Overig
alle pijlers
Wie gaat er verder met dit verhaal?
donderdag 25 september 2008 om 13:17
Een dag tijdens een wintermorgen
Het was een koude decemberavond in 1944 en de aarde was mooi bedekt door glanzende sneeuw. De bomen buiten hadden zichzelf versiert met kristallen en de zon scheen erdoorheen en verfde het geheel rood. Margaretha en haar zus Wilhelmina zaten te spelen en hun moeder was ermee bezig om het avondeten te koken. Grootvader en grootmoeder waren ook ff langsgekomen om een handje te helpen. Grootvader zat een sigaar te roken en naar de radio te luisteren waarin ze vertelden wanneer er weer aanvallen zouden zijn,een enge gedachte. Grootmoeder was een trui aan het breien want warme kleding was wel heel erg nodig in deze tijden en ze kwamen het gewoon tekort want veel winkels in Rotterdam waren gebombardeerd. Moeder was met haar gedachten heel ergens anders. Ze dacht aan haar gesneuvelde man en kon haar ogen amper droog houden. Pas 2 weken geleden had ze het treurige nieuws via een telegram ontvangen. Haar man werd tijdens een gevecht in zijn buik geschoten. Zijn kameraden probeerden hem nog te helpen maar het mocht niet baten. Ze keek naar de hemel en zucht. Maar goed ze moest verder zonder hem. Het eten was bijna klaar en ze ging de tafel dekken en riep iedereen naar tafel.
Ze wilden net gaan zitten toen het aan deur klopte. Wilhelmina liep naar de deur om hem open te doen. Toen stond hij daar. Het was een Duits soldaat,ongeveer 30 jaar,zijn kleding was bloederig en bedekt door de sneeuw en zijn handen waren blauw gevroren. ‘’Mama’’, riep Wilhelmina, ‘’ er staat een man voor de deur.’’ Moeder kwam kijken en keek heel verbaast. De man maakte een beetje een angstige en verwilderde indruk. Hij legde uit in verbasend goed Nederlands dat hij van zijn groep een groot deel van zijn kameraden had zien omkomen en toen kon er hij er niet meer tegen en was gevlucht. Hij was de hele dag al doellos rondgelopen en vertelde dat hij 50 kilometer had gelopen en dat hij bang was dat ze hem zouden vinden en doodschieten. Hij haatte de oorlog en wilde bij hun gaan schuilen. Of ze water hadden vroeg hij. ‘’Natuurlijk, kom maar binnen.’’, zei moeder en voerde hem naar binnen. Toen grootvader hem zag rolde hij met zijn ogen en zei woedend:’’ Wat doet die mof hier eigenlijk? Ons eten afpakken? Het is tenslotte hun schuld want zij hebben ons in deze ellende gebracht.’’En tegen Wilhelmina en Margaretha: ‘’Dat jullie hem maar geen hand geven want dat doen nette meisjes niet.’’ Grootmoeder probeerde hem nog gerust te stellen door het verhaal van de soldaat te vertellen. Maar grootvader zei dat hij gewoon een spion was en of het nou de bedoeling was dat hij over een paar weken kerst met hun zou gaan vieren,zijn overleden zoon zou zich zeker omdraaien in zijn graaf. Moeder riep:’’Nu is het genoeg. Zie jij dan niet dat hij helemaal op is?Zo te horen heeft hij veel meegemaakt en zegt hij gewoon de waarheid.’’Grootvader zei niets meer. Hij begon zich ontzettend te schamen en dacht over zijn eigen woorden na.
Na al dat gedoe gingen ze eerst met zijn allen aan tafel zitten, moeder,Wilhelmina, grootmoeder,grootvader en de soldaat. Ze begonnen eerst stilzwijgend te eten. Moeder deelde de kom soep uit en zorgde ervoor dat iedereen evenveel kreeg. Er bleef nog een klein restje over en deze schonk ze met een knipoog aan de soldaat.’’ Hoe heet jij trouwens?’’vroeg ze aan hem. ‘’Friedrich’’ antwoorde hij en hij zag er nog goed eruit ook. Hij had in de tussentijd gebruik mogen maken van het bad de familie en zag er wat frisser eruit. Hij had wat kleding gekregen van de overleden man van moeder en ze paste hem. Moeder stelde hem een paar vragen en vroeg waar hij Nederlands had geleerd. Hij had vroeger een Nederlands vriendinnetje gehad toen hij klein was en ook vaak in Nederland geweest. Maar helaas verloren ze elkaar uit het oog en toen moest hij in dienst. Opeens keek hij ernstig en moeder vroeg wat er aan de hand was.’’ Ik weet nog geen eens meer of mijn familie nog leeft en we hebben in Duitsland veel verloren. Als Hitler niet aan de macht was gekomen dan hadden we met zijn allen niet door deze ellende heen gemoeten.’’ Je zag aan hem dat hij het er moeilijk mee had en moeder vertelde dat ze het begreep. Ze was immers ook net haar man verloren. Een naar een bloeiden ze op en gingen ze allemaal met hem praten, zelfs grootvader die zich nog steeds schaamde vanwege zijn woorden en nu inzag dat niet iedereen die Duits was slecht was al was de ellende daar begonnen maar opeens waren er overal problemen. Toen ging de wijnfles rond en de kinderen kregen een glas melk. Je zag dat moeder tot leven opbloeide en gelukkig keek. Het werd steeds gezelliger. Mijn moeder vroeg aan Friedrich of hij kerst met hun door wilde brengen en hij zei ja. Af en toe door het gezellige heen hoorden ze bomben vallen maar gelukkig hadden ze een veilige bunker om te schuilen en het enige wat er voor hun telde was nu dat ze het met elkaar konden vinden. Maar dat naam natuurlijk niet weg dat het buiten erg gevaarlijk kon zijn. De stad Rotterdam was gedeeltelijk een grote puinhoop geworden en je zag de beelden vaak in de krant,een treurig iets en het was helemaal niet zo raar dat Friedrich was gevlucht. Die zat nu tussen heen en lachte. Iedereen had het na zijn zin.
Als jullie zin hebben om mee te schrijven...is geen plicht hoor.
maar had er gewoon zin in.Dat verhaal heb ik zelf geschreven.
Het was een koude decemberavond in 1944 en de aarde was mooi bedekt door glanzende sneeuw. De bomen buiten hadden zichzelf versiert met kristallen en de zon scheen erdoorheen en verfde het geheel rood. Margaretha en haar zus Wilhelmina zaten te spelen en hun moeder was ermee bezig om het avondeten te koken. Grootvader en grootmoeder waren ook ff langsgekomen om een handje te helpen. Grootvader zat een sigaar te roken en naar de radio te luisteren waarin ze vertelden wanneer er weer aanvallen zouden zijn,een enge gedachte. Grootmoeder was een trui aan het breien want warme kleding was wel heel erg nodig in deze tijden en ze kwamen het gewoon tekort want veel winkels in Rotterdam waren gebombardeerd. Moeder was met haar gedachten heel ergens anders. Ze dacht aan haar gesneuvelde man en kon haar ogen amper droog houden. Pas 2 weken geleden had ze het treurige nieuws via een telegram ontvangen. Haar man werd tijdens een gevecht in zijn buik geschoten. Zijn kameraden probeerden hem nog te helpen maar het mocht niet baten. Ze keek naar de hemel en zucht. Maar goed ze moest verder zonder hem. Het eten was bijna klaar en ze ging de tafel dekken en riep iedereen naar tafel.
Ze wilden net gaan zitten toen het aan deur klopte. Wilhelmina liep naar de deur om hem open te doen. Toen stond hij daar. Het was een Duits soldaat,ongeveer 30 jaar,zijn kleding was bloederig en bedekt door de sneeuw en zijn handen waren blauw gevroren. ‘’Mama’’, riep Wilhelmina, ‘’ er staat een man voor de deur.’’ Moeder kwam kijken en keek heel verbaast. De man maakte een beetje een angstige en verwilderde indruk. Hij legde uit in verbasend goed Nederlands dat hij van zijn groep een groot deel van zijn kameraden had zien omkomen en toen kon er hij er niet meer tegen en was gevlucht. Hij was de hele dag al doellos rondgelopen en vertelde dat hij 50 kilometer had gelopen en dat hij bang was dat ze hem zouden vinden en doodschieten. Hij haatte de oorlog en wilde bij hun gaan schuilen. Of ze water hadden vroeg hij. ‘’Natuurlijk, kom maar binnen.’’, zei moeder en voerde hem naar binnen. Toen grootvader hem zag rolde hij met zijn ogen en zei woedend:’’ Wat doet die mof hier eigenlijk? Ons eten afpakken? Het is tenslotte hun schuld want zij hebben ons in deze ellende gebracht.’’En tegen Wilhelmina en Margaretha: ‘’Dat jullie hem maar geen hand geven want dat doen nette meisjes niet.’’ Grootmoeder probeerde hem nog gerust te stellen door het verhaal van de soldaat te vertellen. Maar grootvader zei dat hij gewoon een spion was en of het nou de bedoeling was dat hij over een paar weken kerst met hun zou gaan vieren,zijn overleden zoon zou zich zeker omdraaien in zijn graaf. Moeder riep:’’Nu is het genoeg. Zie jij dan niet dat hij helemaal op is?Zo te horen heeft hij veel meegemaakt en zegt hij gewoon de waarheid.’’Grootvader zei niets meer. Hij begon zich ontzettend te schamen en dacht over zijn eigen woorden na.
Na al dat gedoe gingen ze eerst met zijn allen aan tafel zitten, moeder,Wilhelmina, grootmoeder,grootvader en de soldaat. Ze begonnen eerst stilzwijgend te eten. Moeder deelde de kom soep uit en zorgde ervoor dat iedereen evenveel kreeg. Er bleef nog een klein restje over en deze schonk ze met een knipoog aan de soldaat.’’ Hoe heet jij trouwens?’’vroeg ze aan hem. ‘’Friedrich’’ antwoorde hij en hij zag er nog goed eruit ook. Hij had in de tussentijd gebruik mogen maken van het bad de familie en zag er wat frisser eruit. Hij had wat kleding gekregen van de overleden man van moeder en ze paste hem. Moeder stelde hem een paar vragen en vroeg waar hij Nederlands had geleerd. Hij had vroeger een Nederlands vriendinnetje gehad toen hij klein was en ook vaak in Nederland geweest. Maar helaas verloren ze elkaar uit het oog en toen moest hij in dienst. Opeens keek hij ernstig en moeder vroeg wat er aan de hand was.’’ Ik weet nog geen eens meer of mijn familie nog leeft en we hebben in Duitsland veel verloren. Als Hitler niet aan de macht was gekomen dan hadden we met zijn allen niet door deze ellende heen gemoeten.’’ Je zag aan hem dat hij het er moeilijk mee had en moeder vertelde dat ze het begreep. Ze was immers ook net haar man verloren. Een naar een bloeiden ze op en gingen ze allemaal met hem praten, zelfs grootvader die zich nog steeds schaamde vanwege zijn woorden en nu inzag dat niet iedereen die Duits was slecht was al was de ellende daar begonnen maar opeens waren er overal problemen. Toen ging de wijnfles rond en de kinderen kregen een glas melk. Je zag dat moeder tot leven opbloeide en gelukkig keek. Het werd steeds gezelliger. Mijn moeder vroeg aan Friedrich of hij kerst met hun door wilde brengen en hij zei ja. Af en toe door het gezellige heen hoorden ze bomben vallen maar gelukkig hadden ze een veilige bunker om te schuilen en het enige wat er voor hun telde was nu dat ze het met elkaar konden vinden. Maar dat naam natuurlijk niet weg dat het buiten erg gevaarlijk kon zijn. De stad Rotterdam was gedeeltelijk een grote puinhoop geworden en je zag de beelden vaak in de krant,een treurig iets en het was helemaal niet zo raar dat Friedrich was gevlucht. Die zat nu tussen heen en lachte. Iedereen had het na zijn zin.
Als jullie zin hebben om mee te schrijven...is geen plicht hoor.
maar had er gewoon zin in.Dat verhaal heb ik zelf geschreven.
vrijdag 3 oktober 2008 om 09:04
Geraldine, fijn dat je mijn reactie zo oppakt. Maar ik verbaasde me echt over de persoonlijke manier waarop je hier mee omging, en dat je dat ook relateerde aan dingen op je werk en je dagelijks leven. We hebben vrijwel allemaal onze portie dingen meegemaakt in het leven en er zal nog wel wat komen, helaas. Maar dat moet je niet willen inzetten als je een keer kritiek krijgt op je werk of zoals hier wat negatieve feedbakc op een verhaal. Goed dat je er aan werkt, hou vol, want je zult merken dat je vanzelf meer zelfvertrouwen kweekt. Groetjes!!
vrijdag 3 oktober 2008 om 13:41
Ik zal het weekend proberen om meer op de laatste reacties in te gaan.Zit namelijk op mijn werk en vanavond ben ik niet thuis.Ik heb wel veel dingen gelezen over de oorlog maar nog niet zoveel over hoe het in Nederland was.Ik weet nu wel een paar dingen meer en lees me er ook goed inlezen.Ben nu ook gemotiveerd en heeft dit allemaal toch een postieve wending gekregen gezien de interessante discussies hier.Het verhaal ga ik dan binnenkort terugplaatsen en er verder niets meer mee doen.Het is niet realistisch maar mijn vriend zei dat het dus wel een goede schrijverstijl is.Heb er ook veel over na zitten denken en jullie hebben in der daad gelijk,moeder had wat langer moeten gaan twijfelen en niet zomaar ff moeten knipogen naar die man(i.v.m.haar overleden man),ze hadden de man niet zo snel moeten vertrouwen en hem alleen uit angst binnen moeten laten vanwege consequenties,het verhaal had op een tijdstip moeten spelen toen er wel geschoten werd.Maar dat ga ik nu niet in het verhaal zetten,moet helemaal opnieuw.Zag gisteren boeken staan over het verzet in Nederland en Nederlandse dwangsarbeijder en wat er met de joden gebeurde.Heb ook 2 boeken over de 1.wereldoorlog gekocht en ga deze ook lezen.Verder ben ik ook altijd geinteresseerd geweest in ''Titanic''.
En nu schiet me toch ff een szene te binnen:
Kennen jullie de serie ''Band of Brothers''?Gaat over Amerikanen tijdens de tweede wereldoorlog.Na een bepaalde tijd komen ze naar Nederland en er is daat een szene waarin vrouwen het haar wordt afgeknipt en ze een haakkruis op het voorhoofd geschilderd krijgen.Een Amerikaanse soldaat vraagt wat er aan de hand is en een Nederlander zegt dat de vrouwen met Duitsers hebben gezoend en ze worden moffenhoeren genoemd.Een brutale szene en ik begrijp nu heel goed dat je een risico inging als jij je inliet met een Duitser.Stof voor mij om over na te denken.
En nu schiet me toch ff een szene te binnen:
Kennen jullie de serie ''Band of Brothers''?Gaat over Amerikanen tijdens de tweede wereldoorlog.Na een bepaalde tijd komen ze naar Nederland en er is daat een szene waarin vrouwen het haar wordt afgeknipt en ze een haakkruis op het voorhoofd geschilderd krijgen.Een Amerikaanse soldaat vraagt wat er aan de hand is en een Nederlander zegt dat de vrouwen met Duitsers hebben gezoend en ze worden moffenhoeren genoemd.Een brutale szene en ik begrijp nu heel goed dat je een risico inging als jij je inliet met een Duitser.Stof voor mij om over na te denken.
vrijdag 3 oktober 2008 om 23:17
Geraldine, de vrouwen die in de oorlog met de Duitsers omgingen werden na de oorlog kaalgeschoren en bespot.
En rondgereden door de stad zodat iedereen kon zien dat ze zich met de Duisters hadden ingelaten. In Zwartboek laten ze dat ook zien. Zelf vond ik de film 'Soldaat van Oranje' altijd erg mooi. De Aanslag is ook goed gemaakt, en het boek ook zeker de moeite waard om te lezen. Ik ben altijd erg geboeid geweest door de 2e WO, en ook door de verhalen van mijn oma en opa. Ik werk zelf met ouderen en heb daardoor veel mogen horen van de mensen uit die tijd. Van verzetsverhalen tot iemand die getrouwd was met een NSB-er.
En rondgereden door de stad zodat iedereen kon zien dat ze zich met de Duisters hadden ingelaten. In Zwartboek laten ze dat ook zien. Zelf vond ik de film 'Soldaat van Oranje' altijd erg mooi. De Aanslag is ook goed gemaakt, en het boek ook zeker de moeite waard om te lezen. Ik ben altijd erg geboeid geweest door de 2e WO, en ook door de verhalen van mijn oma en opa. Ik werk zelf met ouderen en heb daardoor veel mogen horen van de mensen uit die tijd. Van verzetsverhalen tot iemand die getrouwd was met een NSB-er.
dinsdag 7 oktober 2008 om 13:28
Dit weekend geen tijd gehad om ueberhaupt te forummen.Hoop dat ik deze week meer tijd heb maar laat ff van me horen om te zeggen dat ik niemand vergeten ben en dat ik jullie reacties zo snel mogelijk zal beantwoorden.
Nogeensdan,dat is ook de szene die ik omschrijf.Bij ''Band of Brothers'' lopen de Amerikanse soldaten over een plein heen.En er komt een vrouw in beeld die eerst (daarvoor)met een Duitse soldaat heeft gezoend en dan met een Amerikaan.Opeens wordt ze weggescheurd door 2 Nederlandse mannen en de Amerikaan vraagt nog wat er aan de hand is.De Nederlander zegt het tegem hem.Ze nemen de vrouw mee die tegenstribbelt en ze komt naar een plein waar haar haar eraf wordt geschoren en ze wordt uitgescholden.Misschien een idee dat ik de Duitse soldaat pas later laat verschijnen in mijn verhaal...nu ben ik nog het boek ''Kind in oorlogstijd'' aan het lezen en besef steeds meer wat mensen in alle landen mee hebben gemaakt.Daardoor kan ik bepaalde dingen ook meer waarderen en dankbaar zijn dat ik het niet slecht heb.De aanslag heb ik een keer gezien en wij hebben hem uitgeleend aan mijn schoonouders.''Zwartboek''hebben we thuis en deze film 2 jaar geleden gezien maar wil hem nog een keer zien.Soldaat van Oranje heb ik pas gekocht.Ik herinner me kleine stukjes van Zwartboek.En willen ook binnenkort naar het verzetsmuseum in Rotterdam gaan.Waar werk jij precies?En vertellen de ouderen af en toe over de oorlog?
Nogeensdan,dat is ook de szene die ik omschrijf.Bij ''Band of Brothers'' lopen de Amerikanse soldaten over een plein heen.En er komt een vrouw in beeld die eerst (daarvoor)met een Duitse soldaat heeft gezoend en dan met een Amerikaan.Opeens wordt ze weggescheurd door 2 Nederlandse mannen en de Amerikaan vraagt nog wat er aan de hand is.De Nederlander zegt het tegem hem.Ze nemen de vrouw mee die tegenstribbelt en ze komt naar een plein waar haar haar eraf wordt geschoren en ze wordt uitgescholden.Misschien een idee dat ik de Duitse soldaat pas later laat verschijnen in mijn verhaal...nu ben ik nog het boek ''Kind in oorlogstijd'' aan het lezen en besef steeds meer wat mensen in alle landen mee hebben gemaakt.Daardoor kan ik bepaalde dingen ook meer waarderen en dankbaar zijn dat ik het niet slecht heb.De aanslag heb ik een keer gezien en wij hebben hem uitgeleend aan mijn schoonouders.''Zwartboek''hebben we thuis en deze film 2 jaar geleden gezien maar wil hem nog een keer zien.Soldaat van Oranje heb ik pas gekocht.Ik herinner me kleine stukjes van Zwartboek.En willen ook binnenkort naar het verzetsmuseum in Rotterdam gaan.Waar werk jij precies?En vertellen de ouderen af en toe over de oorlog?
dinsdag 7 oktober 2008 om 13:44
Geraldine, ik werk in de ouderenzorg en regelmatig gaat het gesprek over de oorlog. Zowel over hele gewone luchtige dingen, zeg maar waar ze woonden toen of over gebeurtenissen die toevallig in de oorlog plaatsvonden.
Maar ook weleens hele indringende dingen, maar die ga ik hier niet specifiek beschrijven omdat dat in vertrouwen wordt verteld.
Soms kun je in de bibliotheek in je eigen gemeente ook veel info vinden over die plaats in de oorlogstijd. Weet niet waar je woont, maar sommige steden hebben natuurlijk heel erg geleden onder bepaalde bombardementen, zoals Rotterdam.
