Psyche
alle pijlers
Abortus? Hoe neem ik een beslissing?
maandag 23 oktober 2017 om 09:22
Door een stomme actie van mijn man (veroorzaakt door combinatie van drank en medicatie) ben ik ongewenst zwanger, nu ruim zeven weken. Tot een jaar geleden was onze relatie stabiel en wilden we graag een kind. Na verschillende miskramen en een te vroeg geboren kindje dat is overleden hebben we dat even stopgezet. Vervolgens werd mijn man ernstig ziek, raakte daarna in een psychose en is een periode erg agressief geweest. We hebben allebei hulp om dit alles te verwerken en de situatie leek stabiel. Zeker door deze laatste gebeurtenis vind ik de situatie nu echter absoluut niet geschikt om een kind te krijgen. Tegelijk voelt een abortus zo verkeerd, vooral gezien de eerdere zwangerschappen. Mijn man wil het kindje heel graag laten komen. Onze situatie is verder stabiel, qua werk, huis, netwerk etc.
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
donderdag 23 november 2017 om 11:52
Dank voor al jullie reacties. Wel confronterend. Ik heb een aantal dagen echt heel rustig gedaan, maar nu ben ik er een beetje klaar mee. Ik ben toch even op mijn werk. Collega vindt dat ik onverantwoord doe en dat zal ook wel als ik jullie zo lees. Maar het is wel heel lekker om me even op iets anders te richten en mensen om me heen te hebben. Ik wil gewoon dat alles weer normaal is. Ik verwerk liever tussen de bedrijven door dan dat ik helemaal niks anders te doen heb dan me ellendig te voelen.
Het slapen werd wat te extreem vond ik, meer uit verveling/depressie-achtig, dat leek me niet gezond. Ik heb volgende week een afspraak met mijn psycholoog.
Inktlijn, bij de miskramen heb ik gewoon doorgewerkt. De vroeggeboorte viel in de grote vakantie, daarna ben ik gewoon weer aan het werk gegaan. Die ene dag was toen ik in het ziekenhuis lag en dus fysiek echt niet kon komen.
Ik reageer nu misschien niet goed op jullie berichten, moet het even op me in laten werken.
Het slapen werd wat te extreem vond ik, meer uit verveling/depressie-achtig, dat leek me niet gezond. Ik heb volgende week een afspraak met mijn psycholoog.
Inktlijn, bij de miskramen heb ik gewoon doorgewerkt. De vroeggeboorte viel in de grote vakantie, daarna ben ik gewoon weer aan het werk gegaan. Die ene dag was toen ik in het ziekenhuis lag en dus fysiek echt niet kon komen.
Ik reageer nu misschien niet goed op jullie berichten, moet het even op me in laten werken.
donderdag 23 november 2017 om 11:57
donderdag 23 november 2017 om 12:01
Hoe is het contact tussen jullie, is het bespreekbaar, voel je je veilig, zie je toekomst, hoe kijk je naar de abortus, was het de goede keuze, heb je vriendinnen op de hoogte gebracht, als je een cijfer mocht hebben tussen 0 tot 10 en tien is heel goed, hoe voel je je dan over het algemeen?
Hatsjikideee...
donderdag 23 november 2017 om 12:24
Dankjewel Pausini...
Man zorgt heel lief voor me en ik voel me veilig thuis en bij hem. Fijn dat hij stabiel blijft en lastig tegelijk, want dan was het misschien niet nodig geweest. Maar ik sta wel achter de beslissing, met alles wat ik wist en kon bedenken durfde ik het niet aan. We praten niet over de abortus, dat is wel even goed zo, komt binnenkort wel. Ik heb geen contact meer gehad met de ene vriendin die op de hoogte was en andere vriendinnen heb ik ook niks verteld. En een cijfer, ehm, een nul en een zesje tegelijk denk ik.
Man zorgt heel lief voor me en ik voel me veilig thuis en bij hem. Fijn dat hij stabiel blijft en lastig tegelijk, want dan was het misschien niet nodig geweest. Maar ik sta wel achter de beslissing, met alles wat ik wist en kon bedenken durfde ik het niet aan. We praten niet over de abortus, dat is wel even goed zo, komt binnenkort wel. Ik heb geen contact meer gehad met de ene vriendin die op de hoogte was en andere vriendinnen heb ik ook niks verteld. En een cijfer, ehm, een nul en een zesje tegelijk denk ik.
donderdag 23 november 2017 om 12:30
dankjewel
donderdag 23 november 2017 om 13:14
Eens met Pausini, ik vind dat je juist altijd heel open staat voor suggesties. En er is geen goede of slechte manier om iets te verwerken. Zolang je maar niet over de grenzen van je lichaam (en geest) heen gaat, wat dat betreft is rustig opbouwen denk ik goed. Misschien kan je psycholoog hier ook over meedenken.
