Overig
alle pijlers
Wie gaat er verder met dit verhaal?
donderdag 25 september 2008 om 13:17
Een dag tijdens een wintermorgen
Het was een koude decemberavond in 1944 en de aarde was mooi bedekt door glanzende sneeuw. De bomen buiten hadden zichzelf versiert met kristallen en de zon scheen erdoorheen en verfde het geheel rood. Margaretha en haar zus Wilhelmina zaten te spelen en hun moeder was ermee bezig om het avondeten te koken. Grootvader en grootmoeder waren ook ff langsgekomen om een handje te helpen. Grootvader zat een sigaar te roken en naar de radio te luisteren waarin ze vertelden wanneer er weer aanvallen zouden zijn,een enge gedachte. Grootmoeder was een trui aan het breien want warme kleding was wel heel erg nodig in deze tijden en ze kwamen het gewoon tekort want veel winkels in Rotterdam waren gebombardeerd. Moeder was met haar gedachten heel ergens anders. Ze dacht aan haar gesneuvelde man en kon haar ogen amper droog houden. Pas 2 weken geleden had ze het treurige nieuws via een telegram ontvangen. Haar man werd tijdens een gevecht in zijn buik geschoten. Zijn kameraden probeerden hem nog te helpen maar het mocht niet baten. Ze keek naar de hemel en zucht. Maar goed ze moest verder zonder hem. Het eten was bijna klaar en ze ging de tafel dekken en riep iedereen naar tafel.
Ze wilden net gaan zitten toen het aan deur klopte. Wilhelmina liep naar de deur om hem open te doen. Toen stond hij daar. Het was een Duits soldaat,ongeveer 30 jaar,zijn kleding was bloederig en bedekt door de sneeuw en zijn handen waren blauw gevroren. ‘’Mama’’, riep Wilhelmina, ‘’ er staat een man voor de deur.’’ Moeder kwam kijken en keek heel verbaast. De man maakte een beetje een angstige en verwilderde indruk. Hij legde uit in verbasend goed Nederlands dat hij van zijn groep een groot deel van zijn kameraden had zien omkomen en toen kon er hij er niet meer tegen en was gevlucht. Hij was de hele dag al doellos rondgelopen en vertelde dat hij 50 kilometer had gelopen en dat hij bang was dat ze hem zouden vinden en doodschieten. Hij haatte de oorlog en wilde bij hun gaan schuilen. Of ze water hadden vroeg hij. ‘’Natuurlijk, kom maar binnen.’’, zei moeder en voerde hem naar binnen. Toen grootvader hem zag rolde hij met zijn ogen en zei woedend:’’ Wat doet die mof hier eigenlijk? Ons eten afpakken? Het is tenslotte hun schuld want zij hebben ons in deze ellende gebracht.’’En tegen Wilhelmina en Margaretha: ‘’Dat jullie hem maar geen hand geven want dat doen nette meisjes niet.’’ Grootmoeder probeerde hem nog gerust te stellen door het verhaal van de soldaat te vertellen. Maar grootvader zei dat hij gewoon een spion was en of het nou de bedoeling was dat hij over een paar weken kerst met hun zou gaan vieren,zijn overleden zoon zou zich zeker omdraaien in zijn graaf. Moeder riep:’’Nu is het genoeg. Zie jij dan niet dat hij helemaal op is?Zo te horen heeft hij veel meegemaakt en zegt hij gewoon de waarheid.’’Grootvader zei niets meer. Hij begon zich ontzettend te schamen en dacht over zijn eigen woorden na.
Na al dat gedoe gingen ze eerst met zijn allen aan tafel zitten, moeder,Wilhelmina, grootmoeder,grootvader en de soldaat. Ze begonnen eerst stilzwijgend te eten. Moeder deelde de kom soep uit en zorgde ervoor dat iedereen evenveel kreeg. Er bleef nog een klein restje over en deze schonk ze met een knipoog aan de soldaat.’’ Hoe heet jij trouwens?’’vroeg ze aan hem. ‘’Friedrich’’ antwoorde hij en hij zag er nog goed eruit ook. Hij had in de tussentijd gebruik mogen maken van het bad de familie en zag er wat frisser eruit. Hij had wat kleding gekregen van de overleden man van moeder en ze paste hem. Moeder stelde hem een paar vragen en vroeg waar hij Nederlands had geleerd. Hij had vroeger een Nederlands vriendinnetje gehad toen hij klein was en ook vaak in Nederland geweest. Maar helaas verloren ze elkaar uit het oog en toen moest hij in dienst. Opeens keek hij ernstig en moeder vroeg wat er aan de hand was.’’ Ik weet nog geen eens meer of mijn familie nog leeft en we hebben in Duitsland veel verloren. Als Hitler niet aan de macht was gekomen dan hadden we met zijn allen niet door deze ellende heen gemoeten.’’ Je zag aan hem dat hij het er moeilijk mee had en moeder vertelde dat ze het begreep. Ze was immers ook net haar man verloren. Een naar een bloeiden ze op en gingen ze allemaal met hem praten, zelfs grootvader die zich nog steeds schaamde vanwege zijn woorden en nu inzag dat niet iedereen die Duits was slecht was al was de ellende daar begonnen maar opeens waren er overal problemen. Toen ging de wijnfles rond en de kinderen kregen een glas melk. Je zag dat moeder tot leven opbloeide en gelukkig keek. Het werd steeds gezelliger. Mijn moeder vroeg aan Friedrich of hij kerst met hun door wilde brengen en hij zei ja. Af en toe door het gezellige heen hoorden ze bomben vallen maar gelukkig hadden ze een veilige bunker om te schuilen en het enige wat er voor hun telde was nu dat ze het met elkaar konden vinden. Maar dat naam natuurlijk niet weg dat het buiten erg gevaarlijk kon zijn. De stad Rotterdam was gedeeltelijk een grote puinhoop geworden en je zag de beelden vaak in de krant,een treurig iets en het was helemaal niet zo raar dat Friedrich was gevlucht. Die zat nu tussen heen en lachte. Iedereen had het na zijn zin.
Als jullie zin hebben om mee te schrijven...is geen plicht hoor.
maar had er gewoon zin in.Dat verhaal heb ik zelf geschreven.
Het was een koude decemberavond in 1944 en de aarde was mooi bedekt door glanzende sneeuw. De bomen buiten hadden zichzelf versiert met kristallen en de zon scheen erdoorheen en verfde het geheel rood. Margaretha en haar zus Wilhelmina zaten te spelen en hun moeder was ermee bezig om het avondeten te koken. Grootvader en grootmoeder waren ook ff langsgekomen om een handje te helpen. Grootvader zat een sigaar te roken en naar de radio te luisteren waarin ze vertelden wanneer er weer aanvallen zouden zijn,een enge gedachte. Grootmoeder was een trui aan het breien want warme kleding was wel heel erg nodig in deze tijden en ze kwamen het gewoon tekort want veel winkels in Rotterdam waren gebombardeerd. Moeder was met haar gedachten heel ergens anders. Ze dacht aan haar gesneuvelde man en kon haar ogen amper droog houden. Pas 2 weken geleden had ze het treurige nieuws via een telegram ontvangen. Haar man werd tijdens een gevecht in zijn buik geschoten. Zijn kameraden probeerden hem nog te helpen maar het mocht niet baten. Ze keek naar de hemel en zucht. Maar goed ze moest verder zonder hem. Het eten was bijna klaar en ze ging de tafel dekken en riep iedereen naar tafel.
