Overig
alle pijlers
Wanneer vind jij iemand een aansteller?
vrijdag 11 december 2020 om 17:33
Soms kom je iemand tegen die om alles zit te piepen terwijl er feitelijk niks aan de hand is. En soms iemand met wie je lekker gekletst hebt of gewerkt of diegene heeft je ergens mee geholpen, en later hoor je dat diegene onlangs een zware operatie heeft ondergaan, kind heeft verloren of iets anders waardoor je mond open valt omdat je totaal niets hebt gemerkt.
En wanneer iemand over iets kleins begint nadat je net hebt gehoord dat de moeder van je beste vriendin kanker met uitzaaiingen heeft, dan valt dat ook anders dan wanneer er een periode tussen zit.
Het is natuurlijk wat je gewend bent en waar je (eigen) pijngrens ligt. Maar hoe zie jij jezelf? Ben jij een bikkel of een pieperd? En wanneer denk je bij een ander:
Toevoeging: ik heb het óók koud (of misschien kouder dan gemiddeld), maar ik ga me niet nu al kleden alsof ik in Moskou met -35 celcius woon. Dat ik mij niet zo warm kleed betekent niet dat ik het niet koud heb. Als ik geen 'au' roep, betekent niet dat ik geen pijn heb.
En wanneer iemand over iets kleins begint nadat je net hebt gehoord dat de moeder van je beste vriendin kanker met uitzaaiingen heeft, dan valt dat ook anders dan wanneer er een periode tussen zit.
Het is natuurlijk wat je gewend bent en waar je (eigen) pijngrens ligt. Maar hoe zie jij jezelf? Ben jij een bikkel of een pieperd? En wanneer denk je bij een ander:
Toevoeging: ik heb het óók koud (of misschien kouder dan gemiddeld), maar ik ga me niet nu al kleden alsof ik in Moskou met -35 celcius woon. Dat ik mij niet zo warm kleed betekent niet dat ik het niet koud heb. Als ik geen 'au' roep, betekent niet dat ik geen pijn heb.
anoniem_63c7b2baa592d wijzigde dit bericht op 11-12-2020 20:45
15.99% gewijzigd
vrijdag 11 december 2020 om 20:24
Waarom reageren mensen überhaupt op een forum? Waarom vraag jij dit aan mij? Meestal denk ik omdat een bericht een bepaalde reactie in je oproept, voor mij was het dat ik wilde uitleggen dat er meestal ook een andere kant aan iets. Niks meer, niks minder.
Ik was niet echt hard voor mezelf; het was gewoon keiharde ontkenning. Ik kon het woord verkrachting zelfs niet denken, laat staan zeggen.
vrijdag 11 december 2020 om 20:31
Haha ik ook. Mijn fiets staat al 4 jaar in de schuur. Sinds ik honden heb, 12 jaar nu, fietste ik sowieso al heel weinig meer. En hen meenemen op de fiets vinden ze niks aan. Dan zijn het net 2 loeiende sirenes. Dus voor hen hoef ik het ook al niet te doen.OohBoy schreef: ↑11-12-2020 20:01Die vind ik leuk! Ik hou op zich van fietsen, maar realiseerde me pas dat ik tegenwoordig echt voor elke scheet de auto pak. En dat dat best wel geldverspilling is.
Maar toen dacht ik ook, ik hou van fietsen voor de ontspanning, niet voor gesleep met boodschappen of als het waait. Of regent. Of koud is.
En die auto staat voor de deur, ik kan het betalen, ik vind het comfortabel, mn beweging kom ik wel op andere manieren aan. Waarom zou ik voor mezelf dan moeilijk doen en moeten fietsen?
Dus ik stel me lekker aan in de auto en geniet ervan dat ik ‘m heb.
vrijdag 11 december 2020 om 20:32
vrijdag 11 december 2020 om 20:36
Die heb ik gelezen, maar ik pak juist deze er uit om een reden. Apathisch heb ik nergens gezegd en iets een teken van vinden is ook iets anders dan iemand egocentrisch noemen. Daar ken ik je helemaal niet goed genoeg voor om zoiets van je te vinden dus dat zou ik dan ook niet zeggen. Het is duidelijk dat mijn boodschap niet is over gekomen en mijn excuses als ik je gekwetst hebt, dat was niet mijn intentie. Ik zal je topic verder met rust laten dus misschien haal je er dan nog uit wat je er wel in zocht. Fijne avond verder nog.
vrijdag 11 december 2020 om 20:37
Jozef, wat een verhaal, zeg!
