezig, dat is wel apart...
Alle reacties Link kopieren
Naar mijn idee is volwassen zijn niet zoveel meer dan de verantwoordelijkheid nemen voor je keuzes en beslissingen.
Ik denk dat je meisje-af bent vanaf het moment dat andere mensen je mevrouw gaan noemen.

Maar volwassen worden zal ik wel nooit
quote:Zwieber schreef op 22 juni 2009 @ 10:52:

Wat is dan jouw beeld van volwassenheid?Zijn wie je bent, leven volgens jouw eigen normen en waarden, verantwoording dragen voor de keuzes die je maakt en het leven dat je leeft.
Alle reacties Link kopieren
quote:Omen schreef op 22 juni 2009 @ 10:56:

Naar mijn idee is volwassen zijn niet zoveel meer dan de verantwoordelijkheid nemen voor je keuzes en beslissingen.Maar moeten het dan ook altijd verantwoordelijke keuzes zijn?
Alle reacties Link kopieren
Ik werd voor mijn gevoel pas echt vrouw toen ik moeder werd. Daarvoor nam ik het niet altijd zo nauw met mijn verantwoordelijkheden. Ik werd ook altijd veel jonger geschat dan ik ben, dat heb ik als kind al gehad, en ik ben zelfs een keer op het MBO op advies blijven zitten, omdat ik zo'n huppeltje nog was, en stage moest gaan lopen.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
quote:IvyRosa schreef op 22 juni 2009 @ 10:57:

[...]



Zijn wie je bent, leven volgens jouw eigen normen en waarden, verantwoording dragen voor de keuzes die je maakt en het leven dat je leeft.Zou je dan niet de grens kunnen leggen bij het moment dat iemand zelfstandig gaat wonen/ het huis uitgaat? Volgens deze beschrijving dan, tenminste.
In mijn kindvrije vriendengroepje hebben we het gewoon over de meiden en de jongens terwijl de jongste de 30 al gepasseerd is. Vind de termen vrouwen/mannen vaak zo ouwelijk staan en past meer bij mensen die kinderen hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 22 juni 2009 @ 10:58:

[...]



Maar moeten het dan ook altijd verantwoordelijke keuzes zijn?Of iets al of niet een verantwoordelijke keuze is, is subjectief. Het gaat er wat mij betreft meer om dat iemand welke keuze dan ook kan maken, maar dat ik het volwassen vind wanneer iemand in welke keuze dan ook wel zelf de verantwoordelijkheid neemt en draagt voor die zelfgemaakte keuze.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 22 juni 2009 @ 11:00:

In mijn kindvrije vriendengroepje hebben we het gewoon over de meiden en de jongens terwijl de jongste de 30 al gepasseerd is. Vind de termen vrouwen/mannen vaak zo ouwelijk staan en past meer bij mensen die kinderen hebben.Eens maar ik vind het losstaan van al dan niet kinderen hebben. Je krijgt er een hoop verantwoordelijkheid bij met een kind maar dat maakt je niet opeens volwassen.
Alle reacties Link kopieren
Een tijdje geleden werd ik op het station aangesproken door een jong stelletje, ik denk dat ze een jaar of 16 waren. Ik had het eerst niet door, omdat ik bij 'Mevrouw' niet meteen doorhad dat ze mij bedoelden. Ik heb eerst nog even om me heen gekeken, maar er stond echt niemand anders.



Toen had ik wel door dat ik toch echt een vrouw was. Ik hou het vooralsnog wel op jonge vrouw. Om de schade nog enigszins te beperken
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven