Overig
alle pijlers
Wat zijn de voordelen van ouder worden?
vrijdag 1 januari 2021 om 15:31
Afgezien van het feit dat je tot nu toe niet doodgegaan bent, zijn er vast nog meer dingen die positief zijn aan het ouder worden.
De reden voor dit topic: ik merk zelf dat ik geen 25 meer ben en vind dit soms best lastig. De nadelen van ouder worden kan ik zelf makkelijk verzinnen.
Maar ik ben benieuwd naar de leuke aspecten ervan!
Tijd voor een positieve kijk op het leven
Ben benieuwd naar jullie reacties.
De reden voor dit topic: ik merk zelf dat ik geen 25 meer ben en vind dit soms best lastig. De nadelen van ouder worden kan ik zelf makkelijk verzinnen.
Maar ik ben benieuwd naar de leuke aspecten ervan!
Tijd voor een positieve kijk op het leven
Ben benieuwd naar jullie reacties.
vrijdag 1 januari 2021 om 18:51
Dit heb ik van een collega geleerd. Zij had in dezelfde periode hetzelfde grote life event als mijn moeder meegemaakt.lolapaloeza schreef: ↑01-01-2021 18:16Jij zegt dat ze slecht tegen tegenslagen kunnen omdat ze nooit wat hebben mee gemaakt. Maar dat geloof ik niet. Sommige mensen hebben meer veerkracht dan anderen. Hun aard en levenshouding geeft gewoon een wat prettiger aangezicht. Hoe eerder je wat meemaakt, hoe eerder blijkt in welk bakje je valt. Maar dat is het (volgens mij) dan ook.
Maar dan weet je het nog niet, Mijn bio moeder is een positieve, altijd blije vrouw, zo zien anderen haar. Maar zij heeft altijd stress en een bak aan innerlijke onvrede. Maar dat weten buitenstaanders niet. Terwijl klagers soms intens tevreden mensen zijn die het leven eigenlijk heel prima vinden.
Het was voor mij heel prettig dat die collega mij helemaal meenam in haar proces en ik haar proces heel goed begreep.
Want ik ben net als zij iemand die altijd wel doorgaat of iets ervan maakt. Bij mij in de familie vond men me harteloos en was de norm dat je gevloerd was en niks meer kon (letterlijk niet meer kunnen lopen na een overlijden bijvoorbeeld).
Ze zei wat ik ook altijd zei 'ik kan het me gewoon niet veroorloven om...'
Zo ervaar ik het ook vaak.
Bij ons is het meer dat er een enorme berg gevoel loskomt en dat iemand bij wijze van spreken zijn tranen droogt in het winnende staatslot want ja, emoties gaan voor.
Het een is niet fouter dan het ander maar ik vind het heel fijn die persoon te hebben leren kennen, al had ik haar dat life event niet gegund.
Er is echt een verschil in hoe je met zaken omgaat en ik heb geen oordeel over wat beter is.
Maar helemaal instorten op een ongelegen moment lukt mij niet goed.
Dat is niet iets waar ik me voor op de borst klop de 1 heeft dat, de ander niet.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:04
Eens! Toen wij ons eerste huis kochten werd er maar naar één inkomen gekeken. Lastig om zo aan een huis te komen. Betaalbare huurhuizen waren al helemaal niet te vinden toen.Cateautje schreef: ↑01-01-2021 16:44Het feit dat bijna de helft van de huwelijken strandt wijst op een partnerkeuze die echt van deze tijd is.
Het feit dat jonge mensen vaak een huis kopen op basis van 2 inkomens helpt ook niet bepaalt mee, zeker niet als er ook nog een scheiding bij komt kijken.
Over 30 jaar hebben we een heel andere regering waarvan je nu nog lang niet kunt weten wat zij met de pensioenen gaan doen of ondertussen hebben gedaan.
Ook dat langer moeten doorwerken kunnen ze niet eeuwig blijven verlengen, dus dat houdt ook een keertje op.
OT:
Nu begin 60 en ik vind dit een heerlijke leeftijd. Maar.... dat vond ik 20, 30, 40 en 50 ook
.Voordelen nu: werken omdat ik ervan geniet. En niet omdat het moét. Bereikt op werkgebied wat ik wilde bereiken (al vanaf kind). Niet meer onzeker over uiterlijk, wel nog volop met uiterlijk bezig maar nu wél tevreden.
Veel meer kunnen genieten van muziek, kunst, hobby's. In ieder geval meer tijd ervoor kunnen en vooral willen nemen.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:06
Surebaby schreef: ↑01-01-2021 18:51Dit heb ik van een collega geleerd. Zij had in dezelfde periode hetzelfde grote life event als mijn moeder meegemaakt.
Het was voor mij heel prettig dat die collega mij helemaal meenam in haar proces en ik haar proces heel goed begreep.
Want ik ben net als zij iemand die altijd wel doorgaat of iets ervan maakt. Bij mij in de familie vond men me harteloos en was de norm dat je gevloerd was en niks meer kon (letterlijk niet meer kunnen lopen na een overlijden bijvoorbeeld).
Ze zei wat ik ook altijd zei 'ik kan het me gewoon niet veroorloven om...'
Zo ervaar ik het ook vaak.
Bij ons is het meer dat er een enorme berg gevoel loskomt en dat iemand bij wijze van spreken zijn tranen droogt in het winnende staatslot want ja, emoties gaan voor.
Het een is niet fouter dan het ander maar ik vind het heel fijn die persoon te hebben leren kennen, al had ik haar dat life event niet gegund.
Er is echt een verschil in hoe je met zaken omgaat en ik heb geen oordeel over wat beter is.
Maar helemaal instorten op een ongelegen moment lukt mij niet goed.
Dat is niet iets waar ik me voor op de borst klop de 1 heeft dat, de ander niet.
Dit herken ik heel goed. Ik ga altijd door, wat er ook gebeurt. De dag na het overlijden van mijn ouders stond ik gewoon voor de klas. Ik voelde op dat moment ook niet veel, ik denk dat ik in een shocktoestand op de automatische piloot doorging. Huilen deed ik ook niet.
Waar anderen even de tijd nodig hebben om te rouwen, om bij te komen, beun ik door.
Maar voor mij is het nadeel dat het verdriet, wel gedoseerd, in een later stadium komt. Als voorbeeld het overlijden van mijn ouders: echt verwerken lukt niet, ik ga ze juist steeds meer missen. Op een gegeven moment was ik zo mat en droevig dat ik in therapie moest.
Niet dat dat heel veel geholpen heeft, maar ik kon er toch weer tegenaan.
Ik ga altijd door in een soort shock en later word ik teruggefloten.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:09
pejeka schreef: ↑01-01-2021 17:38Wat ik wel wonderlijk vind, is dat je jezelf nooit zo oud ziet als je werkelijk bent (geldt tenminste voor mij). Ik moet me soms echt mijn leeftijd voor ogen halen om te beseffen dat ik de midden-50 al ben gepasseerd en dat ik op mensen op straat of in de supermarkt gewoonweg overkom als een oudere man. Wat logisch is, want dat ben ik ook. Alleen lopen mijn hersens denk ik een beetje achter bij dat feit, want dat raderwerk is op de een of andere manier nog aan midden 40 bezig. Ik leg het misschien wat stuntelig uit, maar zo voelt het soms.
Dit is een heel bekend verschijnsel en ik realiseer me nu ik zelf ouder wordt dat voor bejaarde mensen hetzelfde geldt. Die zijn boven de 70 maar van binnen ook nog steeds 28.
Toen ik jonger was dacht ik dat oud worden en dood gaan vanzelfsprekend was en helemaal niet erg. En nu zie ik dat oudere mensen er heel erg van kunnen balen dat er meer jaren achter ze dan voor ze ligt en dat het echt op gaat houden. En dat dat echt helemaaaaal niet leuk is.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:09
Ik vind ouder worden eng. Ik heb zo vreselijk genoten van mijn dertiger jaren met mijn kleine kinderen en nog jonge ouders. Nu worden mijn ouders oud en de kinderen groter.. ik had het zo graag nog heel lang vast willen houden. Ik werd zo intens gelukkig van die kleintjes en mijn leventje . Had heel vaak zo n ultiem geluksgevoel . Nu nog heel dankbaar met alles wat ik heb maar niet meer dat bizar gelukkige gevoel. Meer steeds weemoedig dat alles voorbij gaat waarvan ik toen dacht dat het eeuwig zo zou blijven
vrijdag 1 januari 2021 om 19:13
sugarmiss schreef: ↑01-01-2021 15:48Gezellig is anders inderdaad en to wordt er ook vast niet vrolijker van wat wel haar bedoeling was denk ik door dit topic te openen.
Oké je mag blij zijn dat je nog leeft en niet jong bent doodgegaan. Toch zeggen ze bij mensen russen de pakweg 20 en 40 niet voor niets dat ze in de bloei van hun leven zijn.
50 plussen zijn is gewoon niets aan.
Ik vind 30 plus eigenlijk al niets aan... dus kijk niet echt uit naar de toekomst.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:16
Sarah30 schreef: ↑01-01-2021 19:09Ik vind ouder worden eng. Ik heb zo vreselijk genoten van mijn dertiger jaren met mijn kleine kinderen en nog jonge ouders. Nu worden mijn ouders oud en de kinderen groter.. ik had het zo graag nog heel lang vast willen houden. Ik werd zo intens gelukkig van die kleintjes en mijn leventje . Had heel vaak zo n ultiem geluksgevoel . Nu nog heel dankbaar met alles wat ik heb maar niet meer dat bizar gelukkige gevoel. Meer steeds weemoedig dat alles voorbij gaat waarvan ik toen dacht dat het eeuwig zo zou blijven
Ooooohh dit, dit heb ik ook zo....
Die melancholie...
vrijdag 1 januari 2021 om 19:24
Dat is niet helemaal zoals ik het voel. Vind het prima dat ik in mijn "najaren kom". Geen enkel probleem mee. Het is echter soms wonderlijk te beseffen dat je "ál" 57 bent (zoals in mijn geval), terwijl je voor je gevoel pas gisteren afscheid hebt genomen van je 30-er jaren. Naarmate je ouder wordt, gaat de tijd gevoelsmatig ook echt sneller. Als mensen dat vroeger tegen me zeiden toen ik nog een piepkuiken van 18 was, dacht ik wel eens: wat een onzin. Maar het is gewoon zo. Het jaar 2000 is voor mijn gevoel nog kort geleden, geen 20 jaar. En soms vergelijk ik dat wel eens op deze manier: toen ik zelf 18 was, rond 1983, zag je wel eens muziekclips op TV uit 1963, nou, voor je gevoel kwamen die zo'n beetje uit de steentijd. Terwijl die destijds ook gewoon 20 jaar oud waren. Als ik NU muziekclips uit de periode 2000-2005 zie, lijkt het alsof ze gisteren nog in de top-40 stonden. Snap je wat ik bedoel?Konijnmetbril schreef: ↑01-01-2021 19:09Dit is een heel bekend verschijnsel en ik realiseer me nu ik zelf ouder wordt dat voor bejaarde mensen hetzelfde geldt. Die zijn boven de 70 maar van binnen ook nog steeds 28.
Toen ik jonger was dacht ik dat oud worden en dood gaan vanzelfsprekend was en helemaal niet erg. En nu zie ik dat oudere mensen er heel erg van kunnen balen dat er meer jaren achter ze dan voor ze ligt en dat het echt op gaat houden. En dat dat echt helemaaaaal niet leuk is.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 1 januari 2021 om 19:24
Wat lief, dank je wel. Hoef geen medelijden hoor. Heb nu wel weer een prima leven en een dijk van een vent gelukkig. En natuurlijk de beste wensen voor 2021 terug!patsy--stone schreef: ↑01-01-2021 18:56Even eenvoor Cateautje en Meisje22. Naar hoeveel jullie te verstouwen krijgen. Het beste voor 2021 gewenst, ook voor alle anderen.
meisje22 wijzigde dit bericht op 01-01-2021 19:28
8.39% gewijzigd
vrijdag 1 januari 2021 om 19:29
Sorry dat ik zo laat reageer, ben even een ommetje gaan maken.patsy--stone schreef: ↑01-01-2021 18:56Even een
Dank voor je kroel, doet me goed, maar het gaat verder ook wel goed met me hoor, moet gewoon even een vlekje wegwerken.
Gelukkig 2021 gewenst voor jou en allen.
Gelukkig, een nieuw jaar.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:31
Dit herken ik wel allemaal. De tijd vliegt voorbij. Gek genoeg is 2020 ook voorbij gevlogen ondanks dat ze zeggen "time flies when you're having fun" en het dit jaar veel minder fun was. Maar misschien door die eerste lockdown van maart-mei en dat het daarna opeens al bizar snel zomer was en toen opeens al herfst. Een stuk jaar overgeslagen ofzo.pejeka schreef: ↑01-01-2021 19:24Dat is niet helemaal zoals ik het voel. Vind het prima dat ik in mijn "najaren kom". Geen enkel probleem mee. Het is echter soms wonderlijk te beseffen dat je "ál" 57 bent (zoals in mijn geval), terwijl je voor je gevoel pas gisteren afscheid hebt genomen van je 30-er jaren. Naarmate je ouder wordt, gaat de tijd gevoelsmatig ook echt sneller. Als mensen dat vroeger tegen me zeiden toen ik nog een piepkuiken van 18 was, dacht ik wel eens: wat een onzin. Maar het is gewoon zo. Het jaar 2000 is voor mijn gevoel nog kort geleden, geen 20 jaar. En soms vergelijk ik dat wel eens op deze manier: toen ik zelf 18 was, rond 1983, zag je wel eens muziekclips op TV uit 1963, nou, voor je gevoel kwamen die zo'n beetje uit de steentijd. Terwijl die destijds ook gewoon 20 jaar oud waren. Als ik NU muziekclips uit de periode 2000-2005 zie, lijkt het alsof ze gisteren nog in de top-40 stonden. Snap je wat ik bedoel?
En als mensen vragen hoe lang je die andere vriendin al kent, dat je je lam schrikt als dat al 35 jaren is: langer wel dan niet.
Maar ik heb niet het gevoel dat ik jonger ben dan ik werkelijk ben. Ik vind het juist raar als mensen me jonger schatten, voor mijn gevoel ben ik in uiterlijk en gedrag gewoon passend bij mijn leeftijd.
Wel dacht ik als tiener dat volwassenen snapten hoe alles zat en wisten waar ze mee bezig waren, en het goede deden voor de wereld. En dat ik daar zelf dus ook vrij snel op uit zou komen. Maar al snel kom je er natuurlijk achter dat iedereen maar wat aanklooit en eigenlijk geen idee heeft, tot zijn dood.
You can never have too many hats, gloves and shoes
vrijdag 1 januari 2021 om 19:37
Lees hier een discussie over weerbaarheid bij grote tegenslagen. Mijn verleden bestond alleen maar uit tegenslagen, onveiligheid etc maar om nou te zeggen dat dat mijn weerbaarheid heeft vergroot? Nee, alles behalve. Genoeg maniertjes geleerd om te overleven en dat is wat het is, maniertjes. Vervolgens werken die mooie opgebouwde maniertjes niet bij een nieuwe tegenslag. Nee, ik ervaar dat anders. Het is niet zo dat ik bij tegenslagen mezelf er zo moedig overheen zet, was het maar waar. Kan nu ook miepen en van slag zijn om ogenschijnlijk onbelangrijke dingen, ongeacht dat sommige tegenslagen in het verleden veel erger waren.
Aan de andere kant ben ik ergens wel gehard en dat merk ik bij sommige topics dat gaat bijvoorbeeld gaat over iemand die wil scheiden terwijl er kinderen zijn. Dan word ik kriegel van opmerkingen dat kinderen daar zo beschadigd van raken en dat je ze dat niet aan kan doen (natuurlijk zitten hier verschillende gradaties in). Dan denk ik ‘pfff, is dat nou echt het enige probleem’ terwijl dat wellicht meer over mij zegt.
Er wordt hier een voorbeeld aangehaald over iemand die het erg vind dat ze de festivals dit jaar moet missen. Dat klinkt inderdaad heel kleinzerig maar ik ken iemand die dat roept maar toch echt in het leven veel shit heeft meegemaakt dus het is soms ook lastig te oordelen dat zo iemand dan maar oppervlakkig is. Maar ja, ik ken wel de types die nooit een tegenslag hebben meegemaakt. Eigenlijk wel fijn voor ze. Misschien zijn ze daardoor dusdanig positief ingesteld dat ze daardoor juist goed met een tegenslag om kunnen gaan. Zou ook kunnen. Misschien vragen ze daarom wel makkelijker steun of hulp omdat ze vinden dat ze dat verdienen. Dat kunnen anderen dan als aanstellers zien maar misschien verwerken ze iets uiteindelijk wel gezonder en sneller. Gewoon wat gedachtenspinsels.
Aan de andere kant ben ik ergens wel gehard en dat merk ik bij sommige topics dat gaat bijvoorbeeld gaat over iemand die wil scheiden terwijl er kinderen zijn. Dan word ik kriegel van opmerkingen dat kinderen daar zo beschadigd van raken en dat je ze dat niet aan kan doen (natuurlijk zitten hier verschillende gradaties in). Dan denk ik ‘pfff, is dat nou echt het enige probleem’ terwijl dat wellicht meer over mij zegt.
Er wordt hier een voorbeeld aangehaald over iemand die het erg vind dat ze de festivals dit jaar moet missen. Dat klinkt inderdaad heel kleinzerig maar ik ken iemand die dat roept maar toch echt in het leven veel shit heeft meegemaakt dus het is soms ook lastig te oordelen dat zo iemand dan maar oppervlakkig is. Maar ja, ik ken wel de types die nooit een tegenslag hebben meegemaakt. Eigenlijk wel fijn voor ze. Misschien zijn ze daardoor dusdanig positief ingesteld dat ze daardoor juist goed met een tegenslag om kunnen gaan. Zou ook kunnen. Misschien vragen ze daarom wel makkelijker steun of hulp omdat ze vinden dat ze dat verdienen. Dat kunnen anderen dan als aanstellers zien maar misschien verwerken ze iets uiteindelijk wel gezonder en sneller. Gewoon wat gedachtenspinsels.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:38
Herken het ook allemaal. Pas als je zelf volwassen bent, besef je dat je ook maar gewoon doet wat je zelf het beste vindt, niet perfect bent en al helemaal niet de wijsheid in pacht hebt.patsy--stone schreef: ↑01-01-2021 19:31Dit herken ik wel allemaal. De tijd vliegt voorbij. Gek genoeg is 2020 ook voorbij gevlogen ondanks dat ze zeggen "time flies when you're having fun" en het dit jaar veel minder fun was. Maar misschien door die eerste lockdown van maart-mei en dat het daarna opeens al bizar snel zomer was en toen opeens al herfst. Een stuk jaar overgeslagen ofzo.
En als mensen vragen hoe lang je die andere vriendin al kent, dat je je lam schrikt als dat al 35 jaren is: langer wel dan niet.
Maar ik heb niet het gevoel dat ik jonger ben dan ik werkelijk ben. Ik vind het juist raar als mensen me jonger schatten, voor mijn gevoel ben ik in uiterlijk en gedrag gewoon passend bij mijn leeftijd.
Wel dacht ik als tiener dat volwassenen snapten hoe alles zat en wisten waar ze mee bezig waren, en het goede deden voor de wereld. En dat ik daar zelf dus ook vrij snel op uit zou komen. Maar al snel kom je er natuurlijk achter dat iedereen maar wat aanklooit en eigenlijk geen idee heeft, tot zijn dood.