Ik denk niet dat het een karakter-fout is, of dat het aan jou ligt of aan de, in jouw ogen, aansteller. Soms zit er inderdaad een trauma achter of een onontdekte aandoening.
Maar jeejtje, dit is zo'n verhaal die ik bedoelde in mijn op: wanneer je het hoort denk je weer :
Ik mag nooit meer klagen.
vrijdag 11 december 2020 om 20:42
dat is niet zo raar als je je herkent in iets wat een ander aanstellen vindt. De meeste mensen vinden het niet zo leuk om als aansteller gezien te worden, want het is niet een heel positieve benaming.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 11 december 2020 om 20:50
Terwijl mensen (vrouwen?) Zich wel graag als gevoelig beschrijven. Is aansteller niet de doorgeslagen variant van gevoelig? En dus logisch dat de mate van gevoeligheid stof tot discussie geeft? Want ben ik interessant, sensitief en gevoelig? Of een zeurende doorgeslagen aansteller?
vrijdag 11 december 2020 om 20:55
Dat is eigenlijk juist precies niet mijn bedoeling. Ik klaagde dat ene helse jaar over alles, en de mensen die me toen bleven steunen, hebben me echt gered. Die gebroken arm was voor mij toen het einde van de wereld. Ik was me helemaal niet bewust dat ik een trauma aan het onderdrukken was. Ik vond die gebroken arm gewoon echt zo erg. Mensen kunnen om allerlei redenen tijdelijk minder draagkracht hebben. De emmer loopt op een gegeven moment gewoon over. Soms door een hele grote kwak water, en soms door honderden kleine druppels.
vrijdag 11 december 2020 om 21:00
Reden maakt me niet uit, maar mensen die heel theatraal reageren vind ik soms aanstellerig overkomen.
Tienermeisjes die om alles gillen of heel luidruchtig lachen zodat iedereen kan zien hoeveel lol ze wel niet hebben.
Mensen die zelf drama opzoeken zodat ze er aandacht mee kunnen trekken op sociale media.
Mensen in een ruzie die blijven verkondingen dat het ze echt niks boeit maar ondertussen zijn ze juist onzeker.
Mensen die heel raar gaan doen als ze griep hebben. Zielig stemmetje en kreunen bij elke stap.
Mensen die in een mega slachtofferrol schieten als ze ergens op worden aangesproken.
Voor mij is aanstellen dat je op een rare manier aandacht vraagt. Het komt dan niet zuiver over. Iemand kan best om hulp vragen of voor de lol even lekker klagen. Maar bij sommige mensen voelt het als manipulatie.
Trouwens op de vraag waarom vrouwen sneller huilen dan mannen: ik ken een transgender (vrouw naar man), hij vertelde dat toen hij mannelijke hormonen begon te slikken, hij opeens niet meer kon huilen haha. Ikzelf denk dat hormonen echt een grote rol spelen. Vroeger huilde ik nergens om maar sinds ik de pil slik kan ik janken om alles. Emotioneel gebeurd er dan niet zo veel maar alsnog huil ik, het slaat nergens op. Ik denk dat hormonen een belangrijkere rol spelen dan opvoeding.
Tienermeisjes die om alles gillen of heel luidruchtig lachen zodat iedereen kan zien hoeveel lol ze wel niet hebben.
Mensen die zelf drama opzoeken zodat ze er aandacht mee kunnen trekken op sociale media.
Mensen in een ruzie die blijven verkondingen dat het ze echt niks boeit maar ondertussen zijn ze juist onzeker.
Mensen die heel raar gaan doen als ze griep hebben. Zielig stemmetje en kreunen bij elke stap.
Mensen die in een mega slachtofferrol schieten als ze ergens op worden aangesproken.
