Psyche
alle pijlers
Angst dat mijn leven nu voorbij is
donderdag 13 december 2018 om 19:42
Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is. Ik faal op het werk. Ik faal zelfs met het zoeken naar nieuw werk. Ik smeek het uwv om een jobcoach, die hebben zij niet. Ik smeek mijn therapeut om mee te denken, mij te begeleiden in het zoeken naar nieuwe zingeving, een ander soort baan.
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
maandag 28 januari 2019 om 15:07
Nou ja, ik vind dat ik best veel doe deze weken, ik heb therapie, ik reflecteer op mezelf en ik reintegreer. En ondertussen denk ik aan de toekomst.
Het is gewoon nu even veel, het besef dat ik een diploma heb gehaald waar ik ik niks mee kan vanwege een handicap, soms word ik daar wat pieperig van. Maar ik zit zeker niet in een hoekje anderen de schuld te geven van mijn tekortkomingen.
Het is gewoon nu even veel, het besef dat ik een diploma heb gehaald waar ik ik niks mee kan vanwege een handicap, soms word ik daar wat pieperig van. Maar ik zit zeker niet in een hoekje anderen de schuld te geven van mijn tekortkomingen.
maandag 28 januari 2019 om 15:09
Klopt, maar dit is mijn 2e burnout, dus ik twijfel of ik niet te snel weer wil. Ik ben ook bang dat, als het lukt, ik het daar ook verpruts omdat ik nog niet beter ben.
Maar dan denk ik weer 'misschien komt er hierna niks passends voor lange tijd...'
maandag 28 januari 2019 om 15:16
Je weet nooit wanneer er iets passends komt. Ook moet je er geraken zonder auto dacht ik dan is de keuze meteen veel beperkter. Of je fit genoeg bent ik las laatst ergens iemand die na kanker zijn huis verfde. Als bij wijze van test om te zien of het ging met de conditie voor werk te hervatten. Dus probeer eens iets fysiek vol te houden en zie of je snel moe word of niet.
maandag 28 januari 2019 om 15:26
maandag 4 februari 2019 om 21:04
Ik heb nog niks gehoord van bedrijf 1. Ik heb een open sollicitatie gestuurd naar bedrijf 2, die wilden meteen overmorgen afspreken maar dat gaag mij veel te snel, ik heb tijd nodig om dat voor te bereiden. Bovendien hoorde ik de twijfel in haar stem (waarom bel je me dan?), dus ik ben vrij angstig voor dat gesprek. Ik heb het nu een week opgeschoven, ik wil ook eerst weten wat bedrijf 1 vindt.
Ik snap nu wel iedereen die zei dat het te snel gaat bij mij, ik ben alleen maar aan het piekeren over die sollicitaties.
Ik snap nu wel iedereen die zei dat het te snel gaat bij mij, ik ben alleen maar aan het piekeren over die sollicitaties.
maandag 4 februari 2019 om 21:44
Ze bellen terug dat is al een goed teken. De afspraak verzetten naar volgende week is ook niet zo slecht. Dan denken ze dat je het druk hebt, en tonen zij ze dat er interesse is. Als er interesse is en je hebt de kennis moet je er van uit gaan dat je geschikt bent. Je voorbereiden is moeilijk, je zou een soort test kunnen vragen. Dan gaat het over de kennis en misschien minder over onverwachte dingen die er niet rechtstreeks toe doen.
maandag 4 februari 2019 om 21:52
Nou ik heb geen ervaring in dat vakgebied(recruiter) maar ik heb in het onderwijs gewerkt en da t is topsport soms. Dus ik denk dat ik het kan leren.pplakke schreef: ↑04-02-2019 21:44Ze bellen terug dat is al een goed teken. De afspraak verzetten naar volgende week is ook niet zo slecht. Dan denken ze dat je het druk hebt, en tonen zij ze dat er interesse is. Als er interesse is en je hebt de kennis moet je er van uit gaan dat je geschikt bent. Je voorbereiden is moeilijk, je zou een soort test kunnen vragen. Dan gaat het over de kennis en misschien minder over onverwachte dingen die er niet rechtstreeks toe doen.
Maar bedrijf 1 heeft helemaal niet gereageerd nog terwijl ik daar echt graag wil werken.
maandag 4 februari 2019 om 22:02
Soms zal het ook wat zoeken zijn en blijven opnieuw proberen zijn. Er zijn bepaalde jobs knelpunt beroepen en daar zijn meer vacatures.
Bij flevoland vind ik recruiter als knelpunt beroep dus zij hebben mensen nodig is in je voordeel.
https://www.werk.nl/xpsimage/wdo224996
Bij flevoland vind ik recruiter als knelpunt beroep dus zij hebben mensen nodig is in je voordeel.
https://www.werk.nl/xpsimage/wdo224996
maandag 4 februari 2019 om 22:25
Bij les geven was het probleem de stress door jongeren. Maar toch is het verschillende jaren gelukt. Op de volgende job zijn die er niet dus kan alleen maar beter gaan. En als het volgende weer niet lukt dan kan je nog altijd iets anders zoeken. Eigenlijk moet je iets zoeken dat je heel goed kan zo dat ze je echt willen houden, zelfs al mocht er af en toe iets een beetje vreemd gebeuren.
maandag 4 februari 2019 om 22:25
Ja, gek genoeg kan ik dat met daten prima. Alsof ik twee verschillende Dollops ben.Celaena_Aelin schreef: ↑04-02-2019 22:22Dan huil je uit, mok je twee dagen en dan ga je weer op zoek naar iets anders.
maandag 4 februari 2019 om 23:05
Ja! Daarbij is mijn vader zeer succesvol en heb ik altijd het gevoel gehad dat ik dat ook moest zijn. Mijn schoolprestaties waren ook altijd een bron van complimenten. Mijn moeder zei nooit ; wat ben je meelevend/grappig, maar altijd 'je bent zo slim'.Celaena_Aelin schreef: ↑04-02-2019 22:38Is ‘carrière maken’ in jouw cultuur erg belangrijk?
Dat zou misschien kunnen verklaren waarom het met een baan lastiger is.
Anders: is een baan voor jouw ‘bestaansrecht’, je ‘essentie’ belangrijker dan een partner?
Ik ben conventioneel knap en als ik mijn dwangmatige trekken in bedwang hou een fijne vriendin. Dus ik hoef daar niet veel voor te doen.
maandag 4 februari 2019 om 23:06
Ja, dat is lastig, ik blink nergens echt in uit. Ja, in mijn taal.pplakke schreef: ↑04-02-2019 22:25Bij les geven was het probleem de stress door jongeren. Maar toch is het verschillende jaren gelukt. Op de volgende job zijn die er niet dus kan alleen maar beter gaan. En als het volgende weer niet lukt dan kan je nog altijd iets anders zoeken. Eigenlijk moet je iets zoeken dat je heel goed kan zo dat ze je echt willen houden, zelfs al mocht er af en toe iets een beetje vreemd gebeuren.
dinsdag 5 februari 2019 om 00:12
Dus jij hebt geleerd dat je alleen waardevol bent als je een goede baan en enkel ‘recht’ hebt op complimentjes als het om je werk gaat?Dollop schreef: ↑04-02-2019 23:05Ja! Daarbij is mijn vader zeer succesvol en heb ik altijd het gevoel gehad dat ik dat ook moest zijn. Mijn schoolprestaties waren ook altijd een bron van complimenten. Mijn moeder zei nooit ; wat ben je meelevend/grappig, maar altijd 'je bent zo slim'.
Ik ben conventioneel knap en als ik mijn dwangmatige trekken in bedwang hou een fijne vriendin. Dus ik hoef daar niet veel voor te doen.
Misschien moet je dat eens bespreken in therapie. Daar zou namelijk wel eens de bron van je burn-out kunnen liggen.
dinsdag 5 februari 2019 om 05:20
Het is ook daar mee dat ik eerst met die job Junior transportplanner kwam ze leiden je op er voor technische kant pc . Dit gaat meer over taal kennis dan echt ingewikkelde dingen denk ik. Bij omschrijving recruiter vind ik al dat je kennis moet hebben over juridische zaken rondom de arbeidsovereenkomst. Dat lijkt mij vrij specifieke kennis ook dingen als sociaal intelligent zie ik voorbij komen voor recruiter. Dit lijkt mij eigenlijk net de verkeerde richting. Maar in een bedrijf dat buitenlanders aanneemt met een vreemde taal die je spreekt zou je misschien een streepje voor hebben. Als het in het nederlands te doen is dan heb je dit voordeel niet.