Ben je ook in het achterhuis van Anne Frank geweest? Of heb je het dagboek gelezen? Dat vond ik heel mooi.
Ook is er een schrijfster, Lisette Lewin (Voor bijna alles bang geweest, een hart van prikkeldraad) die schrijft over de oorlog.
Maar ook weleens hele indringende dingen, maar die ga ik hier niet specifiek beschrijven omdat dat in vertrouwen wordt verteld.
Soms kun je in de bibliotheek in je eigen gemeente ook veel info vinden over die plaats in de oorlogstijd. Weet niet waar je woont, maar sommige steden hebben natuurlijk heel erg geleden onder bepaalde bombardementen, zoals Rotterdam.
Ben je ook in het achterhuis van Anne Frank geweest? Of heb je het dagboek gelezen? Dat vond ik heel mooi.
Ook is er een schrijfster, Lisette Lewin (Voor bijna alles bang geweest, een hart van prikkeldraad) die schrijft over de oorlog.
dinsdag 7 oktober 2008 om 22:35
Het verhaal staat er weer,staat ook nog eens bij Beautiful gekwoot en ik heb de laatste reacties nog eens gelezen.Moet een hoop veranderen maar dat is alleen maar goed en de discussie is erg interessant.Maar nu eerst een hoop boekjes lezen en wat feiten verzamelen.Dat is ook erg interessant.
Beautiful,Heb nu nog een keer goed gelezen.Mijn schoonvader vertelde me dat zijn vader eten was gaan halen en kwam erg mager terug.Ben dus veel vragen aan het stellen op dit moment en informatie aan het verzamelen.Ga nog een hoop dingen veranderen.Ken jij nog mensen die het allemaal mee hebben gemaakt?Zag ook reportages waar Duitsers zich in Rusland hebben misdragen en de Russen namen wraak.Je hebt ook interessante punten genoemd in mijn text.Nee,ik moet me zeker niet schaamen voor wie ik ben en dom ben ik ook niet.Moet toegeven dat ik me verbaas over mijn eigen woorden.Ik heb wel mijn talenten maar kan natuurlijk niet overal goed in zijn,zoals wiskunde b.v. ha ha!!!Ik kan ook je verhaal goed volgen.Ging slecht met Duitsland en toen gebeurde etc...wat je al schreef.Maar oorlog is echt erg en dat met die joden ook.Ook de huidige neonnazis verheerlijken de nazipropaganda.Las daar nog een stuk in de metro laatste week over een jonge Deen die neonazi was en wat die schreef over geestelijke gehandicapten dat ze maar geaborteerd moesten worden.Dat stoot me tegen het borst want ik heb een gehandicapte broer door een ongeval.Interessante punten geef je weer,ook de situatie in Oostenrijk.En ik vind het niet erg om hele boeken in het Nederlands te lezen.Lees zelf graag.
Lex,mijn vriend zei dat er in der daad in 1944 niet werd gebombadeerd.En heb ook een boek over Nederlandse dwangsarbejders zien staan.Dat wil ik graag gaan lezen.Heb me ook een hoop dingen laten vertellen.Dat met die krant en de radio heb ik nu ook gevraagd en ga wat meer vragen stellen.Dit onderwerp heeft me altijd al geinteresseerd.Wat voor onderduikers leeften er toen in het huis van je grootouders?Ik heb een oom in Denemarken die in het verzet zat.Hij heeft in 1945 een gestapoman neergeschoten.Dat heeft hij verteld.Ga er een andere keer meer op in.
Liselotte,zoals ik al schreef zo hebben ze de Duitser in der daad te snel geaccepteerd.Lees ook de problemen die ermee gepaard gaan om een Duits iemand zomaar in huis te nemen.Wat is consternatie eigenlijk?
courageux,thanks!Maar heb je ook al op je eigen topic gekeken?Heb daar ook een reactie achtergelaten.
mayou,bedankt voor je antwoorden!Dus op bepaalde radiozenders stond de doodstraf?Of heb ik het niet goed onthouden?En herinnerer me nu ook dat als je bepaalde zenders wilde luisteren dan heel stikkem als dat ueberhaupt kon.En ik schaam me nu ook minder voor mijn nationaliteit.Denk dat dit ook een beetje in een opwelling was geschreven.
Bianca,die voorordelen daar heb ik wel eens over gehoord.En er was eens iemand uit mijn oude klas die zei dat Nederlanders allemaal zo onvriendelijk zouden zijn.Nou,daar ben ik het totaal niet mee eens want jullie zijn juist aardige mensen en open.Denk in der daad dat ik me bepaalde opmerkingen te veel heb aangetrokken.Valt nu wel mee omdat ik hier gewoon mijn ei kwijt kon.En bedankt voor je uitleg over de oorlogswinter en alles wat ermee gepaard ging.
Nogeensdan,ik zal respecteren dat sommige dingen in vertrouwen zijn verteld.Je hoeft ze hier niet neer te zetten.Ouderen vertellen vaak over vroeger en ook over de oorlog.Ik heb nu een boek over de loopgravenoorlog,erg heftig en een boek over ooggetuigen over de eerste wereldoorlog.Ik woon in Schiedam.Ben in het huis van Anne Frank geweest en heb ook het boek gelezen ''Het dagboek van Anne Frank''.Ik zou zo graag willen weten wie degene was die hun verraaden heeft.Vind het erg dat dit is gebeurt.Bedankt voor dit advies!Zal eens in een boekenwinkel naar dit boek vragen en ook bedankt dat jij mijn vragen zo uitgebreid beantwoord!
Beautiful,Heb nu nog een keer goed gelezen.Mijn schoonvader vertelde me dat zijn vader eten was gaan halen en kwam erg mager terug.Ben dus veel vragen aan het stellen op dit moment en informatie aan het verzamelen.Ga nog een hoop dingen veranderen.Ken jij nog mensen die het allemaal mee hebben gemaakt?Zag ook reportages waar Duitsers zich in Rusland hebben misdragen en de Russen namen wraak.Je hebt ook interessante punten genoemd in mijn text.Nee,ik moet me zeker niet schaamen voor wie ik ben en dom ben ik ook niet.Moet toegeven dat ik me verbaas over mijn eigen woorden.Ik heb wel mijn talenten maar kan natuurlijk niet overal goed in zijn,zoals wiskunde b.v. ha ha!!!Ik kan ook je verhaal goed volgen.Ging slecht met Duitsland en toen gebeurde etc...wat je al schreef.Maar oorlog is echt erg en dat met die joden ook.Ook de huidige neonnazis verheerlijken de nazipropaganda.Las daar nog een stuk in de metro laatste week over een jonge Deen die neonazi was en wat die schreef over geestelijke gehandicapten dat ze maar geaborteerd moesten worden.Dat stoot me tegen het borst want ik heb een gehandicapte broer door een ongeval.Interessante punten geef je weer,ook de situatie in Oostenrijk.En ik vind het niet erg om hele boeken in het Nederlands te lezen.Lees zelf graag.
Lex,mijn vriend zei dat er in der daad in 1944 niet werd gebombadeerd.En heb ook een boek over Nederlandse dwangsarbejders zien staan.Dat wil ik graag gaan lezen.Heb me ook een hoop dingen laten vertellen.Dat met die krant en de radio heb ik nu ook gevraagd en ga wat meer vragen stellen.Dit onderwerp heeft me altijd al geinteresseerd.Wat voor onderduikers leeften er toen in het huis van je grootouders?Ik heb een oom in Denemarken die in het verzet zat.Hij heeft in 1945 een gestapoman neergeschoten.Dat heeft hij verteld.Ga er een andere keer meer op in.
Liselotte,zoals ik al schreef zo hebben ze de Duitser in der daad te snel geaccepteerd.Lees ook de problemen die ermee gepaard gaan om een Duits iemand zomaar in huis te nemen.Wat is consternatie eigenlijk?
courageux,thanks!Maar heb je ook al op je eigen topic gekeken?Heb daar ook een reactie achtergelaten.
mayou,bedankt voor je antwoorden!Dus op bepaalde radiozenders stond de doodstraf?Of heb ik het niet goed onthouden?En herinnerer me nu ook dat als je bepaalde zenders wilde luisteren dan heel stikkem als dat ueberhaupt kon.En ik schaam me nu ook minder voor mijn nationaliteit.Denk dat dit ook een beetje in een opwelling was geschreven.
Bianca,die voorordelen daar heb ik wel eens over gehoord.En er was eens iemand uit mijn oude klas die zei dat Nederlanders allemaal zo onvriendelijk zouden zijn.Nou,daar ben ik het totaal niet mee eens want jullie zijn juist aardige mensen en open.Denk in der daad dat ik me bepaalde opmerkingen te veel heb aangetrokken.Valt nu wel mee omdat ik hier gewoon mijn ei kwijt kon.En bedankt voor je uitleg over de oorlogswinter en alles wat ermee gepaard ging.
Nogeensdan,ik zal respecteren dat sommige dingen in vertrouwen zijn verteld.Je hoeft ze hier niet neer te zetten.Ouderen vertellen vaak over vroeger en ook over de oorlog.Ik heb nu een boek over de loopgravenoorlog,erg heftig en een boek over ooggetuigen over de eerste wereldoorlog.Ik woon in Schiedam.Ben in het huis van Anne Frank geweest en heb ook het boek gelezen ''Het dagboek van Anne Frank''.Ik zou zo graag willen weten wie degene was die hun verraaden heeft.Vind het erg dat dit is gebeurt.Bedankt voor dit advies!Zal eens in een boekenwinkel naar dit boek vragen en ook bedankt dat jij mijn vragen zo uitgebreid beantwoord!
dinsdag 7 oktober 2008 om 22:50
Ik moet het eens nakijken maar volgens mij werd Nijmegen in 1944 juist getroffen door een zwaar bombardement. Ik ken verschillende mensen die dit hebben meegemaakt en overleefd.
Volgens mij mocht men helemaal geen radio luisteren, er was ook een zender van uit Engeland, radio oranje ofzo? Maar dat was ten strengste verboden. Als je al een radio had.
Ook waren er verzetskrantjes, die stiekem verspreid werden.
Zal nog eens nadenken of me nog meer te binnen schiet.
Volgens mij mocht men helemaal geen radio luisteren, er was ook een zender van uit Engeland, radio oranje ofzo? Maar dat was ten strengste verboden. Als je al een radio had.
Ook waren er verzetskrantjes, die stiekem verspreid werden.
Zal nog eens nadenken of me nog meer te binnen schiet.
donderdag 9 oktober 2008 om 22:18
Bedankt voor je informatie!Daar kan ik veel mee.Het verspreiden van krantjes stikkem doet me aan de film ''Sophie Scholl''denken die in het verzet zat,een ware gebeurtenis die zich in de Duitse stad Muenchen afspeelde.Ze verspreide samen met haar broer en een vriend ''illegale bladjes''in haar universiteit en werd opgepakt.Ze kwam om onder de guillotine en ook haar broer ne vriend,een heftige film!Hebben danna een uitzending gezien over de zus van Sophie die nog leeft.Het was erg confronterend om te zien.
Ik wil volgend jaar,als het lukt,naar Krakau met mijn vriend en dan naar Ausschwitz/Birkenau.Het is nu een museum en we hebben al op de site gekeken.Het schijnt erg heftig te zijn.Ook willen we binnenkort naar het verzetsmuseum in Rotterdam.
Vandaag heb ik 2 boeken gekocht:
1) Dwangarbeiders (Nederlandse jongens tewerkgesteld in het Derde Rijk)Ik weet nu dat er meer dan 11 miljoen Europese burgers betrokken werden in de ''Arbeitseinsatz'',een dwangsarbeidsproject van de Nazis dus met alle problemen van dien zoals angst,eenzaamheid,ziekte en honger.
2)Op schoot bij Hitler,gaat hier om een meisje wiens ouders bij de verkiezingen op Hilter en diens nazi-partij hadden gestemd.Het meisje beschrijft haar gewoone kinderjaren op een ongewoone plaats in een ongewoone tijd etc...
Ben benieuwd naar je verdere antwoorden.Het boek dat ik aan het lezen ben heb ik bijna uit.Het is spannend maar ook aangrijpend.Ik heb er al een hoop van geleerd vooral omdat het mensen zijn die het zelf vertellen.
Ik wil volgend jaar,als het lukt,naar Krakau met mijn vriend en dan naar Ausschwitz/Birkenau.Het is nu een museum en we hebben al op de site gekeken.Het schijnt erg heftig te zijn.Ook willen we binnenkort naar het verzetsmuseum in Rotterdam.
Vandaag heb ik 2 boeken gekocht:
1) Dwangarbeiders (Nederlandse jongens tewerkgesteld in het Derde Rijk)Ik weet nu dat er meer dan 11 miljoen Europese burgers betrokken werden in de ''Arbeitseinsatz'',een dwangsarbeidsproject van de Nazis dus met alle problemen van dien zoals angst,eenzaamheid,ziekte en honger.
2)Op schoot bij Hitler,gaat hier om een meisje wiens ouders bij de verkiezingen op Hilter en diens nazi-partij hadden gestemd.Het meisje beschrijft haar gewoone kinderjaren op een ongewoone plaats in een ongewoone tijd etc...
Ben benieuwd naar je verdere antwoorden.Het boek dat ik aan het lezen ben heb ik bijna uit.Het is spannend maar ook aangrijpend.Ik heb er al een hoop van geleerd vooral omdat het mensen zijn die het zelf vertellen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 21:17
2 afleveringen ''Band of Brothers''gekeken op zaterdag.In deze aflevering kwamen de Amerikanen naar een concentratiekamp.Een van de jooden vertelde dat de Nazis zomaar weg waren gegaan,alles dicht hadden gedaan en hun aan hun lot hadden overgelaten.De Amerikanen hadden een tolk daarbij die Duits kon.Wat een shock ging er door de soldaten heen toen ze de mensen zagen,erg realistisch.Uitgemergelde mensen liepen rond,er lagen lijken en mensen huilden.De Duitse burgers moesten de lijken begraven...oh zo naar om te zien.Op dit moment ben ik dus erg veel boeken aan het lezen,dvd's aan het kijken,ideen en feiten aan het verzamelen.
Nogeensdan,heb je nog wat info kunnen vinden?
Nogeensdan,heb je nog wat info kunnen vinden?
dinsdag 14 oktober 2008 om 23:23
'Tegenwoordig wil ik het niet meer weten wie ons destijds in Amsterdam verraden heeft.'
Otto Frank
Iemand heeft de Duitse politie gebeld met de mededeling dat er op de Prinsengracht 263 joden verborgen zaten. Wie dat gedaan heeft, is nooit bekend geworden. Deze vraag houdt nog altijd vele mensen bezig. Er waren vermoedens en er kwam in 1948 een eerste onderzoek. Veertien jaar later werd nog eens geprobeerd de toedracht uit te zoeken. Beide onderzoeken leverden geen resultaat op. De verrader werd niet gevonden. In 1998 gaf Melissa Müller in haar biografie over Anne Frank aan dat Lena Hartog-van Bladeren het verraad wel eens gepleegd zou kunnen hebben. Twee jaar later kwam Carol Ann Lee in haar biografie over Otto Frank met een nieuwe theorie. Volgens haar was Tonny Ahlers, een kennis van Otto Frank, de schuldige.
Otto Frank
Iemand heeft de Duitse politie gebeld met de mededeling dat er op de Prinsengracht 263 joden verborgen zaten. Wie dat gedaan heeft, is nooit bekend geworden. Deze vraag houdt nog altijd vele mensen bezig. Er waren vermoedens en er kwam in 1948 een eerste onderzoek. Veertien jaar later werd nog eens geprobeerd de toedracht uit te zoeken. Beide onderzoeken leverden geen resultaat op. De verrader werd niet gevonden. In 1998 gaf Melissa Müller in haar biografie over Anne Frank aan dat Lena Hartog-van Bladeren het verraad wel eens gepleegd zou kunnen hebben. Twee jaar later kwam Carol Ann Lee in haar biografie over Otto Frank met een nieuwe theorie. Volgens haar was Tonny Ahlers, een kennis van Otto Frank, de schuldige.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 16 oktober 2008 om 22:53
nogeensdan,Schindlers List heb ik een tijdje geleden gezien.Ging ook om Joodse kinderen die gedeporteerd werden en eentje heeft zich zelf verstoppt.Ik herinner me ook dat Schindler aan het eind van de film huilt omdat hij graag nog meer joden had willen redden.Maar moet hem nog eens kijken.Ik heb verder nog zoveel boeken zien staan over de hongerwinter,Mussert,het verzet...ga ik ook nog lezen.Heb ook net je link bekeken en gelezen,ook het filmpje gekeken,wel heftig en de Amerikane dachten dat ze boven Duits grondgebied vlogen.
Bianca,dat zou ik ook graag willen weten wie de familie Frank verraaden heeft,dat gebeurde op 4.augustus 1944.Heb ook al een paar fotos gezien ook van b.v.de Kruiskade en de Schiedamse Dijk en al een beetje zitten lezen...wel erg heftig allemaal maar ook erg interessant.
Bedankt voor jullie informatie!
Ben al verder met mijn boek in het Frans.Nu maakt de vriend van Frederik mee dat Frederik naar een joodse school moet.Ze gaan ook een keer naar het zwembad en de badmeester vind de identiteitskaart van Frederik waarop er vermeld staat dat hij Joods is en hij gaat flippen en groeit de kleding alle kanten op.Frederik moet zich buiten omkleeden.En ook een szene waar de SA naar de woning van de Schneiders loopt,de familie van Frederik, en alles kort en klein slaat.De moeder schrikkt ontzettend en sterft aan een hartaanval.Maar volgends mij was ze daarvoor ook al ziek omdat er daar vaker in het boek beschreven staat dat ze kortademig was etc...Erg rot om te lezen en er is een tekening waar Frederik,zijn vriend,de arts en zijn vader om de moeder staan,ze krijgt een spuit en ze bidden met haar voordat ze overlijdt.Frederik en zijn vader zijn er helemaal kapot van...verder ben ik nog niet.Het verhaal en de mensen zijn wel verzonnen maar dit soort dingen gebeurden dus echt.Het verhaal speelt in Duitsland.
Bianca,dat zou ik ook graag willen weten wie de familie Frank verraaden heeft,dat gebeurde op 4.augustus 1944.Heb ook al een paar fotos gezien ook van b.v.de Kruiskade en de Schiedamse Dijk en al een beetje zitten lezen...wel erg heftig allemaal maar ook erg interessant.
Bedankt voor jullie informatie!
Ben al verder met mijn boek in het Frans.Nu maakt de vriend van Frederik mee dat Frederik naar een joodse school moet.Ze gaan ook een keer naar het zwembad en de badmeester vind de identiteitskaart van Frederik waarop er vermeld staat dat hij Joods is en hij gaat flippen en groeit de kleding alle kanten op.Frederik moet zich buiten omkleeden.En ook een szene waar de SA naar de woning van de Schneiders loopt,de familie van Frederik, en alles kort en klein slaat.De moeder schrikkt ontzettend en sterft aan een hartaanval.Maar volgends mij was ze daarvoor ook al ziek omdat er daar vaker in het boek beschreven staat dat ze kortademig was etc...Erg rot om te lezen en er is een tekening waar Frederik,zijn vriend,de arts en zijn vader om de moeder staan,ze krijgt een spuit en ze bidden met haar voordat ze overlijdt.Frederik en zijn vader zijn er helemaal kapot van...verder ben ik nog niet.Het verhaal en de mensen zijn wel verzonnen maar dit soort dingen gebeurden dus echt.Het verhaal speelt in Duitsland.
zondag 19 oktober 2008 om 22:38
Ik heb het boek nu uit,ze hebben de vader van Frederik opgehaald,de gestapo,neem aan dat hij naar een concentratiekamp is gekomen.Frederik was niet thuis.Er was een bombardement en allemaal liepen ze naar de kelder/bunker maar Frederik mocht niet naar binnen omdat Meneer Resch,die fanatieke nazi,geen jood mee naar binnen wilde hebben.De andere familie hebben Frederik dood terug gevonden.
Ik lees nu een andere boek in het Engels waarin het gaat over een joodse familie die 30. januari 1933 niet afwacht maar al daarvoor vlucht en veel spanndende dingen meemaken.Ze zitten nu in Switzerland,volgend doel is Frankrijk en dan Engeland,maar zo ver ben ik nog niet.Het boek ie gebaseerd op de ervaringen van de schrijfster.
Hoe lang duurde het trouwens totdat de situatie in Nederland weer enigszins normaal was?En hoe lang hadden mensen last van honger?
Heb trouwens gisteren samen met mijn vriend Zwartboek gekeken,een spannende film!!!Kennen jullie ook de film ''Dresden''?
