
Angst dat mijn leven nu voorbij is
donderdag 13 december 2018 om 19:42
Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is. Ik faal op het werk. Ik faal zelfs met het zoeken naar nieuw werk. Ik smeek het uwv om een jobcoach, die hebben zij niet. Ik smeek mijn therapeut om mee te denken, mij te begeleiden in het zoeken naar nieuwe zingeving, een ander soort baan.
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
Geen tijd.
Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...

maandag 21 januari 2019 om 20:30
Lekker belangrijkSpirit36 schreef: ↑21-01-2019 20:17Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is.
Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen.
Deze gevoelens en gedachten kunnen parallel lopen met een gebeurtenis van vroeger . Zou dit kunnen ?
dinsdag 22 januari 2019 om 08:59
ja nou, dan ben je niet goed in wat je doet...
dat kan toch... en dan? geen man overboord hoor
het stikt van de mensen die wat aanmodderen tot ze ontdekken wat bij ze past.
de een lukt dat op zijn twintigste al en de ander laat zich op zijn veertigste nog omscholen
je doet net alsof je een hersenchirurg bent die elke dag mensen vermoord, leer eens relativeren
het mooie is, je bent helemaal niet zo belangrijk als je jezelf maakt, de aarde draait gewoon door hoor
en er komt een dag waarop ook jij denkt, hee het viel best mee allemaal
dat kan toch... en dan? geen man overboord hoor
het stikt van de mensen die wat aanmodderen tot ze ontdekken wat bij ze past.
de een lukt dat op zijn twintigste al en de ander laat zich op zijn veertigste nog omscholen
je doet net alsof je een hersenchirurg bent die elke dag mensen vermoord, leer eens relativeren
het mooie is, je bent helemaal niet zo belangrijk als je jezelf maakt, de aarde draait gewoon door hoor
en er komt een dag waarop ook jij denkt, hee het viel best mee allemaal
Lorem Ipsum
dinsdag 22 januari 2019 om 10:16
Ik heb lieve ouders maar ze waren altijd erg resultaatgericht. Een onvoldoende halen was not done. Gelukkig was ik erg goed in leren, tot ik naar de universiteit ging en voor het eerst echt een vak niet haalde. Toen begon de paniek. En toen ik stage ging lopen al helemaal. Had toen al moeten stoppen maar het was crisis.
dinsdag 22 januari 2019 om 11:08
Ja, al een aantal jaar, maar omdat ik pas laat de ASS diagnose kreeg was het niet effectief.
Mijn moeder werd kwaad en (fysiek) agressief. Een 4 was klappen en ik kreeg nog een week het verwijt dat ik lui was en ging zakken. Mijn vader werkte tot laat, maar die stond achter mijn moeder.
Dit klinkt heftig, maar mijn ouders zijn niet alleen zwart of wit. Mijn moeder heeft zelf toegegeven het niet goed te hebben aangepakt.
Mijn moeder werd kwaad en (fysiek) agressief. Een 4 was klappen en ik kreeg nog een week het verwijt dat ik lui was en ging zakken. Mijn vader werkte tot laat, maar die stond achter mijn moeder.
Dit klinkt heftig, maar mijn ouders zijn niet alleen zwart of wit. Mijn moeder heeft zelf toegegeven het niet goed te hebben aangepakt.
dinsdag 22 januari 2019 om 11:20
Oh man , zo triest gewoon . Spijtig dat je dit op deze manier moest ondergaan.
Dat zal dus de aanleiding zijn van je angst op je werk. Want als je vroeger een onvoldoende haalde zal er wel paniek en angst geweest zijn voor de reactie van je ouders . Jij ervaart tijdens je werk je kindbewustzijn. Je situatie op je werk is een symbool van vroeger, waardoor je angst en paniek van vroeger terug ervaart. Zonder die angst zou je op je werk meer relax zijn en meer zeggen van “ik zie wel.” Ik maak me niet zo druk. Wat je zou kunnen helpen : lees eens meer over het overlevingsmechanisme van het kind. Het boek “ de ontdekking van het ware zelf “ Ingeborg bosch zal je veel inzichten brengen . Je zal begrijpen waarom je je zo voelt en wat je eraan kan doen.
