Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI

21-03-2016 21:37 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?



Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.



Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.



Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V



Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen





Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Amy, lieverd, niet uit je leven bannen, echt niet nodig.

Het komt wel goed, je zult het zien.

Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
quote:Suzy65 schreef op 26 april 2016 @ 14:48:

Aiksje, natuurlijk is het moeilijk om je te concentreren op je werk.

Accepteer dat dat extra moeite kost onder deze omstandigheden, zonder daar helemaal aan toe te (hoeven) geven.

Als je die tijd voor je gevoelens maar idd neemt buiten werktijd, kun je je overdag steeds beter weer aan andere dingen wijden (is mijn ervaring). Dus erkennen dat het er mag zijn, maar niet de hele dag en jezelf garanderen dat uitstel gedurende de dag geen afstel zal zijn, dat daar de avond weer voor is.

Je gevoelens serieus nemen, maar ook jezelf voor blijven houden dat je niet alleen maar uit gevoelens bestaat, dat je ook nog steeds beschikt over je verstandelijke vermogens en er nog andere dingen belangrijk zijn dan hoe je je voelt en die andere dingen/aspecten óók jouw bewuste aandacht mogen krijgen!



Dan dringt het zich ook niet zo op op momenten dat het niet uitkomt.







Pff ik doe echt mn best. Overdag probeer ik me te concentreren op werk en savonds tijd voor verdriet en gemis. En toch...vandaag al de hele dag onrustig. Chagerijnig. En kan maar niet slapen. Krijg gedachten niet uit mn hoofd. Het blijft allemaal malen. Vanalles door elkaar. Ik word er gek van momenteel!

Ik blijf de laatste 2 weken zo hangen op hetzelfde punt. Het vreet energie...ik voel me zo machteloos.
Alle reacties Link kopieren
Welk punt is dat dan, Aiksje?

Het is nog zo vers dat je denk ik nog niet moet denken in termen van "blijven hangen".

Die gedachten hoeven niet uit je hoofd (denk ik), het hoort er allemaal bij, dat machteloze ook.

Accepteren is een heel proces en nu protesteer je inwendig nog, ook tegen je eigen gedachten die je niet mag hebben van jezelf.

Door ertegen te vechten wordt het vaak alleen maar hardnekkiger.

Het is een fase.

Ook dat je niet overal controle over of invloed op hebt, dingen niet gaan zoals jij wil, misschien wel een lot is, een andere bestemming oid voor jou ligt op jouw pad.

Op een gegeven moment leg je je erbij neer.



Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Nu wordt weer "noodweer" voorspeld voor vandaag.

Gaan jullie er toch op uit voor koningsdag?



Als ik nu naar buiten kijk valt het tot nu toe mee, zelfs ff zon, geen tot weinig wind.

Ik ga vanmiddag wel ff in het dorp kijken, er zijn grote tenten opgebouwd, optredens enzo, ik verwacht er niet veel van.

Heb ik eindelijk een vlag en mast en houder, is de houder niet op het huis gemonteerd, misschien maar in het raam klemmen en de vlag uit het raam hangen?

Of zou dat wegwaaien bij zo'n bui?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Amy, fijn je weer te lezen. Snap het wel dat je soms gewoon wilt afwijzen (om de eventuele afwijzing door de ander voor te zijn?) als t allemaal ff lastig gaat. Hoe is het nu met je enkel, kun je die weer belasten, qua lopen etc? En werk, al weer begonnen of nog niet?



Aiksje, stuurt je ex nog berichtjes of heb je m inmiddels geblokt/ is ie gestopt daarmee?

Doe je wel nogleuke dingen s avonds (kletsen met n vriendin, een kleurplaten maken / legpuzzel / creatief / whatever?)

Eens met suzy dat het nog geen blijven hangen is, het is zo vers.





Ik merkte gisteravond dat m'n hele lijf zeer begon te doen, dof hoofd, dacht dat het na een nacht goed slapen wel weg zou zijn maar nee, het voelt nog steeds zo (en ik rol echt net m'n bed uit)

Vanmiddag naar een feest, op een uur rijden ook nog, maar ja wel een goede vriendin dus ik ga gewoon, maar moet me er wel even naar toe sleuren.

Niets meer gehoord van date, ben benieuwd wanneer die weer op de proppen komt. Ik wacht het af. Doe even niks meer.