Ze wilden net gaan zitten toen het aan deur klopte. Wilhelmina liep naar de deur om hem open te doen. Toen stond hij daar. Het was een Duits soldaat,ongeveer 30 jaar,zijn kleding was bloederig en bedekt door de sneeuw en zijn handen waren blauw gevroren. ‘’Mama’’, riep Wilhelmina, ‘’ er staat een man voor de deur.’’ Moeder kwam kijken en keek heel verbaast. De man maakte een beetje een angstige en verwilderde indruk. Hij legde uit in verbasend goed Nederlands dat hij van zijn groep een groot deel van zijn kameraden had zien omkomen en toen kon er hij er niet meer tegen en was gevlucht. Hij was de hele dag al doellos rondgelopen en vertelde dat hij 50 kilometer had gelopen en dat hij bang was dat ze hem zouden vinden en doodschieten. Hij haatte de oorlog en wilde bij hun gaan schuilen. Of ze water hadden vroeg hij. ‘’Natuurlijk, kom maar binnen.’’, zei moeder en voerde hem naar binnen. Toen grootvader hem zag rolde hij met zijn ogen en zei woedend:’’ Wat doet die mof hier eigenlijk? Ons eten afpakken? Het is tenslotte hun schuld want zij hebben ons in deze ellende gebracht.’’En tegen Wilhelmina en Margaretha: ‘’Dat jullie hem maar geen hand geven want dat doen nette meisjes niet.’’ Grootmoeder probeerde hem nog gerust te stellen door het verhaal van de soldaat te vertellen. Maar grootvader zei dat hij gewoon een spion was en of het nou de bedoeling was dat hij over een paar weken kerst met hun zou gaan vieren,zijn overleden zoon zou zich zeker omdraaien in zijn graaf. Moeder riep:’’Nu is het genoeg. Zie jij dan niet dat hij helemaal op is?Zo te horen heeft hij veel meegemaakt en zegt hij gewoon de waarheid.’’Grootvader zei niets meer. Hij begon zich ontzettend te schamen en dacht over zijn eigen woorden na.
Na al dat gedoe gingen ze eerst met zijn allen aan tafel zitten, moeder,Wilhelmina, grootmoeder,grootvader en de soldaat. Ze begonnen eerst stilzwijgend te eten. Moeder deelde de kom soep uit en zorgde ervoor dat iedereen evenveel kreeg. Er bleef nog een klein restje over en deze schonk ze met een knipoog aan de soldaat.’’ Hoe heet jij trouwens?’’vroeg ze aan hem. ‘’Friedrich’’ antwoorde hij en hij zag er nog goed eruit ook. Hij had in de tussentijd gebruik mogen maken van het bad de familie en zag er wat frisser eruit. Hij had wat kleding gekregen van de overleden man van moeder en ze paste hem. Moeder stelde hem een paar vragen en vroeg waar hij Nederlands had geleerd. Hij had vroeger een Nederlands vriendinnetje gehad toen hij klein was en ook vaak in Nederland geweest. Maar helaas verloren ze elkaar uit het oog en toen moest hij in dienst. Opeens keek hij ernstig en moeder vroeg wat er aan de hand was.’’ Ik weet nog geen eens meer of mijn familie nog leeft en we hebben in Duitsland veel verloren. Als Hitler niet aan de macht was gekomen dan hadden we met zijn allen niet door deze ellende heen gemoeten.’’ Je zag aan hem dat hij het er moeilijk mee had en moeder vertelde dat ze het begreep. Ze was immers ook net haar man verloren. Een naar een bloeiden ze op en gingen ze allemaal met hem praten, zelfs grootvader die zich nog steeds schaamde vanwege zijn woorden en nu inzag dat niet iedereen die Duits was slecht was al was de ellende daar begonnen maar opeens waren er overal problemen. Toen ging de wijnfles rond en de kinderen kregen een glas melk. Je zag dat moeder tot leven opbloeide en gelukkig keek. Het werd steeds gezelliger. Mijn moeder vroeg aan Friedrich of hij kerst met hun door wilde brengen en hij zei ja. Af en toe door het gezellige heen hoorden ze bomben vallen maar gelukkig hadden ze een veilige bunker om te schuilen en het enige wat er voor hun telde was nu dat ze het met elkaar konden vinden. Maar dat naam natuurlijk niet weg dat het buiten erg gevaarlijk kon zijn. De stad Rotterdam was gedeeltelijk een grote puinhoop geworden en je zag de beelden vaak in de krant,een treurig iets en het was helemaal niet zo raar dat Friedrich was gevlucht. Die zat nu tussen heen en lachte. Iedereen had het na zijn zin.
Als jullie zin hebben om mee te schrijven...is geen plicht hoor.
maar had er gewoon zin in.Dat verhaal heb ik zelf geschreven.
donderdag 25 september 2008 om 23:22
beetje flauw weer... nou jah beetje... beetje heel erg...
er komt iemand met een leuk initiatief, iets wat zij leuk vindt om te doen graag wil delen met mensen die het ook leuk vinden om verhalen te schrijven...
en dan gaan we met zn allen haar verhaal afkraken op spelfouten en onwaarheden...
Ik vind het een beetje triest om zo te reageren en lullig voor de TO!
jammer dat je het topic hierom gesloten hebt TO, ik vond het een leuk initiatief van je, lekker doorgaan met verhalen schrijven hoor!
en mocht je nog eens zoiets openen, ookal lijkt het me onwaarschijnlijk na zulke trieste reacties, give me a sign, ik doe graag met je mee
knuf
er komt iemand met een leuk initiatief, iets wat zij leuk vindt om te doen graag wil delen met mensen die het ook leuk vinden om verhalen te schrijven...
en dan gaan we met zn allen haar verhaal afkraken op spelfouten en onwaarheden...
Ik vind het een beetje triest om zo te reageren en lullig voor de TO!
jammer dat je het topic hierom gesloten hebt TO, ik vond het een leuk initiatief van je, lekker doorgaan met verhalen schrijven hoor!
en mocht je nog eens zoiets openen, ookal lijkt het me onwaarschijnlijk na zulke trieste reacties, give me a sign, ik doe graag met je mee
knuf
donderdag 25 september 2008 om 23:27
quote:courageux schreef op 25 september 2008 @ 23:22:
en dan gaan we met zn allen haar verhaal afkraken op spelfouten en onwaarheden...
Ik denk dat mensen vooral vallen over de onwaarheden betreffende het toch wel "pijnlijke" onderwerp dat iets te rooskleurig wordt gemaakt. Ik kan best begrijpen dat het sommige mensen tegen de borst stuit als ze zelf afschuwelijke verhalen uit die tijd van hun familie gehoord hebben.
