Overig
alle pijlers
Wanneer schaamde je je voor je ouders?
zaterdag 2 november 2019 om 18:14
zaterdag 2 november 2019 om 19:29
Mijn moeder is ook bijzonder. Ik kan heel veel voorbeelden opnoemen dat ik mij schaamde. Zoals het moment dat ze in mijn puberteit aan vriendinnen ging vertellen wat ik over hen in mijn dagboek had geschreven. Het moment dat ze ruzie had met mijn lerares op de basisschool en dat kwam 'uitvechten' onder schooltijd inclusief bijbehorende scheldwoorden. Het moment dat ze mijn docenten belden om te zeggen dat ik echt een twee verdiende omdat ik mijn best toch niet deed op school. Al die keren dat ze ouders van vriendinnen belden om ze te waarschuwen voor mijn gedrag en de invloed op hun kinderen. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Wij hebben geen goede band en het contact heb ik verbroken. Jammer dat zij dat niet wil of kan accepteren.
zaterdag 2 november 2019 om 19:30
zaterdag 2 november 2019 om 19:31
Ik schaam me altijd een beetje(veel minder als vroeger) als mijn moeder luidkeels haar mening uit over mensen die bv 3 meter van je vandaan lopen. Ik heb dan altijd zoiets van, mam er zijn zat mensen die dat kunnen horen hoor. En dan zegt ze altijd 'welnee niet iedereen heeft hondenoren net als jij'.
En ik denk dan op mijn beurt 'Niet iedereen is halfdoof net als jij'.
Ook deed mijn moeder wel een van die dingen als luid in het bos roepen of zeggen dat ze moest 'piesen', gewoon zonder gene tussen de autodeuren ging zitten plassen terwijl ze erg in zicht zat. Zulk soort dingen. Roept ze altijd 'ze kennen ons hier toch niet'. Tja,
En ik denk dan op mijn beurt 'Niet iedereen is halfdoof net als jij'.
Ook deed mijn moeder wel een van die dingen als luid in het bos roepen of zeggen dat ze moest 'piesen', gewoon zonder gene tussen de autodeuren ging zitten plassen terwijl ze erg in zicht zat. Zulk soort dingen. Roept ze altijd 'ze kennen ons hier toch niet'. Tja,
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 2 november 2019 om 19:32
Wow.Rozentuin234 schreef: ↑02-11-2019 19:29Mijn moeder is ook bijzonder. Ik kan heel veel voorbeelden opnoemen dat ik mij schaamde. Zoals het moment dat ze in mijn puberteit aan vriendinnen ging vertellen wat ik over hen in mijn dagboek had geschreven. Het moment dat ze ruzie had met mijn lerares op de basisschool en dat kwam 'uitvechten' onder schooltijd inclusief bijbehorende scheldwoorden. Het moment dat ze mijn docenten belden om te zeggen dat ik echt een twee verdiende omdat ik mijn best toch niet deed op school. Al die keren dat ze ouders van vriendinnen belden om ze te waarschuwen voor mijn gedrag en de invloed op hun kinderen. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Wij hebben geen goede band en het contact heb ik verbroken. Jammer dat zij dat niet wil of kan accepteren.
zaterdag 2 november 2019 om 19:34
"Gelukkig" ben ik in deze niet alleen geweest. Dat is eigenlijk erg verdrietig maar tegelijkertijd prettig dat ik "brusjes" heb waar ik dit mee kan delen. Het is nog altijd een giga open wond. Ik probeer het nu ik volwassen ben anders te doen (wellicht compenseer ik daarin teveel met mijn kind dat kan goed) en nee het klinkt heel erg maar als mijn ouders er niet meer zouden zijn zou dat voor mij een hoop ellende en overlast schelen, dus helaas kan ik die mening niet met sommige van jullie delen. Ik wens ze niet dood, maar ik moet ze nog vaak helpen of hun ellende oplossen en nee eigenlijk heb je daar geen zin in als je alleen maar met verdriet terugkijkt op je jeugd.
zaterdag 2 november 2019 om 19:35
Ook dat is zware kindermishandeling, ook al is het niet lichamelijk.Rozentuin234 schreef: ↑02-11-2019 19:29Mijn moeder is ook bijzonder. Ik kan heel veel voorbeelden opnoemen dat ik mij schaamde. Zoals het moment dat ze in mijn puberteit aan vriendinnen ging vertellen wat ik over hen in mijn dagboek had geschreven. Het moment dat ze ruzie had met mijn lerares op de basisschool en dat kwam 'uitvechten' onder schooltijd inclusief bijbehorende scheldwoorden. Het moment dat ze mijn docenten belden om te zeggen dat ik echt een twee verdiende omdat ik mijn best toch niet deed op school. Al die keren dat ze ouders van vriendinnen belden om ze te waarschuwen voor mijn gedrag en de invloed op hun kinderen. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Wij hebben geen goede band en het contact heb ik verbroken. Jammer dat zij dat niet wil of kan accepteren.
zaterdag 2 november 2019 om 19:37
zaterdag 2 november 2019 om 19:39
Ik denk het wel, maar wat precies daar gaan we nooit achterkomen.herfstappeltaart schreef: ↑02-11-2019 19:16@Marlouse: wat vreselijk......Had je moeder een stoornis?