Fijne Koningsdag allemaal, voor zover dat lukt
quote:Suzy65 schreef op 27 april 2016 @ 10:56:

Nu wordt weer "noodweer" voorspeld voor vandaag.

Gaan jullie er toch op uit voor koningsdag?



Als ik nu naar buiten kijk valt het tot nu toe mee, zelfs ff zon, geen tot weinig wind.

Ik ga vanmiddag wel ff in het dorp kijken, er zijn grote tenten opgebouwd, optredens enzo, ik verwacht er niet veel van.

Heb ik eindelijk een vlag en mast en houder, is de houder niet op het huis gemonteerd, misschien maar in het raam klemmen en de vlag uit het raam hangen?

Of zou dat wegwaaien bij zo'n bui?



Ja die waait weg en beschadigd als je pech hebt ook nog even je kozijn / de planten (van de buren)...

Snap je enthousiasme , misschien is er iemand die je kan helpen die houder te monteren?
Alle reacties Link kopieren
Ook dat je niet overal controle over of invloed op hebt, dingen niet gaan zoals jij wil, misschien wel een lot is, een andere bestemming oid voor jou ligt op jouw pad.

Op een gegeven moment leg je je erbij neer.



:flower:[/quote]



Mooi Suzy,



Hier voor de tv, ben nog met een decoratieklusje bezig, wat eigenlijk ex zou doen, maar ik nu zelf mee ben begonnen. Hier ook muziek vanmiddag in het dorp maar vind daar al jaren niks aan, ga zelf liever naar wat winkels of met mooi weer naar tuincentrum e.d. Nu ik alleen ben mis ik dat dus wel, we waren er anders samen op uit gegaan. Overigens slaat mijn stemming om in af en toe boosheid naar hem. We hadden het gewoon mooi samen. Gooit zomaar de handdoek in de ring. Bah mannen.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
@ Amy, ik kan jou wel begrijpen dat je je geïsoleerd voelt. Fijn dat je toch wat kan klussen, geeft ook een goed gevoel als je huisje weer mooier wordt waar je de meeste tijd doorbrengt. We zijn toch grotendeels op ons zelf aangewezen, voel me ook behoorlijk teleurgesteld, breng ook veel tijd alleen door.

Vanmorgen dacht ik, wat heeft het voor zin nog liefdesrelaties aan te gaan, als het toch steeds misgaat en je je weer door verdriet heen moet worstelen.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:Stormkraft schreef op 27 april 2016 @ 11:02:





Aiksje, stuurt je ex nog berichtjes of heb je m inmiddels geblokt/ is ie gestopt daarmee?

Doe je wel nogleuke dingen s avonds (kletsen met n vriendin, een kleurplaten maken / legpuzzel / creatief / whatever?)

Eens met suzy dat het nog geen blijven hangen is, het is zo vers.



Haha Storm, ik puzzel wel eens met de kinderen van mijn vriendin, Kleuren zou ik ook wel weer eens kunnen doen.





Ik merkte gisteravond dat m'n hele lijf zeer begon te doen, dof hoofd, dacht dat het na een nacht goed slapen wel weg zou zijn maar nee, het voelt nog steeds zo (en ik rol echt net m'n bed uit)

Vanmiddag naar een feest, op een uur rijden ook nog, maar ja wel een goede vriendin dus ik ga gewoon, maar moet me er wel even naar toe sleuren.

Niets meer gehoord van date, ben benieuwd wanneer die weer op de proppen komt. Ik wacht het af. Doe even niks meer.



Fijne Koningsdag allemaal, voor zover dat lukt



Denk dat je last van spanning hebt gehad, weet je Storm mijn vorige relatie kwam zomaar, niks geen gedoe op datingssite. Vanaf het begin goed, geen onzekerheden. Als ik eraan denk hoe lastig het al is om ten eerste een leuk contact te vinden, wat ook nog wederzijds moet zijn, terwijl het alleen maar digitaal is, dan zou ik er geen fut meer voor hebben om dat proces door te moeten. Hopelijk sta jij daar anders in.

Ik wil eigenlijk aangeven hoe rot ik het vind dat als je eenmaal iemand hebt gevonden waar het in grote lijnen mee klikt, hoe wrang het is dat dat je weer wordt afgenomen.