Dat zal dus de aanleiding zijn van je angst op je werk. Want als je vroeger een onvoldoende haalde zal er wel paniek en angst geweest zijn voor de reactie van je ouders . Jij ervaart tijdens je werk je kindbewustzijn. Je situatie op je werk is een symbool van vroeger, waardoor je angst en paniek van vroeger terug ervaart. Zonder die angst zou je op je werk meer relax zijn en meer zeggen van “ik zie wel.” Ik maak me niet zo druk. Wat je zou kunnen helpen : lees eens meer over het overlevingsmechanisme van het kind. Het boek “ de ontdekking van het ware zelf “ Ingeborg bosch zal je veel inzichten brengen . Je zal begrijpen waarom je je zo voelt en wat je eraan kan doen.
dinsdag 22 januari 2019 om 11:30
Zal het boek bekijken. En js het is triest, maar mijn moeder zit denk ik ook op het spectrum en handelde naar wat zij toen goed achtte.
Als kind ben ik ook gepest, ik merk dat die combinatie ervoor zorgt dat ik zwaar grfrustreerd raak van brutale pubers. Ik zie het te persoonlijk en bijt van me af. Net als vroeger, toen was het op een dag genoeg en werd ik heel gemeen naar iedereen die mij uitprobeerde.
Als kind ben ik ook gepest, ik merk dat die combinatie ervoor zorgt dat ik zwaar grfrustreerd raak van brutale pubers. Ik zie het te persoonlijk en bijt van me af. Net als vroeger, toen was het op een dag genoeg en werd ik heel gemeen naar iedereen die mij uitprobeerde.
dinsdag 22 januari 2019 om 11:35
dinsdag 22 januari 2019 om 11:56
Ik was als begin 20-er woedend, nu voel ik het eigenlijk niet. Alleen verdriet en wanhoop.Spirit36 schreef: ↑22-01-2019 11:35Jouw moeder kan er idd niet aan doen. Zij reageerde ook vanuit haar overtuigingen , normen en haar opvoeding . Een goede oefening : probeer eens woede naar boven te brengen door op iets te slaan of kapot te gooien . Daardoor kun je vastzittende energie weer in beweging brengen.
dinsdag 22 januari 2019 om 12:08
TO (en wellicht anderen ook) zou je aan deze link iets hebben?
https://www.iqcoaches.nl/jobcoaching-bi ... me-en-adhd
Let daarbij op:
iQ Coaches is erkend door de UWV als jobcoachorganisatie. In vele situaties vergoedt de UWV het coachingstraject. Onze jobcoaches kunnen hierbij helpen en adviseren. Onze jobcoaches regelen de aanvraag voor u bij de UWV.
https://www.iqcoaches.nl/jobcoaching-bi ... me-en-adhd
Let daarbij op:
iQ Coaches is erkend door de UWV als jobcoachorganisatie. In vele situaties vergoedt de UWV het coachingstraject. Onze jobcoaches kunnen hierbij helpen en adviseren. Onze jobcoaches regelen de aanvraag voor u bij de UWV.
dinsdag 22 januari 2019 om 12:12
Ik voel steeds het onrecht dat me is aangedaan, het feit dat ik altijd mijn best doe en men het niet waardeerde. En als een puber ettert raakt mij dat op die plek. Terwijl ik weet dat pubers gewoon etteren omdat ze puber zijn.
dinsdag 22 januari 2019 om 12:13
Hmm, ik heb niet perse problemen vanwege mijn autisme. Ik heb het verkeerde vak gekozen.Kleppeboxx schreef: ↑22-01-2019 12:08TO (en wellicht anderen ook) zou je aan deze link iets hebben?
https://www.iqcoaches.nl/jobcoaching-bi ... me-en-adhd
Let daarbij op:
iQ Coaches is erkend door de UWV als jobcoachorganisatie. In vele situaties vergoedt de UWV het coachingstraject. Onze jobcoaches kunnen hierbij helpen en adviseren. Onze jobcoaches regelen de aanvraag voor u bij de UWV.
dinsdag 22 januari 2019 om 12:24
dinsdag 22 januari 2019 om 12:29
Paniek. Zo van, waarom komen anderen weg met het minimum en ben ik niet genoeg ondanks dat ik ook in de weekenden doorwerk? Misschien ben ik gewoon echt niet genoeg voor deze maatschappij. Wat als andere werkgebers dat ook zien? Straks blijf ik eeuwig werkloos.Spirit36 schreef: ↑22-01-2019 12:24Je kon dus niet begrijpen waarom je ouders zich zo hard naar jou opstelden. Geen steun ,geen erkenning voor wie je bent los van die prestaties .
Je was verdrietig omdat je ouders je geen waardering gaven . dat dreef je tot wanhoop.
Wat ging er door jou heen toen je wederom geen waardering kreeg?
En toen kwam de topicdiarree.
dinsdag 22 januari 2019 om 12:47
fijn dat je zoveel aanwijsbare oorzaken hebt (ondanks dat deze niet leuk zijn) voor de moeilijkheden die je hebt ondervonden
nu kun je gaan beginnen met het accepteren ervan, gaat niet vanzelf natuurlijk dus dat is net als alle andere dingen vallen en opstaan
en dat mag, soms ben je weer even boos of verdrietig, sommige dagen lukt het om je focus te verleggen naar positievere dingen en het idee is dat die dagen uiteindelijk in de meerderheid gaan zijn. Want ook soms piekeren of ergens niet heel zeker over zijn is best normaal hoor
nu kun je gaan beginnen met het accepteren ervan, gaat niet vanzelf natuurlijk dus dat is net als alle andere dingen vallen en opstaan
en dat mag, soms ben je weer even boos of verdrietig, sommige dagen lukt het om je focus te verleggen naar positievere dingen en het idee is dat die dagen uiteindelijk in de meerderheid gaan zijn. Want ook soms piekeren of ergens niet heel zeker over zijn is best normaal hoor
Lorem Ipsum
dinsdag 22 januari 2019 om 15:07
Minderwaardig. Wat moet mijn vriend dan met mij? Of mijn vrienden?
Zo denk ik als ik in die cyclus zit. Vandaag is een goede dag, dus ik zie het anders. Ik had ook kopschoppend tuig kunnen zijn zoals die jongens in het nieuws. Daar kijk ik pas op neer. Ik heb vrienden met ASS die niet werken, afgekeurd zijn. Maar ik ben erg streng voor mezelf. Ik MOET van mezelf presteren.
dinsdag 22 januari 2019 om 15:09
Ja, ik denk dat dat allemaal samenkomt in deze burnoutperiode.turquasi schreef: ↑22-01-2019 12:47fijn dat je zoveel aanwijsbare oorzaken hebt (ondanks dat deze niet leuk zijn) voor de moeilijkheden die je hebt ondervonden
nu kun je gaan beginnen met het accepteren ervan, gaat niet vanzelf natuurlijk dus dat is net als alle andere dingen vallen en opstaan
en dat mag, soms ben je weer even boos of verdrietig, sommige dagen lukt het om je focus te verleggen naar positievere dingen en het idee is dat die dagen uiteindelijk in de meerderheid gaan zijn. Want ook soms piekeren of ergens niet heel zeker over zijn is best normaal hoor
dinsdag 22 januari 2019 om 15:18
hartstikke effectief... notDollop schreef: ↑22-01-2019 15:07Minderwaardig. Wat moet mijn vriend dan met mij? Of mijn vrienden?
Zo denk ik als ik in die cyclus zit. Vandaag is een goede dag, dus ik zie het anders. Ik had ook kopschoppend tuig kunnen zijn zoals die jongens in het nieuws. Daar kijk ik pas op neer. Ik heb vrienden met ASS die niet werken, afgekeurd zijn. Maar ik ben erg streng voor mezelf. Ik MOET van mezelf presteren.
Stel kleine haalbare doelen en maak bescheidener stapjes. Lukt het een dag niet, dan is er weer een volgende dag en wie weet lukt er dan meer... en herhaal.... en herhaal... en herhaaaal
Lorem Ipsum
dinsdag 22 januari 2019 om 15:21
Nou, dat was ik voor de burnout, inmiddels heb ik wel door dat de manier hoe ik het deed niet ging.
En ik wil nogmaals iedereen bedanken in deze topics van mij, want ik leer steeds beter lief zijn voor mezelf en da t falen mag.