Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
maandag 2 oktober 2017 om 18:37
Ik had het er vandaag met mijn moeder over. Ze zei mijn vriendin graag ergens bij wil horen en ik dat niet zo heb. Mijn moeder zelf ook niet. Beiden hebben we zoiets van: vroeger op school en later op je werk kun je soms niet anders. Maar in je privéleven mag je het zelf bepalen. Dat viel me nou zo op. Want tijdens mijn opleiding hamerde ze er regelmatig op dat ik vrienden moest maken en mezelf niet moest afzonderen. Soms tot vervelens toe. Nu denk ze gelukkig anders.
Ik heb een paar losse vriendinnen en heb ook het liefst 1 op 1 contact.
Ik heb een paar losse vriendinnen en heb ook het liefst 1 op 1 contact.
maandag 2 oktober 2017 om 18:40
Ja herkenbaar Hondenmens.
Vroeger moest ik van mijn ouders (voornamelijk mijn moeder, mijn vader liet me meer mijn gang gaan) op clubjes, puur om vrienden te maken. Op een gegeven moment had ik er echt geen zin meer in, omdat het zo verplicht voelde.
Uiteindelijk zag ze in dat het niet werkte en hoefde ik niet meer ergens lid van te zijn. En het gekke, sinds ze me meer vrij laat, ben ik een stuk socialer geworden. Soms ook iets té sociaal, maar daar probeer ik aan te werken
Vroeger moest ik van mijn ouders (voornamelijk mijn moeder, mijn vader liet me meer mijn gang gaan) op clubjes, puur om vrienden te maken. Op een gegeven moment had ik er echt geen zin meer in, omdat het zo verplicht voelde.
Uiteindelijk zag ze in dat het niet werkte en hoefde ik niet meer ergens lid van te zijn. En het gekke, sinds ze me meer vrij laat, ben ik een stuk socialer geworden. Soms ook iets té sociaal, maar daar probeer ik aan te werken
maandag 2 oktober 2017 om 19:43
oud klasgenootje van mij ging laatst trouwen, ze had foto's van haar vrijgezellenfeest op facebook gezet, ze had echt meer dan 20 vrienden gewoon.. Ik zou dat echt niet trekken!
Soms baal ik er wel van dat ik niet veel vriendinnen heb. En de vriendinnen die ik heb zitten in een andere fase (getrouwd, kids, of zijn zwanger). Maar aan de andere kant vind ik het ook wel fijn zo. Best dubbel eigenlijk.
Soms baal ik er wel van dat ik niet veel vriendinnen heb. En de vriendinnen die ik heb zitten in een andere fase (getrouwd, kids, of zijn zwanger). Maar aan de andere kant vind ik het ook wel fijn zo. Best dubbel eigenlijk.
maandag 2 oktober 2017 om 19:46
maandag 2 oktober 2017 om 19:54
Kwebbeltje91 schreef: ↑02-10-2017 19:43oud klasgenootje van mij ging laatst trouwen, ze had foto's van haar vrijgezellenfeest op facebook gezet, ze had echt meer dan 20 vrienden gewoon.. Ik zou dat echt niet trekken!
Soms baal ik er wel van dat ik niet veel vriendinnen heb. En de vriendinnen die ik heb zitten in een andere fase (getrouwd, kids, of zijn zwanger). Maar aan de andere kant vind ik het ook wel fijn zo. Best dubbel eigenlijk.
Zie het zelf bij zoveel vrienden, familie, kennissen, voormalig vrienden etc; vrijwel allemaal krijgen ze een gezin en ik lijk mij een soort van uitzondering te voelen (weet niet in hoe verre dit nou echt reëel en terecht is).
Ergens heb ik nog steeds wel iets van een kinderwens (eigenlijk al sinds mijn begin 20e).
Toch houd ik er niet veel rekening meer mee.
Heb het qua wonen en werken (zorgboerderij) ook goed naar mijn zin en een leuke vriendenkring.
Toch heb ik het idee dat het aangaan van een (intieme) relatie gewoon te veel gevraagd lijkt te zijn.
maandag 2 oktober 2017 om 20:04
Ik moet ook echt niet aan een relatie denken. Wel gedate, maar zodra iemand te dicht bij me komt klap ik gelijk dicht.