Voor mij is aanstellen dat je op een rare manier aandacht vraagt. Het komt dan niet zuiver over. Iemand kan best om hulp vragen of voor de lol even lekker klagen. Maar bij sommige mensen voelt het als manipulatie.
Trouwens op de vraag waarom vrouwen sneller huilen dan mannen: ik ken een transgender (vrouw naar man), hij vertelde dat toen hij mannelijke hormonen begon te slikken, hij opeens niet meer kon huilen haha. Ikzelf denk dat hormonen echt een grote rol spelen. Vroeger huilde ik nergens om maar sinds ik de pil slik kan ik janken om alles. Emotioneel gebeurd er dan niet zo veel maar alsnog huil ik, het slaat nergens op. Ik denk dat hormonen een belangrijkere rol spelen dan opvoeding.
vrijdag 11 december 2020 om 21:01
Adelaide, herkenbaar.
Ik had een hele nare periode gehad, een tijd zonder eigen plek geweest. Daarna ging het heel goed.
Ik voelde me soms niet goed, was ook vaak warrig, mensen die me toen leerden kennen vonden me verwend en een beetje dommig.
Dieptepunt was dat ik een straat verder van mijn huis dacht mijn sleutels kwijt te zijn. Ik ging gewoon op de grond zitten en dacht: dit is het.
Ik begin weer van voren af aan. Complete paniek.
Ik woonde toen in een druk deel van de stad dus het leek op het zoveelste verslaafde of verwarde, niemand keek op of om.
Een heel aardige oudere politieagent sprak me aan en nam me mee naar het bureau. Ik mompelde dat ik mijn huis kwijt was, dus de man zei: ach welnee, er is niks ontruimd. Mag ik even in je tas kijken?
Had binnen no time mijn sleutels, is meegelopen en tijdens het lopen had hij letterlijk binnen 10 minuten door wat er aan de hand was.
Heeft nog even op de bank gezeten en gekletst. Was heel fijn om even niet gezien te worden als die vage warrige verwende tante die niks kon hebben maar eens een compliment te horen.
Ik kwam echt van heel ver en had nog wat op te lossen.
Ik had een hele nare periode gehad, een tijd zonder eigen plek geweest. Daarna ging het heel goed.
Ik voelde me soms niet goed, was ook vaak warrig, mensen die me toen leerden kennen vonden me verwend en een beetje dommig.
Dieptepunt was dat ik een straat verder van mijn huis dacht mijn sleutels kwijt te zijn. Ik ging gewoon op de grond zitten en dacht: dit is het.
Ik begin weer van voren af aan. Complete paniek.
Ik woonde toen in een druk deel van de stad dus het leek op het zoveelste verslaafde of verwarde, niemand keek op of om.
Een heel aardige oudere politieagent sprak me aan en nam me mee naar het bureau. Ik mompelde dat ik mijn huis kwijt was, dus de man zei: ach welnee, er is niks ontruimd. Mag ik even in je tas kijken?
Had binnen no time mijn sleutels, is meegelopen en tijdens het lopen had hij letterlijk binnen 10 minuten door wat er aan de hand was.
Heeft nog even op de bank gezeten en gekletst. Was heel fijn om even niet gezien te worden als die vage warrige verwende tante die niks kon hebben maar eens een compliment te horen.
Ik kwam echt van heel ver en had nog wat op te lossen.
vrijdag 11 december 2020 om 21:09
Ik vind mensen geen aanstellers. Misschien komt het door mijn werk waar je veel empathie voor nodig hebt, maar er zit vaak wel iets achter die zogenaamde “aanstelleritus”. Sommigen uiten hun gevoel gewoon eerder, zijn heel open enz.. dan is het makkelijker om weggezet te worden als “aansteller”. Ik ben een ontzettende binnenvetter en een “harde”. Je zou nooit weten dat er iets met mij aan de hand is. Kan ook averechts werken. Dus nee, leven en laten leven en als je niet naar andermans geklaag wil luisteren doe je dat niet. Het leven is zo makkelijk af en toe.
vrijdag 11 december 2020 om 21:11
Hoe snel iemand het koud heeft vind ik wel een vet domme reden om iemand een aansteller te vinden. Daarmee impliceer je namelijk dat iedereen het even koud/warm heeft, maar de één er zogenaamd beter mee om kan gaan.
Hoe koud je het hebt is niet mentaal maar vaak fysiek. Je gewicht, bloeddruk, levensstijl, energieniveau en gezondheid spelen allemaal mee.
Je bent niet stoer dat jouw lichaam zichzelf beter warm kan houden.
Hoe koud je het hebt is niet mentaal maar vaak fysiek. Je gewicht, bloeddruk, levensstijl, energieniveau en gezondheid spelen allemaal mee.
Je bent niet stoer dat jouw lichaam zichzelf beter warm kan houden.
vrijdag 11 december 2020 om 21:12
Adelaide schreef: ↑11-12-2020 20:55Dat is eigenlijk juist precies niet mijn bedoeling. Ik klaagde dat ene helse jaar over alles, en de mensen die me toen bleven steunen, hebben me echt gered. Die gebroken arm was voor mij toen het einde van de wereld. Ik was me helemaal niet bewust dat ik een trauma aan het onderdrukken was. Ik vond die gebroken arm gewoon echt zo erg. Mensen kunnen om allerlei redenen tijdelijk minder draagkracht hebben. De emmer loopt op een gegeven moment gewoon over. Soms door een hele grote kwak water, en soms door honderden kleine druppels.
Ik snap dat het niet jouw bedoeling is, maar dat is wel wat ik precies in mijn op heb beschreven: bij de een rol je met je ogen en bij de ander valt je mond open.
Even een zijweg wat hier mee te maken heeft: ik heb te maken met een groep met allerlei serieuze beperkingen. De een meer zichtbaar dan de ander. Één van hen is zichtbaar ontzettend beperkt en krijgt om de zoveel maand te maken met een nieuwe tegenslag met alle gevolgen van dien. Maar mentaal mankeert niets aan die persoon, en daarom komen opmerkingen van mensen die onder de indruk zijn heel pijnlijk en confronterend binnen. Hoevaak er wel niet tegen die persoon is gezegd, dat als hen dit overkomen was, zij niet meer hadden willen leven.
Terwijl die persoon de tegenslagen pragmatisch bekijkt, die ene schouder die er nog wel is er onder zet, en er weer voor gaat. Blijkbaar is het voor die persoon nog wel "leefbaar" terwijl het voor de anderen dat niet is.
Nou, goed. Geen idee meer wat mijn punt is nav je verhaal.
Ps: en absoluut, je weet nooit wat er achter een bepaalde uiting zit en dat het elastiekje knapt om iets kleins (niks menselijks is mij vreemd). Maar als we het hebben over aanstellers, dan popt er bij iedereen wel een naam
vrijdag 11 december 2020 om 21:14
vrijdag 11 december 2020 om 21:24
Mensen die veel te dik zijn en constant aan het zeuren zijn over de dieten die ze volgen en dat ze gaan beginnen met sporten, maar vervolgens nooit beginnen en gewoon door blijven eten zoals ze altijd al deden.
Mensen die roken en elke keer opnieuw een heel verhaal afsteken hoe ze gaan stoppen en dat ze pleisters hebben, of pillen, of een e sigaret, of een boek lezen erover (terwijl ze nog een sigaret in hun hand hebben). Als je ze een paar weken later ziet hebben ze niks gedaan, of zijn ze na een week gestopt met hun stoppoging en dan noemen ze een of andere lullig reden 'het was druk om mijn werk, dus ik had het echt nodig'.
Mensen die het alleen nog hebben over hoe moeilijk de coronacrisis specifiek voor hen is (terwijl ze gewoon hun baan nog hebben, geen mensen hebben verloren, of kennen die ziek zijn).
Mensen die klagen over hoe druk ze zijn en hoe moe ze zijn, terwijl ze vrijwel geen verplichtingen of verantwoordelijkheden hebben, alleen een baan voor 3 dagen in de week, verder niets.