Fijne dag Storm, blijf er stevig in staan zoals je al deed.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
quote: Mooi Suzy,



Hier voor de tv, ben nog met een decoratieklusje bezig, wat eigenlijk ex zou doen, maar ik nu zelf mee ben begonnen. Hier ook muziek vanmiddag in het dorp maar vind daar al jaren niks aan, ga zelf liever naar wat winkels of met mooi weer naar tuincentrum e.d. Nu ik alleen ben mis ik dat dus wel, we waren er anders samen op uit gegaan. Overigens slaat mijn stemming om in af en toe boosheid naar hem. We hadden het gewoon mooi samen. Gooit zomaar de handdoek in de ring. Bah mannen.



Ja die boosheid is wel iets waar je denk ik iets kee kunt qua verwerking. Voel die maar eens goed! Want hoewel hij blijkbaar niet anders kán dan ermee omgaan zoals hij doet, gooit hij wel iets moois weg door starheid en nu mag jij (ook hij; maar ik geef niks om hem) jezelf weer bijeen rapen.

Snap dan ook heel goed dat je zegt wat heeft het nog voor zin weer een liefdesrelatie aan te gaan. Wie weet blijft dat zo, of verandert het met de tijd als je weer iemand ontmoet, dat weet je niet.

Voor nu sta je er op deze manier in en das prima.

Knap dat je toch je eigen klusje zelf nu aanpakt. Ja het is wennen om niet meer iemand te hebben met wie je erop uit kunt gaan deze dagen, wie weet heb je over een tijdje leuke contacten in je omgeving met wie je dit weer kunt (niet als liefdesrelatie maar als vriendschap)

Ik mis dat soms ook hoor. Heb dat al jaren niet meer, want mijn ex was zo vaak weg dat ik voor m'n gevoel alsnog alles zelf moest doen / zelf naar feestjes etc moest / klusjes doen etc.
quote:niccifrench schreef op 27 april 2016 @ 11:42:

[...]





Denk dat je last van spanning hebt gehad, weet je Storm mijn vorige relatie kwam zomaar, niks geen gedoe op datingssite. Vanaf het begin goed, geen onzekerheden. Als ik eraan denk hoe lastig het al is om ten eerste een leuk contact te vinden, wat ook nog wederzijds moet zijn, terwijl het alleen maar digitaal is, dan zou ik er geen fut meer voor hebben om dat proces door te moeten. Hopelijk sta jij daar anders in.

Ik wil eigenlijk aangeven hoe rot ik het vind dat als je eenmaal iemand hebt gevonden waar het in grote lijnen mee klikt, hoe wrang het is dat dat je weer wordt afgenomen.



Fijne dag Storm, blijf er stevig in staan zoals je al deed.



Het is niet alleen maar digitaal he! We hebben elkaar digitaal niet eens echt leren kennen, 2e bericht was 'zullen we afspreken' en dat gebeurde en dat was het.

Onzekerheden, tja, heeft te maken mt onze beider karakters, en ben inmiddels wel daar dat ik niet alles aan hem (meer) ga ophangen qua eventuele relatie.

Een oude date van paar weken terug contacteerde me gister en vroeg of ik weer eens wilde afspreken, heb gezegd dat dat me leuk lijkt. Met hem klikte het ook heel goed en voelde fijn en gezellig.

Ik ben nu duidelijk genoeg geweest naar GeenUitsluitsel-man, prima, ik kan er nu in mee dat hij dat niet kan geven en is in dat opzicht bij mij nu ook iets veranderd van binnen waardoor het ook bij mij nu (weer) op losse schroeven staat en ik niet zomaar voor hem kan kiezen maar wil zien wat de toekomst brengt in ons verdere contact.

Dan is het over een tijdje evt nog vroeg genoeg om contacten met anderen geheel te stoppen, als dat aan de orde is / komt.

Misschien klinkt dit een beetje raar nu uit mijn mond, misschien is het een vorm van zelfbescherming, of realisme, ik weet niet, maar er is echt iets veranderd sinds gister in hoe ik er tegenover sta.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal!



Deze dag is voor mij ook wel weer een beetje vreemd :-)

Je bent nu weer alleen en al je vrienden/familie hebben al plannen... Is even moeilijk.

Toch ga ik ff de stad in met een kennis/vriend. Ff een biertje drinken.



Ik heb voor mezelf wat briefjes in huis opgehangen ( wat in het boek liefdesbang staat )

En een soort van gebed/ mantra dat ik de invloed op hem los moet laten en dat er vanzelf iets goeds wat bij mij past op mijn pad komt. Heb vertrouwen en leef rustig je leven. Ik ben nu belangrijk en ik wil graag van mijn angsten/verslaving loskomen.



Gisteren en vanmorgen steeds met ex in me hoofd gezeten. Het lijkt wel of hij in mijn hoofd zit vastgekleefd. Vreselijk.............

Ook heb ik nog steeds geen eetlust. Het lijkt wel of ik vanbinnen nog aan het vechten ben. Hoe kan ik vriendelijker zijn naar mezelf en het vechten langzaam loslaten? Het is nl zo dat ik het nog niet accepteer, wel dat het voor nu uit is en dat we aan ons zelf moeten werken. Want het ging gewoon niet meer. Het liefste zou ik over een tijdje met hem willen praten ( als ik verder in mijn verwerking ben ).

Het is toch zonde als alleen de angsten in de weg staan om verder te kunnen? Misschien verward hij deze angsten met geen liefde meer voelen. Of was het wel de juiste beslissing geweest.

Ik weet dat ik nog in de verslaving zit, dus daar wil ik eerst vanaf (mee aan de slag)

Iemand tips?
Oke, ik zwalk echt even van het een naar het ander vwb date en ik heb dit net op een ander topic gepost:



Ja het onzekere, op zich ging hij er goed mee om. Alleen ik begrijp wel steeds beter waar mijn onzekerheid vandaan komt. Ben het boek Liefdesbang aan het lezen en herken dat ik zelf in de rol van Verlatingsangst zit en hij aan de kant van Bindingsangst. Dit verklaart de sterke gevoelens die we bij elkaar oproepen maar opletten dus of het wel gaat om een soort van liefde of juist om angst, aangezien voor liefde / romantiek.

Met dit in het achterhoofd word ik een heel stuk voorzichtiger, ik wil niet in een eindeloze situatie van aantrekken en afstoten terecht komen en ben daar op dit moment bij hem wel bang voor.

Ik kijk het nog heel even aan, als het zo blijft gaat de stekker eruit, met pijn in m'n hart.

De dynamiek is te overduidelijk aanwezig om deze signalen te negeren.

===



Ik heb dus vandaag weer helemaal niets gehoord van hem. Hij ook niet van mij, want ik zou hem ruimte geven.

Toch voelt het niet als iets dat ik wil, die radiostilte, de emotionele afstand, het in gaan tegen mijn eigen natuurlijke reactie, het niet weten waar ik aan toe ben.

Vrees dat als ik hiermee doorga dit een pijnlijk gevecht wordt voor / met mezelf, en met hem.

Dat is geen aantrekking me waard, want het gaat me niet het beste brengen en ook niet het beste in mij naar voren brengen.

Het zou me eerder zwakker maken en ik heb in het verleden daarmee al genoeg (negatieve) ervaring.



Ik weet het gewoon echt even niet.

Wat denken jullie?
@Zen, die briefjes kunnen ontzettend goed werken, weet ik uit ervaring.

Lees je ze ook 2-3 keer per dag, bewust, hardop voor aan jezelf?



Vwb niet met hem bezig zijn / vasthouden aan de verslaving, dat heeft tijd nodig.

Wel denk ik dat je jezelf voor de gek houdt / onnodig langer gaat laten duren zolang je het eventuele 'tijdelijke' aspect dat t nu uit is, jezelf blijft voorhouden.

Dan blijkt het straks toch definitief en val je weer een stuk naar beneden.

Beter nu in een keer naar de bodem, dan kun je alleen nog maar weer omhoog. Maar ik ken jou niet dus geen idee of dit voor jou ook zo zou werken.

Ik ben wel van de duidelijkheid zoals je al merkt in mijn laatste Posts. Als ik die niet krijg creëer ik die voor mezelf. Is ook een beetje veiligheid / houvast creëren. Uiteindelijk moet je dat doen op de manier die bij jou past. Ik bedoel alleen te zeggen dat jouw huidige manier iig niet bij mij zou passen.

