Abortus? Hoe neem ik een beslissing?

23-10-2017 09:22 829 berichten
Alle reacties Link kopieren
Door een stomme actie van mijn man (veroorzaakt door combinatie van drank en medicatie) ben ik ongewenst zwanger, nu ruim zeven weken. Tot een jaar geleden was onze relatie stabiel en wilden we graag een kind. Na verschillende miskramen en een te vroeg geboren kindje dat is overleden hebben we dat even stopgezet. Vervolgens werd mijn man ernstig ziek, raakte daarna in een psychose en is een periode erg agressief geweest. We hebben allebei hulp om dit alles te verwerken en de situatie leek stabiel. Zeker door deze laatste gebeurtenis vind ik de situatie nu echter absoluut niet geschikt om een kind te krijgen. Tegelijk voelt een abortus zo verkeerd, vooral gezien de eerdere zwangerschappen. Mijn man wil het kindje heel graag laten komen. Onze situatie is verder stabiel, qua werk, huis, netwerk etc.

Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
Helemaal met de anderen eens!
Geen idee of dit ook ergens in je achterhoofd meespeelt: misschien heb je zelf “gekozen” voor een abortus, je hoeft jezelf niet te straffen door nog extra hard voor jezelf te zijn!! Werken kan wachten.

Een abortus is een curretage en vervolgens heb je er nog één moeten ondergaan. Jouw lichaam heeft nu heel veel liefde en koestering nodig. De wonden moeten genezen, de narcose moet uit je lijf, de slaapachterstand, het vloedverlies en stress ondermijnen je... Nu niet verder roofbouw plegen en terug naar de zorg voor jezelf. De rest komt allemaal later wel!
Alle reacties Link kopieren
Fuck a Duck Duckling,
Dit is geen twijfelgeval.
Ziek is ziek, ook in het onderwijs.
Ik sta voor de klas en heb spijt van de keren dat ik daar ziek voor stond. En ben al een paar jaar gestopt met collega's die ziek voor de klas staan te waarderen. Zieke onderwijzers bewijzen hun leerlingen, collega's en zichzelf geen dienst.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
duckling schreef:
18-11-2017 21:56
Oké, duidelijk, ziekmelden. Fijn dat jullie zo duidelijk zijn, vind het echt moeilijk zelf in te schatten, hoe stom dat ook klinkt.

Ik dacht dat hb vanochtend 4.1 was, maar kan zijn dat ik het verkeerd onthouden heb. In elk geval was het te laag en verklaarde het dat ik bijna weer omviel toen ik probeerde te staan. Bloeden is inmiddels bijna gestopt gelukkig, dus hopelijk wordt het nu beter.

Dat kan wel. Ik had ooit een hb van 3.4. Daarmee kwam ik per direct op de lijst voor een transfusie, gecombineerd met een catheter en een strikt uit-bed-verbod.

Ik ben nog weeeeeeeeeeeeeeken moe geweest. En dat kan ook met mijn bevalling te maken hebben gehad. Maar goed, jij had dan weer andere dingen.

Blijf jij mooi maar poosje thuis.

Ik zou alleen niet wachten tot maandag. Bel morgen vast dat je in het ziekenhuis ligt en een tijdje uit de running zult zijn. Nu kun je nog naar eer en geweten vertellen dat je niet thuis bent. Als je daar eenmaal wel weer bent is de kans groot dat ze heel erg hard aan je gaan trekken.
Terwijl het in dit geval niet raar is om minstens een maand nodig te hebben.
Jij wilt dit vast niet horen, maar het zou mij niet verbazen als een arts je straks vertelt dat je na de kerstvakantie misschien wel weer aan het werk kunt....
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Duckling ik heb stil meegelezen. En wil je eigenlijk alleen maar even een knuffel geven :hug:
Alle reacties Link kopieren
Na de kerstvakantie :O Hoop dat dat een beetje meevalt zeg... Ik zal vandaag vast even mailen, vind het wel lastig wat te zeggen want ik wil niet de hele situatie uitleggen. Nog even over nadenken.

Vannacht redelijk geslapen, toch best veel geluiden en licht in een ziekenhuis ‘s nachts. Heb ik gisternacht helemaal niet gemerkt. Ik kom wel tot rust, toch wel goed dat ik even niks mag/kan/hoef.
Alle reacties Link kopieren
Duckling, ik weet niet of je al een mailtje gestuurd hebt. Je zou wellicht kunnen melden dat je wegens bloedarmoede in het ziekenhuis ligt. Dan spreek je de waarheid en hoef je de situatie niet verder uit te leggen.

Mocht de werkgever toch verder informeren over de oorzaak, dan zou je nog kunnen zeggen dat het door een periode van heftige menstruaties of door een miskraam kwam. Dat laatste heb ik destijds tegen een paar mensen gezegd die ik niet de waarheid kon vertellen.

Misschien kan je man oordopjes voor je halen, zodat je wat makkelijker kunt doorslapen in het ziekenhuis? Wat fijn trouwens om te lezen dat hij gisteren een groot deels van de dag bij je geweest is.
Alle reacties Link kopieren
Dat zijn wel goede adviezen, dank Inktlijn. Ik kwam er niet zo goed uit, maar denk dat ik het zo maar doe. Hoe gaat het met jou nu?
Inktlijn schreef:
19-11-2017 11:06
Duckling, ik weet niet of je al een mailtje gestuurd hebt. Je zou wellicht kunnen melden dat je wegens bloedarmoede in het ziekenhuis ligt. Dan spreek je de waarheid en hoef je de situatie niet verder uit te leggen.

Mocht de werkgever toch verder informeren over de oorzaak, dan zou je nog kunnen zeggen dat het door een periode van heftige menstruaties of door een miskraam kwam. Dat laatste heb ik destijds tegen een paar mensen gezegd die ik niet de waarheid kon vertellen.

Misschien kan je man oordopjes voor je halen, zodat je wat makkelijker kunt doorslapen in het ziekenhuis? Wat fijn trouwens om te lezen dat hij gisteren een groot deels van de dag bij je geweest is.
Dit kan idd.
Maar weet dat als je zegt een miskraam, men dus denkt dat je graag een kindje wil.

Als je niet wil noemen wat er speelt zou ik het houden op de bloedarmoede en ziekenhuisopname. Je werkgever heeft geen "recht" op de informatie waarom je ziek bent. Mochten ze wel doorvragen, kun je vragen om een afspraak met een bedrijfsarts. Die kan dan je werkgever (en jou, aangezien je dat moeilijk vind) adviseren over wat haalbaar is qua werkbelasting.
Alle reacties Link kopieren
Je kan ook alleen het laatste gedeelte van wat er echt gebeurd is vertellen;
Ik liep op straat, viel flauw en werd wakker in het ziekenhuis. Meer details hebben ze niet nodig toch?
Alle reacties Link kopieren
O ja, daar had ik niet aan gedacht. Hopelijk is bloedarmoede + ziekenhuis genoeg en mocht het toch langer duren (of als ze doorvragen), dan is bedrijfsarts wel een goed idee. Kan ik daar gewoon alles uitleggen, zonder dat werkgever het hele verhaal hoeft te weten.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt het ook vaag houden.

Er is iets niet goed in mijn buik/baarmoeder, waardoor ik veel bloed verlies.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Kan ook Elfje, dank voor het meedenken. Dat in combinatie met bloedarmoede is misschien het handigst. Dan is het een logisch verhaal en hoef ik niet te liegen.
Alle reacties Link kopieren
En dat kan er ook bij inderdaad Feow. Ik weet dat ik niet verplicht ben om informatie te geven, maar ik vind het wel prettiger; gezien het contact met leidinggevende en collega’s zou het erg vreemd zijn om helemaal niets te zeggen.
Alle reacties Link kopieren
- problemen met baarmoeder
- extreem bloedverlies
- flauwgevallen op straat en acuut opgenomen in ziekenhuis
- spoedoperatie hebben moeten ondergaan
- zoveel bloed verloren dat zelfstandig/onbegeleid het bed verlaten nog niet verstandig is. Hb nog extreem laag.
- pas na het weekend wordt ontslag uit ziekenhuis besproken.

Dekt dit de lading voldoende?

En beterschap :hug:
Alle reacties Link kopieren
Eve87; dat is een goede tip vd bedrijfarts. En je kunt de achterliggende reden misschien beter een beetje vaag houden zoals elfje en feow zeggen. Ook omdat de meeste mensen al niet wisten dat je zwanger was.

Lief dat je ernaar vraagt Duckling, ik ben sinds gisteren gelukkig van de migraine af. Ik slaap nog erg onrustig en ben bij vlagen verdrietig. Verder ben ik een beetje bang om het weer te proberen, ik weet niet of ik een eventuele derde vmk dit jaar zou trekken. Het is zo beladen geworden. Maar dat heb jij vast ook wel zo ervaren. Ik vind het echt zo rot voor je dat je alles wel op je bordje gehad hebt wat het ‘krijgen’ van een kind betreft. :-(

Hoe gaat het nu met jou? Heb je last van pijn, of gaat het wel? En mag je vandaag weer proberen om op te staan?