En over het taalgebruik zul je mij niet horen. Vind het enkel knap om zo'n lap te schrijven als Nederlands niet je moedertaal is.
en dan gaan we met zn allen haar verhaal afkraken op spelfouten en onwaarheden...
Ik denk dat mensen vooral vallen over de onwaarheden betreffende het toch wel "pijnlijke" onderwerp dat iets te rooskleurig wordt gemaakt. Ik kan best begrijpen dat het sommige mensen tegen de borst stuit als ze zelf afschuwelijke verhalen uit die tijd van hun familie gehoord hebben.
En over het taalgebruik zul je mij niet horen. Vind het enkel knap om zo'n lap te schrijven als Nederlands niet je moedertaal is.
zaterdag 27 september 2008 om 22:46
Voor degene die me wat advies gaven om wat dingen aan mijn verhaal te veranderen,bedankt!Maar ik ga hier dus niet meer verder met dit verhaal.Moet sowieso een hoop veranderen.Maar aan jullie advies heb ik veel.En daar ga ik wat mee doen.Ik ga nu ook het boek lezen ''Kind in oorlogstijd''.
Voor de andere rest:Ik vind het prima als iemand zijn mening zegt of kritiek heeft op een normale manier en je hoeft mijn verhaal ook niet leuk te vinden,iedereen zijn eigen smaak!En natuurlijk heb ik een aantal feiten door elkaar gehaald en niet expres,MIJN EXCUSES DAARVOOR,en mijn fantasie gebruikt.Ik weet ook niet alles uit mijn hoofd.Ben niet perfect.De feiten kan ik aanpassen,de spelling,rare wendingen en taalfouten ook maar het verhaal mag ik wel zelf bepalen maar okay wel feiten veranderen die fout zijn en dat begrijp ik ook wel.Maar waar ik echt verdrietig en boos over werd,terwijl ik al uit heb gelegd waarom mijn Nederlands zo slecht is,ik nog steeds raar wordt aangekeken op mijn fouten en sommigen misschien denken dat ik dom ben.Misschien vergis ik me ook maar ik wordt daar onzeker door.En sommigen kunnen hun feedback ook op een normale manier geven zo van:''Geraldine,dat klopt niet,het was namelijk zo en niet alleen maar''dat heb je fout gedaan en dat ook.''Jullie mogen best weten hoe ik me eronder voelIk moest het kwijt want daar zat ik mee.Jullie zeggen tenslotte ook wat jullie denken en dat is ook mijn goed recht.Dit is ook mijn laatste reactie hier op het topic.En nogmals excuses vanwege mijn Nederlands!
Voor de andere rest:Ik vind het prima als iemand zijn mening zegt of kritiek heeft op een normale manier en je hoeft mijn verhaal ook niet leuk te vinden,iedereen zijn eigen smaak!En natuurlijk heb ik een aantal feiten door elkaar gehaald en niet expres,MIJN EXCUSES DAARVOOR,en mijn fantasie gebruikt.Ik weet ook niet alles uit mijn hoofd.Ben niet perfect.De feiten kan ik aanpassen,de spelling,rare wendingen en taalfouten ook maar het verhaal mag ik wel zelf bepalen maar okay wel feiten veranderen die fout zijn en dat begrijp ik ook wel.Maar waar ik echt verdrietig en boos over werd,terwijl ik al uit heb gelegd waarom mijn Nederlands zo slecht is,ik nog steeds raar wordt aangekeken op mijn fouten en sommigen misschien denken dat ik dom ben.Misschien vergis ik me ook maar ik wordt daar onzeker door.En sommigen kunnen hun feedback ook op een normale manier geven zo van:''Geraldine,dat klopt niet,het was namelijk zo en niet alleen maar''dat heb je fout gedaan en dat ook.''Jullie mogen best weten hoe ik me eronder voelIk moest het kwijt want daar zat ik mee.Jullie zeggen tenslotte ook wat jullie denken en dat is ook mijn goed recht.Dit is ook mijn laatste reactie hier op het topic.En nogmals excuses vanwege mijn Nederlands!
zondag 28 september 2008 om 15:18
quote:yoyo2 schreef op 25 september 2008 @ 23:27:
[...]
Ik denk dat mensen vooral vallen over de onwaarheden betreffende het toch wel "pijnlijke" onderwerp dat iets te rooskleurig wordt gemaakt. Ik kan best begrijpen dat het sommige mensen tegen de borst stuit als ze zelf afschuwelijke verhalen uit die tijd van hun familie gehoord hebben.
En over het taalgebruik zul je mij niet horen. Vind het enkel knap om zo'n lap te schrijven als Nederlands niet je moedertaal is.Mee eens. Jammer dat je het topic gesloten hebt Geraldine. Ik snap dat het alleen ging om een verhaal. Maar het onderwerp ligt denk ik gewoon nogal gevoelig.Het voelt als 'iets minder erg maken dan het was'. Ik had het leuk gevonden om mee te schrijven maar met een onderwerp als dit moeten de historische feiten en sfeer wel kloppen. Verder erg knap om zo'n lap tekst in het Nederlands te schrijven!
[...]
Ik denk dat mensen vooral vallen over de onwaarheden betreffende het toch wel "pijnlijke" onderwerp dat iets te rooskleurig wordt gemaakt. Ik kan best begrijpen dat het sommige mensen tegen de borst stuit als ze zelf afschuwelijke verhalen uit die tijd van hun familie gehoord hebben.
En over het taalgebruik zul je mij niet horen. Vind het enkel knap om zo'n lap te schrijven als Nederlands niet je moedertaal is.Mee eens. Jammer dat je het topic gesloten hebt Geraldine. Ik snap dat het alleen ging om een verhaal. Maar het onderwerp ligt denk ik gewoon nogal gevoelig.Het voelt als 'iets minder erg maken dan het was'. Ik had het leuk gevonden om mee te schrijven maar met een onderwerp als dit moeten de historische feiten en sfeer wel kloppen. Verder erg knap om zo'n lap tekst in het Nederlands te schrijven!
zondag 28 september 2008 om 15:37
Courage,hartstikke bedankt voor je reactie!Ik vat dit absoluut niet verkeerd op.Ik kan heel veel met je reactie en ga daar ook over nadenken.Maar wat ik dus al zei in erdere postings:Ik zie zelf ook wel dat ik wat feiten door elkaar heb gehaald en ik blijf maar mijn excuses aanbieden want dat heb ik niet expres gedaan,ECHT NIET!!!Ik was zowieso alleen aan het begin van het verhaal en laat het zo niet staan want moet er veel aan veranderen.Nogmals,het verhaal mag ik wel zelf verzinnen maar wel met kloppende feiten,het verhaal van ''La vita e bella''is immers ook verzonnen maar de feiten kloppen en het is realistisch.Dacht ik neem dit als voorbeeld.Bij deze,ik begrijp dat het daarvan afhangt dat feiten moeten kloppen.Misschien eens aan iemand gaan vragen waar ik precies op moet letten.Ik laat me daarbij helpen.Ga nu ook het boek lezen ''Kind in oorlogstijd''.
Maar eerlijk gezegd vind ik dan ook dat sommigen,niet allemaal hier hoor,op een andere manier feedback hadden kunnen geven zoals b.v.:
''Geraldine,er werd toen niet meer gevochten maar het was gewoon oorlogswinter met alle ellende van dien.'' Of:''Alleen de boeren hadden (enigszins)te eten en de rest van de bevolking weinig tot niets.''En het klopt in der daad mensen hadden erg weinig te eten.Of gewoon uitleggen hoe het nou precies zat met ''radio luisteren'' want wat was er wel of niet verboden?En etc...Ik wil graag hulp.
Het is trouwens niet zo dat ik helemaal niets weet over de oorlog.Ik weet wel veel over de situatie in Duitsland en wat Nederland betrefft niet zo heel veel,alleen een beetje maar daarom ga ik ook nog wat dingen lezen.Dat is toch juist goed of niet soms?Mijn vader is in 1943 geboren in een bunker van het ziekenhuis en kan zich eraan herinneren dat zijn stad in de puinhoop lag.Heb ook net een boek zitten lezen over ''ooggetuigen berichten in de stad Bitburg die voor 90 % werd gebombadeerd met kerst 1944.En deze feiten kloppen dus echt en zijn niet verzonnen maar heb deze uit boeken en me dingen laten vertellen.
Ik had ook altijd goede cijfers op school in geschiedenis en talen.Wel zat ik donderavondavond erg aan mezelf te twijfelen dat ik stom ben en maar beter wc's kon gaan schoonmaken.Ik schrijf gedichten en verhalen sinds ik 8 ben,spreek 6 talen,wil nog meer talen leren en lees ook veel over alles en nogwat,allemaal met plezier,heb de opleiding voor correspondente voor vreemde talen gevolgd,maar wat kan ik eigenlijk ermee,ben af en toe erg bang dat men mij niet gelooft.Ben zelf een paar keer voor dom uitgemaakt ook b.v.door een excolega.Ik ben natuurlijk ook alleen maar telefoniste bij een postorderbedrijf en een simpel en eenvoudig persoon.
Ben trouwens van Duits-Deense afkomst,Duitse vader en Deense moeder.Ik vind dat ik nu genoeg uitleg heb gegeven en hoop dat ik duidelijk ben geweest.That's it.
Maar eerlijk gezegd vind ik dan ook dat sommigen,niet allemaal hier hoor,op een andere manier feedback hadden kunnen geven zoals b.v.:
''Geraldine,er werd toen niet meer gevochten maar het was gewoon oorlogswinter met alle ellende van dien.'' Of:''Alleen de boeren hadden (enigszins)te eten en de rest van de bevolking weinig tot niets.''En het klopt in der daad mensen hadden erg weinig te eten.Of gewoon uitleggen hoe het nou precies zat met ''radio luisteren'' want wat was er wel of niet verboden?En etc...Ik wil graag hulp.
Het is trouwens niet zo dat ik helemaal niets weet over de oorlog.Ik weet wel veel over de situatie in Duitsland en wat Nederland betrefft niet zo heel veel,alleen een beetje maar daarom ga ik ook nog wat dingen lezen.Dat is toch juist goed of niet soms?Mijn vader is in 1943 geboren in een bunker van het ziekenhuis en kan zich eraan herinneren dat zijn stad in de puinhoop lag.Heb ook net een boek zitten lezen over ''ooggetuigen berichten in de stad Bitburg die voor 90 % werd gebombadeerd met kerst 1944.En deze feiten kloppen dus echt en zijn niet verzonnen maar heb deze uit boeken en me dingen laten vertellen.
Ik had ook altijd goede cijfers op school in geschiedenis en talen.Wel zat ik donderavondavond erg aan mezelf te twijfelen dat ik stom ben en maar beter wc's kon gaan schoonmaken.Ik schrijf gedichten en verhalen sinds ik 8 ben,spreek 6 talen,wil nog meer talen leren en lees ook veel over alles en nogwat,allemaal met plezier,heb de opleiding voor correspondente voor vreemde talen gevolgd,maar wat kan ik eigenlijk ermee,ben af en toe erg bang dat men mij niet gelooft.Ben zelf een paar keer voor dom uitgemaakt ook b.v.door een excolega.Ik ben natuurlijk ook alleen maar telefoniste bij een postorderbedrijf en een simpel en eenvoudig persoon.
Ben trouwens van Duits-Deense afkomst,Duitse vader en Deense moeder.Ik vind dat ik nu genoeg uitleg heb gegeven en hoop dat ik duidelijk ben geweest.That's it.
zondag 28 september 2008 om 15:38
zondag 28 september 2008 om 16:11
nou ik vind dat je best over de 2e wereld oorlog mag schrijven. er zijn toch ook genoeg films over. En die boeien mij enorm. Die films zijn ook gebaseerd op feiten met een fictief verhaal er in.
Dus ik wens je succes verder met het verhaal, Geraldine.
Er wordt hier trouwens berichtjes gezet van er was niets behalve bloembollen. Dat vind ik nou ook weer té. Ik heb genoeg oudere mensen gesproken die het ook absoluut arm hadden maar nog nooit een bloembol gegeten had. Wel werd er héél zuinig met alles gedaan. En er werd ook wel eten gestolen. Soep kunnen ze dus best eten, er zit alleen niet veel in.
Dus ik wens je succes verder met het verhaal, Geraldine.
Er wordt hier trouwens berichtjes gezet van er was niets behalve bloembollen. Dat vind ik nou ook weer té. Ik heb genoeg oudere mensen gesproken die het ook absoluut arm hadden maar nog nooit een bloembol gegeten had. Wel werd er héél zuinig met alles gedaan. En er werd ook wel eten gestolen. Soep kunnen ze dus best eten, er zit alleen niet veel in.
zondag 28 september 2008 om 16:22
Wat mij erg stoorde , Geraldine , was dat vanaf regel drie al duidelijk was waar jij met je verhaal heen wil ; moeder krijgt relatie met Duitse soldaat en die Duitsers blijken zo slecht nog niet te zijn . Toch ?
Ik snap best dat je die kant ook wil laten zien , maar het ligt er zó dik op .
En ik geloof ook niet dat jij blij zou zijn geweest als iemand een wending aan het verhaal zou geven ( wat jij al in je hoofd hebt zitten ) waarbij opa de soldaat zou vermoorden , of iets dergelijks .
Ik snap best dat je die kant ook wil laten zien , maar het ligt er zó dik op .
En ik geloof ook niet dat jij blij zou zijn geweest als iemand een wending aan het verhaal zou geven ( wat jij al in je hoofd hebt zitten ) waarbij opa de soldaat zou vermoorden , of iets dergelijks .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 28 september 2008 om 22:01
Bianca,ik had opa wat langer moeten laten razen,had moeder wat meer moeten laten twijfelen etc...en had het compleet anders aan moeten pakken.En je hebt ook gelijk.Maar helaas staat mijn verhaal hier nog steeds gekwoot bij iemand in de posting en kan ik het niet wegtoveren.Dit verhaal moet helemaal opnieuw en ik weet niet hoe het uit gaat pakken.Heb veel hulp nodig van anderen.Maar ga hier dus beslisst niet verder mee hier op dit topic en laat het topic rusten.Ik hoop bij deze dus echt wel dat het voor je duidelijk is dat ik dit niet heb geschreven om mensen te pesten.Zo steek ik niet in elkaar.Het heeft me veel energie gekost om dit allemaal uit te leggen waarom enzo en heb mijn postingen tussendoor ook erg vaak aangepast.En fouten maken we allemaal.Niemand is perfect.