Ik lees nu een andere boek in het Engels waarin het gaat over een joodse familie die 30. januari 1933 niet afwacht maar al daarvoor vlucht en veel spanndende dingen meemaken.Ze zitten nu in Switzerland,volgend doel is Frankrijk en dan Engeland,maar zo ver ben ik nog niet.Het boek ie gebaseerd op de ervaringen van de schrijfster.
Hoe lang duurde het trouwens totdat de situatie in Nederland weer enigszins normaal was?En hoe lang hadden mensen last van honger?
Heb trouwens gisteren samen met mijn vriend Zwartboek gekeken,een spannende film!!!Kennen jullie ook de film ''Dresden''?
donderdag 23 oktober 2008 om 15:10
Ben nu een ander boek aan het lezen over een joodse familie die voor 30.1.1933 gevlucht is,de dag van de verkiezingen.Eerst zaten ze in Switserland,dan in Frankrijk en nu in Engeland,de oorlog komt eraan in Engeland en suiker is schaars.Een spannend boek,eerst in het Frans een boek gelezen,dan in het Engels,tussendoor ook Duits,Nederlands,Deens en Spaans.Heb een paar dagen geleden ook een enge droom gehad.Droomde dat ik Joodse was en achtervolgd werd.Ze hadden me gevonden in mijn woning,wisten waar ik woonde en bonkten hard tegen de deur...en toen werd ik wakker.
Nogeensdan en Bianca,ga binnekort nog een kijkje nemen in jullie links.Gisteren nog wat dingen over London tijdens de tweede wereldoorlog gelezen op internet.Vind het allemaal erg interessant maar leef ook met de mensen mee die dit allemaal mee hebben gemaakt.
Nogeensdan en Bianca,ga binnekort nog een kijkje nemen in jullie links.Gisteren nog wat dingen over London tijdens de tweede wereldoorlog gelezen op internet.Vind het allemaal erg interessant maar leef ook met de mensen mee die dit allemaal mee hebben gemaakt.
donderdag 30 oktober 2008 om 13:39
Ik heb hier nog een paar interessante feiten en verhalen van mijn familie.En een andere keer komt er meer.
Mijn moeder en broer waren het laatste weekend bij ons en mijn moeder heeft wat interessante dingen over mijn familie in Denemarken verteld.Te beginnen met mijn peetoom en peettante die in Århus wonen,op de neus van Denemarken.Hij is 1918 geboren en zij in 1919,leven allebij nog.Er is een artikel geweest over mijn peetoom.Hij deed mee als hordeloper,weet niet of je dat zo zegt in het Nederlands,tijdens de olympische spelen en Hitler zat in het publiek,heel raar geigenlijk!Een donker iemand won een medaille en daar was Hitler het niet mee eens.Maar degene mocht toch zijn medaille houden,gelukkig.De vrouw van mijn peetom was verplegster.
Mijn andere peetouders wonen in mijn gebortestad Kolding in Zuiddenemarken,ook allebij in de 80.Zij iwas huisvrouw en hij zat in het verzet.Het was een paar dagen voor oorlogseinde in de stad Odense op het eiland Fyn.Er was een huis bezet door de gestapo en die mensen schoten maar om zich heen.Mijn peetom drong met een paar anderen die ook toen in het verzet zaten het huis binnen en opeens stond hij tegenover een gestapoman.Het artikel zei al:''Het was hij of ik.''Mijn peetoom was sneller en schot de gestapoman dood.Gelukkig is hij nooit gepakt.
Nu de broer van mijn opa en zijn vrouw die in de gebortestad van mijn moeder wonen,de stad heet Thisted en bevind zich aan de limfjord in Noorddenemarken vlakbij de kust.De broer van mijn opa was ook verzetsstrijder en zijn vrouw werkte in een restaurant en toen leerden ze elkaar kennen.Vind het wel erg interessante verhalen.
Mijn moeder en broer waren het laatste weekend bij ons en mijn moeder heeft wat interessante dingen over mijn familie in Denemarken verteld.Te beginnen met mijn peetoom en peettante die in Århus wonen,op de neus van Denemarken.Hij is 1918 geboren en zij in 1919,leven allebij nog.Er is een artikel geweest over mijn peetoom.Hij deed mee als hordeloper,weet niet of je dat zo zegt in het Nederlands,tijdens de olympische spelen en Hitler zat in het publiek,heel raar geigenlijk!Een donker iemand won een medaille en daar was Hitler het niet mee eens.Maar degene mocht toch zijn medaille houden,gelukkig.De vrouw van mijn peetom was verplegster.
Mijn andere peetouders wonen in mijn gebortestad Kolding in Zuiddenemarken,ook allebij in de 80.Zij iwas huisvrouw en hij zat in het verzet.Het was een paar dagen voor oorlogseinde in de stad Odense op het eiland Fyn.Er was een huis bezet door de gestapo en die mensen schoten maar om zich heen.Mijn peetom drong met een paar anderen die ook toen in het verzet zaten het huis binnen en opeens stond hij tegenover een gestapoman.Het artikel zei al:''Het was hij of ik.''Mijn peetoom was sneller en schot de gestapoman dood.Gelukkig is hij nooit gepakt.
Nu de broer van mijn opa en zijn vrouw die in de gebortestad van mijn moeder wonen,de stad heet Thisted en bevind zich aan de limfjord in Noorddenemarken vlakbij de kust.De broer van mijn opa was ook verzetsstrijder en zijn vrouw werkte in een restaurant en toen leerden ze elkaar kennen.Vind het wel erg interessante verhalen.
zaterdag 8 november 2008 om 12:54
Mijn opa zat een paar jaar in Russland om te vechten en danna een jaar in russische gevangenschap en dat was geen pretje.Hij kreeg niet veel te eten.Maar heeft het wel overleefd.Mijn overgrootopa heeft in de eerste wereldoorlog gevochten en werd invalide.Toen ze aan het eind van de tweede wereldoorlog mannen te kort kwamen toen hebben ze zelf jongens van 15 ingezet en wilden ze die arme oudere man inzetten dat hij de Fuehrer ging dienen maar hoefde gelukkig toch niet.Hij had iets aan zijn longen.Bij mijn andere overgrootvader werd een stuk van zijn duim afgeschoten tijdens de eerste wereldoorlog.
Ik heb kennissen in Duitsland,goede buren van ons.De vader is joods en de kinderen ook en zijn vrouw niet.Zijn ouders zijn naar Engeland gevlucht tijdens de 2.wereldoorlog en zelf was onze buurman nog een klein kind.De grootouders van mijn buurman vluchten de verkeerde kant naar Engeland,werden gepakt,in een concentratiekamp geplaatst en kwamen daar om.Mijn buurman heeft zijn grootouders amper gekend.Ze zijn allemaal joods de mensen waar ik het over heb.Wel vreselijk dat de grootouders van mijn buurman zijn omgekomen!
