Overig
alle pijlers
Wanneer schaamde je je voor je ouders?
zaterdag 2 november 2019 om 18:14
zaterdag 2 november 2019 om 18:14
zaterdag 2 november 2019 om 18:15
Meer recent.
Mijn moeder kwam onaangekondigd langs op mijn werk.
Ze was in de stad waar ik werkte, is naar ons hoofdkantoor gegaan
en heeft aan de receptioniste gevraagd waar ik zat.
Komt mijn moeder binnen, geeft al mijn collega's een hand "Ik ben de moeder van Odense Verbeek.", bekijkt mijn bureau kritisch en vraagt me om koffie voor haar te halen.
Ik heb haar later geprobeerd duidelijk te maken dat ik het niet zo apprecieerde. Zonder succes, want een jaar later (toen ze weer ‘in de buurt was’) stond ze weer in mijn kamer. Ik zat op dat moment in een meeting en hoorde het later van een collega.
Mijn moeder kwam onaangekondigd langs op mijn werk.
Ze was in de stad waar ik werkte, is naar ons hoofdkantoor gegaan
en heeft aan de receptioniste gevraagd waar ik zat.
Komt mijn moeder binnen, geeft al mijn collega's een hand "Ik ben de moeder van Odense Verbeek.", bekijkt mijn bureau kritisch en vraagt me om koffie voor haar te halen.
Ik heb haar later geprobeerd duidelijk te maken dat ik het niet zo apprecieerde. Zonder succes, want een jaar later (toen ze weer ‘in de buurt was’) stond ze weer in mijn kamer. Ik zat op dat moment in een meeting en hoorde het later van een collega.
zaterdag 2 november 2019 om 18:20
Zowat elk Kerstfeest eindigt bij ons in ruzie, teveel drank, ... en alle gevolgen daarvan. Vooral bij mijn moeder.
Het eerste jaar dat mijn vriend - nu man - er bij was hoopte ik dat ze zich zou inhouden omdat er "onbekenden" bij waren.
Niet dus ... Het werd het ergste jaar in 10 jaar, we zijn weggevlucht (we gingen blijven slapen) en we hebben mijn zus - die nog thuis woonde - ook nog meegesleept.
En toch ... blijven we het élk jaar een nieuwe kans geven.
Weliswaar incalculerend dat het dus kan zijn dat we eerder weg zijn.
Het eerste jaar dat mijn vriend - nu man - er bij was hoopte ik dat ze zich zou inhouden omdat er "onbekenden" bij waren.
Niet dus ... Het werd het ergste jaar in 10 jaar, we zijn weggevlucht (we gingen blijven slapen) en we hebben mijn zus - die nog thuis woonde - ook nog meegesleept.
En toch ... blijven we het élk jaar een nieuwe kans geven.
Weliswaar incalculerend dat het dus kan zijn dat we eerder weg zijn.
zaterdag 2 november 2019 om 18:22
Vreselijk. Dat zou ik ook echt absoluut niet waarderen en dat zou ik ook duidelijk laten weten. Ik zou voor de zekerheid misschien liegen dat werk heeft gezegd dat dat voortaan echt niet meer voor mag komen.Odense2 schreef: ↑02-11-2019 18:15Meer recent.
Mijn moeder kwam onaangekondigd langs op mijn werk.
Ze was in de stad waar ik werkte, is naar ons hoofdkantoor gegaan
en heeft aan de receptioniste gevraagd waar ik zat.
Komt mijn moeder binnen, geeft al mijn collega's een hand "Ik ben de moeder van Odense Verbeek.", bekijkt mijn bureau kritisch en vraagt me om koffie voor haar te halen.
