Psyche
alle pijlers
add of zie ik spoken
zaterdag 3 juli 2010 om 22:17
ik heb een tweeling van bijna 8 en die hebben alletwee adhd, de een is autistisch en de ander wordt onderzocht.
dan ga je inlezen en kom je voor een eerste onderzoek bij de psychiater met je kind.
je praat wat en op een gegeven moment zei ik dat ik in zoveel dingen hetzelfde was als mijn kinderen.
de psychiater liet toen vallen dat ik me zelf dan ook misschien eens moest laten onderzoeken.
nu ben ik gaan lezen over adhd en zo, tot ik bij het begrip add kwam
wat ik toen las... ik dacht, dat ben ik gewoon, zo ben ik in het dagelijks leven ook!!!
wat vinden jullie? zie ik spoken of zou ik me ook eens moeten laten onderzoeken op add.
alles wat daarbij hoort, dat ben ik ook, dus nu weet ik het niet zo goed meer.
ik ben gewoon wie ik ben en hoe ik ben maar toch...
wat vinden jullie?
dan ga je inlezen en kom je voor een eerste onderzoek bij de psychiater met je kind.
je praat wat en op een gegeven moment zei ik dat ik in zoveel dingen hetzelfde was als mijn kinderen.
de psychiater liet toen vallen dat ik me zelf dan ook misschien eens moest laten onderzoeken.
nu ben ik gaan lezen over adhd en zo, tot ik bij het begrip add kwam
wat ik toen las... ik dacht, dat ben ik gewoon, zo ben ik in het dagelijks leven ook!!!
wat vinden jullie? zie ik spoken of zou ik me ook eens moeten laten onderzoeken op add.
alles wat daarbij hoort, dat ben ik ook, dus nu weet ik het niet zo goed meer.
ik ben gewoon wie ik ben en hoe ik ben maar toch...
wat vinden jullie?
zaterdag 3 juli 2010 om 22:21
Wat heb je eraan om te weten of je add hebt of niet?
Heb je het gevoel goed te functioneren? Zoja, problematiseer jezelf dan niet. Zo'n etiketje is nergens voor nodig, maakt het leven nodeloos ingewikkeld.
Zo nee, dan is een verder onderzoek misschien helemaal niet zo'n slecht idee.
Heb je het gevoel goed te functioneren? Zoja, problematiseer jezelf dan niet. Zo'n etiketje is nergens voor nodig, maakt het leven nodeloos ingewikkeld.
Zo nee, dan is een verder onderzoek misschien helemaal niet zo'n slecht idee.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
zaterdag 3 juli 2010 om 22:25
Toen bij mijn kinderen autisme werd vastgesteld kon ik niet anders dan constateren dat ze dat van mij hebben. Ik herken er zoveel in. Toch laat ik het niet onderzoeken, want ik heb niet het gevoel dat het me iets zal opleveren. Ik ben wie ik ben, weet al jaren dat ik bepaalde dingen niet goed kan en andere dingen wel. Er zou niets veranderen als ik een diagnose kreeg.
Dus of je het bij jezelf moet laten onderzoeken? Levert een evt diagnose je iets op? Wrsch loop je al jaren tegen bepaalde dingen aan die te verklaren zouden zijn vanuit add, maar ook met diagnose loop je daar nog steeds tegenaan.
Dus of je het bij jezelf moet laten onderzoeken? Levert een evt diagnose je iets op? Wrsch loop je al jaren tegen bepaalde dingen aan die te verklaren zouden zijn vanuit add, maar ook met diagnose loop je daar nog steeds tegenaan.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 3 juli 2010 om 22:26
Ik zou het absoluut wel doen! Mocht er nl. sprake zijn van ADHD en jouw kinderen hebben ook stoornissen die aanpassingen vragen dan zou het nu of in de toekomst heel goed mogelijk zijn dat je behoefte hebt aan extra ondersteuning. Waarschijnlijk heb je het moeilijk met het neerzetten van een strakke structuur en het volgen van een plan zoals afgesproken? Dat is juist wel waar jouw kinderen behoefte aan hebben, voor zover ik dat natuurlijk kan bepalen. Wellicht kan men door jouw stoornis jullie in de toekomst extra ondersteuning aanbieden. Voor jezelf hoeft het geen grote betekenis te hebben behalve dan de herkenning en de bevestiging dat je bent wie je bent inclusief sterke en zwakke kanten. Komt er uit dat je dit niet hebt, dan blijft je gedrag natuurlijk hetzelfde. Maar ook dan kun je wellicht wel hulp krijgen om wat meer structuur en duidelijkheid te krijgen in je leven. Succes!
zaterdag 3 juli 2010 om 22:26
Waar ben je precies zo bang voor? Als je je laat testen, dan ben je toch nog steeds dezelfde persoon? Alleen dan met een handvat om er beter mee om te gaan, als je daar nog behoefte aan hebt. Je hoeft heus niet ineens met een tattoo met ADD op je voorhoofd te lopen.
Labeltjes worden vaak als heel negatief beschouwd, maar het kan heel handig zijn voor jezelf (vooral als volwassene) en voor de opvoeders (in het geval van kinderen) omdat je beter weet in welke hoek je moet zoeken.
Een kennis van mij weet sinds een paar jaar dat ze ADHD heeft, en voor haar was het een soort opluchting ('ik ben niet raar') en het heeft haar wat meer duidelijkheid gegeven omtrent haar gedrag en manieren van reageren. Niet dat ze heel erg veranderd is, maar ze heeft meer zelfvertrouwen gekregen nu ze weet wat er 'anders' is aan haar.
Labeltjes worden vaak als heel negatief beschouwd, maar het kan heel handig zijn voor jezelf (vooral als volwassene) en voor de opvoeders (in het geval van kinderen) omdat je beter weet in welke hoek je moet zoeken.
Een kennis van mij weet sinds een paar jaar dat ze ADHD heeft, en voor haar was het een soort opluchting ('ik ben niet raar') en het heeft haar wat meer duidelijkheid gegeven omtrent haar gedrag en manieren van reageren. Niet dat ze heel erg veranderd is, maar ze heeft meer zelfvertrouwen gekregen nu ze weet wat er 'anders' is aan haar.
zaterdag 3 juli 2010 om 22:32
quote:pop1980 schreef op 03 juli 2010 @ 22:26:
Waar ben je precies zo bang voor? Als je je laat testen, dan ben je toch nog steeds dezelfde persoon? Alleen dan met een handvat om er beter mee om te gaan, als je daar nog behoefte aan hebt. Je hoeft heus niet ineens met een tattoo met ADD op je voorhoofd te lopen.
Labeltjes worden vaak als heel negatief beschouwd, maar het kan heel handig zijn voor jezelf (vooral als volwassene) en voor de opvoeders (in het geval van kinderen) omdat je beter weet in welke hoek je moet zoeken.
Een kennis van mij weet sinds een paar jaar dat ze ADHD heeft, en voor haar was het een soort opluchting ('ik ben niet raar') en het heeft haar wat meer duidelijkheid gegeven omtrent haar gedrag en manieren van reageren. Niet dat ze heel erg veranderd is, maar ze heeft meer zelfvertrouwen gekregen nu ze weet wat er 'anders' is aan haar.Hier sluit ik me bij aan. Zaken kunnen op hun plek vallen als je weet wat er met je aan de hand is.
Waar ben je precies zo bang voor? Als je je laat testen, dan ben je toch nog steeds dezelfde persoon? Alleen dan met een handvat om er beter mee om te gaan, als je daar nog behoefte aan hebt. Je hoeft heus niet ineens met een tattoo met ADD op je voorhoofd te lopen.
Labeltjes worden vaak als heel negatief beschouwd, maar het kan heel handig zijn voor jezelf (vooral als volwassene) en voor de opvoeders (in het geval van kinderen) omdat je beter weet in welke hoek je moet zoeken.
Een kennis van mij weet sinds een paar jaar dat ze ADHD heeft, en voor haar was het een soort opluchting ('ik ben niet raar') en het heeft haar wat meer duidelijkheid gegeven omtrent haar gedrag en manieren van reageren. Niet dat ze heel erg veranderd is, maar ze heeft meer zelfvertrouwen gekregen nu ze weet wat er 'anders' is aan haar.Hier sluit ik me bij aan. Zaken kunnen op hun plek vallen als je weet wat er met je aan de hand is.
zaterdag 3 juli 2010 om 22:48
Als je op internet gaat lezen over ADD, past ongeveer 60% van de mensen in dat straatje. Zo ook mijn vriend én ook ik, ik voldoe aan alles behalve gestoorde concentratie, mijn vriend vooral aan de gestoorde concentratie. Mijn vriend is pas getest (moest ook ivm dyslexieonderzoek voor extra tijd bij studie) en heeft het. Ik ga me niet laten testen, want ik denk niet dat ik het heb en het zou voor mij ook niks uitmaken qua studie oid. Ik vind het zoals het in internetlijstjes staat wel erg makkelijk van toepasbaar op een te groot deel van de bevolking.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 4 juli 2010 om 00:11
Ik heb het idee dat kinderen vandaag de dag al snel een 'etiket' opgeplakt krijgen. Ik heb er erg veel moeite mee dat kinderen 'zichzelf' niet meer mogen zijn. Iedereen moet maar 'normaal' zijn, dat vind ik nogal wat .... we zijn toch allemaal anders, en de een is wat meer zus en de ander is wat meer zo. En wat is normaal? Volgens mij is niemand normaal.
Alleen al het feit dat je zelf nu 'dingen' ontdekt die mogelijkerwijs wijzen op ADD terwijl je daar nog niet eerder op gewezen bent zegt al genoeg.
Echt hoor, we slaan een beetje door wat dat betreft volgens mij ....
Alleen al het feit dat je zelf nu 'dingen' ontdekt die mogelijkerwijs wijzen op ADD terwijl je daar nog niet eerder op gewezen bent zegt al genoeg.
Echt hoor, we slaan een beetje door wat dat betreft volgens mij ....
zondag 4 juli 2010 om 00:27
Goldfish, er wordt tegenwoordig inderdaad sneller onderzoek gedaan naar ADHD/ADD/PddNos/autisme/etc.
Ik vind dit geen slechte ontwikkeling. Je mag namelijk best anders zijn. Op mijn werk (leerkracht) kom ik wel kinderen tegen waarbij onderzoek wordt gedaan. Maar dan is er ook serieus iets aan de hand. Je mag best wel afwijken van de norm, niemand is 'normaal'.
Waar ik wel moeite mee heb, is dat mensen zo makkelijk strooien met diagnoses, zonder dat er echt onderzoek gedaan is.
In 'mijn' 2 gevallen (in 5 jaar) was het voor beide kinderen erg nuttig, omdat er geld vrij is gekomen voor extra en specialistische begeleiding, waar zij erg veel baat bij hebben gehad.
Voor de begeleiding van die leerlingen is het prettig om een buitenstaander met specialistische kennis in de arm te kunnen nemen. Ik heb namelijk niet alle wijsheid in pacht.
Ik vind dit geen slechte ontwikkeling. Je mag namelijk best anders zijn. Op mijn werk (leerkracht) kom ik wel kinderen tegen waarbij onderzoek wordt gedaan. Maar dan is er ook serieus iets aan de hand. Je mag best wel afwijken van de norm, niemand is 'normaal'.
Waar ik wel moeite mee heb, is dat mensen zo makkelijk strooien met diagnoses, zonder dat er echt onderzoek gedaan is.
In 'mijn' 2 gevallen (in 5 jaar) was het voor beide kinderen erg nuttig, omdat er geld vrij is gekomen voor extra en specialistische begeleiding, waar zij erg veel baat bij hebben gehad.
Voor de begeleiding van die leerlingen is het prettig om een buitenstaander met specialistische kennis in de arm te kunnen nemen. Ik heb namelijk niet alle wijsheid in pacht.
zondag 4 juli 2010 om 00:53
@pop1980: ik geloof ook niet dat het zo zwart-wit is en neem ook aan dat er wel iets goeds valt te zeggen over dat soort onderzoeken ... het enige wat me gewoon opvalt is dat kinderen wel snel een 'etiketje' krijgen, terwijl dat vroeger niet gebeurde .... en dan vraag ik me af, waarom? Mensen functioneren prima als ze maar datgene doen waarbij ze zichzelf mogen zijn.
Het valt me op dat mensen zodra ze 'anders' zijn al snel moeite hebben om te functioneren in deze maatschappij.
Omdat de maatschappij nogal in eenheidsworsten lijkt te denken.
Ik zie het een beetje als zo'n doos waar kinderen mee spelen en waar je figuurtjes / rondjes / vierkantjes / etc. door het juiste 'vakje' moet duwen en dat vierkantjes in rondjes worden gepropt terwijl dat helemaal niet past. En dat dan die vierkantjes worden vervormd tot rondjes zodat het wel past.
En daar heb ik moeite mee ....
Het valt me op dat mensen zodra ze 'anders' zijn al snel moeite hebben om te functioneren in deze maatschappij.
Omdat de maatschappij nogal in eenheidsworsten lijkt te denken.
Ik zie het een beetje als zo'n doos waar kinderen mee spelen en waar je figuurtjes / rondjes / vierkantjes / etc. door het juiste 'vakje' moet duwen en dat vierkantjes in rondjes worden gepropt terwijl dat helemaal niet past. En dat dan die vierkantjes worden vervormd tot rondjes zodat het wel past.
En daar heb ik moeite mee ....
zondag 4 juli 2010 om 01:01
Nee Goldfish, foute aanname. Een kind/mens functioneert niet zoals 'gemiddeld', loopt telkens tegen dezeflfde moeilijkheden aan die voor een 'gemiddeld' mens in soortgelijke situatie niks moeilijks is en dáárom wordt er onderzocht wát het precies is wat dat veroorzaakt.
Vroegah had men nog niet ontdekt dat er zoiets bestond als ADHD of ADD of wat-voor-naampje-je-het-beestje-ook-geven-wil, vroegah had je dús gewoon 'moeilijk opvoedbare kinderen' of 'straatschoffies' of gewoon 'brutale kinkels'. En feit is dat je zo'n 'brutale kinkel/straatschoffie-van-weleer' net zo consequent en goed op kunt voeden als ieder ander kind maar het altijd, zonder wetenschap dat het adhd of add heeft of wat dan ook, in praktijk nog net zo lijkt alsof je kind onopgevoed is en je er op een hele andere manier mee om moet gaat, het veel meer begeleiding nodig heeft. Lang leve de huidige wetenschap, dus!
Vroegah had men nog niet ontdekt dat er zoiets bestond als ADHD of ADD of wat-voor-naampje-je-het-beestje-ook-geven-wil, vroegah had je dús gewoon 'moeilijk opvoedbare kinderen' of 'straatschoffies' of gewoon 'brutale kinkels'. En feit is dat je zo'n 'brutale kinkel/straatschoffie-van-weleer' net zo consequent en goed op kunt voeden als ieder ander kind maar het altijd, zonder wetenschap dat het adhd of add heeft of wat dan ook, in praktijk nog net zo lijkt alsof je kind onopgevoed is en je er op een hele andere manier mee om moet gaat, het veel meer begeleiding nodig heeft. Lang leve de huidige wetenschap, dus!
zondag 4 juli 2010 om 01:06
Puur met betrekking tot het punt van normaal moeten doen is het mijns inziens juist andersom. Ik kan me goed herinneren dat ik juist heb meegemaakt gedrukt te zijn naar normaal zijn in mijn basisschoolperiode. Ik denk dat bij een goede leerkracht de bekendheid met specifieke afwijkende punten aan leerlingen er juist meer vrijheid kan bestaan soms iets geks te accepteren. Bij mij was het gelukkig zo dat ik hoog scoorde op leergebied en daarmee wat kon compenseren, maar niet iedereen is zo goed terecht gekomen.
zondag 4 juli 2010 om 01:09
zondag 4 juli 2010 om 01:34
In 'psychiater-land' oftewel 'wetenschapsland' is in elk geval 20 jaar terug ontdekt dat ADHD of ADD (of welk naampje er ook aan gehangen wordt) veroorzaakt wordt door een gedrags- of cognitieve stoornis vanuit de frontale hersenkwab. Structuur en functie van hersenen van mensen met ADHD/ADD blijken uit PT-scans te verschillen van dat van personen zonder ADHD. Dat is dus een aantoonbaar feit waarvan vroegah aangenomen werd dat het gedrag een opvoedkundige oorzaak kon zijn/was. Daarnaast is aangetoond dat er sprake is van een erfelijke factor. En vergis je niet, ADHD komt slechts bij 3-5% van de kinderen voor. Dat er zoveel over gesproken wordt heeft naar mijn idee voornamelijk te maken met huidige media-aandacht. Daardoor ontstaat nogal het idee/gevoel dat ineens álle kinderen een stempel als dit hebben tegenwoordig.
Doe anders een 'google', zou ik zeggen.
Doe anders een 'google', zou ik zeggen.
zondag 4 juli 2010 om 01:46
Voordat er uberhaupt sprake is van diagnoses als ADHD of ADD is een kind al zo uitgebreid psychologisch onderzocht, ondersteboven en binnenstebuiten gekeerd, gesproken met leerkrachten en ouders en wordt er gebruik gemaakt van de DSM-criteria. Ik ben ervan overtuigd dat echt niet zomaar ieder kind die aandacht tekort komt of niet consequent wordt opgevoed én dus moeilijk opvoedbaar gedrag vertoond, het stempeltje ADHD of ADD krijgt.
En dat durf ik zo te zeggen aangezien ik wél zo gedacht heb maar het nu meegemaakt heb bij mijn dochter van 8. Haar broers krijgen exact dezelfde opvoeding en nope, ik ben niet altijd de perfecte opvoeder (wie wel, opstaan graag ) maar ik (en Bambo) doen het ook zeker niet slecht. Toch waren er duidelijke (leer-en gedrags) problemen bij dochter en sinds diagnose en dus keuze voor speciaal basisonderwijs, andere pedagogische (manier van aanbrengen van structuur, duidelijkheid en ritme) begeleiding vanuit thuis en school, heb ik een andere (vrolijke, goed-in-vel-zittende-) dochter in huis.
Heeft mij in elk geval zeer doen in zien dat diagnoses als ADHD en ADD absoluut geen mode-termen zijn.
Je hoeft er daarentegen niet alles aan te hangen, da's weer een ander verhaal.
En dat durf ik zo te zeggen aangezien ik wél zo gedacht heb maar het nu meegemaakt heb bij mijn dochter van 8. Haar broers krijgen exact dezelfde opvoeding en nope, ik ben niet altijd de perfecte opvoeder (wie wel, opstaan graag ) maar ik (en Bambo) doen het ook zeker niet slecht. Toch waren er duidelijke (leer-en gedrags) problemen bij dochter en sinds diagnose en dus keuze voor speciaal basisonderwijs, andere pedagogische (manier van aanbrengen van structuur, duidelijkheid en ritme) begeleiding vanuit thuis en school, heb ik een andere (vrolijke, goed-in-vel-zittende-) dochter in huis.
Heeft mij in elk geval zeer doen in zien dat diagnoses als ADHD en ADD absoluut geen mode-termen zijn.
Je hoeft er daarentegen niet alles aan te hangen, da's weer een ander verhaal.
zondag 4 juli 2010 om 01:51
En Hermoine; Ik herken ook heel veel van mijn dochter in mijzelf. Als ik puur op de standaard lijstjes van 'symptomen' van ADD af zou gaan, dan lees ik mezelf erin.
Maar wat heb je er als volwassene aan om dat te laten onderzoeken? Als volwassene heb je waarschijnlijk al geleerd (of jezelf aangeleerd) om op een goede manier met bepaalde zaken om te gaan waar je als kind moeilijkheden mee had. Een kind heeft dat aanpassingsvermogen nog niet. Dat is het verschil.
Maar wat heb je er als volwassene aan om dat te laten onderzoeken? Als volwassene heb je waarschijnlijk al geleerd (of jezelf aangeleerd) om op een goede manier met bepaalde zaken om te gaan waar je als kind moeilijkheden mee had. Een kind heeft dat aanpassingsvermogen nog niet. Dat is het verschil.
zondag 4 juli 2010 om 02:11
zondag 4 juli 2010 om 02:22
Als een kind alleen maar druk is dan krijgt het echt geen diagnose als ADHD, hoor.
Leuke vraag/stelling, of opvoeding ook niet iets erfelijk is. Voor een groot gedeelte wel he? Je neemt in de opvoeding toch dingen mee die je zelf ooit zijn bijgebracht, het is daardoor vaak ook zo dat je onbewust dingen hetzelfde doet als je ouders vroeger en moeilijk om bepaalde zaken anders te doen. Daarentegen ben je - over het algemeen- met z'n 2-en aan het opvoeden, heb je ook nog je gezonde verstand en is er tegenwoordig veel meer aandacht voor het welzijn en behoeftes van kinderen. (in tegenstelling tot vroeger waarbij kinderen geen hobby waren voor de ouders maar kinderen gewoon geboren werden en gewoon no nonsens meedraaiden in het gezin) Wat denk jij?
Leuke vraag/stelling, of opvoeding ook niet iets erfelijk is. Voor een groot gedeelte wel he? Je neemt in de opvoeding toch dingen mee die je zelf ooit zijn bijgebracht, het is daardoor vaak ook zo dat je onbewust dingen hetzelfde doet als je ouders vroeger en moeilijk om bepaalde zaken anders te doen. Daarentegen ben je - over het algemeen- met z'n 2-en aan het opvoeden, heb je ook nog je gezonde verstand en is er tegenwoordig veel meer aandacht voor het welzijn en behoeftes van kinderen. (in tegenstelling tot vroeger waarbij kinderen geen hobby waren voor de ouders maar kinderen gewoon geboren werden en gewoon no nonsens meedraaiden in het gezin) Wat denk jij?
zondag 4 juli 2010 om 16:30
mijn jongste, voor zover je dat kunt zeggen bij een tweeling, is bijna 3 jaar onderweg geweest om getest te worden.
zijn iq was 115, inmiddels zijn we erachter dat hij niet alleen adhd heeft maar ook autistisch is, heeft hij een beschikking voor het sbo en nog een rugzakje.
de kans is groot dat hij naar een smokschool moet.
dat vinden wij als ouders niet erg want je wilt altijd het beste voor je kind.
ik ben dyslectisch en heb me een aantal dingen aangeleerd inderdaad waardoor het leven iets makkelijker is.
ik zou me laten testen om inderdaad gewoon te kijken of het niet nog makkelijker kan.
dan kun je zeggen, ja maar dat is geen reden.
dat klopt daar ben ik het mee eens, maar als je altijd het gevoel hebt in een rollercoaster te zitten, terwijl je rustig op een zondag middag een beetje zit te lezen, dat is echt heel onrustig hoor.
ik heb gewoon nooit rust in mijn hoofd en voel me vaak opgejaagd.
ik heb al bij de psycoloog gelopen en bij maatschappelijk werk, maar dat onrustige gevoel is nooit weg.
ik weet inmiddels wel hoe ik er zo mee om kan gaan dat het me niet echt meer stoort.
dan dwing ik mezelf helemaal leeg te meken en dan gaat het weer even goed.
ach ja, ik ga nog wel even heel diep nadenken over wel of niet testen.
zijn iq was 115, inmiddels zijn we erachter dat hij niet alleen adhd heeft maar ook autistisch is, heeft hij een beschikking voor het sbo en nog een rugzakje.
de kans is groot dat hij naar een smokschool moet.
dat vinden wij als ouders niet erg want je wilt altijd het beste voor je kind.
ik ben dyslectisch en heb me een aantal dingen aangeleerd inderdaad waardoor het leven iets makkelijker is.
ik zou me laten testen om inderdaad gewoon te kijken of het niet nog makkelijker kan.
dan kun je zeggen, ja maar dat is geen reden.
dat klopt daar ben ik het mee eens, maar als je altijd het gevoel hebt in een rollercoaster te zitten, terwijl je rustig op een zondag middag een beetje zit te lezen, dat is echt heel onrustig hoor.
ik heb gewoon nooit rust in mijn hoofd en voel me vaak opgejaagd.
ik heb al bij de psycoloog gelopen en bij maatschappelijk werk, maar dat onrustige gevoel is nooit weg.
ik weet inmiddels wel hoe ik er zo mee om kan gaan dat het me niet echt meer stoort.
dan dwing ik mezelf helemaal leeg te meken en dan gaat het weer even goed.
ach ja, ik ga nog wel even heel diep nadenken over wel of niet testen.
maandag 5 juli 2010 om 01:37
hoi hoi!
ik heb vorig jaar de diagnose ADD gekregen.
mensen snappen vaak niet wat add is. iedereen vergeet toch wel eens wat? en iedereen is toch wel eens druk in z'n kop? je kan dat toch wel onthouden?!! allemaal vragen en reacties die ik te horen kreeg voor dat ik uberhaut gehoord had van add!
ik vind het heerlijk dat er eindelijk begrip is voor mijn manier van leven. mensen om me heen snappen nu eindelijk dat ik niet dom ben, maar dingen soms vergeet of er niet meer over na denk/alles kwijt raak/afspraken vergeet of dat ik druk in mijn kop ben en echt niks hoor! de diagnose heeft mij veel goed gedaan. ik heb van de psych concerta voorgeschreven gekregen, hier heb ik vooral in mijn studie heel veel aan! het helpt mij echt om alles overzichtelijk en rustig te krijgen. daardoor ben ik aan het eind van de dag minder moe en hoef ik niet elke avond meer met koppijn mijn bed in.
ik hoop dat je er voor jezelf uit kan komen wat een diagnose voor jou zou kunnen betekenen! en ik wens je veel sterkte bij het maken van de keuze om het wel of niet te laten testen!!
groetjes eline!
ik heb vorig jaar de diagnose ADD gekregen.
mensen snappen vaak niet wat add is. iedereen vergeet toch wel eens wat? en iedereen is toch wel eens druk in z'n kop? je kan dat toch wel onthouden?!! allemaal vragen en reacties die ik te horen kreeg voor dat ik uberhaut gehoord had van add!
ik vind het heerlijk dat er eindelijk begrip is voor mijn manier van leven. mensen om me heen snappen nu eindelijk dat ik niet dom ben, maar dingen soms vergeet of er niet meer over na denk/alles kwijt raak/afspraken vergeet of dat ik druk in mijn kop ben en echt niks hoor! de diagnose heeft mij veel goed gedaan. ik heb van de psych concerta voorgeschreven gekregen, hier heb ik vooral in mijn studie heel veel aan! het helpt mij echt om alles overzichtelijk en rustig te krijgen. daardoor ben ik aan het eind van de dag minder moe en hoef ik niet elke avond meer met koppijn mijn bed in.
ik hoop dat je er voor jezelf uit kan komen wat een diagnose voor jou zou kunnen betekenen! en ik wens je veel sterkte bij het maken van de keuze om het wel of niet te laten testen!!
groetjes eline!