Ik heb kennissen in Duitsland,goede buren van ons.De vader is joods en de kinderen ook en zijn vrouw niet.Zijn ouders zijn naar Engeland gevlucht tijdens de 2.wereldoorlog en zelf was onze buurman nog een klein kind.De grootouders van mijn buurman vluchten de verkeerde kant naar Engeland,werden gepakt,in een concentratiekamp geplaatst en kwamen daar om.Mijn buurman heeft zijn grootouders amper gekend.Ze zijn allemaal joods de mensen waar ik het over heb.Wel vreselijk dat de grootouders van mijn buurman zijn omgekomen!
zaterdag 8 november 2008 om 14:17
Hier nog iets interessants:
Mijn vader zei dat de meeste soldaten niet mee wilden vechten maar moesten van de Fuehrer.Mijn chef zei eens dat het terecht was dat de Duitsers een trauma hadden opgelopen.Maar die leeden evenveel als iedereen en in ieder land was er hongersnood zoals in Nederland in 1944/45 en in Rusland en Duitsland ook.Mijn vader zei eens dat hij ermee zat dat er af en toe nog mensen waren die zeiden dat de Duitsers van natuur het kwaade in zich dragen en eerlijk gezegd kan ik me niet altijd gaan verontschuldigen voor mijn nationaliteit want deze kon ik niet uitkiezen.
Hoe mager mijn opa toen was dat weet ik niet.Zal het eens gaan vragen aan mijn vader.Mijn vader is in maart 1943 geboren en kan zich herinneren dat hij in de puinhoop speelde en met steenen groeide.Hij zei eens tegen zijn vader:''Als de Russen komen dan ga ik ze met een stok slaan.''Toen zei zijn vader:''Dan schieten ze.''Toen zei mijn vader:''Dan verstop ik me achter een boom.''Dit is gewoon de logica van een klein kind en mijn vader was toen 3 jaar oud en weet dit nog.
Mijn vader zei dat de meeste soldaten niet mee wilden vechten maar moesten van de Fuehrer.Mijn chef zei eens dat het terecht was dat de Duitsers een trauma hadden opgelopen.Maar die leeden evenveel als iedereen en in ieder land was er hongersnood zoals in Nederland in 1944/45 en in Rusland en Duitsland ook.Mijn vader zei eens dat hij ermee zat dat er af en toe nog mensen waren die zeiden dat de Duitsers van natuur het kwaade in zich dragen en eerlijk gezegd kan ik me niet altijd gaan verontschuldigen voor mijn nationaliteit want deze kon ik niet uitkiezen.
Hoe mager mijn opa toen was dat weet ik niet.Zal het eens gaan vragen aan mijn vader.Mijn vader is in maart 1943 geboren en kan zich herinneren dat hij in de puinhoop speelde en met steenen groeide.Hij zei eens tegen zijn vader:''Als de Russen komen dan ga ik ze met een stok slaan.''Toen zei zijn vader:''Dan schieten ze.''Toen zei mijn vader:''Dan verstop ik me achter een boom.''Dit is gewoon de logica van een klein kind en mijn vader was toen 3 jaar oud en weet dit nog.
zondag 9 november 2008 om 19:09
Mijn moeder is van na de oorlog en vertelde me dat haar ouders af en toe soldaten op visite hadden en ze konden goed met hun opschieten.Toen ze aan het front werden gestuurd gingen ze huilen omdat het niet zeker was dat ze hun ooit weer terug zouden zien.Mijn moeder vertelde me ook over een slager in Thisted(Denemarken)die het gevangenis inmoest omdat hij vlees aan Duitsers had verkocht.Mijn moeder zei aan wie had hij het dan moeten verkopen?Aan de Engelsen?Het is en blijft moeilijk.
zondag 16 november 2008 om 13:40
Laatste zondag naar het verzetsmuseum geweest en een man die Joods was vertelde aan mij dat hij ondergedoken had gezeten tijdens de tweede wereldoorlog en zijn broers en zussen omkwamen in een concentratiekamp en hij weet nog dat hij van school werd gestuurd,dingen waar ik stil van wordt en dan wil ik graag iets goeds voor zo iemand doen.9.11.1938 was het ''Reichskristallnacht'' en werden de ruiten van joodse winkels vernield,goederen gestolen,winkels in brand gestoken en de joden moesten de schade zelf betalen...bah!!!Ik sta er enorm bij stil.
En in Ieper wordt iedere dag de eerste wereldoorlog herdacht en stel je voor er zijn nog 4 oorlogsveteranen in leven,3 in Engeland en 1 in Australie.Die 3 in Engeland zijn 108,110 en 112 jaar,isn't it amazing?Ik heb diepe respect voor die mannen die ondanks alle vreselijke dingen zo positief zijn gebleven.Ze zitten dan wel in een rolstoel maar zijn absoluut niet dement maar geestelijk fit.De oudste vertelde nog dat hij die dingen die hij heeft gezien nooit meer zal vergeten.Zoiets vergeet je ook nooit.In ieder geval heb ik een enorme respect voor hun.Ik ga de artikelen uitknippen en houden.
En in Ieper wordt iedere dag de eerste wereldoorlog herdacht en stel je voor er zijn nog 4 oorlogsveteranen in leven,3 in Engeland en 1 in Australie.Die 3 in Engeland zijn 108,110 en 112 jaar,isn't it amazing?Ik heb diepe respect voor die mannen die ondanks alle vreselijke dingen zo positief zijn gebleven.Ze zitten dan wel in een rolstoel maar zijn absoluut niet dement maar geestelijk fit.De oudste vertelde nog dat hij die dingen die hij heeft gezien nooit meer zal vergeten.Zoiets vergeet je ook nooit.In ieder geval heb ik een enorme respect voor hun.Ik ga de artikelen uitknippen en houden.
zondag 23 november 2008 om 23:01
Gisteren Schindler's list gekeken.
Dit is het waargebeurde verhaal van de ondoorgrondelijke Oskar Schindler,lid van de nazibeweging,charmeur en oorlogsprofiteur die de levens redde van 1100 joden tijdens de holocaust.Het is de triomf van een man van onuitwisbare betekenis en het drama van degenen die,dankzij zijn tussenkomst,een van de zwartste periodes in de geschiedenis van de mensheid overleeften.
Een indrukkenwekkende film en verdient echt 5 sterren.
Dit waren heel andere tijden.Hebben ook diverse filmpjes op YouTube zitten kijken.Ben op dit moment ook het boek ''Oorlog zonder vrienden''aan het lezen,gaat om een jongen wiens vader in de NSB is,andere keer meer.
Dit is het waargebeurde verhaal van de ondoorgrondelijke Oskar Schindler,lid van de nazibeweging,charmeur en oorlogsprofiteur die de levens redde van 1100 joden tijdens de holocaust.Het is de triomf van een man van onuitwisbare betekenis en het drama van degenen die,dankzij zijn tussenkomst,een van de zwartste periodes in de geschiedenis van de mensheid overleeften.
Een indrukkenwekkende film en verdient echt 5 sterren.
Dit waren heel andere tijden.Hebben ook diverse filmpjes op YouTube zitten kijken.Ben op dit moment ook het boek ''Oorlog zonder vrienden''aan het lezen,gaat om een jongen wiens vader in de NSB is,andere keer meer.