Wat ik me ook afvroeg -en beslis zelf maar of je hier antwoord op wilt geven hoor- is je man eigenlijk helemaal schoon verklaard van de kanker? Is er een goede kans dat het wegblijft?
Alle reacties Link kopieren
Dat is een goede, hanke!

En nog een :hug: voor jou Duckling
Alle reacties Link kopieren
Net het hele topic gelezen. Heel heel veel sterkte! :hug:
Life is short. Eat dessert first.
J
anoniem_333809 wijzigde dit bericht op 02-12-2017 20:53
99.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dat lekt de lading wel geloof ik Hanke...

Och, al twee miskramen dit jaar, wat verdrietig Inktlijn. :hug: Ik begrijp heel goed dat je bang bent om het weer te proberen, hoop dat je jezelf even tijd kunt geven. En dat het een volgende keer, als je daar aan toe bent, wel goed mag gaan.

Het gaat wel oké, pijn valt mee en sta al weer wat steviger op de benen. Rustig van liggen naar zitten naar staan, dan wil het wel. Ik ben nog wel erg moe.

Man is schoon verklaard. De eerste twee jaar zijn wel erg spannend, met regelmatig controle en best een kans dat het terugkomt. Tot nu toe telkens goede uitslagen, hopelijk blijft dat zo.

Man is de hele middag en avond hier geweest, dat was weer fijn. Hoop wel echt dat ik morgen naar huis kan. Ik heb een mail gestuurd naar mijn leidinggevende met korte algemene uitleg. Dan weten ze in elk geval vast dat ik er even niet ben. Morgen zal ik wel even bellen. Misschien dat ik inderdaad met dit verhaal wel wat steun van vriendinnen kan krijgen Koffiekop.
Alle reacties Link kopieren
Goed gedaan Duckling. Hopelijk mag je vandaag naar huis.
Hatsjikideee...
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik hoop het ook. De verpleegkundige dacht van wel, maar de arts komt straks langs en die bepaalt of het doorgaat.

Ik heb mijn collega die wel op de hoogte was van alles even gesproken. Het verbaasde haar niet dat ik onderuit was gegaan en ze was heel streng dat ze me deze week in elk geval niet wil zien op het werk. Hele week thuis vind ik wel wat heel heftig, hoop toch eind van de week weer een beetje aan de slag te kunnen. Per dag maar bekijken hoe het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Misschien eind vd week thuis wat lessen voorbereiden van lesplannen die na Sinterklaas plaatsvinden?

Want ik weet niet hoeveel biefstuk en ijzerpillen jij in 3 dgn naar binnen wilt werken, maar dat lieve lijf van je loopt echt niet binnen 72 uur over van energie.

Je hoofd doet t (cognitief) misschien wel maar je lijf moet herstellen. Neem dat serieus.

Fijn dat je graag werkt, koester dat. Maar laat drang en dwang daarin nu ajb achterwege.

Hopelijk later een post van je vanaf je eigen bank :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Knap nou maar rustig op! En snap best dat de gedachte aan een tijdje thuis zitten en rustig doen je aanvliegt, maar bedenk daar wat op ipv alleen maar bedenken hoe je zsm weer aan de slag kunt. Deal met waarmee te dealen valt, duckie, anders blijft het onverwerkt.
Go green, fuck a vegetarian
Alle reacties Link kopieren
Ik mag naar huis, man haalt me zo op! :)

Aankleden kostte al enorm veel energie, dat viel even tegen. Ik heb me geloof ik één keer eerder één dag ziekgemeld en verder nooit, vandaar dat een week meteen wel erg heftig voelt. Maar jullie en mijn collega hebben natuurlijk gelijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn Duckling dat je naar huis mag!

En als je je maar één keer eerder ziek gemeld hebt, dan heb je helemaal alle recht om nu rust te nemen. Zorg goed voor jezelf. Wat Hanke zegt, misschien kun je wat lessen voorbereiden, of nakijkwerk doen. Wellicht kan je collega je een beetje op de hoogte houden. Of misschien heb je een (rustige ;)) hobby of andere passie die je nu kunt oppakken. Probeer jezelf niet te overhaasten hoor :hug:

Heb je een recept voor ijzerpillen o.i.d. meegekregen vh ziekenhuis?

Dank je wel voor je lieve woorden Duckling :)
Voor jou hoop ik echt heel vurig dat je vanaf nu vooral voorspoed op je pad mag krijgen. Je hebt je portie ellende echt wel gehad. Ik denk echt dat je trots op jezelf mag zijn dat je alles zo goed doorstaan hebt en daarnaast heel bewust in het leven staat.

Heel fijn dat je man tot nu toe goede uitslagen gehad heeft. Het blijft toch elke keer spannend/zenuwslopend als je op een uitslag wacht hè?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven