Psyche
alle pijlers
Angst om auto te rijden
zondag 18 december 2016 om 19:49
Hallo allemaal!
Onlangs heb ik mijn autorijbewijs gehaald en nu mag ik dan 'eindelijk' zelf rijden en heb ik een auto gekocht. Dat eindelijk staat bewust tussen haakjes, aangezien ik dacht dat ik het fijn zou vinden om zelf te mogen rijden en blij zou zijn met het behalen van mijn rijbewijs.. maar dat is helemaal niet het geval. Ik vind het verschrikkelijk.
Het voelt alsof ik mijn rijbewijs heb gehaald terwijl ik eigenlijk had moeten zakken. Er ging eigenlijk niks mis op het examen, maar toch blijf ik denken dat ik niet geschikt ben om auto te rijden. Ik zie er ontzettend tegenop om in mijn eigen auto nu te stappen en te gaan rijden, want het blijft door mijn hoofd spoken dat ik het niet goed kan, er van alles fout gaat en ik een ongeluk kan veroorzaken. Om die reden heb ik behalve hier in de buurt, nog niet ver gereden of op de snelweg.. Eigenlijk ben ik vooral heel teleurgesteld in mezelf nu dat ik er niet gewoon van kan genieten en zo onzeker ben.
Iemand misschien tips over hoe of wat te doen hoe ik hier snel overheen kom? Of ervaringen van mensen die hetzelfde hebben gehad?
Onlangs heb ik mijn autorijbewijs gehaald en nu mag ik dan 'eindelijk' zelf rijden en heb ik een auto gekocht. Dat eindelijk staat bewust tussen haakjes, aangezien ik dacht dat ik het fijn zou vinden om zelf te mogen rijden en blij zou zijn met het behalen van mijn rijbewijs.. maar dat is helemaal niet het geval. Ik vind het verschrikkelijk.
Het voelt alsof ik mijn rijbewijs heb gehaald terwijl ik eigenlijk had moeten zakken. Er ging eigenlijk niks mis op het examen, maar toch blijf ik denken dat ik niet geschikt ben om auto te rijden. Ik zie er ontzettend tegenop om in mijn eigen auto nu te stappen en te gaan rijden, want het blijft door mijn hoofd spoken dat ik het niet goed kan, er van alles fout gaat en ik een ongeluk kan veroorzaken. Om die reden heb ik behalve hier in de buurt, nog niet ver gereden of op de snelweg.. Eigenlijk ben ik vooral heel teleurgesteld in mezelf nu dat ik er niet gewoon van kan genieten en zo onzeker ben.
Iemand misschien tips over hoe of wat te doen hoe ik hier snel overheen kom? Of ervaringen van mensen die hetzelfde hebben gehad?
zondag 18 december 2016 om 22:34
quote:RegalPrinces schreef op 18 december 2016 @ 20:34:
Ja en dan veroorzaak je een keer (parkeer)schade, so what? Ga je niet dood van hoor! Of je veroorzaakt een ongelukje, ga je ook niet dood van. Gewoon (gaan) rijden.
Als ik zo dacht als jij, dan was ik vast ook niet zo onzeker helaas. Je hebt helemaal gelijk hoor, maar in mijn hoofd kan ik aan niks anders denken en ben ik juist zo bang om te falen.
Wat meespeelt is ook dat ik een best wel hele luxe auto heb als eerste auto. Ik heb er een hoop geld aan uitgegeven, omdat ik hem mooi vind en graag een degelijke auto wou hebben. Ik kan me dus absoluut geen schade veroorloven op dit moment. Tegelijkertijd legt dit de lat dus hoger voor me, omdat ik zo bang ben om schade te maken.
Ja en dan veroorzaak je een keer (parkeer)schade, so what? Ga je niet dood van hoor! Of je veroorzaakt een ongelukje, ga je ook niet dood van. Gewoon (gaan) rijden.
Als ik zo dacht als jij, dan was ik vast ook niet zo onzeker helaas. Je hebt helemaal gelijk hoor, maar in mijn hoofd kan ik aan niks anders denken en ben ik juist zo bang om te falen.
Wat meespeelt is ook dat ik een best wel hele luxe auto heb als eerste auto. Ik heb er een hoop geld aan uitgegeven, omdat ik hem mooi vind en graag een degelijke auto wou hebben. Ik kan me dus absoluut geen schade veroorloven op dit moment. Tegelijkertijd legt dit de lat dus hoger voor me, omdat ik zo bang ben om schade te maken.
zondag 18 december 2016 om 22:40
Iedereen heeft het over gewoon doen en hup rijden enzo, maar wat mij heel erg heeft geholpen is RE(B)T-therapie. Eerst met een psychiater en nu zelf. Daarmee neem je elke dag even de tijd om op een rijtje te zetten wat je denkt en voelt als je rijdt. (edit: in mijn geval dan. RET kan voor van alles worden ingezet). Je kijkt waar in die gedachten je "moetens" zitten en gaat daar tegenin.
En dan heb je iedere dag een afgebakende tijd die je aan je angst besteedt, zodat je buiten die tijd niet gaat piekeren. Dat is het idee tenminste.
Ik dacht altijd dat ik bij wijze van spreken dagdromend achter het stuur moest kunnen zitten, dat ik geen moeite zou hoeven te doen om op te letten zeg maar. En dat ik geen (gezonde) spanning mocht voelen. En zo nog 10 dingen die ik mezelf mbt autorijden oplegde.
Tuurlijk werkt het het beste in combinatie met regelmatig autorijden, maar het heeft ook wel tijd nodig. Ik reed toen 1x per week auto, en gebruikte de hele week die therapie.
En dan heb je iedere dag een afgebakende tijd die je aan je angst besteedt, zodat je buiten die tijd niet gaat piekeren. Dat is het idee tenminste.
Ik dacht altijd dat ik bij wijze van spreken dagdromend achter het stuur moest kunnen zitten, dat ik geen moeite zou hoeven te doen om op te letten zeg maar. En dat ik geen (gezonde) spanning mocht voelen. En zo nog 10 dingen die ik mezelf mbt autorijden oplegde.
Tuurlijk werkt het het beste in combinatie met regelmatig autorijden, maar het heeft ook wel tijd nodig. Ik reed toen 1x per week auto, en gebruikte de hele week die therapie.
zondag 18 december 2016 om 22:51
quote:Valeriaansnoepje schreef op 18 december 2016 @ 22:40:
Iedereen heeft het over gewoon doen en hup rijden enzo, maar wat mij heel erg heeft geholpen is RE(B)T-therapie. Eerst met een psychiater en nu zelf. Daarmee neem je elke dag even de tijd om op een rijtje te zetten wat je denkt en voelt als je rijdt. (edit: in mijn geval dan. RET kan voor van alles worden ingezet). Je kijkt waar in die gedachten je "moetens" zitten en gaat daar tegenin.
En dan heb je iedere dag een afgebakende tijd die je aan je angst besteedt, zodat je buiten die tijd niet gaat piekeren. Dat is het idee tenminste.
Ik dacht altijd dat ik bij wijze van spreken dagdromend achter het stuur moest kunnen zitten, dat ik geen moeite zou hoeven te doen om op te letten zeg maar. En dat ik geen (gezonde) spanning mocht voelen. En zo nog 10 dingen die ik mezelf mbt autorijden oplegde.
Tuurlijk werkt het het beste in combinatie met regelmatig autorijden, maar het heeft ook wel tijd nodig. Ik reed toen 1x per week auto, en gebruikte de hele week die therapie.Heel erg bedankt voor je uitgebreide berichtje! Hier heb ik zeker wat aan Ik denk inderdaad dat ik mezelf ook alleen die bepaalde tijd om te piekeren moet geven, want ik ben er nu eigenlijk de hele dag al mee bezig wat niet ten goede komt.
Iedereen heeft het over gewoon doen en hup rijden enzo, maar wat mij heel erg heeft geholpen is RE(B)T-therapie. Eerst met een psychiater en nu zelf. Daarmee neem je elke dag even de tijd om op een rijtje te zetten wat je denkt en voelt als je rijdt. (edit: in mijn geval dan. RET kan voor van alles worden ingezet). Je kijkt waar in die gedachten je "moetens" zitten en gaat daar tegenin.
En dan heb je iedere dag een afgebakende tijd die je aan je angst besteedt, zodat je buiten die tijd niet gaat piekeren. Dat is het idee tenminste.
Ik dacht altijd dat ik bij wijze van spreken dagdromend achter het stuur moest kunnen zitten, dat ik geen moeite zou hoeven te doen om op te letten zeg maar. En dat ik geen (gezonde) spanning mocht voelen. En zo nog 10 dingen die ik mezelf mbt autorijden oplegde.
Tuurlijk werkt het het beste in combinatie met regelmatig autorijden, maar het heeft ook wel tijd nodig. Ik reed toen 1x per week auto, en gebruikte de hele week die therapie.Heel erg bedankt voor je uitgebreide berichtje! Hier heb ik zeker wat aan Ik denk inderdaad dat ik mezelf ook alleen die bepaalde tijd om te piekeren moet geven, want ik ben er nu eigenlijk de hele dag al mee bezig wat niet ten goede komt.
maandag 19 december 2016 om 10:30
quote:Valeriaansnoepje schreef op 18 december 2016 @ 22:40:
(...)
Ik dacht altijd dat ik bij wijze van spreken dagdromend achter het stuur moest kunnen zitten, dat ik geen moeite zou hoeven te doen om op te letten zeg maar. En dat ik geen (gezonde) spanning mocht voelen. En zo nog 10 dingen die ik mezelf mbt autorijden oplegde.
(..).
Geef mij enorm harde regenbuien, in het donker, op een drukke weg en ook ik zit (na 11 jaar rijbewijs) met wat spanning in de auto. Dat zijn situaties waar je minder overzicht hebt en die blijven er altijd voor zorgen dat je heel alert in de auto zit.
quote:Brownietaart schreef op 18 december 2016 @ 22:34:
[...]
Wat meespeelt is ook dat ik een best wel hele luxe auto heb als eerste auto. Ik heb er een hoop geld aan uitgegeven, omdat ik hem mooi vind en graag een degelijke auto wou hebben. Ik kan me dus absoluut geen schade veroorloven op dit moment. Tegelijkertijd legt dit de lat dus hoger voor me, omdat ik zo bang ben om schade te maken.
Oh ja! Het eerste deukje is het ergst!
Maar ik neem aan dat je All Risk verzekerd bent, dus mét dekking na een eenzijdige aanrijding (tegen een paaltje ofzo).
(...)
Ik dacht altijd dat ik bij wijze van spreken dagdromend achter het stuur moest kunnen zitten, dat ik geen moeite zou hoeven te doen om op te letten zeg maar. En dat ik geen (gezonde) spanning mocht voelen. En zo nog 10 dingen die ik mezelf mbt autorijden oplegde.
(..).
Geef mij enorm harde regenbuien, in het donker, op een drukke weg en ook ik zit (na 11 jaar rijbewijs) met wat spanning in de auto. Dat zijn situaties waar je minder overzicht hebt en die blijven er altijd voor zorgen dat je heel alert in de auto zit.
quote:Brownietaart schreef op 18 december 2016 @ 22:34:
[...]
Wat meespeelt is ook dat ik een best wel hele luxe auto heb als eerste auto. Ik heb er een hoop geld aan uitgegeven, omdat ik hem mooi vind en graag een degelijke auto wou hebben. Ik kan me dus absoluut geen schade veroorloven op dit moment. Tegelijkertijd legt dit de lat dus hoger voor me, omdat ik zo bang ben om schade te maken.
Oh ja! Het eerste deukje is het ergst!
Maar ik neem aan dat je All Risk verzekerd bent, dus mét dekking na een eenzijdige aanrijding (tegen een paaltje ofzo).
"I love not Man the less, but Nature more..."
maandag 19 december 2016 om 11:08
quote:Brownietaart schreef op 18 december 2016 @ 22:34:
[...]
Als ik zo dacht als jij, dan was ik vast ook niet zo onzeker helaas. Je hebt helemaal gelijk hoor, maar in mijn hoofd kan ik aan niks anders denken en ben ik juist zo bang om te falen.
Wat meespeelt is ook dat ik een best wel hele luxe auto heb als eerste auto. Ik heb er een hoop geld aan uitgegeven, omdat ik hem mooi vind en graag een degelijke auto wou hebben. Ik kan me dus absoluut geen schade veroorloven op dit moment. Tegelijkertijd legt dit de lat dus hoger voor me, omdat ik zo bang ben om schade te maken.Geloof me: ik ben ook onzeker en bang dat ik (nog) een ongeluk veroorzaak, maar dit keer met een kind omdat dat kutkind zo de straat op zou lopen. M'n vorige ongeluk was een eenzijdig ongeluk, niks aan de hand behalve de auto economisch total loss. Ik ben doodsbang als ik achteruit moet rijden, want dat kan ik dus niet en veroorzaak ik (behoorlijke) schade. (Dat was dus niet het eenzijdige ongeluk!) Maar ik blijf wél rijden! Omdat ik die stomme angst/onzekerheid niet mijn plezier in het rijden en de onafhankelijkheid die ik heb met m'n rijbewijs laat vergallen!!!
[...]
Als ik zo dacht als jij, dan was ik vast ook niet zo onzeker helaas. Je hebt helemaal gelijk hoor, maar in mijn hoofd kan ik aan niks anders denken en ben ik juist zo bang om te falen.
Wat meespeelt is ook dat ik een best wel hele luxe auto heb als eerste auto. Ik heb er een hoop geld aan uitgegeven, omdat ik hem mooi vind en graag een degelijke auto wou hebben. Ik kan me dus absoluut geen schade veroorloven op dit moment. Tegelijkertijd legt dit de lat dus hoger voor me, omdat ik zo bang ben om schade te maken.Geloof me: ik ben ook onzeker en bang dat ik (nog) een ongeluk veroorzaak, maar dit keer met een kind omdat dat kutkind zo de straat op zou lopen. M'n vorige ongeluk was een eenzijdig ongeluk, niks aan de hand behalve de auto economisch total loss. Ik ben doodsbang als ik achteruit moet rijden, want dat kan ik dus niet en veroorzaak ik (behoorlijke) schade. (Dat was dus niet het eenzijdige ongeluk!) Maar ik blijf wél rijden! Omdat ik die stomme angst/onzekerheid niet mijn plezier in het rijden en de onafhankelijkheid die ik heb met m'n rijbewijs laat vergallen!!!
maandag 19 december 2016 om 11:53
maandag 19 december 2016 om 12:26
quote:mary57 schreef op 19 december 2016 @ 11:53:
Wordt er nou zo ontzettend slecht rijles gegeven? Het is toch niet normaal dat je je rijbewijs hebt en doodsangsten uitstaat of zelfs helemaal na het behalen niet meer durft te rijden?
Dat je moet wennen aan het alleen rijden kan ik nog begrijpen, maar echt... sommige verhalen
Ik heb echt een ontzettend fijne rijschool gehad, daar ligt het probleem echt niet bij. In praktijk kan ik dus eigenlijk goed rijden, daarom dat ik ook slaagde voor mijn rijexamen. Op zo'n moment kan ik mijn angst heel goed verbergen, ook al voel ik mijn hart in mijn keel zitten en mijn handen en benen verkrampen. Nu ik zelf moet rijden, ben ik nog onzeker dan ik al was.
Het idee dat het mijn eigen auto is, er niemand naast me zit die kan ingrijpen als het mis gaat of ik iets fout doe óf een ongeluk veroorzaak.. Dat maakt me bang. Bang dat ik schade veroorzaak, bang dat ik eigenlijk niet goed kan autorijden en bang om op de snelweg te rijden. Bij elke handeling denk ik: 'Gaat dit wel goed?' of had ik dit anders moeten doen?
Wordt er nou zo ontzettend slecht rijles gegeven? Het is toch niet normaal dat je je rijbewijs hebt en doodsangsten uitstaat of zelfs helemaal na het behalen niet meer durft te rijden?
Dat je moet wennen aan het alleen rijden kan ik nog begrijpen, maar echt... sommige verhalen
Ik heb echt een ontzettend fijne rijschool gehad, daar ligt het probleem echt niet bij. In praktijk kan ik dus eigenlijk goed rijden, daarom dat ik ook slaagde voor mijn rijexamen. Op zo'n moment kan ik mijn angst heel goed verbergen, ook al voel ik mijn hart in mijn keel zitten en mijn handen en benen verkrampen. Nu ik zelf moet rijden, ben ik nog onzeker dan ik al was.
Het idee dat het mijn eigen auto is, er niemand naast me zit die kan ingrijpen als het mis gaat of ik iets fout doe óf een ongeluk veroorzaak.. Dat maakt me bang. Bang dat ik schade veroorzaak, bang dat ik eigenlijk niet goed kan autorijden en bang om op de snelweg te rijden. Bij elke handeling denk ik: 'Gaat dit wel goed?' of had ik dit anders moeten doen?
maandag 19 december 2016 om 12:31
quote:Brownietaart schreef op 19 december 2016 @ 12:26:
[...]
Ik heb echt een ontzettend fijne rijschool gehad, daar ligt het probleem echt niet bij. In praktijk kan ik dus eigenlijk goed rijden, daarom dat ik ook slaagde voor mijn rijexamen. Op zo'n moment kan ik mijn angst heel goed verbergen, ook al voel ik mijn hart in mijn keel zitten en mijn handen en benen verkrampen. Nu ik zelf moet rijden, ben ik nog onzeker dan ik al was.
Het idee dat het mijn eigen auto is, er niemand naast me zit die kan ingrijpen als het mis gaat of ik iets fout doe óf een ongeluk veroorzaak.. Dat maakt me bang. Bang dat ik schade veroorzaak, bang dat ik eigenlijk niet goed kan autorijden en bang om op de snelweg te rijden. Bij elke handeling denk ik: 'Gaat dit wel goed?' of had ik dit anders moeten doen?
Maar hoort vertrouwen in je eigen rijstijl krijgen dan niet bij op een goede manier rijles geven?
Misschien wordt er te snel het advies gegeven dat je toe bent aan afrijden.
[...]
Ik heb echt een ontzettend fijne rijschool gehad, daar ligt het probleem echt niet bij. In praktijk kan ik dus eigenlijk goed rijden, daarom dat ik ook slaagde voor mijn rijexamen. Op zo'n moment kan ik mijn angst heel goed verbergen, ook al voel ik mijn hart in mijn keel zitten en mijn handen en benen verkrampen. Nu ik zelf moet rijden, ben ik nog onzeker dan ik al was.
Het idee dat het mijn eigen auto is, er niemand naast me zit die kan ingrijpen als het mis gaat of ik iets fout doe óf een ongeluk veroorzaak.. Dat maakt me bang. Bang dat ik schade veroorzaak, bang dat ik eigenlijk niet goed kan autorijden en bang om op de snelweg te rijden. Bij elke handeling denk ik: 'Gaat dit wel goed?' of had ik dit anders moeten doen?
Maar hoort vertrouwen in je eigen rijstijl krijgen dan niet bij op een goede manier rijles geven?
Misschien wordt er te snel het advies gegeven dat je toe bent aan afrijden.
maandag 19 december 2016 om 13:00
quote:mary57 schreef op 19 december 2016 @ 12:31:
[...]
Maar hoort vertrouwen in je eigen rijstijl krijgen dan niet bij op een goede manier rijles geven?
Misschien wordt er te snel het advies gegeven dat je toe bent aan afrijden.Daar heb je opzich wel gelijk in. Maar in principe heb ik meer dan genoeg lessen gehad, wel 39 om precies te zijn. Op het laatst voelde ik me ook echt alsof ik wel in staat was om auto te rijden en het me best goed af ging. Maar nu ik alleen moet rijden in mijn eigen auto, lijkt daar niks meer van over te zijn van dat gevoel. En nu zit ik al de hele tijd te twijfelen of ik zo in mijn auto ga stappen om een stuk te rijden of niet..
[...]
Maar hoort vertrouwen in je eigen rijstijl krijgen dan niet bij op een goede manier rijles geven?
Misschien wordt er te snel het advies gegeven dat je toe bent aan afrijden.Daar heb je opzich wel gelijk in. Maar in principe heb ik meer dan genoeg lessen gehad, wel 39 om precies te zijn. Op het laatst voelde ik me ook echt alsof ik wel in staat was om auto te rijden en het me best goed af ging. Maar nu ik alleen moet rijden in mijn eigen auto, lijkt daar niks meer van over te zijn van dat gevoel. En nu zit ik al de hele tijd te twijfelen of ik zo in mijn auto ga stappen om een stuk te rijden of niet..
maandag 19 december 2016 om 13:06
quote:Brownietaart schreef op 19 december 2016 @ 13:00:
[...]
Daar heb je opzich wel gelijk in. Maar in principe heb ik meer dan genoeg lessen gehad, wel 39 om precies te zijn. Op het laatst voelde ik me ook echt alsof ik wel in staat was om auto te rijden en het me best goed af ging. Maar nu ik alleen moet rijden in mijn eigen auto, lijkt daar niks meer van over te zijn van dat gevoel. En nu zit ik al de hele tijd te twijfelen of ik zo in mijn auto ga stappen om een stuk te rijden of niet.. Doen! Zoek wat rustige wegen op en zeg tegen jezelf: ik kan het, ik kan het
[...]
Daar heb je opzich wel gelijk in. Maar in principe heb ik meer dan genoeg lessen gehad, wel 39 om precies te zijn. Op het laatst voelde ik me ook echt alsof ik wel in staat was om auto te rijden en het me best goed af ging. Maar nu ik alleen moet rijden in mijn eigen auto, lijkt daar niks meer van over te zijn van dat gevoel. En nu zit ik al de hele tijd te twijfelen of ik zo in mijn auto ga stappen om een stuk te rijden of niet.. Doen! Zoek wat rustige wegen op en zeg tegen jezelf: ik kan het, ik kan het
maandag 19 december 2016 om 13:13
quote:mary57 schreef op 19 december 2016 @ 13:06:
[...]
Doen! Zoek wat rustige wegen op en zeg tegen jezelf: ik kan het, ik kan het Okay ik kan het! Ik ga zo in de auto stappen, aangezien het nu hopelijk wel lekker rustig op de weg is. Heb ook al een route uitgestippeld waar ik langs ga rijden, met op het einde de keuze of ik over de snelweg terug ga of niet. Eerst zien hoe het gaat
[...]
Doen! Zoek wat rustige wegen op en zeg tegen jezelf: ik kan het, ik kan het Okay ik kan het! Ik ga zo in de auto stappen, aangezien het nu hopelijk wel lekker rustig op de weg is. Heb ook al een route uitgestippeld waar ik langs ga rijden, met op het einde de keuze of ik over de snelweg terug ga of niet. Eerst zien hoe het gaat
maandag 19 december 2016 om 13:18
Niet alle reacties gelezen, dus misschien is het al vaak gezegd: je zakt echt om de achterlijkste dingen op rij-examen, dus als je geslaagd bent dan achten ze jou echt heel erg in staat om zelfstandig te rijden. Geloof dat CBR nou maar
Verder: echt leren rijden doe je dus pas vanaf het moment dat je zelfstandig de weg op gaat.
Begin klein als je nog niet goed durft. Keer naar de supermarkt, naar vrienden in de buurt, waar je eventueel even kunt 'bijkomen' als het toch allemaal erg spannend is.
Ik ben geen natuurtalent, heb veel lessen gehad en twee examens. De eerste ritjes alleen waren in de auto van mijn vriend, en dat vond ik ook doodeng, maar ik moest wel i.v.m. sollicitaties. Daarna kocht ik mijn eigen auto, en reed binnen enkele weken mijn eerste rit van ruim 200 km (dus ver buiten bekend gebied).
Het rijbewijs halen is erg kostbaar en de vrijheid die je terugkrijgt onbetaalbaar, ga rijden!!
Verder: echt leren rijden doe je dus pas vanaf het moment dat je zelfstandig de weg op gaat.
Begin klein als je nog niet goed durft. Keer naar de supermarkt, naar vrienden in de buurt, waar je eventueel even kunt 'bijkomen' als het toch allemaal erg spannend is.
Ik ben geen natuurtalent, heb veel lessen gehad en twee examens. De eerste ritjes alleen waren in de auto van mijn vriend, en dat vond ik ook doodeng, maar ik moest wel i.v.m. sollicitaties. Daarna kocht ik mijn eigen auto, en reed binnen enkele weken mijn eerste rit van ruim 200 km (dus ver buiten bekend gebied).
Het rijbewijs halen is erg kostbaar en de vrijheid die je terugkrijgt onbetaalbaar, ga rijden!!
maandag 19 december 2016 om 15:18
quote:mary57 schreef op 19 december 2016 @ 11:53:
Wordt er nou zo ontzettend slecht rijles gegeven? Het is toch niet normaal dat je je rijbewijs hebt en doodsangsten uitstaat of zelfs helemaal na het behalen niet meer durft te rijden?
Dat je moet wennen aan het alleen rijden kan ik nog begrijpen, maar echt... sommige verhalen
Ik heb een heel goede rijschool en instructeur gehad, ik kan prima rijden. Besef jij in wat voor "moordmachine" je zit? Besef jij dat áls er een kindje zomaar de weg op rent, nét voor jouw auto dat je onmogelijk de auto op tijd stil kan zetten, ongeacht hoe hard je remt? Ik besef me dat heel goed - misschien iets te goed?
Ik blijf gewoon rijden - grotendeels zonder angst, ik ben dus niet altijd bang achter het stuur -, maar merk wel bij spannende situaties dat ik mijn handen heel verkrampt om het stuur heb zitten, die doen dan gewoon pijn. De snelweg vind ik juist het fijnst en het veiligst om te rijden, daar komen tenminste geen kinderen achter geparkeerde auto's vandaan. En hey: ik heb in ieder geval nog nooit parkeerschade gereden, nog nooit iemand/een dier aangereden! Gewoon blijven rijden ondanks de angst, dat is echt het beste.
Wordt er nou zo ontzettend slecht rijles gegeven? Het is toch niet normaal dat je je rijbewijs hebt en doodsangsten uitstaat of zelfs helemaal na het behalen niet meer durft te rijden?
Dat je moet wennen aan het alleen rijden kan ik nog begrijpen, maar echt... sommige verhalen
Ik heb een heel goede rijschool en instructeur gehad, ik kan prima rijden. Besef jij in wat voor "moordmachine" je zit? Besef jij dat áls er een kindje zomaar de weg op rent, nét voor jouw auto dat je onmogelijk de auto op tijd stil kan zetten, ongeacht hoe hard je remt? Ik besef me dat heel goed - misschien iets te goed?
Ik blijf gewoon rijden - grotendeels zonder angst, ik ben dus niet altijd bang achter het stuur -, maar merk wel bij spannende situaties dat ik mijn handen heel verkrampt om het stuur heb zitten, die doen dan gewoon pijn. De snelweg vind ik juist het fijnst en het veiligst om te rijden, daar komen tenminste geen kinderen achter geparkeerde auto's vandaan. En hey: ik heb in ieder geval nog nooit parkeerschade gereden, nog nooit iemand/een dier aangereden! Gewoon blijven rijden ondanks de angst, dat is echt het beste.
maandag 19 december 2016 om 15:53
quote:RegalPrinces schreef op 19 december 2016 @ 15:18:
[...]
Ik heb een heel goede rijschool en instructeur gehad, ik kan prima rijden. Besef jij in wat voor "moordmachine" je zit? Besef jij dat áls er een kindje zomaar de weg op rent, nét voor jouw auto dat je onmogelijk de auto op tijd stil kan zetten, ongeacht hoe hard je remt? Ik besef me dat heel goed - misschien iets te goed?
Ik blijf gewoon rijden - grotendeels zonder angst, ik ben dus niet altijd bang achter het stuur -, maar merk wel bij spannende situaties dat ik mijn handen heel verkrampt om het stuur heb zitten, die doen dan gewoon pijn. De snelweg vind ik juist het fijnst en het veiligst om te rijden, daar komen tenminste geen kinderen achter geparkeerde auto's vandaan. En hey: ik heb in ieder geval nog nooit parkeerschade gereden, nog nooit iemand/een dier aangereden! Gewoon blijven rijden ondanks de angst, dat is echt het beste.
Ik rijd al 40 jaar in een auto, dus ik weet wel waar ik het over heb .
Het valt me op dat er zoveel jonge mensen (en dan vooral vrouwen) zo angstig zijn in een auto. Het lijkt alsof ze de handelingen wel goed doen, maar de auto niet beheersen.
Mijn instructeur zei altijd: zolang de auto jou beheerst, kun je nog niet afrijden.
Daarom vraag ik me af of er tegenwoordig anders les wordt gegeven en of er niet te vroeg wordt afgereden. Ik vind dat je eigenlijk een gevaar op de weg bent als je zo angstig achter het stuur zit.
[...]
Ik heb een heel goede rijschool en instructeur gehad, ik kan prima rijden. Besef jij in wat voor "moordmachine" je zit? Besef jij dat áls er een kindje zomaar de weg op rent, nét voor jouw auto dat je onmogelijk de auto op tijd stil kan zetten, ongeacht hoe hard je remt? Ik besef me dat heel goed - misschien iets te goed?
Ik blijf gewoon rijden - grotendeels zonder angst, ik ben dus niet altijd bang achter het stuur -, maar merk wel bij spannende situaties dat ik mijn handen heel verkrampt om het stuur heb zitten, die doen dan gewoon pijn. De snelweg vind ik juist het fijnst en het veiligst om te rijden, daar komen tenminste geen kinderen achter geparkeerde auto's vandaan. En hey: ik heb in ieder geval nog nooit parkeerschade gereden, nog nooit iemand/een dier aangereden! Gewoon blijven rijden ondanks de angst, dat is echt het beste.
Ik rijd al 40 jaar in een auto, dus ik weet wel waar ik het over heb .
Het valt me op dat er zoveel jonge mensen (en dan vooral vrouwen) zo angstig zijn in een auto. Het lijkt alsof ze de handelingen wel goed doen, maar de auto niet beheersen.
Mijn instructeur zei altijd: zolang de auto jou beheerst, kun je nog niet afrijden.
Daarom vraag ik me af of er tegenwoordig anders les wordt gegeven en of er niet te vroeg wordt afgereden. Ik vind dat je eigenlijk een gevaar op de weg bent als je zo angstig achter het stuur zit.
maandag 19 december 2016 om 16:18
quote:mary57 schreef op 19 december 2016 @ 15:53:
[...]
Ik rijd al 40 jaar in een auto, dus ik weet wel waar ik het over heb .
Het valt me op dat er zoveel jonge mensen (en dan vooral vrouwen) zo angstig zijn in een auto. Het lijkt alsof ze de handelingen wel goed doen, maar de auto niet beheersen.
Mijn instructeur zei altijd: zolang de auto jou beheerst, kun je nog niet afrijden.
Daarom vraag ik me af of er tegenwoordig anders les wordt gegeven en of er niet te vroeg wordt afgereden. Ik vind dat je eigenlijk een gevaar op de weg bent als je zo angstig achter het stuur zit.Verstijfd van angst in de auto zitten - zolang de rit duurt - en sommige situaties spannend vinden, zijn twee verschillende dingen hè. Ik laat echte angst ook niet toe zolang ik achter het stuur zit. Zodra ik op een veilige plek sta, of al lang en breed uit de auto ben en m'n vriend aan de telefoon heb, laat ik de emoties pas toe. Verstijfd van angst achter het stuur zitten vind ook ik niet geheel bevorderlijk voor het rijden, dan ga je je teveel focussen op één ding en zie je andere dingen over het hoofd.
[...]
Ik rijd al 40 jaar in een auto, dus ik weet wel waar ik het over heb .
Het valt me op dat er zoveel jonge mensen (en dan vooral vrouwen) zo angstig zijn in een auto. Het lijkt alsof ze de handelingen wel goed doen, maar de auto niet beheersen.
Mijn instructeur zei altijd: zolang de auto jou beheerst, kun je nog niet afrijden.
Daarom vraag ik me af of er tegenwoordig anders les wordt gegeven en of er niet te vroeg wordt afgereden. Ik vind dat je eigenlijk een gevaar op de weg bent als je zo angstig achter het stuur zit.Verstijfd van angst in de auto zitten - zolang de rit duurt - en sommige situaties spannend vinden, zijn twee verschillende dingen hè. Ik laat echte angst ook niet toe zolang ik achter het stuur zit. Zodra ik op een veilige plek sta, of al lang en breed uit de auto ben en m'n vriend aan de telefoon heb, laat ik de emoties pas toe. Verstijfd van angst achter het stuur zitten vind ook ik niet geheel bevorderlijk voor het rijden, dan ga je je teveel focussen op één ding en zie je andere dingen over het hoofd.
maandag 19 december 2016 om 17:20
Man, man, wat een drama was dat bij mij. Eerst eindeloos veel lessen gehad, examen wel in een keer gehaald, maar toen verhuisd naar een grote stad. Ik wist niet wat me overkwam toen ik voor het eerst op het knooppunt vlak bij ons huis kwam: zeven banen, vier verschillende richtingen, verkeerslichten na een bocht op de helling, NU beslissen! In het begin durfde ik niet zonder mijn man, terwijl hij vond dat ik juist alleen de weg op moest (hij had gelijk). Elke keer als ik een fout maakte, raakte ik in de stress en sprongen de tranen in mijn ogen. Klamme handen aan het stuur. Ik dacht dat ik het nooit ging kunnen zonder die angst.
Ik had besloten om vijf rijlessen te nemen om de nieuwe stad te leren kennen. De punten die ik speciaal spannend vond hebben we extra geoefend. Mijn instructrice was gespecialiseerd in het leren aan mensen met rijangst en vrouwen (jawel!). Ze raadde mij aan om een paar tripjes te bedenken met een leuke beloning aan het einde, bijvoorbeeld mijn moeder opzoeken in een stad verderop, naar het bos om te wandelen met mijn hond, enzovoorts. Dat motiveert om het toch te doen, ondanks de angst.
Daarnaast ben ik ook eens zondagochtend gaan rijden, zoals andere forummers ook aanraden. Inderdaad een heel gemoedelijke sfeer op de weg, maar ik vond juist andere auto's zo eng! Uiteindelijk heb ik werk gevonden waarvoor ik een uur heen en terug onderweg ben met de auto. Met het OV komt daar een half uur extra bovenop en het is bovendien een stuk duurder. Dus toch maar hop, die auto in!
Het gaat nu hartstikke goed! Ik passeer elke dag drie van de drukste knooppunten van het land. Drie keer vlak achter elkaar naar links voorsorteren? Weefvakken? Korte invoegstroken met een betonnen rand in plaats van een vluchtstrook? In de spits, als het regent en donker is? Kom maar op! Ik vind het soms nog steeds spannend, maar mijn lichaam reageert al lang zo heftig niet meer. Het lijkt alsof ik meer tijd heb om te kijken, meer overzicht heb en beter zie wat belangrijk is om op te letten. Dat moet je ervaren, dat is echt een lichamelijk leerproces waar je doorheen moet. En, niet vergeten, je mag ook best wat rustmomenten creëren, door bijvoorbeeld even achter een vrachtwagen te blijven rijden. Mijn instructrice heeft mij vooral geleerd dat iedereen zijn eigen manier van rijden heeft.
Ik hoop dat mijn verhaal je een beetje doet opleven. De moraal ervan is: even accepteren dat het eng voelt, blijven doen ook al wil je het vermijden, en activiteiten bedenken waarmee je kunt oefenen (eventueel met nog een paar rijlessen). Doen hoor, veel succes!
Ik had besloten om vijf rijlessen te nemen om de nieuwe stad te leren kennen. De punten die ik speciaal spannend vond hebben we extra geoefend. Mijn instructrice was gespecialiseerd in het leren aan mensen met rijangst en vrouwen (jawel!). Ze raadde mij aan om een paar tripjes te bedenken met een leuke beloning aan het einde, bijvoorbeeld mijn moeder opzoeken in een stad verderop, naar het bos om te wandelen met mijn hond, enzovoorts. Dat motiveert om het toch te doen, ondanks de angst.
Daarnaast ben ik ook eens zondagochtend gaan rijden, zoals andere forummers ook aanraden. Inderdaad een heel gemoedelijke sfeer op de weg, maar ik vond juist andere auto's zo eng! Uiteindelijk heb ik werk gevonden waarvoor ik een uur heen en terug onderweg ben met de auto. Met het OV komt daar een half uur extra bovenop en het is bovendien een stuk duurder. Dus toch maar hop, die auto in!
Het gaat nu hartstikke goed! Ik passeer elke dag drie van de drukste knooppunten van het land. Drie keer vlak achter elkaar naar links voorsorteren? Weefvakken? Korte invoegstroken met een betonnen rand in plaats van een vluchtstrook? In de spits, als het regent en donker is? Kom maar op! Ik vind het soms nog steeds spannend, maar mijn lichaam reageert al lang zo heftig niet meer. Het lijkt alsof ik meer tijd heb om te kijken, meer overzicht heb en beter zie wat belangrijk is om op te letten. Dat moet je ervaren, dat is echt een lichamelijk leerproces waar je doorheen moet. En, niet vergeten, je mag ook best wat rustmomenten creëren, door bijvoorbeeld even achter een vrachtwagen te blijven rijden. Mijn instructrice heeft mij vooral geleerd dat iedereen zijn eigen manier van rijden heeft.
Ik hoop dat mijn verhaal je een beetje doet opleven. De moraal ervan is: even accepteren dat het eng voelt, blijven doen ook al wil je het vermijden, en activiteiten bedenken waarmee je kunt oefenen (eventueel met nog een paar rijlessen). Doen hoor, veel succes!
maandag 19 december 2016 om 18:24
quote:Brownietaart schreef op 19 december 2016 @ 13:13:
[...]
Okay ik kan het! Ik ga zo in de auto stappen, aangezien het nu hopelijk wel lekker rustig op de weg is. Heb ook al een route uitgestippeld waar ik langs ga rijden, met op het einde de keuze of ik over de snelweg terug ga of niet. Eerst zien hoe het gaat Is het goed gegaan Brownietaart?
[...]
Okay ik kan het! Ik ga zo in de auto stappen, aangezien het nu hopelijk wel lekker rustig op de weg is. Heb ook al een route uitgestippeld waar ik langs ga rijden, met op het einde de keuze of ik over de snelweg terug ga of niet. Eerst zien hoe het gaat Is het goed gegaan Brownietaart?
maandag 19 december 2016 om 18:35
quote:Brownietaart schreef op 18 december 2016 @ 20:10:
Jullie zijn allemaal vrij gelijk gestemd en hebben gelijk. Iedereen quoten op mobiel gaat nogal lastig, dus mijn excuses alvast daarvoor.
Ik twijfel nog over of ik nou wel of niet iemand zal meenemen de eerste keer op de snelweg? Aan de ene kant denk ik; Ja fijn, extra ogen die mee kunnen kijken of het goed gaat, maar aan de andere kant maakt dat me waarschijnlijk nóg onzekerder, omdat ik dan bang ben om fouten te maken waar degene bij is en ik me volledig moet focussen op de weg. Wat zouden jullie doen?
En misschien stom, maar zouden van die kalmeringspilletjes mij ook kunnen helpen in het begin?
Toen ik net mijn rijbewijs had moesten we kort daarop aan de andere kant van het land zijn. Ik heb toen heel bewust gezegd dat ik zou rijden. Ik was blij dat mijn man mee was, hij kon me aanwijzingen geven en als ik het niet trok, verder rijden.
In de tijd daarna ben ik meer en meer zelf gaan rijden. Ik was ook best onzeker en wilde eerst de route kennen voordat ik alleen moest.
Ondertussen heb ik werk wat niet met fiets of ov te doen is en dus een eigen auto aangeschaft. En ja, veel zelf rijden, daar leer je pas echt van. Ik rij overal heen. Ik ben wel heel blij met navigatie want ik ben een ramp wat oriënteren betreft. Zelf na een aantal keer vergis ik me nog wel in de route.
Maar ach, dan rij je eens fout...lekker boeiend. Dan keer je ergens.
Jullie zijn allemaal vrij gelijk gestemd en hebben gelijk. Iedereen quoten op mobiel gaat nogal lastig, dus mijn excuses alvast daarvoor.
Ik twijfel nog over of ik nou wel of niet iemand zal meenemen de eerste keer op de snelweg? Aan de ene kant denk ik; Ja fijn, extra ogen die mee kunnen kijken of het goed gaat, maar aan de andere kant maakt dat me waarschijnlijk nóg onzekerder, omdat ik dan bang ben om fouten te maken waar degene bij is en ik me volledig moet focussen op de weg. Wat zouden jullie doen?
En misschien stom, maar zouden van die kalmeringspilletjes mij ook kunnen helpen in het begin?
Toen ik net mijn rijbewijs had moesten we kort daarop aan de andere kant van het land zijn. Ik heb toen heel bewust gezegd dat ik zou rijden. Ik was blij dat mijn man mee was, hij kon me aanwijzingen geven en als ik het niet trok, verder rijden.
In de tijd daarna ben ik meer en meer zelf gaan rijden. Ik was ook best onzeker en wilde eerst de route kennen voordat ik alleen moest.
Ondertussen heb ik werk wat niet met fiets of ov te doen is en dus een eigen auto aangeschaft. En ja, veel zelf rijden, daar leer je pas echt van. Ik rij overal heen. Ik ben wel heel blij met navigatie want ik ben een ramp wat oriënteren betreft. Zelf na een aantal keer vergis ik me nog wel in de route.
Maar ach, dan rij je eens fout...lekker boeiend. Dan keer je ergens.
maandag 19 december 2016 om 18:42
quote:mary57 schreef op 19 december 2016 @ 18:24:
[...]
Is het goed gegaan Brownietaart?
Ja wou net een berichtje gaan typen!
Ik heb om te beginnen een uur gereden. Ben door 3 verschillende dorpen gegaan, veel op 80-km wegen gereden, veel rotondes en kruispunten gehad en er ging gelukkig helemaal niks mis!
Toch blijft de angst wel, ik merkte ook dat ik het lastig vind om te bepalen of ik wel ver genoeg aan de kant ga voor tegenliggers. Dat ga ik dus wel, maar voor mijn gevoel niet, waardoor ik de neiging heb om weer te ver naar rechts te gaan af en toe. Ik denk dat dit komt omdat ik met rijles in een klein autootje reed (Peugeot 107) en de auto die ik nu heb iets breder en langer is. De snelweg heb ik overigens nog niet gedaan, want ik vond het na een uurtje wel weer mooi geweest voor vandaag Morgen een nieuwe kans.
[...]
Is het goed gegaan Brownietaart?
Ja wou net een berichtje gaan typen!
Ik heb om te beginnen een uur gereden. Ben door 3 verschillende dorpen gegaan, veel op 80-km wegen gereden, veel rotondes en kruispunten gehad en er ging gelukkig helemaal niks mis!
Toch blijft de angst wel, ik merkte ook dat ik het lastig vind om te bepalen of ik wel ver genoeg aan de kant ga voor tegenliggers. Dat ga ik dus wel, maar voor mijn gevoel niet, waardoor ik de neiging heb om weer te ver naar rechts te gaan af en toe. Ik denk dat dit komt omdat ik met rijles in een klein autootje reed (Peugeot 107) en de auto die ik nu heb iets breder en langer is. De snelweg heb ik overigens nog niet gedaan, want ik vond het na een uurtje wel weer mooi geweest voor vandaag Morgen een nieuwe kans.
maandag 19 december 2016 om 18:47
quote:Starshine-2 schreef op 19 december 2016 @ 18:35:
[...]
Toen ik net mijn rijbewijs had moesten we kort daarop aan de andere kant van het land zijn. Ik heb toen heel bewust gezegd dat ik zou rijden. Ik was blij dat mijn man mee was, hij kon me aanwijzingen geven en als ik het niet trok, verder rijden.
In de tijd daarna ben ik meer en meer zelf gaan rijden. Ik was ook best onzeker en wilde eerst de route kennen voordat ik alleen moest.
Ondertussen heb ik werk wat niet met fiets of ov te doen is en dus een eigen auto aangeschaft. En ja, veel zelf rijden, daar leer je pas echt van. Ik rij overal heen. Ik ben wel heel blij met navigatie want ik ben een ramp wat oriënteren betreft. Zelf na een aantal keer vergis ik me nog wel in de route.
Maar ach, dan rij je eens fout...lekker boeiend. Dan keer je ergens.De route plan ik nu inderdaad ook vooraf, zodat ik niet voor verrassingen kom te staan haha. Navigatiesysteem is wel een goeie, die ga ik volgende maand ook zeker aanschaffen! Waarschijnlijk wordt de drempel dan ook wat lager om naar een onbekende plek te gaan rijden. Echter zeggen vrienden van me juist dat het nu zo belangrijk is dat ik zonder navigatie kan rijden de eerste tijd, daarom twijfel ik een beetje.
[...]
Toen ik net mijn rijbewijs had moesten we kort daarop aan de andere kant van het land zijn. Ik heb toen heel bewust gezegd dat ik zou rijden. Ik was blij dat mijn man mee was, hij kon me aanwijzingen geven en als ik het niet trok, verder rijden.
In de tijd daarna ben ik meer en meer zelf gaan rijden. Ik was ook best onzeker en wilde eerst de route kennen voordat ik alleen moest.
Ondertussen heb ik werk wat niet met fiets of ov te doen is en dus een eigen auto aangeschaft. En ja, veel zelf rijden, daar leer je pas echt van. Ik rij overal heen. Ik ben wel heel blij met navigatie want ik ben een ramp wat oriënteren betreft. Zelf na een aantal keer vergis ik me nog wel in de route.
Maar ach, dan rij je eens fout...lekker boeiend. Dan keer je ergens.De route plan ik nu inderdaad ook vooraf, zodat ik niet voor verrassingen kom te staan haha. Navigatiesysteem is wel een goeie, die ga ik volgende maand ook zeker aanschaffen! Waarschijnlijk wordt de drempel dan ook wat lager om naar een onbekende plek te gaan rijden. Echter zeggen vrienden van me juist dat het nu zo belangrijk is dat ik zonder navigatie kan rijden de eerste tijd, daarom twijfel ik een beetje.
maandag 19 december 2016 om 18:51
quote:Brownietaart schreef op 19 december 2016 @ 18:47:
[...]
De route plan ik nu inderdaad ook vooraf, zodat ik niet voor verrassingen kom te staan haha. Navigatiesysteem is wel een goeie, die ga ik volgende maand ook zeker aanschaffen! Waarschijnlijk wordt de drempel dan ook wat lager om naar een onbekende plek te gaan rijden. Echter zeggen vrienden van me juist dat het nu zo belangrijk is dat ik zonder navigatie kan rijden de eerste tijd, daarom twijfel ik een beetje.
Geen idee. Ik vind het gewoon lastig om op eigen inzicht de weg te vinden dus is navigatie een uitkomst.
Mijn man is er zo een die ergens een keer geweest is en dan de weg kent. Helaas, ik niet.
Zolang je op de weg blijft letten en niet alleen op je schermpje tuurt, zal het wel meevallen.
Je moet wat dat betreft maling hebben aan wat anderen zeggen. Mijn man vindt vaak dat ik te aardig ben op de weg. Lekker belangrijk, ik moet me er goed bij voelen.
[...]
De route plan ik nu inderdaad ook vooraf, zodat ik niet voor verrassingen kom te staan haha. Navigatiesysteem is wel een goeie, die ga ik volgende maand ook zeker aanschaffen! Waarschijnlijk wordt de drempel dan ook wat lager om naar een onbekende plek te gaan rijden. Echter zeggen vrienden van me juist dat het nu zo belangrijk is dat ik zonder navigatie kan rijden de eerste tijd, daarom twijfel ik een beetje.
Geen idee. Ik vind het gewoon lastig om op eigen inzicht de weg te vinden dus is navigatie een uitkomst.
Mijn man is er zo een die ergens een keer geweest is en dan de weg kent. Helaas, ik niet.
Zolang je op de weg blijft letten en niet alleen op je schermpje tuurt, zal het wel meevallen.
Je moet wat dat betreft maling hebben aan wat anderen zeggen. Mijn man vindt vaak dat ik te aardig ben op de weg. Lekker belangrijk, ik moet me er goed bij voelen.
maandag 19 december 2016 om 18:52
quote:Starshine-2 schreef op 19 december 2016 @ 18:48:
Op een 80 weg hoef je helemaal niet aan de kant voor tegenliggers. Of heb je ook wat van die smalle landweggetjes gedaan?
Vreselijk vind ik die. Vooral als de tegenligger gewoon geen ruimte maakt. Ik vermijd die wegen zoveel mogelijk.Ja, smalle landweggetjes zijn er hier genoeg helaas. Ik woon op het platteland vandaar dat ik ook heel veel bredere voertuigen tegenkom ook op de de normale weg.
Op een 80 weg hoef je helemaal niet aan de kant voor tegenliggers. Of heb je ook wat van die smalle landweggetjes gedaan?
Vreselijk vind ik die. Vooral als de tegenligger gewoon geen ruimte maakt. Ik vermijd die wegen zoveel mogelijk.Ja, smalle landweggetjes zijn er hier genoeg helaas. Ik woon op het platteland vandaar dat ik ook heel veel bredere voertuigen tegenkom ook op de de normale weg.
maandag 19 december 2016 om 18:56
quote:Brownietaart schreef op 19 december 2016 @ 18:42:
[...]
Ja wou net een berichtje gaan typen!
Ik heb om te beginnen een uur gereden. Ben door 3 verschillende dorpen gegaan, veel op 80-km wegen gereden, veel rotondes en kruispunten gehad en er ging gelukkig helemaal niks mis!
Toch blijft de angst wel, ik merkte ook dat ik het lastig vind om te bepalen of ik wel ver genoeg aan de kant ga voor tegenliggers. Dat ga ik dus wel, maar voor mijn gevoel niet, waardoor ik de neiging heb om weer te ver naar rechts te gaan af en toe. Ik denk dat dit komt omdat ik met rijles in een klein autootje reed (Peugeot 107) en de auto die ik nu heb iets breder en langer is. De snelweg heb ik overigens nog niet gedaan, want ik vond het na een uurtje wel weer mooi geweest voor vandaag Morgen een nieuwe kans.Mooi! Je moet nog even wennen aan de lengte en breedte van je eigen auto, maar dat gaat snel hoor. Goed dat je gewoon gegaan bent!
[...]
Ja wou net een berichtje gaan typen!
Ik heb om te beginnen een uur gereden. Ben door 3 verschillende dorpen gegaan, veel op 80-km wegen gereden, veel rotondes en kruispunten gehad en er ging gelukkig helemaal niks mis!
Toch blijft de angst wel, ik merkte ook dat ik het lastig vind om te bepalen of ik wel ver genoeg aan de kant ga voor tegenliggers. Dat ga ik dus wel, maar voor mijn gevoel niet, waardoor ik de neiging heb om weer te ver naar rechts te gaan af en toe. Ik denk dat dit komt omdat ik met rijles in een klein autootje reed (Peugeot 107) en de auto die ik nu heb iets breder en langer is. De snelweg heb ik overigens nog niet gedaan, want ik vond het na een uurtje wel weer mooi geweest voor vandaag Morgen een nieuwe kans.Mooi! Je moet nog even wennen aan de lengte en breedte van je eigen auto, maar dat gaat snel hoor. Goed dat je gewoon gegaan bent!
maandag 19 december 2016 om 20:22
Ik had les in een C1tje... en reed na m'n rijbewijs in de auto van m'n vader.... een gloednieuwe Mercedes
Achteraf is het een wonder dat 'ie me er in liet rijden, alleen ook nog. Hij had wel erg veel vertrouwen in me. Dat hielp eigenlijk ook heel erg mee. Zo van, als m'n vader me zijn auto toevertrouwt dan moet het wel goed zitten.
Achteraf is het een wonder dat 'ie me er in liet rijden, alleen ook nog. Hij had wel erg veel vertrouwen in me. Dat hielp eigenlijk ook heel erg mee. Zo van, als m'n vader me zijn auto toevertrouwt dan moet het wel goed zitten.