Ik kan net als sommige anderen hier ook een boekwerk schrijven over die rotjeugd. Gelukkig heb ik veel hulp gekregen om het te verwerken.
Ik lees hier trouwens ook hele leuke verhalen
Ik denk dat als mijn zoontje wat ouder is, ik een paar van die hilarische verhalen zelf in de praktijk ga brengen
zaterdag 2 november 2019 om 19:40
Marlouse schreef: ↑02-11-2019 19:39Ik denk het wel, maar wat precies daar gaan we nooit achterkomen.
Ik kan net als sommige anderen hier ook een boekwerk schrijven over die rotjeugd. Gelukkig heb ik veel hulp gekregen om het te verwerken.
Ik lees hier trouwens ook hele leuke verhalen
Ik denk dat als mijn zoontje wat ouder is, ik een paar van die hilarische verhalen zelf in de praktijk ga brengen
Gelijk heb je! Gewoon leuke en lieve herinneringen zelf gaan maken!
zaterdag 2 november 2019 om 19:40
Exact wat de moeder van Kokahu deed kwam ook in eerste in me naar boven. Heerlijk herkenbaar omschreven.
En als tweede het eeuwig over haarzelf hebben. Dat zodra iemand iets tegen haar zegt over zichzelf urrghh..
Ma "Hoe is heeet met jou en janine?"
Bekende man: "we zijn gescheiden helaas"
Ma "Oooh, ik kende ook ooit een stel dat was gescheiden dat waren mijn buren toen ik zus en zo en daar woonde en die vrouw maakte altijd zulke leuke bloemstukjes, maar ja hij had echt zo'n stomme auto waarvan je denkt "is het nog 1980, ga met je tijd mee joh!" Niet om aaaaan te zien! In ieder geval; daarna ben ik verhuisd want.. blablablabla
Echt TOP luisterskills ma.
En als tweede het eeuwig over haarzelf hebben. Dat zodra iemand iets tegen haar zegt over zichzelf urrghh..
Ma "Hoe is heeet met jou en janine?"
Bekende man: "we zijn gescheiden helaas"
Ma "Oooh, ik kende ook ooit een stel dat was gescheiden dat waren mijn buren toen ik zus en zo en daar woonde en die vrouw maakte altijd zulke leuke bloemstukjes, maar ja hij had echt zo'n stomme auto waarvan je denkt "is het nog 1980, ga met je tijd mee joh!" Niet om aaaaan te zien! In ieder geval; daarna ben ik verhuisd want.. blablablabla
Echt TOP luisterskills ma.
zaterdag 2 november 2019 om 19:42
Ik begrijp je maar al te goed, heb ook het besef gehad dat ik alleen maar van mijn ouders heb geleerd hoe het niet moet en daar heb ik naar gehandeld, vooral ook in de opvoeding van mijn zoon, dus ik snap die overcompensatie wel.nursy schreef: ↑02-11-2019 19:34"Gelukkig" ben ik in deze niet alleen geweest. Dat is eigenlijk erg verdrietig maar tegelijkertijd prettig dat ik "brusjes" heb waar ik dit mee kan delen. Het is nog altijd een giga open wond. Ik probeer het nu ik volwassen ben anders te doen (wellicht compenseer ik daarin teveel met mijn kind dat kan goed) en nee het klinkt heel erg maar als mijn ouders er niet meer zouden zijn zou dat voor mij een hoop ellende en overlast schelen, dus helaas kan ik die mening niet met sommige van jullie delen. Ik wens ze niet dood, maar ik moet ze nog vaak helpen of hun ellende oplossen en nee eigenlijk heb je daar geen zin in als je alleen maar met verdriet terugkijkt op je jeugd.
Het is een groot taboe om te wensen dat je ouders er niet meer zijn en die wens heb ik dan ook nooit gehad, maar de opluchting toen het eenmaal zover was dendert nu, na al die jaren, nog steeds na en heeft me erg geholpen die open wond waar jij het over hebt, te helen, dus echt, je mag aan jezelf denken en je mag wensen, al is het maar dat het je een beetje rust brengt bij het idee.