Alle reacties Link kopieren
@Storm, begon mijn dag nog positief en probeer ik positief te denken, ik verkeer in een lichte depressie helaas. Bedacht net als ik mijn zoon niet had, het voor mij niet meer hoeft. Altijd chronische pijn en dit er ook nog bij.



Wat jouw scharrel betreft Storm denk ik dat wij gisteren al gelijk hadden. Deze man is met meerdere vrouwen bezig. In deze fase wil je dagelijks bij elkaar zijn, in ieder geval dagelijks contact hebben, Ik weet niet of je er allerlei theorieën op los moet laten, denk dat jij heel goed in staat bent je eigen grenzen te bewaken. Ook goed dat je contact hebt met die date van een paar weken geleden. Wacht even af of hij jou nog bericht doet maar stel je maar in op niets met deze man.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
Storm: quote:

"en is in dat opzicht bij mij nu ook iets veranderd van binnen waardoor het ook bij mij nu (weer) op losse schroeven staat en ik niet zomaar voor hem kan kiezen maar wil zien wat de toekomst brengt in ons verdere contact. "



Ik ben van mening dat dat juist de enige gezonde instelling is.

Je hoeéft nog helemaal niet te gaan voor iemand die je nauwelijks kent, ik snap niet hoe mensen op het idee komen dat dat het normale uitgangspunt zou moeten zijn.



Niks mis met deze instelling, niks jammer of spijtigs aan, je hoeft niet blind te gaan voor iemand die alvast líjkt te passen.

"Eerst maar eens zien" lijkt me dus een prima instelling!

Niet die torenhoge verwachtingen waar je allebei af kan donderen en dan teleurgesteld raakt als je elkaar beter leert kennen.



Waar haal jij zijn bindingsangst uit, Storm?

Ik zie dat niet zo 1,2,3, alleen maar omdat hij zich niet commit obv een paar ontmoetingen?

Omdat hij -imo terecht- wil kijken wat er groeit, omdat je dat pas weet en merkt mettertijd, door elkaar vaker mee te maken en in div situaties?



Ik heb ook mannen meegemaakt die op het eerste gezicht (en na een paar leuke afspraakjes) best goed leken te passen en daarna andere dingen van ontdekte waardoor bleek van niet. Dat kan toch?

Waarom moet je iemand na een paar keer zien/spreken/voelen helemaal geweldig vinden en al een hele toekomst bij kunnen zien?

Ik vind dat iets onhaalbaars, sommige dingen merk je snel genoeg, andere pas na wéken, maanden zelfs.

Hoe roze mijn bril ook moge zijn (geweest) dan nog moet de tijd leren of dat klopt en past en of het uitgroeit tot liefde en een relatie (en in welke vorm dat wordt/ ontwikkelt).



Liefde ís er imo niet zomaar als bij toverslag, tenminste in mijn ervaring niet.

Je kunt wel als een blok op iemand vallen, al ken je die nog niet, een bepaalde chemie en aantrekkingskracht voelen, vanuit het niks, dat zeker wel.

Daaruit groeit nog niet automatisch liefde en zelfs genegenheid (ook in vriendschappen) moet groeien en groeien heeft tijd nodig, moet gevoed worden, goed bíjven voelen, versterken (of niet).

Ik kan niet begrijpen dat mensen verwachten dat dat er "zomaar" is, of zou moeten zijn, en meteen al vol gas voor gaat (hoort te gaan of elkaar mist na een dag of paar dagen alweer, naar verlangt) terwijl je elkaar een enkele week geleden nog niet eens kende en prima kon missen!



Ja, ik ken ook die grote aantrekkingskracht, die nog nergens op gebaseerd is, op een idee (over de ander) of aanvoelen, chemie, maar bestaat dat in het begin dan niet vooral op het (fantasie?)beeld dat je daar zelf bij maakt (want meer kan het dan nog onmogelijk zijn??).



Geen mens trouwt na een week of paar weken, zulke beloftes (toekomstige) kún je niet van iemand verwachten, met wie er nog geen relatie ís, of het bij aantrekking zal blijven of richting serieuze relatie gaat. Ook intenties zeggen niet veel, behalve als iemand vooraf al uitspreekt dat ie zeker weten NIET uit is op een relatie (met wie dan ook), gewoon niet voor open staat.

