Psyche
alle pijlers
Angst niet zelf meer kunnen slapen
zaterdag 5 december 2020 om 16:16
Hoi allemaal,
Ik ben uit verleden bekend met slaapproblemen en zit momenteel weer in een diepe slaapdip waar ik me continu zorgen om maak. Mijn ergste gedachte: ‘ik kan nooit meer zelf slapen’
Afgelopen 4 nachten heb ik niet tot nauwelijks geslapen en daarvoor nachten van 4-5 uur. Ik voel vandaag een enorme druk dat ik vanavond echt moet slapen want ik kan het niet meer aan. Het ergste is dat ik weet dat ik me zelf uit mijn slaap houd. Ik ben zoooo angstig en krijg me niet meer rustig. In mijn hoofd zie ik alleen maar voor me hoe het volledig verkeerd af gaat lopen en ik nooit meer zal slapen. Zo catastrofisch .
Hoe kom uit deze vicieuze cirkel? Zijn er anderen die het herkennen en me gerust kunnen stellen dat het ook weer beter zal gaan uiteindelijk. Geen tips wat kan helpen maar hoe kan ik accepteren dat ik wakker lig als ik zo enorm moe ben en angstig? Ik weet dat ik het moet accepteren maar ik ben zo negatief en bang.
Ik ben uit verleden bekend met slaapproblemen en zit momenteel weer in een diepe slaapdip waar ik me continu zorgen om maak. Mijn ergste gedachte: ‘ik kan nooit meer zelf slapen’
Afgelopen 4 nachten heb ik niet tot nauwelijks geslapen en daarvoor nachten van 4-5 uur. Ik voel vandaag een enorme druk dat ik vanavond echt moet slapen want ik kan het niet meer aan. Het ergste is dat ik weet dat ik me zelf uit mijn slaap houd. Ik ben zoooo angstig en krijg me niet meer rustig. In mijn hoofd zie ik alleen maar voor me hoe het volledig verkeerd af gaat lopen en ik nooit meer zal slapen. Zo catastrofisch .
Hoe kom uit deze vicieuze cirkel? Zijn er anderen die het herkennen en me gerust kunnen stellen dat het ook weer beter zal gaan uiteindelijk. Geen tips wat kan helpen maar hoe kan ik accepteren dat ik wakker lig als ik zo enorm moe ben en angstig? Ik weet dat ik het moet accepteren maar ik ben zo negatief en bang.
maandag 7 december 2020 om 11:44
Hi Ano11niem,
Wat fijn dat je er naar vraagt. Ik heb geslapen. Wel een paar angst scheuten bij het inslapen maar met mindfulness echt geprobeerd te accepteren in het hier en nu en mezelf toe te staan dat ik wakker ben en angstig. Uiteindelijk in slaap gevallen. Geen idee hoeveel maar weer een stapje meer dan de nacht ervoor volgens mij. Alleen ik voel me echt zo moe. Ik vind het lastig te accepteren en ben er veel mee bezig en merk dat ik nog steeds angstig ben. Komende week heb ik een afspraak bij een slaapcoach geregeld. Ik wil echt nog proberen zonder medicijnen.
Ik ben gewoon gaan werken vandaag omdat ik weet dat ik moet voorkomen dat ik bang op een hoekje van de bank ga zitten en verder afdwaal in de vicieuze cirkel van angst. Maar ik ben zoooo moe en dat houdt me angstig. Accepteren..... lastig...
Wat fijn dat je er naar vraagt. Ik heb geslapen. Wel een paar angst scheuten bij het inslapen maar met mindfulness echt geprobeerd te accepteren in het hier en nu en mezelf toe te staan dat ik wakker ben en angstig. Uiteindelijk in slaap gevallen. Geen idee hoeveel maar weer een stapje meer dan de nacht ervoor volgens mij. Alleen ik voel me echt zo moe. Ik vind het lastig te accepteren en ben er veel mee bezig en merk dat ik nog steeds angstig ben. Komende week heb ik een afspraak bij een slaapcoach geregeld. Ik wil echt nog proberen zonder medicijnen.
Ik ben gewoon gaan werken vandaag omdat ik weet dat ik moet voorkomen dat ik bang op een hoekje van de bank ga zitten en verder afdwaal in de vicieuze cirkel van angst. Maar ik ben zoooo moe en dat houdt me angstig. Accepteren..... lastig...
maandag 7 december 2020 om 12:35
Klinkt toch al een beetje minder wanhopig en angstig dan eerst, dus dat lijkt me positief! En mooi dat je toch geslapen hebt door middel van acceptatie. Veel succes nog, ben benieuwd hoe het gaat zijn bij de slaapcoach.Monika23 schreef: ↑07-12-2020 11:44Hi Ano11niem,
Wat fijn dat je er naar vraagt. Ik heb geslapen. Wel een paar angst scheuten bij het inslapen maar met mindfulness echt geprobeerd te accepteren in het hier en nu en mezelf toe te staan dat ik wakker ben en angstig. Uiteindelijk in slaap gevallen. Geen idee hoeveel maar weer een stapje meer dan de nacht ervoor volgens mij. Alleen ik voel me echt zo moe. Ik vind het lastig te accepteren en ben er veel mee bezig en merk dat ik nog steeds angstig ben. Komende week heb ik een afspraak bij een slaapcoach geregeld. Ik wil echt nog proberen zonder medicijnen.
Ik ben gewoon gaan werken vandaag omdat ik weet dat ik moet voorkomen dat ik bang op een hoekje van de bank ga zitten en verder afdwaal in de vicieuze cirkel van angst. Maar ik ben zoooo moe en dat houdt me angstig. Accepteren..... lastig...
zondag 13 december 2020 om 17:03
Alle respect voor je dat je het alleen wil doen, masr soms gaat dat niet. Is geen schande he!!!!gizzmo-returns schreef: ↑13-12-2020 17:02Praat maar van je af
Beloof je morgen de huisarts te bellen?
Of de HAP als het nu echt niet gaat?
zondag 13 december 2020 om 17:05
K0koro schreef: ↑05-12-2020 17:31Herkenbaar in heel stressvolle periodes. Bij mij helpt goede slaaphygiene gecombineerd met dit: https://www.headspace.com/meditation/sleep
Wat is slaaphygiëne?
zondag 13 december 2020 om 17:57
Is er iets gebeurd waardoor het nu weer heftiger is? Bewust of onbewust?
Angst voor de angst kan heel groot zijn, maar wel realistisch voor jou. Mensen kunnen zeggen dat je niet bang hoeft te zijn, maar daar heb jij niks aan.
Heb je wel eens met lotgenoten gepraat? Mensen die ook slaapangst hebben? Bang zijn om niet in slaap te vallen?
Het lijkt mij echt ontzettend beangstigend om zo'n gevoel te hebben. Ik kan zeggen dat je het moet proberen los te laten, maar ik weet dat dat zo zinloos is, zo'n opmerking. Als het zo simpel was, had je dat probleem niet.
Schrijf hier maar gewoon van je af. Ik vind het echt heel rot voor je.
Angst voor de angst kan heel groot zijn, maar wel realistisch voor jou. Mensen kunnen zeggen dat je niet bang hoeft te zijn, maar daar heb jij niks aan.
Heb je wel eens met lotgenoten gepraat? Mensen die ook slaapangst hebben? Bang zijn om niet in slaap te vallen?
Het lijkt mij echt ontzettend beangstigend om zo'n gevoel te hebben. Ik kan zeggen dat je het moet proberen los te laten, maar ik weet dat dat zo zinloos is, zo'n opmerking. Als het zo simpel was, had je dat probleem niet.
Schrijf hier maar gewoon van je af. Ik vind het echt heel rot voor je.
zondag 13 december 2020 om 18:10
Slaappillen werden mij door de neuroloog afgeraden. Dit is even een tijdelijk middel maar pakt het "probleem" niet aan.Monika23 schreef: ↑05-12-2020 21:21Nee de huisarts heb ik nog niet gesproken. Maar is misschien wel een goed idee. Ik voel me zo rot. Ik wil eigenlijk geen medicatie. Het gaat eigenlijk heel goed met me. Mijn vorige periode slaapperiode was tijdens een burn-out en in een baan waar ik niet gelukkig was. Ik heb de periode als een beetje traumatisch ervaren volgens mij. En sinds vorige week begonnen de slaapproblemen eigenlijk door een onoplettendheid. Dat is wel eens eerder gebeurd en dan kwam ik er wel weer bovenop. Maar nu zit ik weer in de cirkel en ik voel het zo als falenik ken mezelf niet meer terug. Ben zo verdrietig. Ik wil wel echt blijven werken maar in mijn hoofd zie ik alles al weer helemaal mislopen en dat ik mijn leven niet meer kan leven zoals ik wil dat is zo angstaanjagend.
Probeer echt rustig te blijven en bedenk dat je met je geest heel veel kan. Van een paar nachten slecht slapen krijg je niets. Als het te erg wordt via je huisarts doorverwijzing vragen voor een slaaponderzoek. Daar kunnen ze zien hoeveel je slaapt en wat de kwaliteit van je slaap is.
Sterkte.
zondag 13 december 2020 om 18:11
Ik denk dat je probleem dan niet het slapen op zich is maar het door jezelf opgelegde ideaalbeeld waar je volgens jeze;f niet aan voldoet. Misschien eens met iemand hierover praten die je kan helpen met deze gedachtes?Monika23 schreef: ↑13-12-2020 17:45Ik ben zo angstig. Ik heb angst voor de angst. Angst dat ik niet mijn leven kan leven zoals ik het belangrijk vind omdat ik slecht slaap. En ik ben er zo tegen aan het vechten. Continu zit ik in mijn hoofd en beoordeel ik mezelf of ik het wel niet goed doe. Ik ben extreem bang dat ik het allemaal niet aankan. Ik zit weer in mijn obsessie van slaap. En ben zo verdrietig want twee jaar geleden had ik die dip en ik wist zeker dat me dat niet nog eens zou overkomen. En ik voel dat ik daar toch een beetje naar afglij. Ik zit in de vicieuze cirkel van angst en zie het alleen maar slecht aflopen. En alles roept in mij: Oke Oke geef me maar medicatie want dan is die kut angst over. Maar ik wil het echt zelf kunnen omdat ik weet dat ik het kan. Zolang ik maar probeer los te laten en te accepteren dat het nu gewoon weer even kut is. Maar vandaag lukt het me niet. Ik was echt weer angstig en continu in mijn hoofd.
Wat ik toen geleerd heb: niet thuis blijven zitten gewoon gaan werken en je leven leven.
zondag 13 december 2020 om 18:14
Vorige week zaterdag schreef je nagenoeg hetzelfde. Hoe was het bij de slaapcoach waar je naar toe zou gaan?Monika23 schreef: ↑13-12-2020 18:11Volgens mij is er niet echt iets gebeurd. Een aantal slechte nachten hebben de angst weer in alle hevigheid getriggerd.
Ik ben vrij perfectionistisch dus wil er dan heel goed mee omgaan zodat het me zo min mogelijk doet. Want mijn leven nu is eigenlijk heel leuk. En slecht slapen doet heel veel met me. En ik ben nu erg geschrokken van de angst, veel associaties met twee jaar geleden.
Ik ben een echte doemdenker en met angst ziet dat er heel zwart uit. Ik weet, het zijn maar gedachten maar vandaag hebben ze me behoorlijk in z’n greep en dat voelt heel heel beangstigend.
Ik ben eigenlijk iemand die wel snel hulp zoekt. Maar uit verleden weet ik dat medicijnen ook niet alles oplossen.
Ik heb heeeeel veel geleerd de vorige keer maar het lukt me vandaag niet. Het voelt allemaal alsof ik ten strijde trek.
Ik zou zo graag willen voelen dat ik op mezelf kan vertrouwen en dat ik er wel weer uit kom. Dat gevoel mist vandaag volledig.
zondag 13 december 2020 om 19:16
Zo ontzettend herkenbaar.
Ik heb al mn hele leven last van slaapproblemen.
Zo nu en dan met periodes dat t nog slechter gaat. Twee jaar terug een dieptepunt. Geen oog dicht doen nachts. Voor mn gevoel dan. Met de angst en wanhoop s nachts dat ik nooit meer goed zou kunnen slapen. Dat ik door ging draaien. Enorm labiel, gespannen, overal om huilen etc. Hup naar de huisarts. Ik heb toen wel oxazepam gekregen. Een aantal dagen geslikt en toen sliep ik. . Hier werd ik rustiger van wat de vicieuze cirkel doorbrak. En het gevoel dat ik t in huis had voor als ik weer eens een aantal dagen niet kon slapen, hielpen en helpen me. Ik heb wel het besef dat ik t niet langer dan een aantal dagen moet slikken en t feit dat ik een echte controlfreak ben en weet dat die pillen erg verslavingsgevoelig zijn maken juist dat ‘t niet mis gaat.
Ik ben een echte piekeraar en s nachts gaat mn hoofd soms aan de haal met al m’n gedachtes. Zeker in periodes met stress. Ik zou wel een pil willen die t malen deed stoppen. Als AD dat doet ? moet ik na al die jaren misschien ook maar voor de bijl gaan.
Anyway, mijn advies ga toch een paar daagjes aan de pammetjes zodat je de vicieuze cirkel doorbreekt. En dan is er ook meer rust om met de tips van je slaapcoach en die van hier iets te doen. Volgens mij ben jij verstandig genoeg om niet verslaafd te geraken aan de pammetjes.
Ik heb al mn hele leven last van slaapproblemen.
Zo nu en dan met periodes dat t nog slechter gaat. Twee jaar terug een dieptepunt. Geen oog dicht doen nachts. Voor mn gevoel dan. Met de angst en wanhoop s nachts dat ik nooit meer goed zou kunnen slapen. Dat ik door ging draaien. Enorm labiel, gespannen, overal om huilen etc. Hup naar de huisarts. Ik heb toen wel oxazepam gekregen. Een aantal dagen geslikt en toen sliep ik. . Hier werd ik rustiger van wat de vicieuze cirkel doorbrak. En het gevoel dat ik t in huis had voor als ik weer eens een aantal dagen niet kon slapen, hielpen en helpen me. Ik heb wel het besef dat ik t niet langer dan een aantal dagen moet slikken en t feit dat ik een echte controlfreak ben en weet dat die pillen erg verslavingsgevoelig zijn maken juist dat ‘t niet mis gaat.
Ik ben een echte piekeraar en s nachts gaat mn hoofd soms aan de haal met al m’n gedachtes. Zeker in periodes met stress. Ik zou wel een pil willen die t malen deed stoppen. Als AD dat doet ? moet ik na al die jaren misschien ook maar voor de bijl gaan.
Anyway, mijn advies ga toch een paar daagjes aan de pammetjes zodat je de vicieuze cirkel doorbreekt. En dan is er ook meer rust om met de tips van je slaapcoach en die van hier iets te doen. Volgens mij ben jij verstandig genoeg om niet verslaafd te geraken aan de pammetjes.
zondag 13 december 2020 om 19:32
Goed van je, het is echt niet nodig om je zo naar te voelen, kop op, komt vast goed