Wat je zegt over 2020 herken ik ook. Bizar jaar en al met al ook best snel gegaan. Wat ik wel beangstigend vind, maar dat is mijn persoonlijke ding, is dat zo veel mensen zich inmiddels lijken te hebben neergelegd bij "maatregelen" en "restricties", dat ik bang ben dat we daar niet meer uit gaan komen, en dat zelfs áls iedereen (of bijna iedereen) gevaccineerd is, het "oude normaal" nooit meer terugkomt. Dat zou ik wel erg vinden. Vind het op zich niet erg nu even halt te houden, maar als ons oude leven dan nog steeds nóóit terugkomt, dan zou ik daar een serieus probleem mee hebben en een groot stuk levensvreugde door kwijt raken.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 1 januari 2021 om 19:45
Dat heb ik ook. Ik heb als twintiger met allemaal dames van in de 50 gewerkt en die waren heel actief en deden allemaal leuke dingen.valentinamaria schreef: ↑01-01-2021 19:25dat heb ik totaal niet, ik ben juist heel benieuwd naar wat ik nog allemaal kan beleven als oudere.
Ik zie er wel tegenop om bijvoorbeeld ouder dan 75 te worden, dat lijkt me moeilijk omdat ik dan bepaalde zaken niet meer kan die ik leuk vind.
Maar ik ben nooit sportief geweest (ben recentelijk begonnen omdat ik echt begon te kraken en stijf werd van thuis werken) en lezen en gezellig uit eten enzo zie ik mezelf nog wel doen. Concerten ook.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:48
als 75 plusser achter de rollator is er vast ook nog van alles te beleven.Surebaby schreef: ↑01-01-2021 19:45Dat heb ik ook. Ik heb als twintiger met allemaal dames van in de 50 gewerkt en die waren heel actief en deden allemaal leuke dingen.
Ik zie er wel tegenop om bijvoorbeeld ouder dan 75 te worden, dat lijkt me moeilijk omdat ik dan bepaalde zaken niet meer kan die ik leuk vind.
Maar ik ben nooit sportief geweest (ben recentelijk begonnen omdat ik echt begon te kraken en stijf werd van thuis werken) en lezen en gezellig uit eten enzo zie ik mezelf nog wel doen. Concerten ook.
wij slapen nooit.
vrijdag 1 januari 2021 om 19:59
Grote voordelen vind ik
- je weet goed wat je goede en minder goede kanten zijn en wat je plek in de wereld is,
- je vriendenkring is via natuurlijke selectie verworden tot een groep die echt bij je past
- je bluft niet meer naar jezelf met ambities, maar je geniet van je prestaties.
- het is steeds makkelijker om de balans te vinden tussen de dingen die je belangrijk vindt
- meer financiële ervaring, meer kennis over hoe je een goede balans vindt tussen inkomsten en uitgaven.
- je weet steeds meer hoe de hazen lopen, waardoor je niet meer zo gemakkelijk een speelbal wordt in het politieke spel van een ander.
- je weet goed wat je goede en minder goede kanten zijn en wat je plek in de wereld is,
- je vriendenkring is via natuurlijke selectie verworden tot een groep die echt bij je past
- je bluft niet meer naar jezelf met ambities, maar je geniet van je prestaties.
- het is steeds makkelijker om de balans te vinden tussen de dingen die je belangrijk vindt
- meer financiële ervaring, meer kennis over hoe je een goede balans vindt tussen inkomsten en uitgaven.
- je weet steeds meer hoe de hazen lopen, waardoor je niet meer zo gemakkelijk een speelbal wordt in het politieke spel van een ander.
vrijdag 1 januari 2021 om 20:00
Ik denk dat daar het verschil zit: ik heb juist nog zoveel te doen.fashionvictim schreef: ↑01-01-2021 17:37je hoeft het niet als een drama te ervaren om toch gewoon te zien dat je beste jaren wel geweest zijn.
Ik heb het idee dat ik me volop ontwikkel en dat ik nog veel leuke dingen ga leren en doen.
vrijdag 1 januari 2021 om 20:02
