Psyche
alle pijlers
afscheid nemen en schuldgevoel
maandag 4 januari 2010 om 08:23
Naar aanleiding van een ander topic (ben mijn mama kwijt) heb ik besloten om zelf een topic te openen.De titel klopt ook voor mij maar mijn moeder leeft nog en dat maakt het zo vreemd.Mijn moeder heeft vorig jaar een herseninfarct gehad waardoor ze nu dement is ze herkent niemand meer.We hebben een paar maande geleden al te horen gekregen dat we er rekening mee moeten houden dat het ieder moment afgelopen kan zijn.Het is zo dat ik eigenlijk al afscheid aan het nemen ben terwijl ze nog leeft,ook heb ik een enorm schuldgevoel omdat ik het niet op kan brengen om langs te gaan, Ik wil haar blijven herinneren zoals ik haar de laatste keer gezien heb ,toen herkende ze me nog.(we wonen niet in de buurt).
donderdag 7 januari 2010 om 07:51
Lisette bedankt voor je verhaal. Bij mijn moeder is het niet zo dat we steeds afscheid moeten nemen omdat het de laatste keer kan
zijn.Haar lichaam is juist nog heel sterk.Als het inderdaad zo is dat het nog een kwestie van dagen zou zijn ga ik er zeker naar toe. Merk dat het in combinatie met andere dingen die er spelen weer veel slechter met me gaat. Ik zit de laatste dagen allen maar een beetje voor me uit te staren . iedere keer als ik hier lees komen de tranen weer.
zijn.Haar lichaam is juist nog heel sterk.Als het inderdaad zo is dat het nog een kwestie van dagen zou zijn ga ik er zeker naar toe. Merk dat het in combinatie met andere dingen die er spelen weer veel slechter met me gaat. Ik zit de laatste dagen allen maar een beetje voor me uit te staren . iedere keer als ik hier lees komen de tranen weer.
dinsdag 12 januari 2010 om 18:02
Lief bankje, wat een verdrietig verhaal.
Een moeder die zo verlechtert dat ze haat kind niet meer herkent.
Ik begreep ook dat de band vroeger niet zo goed was, maar weet niet of dat betekent supershit, of gewoon beetje basis en oppervlakkig.
Je vrasgt geen mening, maar toch krijg je ze , ook van mj. Voor je zelf.
Een moeder is een mens, hoeverweg ze nog is (weet van Bi's moeder toch)
Ook mijn lieve oma is hollende achteruit en zit alleen maar te plukken en verder iks, maar zodra iemand iets tegen haar zegt is ze blij en lief.
En ook al zou je moeder dat niet meteen zijn, ze is je moeder, ze heeft je op de wereld gezet en opgevoed. Eigenlijk gaat het nu om haar.
Af en toe een lieve dochter om haar heen, ook al was de band niet zo sterk. Moeders houden wel van hun kinderen.
En wat iedereen zegt, je gaat het jezelf zoo kwalijk nemen als je nooit meer bent gegaan. En hoe sneller hoe beter. En huilen mag. Misschien merkt ze dat wel, en krijg je een aai. Wie weet?
Maar als je het niet probeert! Zij zou zeker bij jou komen, hoe je ook was echt. Eigenlijk zie ik het ook als een soort moeten.
Vergis je niet, ik zie hoe moeilijk het is, mijn schoonzus PRECIES hetzelfde verhaal. Wonene wel in de buurt. Maar ze gaat twee keer per week. En af en toe wordt ze uitgekafferd. Maar ze gaat en ze zal blijven gaan, soms ook goede momenten.
Ga Bankje GA een kom darna hier uithuilen.
Heel veel sterkte
Een moeder die zo verlechtert dat ze haat kind niet meer herkent.
Ik begreep ook dat de band vroeger niet zo goed was, maar weet niet of dat betekent supershit, of gewoon beetje basis en oppervlakkig.
Je vrasgt geen mening, maar toch krijg je ze , ook van mj. Voor je zelf.
Een moeder is een mens, hoeverweg ze nog is (weet van Bi's moeder toch)
Ook mijn lieve oma is hollende achteruit en zit alleen maar te plukken en verder iks, maar zodra iemand iets tegen haar zegt is ze blij en lief.
En ook al zou je moeder dat niet meteen zijn, ze is je moeder, ze heeft je op de wereld gezet en opgevoed. Eigenlijk gaat het nu om haar.
Af en toe een lieve dochter om haar heen, ook al was de band niet zo sterk. Moeders houden wel van hun kinderen.
En wat iedereen zegt, je gaat het jezelf zoo kwalijk nemen als je nooit meer bent gegaan. En hoe sneller hoe beter. En huilen mag. Misschien merkt ze dat wel, en krijg je een aai. Wie weet?
Maar als je het niet probeert! Zij zou zeker bij jou komen, hoe je ook was echt. Eigenlijk zie ik het ook als een soort moeten.
Vergis je niet, ik zie hoe moeilijk het is, mijn schoonzus PRECIES hetzelfde verhaal. Wonene wel in de buurt. Maar ze gaat twee keer per week. En af en toe wordt ze uitgekafferd. Maar ze gaat en ze zal blijven gaan, soms ook goede momenten.
Ga Bankje GA een kom darna hier uithuilen.
Heel veel sterkte