Mijn petje af dat je er nog steeds voor ze bent, menigeen zou het niet meer op kunnen brengen en terecht.
zaterdag 2 november 2019 om 19:48
Is het een idee om daar een apart topic over te openen mogelijk? Ook ik heb geen contact met mijn ouders meer en mijn partner ook niet (verbroken). En dat is soms moeilijk te delen met mensen voor wie het niet herkenbaar is. Ik heb daar soms best wel behoefte aan; een meer langdurig topic met wat meer vaste mee-schrijvers omdat het best een eeuwig proces is waar je toch in beland (en moeilijk uiteraard). Of je nu wel of niet "No contact" bent gegaan; of ooit van plan bent. Maar een topic over ouders die geen ouders waren/konden of kunnen zijn? Hulp bij topictitel en OP nodig mocht er interesse zijn..
zaterdag 2 november 2019 om 19:49
De vele, vele keren dat mijn ouders te veel gedronken hadden en gingen zitten kibbelen in eetcafés en restaurants. Soms als ‘bonus’ in halfbakken Engels.
Als tiener toen ik achteraf besefte wat het eigenlijk betekende dat ik regelmatig midden in de nacht de ouders van een vriendinnetje gebeld had (dat nummer kende ik uit mijn hoofd) omdat ik bang was. Ik was dan wakker geworden en bleek alleen thuis te zijn gelaten.
Als tiener toen ik achteraf besefte wat het eigenlijk betekende dat ik regelmatig midden in de nacht de ouders van een vriendinnetje gebeld had (dat nummer kende ik uit mijn hoofd) omdat ik bang was. Ik was dan wakker geworden en bleek alleen thuis te zijn gelaten.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zaterdag 2 november 2019 om 19:51
Herkenbaar.DG2015 schreef: ↑02-11-2019 19:49De vele, vele keren dat mijn ouders te veel gedronken hadden en gingen zitten kibbelen in eetcafés en restaurants. Soms als ‘bonus’ in halfbakken Engels.
Als tiener toen ik achteraf besefte wat het eigenlijk betekende dat ik regelmatig midden in de nacht de ouders van een vriendinnetje gebeld had (dat nummer kende ik uit mijn hoofd) omdat ik bang was. Ik was dan wakker geworden en bleek alleen thuis te zijn gelaten.
zaterdag 2 november 2019 om 19:55
Ja mijn vader ook. Die gaat rustig een gesprek aan met een ICT-er over nullen en enen en wat hij verder zelf ter plekke verzint over hoe een computer werkt.
Zelfde met alle beroepen.
Hij schat mensen ook standaard te laag in wat betreft hun beroep, dus als iemand bij de gemeente werkt begint hij een verhaal over de plantsoenendienst, werkt iemand in de kinderopvang dan vraagt hij belangstellend hoe diegene nou het huis heeft ingericht en geeft tips over traphekjes en veilig speelgoed.
Het kwam regelmatig voor dat roodaangelopen mensen dan stonden uit te leggen dat ze écht heel belangrijk waren en in een kantoor/gebouw/uit huis werkten en ook betaald werden.
Vooral mensen met beroepen die hij niet zo goed begreep (journalistiek of creatief beroep), kwam gewoon niet binnen en dan bleef hij het een hobby noemen.
Had heel veel te maken met zijn referentie kader en ook gewoon niet luisteren.
zaterdag 2 november 2019 om 20:26
Och jongens, ik span de kroon.
Mijn moeder was al wat ‘ouder’ dan de meeste moeders, had Cora Kemperman gewaden, zong te pas en te onpas Duitse koormuziek, droeg gezondheidsschoenen en paarse hoeden.
Ik ging dus 100 keer dood als puber.
Maar goed, nu ik zelf groot ben blijkt mijn moeder een intelligente, creatieve, eigenzinnige geweldige vrouw te zijn. En een onvoorstelbaar lieve oma.
Mijn moeder was al wat ‘ouder’ dan de meeste moeders, had Cora Kemperman gewaden, zong te pas en te onpas Duitse koormuziek, droeg gezondheidsschoenen en paarse hoeden.
Ik ging dus 100 keer dood als puber.
Maar goed, nu ik zelf groot ben blijkt mijn moeder een intelligente, creatieve, eigenzinnige geweldige vrouw te zijn. En een onvoorstelbaar lieve oma.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
zaterdag 2 november 2019 om 20:28
Wat een verhalen... echt triest.
Mijn ouders waren gewone ouders. Dus gewone huis-tuin- en keukenschaamte.
Ma op een algemene ouderavond, in vol ornaat (‘Skool ies belangrijk!’) op een algemene ouderavond: “Ja iek ‘eb een vraag. Ik zie keen klassieke talen op ‘et lesrooster van mijn kiend. Wanneer krijgen zij dat?” (Dit is een mavo mam, je krijgt hier geen Grieks of Latijn). “Dit ies toch alkemeen vormend onderwijs? Iek vind dat raar” (Mam, kap nou!) “Die kienderen zullen toch kaan studeren?” (Waar is die stoeptegel waar ik onder kan duiken...)
Pa:
- gaan swingen op de dansvloer in de ranjadisco want ik was te laat buiten (“OMG Lemoos! Daar staat je pa!!!”)
- bij mijn tweede baan als lerares, ik gaf een presentatie over preventie van vroegtijdige schoolverlaters waarbij ook de raad van bestuur aanwezig was. De locatiedirecteur en iemand uit die raad staan nog wat na te kletsen met mij als pa, glimmend van trots, zich in het gesprek mengt. Ineens zegt hij: “Goh, weet je, dit is eigenlijk de eerste keer dat jij en ik op een middelbare school in gesprek zijn met een directeur en het gesprek gaat er niet over dat ze je van school willen trappen, hahaha”
- zichzelf ‘opa’ noemen als hij met mijn hond ging wandelen (“Ja van opa krijg jij wel extra koekjes hè. Jaaaa mevrouw, dit is het hondje van mijn dochter, hij is fijn met opa aan de wandel”)
Mijn ouders waren gewone ouders. Dus gewone huis-tuin- en keukenschaamte.
Ma op een algemene ouderavond, in vol ornaat (‘Skool ies belangrijk!’) op een algemene ouderavond: “Ja iek ‘eb een vraag. Ik zie keen klassieke talen op ‘et lesrooster van mijn kiend. Wanneer krijgen zij dat?” (Dit is een mavo mam, je krijgt hier geen Grieks of Latijn). “Dit ies toch alkemeen vormend onderwijs? Iek vind dat raar” (Mam, kap nou!) “Die kienderen zullen toch kaan studeren?” (Waar is die stoeptegel waar ik onder kan duiken...)
Pa:
- gaan swingen op de dansvloer in de ranjadisco want ik was te laat buiten (“OMG Lemoos! Daar staat je pa!!!”)
- bij mijn tweede baan als lerares, ik gaf een presentatie over preventie van vroegtijdige schoolverlaters waarbij ook de raad van bestuur aanwezig was. De locatiedirecteur en iemand uit die raad staan nog wat na te kletsen met mij als pa, glimmend van trots, zich in het gesprek mengt. Ineens zegt hij: “Goh, weet je, dit is eigenlijk de eerste keer dat jij en ik op een middelbare school in gesprek zijn met een directeur en het gesprek gaat er niet over dat ze je van school willen trappen, hahaha”
- zichzelf ‘opa’ noemen als hij met mijn hond ging wandelen (“Ja van opa krijg jij wel extra koekjes hè. Jaaaa mevrouw, dit is het hondje van mijn dochter, hij is fijn met opa aan de wandel”)
zaterdag 2 november 2019 om 20:30
Wat een mix van hilarische en schrijnende herinneringen. voor die laatste variant.
Ik heb er helaas wat uit de tweede categorie:
- een moeder die niet ingrijpt als vader slaat
- een vader die net te vaak de badkamer binnenkwam als ik stond te douchen. De deur mocht niet op slot van hem
Vreemd genoeg neem ik het soms mijn moeder meer kwalijk dan hem, omdat ze niet bij hem wegging.
Gelukkig heb ik lieve siblings met wie ik deze shit deel, en heb verwerkt
. En hoewel hij echt z'n best heeft gedaan om m'n sociale kring te minimaliseren, heb ik fijne vrienden om me heen. M'n tweede familie 
voor die laatste variant. Ik heb er helaas wat uit de tweede categorie:
- een moeder die niet ingrijpt als vader slaat
- een vader die net te vaak de badkamer binnenkwam als ik stond te douchen. De deur mocht niet op slot van hem
Vreemd genoeg neem ik het soms mijn moeder meer kwalijk dan hem, omdat ze niet bij hem wegging.
Gelukkig heb ik lieve siblings met wie ik deze shit deel, en heb verwerkt
. En hoewel hij echt z'n best heeft gedaan om m'n sociale kring te minimaliseren, heb ik fijne vrienden om me heen. M'n tweede familie
anoniem_391795 wijzigde dit bericht op 02-11-2019 20:42
Reden: beknopter
Reden: beknopter
8.55% gewijzigd