Ik heb haar later geprobeerd duidelijk te maken dat ik het niet zo apprecieerde. Zonder succes, want een jaar later (toen ze weer ‘in de buurt was’) stond ze weer in mijn kamer. Ik zat op dat moment in een meeting en hoorde het later van een collega.
anoniem_363018 wijzigde dit bericht op 02-11-2019 18:31
3.36% gewijzigd
zaterdag 2 november 2019 om 18:24
Hier gaan kerst en schoonouders niet samen. Wij zorgen elke kerst weer dat we toevallig op vakantie zijn.snoopylynn schreef: ↑02-11-2019 18:23Kerst en mijn ouders.... tja dan heb je een perfect recept voor kromme tenen.
Ik sla dit jaar over...
zaterdag 2 november 2019 om 18:26
Toen ik een jaar of 12 was gingen met we de auto naar Scandinavie op vakantie. Er golden toen nog behoorlijk strenge regels over wat je aan eten en vooral alcohol mee mocht nemen. Maar mijn ouders vonden alcohol en eten daar duur en hadden dus de halve auto volgestopt. Toen werden we (uiteraard) gecontroleerd en kregen we een enorme boete, en heeft mijn vader daar ter plekke toch een stennis staan schoppen (met dingen als: is dit hoe jullie toeristen behandelen?!?).
Doodgeschaamd heb ik me.
Doodgeschaamd heb ik me.
zaterdag 2 november 2019 om 18:28
Mijn moeder heeft de neiging om dingen over mensen in de omgeving tegen mij te “fluisteren” met een stem die duidelijk te verstaan is. “Zo die vrouw heeft een flinke batterij zeg!”, of: “We hebben wel weer de chagrijnigste serveerster die je kunt bedenken te pakken”, of op een feestje dat ze dat hapjes niet lekker vindt en ga zo maar door. En als je dan zegt dat iedereen het kan horen zegt ze rustig dat dat onzin is.
Ik zeg soms vooraf tegen haar dat ik meteen naar huis ga als ze haar gedachten niet voor zich kan houden. En vaak is een boze blik van mij al genoeg, want ik ken m’n moedertje en weet precies wanneer ze ergens wat van zal vinden, haha!
Ik zeg soms vooraf tegen haar dat ik meteen naar huis ga als ze haar gedachten niet voor zich kan houden. En vaak is een boze blik van mij al genoeg, want ik ken m’n moedertje en weet precies wanneer ze ergens wat van zal vinden, haha!
zaterdag 2 november 2019 om 18:32
Mijn moeder had een heel lief karakter en ze was er altijd voor me maar toch heb ik me vaak geschaamd. Ik vind dit moeilijk om te schrijven omdat ik wel veel van haar heb gehouden. Mijn moeder leefde alleen voor haar gezin en cyferde zichzelf altijd weg. Wij hadden het niet breed dus als wij kinderen wat wilden was het als de kinderbijslag binnen was. Maar voor zichzelf deed ze niks en vond dat ook niet belangrijk. Maar wij als de kinderen zagen er goed uit maar ze heeft nooit beseft hoe ik me schaamde over hoe zij eruit zag. Als tiener dacht ik al van ik wil nooit zo worden als mijn moeder.
zaterdag 2 november 2019 om 18:35
Nitflex schreef: ↑02-11-2019 18:28Mijn moeder heeft de neiging om dingen over mensen in de omgeving tegen mij te “fluisteren” met een stem die duidelijk te verstaan is. “Zo die vrouw heeft een flinke batterij zeg!”, of: “We hebben wel weer de chagrijnigste serveerster die je kunt bedenken te pakken”, of op een feestje dat ze dat hapjes niet lekker vindt en ga zo maar door. En als je dan zegt dat iedereen het kan horen zegt ze rustig dat dat onzin is.