Redbulletje ik snap je helemaal. Ik zou met 4 mensen ook teveel vinden. Alhoewel ik een tijdje terug wel met een clubje een b&b heb gehuurd, maar dat was maar 1 nacht, dat ging goed.
Maar inderdaad, met 1 iemand zou ik veel fijner vinden.
Zo heb ik een tijdje met iemand door heel NL gereisd, de ene keer naar een dierentuin, dan lekker wandelen langs het strand, dan naar een boekenbeurs.. Vond en vind dit heerlijk. We hadden toen allebei nog geen rijbewijs dus gingen we lekker met de trein. Helaas is het contact verwaterd maar ik vind het heerlijk om te doen met iemand.
Redbulletje ik snap je helemaal. Ik zou met 4 mensen ook teveel vinden. Alhoewel ik een tijdje terug wel met een clubje een b&b heb gehuurd, maar dat was maar 1 nacht, dat ging goed.
Maar inderdaad, met 1 iemand zou ik veel fijner vinden.
Zo heb ik een tijdje met iemand door heel NL gereisd, de ene keer naar een dierentuin, dan lekker wandelen langs het strand, dan naar een boekenbeurs.. Vond en vind dit heerlijk. We hadden toen allebei nog geen rijbewijs dus gingen we lekker met de trein. Helaas is het contact verwaterd maar ik vind het heerlijk om te doen met iemand.
maandag 2 oktober 2017 om 20:12
Een weekendje trok ik soms nog wel, maar dan slaap ik dus bijna niet doordat er iemand in mijn ruimte ligt te ademen. Ik boek dus altijd een eenpersoonskamer, dat geeft me tenminste rust. Overigens heb ik 'n paar jaar geleden 'n reis gewonnen waarbij ik een vriendin kon meenemen en heb toen het hotel gemaild en toen hebben we 'n suite gekregen met 2 aparte slaapkamers.
maandag 2 oktober 2017 om 20:17
Ja dat had ik dus laatst ook. Het was de eerste keer dat ik met die persoon ging dus het was sowieso even aftasten. Maar omdat zij 's nachts nog weleens onrustig kan slapen, heb ik dus bijna geen oog dicht gedaan. Dat heb ik geweten, was zo brak als een goudvis de volgende dag.redbulletje schreef: ↑02-10-2017 20:12Een weekendje trok ik soms nog wel, maar dan slaap ik dus bijna niet doordat er iemand in mijn ruimte ligt te ademen. Ik boek dus altijd een eenpersoonskamer, dat geeft me tenminste rust. Overigens heb ik 'n paar jaar geleden 'n reis gewonnen waarbij ik een vriendin kon meenemen en heb toen het hotel gemaild en toen hebben we 'n suite gekregen met 2 aparte slaapkamers.
Verder was het wel goed bevallen maar we waren het er allebei over eens dat we de volgende keer 2 kamers boeken.
maandag 2 oktober 2017 om 22:17
Dat verbaast mij ook. In een relatie waarbij je samenwoont moet je toch veel meer investeren dan in een vriendschap?redbulletje schreef: ↑02-10-2017 21:23Vind het dan wel weer frappant dat je het met 'n man wél kan.
Ik heb zelf ook een zeer kleine vriendenkring. Dan bedoel ik mensen waarmee ik afspreek. Eén single-vriendin, een stel van in de 60 en een jeugdvriendin. Die laatste voelt al jaren als kennis en zie ik alleen op verjaardagen.
Ook een dubbel gevoel wat aantal betreft. Als kind had ik een lijstje met telefoonnummers van klasgenoten die ik kon bellen om af te spreken. Er was bijna altijd wel iemand die kon. Dat is nu niet meer. Als ik nu ergens naartoe wil en de single-vriendin kan niet, heb ik pech. Jeugdvriendin woont te ver weg. Dan ga ik of alleen of met mijn moeder. Met momenten kan ik me dan eenzaam voelen. Zoals van de zomer. Ik wilde perse nog een keer naar het verwarmde buitenbad waar ik ook met die stukgelopen vriendschap kwam. Lekker gezwommen. Maar ik voelde me niet echt happy. Leeg, alleen tussen de drukte. Ik vind het daar leuker met een vriendin.
Maar meer vriendschappen betekent ook vaak meer feestjes. En ik ga het waarschijnlijk ook weer snel teveel vinden.
dinsdag 3 oktober 2017 om 07:44
Ik kan dit niet uitleggen, want dan ben ik enorm herkenbaar. Maar het komt er op neer dat we heel goed bij elkaar passen.redbulletje schreef: ↑02-10-2017 21:23Vind het dan wel weer frappant dat je het met 'n man wél kan.
En waarom is dat zo frappant? Niet iedereen is hetzelfde. Ik vind het fijn samen met mijn man.
Ik houd niet van drukte (lees: uitgaan in een café of disco, met een groep op vakantie, enz) en clubjes, maar wel van gezelligheid. Winkelen of op de koffie bij een goede vriendin. Een dag met een groepje vrienden weg vind ik wel leuk, maar niet altijd. Het zijn altijd mensen die ik goed ken. Gaan er mensen mee die ik niet of nauwelijks ken, dan voel ik me niet op mijn gemak.
anoniem_313781 wijzigde dit bericht op 03-10-2017 07:49
1.51% gewijzigd
dinsdag 3 oktober 2017 om 07:47
Nee, vind ik niet.hondenmens schreef: ↑02-10-2017 22:17Dat verbaast mij ook. In een relatie waarbij je samenwoont moet je toch veel meer investeren dan in een vriendschap?
Ik heb zelf ook een zeer kleine vriendenkring. Dan bedoel ik mensen waarmee ik afspreek. Eén single-vriendin, een stel van in de 60 en een jeugdvriendin. Die laatste voelt al jaren als kennis en zie ik alleen op verjaardagen.
Ook een dubbel gevoel wat aantal betreft. Als kind had ik een lijstje met telefoonnummers van klasgenoten die ik kon bellen om af te spreken. Er was bijna altijd wel iemand die kon. Dat is nu niet meer. Als ik nu ergens naartoe wil en de single-vriendin kan niet, heb ik pech. Jeugdvriendin woont te ver weg. Dan ga ik of alleen of met mijn moeder. Met momenten kan ik me dan eenzaam voelen. Zoals van de zomer. Ik wilde perse nog een keer naar het verwarmde buitenbad waar ik ook met die stukgelopen vriendschap kwam. Lekker gezwommen. Maar ik voelde me niet echt happy. Leeg, alleen tussen de drukte. Ik vind het daar leuker met een vriendin.
Maar meer vriendschappen betekent ook vaak meer feestjes. En ik ga het waarschijnlijk ook weer snel teveel vinden.
zaterdag 7 oktober 2017 om 11:29
Op werk zit een collega die altijd iets op te merken heeft over mij. Ik kom er slecht achter of ze dat bij anderen ook doet of niet. Naar mijn idee doet ze het bij anderen achter de rug, maar tegen mij zegt ze het gewoon. Ik vind het irritant en maak er zo weinig mogelijk contact mee. Door gezondheidsproblemen is ze tijd uit roulatie geweest. Nu is ze weer terug, wel voor een paar uurtjes per week. Als ze wat zegt is het bijna altijd negatief. Als ik een fout maak, iets vergeet, opmerkingen over mijn uiterlijk. En dan giechelt ze er bij. Ze zegt dat niet kwaad, maar ik ervaar dat als spottend.
Voordat ze de Ziektewet in ging deed ze het ook al. Opmerkingen als:
"Jij doet het gewoon niet graag (als ik iets niet goed kon)"
"Hee ik zit wel al jouw doosjes te vouwen he zo" (toen ik meer tijd nodig had om het onder de knie te krijgen vanwege mijn motoriek). Ze had er 2 voor gevouwen.
"Ha kabouter." Spottend naar een andere collega: "Da's een dwerg he." Best vaak gaat het over mijn lengte.
"Je muts opzetten moest dáár al he voor de streep. En je hebt je bril niet op."
Ik wil haar op een grappige manier laten merken dat ik het niet leuk vind. Hebben jullie tips?
Ze is zelf lesbisch, waar ik niks tegen heb. Ze deelt op Facebook (vroeger vond ik haar aardig) vaak plaatjes dat je elkaar moet respecteren. Maar daar gedraagt ze zich niet naar.
Voordat ze de Ziektewet in ging deed ze het ook al. Opmerkingen als:
"Jij doet het gewoon niet graag (als ik iets niet goed kon)"
"Hee ik zit wel al jouw doosjes te vouwen he zo" (toen ik meer tijd nodig had om het onder de knie te krijgen vanwege mijn motoriek). Ze had er 2 voor gevouwen.
"Ha kabouter." Spottend naar een andere collega: "Da's een dwerg he." Best vaak gaat het over mijn lengte.
"Je muts opzetten moest dáár al he voor de streep. En je hebt je bril niet op."
Ik wil haar op een grappige manier laten merken dat ik het niet leuk vind. Hebben jullie tips?
Ze is zelf lesbisch, waar ik niks tegen heb. Ze deelt op Facebook (vroeger vond ik haar aardig) vaak plaatjes dat je elkaar moet respecteren. Maar daar gedraagt ze zich niet naar.
hondenmens wijzigde dit bericht op 07-10-2017 11:33
8.73% gewijzigd
zaterdag 7 oktober 2017 om 17:39
Wat vervelend, hondenmens. 
Ik had jaren terug ook steeds last van vervelende opmerkingen van een collega. Eerst zei ik daar niks over en probeerde het maar te negeren, totdat ik er op een bepaald moment zó genoeg van had... toen ben ik vreselijk boos geworden. Dat maakt indruk, want ik wordt niet snel boos.
Sindsdien doet hij relatief normaal tegen me.
Ik zou niet zo snel weten hoe je op een grappige manier kan laten merken dat je het niet leuk vindt. Ik zal er eens goed over denken.
Hier zit het een beetje tegen met het rond krijgen van de verhuizing. Ik had vloerbedekking uitgezocht, ze waren komen opmeten, ga ik zoals afgesproken terug naar de winkel om te bestellen/betalen... blijkt mijn keuze niet in het systeem te staan. Ja, mevrouw, dat type is er helemaal uit. O, oké. Had u dat dan niet even iets eerder kunnen vertellen?
Dus ik ben naar een andere zaak gemoeten en nu begint het hele feest weer overnieuw.
Ik hoop maar dat het verder een beetje zal vlotten met alle aankopen. Ik raak er helemaal van uit mijn doen.
Ik had jaren terug ook steeds last van vervelende opmerkingen van een collega. Eerst zei ik daar niks over en probeerde het maar te negeren, totdat ik er op een bepaald moment zó genoeg van had... toen ben ik vreselijk boos geworden. Dat maakt indruk, want ik wordt niet snel boos.
Sindsdien doet hij relatief normaal tegen me. Ik zou niet zo snel weten hoe je op een grappige manier kan laten merken dat je het niet leuk vindt. Ik zal er eens goed over denken.
Hier zit het een beetje tegen met het rond krijgen van de verhuizing. Ik had vloerbedekking uitgezocht, ze waren komen opmeten, ga ik zoals afgesproken terug naar de winkel om te bestellen/betalen... blijkt mijn keuze niet in het systeem te staan. Ja, mevrouw, dat type is er helemaal uit. O, oké. Had u dat dan niet even iets eerder kunnen vertellen?
Dus ik ben naar een andere zaak gemoeten en nu begint het hele feest weer overnieuw.
Ik hoop maar dat het verder een beetje zal vlotten met alle aankopen. Ik raak er helemaal van uit mijn doen.
zaterdag 7 oktober 2017 om 19:20
Je maakt het wel moeilijk, hondenmenshondenmens schreef: ↑07-10-2017 11:29Op werk zit een collega die altijd iets op te merken heeft over mij. Ik kom er slecht achter of ze dat bij anderen ook doet of niet. Naar mijn idee doet ze het bij anderen achter de rug, maar tegen mij zegt ze het gewoon. Ik vind het irritant en maak er zo weinig mogelijk contact mee. Door gezondheidsproblemen is ze tijd uit roulatie geweest. Nu is ze weer terug, wel voor een paar uurtjes per week. Als ze wat zegt is het bijna altijd negatief. Als ik een fout maak, iets vergeet, opmerkingen over mijn uiterlijk. En dan giechelt ze er bij. Ze zegt dat niet kwaad, maar ik ervaar dat als spottend.
Voordat ze de Ziektewet in ging deed ze het ook al. Opmerkingen als:
"Jij doet het gewoon niet graag (als ik iets niet goed kon)"
"Hee ik zit wel al jouw doosjes te vouwen he zo" (toen ik meer tijd nodig had om het onder de knie te krijgen vanwege mijn motoriek). Ze had er 2 voor gevouwen.
"Ha kabouter." Spottend naar een andere collega: "Da's een dwerg he." Best vaak gaat het over mijn lengte.
"Je muts opzetten moest dáár al he voor de streep. En je hebt je bril niet op."
Ik wil haar op een grappige manier laten merken dat ik het niet leuk vind. Hebben jullie tips?
Ze is zelf lesbisch, waar ik niks tegen heb. Ze deelt op Facebook (vroeger vond ik haar aardig) vaak plaatjes dat je elkaar moet respecteren. Maar daar gedraagt ze zich niet naar.
Én aangeven dat je het niet leuk vindt wat zij tegen je zegt, én dan ook nog grappig. Ik zou het gewoon zo zeggen, zodra zij een opmerking maakt die je niet leuk vindt. En haar vragen of zij dat niet meer wil doen.
zaterdag 7 oktober 2017 om 19:32
Het iemand die gauw vind van anderen dat ze zich aanstellen of flauw zijn. Ik wil haar opmerkingen een beetje in het belachelijke trekken. Dat ze beseft dat ze stom doet.
Ik heb het al eens eerder laten doorschemeren. Toen hadden we het over een andere collega. Ik zei dat ik die niet mag omdat ze mijn naam vaak verkleinde. En ik vind het gewoon een zeur. Met de bijbedoeling dat ze dan beseft dat het ook voor haar geldt. Maar nee, ze zei gewoon: "Ja maar bij jou mag dat ook, want je bent ook zooo klein."
Ik vraag me af of ze het niet doorheeft dat ik het kwetsend vind of dat ze me gewoon niet mag.
zaterdag 7 oktober 2017 om 20:12
Dan zeg je: jij bent niet degene die dat bepaalt dat bij mij wel mag.hondenmens schreef: ↑07-10-2017 19:32Het iemand die gauw vind van anderen dat ze zich aanstellen of flauw zijn. Ik wil haar opmerkingen een beetje in het belachelijke trekken. Dat ze beseft dat ze stom doet.
Ik heb het al eens eerder laten doorschemeren. Toen hadden we het over een andere collega. Ik zei dat ik die niet mag omdat ze mijn naam vaak verkleinde. En ik vind het gewoon een zeur. Met de bijbedoeling dat ze dan beseft dat het ook voor haar geldt. Maar nee, ze zei gewoon: "Ja maar bij jou mag dat ook, want je bent ook zooo klein."
Ik vraag me af of ze het niet doorheeft dat ik het kwetsend vind of dat ze me gewoon niet mag.
zaterdag 7 oktober 2017 om 22:02
zondag 8 oktober 2017 om 21:00
Volgende probleem dient zich weeral aan. Afgelopen week internet geregeld voor mijn nieuwe woning, ligt er een brief in de bus... Ze kunnen mijn aanvraag niet verwerken, want op dat adres staat nog een schuld open van de vorige bewoner. Fijn.
Nu moet ik kopieën van mijn huurovereenkomst versturen naar de provider om aan te tonen dat ik toch echt een andere huurder ben.
Het schiet goed op.
Het was me al eerder opgevallen dat de vorige bewoners het niet zo nauw hebben genomen wat betalingen aangaat.
Ik kan daar dus ook absoluut niet tegen, omdat ik zelf ontzettend precies ben.
Nu moet ik kopieën van mijn huurovereenkomst versturen naar de provider om aan te tonen dat ik toch echt een andere huurder ben.
Het schiet goed op.
Het was me al eerder opgevallen dat de vorige bewoners het niet zo nauw hebben genomen wat betalingen aangaat.
Ik kan daar dus ook absoluut niet tegen, omdat ik zelf ontzettend precies ben.