Je kunt niet beloven van wel, hooguit algemene intentie dat je serieus bent in het ontdekken en ontmoeten.

In zo'n kennismakingsfase kan ieder op élk moment nog afknappen of twijfelen of er niet meer in geloven en afhaken.



Het is de wisselwerking imo die ervoor zorgt of je zin hebt om elkaar weer te zien.

Elkaar gaan uittesten in aantrekken en afstoten is idd een verkeerd soort wisselwerking, en zo ook twijfel erin gooien om bevestiging te krijgen.

Dat is ook een a-relaxte wisselwerking.

Je op je gemak voelen bij iemand, gezellig hebben, kunnen lachen en leuk-spannende spanning is wat imo aanlokkelijk is en verleidt tot iemand graag (en vaker) om je heen willen hebben.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Pff wat een puinhoop!

Voel me echt volledig ontdaan



Ik ben super blij met mijn vriend, we hebben het heerlijk, maar wat kan hij mij kwetsen, met woorden. En ik snap niet waarom. Waarom dat zo hard moet.



Het maakt mij zo klein en kwetsbaar en op zulke momenten krijg ik echt hele nare gedachtes. Daar schrik ik zelf van. Dat wil ik niet. Ik wil niet zo denken. Ik wil mij niet zo voelen. En ik wil ook geen relatie met een maar....
Choose love in everything you do! ♥
Alle reacties Link kopieren
Ik ga zo de deur uit, anders blijf ik forummen.

Zen jij ook succes, goed bezig!



Stom van die weersvoorspellers, de zóveelste keer dat ze mensen bang maken met k*tweer, code oranje enz, en het alles meevalt.

Mensen plannen erop, zien ervan af, en dan blijkt er (weer eens) niks aan de hand, hier en daar een buitje.

Tis hier tot en met nu droog en overwegend zonnig gebleven!



Mijn stamkroegje heeft 4 tenten aangebouwd en is iig op alles voorbereid

Ik doe meerdere lagen kleding aan, er kan dan altijd iets uit



Storm: veel plezier op dat feestje, mobiel uitzetten, lekker je eigen ding doen!

En de rest ook veel plezier, mocht je erop uit gaan (en anders thuis, zo mogelijk)!

Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Nicci: wat rot dat je je zo voelt!

Weet even niet wat ik verder moet zeggen, voel mij momenteel ook zo..
Choose love in everything you do! ♥
Alle reacties Link kopieren
Ik ben oprecht zo ontzettend verdrietig, dat is lang geleden.



Op dit moment denk ik echt, laat mij maar alleen zijn. Geen relatie meer.



Rust en duidelijkheid. Alleen mijzelf.

Maar zou ik echt mijn relatie weggooien die ik toch echt een dikke 8 geef?

Het gaat echt om kleine dingen, klein in de zin dat het weinig voorkomt, amper speelt, maar wat mij wel enorm raakt.



Ik voel mij naast verdrietig ook machteloos en gefrustreerd. Zoveel onrust in mij. Dat moet eruit. Maar hoe? Vroeger deed ik dat op een verkeerde manier. Ging ik mijzelf wel eens fysiek pijn doen. (Vuist tegen muur slaan oid) Dat hielp direct. Maar niet de manier die ik wil. Ik heb al een boksbal geprobeerd en iets kapot gooien, maar dat geeft niet het gewense effect. Ik moet die pijn even voelen dat leidt mij dan af van de onrust.

Maar zonder alternatief blijf ik dus zitten in die onrust en emotie.



Ik wil zo graag dat vriend en ik hier op een fijne manier mee leren omgaan. Maar ik heb echt totaal geen idee hoe we dat realiseren.
Choose love in everything you do! ♥
Alle reacties Link kopieren
Morfientje ook sterkte, schrijf straks verder voor jou, mijn vriendin heeft me overgehaald de deur uit te gaan. Tot later. Gooi niet te gauw iets weg morfientje. Als het weg is is alles heel anders.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:niccifrench schreef op 27 april 2016 @ 15:32:

Morfientje ook sterkte, schrijf straks verder voor jou, mijn vriendin heeft me overgehaald de deur uit te gaan. Tot later. Gooi niet te gauw iets weg morfientje. Als het weg is is alles heel anders.