Trouwens,ook in Duitsland is de tweede oorlog een gevoelig onderwerp.Ik was eens op een feestje in Schiedam met mijn vriend en zijn neef.Wij stonden op het punt weg te gaan en toen zei de neef van mijn vriend in het Duits toen hij mijn jas aangaf:''Hier ist deine Jacke.''Toen stonden er opeens 2 gozers voor mij en vroegen aan me:''Are you from the first or the second worldwar?''Het zal wel een grapje zijn geweest.Misschien waren ze ook gewoon dronken.Dat was opzich nog niet erg.
Maar krijg af en toe te horen dat Duitsers arrogant zijn(dat zegt een iemand op mijn werk)en mijn vader vertelde me dat hij er mee zit dat er ook mensen zijn die denken dat ze van natuur slecht zijn en dat de Duitse taal lelijk klinkt.Dit is erg off-topic,maar wat moet ik met zulke opmerkingen?En een excolega die niet met mij samen wilde werken omdat ik Duitse ben.Dan lijkt het maar net alsof de Duitsers erg gehaat zijn.Ik kan daarom ook niet echt trots op mijn nationaliteit zijn.Moet ik daarom de Nederlandse paspoort gaan aanvragen?Ik kon mijn nationaliteit niet zelf uitkiezen.Iedereen is toch gelijk ongeacht wat voor nationaliteit.
Ik laat het verhaal op dit topic rusten en ga hier hooguit alleen nog maar wat feiten vragen.Mijn eerste vraag is:
Hoe zat het dan met de radio?Was het helemaal verboden om er eentje te hebben?En de krant?Mocht die wel of niet en zo ja,wat voor krant mocht je lezen en werden er niet ook berichten verboden?
Trouwens,ook in Duitsland is de tweede oorlog een gevoelig onderwerp.Ik was eens op een feestje in Schiedam met mijn vriend en zijn neef.Wij stonden op het punt weg te gaan en toen zei de neef van mijn vriend in het Duits toen hij mijn jas aangaf:''Hier ist deine Jacke.''Toen stonden er opeens 2 gozers voor mij en vroegen aan me:''Are you from the first or the second worldwar?''Het zal wel een grapje zijn geweest.Misschien waren ze ook gewoon dronken.Dat was opzich nog niet erg.
Maar krijg af en toe te horen dat Duitsers arrogant zijn(dat zegt een iemand op mijn werk)en mijn vader vertelde me dat hij er mee zit dat er ook mensen zijn die denken dat ze van natuur slecht zijn en dat de Duitse taal lelijk klinkt.Dit is erg off-topic,maar wat moet ik met zulke opmerkingen?En een excolega die niet met mij samen wilde werken omdat ik Duitse ben.Dan lijkt het maar net alsof de Duitsers erg gehaat zijn.Ik kan daarom ook niet echt trots op mijn nationaliteit zijn.Moet ik daarom de Nederlandse paspoort gaan aanvragen?Ik kon mijn nationaliteit niet zelf uitkiezen.Iedereen is toch gelijk ongeacht wat voor nationaliteit.
Ik laat het verhaal op dit topic rusten en ga hier hooguit alleen nog maar wat feiten vragen.Mijn eerste vraag is:
Hoe zat het dan met de radio?Was het helemaal verboden om er eentje te hebben?En de krant?Mocht die wel of niet en zo ja,wat voor krant mocht je lezen en werden er niet ook berichten verboden?
zondag 28 september 2008 om 22:36
quote:Heyjij schreef op 28 september 2008 @ 16:11:
nou ik vind dat je best over de 2e wereld oorlog mag schrijven. er zijn toch ook genoeg films over. En die boeien mij enorm. Die films zijn ook gebaseerd op feiten met een fictief verhaal er in.
Dus ik wens je succes verder met het verhaal, Geraldine.
Er wordt hier trouwens berichtjes gezet van er was niets behalve bloembollen. Dat vind ik nou ook weer té. Ik heb genoeg oudere mensen gesproken die het ook absoluut arm hadden maar nog nooit een bloembol gegeten had. Wel werd er héél zuinig met alles gedaan. En er werd ook wel eten gestolen. Soep kunnen ze dus best eten, er zit alleen niet veel in.Ik ben op de wereld gekomen dankzij die bloembollen hoor!
nou ik vind dat je best over de 2e wereld oorlog mag schrijven. er zijn toch ook genoeg films over. En die boeien mij enorm. Die films zijn ook gebaseerd op feiten met een fictief verhaal er in.
Dus ik wens je succes verder met het verhaal, Geraldine.
Er wordt hier trouwens berichtjes gezet van er was niets behalve bloembollen. Dat vind ik nou ook weer té. Ik heb genoeg oudere mensen gesproken die het ook absoluut arm hadden maar nog nooit een bloembol gegeten had. Wel werd er héél zuinig met alles gedaan. En er werd ook wel eten gestolen. Soep kunnen ze dus best eten, er zit alleen niet veel in.Ik ben op de wereld gekomen dankzij die bloembollen hoor!
zondag 28 september 2008 om 23:36
[quote]Geraldine schreef op 28 september 2008 @ 22:01:
Hoe zat het dan met de radio?Was het helemaal verboden om er eentje te hebben?En de krant?Mocht die wel of niet en zo ja,wat voor krant mocht je lezen en werden er niet ook berichten verboden?[/quote]
Er was helemaal geen radio. Dat was verboden. Hier en daar was een illegale radio die naar radio Oranje luisterde uit Engeland. Hierop was Wilhelmina te horen en er werden gecodeerde berichten op uitgezonden, bestemd voor het verzet. Alleen nsb-ers mochten een radio hebben, maar daar werd alleen maar Duitse propaganda op uitgezonden. Kranten waren ook verboden (behalve Duitse natuurlijk). Ook hier had je natuurlijk illegale kranten, zoals het Parool. Eigenlijk mocht er helemaal niets in de oorlog, behalve als het voor Duitsland was.
Ik vind niet dat je je moet schamen voor je afkomst. De oorlog is 68 jaar geleden. Jij hebt er niets mee te maken gehad. Mensen die je wel zo behandelen zouden zich moeten schamen. Dat moet voor jou dan ook geen reden zijn om de NL nationaliteit aan te willen vragen. (ik zou het dan niet eens willen!) Ik heb beroepsmatig veel met Duitsers te maken en ik vind het prima mensen.