Ik zeg soms vooraf tegen haar dat ik meteen naar huis ga als ze haar gedachten niet voor zich kan houden. En vaak is een boze blik van mij al genoeg, want ik ken m’n moedertje en weet precies wanneer ze ergens wat van zal vinden, haha!
zaterdag 2 november 2019 om 18:36
Maar wat heeft ze nou gedaan waar je je voor moest schamen? Ze was in de buurt en kwam even langs. Was ze ordinair gekleed? Was ze onbehouwen in haar gedrag? Ze wilde je alleen even komen groeten en een kop koffie drinken. En zien waar je werkt. Leuk toch? Wat is daar genant aan? Mijn vader is ook wel eens op mijn werk langs geweest toen hij in de buurt was. Keileuk. We hebben samen een bak koffie gedronken en mijn directeur heeft even een praatje met hem gemaakt (die kwam toevallig langslopen toen mijn vader er was, en vond het ook leuk even hallo te zeggen) en prima. Waarom schaam je je zo voor je moeder?Odense2 schreef: ↑02-11-2019 18:15Meer recent.
Mijn moeder kwam onaangekondigd langs op mijn werk.
Ze was in de stad waar ik werkte, is naar ons hoofdkantoor gegaan
en heeft aan de receptioniste gevraagd waar ik zat.
Komt mijn moeder binnen, geeft al mijn collega's een hand "Ik ben de moeder van Odense Verbeek.", bekijkt mijn bureau kritisch en vraagt me om koffie voor haar te halen.
Ik heb haar later geprobeerd duidelijk te maken dat ik het niet zo apprecieerde. Zonder succes, want een jaar later (toen ze weer ‘in de buurt was’) stond ze weer in mijn kamer. Ik zat op dat moment in een meeting en hoorde het later van een collega.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 2 november 2019 om 18:37
Wat ik nooit vergeten ben, is het volgende: ik was een beginnende puber, jaar of 13. We gingen altijd op zondagochtend op de fiets naar de kerk. Kwartier fietsen. Op een ochtend besloot mijn vader als geintje bij iedere voetganger die we tegenkwamen, luidkeels te bellen met zijn fietsbel en dan hallooooo! te roepen. Ik kon echt door de grond zakken. Het gekke is dat mijn vader een hele stille man was die altijd de kat een beetje uit de boom keek, dus wat hem toen bezield heeft, weet ik niet.
duet wijzigde dit bericht op 02-11-2019 18:37
1.22% gewijzigd
zaterdag 2 november 2019 om 18:37
Blondie456 schreef: ↑02-11-2019 18:32Mijn moeder had een heel lief karakter en ze was er altijd voor me maar toch heb ik me vaak geschaamd. Ik vind dit moeilijk om te schrijven omdat ik wel veel van haar heb gehouden. Mijn moeder leefde alleen voor haar gezin en cyferde zichzelf altijd weg. Wij hadden het niet breed dus als wij kinderen wat wilden was het als de kinderbijslag binnen was. Maar voor zichzelf deed ze niks en vond dat ook niet belangrijk. Maar wij als de kinderen zagen er goed uit maar ze heeft nooit beseft hoe ik me schaamde over hoe zij eruit zag. Als tiener dacht ik al van ik wil nooit zo worden als mijn moeder.
Dat is wel akelig ja. Vooral omdat ze lief was en zichzelf wegcijferde.
zaterdag 2 november 2019 om 18:38
Mijn moeder wilde toen ik een jaar of 13 was mijn MSN chatgeschiedenis zo nu en dan lezen. Dan ging ze de ouders van de kinderen waarmee ik chatte bellen om te vertellen wat die kinderen zeiden (Tieners uitten nog wel eens wat frustratie over hun ouders naar elkaar..)
Mijn moeder heeft psychische problematiek.. Ik kan wel een heel boek beschrijven over alle momenten dat ik mij heb geschaamd. Ik kan er nu pas een beetje afstand van nemen. Als kind was het best moeilijk, omdat vriendjes en vriendinnetjes dan vroegen waarom mijn moeder zo raar was.
Mijn moeder heeft psychische problematiek.. Ik kan wel een heel boek beschrijven over alle momenten dat ik mij heb geschaamd. Ik kan er nu pas een beetje afstand van nemen. Als kind was het best moeilijk, omdat vriendjes en vriendinnetjes dan vroegen waarom mijn moeder zo raar was.
Wie wat wil die moet wat.
zaterdag 2 november 2019 om 18:39
pejeka schreef: ↑02-11-2019 18:36Maar wat heeft ze nou gedaan waar je je voor moest schamen? Ze was in de buurt en kwam even langs. Was ze ordinair gekleed? Was ze onbehouwen in haar gedrag? Ze wilde je alleen even komen groeten en een kop koffie drinken. En zien waar je werkt. Leuk toch? Wat is daar genant aan? Mijn vader is ook wel eens op mijn werk langs geweest toen hij in de buurt was. Keileuk. We hebben samen een bak koffie gedronken en mijn directeur heeft even een praatje met hem gemaakt (die kwam toevallig langslopen toen mijn vader er was, en vond het ook leuk even hallo te zeggen) en prima. Waarom schaam je je zo voor je moeder?
Nou ik zou dat toch ook niet waarderen hoor. Prive en werk gescheiden houden enzo. Je bent in een professionele omgeving en zit dan niet te wachten op privebezoek.
zaterdag 2 november 2019 om 18:40
- Op de middelbare school tijdens ouderavond. Ik zat met mijn ouders te wachten op een bankje tot wij aan de beurt waren. Ineens geeft mijn moeder me een stevige omhelzing en drukt me tegen haar aan. De conrector liep net voorbij. Ik zei: "Niet doen! Stel dat een klasgenoot ons zo ziet." Conrector zei lachend dat ze het niet door zou vertellen.
Mijn moeder deed dat soms ook in een winkel in de wachtrij bij de kassa.
- Als mijn ouders kwamen kijken naar uitvoeringen op de basisschool. Op een podium staan vond ik al bar ongemakkelijk. Helemaal met publiek erbij. Het is goed te zien op video's daarvan dat ik me geen houding weet te geven.
Mijn moeder deed dat soms ook in een winkel in de wachtrij bij de kassa.
- Als mijn ouders kwamen kijken naar uitvoeringen op de basisschool. Op een podium staan vond ik al bar ongemakkelijk. Helemaal met publiek erbij. Het is goed te zien op video's daarvan dat ik me geen houding weet te geven.
zaterdag 2 november 2019 om 18:40
Toen mijn moeder ons aankeek en met glimmende ogen vroeg “mag ik?” tijdens een wandeling in Frankrijk met de keurige familie van haar nieuwe vriend.
Wij hadden geen idee wat ze bedoelde.
Tot ze al haar kleren uittrok en ging liggen in de drinkwaterfontein/poel voor wandelaars.
Wij hadden geen idee wat ze bedoelde.
Tot ze al haar kleren uittrok en ging liggen in de drinkwaterfontein/poel voor wandelaars.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 2 november 2019 om 18:41
Ik heb me pas af en toe geschaamd voor mijn moeder toen ze al op hoge leeftijd was. Ik begeleidde haar dan wel eens naar het ziekenhuis en ze ging zich op een bepaalde leeftijd nogal familiair gedragen tegen de andere wachtenden in de wachtkamer.
Haar hele levensverhaal ongevraagd vertellen e.d. Was weleens genant.
Haar hele levensverhaal ongevraagd vertellen e.d. Was weleens genant.
zaterdag 2 november 2019 om 18:43
Toen mijn moeder mijn regenpak kwam brengen toen ik veertien was. Ik had haar auto al bij school zitten staan en besloten daar gewoon langs te fietsen. Stapte ze uit en riep me.
Ik snap nog niet hoe ze dan thuis in de schuur ging kijken of we ons pak wel mee hadden. Dat doe ik zelf echt niet bij mijn kinderen.
Maar kennelijk heeft moeder iets met regen want ze maakt zich nu ook druk als de kleinkinderen door 'vreselijk' weer moeten fietsen.
Ik snap nog niet hoe ze dan thuis in de schuur ging kijken of we ons pak wel mee hadden. Dat doe ik zelf echt niet bij mijn kinderen.
Maar kennelijk heeft moeder iets met regen want ze maakt zich nu ook druk als de kleinkinderen door 'vreselijk' weer moeten fietsen.