Fijn dat je man zo goed voor je zorgt
En erover praten is toch prima om mee te wachten als jullie daar aan toe zijn?
Ik merkte bij vriendinnen dat ze er niet over durfden te beginnen, terwijl ik er juist wel over wilde praten. Misschien is dat bij jou vriendin ook het geval. En anders is ze geen goede vriendin, dat kan ook.
Een dikke knuffel
Fijn dat je man zo goed voor je zorgt
En erover praten is toch prima om mee te wachten als jullie daar aan toe zijn? Ik merkte bij vriendinnen dat ze er niet over durfden te beginnen, terwijl ik er juist wel over wilde praten. Misschien is dat bij jou vriendin ook het geval. En anders is ze geen goede vriendin, dat kan ook.
Een dikke knuffel
donderdag 23 november 2017 om 19:42
Misschien herstelt het contact zich nog wel met die vriendin, misschien ook niet, ik zie het wel. Voor nu laat ik het maar even.
Ik zit nog een beetje na te denken over wat pausini vroeg om een cijfer te geven aan hoe ik me voel. Aan de ene kant, het zesje, gaat het allemaal wel weer redelijk, voel me niet fantastisch, maar het lukt. Maar ergens, de nul, voel ik me ook heel leeg, donker, alleen, klein, ellendig. Ik weet niet zo goed hoe dat zit, zo naast elkaar, maar het is er allebei. En de combinatie maakt denk ik dat ik het niet volhoud om alleen maar rust te houden. Ik vlucht voor de nul en door de zes kan ik ook wel weer wat. Misschien is dit een beetje wartaal, ik hoop dat het te volgen is. Mij helpt het in elk geval om te begrijpen wat ik doe.
Ik zit nog een beetje na te denken over wat pausini vroeg om een cijfer te geven aan hoe ik me voel. Aan de ene kant, het zesje, gaat het allemaal wel weer redelijk, voel me niet fantastisch, maar het lukt. Maar ergens, de nul, voel ik me ook heel leeg, donker, alleen, klein, ellendig. Ik weet niet zo goed hoe dat zit, zo naast elkaar, maar het is er allebei. En de combinatie maakt denk ik dat ik het niet volhoud om alleen maar rust te houden. Ik vlucht voor de nul en door de zes kan ik ook wel weer wat. Misschien is dit een beetje wartaal, ik hoop dat het te volgen is. Mij helpt het in elk geval om te begrijpen wat ik doe.
donderdag 23 november 2017 om 19:52
Duck,
Zodra ik het gevoel krijg dat jij doet wat je hier aangeraden wordt omdát het je hier aangeraden wordt en je goed moet reageren dan stop ik per direct met het geven van adviezen.
Jij bent jij en maakt jouw beslissingen op jouw manier. Ik durf te zeggen wat ik vind ik deze persoonlijke en lastige situatie omdat ik geloof dat jij meeneemt wat je mee wil nemen en naast je neerlegt wat niet van toepassing is / niet bij je past.
Zodra ik het gevoel krijg dat jij doet wat je hier aangeraden wordt omdát het je hier aangeraden wordt en je goed moet reageren dan stop ik per direct met het geven van adviezen.
Jij bent jij en maakt jouw beslissingen op jouw manier. Ik durf te zeggen wat ik vind ik deze persoonlijke en lastige situatie omdat ik geloof dat jij meeneemt wat je mee wil nemen en naast je neerlegt wat niet van toepassing is / niet bij je past.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 23 november 2017 om 20:06
Duckling, doe inderdaad vooral wat bij jou past. Ik wilde je even laten nadenken over je lijf en dat daarnaar luisteren ook functioneel kan zijn. Zoals je schrijft van de 0 en de 6 snap ik helemaal. En ook dat je daarom juist af en toe wat wilt doen om te voorkomen dat het alleen nog maar 0 is.
Geef het wat tijd. En een hele dikke
Geef het wat tijd. En een hele dikke
donderdag 23 november 2017 om 21:29
Duckling ik begrijp ook wat je bedoelt met de 0 en 6. Ik ben destijds werk als een soort bezigheidstherapie gaan zien. Werken was een welkome afleiding om niet steeds bij het gebeuren stil te hoeven staan en weer een normale dagindeling te hebben.
Bij therapie werd aangeraden om per dag niet langer dan 40 minuten aan de schrijfopdracht te besteden. M.a.w. juist niet teveel ermee bezig zijn, maar het gedoseerd verwerken.
Wat voor jou de beste balans is en wanneer jij waar aan toe bent, dat kun je het beste zelf bepalen. Ik denk dat ik en de andere forummers je vooral willen behoeden voor uitputting. Maar als je een beetje op je lichaam let en niet te hard van stapel loopt, dan komt het vast wel goed .
Jouw gevoel van de 0 herken ik Duckling. Dat gevoel nam bij mij stukje bij beetje af, om steeds meer ruimte te maken voor de 6 en later zelfs voor hele ruime voldoendes. Om maar even in de termen te blijven
Zorg goed voor jezelf (en laat je fijn door je man in de watten leggen).
Bij therapie werd aangeraden om per dag niet langer dan 40 minuten aan de schrijfopdracht te besteden. M.a.w. juist niet teveel ermee bezig zijn, maar het gedoseerd verwerken.
Wat voor jou de beste balans is en wanneer jij waar aan toe bent, dat kun je het beste zelf bepalen. Ik denk dat ik en de andere forummers je vooral willen behoeden voor uitputting. Maar als je een beetje op je lichaam let en niet te hard van stapel loopt, dan komt het vast wel goed
.Jouw gevoel van de 0 herken ik Duckling. Dat gevoel nam bij mij stukje bij beetje af, om steeds meer ruimte te maken voor de 6 en later zelfs voor hele ruime voldoendes. Om maar even in de termen te blijven
Zorg goed voor jezelf
(en laat je fijn door je man in de watten leggen).
donderdag 23 november 2017 om 21:52
Bedankt voor de fijne reacties en jullie begrip. Ik voel me niet verplicht om jullie adviezen op te volgen hoor, maar ik neem ze wel heel serieus. En het is goed dat jullie ook kritische vragen/opmerkingen schrijven. Het klopt wat jullie signaleren, ook al wil/kan ik misschien even niet anders. Dat maakt me bewust dat ik wel heel goed op moet passen en in elk geval niet te streng voor mezelf moet zijn.
vrijdag 24 november 2017 om 11:28
Ik lees altijd vol verbazing de blog "eenvoudig leven". Deze dame heeft 16 kinderen waarvan er 10 nog in leven zijn. Als zij verdrietig is gaat zij haar verdriet ver"werken", dat wil dan zeggen aan het werk dus. De was de strijk het inmaken van groente/fruit de bijen verhuizen de kachel stoken beetje mantelzorgen met kinderen naar de dokter de spullen in haar webwinkeltje verhuizen broden bakken koken feestje organiseren etc. etc.
Ze staat rond zessen op en soms iets vroeger geloof ik.
Ik wil maar zeggen; iedereen doet het kennelijk op zijn of haar eigen manier.
Als je de blog niet kent misschien wel leuk om een stukje te gaan lezen, hoef je je niet te vervelen terwijl je rust
Ze staat rond zessen op en soms iets vroeger geloof ik.
Ik wil maar zeggen; iedereen doet het kennelijk op zijn of haar eigen manier.
Als je de blog niet kent misschien wel leuk om een stukje te gaan lezen, hoef je je niet te vervelen terwijl je rust
vrijdag 24 november 2017 om 12:02
Haar werkzaamheden zijn natuurlijk ook veel handarbeid, dingen die je kunt doen op de "automatische piloot".
Ik vind sokken en ondergoed vouwen ook heel rustgevend, die keren dat ik echt die moeite neem.
Zij is inderdaad gelovig en dat zal haar waarschijnlijk ook helpen lijkt me.
Ik vind het heerlijk om te lezen en ik benijd haar stiekem ook een beetje zelfs..
Ik vind sokken en ondergoed vouwen ook heel rustgevend, die keren dat ik echt die moeite neem.
Zij is inderdaad gelovig en dat zal haar waarschijnlijk ook helpen lijkt me.
Ik vind het heerlijk om te lezen en ik benijd haar stiekem ook een beetje zelfs..
zaterdag 25 november 2017 om 11:56
Bijzondere blog Sam, ik kende het niet, ga er vandaag eens wat van lezen.
Donderdag en gisteren heb ik rustig wat gewerkt, het weekend doe ik niks. Nu ben ik daar ook wel aan toe en is het weer fijn om me met een dekentje op de bank te nestelen. Misschien straks nog even naar buiten. Die afwisseling vind ik fijn, het was echt goed om er even uit te zijn en wat normale dingen te doen en daardoor (?) kan ik nu weer makkelijker met man praten en zelf voelen en nadenken. Toch een beetje onbewuste verwerking de afgelopen dagen denk ik, waardoor ik het nu wat beter aan kan.
Donderdag en gisteren heb ik rustig wat gewerkt, het weekend doe ik niks. Nu ben ik daar ook wel aan toe en is het weer fijn om me met een dekentje op de bank te nestelen. Misschien straks nog even naar buiten. Die afwisseling vind ik fijn, het was echt goed om er even uit te zijn en wat normale dingen te doen en daardoor (?) kan ik nu weer makkelijker met man praten en zelf voelen en nadenken. Toch een beetje onbewuste verwerking de afgelopen dagen denk ik, waardoor ik het nu wat beter aan kan.
zaterdag 25 november 2017 om 12:54
Klinkt best goed Duckling!
Misschien maar een tijdje zo houden, kun je naar de bedrijfsarts gaan en een tijdje arbeidstherapeutisch werken? Zonder de druk van presteren en noem maar op? (sorry maar dat lijkt me echt zo verstandig, dus daarom zeg ik het toch..)
Ik vind de blog heel leuk maar ik hou daar van. Ik denk dat veel VIVA dames het vreselijk vinden..
Misschien maar een tijdje zo houden, kun je naar de bedrijfsarts gaan en een tijdje arbeidstherapeutisch werken? Zonder de druk van presteren en noem maar op? (sorry maar dat lijkt me echt zo verstandig, dus daarom zeg ik het toch..)
Ik vind de blog heel leuk maar ik hou daar van. Ik denk dat veel VIVA dames het vreselijk vinden..
maandag 27 november 2017 om 20:47
Duckling wat fijn dat je op deze manier een beetje balans kunt vinden! En dat de rust in jezelf ook wat meer teruggekeerd is. Heb je lekker kunnen ontspannen in het weekend?
@sam wat benijd je precies van de ‘eenvoudig leven’ blogger? Misschien zijn er dingen (afgezien van tig kinderen
) die je zelf ook in je leven in kunt voeren? Zoals minimalisme.
@sam wat benijd je precies van de ‘eenvoudig leven’ blogger? Misschien zijn er dingen (afgezien van tig kinderen
) die je zelf ook in je leven in kunt voeren? Zoals minimalisme.
maandag 27 november 2017 om 20:48
maandag 27 november 2017 om 21:41
Mag je best zeggen hoor Sam. Ik probeer een beetje eigenwijs toch eerst om gewoon weer aan de slag te gaan, maar ik hou het in mijn achterhoofd.
Het weekend was grotendeels lekker rustig. Een oude vriend van mijn man vroeg ons om langs te komen. Man bleek met hem gepraat te hebben over wat er allemaal gebeurd is. Bijzonder, want dat doet hij verder eigenlijk niet. Die vriend is psychiater, ik ken hem ook heel goed omdat ik in het verleden intensief met hem heb samengewerkt. Het was erg fijn om met hem te praten, hij stelt de goede vragen en schrikt niet snel. Dat heeft me echt goed gedaan. Het zette wel veel in beweging, veel om over na te denken.
Morgen een afspraak bij mijn psycholoog. Ik ben benieuwd, zie er ook een beetje tegenop. Ik hoop dat ik duidelijk kan maken wat ik nodig heb en dat zij me dat kan bieden.
Het weekend was grotendeels lekker rustig. Een oude vriend van mijn man vroeg ons om langs te komen. Man bleek met hem gepraat te hebben over wat er allemaal gebeurd is. Bijzonder, want dat doet hij verder eigenlijk niet. Die vriend is psychiater, ik ken hem ook heel goed omdat ik in het verleden intensief met hem heb samengewerkt. Het was erg fijn om met hem te praten, hij stelt de goede vragen en schrikt niet snel. Dat heeft me echt goed gedaan. Het zette wel veel in beweging, veel om over na te denken.
Morgen een afspraak bij mijn psycholoog. Ik ben benieuwd, zie er ook een beetje tegenop. Ik hoop dat ik duidelijk kan maken wat ik nodig heb en dat zij me dat kan bieden.