Dankje, ik gooi ook zeker nog niets weg. Dat kan ik niet. Ben stapelgek op hem.

Maar ik zoek wel naar een manier om hiermee om te gaan.



Hij heeft denk ik geen idee dat het zo voor mij voelt. Maar op de een of andere manier lukt hierover communiceren niet. Ik klap dicht. Weet niet hoe ik het moet brengen. Ik word te emotioneel en dan denk ik: "laat maar".



Vriend raakt daardoor geirriteerd (terecht) maar daardoor wordt de drempel nog hoger.



Jij veel plezier in de stad. Is je gegund!
Choose love in everything you do! ♥
Alle reacties Link kopieren
dag dames,



Alleenzijn en gelukkig met jezelf.... tja dat is voor mij nu ook wel een dingetje... mijn relatie is na 2 en half jaar zo ongeveer geëindigd sinds een paar weken. Op zich is het beter, we hadden het goed, begon veel belovend, maar zijn kinderen ( zo ongeveer volwassen) hebben mij nooit geaccepteerd. Hij heeft er weinig aan gedaan om het te verbeteren of om het met de kids er over te hebben. Verder miste ik vooral een stuk diepgang in onze relatie, echt praten ging moeizaam, maar ok daar was best mee te dealen. Maar nu... is het zo goed als over. Ben altijd vrij snel van relatie in relatie gerold en dat wil ik nu niet. Eerst idd maar eens heel goed alleen kunnen zijn...

Net even alleen de stad in geweest, maar ik vind het toch maar niets. Dan komt de verbroken relatie och wel weer heel hard binnen, anders liepen we daar samen. Ik heb gelukkig best veel vrienden hoor, 2 lieve puberkids, die de helft van de tijd bij mij zijn, leuke baan, leuke collega's... kortom... een prima leven, maar nu het alleenzijn stuk...en het missen van mijn lief....
Alle reacties Link kopieren
Er is niets wat zo uitdaagt en uit je evenwicht kan halen dan een geliefde, Morfientje!



Een relatie doet een beroep op andere skills dan wanneer je in je eentje bent (en geen tegengas krijgt ook).

Daar moet je op eoa manier tegen bestand zijn en mee om kunnen (of leren) gaan.



Voor jezelf op kunnen komen, zonder je (te snel) gekwetst te voelen, of overmatig emotioneel, dus op een heldere manier kunnen uiten wat je wilt, zonder (te) bang te zijn dat je hem kwetst, is gewoon heel belangrijk.

Hij weet dan ook waar hij aan toe is, wat jij wilt, belangrijk vindt enz.



Zég wat je op je lever hebt, daar kan hij wat mee.

Een "laat maar"-houding niet.



En je mag best ff tot jezelf komen, voordat je die discussie aan gaat, zodat je weloverdacht reageert en niet vanuit je impulsieve primitieve reacties dingen roept of denkt waar je spijt van krijgt omdat je ze niet meent (in 2e instantie).

Door "laat maar" plaats je jezelf in een slachtofferrol.

+ geef je hem ook niet de kans om eea te herstellen of verduidelijken en blijft dat kwetsende staan (of in de lucht hangen).



En word dan maar wat emotioneel, probeer dat gekwetst zijn maar om te zetten in boosheid dan.

Als verdrietig teruggetrokken persoon ben je geen (gelijkwaardige) gesprekspartner meer, dat geeft hem een schuldig gevoel bij voorbaat, ongeacht of je "gelijk hebt".



Als je helemaal niks doet maar wel gaat mokken in stilte, zadel je hem sowieso met een onaangenaam schuldgevoel op.

En jezelf met zelfmedelijden.



Praat het uit als dat kan, als 2 volwassen mensen (die ook nog van elkaar houden), probeer je eroverheen te zetten en vraag in heldere taal om wat je nodig hebt of wilt van hem (en wat hij van jou wil).

Maak het gewoon weer goed samen, geef hem een punt waar hij idd een punt heeft, en ga niet de strijd om je gelijk te halen aan.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
Alle reacties Link kopieren
Nicci: veel plezier alsnog!

Ik ga ook de deur uit, vriendin appte ook al waar ik blijf
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven