Autisme wie ook? Deel 3

SadSloth schreef: ↑

12-03-2018 22:03

O, ik had niet gedacht dat je ook Twents zou zijn
On topic: Wat wil jij dat Mediant gaat doen?

Dat er een test komt op een leerstoornis. Ik leg mij neer bij de uitslag; wat die ook is. Positief (=wel een leerstoornis) of negatief (=geen leerstoornis). Mocht er geen leerstoornis zijn, hoop ik dat de leidinggevende dat ook accepteert en haar gedrag aanpast. Maar binnenkort komt er een grote verandering. Zie de reactie dadelijk hieronder.

Wil je dat je opnieuw onderzocht wordt of?

Het is niet eerder onderzocht. In de laatste mij bekende diagnose ontbreekt de leerstoornis. Ik heb wel een redelijke GAF-score van 72. Dat zou nu overigens hoger kunnen zijn.

redbulletje schreef: ↑

12-03-2018 22:06

Heb je wel 'ns geprobeerd naar 'n andere baan te solliciteren zonder je autisme te vermelden? Als deze functie je alleen werd aangeboden omdat zij gesubsidieerd worden voor iemand met 'n beperking, denk ik niet dat je er meer van kunt verwachten. Dan hebben ze gewoon geen geld voor iemand in jouw functie over.

Er is dadelijk een ingrijpende verandering. Mensen worden opnieuw over de functies verdeeld. Ik zou administratieve taken kunnen of willen doen waarvan de lg denkt dat ik dat niet kan. Ik krijg dadelijk een teamleider die ik niet ken, en die mij niet kent. Ik wil daarbij al van meet af ontkracht hebben dat ik een leerstoornis heb. Ik wil dus ook een andere functie. Dat valt met de nieuwe teamleider te overleggen. Ik ben ook bereid om definitief te verhuizen naar een andere plek als dat voor de teamleider en andere functie gewenst is.

De DCW zegt dat de leerstoornis de enige beperking is. Ik erken de leerstoornis niet, en de arbeidshandicap daarom ook niet.

Maar Hans, waarop baseert jouw lg dat je een leerstoornis zou hebben?
En denkt die lg dat je een leerstoornis hebt EN autisme? Of een leerstoornis i.p.v. autisme?
Wat zou het voor verschil maken als je wel of niet een leerstoornis zou hebben?

Solomio,

Dat zijn veel vragen achter elkaar. Ik ga ze nummeren en ik geef dan antwoord.

Solomio schreef: ↑

13-03-2018 05:12

1. Maar Hans, waarop baseert jouw lg dat je een leerstoornis zou hebben?
2. En denkt die lg dat je een leerstoornis hebt EN autisme?
3. Of een leerstoornis i.p.v. autisme?
4. Wat zou het voor verschil maken als je wel of niet een leerstoornis zou hebben?

1. Op grond van dat ik precies wil weten hoe een taak uitgevoerd moet worden. Ik ken de achtergrond van de taak niet, hoewel ik dat wel als een deel zou zien van het leerproces. Deze achtergrondinformatie wordt niet gegeven vanwege een - volgens mij - vermeende leerstoornis. Vroeger werd deze informatie ook niet gegeven omdat autisme een stoornis is in communicatieve vaardigheden. Ook speelde de vermeende verstandelijke beperking een rol. Mij is toen ter ore gekomen dat ik door die "verstandelijke beperking" ook leervermogen mis. Aan een verstandelijke beperking of een leerstoornis kan men immers niets doen. Dat op zich is wel waar, maar het gaat erom of ik die beperkingen heb.

Zij twijfelt of zij een aantal taken die zij zelf doet, mij zou kunnen aanleren. "Dan kan ik het beter zelf doen; want dan is het eerder klaar," is haar redenatie.

Een ander argument die zij aandraagt is, dat iemand die autisme heeft per definitie ook een leerstoornis heeft. Dus zo iemand kan men moeilijk wat leren.

2. Ja. Dat denkt ze allebei. Dat ik autisme heb is waar. Maar iemand die autisme heeft, heeft ook een leerstoornis, volgens haar. Soms is dat waar, soms is dat absoluut niet waar. Ik hoef maar te denken aan bekenden met autisme, of aan bekenden bij wie autisme vermoed wordt.

3. Nee. Dat denkt ze niet.

4. Als ik een leerstoornis heb, is men terughoudender in het overdragen van kennis en informatie. De lg en onze teamleider (die van haar en mij) hebben besloten om die kennis niet over te dragen. Alleen wat voor mij van belang is, wordt mij verteld. Kennis die mij vooruit doen gaan, wordt mij angstvallig niet verteld. Als ik ernaar vraag, wordt dat afgekapt. Ik vraag er soms bewust niet naar, omdat ik andere collega's niet van het werk wil houden. Ik wil ook geen zeurende collega zijn.

Als ik geen leerstoornis zou hebben, had ik geen arbeidsbeperking (volgens de DCW), had ik waarschijnlijk een reguliere baan gehad (een aantal collega's met een beperking hebben een reguliere baan gekregen, maar ze hadden een andere teamleider). Ik had - net zoals op andere vlakken - flinke vooruitgang kunnen boeken.

Hans, als buitenstaander kan ik natuurlijk niet goed beoordelen hoe de situatie is.
Maar ik krijg de indruk dat je mss aardig wat invult voor je lg. En dat je zaken nogal buiten jezelf legt.
Is er geen externe begeleider betrokken bij je werk, vanwege je autisme?
Ik neem aan dat ook je werkgever informatie heeft (gekregen) over jouw 'beperkingen' en hoe daarmee om te gaan.
Als je zaken wilt leren zou je bijv ook zelf een cursus kunnen gaan doen, waarmee je dan aan je lg kunt laten zien dat je bepaalde dingen wél kunt leren.

Ik heb een leerstoornis (NLD) en kan wel dingen (handelingen) leren. Echter duurt dat bij mij langer, maar wanneer ik het onder de knie heb vergeet ik het niet meer. Maar zodra er ook maar iets veranderd, kan ik weer opnieuw beginnen. Ik kan geen taken tegelijk uitvoeren, wel één voor één en ik kan niet veel dingen tegelijk onthouden. Ook moet ik precies uitgelegd krijgen hoe ik iets en wat moet doen en waarbij ik het de eerste keren ook weer vergeet. Taken zie ik niet tot heel slecht uit mezelf. Op mijn vrijwilligerswerk gaat het heel goed. Ik doe wat mijn collega zegt en bepaalde dingen komen wekelijks terug en weet ik intussen ook.

Op mijn laatste werk heb ik binnen 'n paar weken heel erg veel moeten leren. Nieuwe programma's en allerlei routines die er op de 3 afdelingen waar ik tussen switchte van toepassing waren. Dat ging toen hartstikke goed, maar als ik er eenmaal uit ben, dan vergeet ik het ook weer helemaal. Ik zou nu van voor af aan moeten beginnen.

Solomio schreef: ↑

13-03-2018 07:18

Hans, als buitenstaander kan ik natuurlijk niet goed beoordelen hoe de situatie is.
Maar ik krijg de indruk dat je mss aardig wat invult voor je lg. En dat je zaken nogal buiten jezelf legt.

Wat ik hierboven schreef is een behoorlijk precieze weergave van wat ik een tijdje geleden met mijn lg besproken is. Of ik de zaken buiten mijzelf leg, moet nog worden bezien. Ik kan er niet goed de vinger op leggen. Welke fouten heb ik ooit in mijn werk gemaakt, die bepalend waren voor het gedrag van de lg en de teamleider? Ik probeer de fouten bij mijzelf te zoeken, maar zonder eerlijke functioneringsgesprekken en beslissingen buiten mijn rug om, kom ik daar moeilijk achter.

Is er geen externe begeleider betrokken bij je werk, vanwege je autisme?

Er is een externe begeleider van de DCW. Ik heb daar vrijwel nooit contact mee gehad, omdat ik alleen met haar contact op zou nemen als er wat mis is op het werk. Ik was in de waan dat er niets mis is. Ik kan geen peil trekken op functioneringsgesprekken. Dus nam ik vrijwel geen contact met haar op. Ze zei wel tijdens mijn bezoek aan haar kantoor ook, dat ik een leerstoornis had. Maar hoe weet ze dat? Misschien uit de eerste indicatie. Er zijn indicaties geweest in 2010, 2013 en 2018 (dat laatste dus niet zo lang geleden). Ze gaf in elk geval geen sturing. Zonder deze informatie moet ik maar op goed geluk uitvinden wat goed gaat en fout ging. Ik krijg op het werk ook zelden kritiek.

Ik neem aan dat ook je werkgever informatie heeft (gekregen) over jouw 'beperkingen' en hoe daarmee om te gaan.

Daar ben ik zelf ooit mee gekomen. Maar ik wist niet dat het consequenties had voor mijn loopbaan. Ik merkte daar weinig van. Het is wel zo dat een personeelsfunctionaris op een formulier heeft ingevuld dat ik een verstandelijke beperking heb. Als ik haar persoonlijk zie, praat ze tegen mij alsof ik een kind ben. Ze beschouwt de uitspraak van een verstandelijke beperking als waar, en ze gedraagt zich daar dan ook helemaal na. De teamleider heeft deels haar gedrag overgenomen, maar deze praat wel vrij normaal tegen mij.

Ik zit te brainstormen hoe dat zit. Het plannen van opdrachten, wanneer welke opdracht, was lastig omdat ik de school niet kende. Het leidde ertoe dat er een collega was die de opdrachten voor mij ging plannen. Die wist de volgorde wel en ik niet. Dan vraag ik me af wat hij dan wel weet en ik niet. Op een of andere manier wist hij het. Maar op welke manier? Soms ben ik bezig met klus A, maar moet die onderbreken voor klus B, en soms moet ik eerst klus A afmaken en daarna met klus B beginnen. Later werd dat uitgelegd als problemen met het plannen van werkzaamheden. De diagnose autisme komt daar mooi van pas, want mensen met autisme hebben moeite met plannen. Dus ik had moeite met plannen. Ik kom tot de conclusie dat men bij dergelijke problemen maar in één richting denkt, en andere mogelijkheden ging uitsluiten.

Dat ik een verstandelijke beperking zou hebben en daardoor niet kan leren, werd jarenlang vastgehouden. Ik zou op den duur wel bewijzen dat de waarheid anders zat. Dat bewijzen is mij niet gelukt; de directie zorgde ervoor dat ik de kans niet kreeg. Als alleen een vermoeden voldoende is voor een WSW-baan vanuit DCW, is dat een mooie gelegenheid voor de school om subsidie op te strijken en ik zie daar niets van terug.

Als je zaken wilt leren zou je bijv ook zelf een cursus kunnen gaan doen, waarmee je dan aan je lg kunt laten zien dat je bepaalde dingen wél kunt leren.

Dat heb ik een aantal keren geprobeerd en ze blijft bij haar standpunt. Dat ik voor bepaalde situaties zelf systemen heb bedacht en zelf ging evalueren hoe het werk gaat en waarbij ikzelf dacht: "Dat kan nog veel beter en/of mooier," maakt bij haar geen indruk. Bij autisme is er een leerstoornis, en daarmee is voor haar de kous af. Haar argument: Autisme is een ontwikkelingsstoornis, waarbij bepaalde dingen aanleren langzamer gaat. Het tegenbewijs van wel kunnen leren doet niets af aan haar uitspraak. Als zij het zo bekijkt, zal ik andere stappen ondernemen. Naar Mediant stappen voor een test van wel of geen leerstoornis hebben, is er één van. Bij de nieuwe lg uit de school klappen is mogelijk een tweede manier.

Elfje112 schreef: ↑

13-03-2018 10:24

Ik heb een leerstoornis (NLD) en kan wel dingen (handelingen) leren. Echter duurt dat bij mij langer, maar wanneer ik het onder de knie heb vergeet ik het niet meer.

Ik zit dan wel met een vraag: Merk je zelf dat je het moeilijk vindt om dingen te leren? Of merk je dat zelf niet en is jou die diagnose aan jou meegedeeld? Als je dat zelf merkt, hoe merk je dat dan?

Maar zodra er ook maar iets veranderd, kan ik weer opnieuw beginnen. Ik kan geen taken tegelijk uitvoeren, wel één voor één en ik kan niet veel dingen tegelijk onthouden.

Ik herken me wel enigszins in het niet veel dingen tegelijk onthouden, vooral als er geen overeenkomsten zijn. Ik twijfel aan het kortetermijngeheugen, maar later vraag ik me af of die twijfel terecht is, omdat ik datgene wat ik moest of wou onthouden, nog steeds wist. Ik kan wel taken tegelijkertijd uitvoeren. Ik heb geen moeite met koken. Soms kan ik ook nog tegelijkertijd volgen wat er op de TV gezegd word. Of mijn computer staat aan en ik luister naar een YouTube-video. Niet kijken, want mijn ogen moeten op het koken gericht zijn en ik moet daarbij opletten.

Als er iets verandert, probeer ik uit te zoeken wat dat voor mij voor gevolgen heeft. De omvang van de gevolgen kan variëren.

Ook moet ik precies uitgelegd krijgen hoe ik iets en wat moet doen en waarbij ik het de eerste keren ook weer vergeet. Taken zie ik niet tot heel slecht uit mezelf. Op mijn vrijwilligerswerk gaat het heel goed. Ik doe wat mijn collega zegt en bepaalde dingen komen wekelijks terug en weet ik intussen ook.

Ik zie taken vaak ook niet uit mijzelf, althans op het werk niet. Daarvoor ontbreekt mij de informatie om dat wel te kunnen zien. Andere taken weer wel. Thuis zie ik taken altijd. Er zijn structurele taken en taken waarmee vanaf een bepaald moment moet beginnen (maar niet eerder).

De hamvraag is: Merkt de persoon die een leerstoornis heeft, zelf dat hij dat heeft? Bij Elfje heb ik het idee dat zij dat bij zichzelf merkt. Ik merk daar niets van. Kennis die niet gerepeteerd wordt vervaagt wat, maar het duurt lang voordat dat echt verdwijnt. In dat geval moet ik dat weer naslaan. Ik denk dan vaak: "O ja! Nu herinner ik het me weer!" Dingen die ik dagelijks leer blijven na een korte tijd permanent hangen.

Voor mij was de HAVO erg gemakkelijk. Sociaal had ik het zwaar vanwege pesterijen, maar als het om de leerstof ging was, ging dat echt gemakkelijk. Vaak - vooral in de onderbouw - hoefde de docent iets maar één keer uit te leggen. Daarna wist ik het. En ik hoef het thuis niet opnieuw na te kijken. Leerwerk was niet nodig.

Zeggen dat volgens jou dingen beter kunnen wordt niet door iedereen gewaardeerd.

redbulletje schreef: ↑

13-03-2018 14:30

Zeggen dat volgens jou dingen beter kunnen wordt niet door iedereen gewaardeerd.

Het ging over mijn eigen werk, niet over het werk van een ander (daar heb ik inderdaad weinig over te zeggen). Dat evalueer ik, en ik verbeter dat, als ik denk dat het efficiënter kan. Ik heb gelezen over 改善, kaizen (een Japanse bedrijfsfilosofie waarbij men streeft naar voortdurende verbetering), waarbij men zich afvraagt of het werk slimmer of beter kan worden uitgevoerd. Of in geval van Excel bijvoorbeeld, een betere layout, zodat het werkblad sneller leesbaar is, hoewel aan de inhoud niet (veel) hoeft te worden veranderd.

Elfje112 schreef: ↑

13-03-2018 10:24

Ik heb een leerstoornis (NLD) en kan wel dingen (handelingen) leren. Echter duurt dat bij mij langer, maar wanneer ik het onder de knie heb vergeet ik het niet meer. Maar zodra er ook maar iets veranderd, kan ik weer opnieuw beginnen. Ik kan geen taken tegelijk uitvoeren, wel één voor één en ik kan niet veel dingen tegelijk onthouden. Ook moet ik precies uitgelegd krijgen hoe ik iets en wat moet doen en waarbij ik het de eerste keren ook weer vergeet. Taken zie ik niet tot heel slecht uit mezelf. Op mijn vrijwilligerswerk gaat het heel goed. Ik doe wat mijn collega zegt en bepaalde dingen komen wekelijks terug en weet ik intussen ook.

Precies dit. Ik heb ook NLD.

Oh, dat herken ik wel, dat continu "streven" naar verbetering en verfraaiing van zaken (in mijn geval voornamelijk documenten en excel). Maar om te zeggen dat autisme gelijk staat aan een leerstoornis en dus per definitie iedereen met autisme niet of moeilijk kan leren is wat mij betreft totale onzin.
Dan had ik het project wat ik in mijn schoot geworpen heb gekregen ook niet zo (vooralsnog) succesvol uit kunnen voeren terwijl ik er niet specifiek voor opgeleid ben en het helemaal niks te maken heeft met mijn dagelijkse werkzaamheden. Dan is juist mijn autisme een asset omdat ik me er helemaal in vast bijt en blijf zoeken naar een oplossing voor het beeld wat ik in mijn hoofd heb gecontrueerd (van hoe ik wil dat het er uit ziet en welke functionaliteit ik er aan wil geven).

Maar goed, dan ben ik volgens "die mensen" zeker geen echte autist.

Jammer dat het zo rot voor je uitpakt Hans. Hopelijk kom je tot een mooie oplossing zodat je je toch verder kan blijven ontwikkelen. Zou er een jobcoach of iets ingezet kunnen worden? Om te kijken naar je capaciteiten?

Een job coach waar ik aan zat te denken. Hoe regel ik dat? Het is een oplossing als de nieuwe teamleider dezelfde mening heeft als de vorige omdat deze flink op hem ingepraat heeft.

Ik hou de job coach even in mijn achterhoofd.

hans66 schreef: ↑

13-03-2018 17:21

Een job coach waar ik aan zat te denken. Hoe regel ik dat? Het is een oplossing als de nieuwe teamleider dezelfde mening heeft als de vorige omdat deze flink op hem ingepraat heeft.

Ik hou de job coach even in mijn achterhoofd.

Geen idee hoe dat voor jou het makkelijkste zal gaan. Ik denk dat je daar het beste naar kan vragen bij je eventuele behandelaar.
Bij mij op het werk wordt dat "gewoon" aangeboden aan vaste medewerkers. Dan hoef ik alleen toestemming te hebben van mijn leidinggevende en HRM. Maar ik heb dan ook geen verstoorde relatie met mijn leidinggevende (en hij is ook op de hoogte van mijn beperkingen en staat gelukkig open voor de inzet van mijn capaciteiten).

Hans, als je havo hebt gedaan kun je daarmee toch gewoon al aantonen dat je geen leerstoornis hebt?
En al helemaal niet verstandelijk beperkt bent?

hans66 schreef: ↑

13-03-2018 17:21

Een job coach waar ik aan zat te denken. Hoe regel ik dat? Het is een oplossing als de nieuwe teamleider dezelfde mening heeft als de vorige omdat deze flink op hem ingepraat heeft.

Ik hou de job coach even in mijn achterhoofd.

Misschien vanuit het UWV?

^
Volgens mij ook via het UWV!
Wel heel erg vervelend, en ook best wel denigrerend naar jou toe, Hans, dat ze op je werk zo doen!

Je moet het ook maar net treffen met je werkgever. Ik heb een paar leidinggevenden gehad die echt negatief reageerden op mijn autisme.

Ik kan mensen die zeggen 'iedereen heeft een beetje autisme' echt zo hard slaan.

Biebeltje schreef: ↑

13-03-2018 17:27

Geen idee hoe dat voor jou het makkelijkste zal gaan. Ik denk dat je daar het beste naar kan vragen bij je eventuele behandelaar.

Ik weet niet of er een behandelaar zal zijn. Ik heb jarenlang geen behandelaar gehad, en ik heb heel vaak dingen zelf weten te rooien.

Ik wil in eerste instantie een bewijs van geen leerstoornis. Misschien daarna een behandelaar als er na de test een behandeling volgt. Dat zie ik t.z.t. wel.

Solomio schreef: ↑

13-03-2018 17:36

Hans, als je havo hebt gedaan kun je daarmee toch gewoon al aantonen dat je geen leerstoornis hebt?
En al helemaal niet verstandelijk beperkt bent?

Mensen die touwtjes in handen hebben, hebben vreemde denkpatronen. En kunnen naar anderen zeer overtuigend zijn. Zoals ik al zei, mijn autismediagnose komt de school mooi uit want dan kan ze geld opstrijken zonder iets tegenover te stellen. Er is geld mee gemoeid. De DCW en het UWV heeft er belang bij deze aannames als feit te zien, en bewijzen van het tegendeel worden genegeerd. Dan kan iemand met een verstandelijke beperking of een leerstoornis met dezelfde gemak de HAVO doen zoals ik dat deed, of de universiteit zoals de kinderen van de lg. Mensen geloven deze onzin graag.

Ik ben benieuwd naar het volgende. Stel dat onderzoek uitwijst dat er geen leerstoornis is. Zal de school, de DCW en het UWV dat feit naast zich neerleggen? Ik denk dat ik dan niet te vroeg moet juichen. Ze hebben wel vaker bewijzen naast zich neergelegd voor eigen gewin, en het zou kunnen dat dat ook gebeurt met het diagnoserapport.

Waarom wil je zo graag op een plek blijven waar men jou blijkbaar niet op waarde weet te schatten? Waar er weinig vertrouwen in jou is maar waar jij ook geen vertrouwen in de werkgever hebt?