Mensen die roken en elke keer opnieuw een heel verhaal afsteken hoe ze gaan stoppen en dat ze pleisters hebben, of pillen, of een e sigaret, of een boek lezen erover (terwijl ze nog een sigaret in hun hand hebben). Als je ze een paar weken later ziet hebben ze niks gedaan, of zijn ze na een week gestopt met hun stoppoging en dan noemen ze een of andere lullig reden 'het was druk om mijn werk, dus ik had het echt nodig'.
Mensen die het alleen nog hebben over hoe moeilijk de coronacrisis specifiek voor hen is (terwijl ze gewoon hun baan nog hebben, geen mensen hebben verloren, of kennen die ziek zijn).
Mensen die klagen over hoe druk ze zijn en hoe moe ze zijn, terwijl ze vrijwel geen verplichtingen of verantwoordelijkheden hebben, alleen een baan voor 3 dagen in de week, verder niets.
vrijdag 11 december 2020 om 21:27
Doggo schreef: ↑11-12-2020 21:11Hoe snel iemand het koud heeft vind ik wel een vet domme reden om iemand een aansteller te vinden. Daarmee impliceer je namelijk dat iedereen het even koud/warm heeft, maar de één er zogenaamd beter mee om kan gaan.
Hoe koud je het hebt is niet mentaal maar vaak fysiek. Je gewicht, bloeddruk, levensstijl, energieniveau en gezondheid spelen allemaal mee.
Je bent niet stoer dat jouw lichaam zichzelf beter warm kan houden.
Maar wat maakt het uit of het mentaal of fysiek is? Het gaat uiteindelijk toch om hoe je het ervaart. Net als met pijn. Je kunt daar eigenlijk gewoon niet over oordelen.
vrijdag 11 december 2020 om 21:48
Zo luchtig, dat mensen willen uitleggen dat als ze een scheet laten waarom ze die dan laten
en hoe erg het wel niet is dat als iemand er in zijn hoofd iets van vindt.
Net zoals iedereen wel vooroordelen heeft, maar dat niet mag.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
vrijdag 11 december 2020 om 21:56
Ja dat klopt. Mijn punt is dat het gewoon een vet domme reden is om iemand een aansteller te vinden als die zich warm aankleed. Misschien denkt diegene die dat schreef dat iedereen het even koud heeft als zijzelf. Vandaar mijn uitleg dat iedereen het letterlijk anders voelt, het zit niet tussen de oren.
vrijdag 11 december 2020 om 22:03
Volgens mij doen mensen aan zelfkastijding als ze rondlopen met een te dunne jas aan terwijl ze het koud hebben en wel geld genoeg hebben voor een voldoende dikke jas. Wie weet was die man jaloers, maar jij vindt kennelijk dat je nu een dunne jas aan moet omdat we niet in Moskou wonen.
Overigens was het overdag -5 °C in Moskou vandaag, hier 5 °C.
vrijdag 11 december 2020 om 22:37
aviv_13 schreef: ↑11-12-2020 22:03Volgens mij doen mensen aan zelfkastijding als ze rondlopen met een te dunne jas aan terwijl ze het koud hebben en wel geld genoeg hebben voor een voldoende dikke jas. Wie weet was die man jaloers, maar jij vindt kennelijk dat je nu een dunne jas aan moet omdat we niet in Moskou wonen.
Overigens was het overdag -5 °C in Moskou vandaag, hier 5 °C.
Ja, dun ook. Het liefst zo'n spijkerjackje met een luchtig zomerjurkje eronder, huppelend op teenslippers. Heb je tenminste nog een marge voor wanneer het echt koud wordt
vrijdag 11 december 2020 om 22:44
En als je me nu buiten ziet lopen zonder jas, hoor ik niet bij het kamp "ik ben geen aansteller", want dan heb ik een opvlieger.
Dan heb ik een slecht humeur en als ik die man tegenkom weer en hij zegt "zo, jij zal het wel koud hebben!" kan hij een lel krijgen. Dat is de overgang, geen aanstelleritis.
Dan heb ik een slecht humeur en als ik die man tegenkom weer en hij zegt "zo, jij zal het wel koud hebben!" kan hij een lel krijgen. Dat is de overgang, geen aanstelleritis.