Hoe zat het dan met de radio?Was het helemaal verboden om er eentje te hebben?En de krant?Mocht die wel of niet en zo ja,wat voor krant mocht je lezen en werden er niet ook berichten verboden?[/quote]
Er was helemaal geen radio. Dat was verboden. Hier en daar was een illegale radio die naar radio Oranje luisterde uit Engeland. Hierop was Wilhelmina te horen en er werden gecodeerde berichten op uitgezonden, bestemd voor het verzet. Alleen nsb-ers mochten een radio hebben, maar daar werd alleen maar Duitse propaganda op uitgezonden. Kranten waren ook verboden (behalve Duitse natuurlijk). Ook hier had je natuurlijk illegale kranten, zoals het Parool. Eigenlijk mocht er helemaal niets in de oorlog, behalve als het voor Duitsland was.
Ik vind niet dat je je moet schamen voor je afkomst. De oorlog is 68 jaar geleden. Jij hebt er niets mee te maken gehad. Mensen die je wel zo behandelen zouden zich moeten schamen. Dat moet voor jou dan ook geen reden zijn om de NL nationaliteit aan te willen vragen. (ik zou het dan niet eens willen!) Ik heb beroepsmatig veel met Duitsers te maken en ik vind het prima mensen.
zondag 28 september 2008 om 23:53
Het is bijzonder lullig om als persoon op iets te worden aangesproken waar je zelf niet eens bij was , of wanneer jij als persoon wordt aangesproken op wat " men " van een bepaald volk vindt .
Aan de andere kant ; heb je weleens Hollandse vooroordelen over Fransen gehoord ( leuk land, jammer dat die Fransen er wonen ) , of over Belgen ( dom ) ? En ik neem aan dat Duitsers ook zo hun vooroordelen hebben over Nederlanders ?
En ik geloof best dat heel veel mensen lullig doen tegen Duitsers , niet eens - alleen - om de oorlog , maar wat dacht je vanwege het voetballen ? En die Duitsers graven nou eenmaal al-tijd kuilen op het strand . Sommige jongeren die net zo veel met de oorlog te maken hebben gehad als jijzelf denken nou eenmaal dat het hoort om iets te moeten zeggen van , tegen of over Duitsers en zullen elke keer weer vragen who hun fahrrad nou toch is . Tsja ....
Ik denk dat je niet het boetekleed aan moet trekken , of je verplicht moet voelen om uit te dragen dat niet alle Duitsers ( iin de oorlog en nu ) slecht zijn .
Jammer voor je dat je je zulke opmerkingen zo aantrekt .
Aan de andere kant ; heb je weleens Hollandse vooroordelen over Fransen gehoord ( leuk land, jammer dat die Fransen er wonen ) , of over Belgen ( dom ) ? En ik neem aan dat Duitsers ook zo hun vooroordelen hebben over Nederlanders ?
En ik geloof best dat heel veel mensen lullig doen tegen Duitsers , niet eens - alleen - om de oorlog , maar wat dacht je vanwege het voetballen ? En die Duitsers graven nou eenmaal al-tijd kuilen op het strand . Sommige jongeren die net zo veel met de oorlog te maken hebben gehad als jijzelf denken nou eenmaal dat het hoort om iets te moeten zeggen van , tegen of over Duitsers en zullen elke keer weer vragen who hun fahrrad nou toch is . Tsja ....
Ik denk dat je niet het boetekleed aan moet trekken , of je verplicht moet voelen om uit te dragen dat niet alle Duitsers ( iin de oorlog en nu ) slecht zijn .
Jammer voor je dat je je zulke opmerkingen zo aantrekt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 29 september 2008 om 11:46
Hoi Geraldine,
Je moet jezelf echt niet schamen voor wie je bent hoor. Je bent echt niet dom, heb regelmatig wat van jou gelezen en daar klinkt dat duidelijk in door.
Verder, schaam je niet voor het feit dat je Duits bent. Ditzelfde had ook in Nederland kunnen gebeuren. Je moet alles in context zien. Hitler was toentertijd in zijn beginfase bijv. echt een reddende engel. De economische malaise en werkeloosheid waren enorm. Hij deed daar wat aan --> logisch gevolg: mensen gingen op hem stemmen en waren helemaal pro-Hitler. Zouden wij dat in Nederland niet doen? (denk aan Fortuyn bijvoorbeeld). Door middel van stevige propaganda heeft hij gaanderweg zijn jodenhaat het land binnen gebracht. Simpelweg volksmanipulatie. Door telkens maar een paar druppels anti-Joodse houding te laten vallen raakten de mensen er zelf ook van overtuigd. Sommige mensen prikten er door heen, sommigen niet. Bovendien was Duitsland naar WO1 'ontmand'. Het land was aan banden gelegd. Er was grond afgepakt door Frankrijk, ze mochten maar een heel klein leger hebben enz. Het (volks)zelfvertrouwen was weg. Hitler maakte daar een eind aan hij maakte Duitsland weer een sterke natie, waar het volk trots op kon zijn. Bijvoorbeeld door de Olympische Spelen in Duitsland te organiseren. En de vele jongens en meisjesclubjes. Waarmee verbondenheid gekweekt werd.
Ik kom zelf erg veel in Duitsland, mijn ouders hebben daar woningen en we hebben het daar altijd heel erg naar ons zin. Maar het is opvallend dat veel Duitsters vanaf 50 jaar zich telkens blijven verontschuldigen voor de oorlog. En dat hoeft helemaal niet. In Oostenrijk bijvoorbeeld leeft het anti-semitisme nog veel meer, onder het volk. Mensen zijn bijvoorbeeld ook niet beschaamd als opa een nazi is geweest. Veel mensen staan daar nog achter dit gedachtegoed. Dat vind je in Duitsland veel en veel minder, daar is echt een nationaal schuldbesef.
Je moet jezelf echt niet schamen voor wie je bent hoor. Je bent echt niet dom, heb regelmatig wat van jou gelezen en daar klinkt dat duidelijk in door.
Verder, schaam je niet voor het feit dat je Duits bent. Ditzelfde had ook in Nederland kunnen gebeuren. Je moet alles in context zien. Hitler was toentertijd in zijn beginfase bijv. echt een reddende engel. De economische malaise en werkeloosheid waren enorm. Hij deed daar wat aan --> logisch gevolg: mensen gingen op hem stemmen en waren helemaal pro-Hitler. Zouden wij dat in Nederland niet doen? (denk aan Fortuyn bijvoorbeeld). Door middel van stevige propaganda heeft hij gaanderweg zijn jodenhaat het land binnen gebracht. Simpelweg volksmanipulatie. Door telkens maar een paar druppels anti-Joodse houding te laten vallen raakten de mensen er zelf ook van overtuigd. Sommige mensen prikten er door heen, sommigen niet. Bovendien was Duitsland naar WO1 'ontmand'. Het land was aan banden gelegd. Er was grond afgepakt door Frankrijk, ze mochten maar een heel klein leger hebben enz. Het (volks)zelfvertrouwen was weg. Hitler maakte daar een eind aan hij maakte Duitsland weer een sterke natie, waar het volk trots op kon zijn. Bijvoorbeeld door de Olympische Spelen in Duitsland te organiseren. En de vele jongens en meisjesclubjes. Waarmee verbondenheid gekweekt werd.
Ik kom zelf erg veel in Duitsland, mijn ouders hebben daar woningen en we hebben het daar altijd heel erg naar ons zin. Maar het is opvallend dat veel Duitsters vanaf 50 jaar zich telkens blijven verontschuldigen voor de oorlog. En dat hoeft helemaal niet. In Oostenrijk bijvoorbeeld leeft het anti-semitisme nog veel meer, onder het volk. Mensen zijn bijvoorbeeld ook niet beschaamd als opa een nazi is geweest. Veel mensen staan daar nog achter dit gedachtegoed. Dat vind je in Duitsland veel en veel minder, daar is echt een nationaal schuldbesef.
maandag 29 september 2008 om 12:02
maandag 29 september 2008 om 12:06
maandag 29 september 2008 om 12:06
Na de Spoorwegstaking van september 1944 werd naar het nog bezette deel van Nederland, geen voedsel en geen kolen meer getransporteerd. Doordat gas en elektriciteit niet voorhanden waren, was er geen licht, geen verwarming en geen gelegenheid tot koken. Met een mechanische zaklantaarn, een z.g. knijpkat, kon eventueel worden bijgelicht, maar velen behielpen zich met kaarsen en gingen, om te ontsnappen aan de snijdende kou en knagende honger, vroeg naar bed.
Vroeg naar bed om de knagende honger en bijtende kou te weerstaan.
Als er al een beetje eten in huis was, moest dat gekookt of verwarmd worden. Vaak gebruikte men daarvoor een oud conservenblik met een gat onderin, een wonderkacheltje. Daarin werden houtspaandertjes verbrand. Wegens gebrek aan brandstof werden de geteerde houtblokjes die tussen de tramrails waren aangebracht, weggehaald en werden bomen omgezaagd. In de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt werd hout gesloopt uit huizen waaruit Joden waren weggevoerd.
In het westen van het land leden de mensen veel meer honger dan in de rest van het land, met name in de grote steden was het probleem nijpend. Er waren nog wel een gaarkeukens waar eens per dag, op vertoon van een bonnenkaart, een pannetje waterige stamppot of soep van aardappelschillen kon worden afgehaald.
Veel mensen, met name vrouwen, fietsten of liepen naar het oosten of noorden van het land om daar met het beetje geld dat ze hadden, aan eten te komen, of om bezittingen (textiel, zilveren bestek, gouden ringetjes) te ruilen voor voedsel. Dergelijke tochten werden hongertochten genoemd. Veel boeren gaven onderdak aan mensen die over straat trokken. Die mensen worden hongerstrekkers genoemd. Sommige boeren maakten misbruik van de situatie en probeerden zich te verrijken.
Vroeg naar bed om de knagende honger en bijtende kou te weerstaan.
Als er al een beetje eten in huis was, moest dat gekookt of verwarmd worden. Vaak gebruikte men daarvoor een oud conservenblik met een gat onderin, een wonderkacheltje. Daarin werden houtspaandertjes verbrand. Wegens gebrek aan brandstof werden de geteerde houtblokjes die tussen de tramrails waren aangebracht, weggehaald en werden bomen omgezaagd. In de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt werd hout gesloopt uit huizen waaruit Joden waren weggevoerd.
In het westen van het land leden de mensen veel meer honger dan in de rest van het land, met name in de grote steden was het probleem nijpend. Er waren nog wel een gaarkeukens waar eens per dag, op vertoon van een bonnenkaart, een pannetje waterige stamppot of soep van aardappelschillen kon worden afgehaald.
Veel mensen, met name vrouwen, fietsten of liepen naar het oosten of noorden van het land om daar met het beetje geld dat ze hadden, aan eten te komen, of om bezittingen (textiel, zilveren bestek, gouden ringetjes) te ruilen voor voedsel. Dergelijke tochten werden hongertochten genoemd. Veel boeren gaven onderdak aan mensen die over straat trokken. Die mensen worden hongerstrekkers genoemd. Sommige boeren maakten misbruik van de situatie en probeerden zich te verrijken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 29 september 2008 om 20:53
Lang nagedacht of ik zou reageren en ik zal waarschijnlijk het nodige aan reacties oproepen, maar hier komt ie toch:
Ik vind eerlijk gezegd dat je jezelf ook moet leren wapenen tegen bepaalde dingen. Dat je hebt overwogen de nederlandse nationaliteit te nemen vind ik nogal ver gaan.
Je komt heel onzeker over, door enkele opmerkingen over dom zijn/voelen, huilen over de reacties op dit topic etc.
En ik vraag me af of je dat in de gaten hebt.
De meeste reacties vielen best mee in mijn ogen.
Je stelt je kwetsbaar op door je verhaal op het forum te zetten, maar er stond wel veel discutabels in je verhaal.
Of je duits, nederland of iets anders bent, interesseert me eigenlijk niks, en ook niet of je daarom taalfouten hebt gemaakt. Wel vond ik dat er in je verhaal veel onrealistische dingen werden geschetst en ook feiten die niet klopten.
Succes verder met alles.
Ik vind eerlijk gezegd dat je jezelf ook moet leren wapenen tegen bepaalde dingen. Dat je hebt overwogen de nederlandse nationaliteit te nemen vind ik nogal ver gaan.
Je komt heel onzeker over, door enkele opmerkingen over dom zijn/voelen, huilen over de reacties op dit topic etc.
En ik vraag me af of je dat in de gaten hebt.
De meeste reacties vielen best mee in mijn ogen.
Je stelt je kwetsbaar op door je verhaal op het forum te zetten, maar er stond wel veel discutabels in je verhaal.
Of je duits, nederland of iets anders bent, interesseert me eigenlijk niks, en ook niet of je daarom taalfouten hebt gemaakt. Wel vond ik dat er in je verhaal veel onrealistische dingen werden geschetst en ook feiten die niet klopten.
Succes verder met alles.
donderdag 2 oktober 2008 om 23:05
Beste Geraldine,
Een tijdje gelden heb ik ook op je verhaal gereageerd (negatief) omdat ik vond dat er dingen niet klopten. Ik vond het ook onrealistisch en ik wond me daar in eerste instantie best wel over op.
Ik weet zelf heel veel over de oorlog; mijn moeder is aan het begin van de oorlog geboren en aan het einde van de oorlog is haar vader doodgeschoten door de Duitsers. Mijn grootouders waren zeer actief in het verzet en hadden onderduikers in huis. Ik ben opgegroeid met heel veel verhalen over de oorlog en mijn moeder had nog altijd contact met oude onderduikers. Mede daardoor heb ik zelf ontzettend veel gelezen over de oorlog en veel films bekeken. Verder hebben wij nog de brieven van mijn opa terwijl hij in de gevangenis zat, en van zijn neef die ook gevangen zat. En heel veel ander materiaal over de oorlog.
Omdat ik van thuis uit zo veel "bagage" heb meegekregen van mijn moeder, maar ook andere familieleden, over de oorlog kan ik daarom ook wel wat fel uit de hoek komen.
Maar nu ik er langer over nadenk vind ik het wel heel goed van jou dat je dit onderwerp aansnijdt en er zoveel interesse voor toont. Zeker omdat je zelf van oorsprong niet Nederlands bent. En dat vind ik wel heel bewonderingswaarding want er zijn in Nederland nog maar weinig mensen van de jongere generaties die uberhaupt weten dat er een Tweede Wereldoorlog was.
In die zin moet je jezelf er ook niet te druk om maken dat je er niet zoveel van weet, want er zijn zoveel mensen die vrijwel niets over de oorlog weten.
Een tijdje gelden heb ik ook op je verhaal gereageerd (negatief) omdat ik vond dat er dingen niet klopten. Ik vond het ook onrealistisch en ik wond me daar in eerste instantie best wel over op.
Ik weet zelf heel veel over de oorlog; mijn moeder is aan het begin van de oorlog geboren en aan het einde van de oorlog is haar vader doodgeschoten door de Duitsers. Mijn grootouders waren zeer actief in het verzet en hadden onderduikers in huis. Ik ben opgegroeid met heel veel verhalen over de oorlog en mijn moeder had nog altijd contact met oude onderduikers. Mede daardoor heb ik zelf ontzettend veel gelezen over de oorlog en veel films bekeken. Verder hebben wij nog de brieven van mijn opa terwijl hij in de gevangenis zat, en van zijn neef die ook gevangen zat. En heel veel ander materiaal over de oorlog.
Omdat ik van thuis uit zo veel "bagage" heb meegekregen van mijn moeder, maar ook andere familieleden, over de oorlog kan ik daarom ook wel wat fel uit de hoek komen.
Maar nu ik er langer over nadenk vind ik het wel heel goed van jou dat je dit onderwerp aansnijdt en er zoveel interesse voor toont. Zeker omdat je zelf van oorsprong niet Nederlands bent. En dat vind ik wel heel bewonderingswaarding want er zijn in Nederland nog maar weinig mensen van de jongere generaties die uberhaupt weten dat er een Tweede Wereldoorlog was.
In die zin moet je jezelf er ook niet te druk om maken dat je er niet zoveel van weet, want er zijn zoveel mensen die vrijwel niets over de oorlog weten.
donderdag 2 oktober 2008 om 23:24
Hoi dames,heb de laatste dagen amper tijd gehad om te internetten maar heb alvast jullie reacties doorgelezen.Ga het nog eens lezen en erop reageren zodra ik kan.En over de oorlog gesproken:Mijn vader is 1943 geboren en kan zich eraan herinneren in de puinhoop te hebben gespeeld.Mijn opa was in russisch gevangenschap en dat was geen pretje.Mijn overgrootvader heeft in de eerste wereldoorlog gevochten,werd invalide en in het eind van de tweede wereldoorlog kwamen ze mensen tekort en wilden ze de arme oudere man,zoals mijn vader zei,laten vechten maar hij hoefte gelukkig toch niet.Heb ook nog wat dingen over mijn peetoom te horen gekregen en zet deze een andere keer neer.
Op dit moment lees ik het boek ''Kind in oorlogstijd''.Gaat over 13 mensen die hun verhaal vertellen.Op dit moment doe ik niets met het verhaal maar lees en verzamel feiten maar doe dit vooral uit interesse.Geschiedenis interesseert me altijd.
Heb nog ff een vraagje:Heb in mijn openingspost mijn verhaal weggehaald maar nu iedereen het toch gelezen en erop gereageerd heeft zal ik het dan gewoon weer terug plaatsen of liever niet?Staat namelijk een beetje raar en het heeft in der daad veel discussiestof opgeleverd.
Het verhaal heb ik wat te snel geschreven en een aantal feiten kloppten niet.Moet sowieso helemaal opnieuw en gelukkig heb ik uit kunnen leggen dat ik dit niet rot bedoelde of iemand wilde kwetsen.Dat is nooit mijn bedoeling geweest want ik laat juist iedereen in zijn waarde.Natuurlijk ben ik niet perfect en maak ook fouten.
Hoop dat we hier nog verder kunnen discussieren en kletsen en misschien heeft iemand nog interessante feiten en verhalen.
Oorlog is slecht en ik hoop het nooit mee te maken.
Op dit moment lees ik het boek ''Kind in oorlogstijd''.Gaat over 13 mensen die hun verhaal vertellen.Op dit moment doe ik niets met het verhaal maar lees en verzamel feiten maar doe dit vooral uit interesse.Geschiedenis interesseert me altijd.
Heb nog ff een vraagje:Heb in mijn openingspost mijn verhaal weggehaald maar nu iedereen het toch gelezen en erop gereageerd heeft zal ik het dan gewoon weer terug plaatsen of liever niet?Staat namelijk een beetje raar en het heeft in der daad veel discussiestof opgeleverd.
Het verhaal heb ik wat te snel geschreven en een aantal feiten kloppten niet.Moet sowieso helemaal opnieuw en gelukkig heb ik uit kunnen leggen dat ik dit niet rot bedoelde of iemand wilde kwetsen.Dat is nooit mijn bedoeling geweest want ik laat juist iedereen in zijn waarde.Natuurlijk ben ik niet perfect en maak ook fouten.
Hoop dat we hier nog verder kunnen discussieren en kletsen en misschien heeft iemand nog interessante feiten en verhalen.
Oorlog is slecht en ik hoop het nooit mee te maken.
donderdag 2 oktober 2008 om 23:30
lexis,ik wil nog juist zo veel leren.En ik snap nu ook dat met de radio.Kloppt want het was verboden...herinner me de reportage op dvd maar omdat Geraldine zo snel een verhaal wilde schrijven haalde ze wat feiten door elkaar.De mensen in het verhaal zijn trouwens wel boeren.
nogeensdan,achteraf gezien vallen de reacties in der daad mee.Maar op een moment dat je schrikt lijkt alles erger dan dat het is.Iedereen heeft zijn onzekerheiden.Ik heb daar soms last van en soms minder.Het probleem dat ik af en toe tegenkom is gewoon dat ik niet helemaal overtuigd ben van mijn kennis en me meer ervan moet overtuigen.Dat zei mijn chef ook tegen mij tijdens mijn functioneringsgesprek en daar werk ik aan.Maar gezien het feit dat ik bepaalde dingen heb meegemaakt in mijn leven zijn er nou eenmaal bepaalde dingen die ik me ontzettend aantrek.
nogeensdan,achteraf gezien vallen de reacties in der daad mee.Maar op een moment dat je schrikt lijkt alles erger dan dat het is.Iedereen heeft zijn onzekerheiden.Ik heb daar soms last van en soms minder.Het probleem dat ik af en toe tegenkom is gewoon dat ik niet helemaal overtuigd ben van mijn kennis en me meer ervan moet overtuigen.Dat zei mijn chef ook tegen mij tijdens mijn functioneringsgesprek en daar werk ik aan.Maar gezien het feit dat ik bepaalde dingen heb meegemaakt in mijn leven zijn er nou eenmaal bepaalde dingen die ik me ontzettend aantrek.
