Autisme wie ook? Deel 3

29-11-2017 22:29 3027 berichten
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901

Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Alle reacties Link kopieren
Elfje112 schreef:
15-03-2018 16:36
Herkenbaar wat je schrijft.
Ik ben ook nog steeds niet goed in begrijpend lezen.
Ik kon en kan het ook niet goed. Ik denk ook dat dat de grootste reden was voor mijn lage cijfers op het eindexamen bij talen. Waren wel voldoendes. Dat heette toen "Tekst analyse" en dat telde voor 50% mee van alle proefwerken van het hele schooljaar. In het Nederlands vond ik het al moeilijk, maar in andere talen helemaal. Aangezien de vragen dan ook in het Engels, Frans of Duits stonden. Ik was wel goed in spelling en grammatica. Maar luistertoetsen absoluut weer niet.
Waar ik versteld van stond is dat tijdens mijn MBO 4 opleiding zoveel klasgenoten slecht in spelling waren. Er waren er meerdere met een 3 voor het proefwerk. Ik had een 10. Dat was dan ook het enige wat goed ging in die opleiding.
Voor spelling haalde ik inderdaad ook hoge cijfers.
Laatst nog een oefen-examen luisteren gehad. Was nog best moeilijk omdat je én moest luisteren, én de vraag en antwoorden moest lezen. Uiteindelijk had ik best veel vragen goed, maar ik heb toch liever spelling.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben op mijn werk de hele ochtend bezig geweest met iets wat ik dus eigenlijk totaal voor niks aan het doen was, en aangezien ik al zo weinig energie heb word ik daar altijd zo boos om. Ik moet AL mijn energie in werk steken en als ik dan ook nog voor jan lul zit te werken. De stop vloog er uit. Ik was woest, ik ben nog nooit zo boos geweest op mijn werk en ik heb mezelf opgesloten op de wc omdat ik niets stoms wilde doen.
Toen ging op den duur het licht uit(in de wc) en bij mij ook. Ik weet niet meer hoe lang ik daar gezeten heb maar volgens mij wel drie kwartier, tot er iemand naar de wc kwam en toen ging het licht aan en had ik door dat ik daar nog zat.
Heb zitten brullen in de trein.

Zei er ook nog iemand (waar ik eigenlijk boos op was, want ik had de volgorde van mijn handelingen andersom moeten doen), 'je bent vast boos op jezelf he?' nee man dat helpt. Kon wel slaan.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
God, wat een drama dat aanvragen van een bijstand. Zijn al een hele periode bezig. Nu weer iets niet goed gedaan. Ik had ook veel liever werk, maar kan het niet vinden. Help me daar dan bij. Ik snap die instanties echt niet
Alle reacties Link kopieren
Ik snap er niets meer van. Nu heet het geen leerstoornis meer, al denk ik dat DCW en UWV daar nog wel aan vasthouden. Warrig! Ik denk dat intelligentieonderzoek of onderzoek naar leerstoornissen voorlopig niet meer nodig is.

Maandag hebben mijn lg en ik een gesprek met een nieuwe teamleider. We zitten te denken aan een job coach of begeleider, al vind ik dat dat jaren eerder had gekund i.p.v. mij aan te laten modderen, waarbij ik in de waan werd gelaten dat alles oké is.

Met de job coach zal wel op den duur het een en het ander duidelijk worden. De afgelopen jaren (m.u.v. de laatste paar jaar) werd ik voortdurend aangestuurd waarbij ik min of meer zelfstandigheid heb moeten beperken. Daar pluk ik nu de vruchten van.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Kohaku schreef:
15-03-2018 17:03
Ik ben op mijn werk de hele ochtend bezig geweest met iets wat ik dus eigenlijk totaal voor niks aan het doen was, en aangezien ik al zo weinig energie heb word ik daar altijd zo boos om. Ik moet AL mijn energie in werk steken en als ik dan ook nog voor jan lul zit te werken. De stop vloog er uit. Ik was woest, ik ben nog nooit zo boos geweest op mijn werk en ik heb mezelf opgesloten op de wc omdat ik niets stoms wilde doen.
Toen ging op den duur het licht uit(in de wc) en bij mij ook. Ik weet niet meer hoe lang ik daar gezeten heb maar volgens mij wel drie kwartier, tot er iemand naar de wc kwam en toen ging het licht aan en had ik door dat ik daar nog zat.
Heb zitten brullen in de trein.

Zei er ook nog iemand (waar ik eigenlijk boos op was, want ik had de volgorde van mijn handelingen andersom moeten doen), 'je bent vast boos op jezelf he?' nee man dat helpt. Kon wel slaan.
Heel vervelend inderdaad. Dan ben je al overprikkeld en krijg je nog een opmerking waardoor je je nóg rotter voelt.
Alle reacties Link kopieren
hans66 schreef:
16-03-2018 16:24
Ik snap er niets meer van. Nu heet het geen leerstoornis meer, al denk ik dat DCW en UWV daar nog wel aan vasthouden. Warrig! Ik denk dat intelligentieonderzoek of onderzoek naar leerstoornissen voorlopig niet meer nodig is.

Maandag hebben mijn lg en ik een gesprek met een nieuwe teamleider. We zitten te denken aan een job coach of begeleider, al vind ik dat dat jaren eerder had gekund i.p.v. mij aan te laten modderen, waarbij ik in de waan werd gelaten dat alles oké is.

Met de job coach zal wel op den duur het een en het ander duidelijk worden. De afgelopen jaren (m.u.v. de laatste paar jaar) werd ik voortdurend aangestuurd waarbij ik min of meer zelfstandigheid heb moeten beperken. Daar pluk ik nu de vruchten van.
Zo'n jobcoach kan wel handig zijn. Die kan je eventueel ook helpen met het zoeken naar een andere werkplek bij een andere organisatie/bedrijf.
Probeer inderdaad om een jobcoach te regelen Hans. Dat is echt fijn, ik spreek uit ervaring ;)
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie ook veel bevestiging nodig om dingen zelfstandig te kunnen doen?
Dat je graag hebt dat iemand je werk/handeling controleert of meekijkt voor je verder kunt.
Zoals de meterstand doorgeven. Dit jaar kreeg ik voor het eerst een formulier om het digitaal te doen. Dat had ik nog nooit gedaan.
Of bij een rekening betalen. Dat doe ik samen met mijn moeder (geld naar mijn moeder overmaken of een eigen rekening kan ik wel zelf). Zeker omdat bij elk bedrijf het weer anders omschreven staat. Dat vind ik verwarrend. Mijn stiefvader dan tegen mijn moeder: "Laat haar dat nou zelf doen. Ze moet het zelfstandig kunnen." Maar dan doe ik het misschien helemaal verkeerd. Aangezien ik gauw dingen over het hoofd zie lijkt me die kans groot. Volgens hem moet ik meer zelfvertrouwen hebben. Ja, makkelijk gezegd. Een laag zelfbeeld had ik altijd al. Maar ik vind het gewoon fijner als iemand meekijkt en me nog op tijd kan corrigeren.
Hmm, het ligt er aan. Als het duidelijk wordt uitgelegd, lukt het me waarschijnlijk wel. Soms staat het ingewikkeld uitgelegd en snap ik er echt niets van.
Alle reacties Link kopieren
Kwebbeltje91 schreef:
16-03-2018 17:55
Probeer inderdaad om een jobcoach te regelen Hans. Dat is echt fijn, ik spreek uit ervaring ;)
Mijn leidinggevende en ikzelf kwamen onafhankelijk van elkaar op dit idee. Toen zij dat aankaartte zei ik dus direct dat ik dat een goed idee vind. Ik denk dat dan een hoop zaken duidelijker wordt. Door een andere leidinggevende (sinds enkele jaren) was er al enige vooruitgang, constateerde zij. Daarvoor heeft een andere leidinggevende/teamleider vooral voor stagnatie gezorgd, en was ik te goedgelovig. Ik vind dat een werknemer op de hoogte moet zijn van de juiste stand van zaken. Dat was tot nog toe (laatste paar jaar in mindere mate) niet het geval, tot mijn grote ergernis.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
16-03-2018 17:56
Hebben jullie ook veel bevestiging nodig om dingen zelfstandig te kunnen doen?
Dat je graag hebt dat iemand je werk/handeling controleert of meekijkt voor je verder kunt.
Zoals de meterstand doorgeven. Dit jaar kreeg ik voor het eerst een formulier om het digitaal te doen. Dat had ik nog nooit gedaan.
Ik snap dingen doorgaans erg snel. Maar er is soms onderling verschil. Administratieve zaken thuis zijn voor mij gemakkelijk. Soms krijg ik post, waarbij ik iets moet doen. Ik begrijp altijd wat er in de post staat.

Vandaag had ik een vrij ingewikkelde opdracht. Voor mijn baas en ik werkt het best, als dit stapsgewijs gebeurt:
- Zij legt uit wat ik moet doen. Zij doet het voor, of zij geeft mij instructies en ik voer ze uit. De handelingen heeft ze voor mij uitgeprint dus dat kan ik altijd raadplegen;
- Dan voer ik de opdrachten uit, en zij controleert dat. Ik vraag aan haar of er nog fouten zijn;
- Dan voer ik de opdrachten uit, en ik vind zelf uit hoe ik kan zien of er fouten inzitten. Het controleren of het corrigeren van fouten gaat op bijna dezelfde manier als het invoeren;
- Dan voer ik de opdrachten uit, en zij kan ervan uitgaan dat die opdrachten goed zijn gelukt. Ik kan zowel zelfstandig die opdrachten uitvoeren, als controleren of ik ergens fouten heb gemaakt.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Nou, heb vanmiddag met mijn baas gepraat, maar ik voel me nog vreselijker dan gister. Collega is boos, baas moest me vanmiddag naar huis brengen omdat ik al 2 uur knoerhard zat te huilen in de kantine en ging hyperventileren en hij mij niet alleen met de trein durfde laten gaan.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
:hug: Kohaku.
Eèn troost. Wat een top baas.
Sterkte. :sun:
hans66 schreef:
16-03-2018 16:24
Ik snap er niets meer van. Nu heet het geen leerstoornis meer, al denk ik dat DCW en UWV daar nog wel aan vasthouden. Warrig! Ik denk dat intelligentieonderzoek of onderzoek naar leerstoornissen voorlopig niet meer nodig is.

Maandag hebben mijn lg en ik een gesprek met een nieuwe teamleider. We zitten te denken aan een job coach of begeleider, al vind ik dat dat jaren eerder had gekund i.p.v. mij aan te laten modderen, waarbij ik in de waan werd gelaten dat alles oké is.

Met de job coach zal wel op den duur het een en het ander duidelijk worden. De afgelopen jaren (m.u.v. de laatste paar jaar) werd ik voortdurend aangestuurd waarbij ik min of meer zelfstandigheid heb moeten beperken. Daar pluk ik nu de vruchten van.
Hoe heet het nu dan?
Kohaku schreef:
16-03-2018 19:52
Nou, heb vanmiddag met mijn baas gepraat, maar ik voel me nog vreselijker dan gister. Collega is boos, baas moest me vanmiddag naar huis brengen omdat ik al 2 uur knoerhard zat te huilen in de kantine en ging hyperventileren en hij mij niet alleen met de trein durfde laten gaan.
Wat rot, maar wel een lieve baas heb je! :hug:
hondenmens schreef:
16-03-2018 17:56
Hebben jullie ook veel bevestiging nodig om dingen zelfstandig te kunnen doen?
Dat je graag hebt dat iemand je werk/handeling controleert of meekijkt voor je verder kunt.
Zoals de meterstand doorgeven. Dit jaar kreeg ik voor het eerst een formulier om het digitaal te doen. Dat had ik nog nooit gedaan.
Of bij een rekening betalen. Dat doe ik samen met mijn moeder (geld naar mijn moeder overmaken of een eigen rekening kan ik wel zelf). Zeker omdat bij elk bedrijf het weer anders omschreven staat. Dat vind ik verwarrend. Mijn stiefvader dan tegen mijn moeder: "Laat haar dat nou zelf doen. Ze moet het zelfstandig kunnen." Maar dan doe ik het misschien helemaal verkeerd. Aangezien ik gauw dingen over het hoofd zie lijkt me die kans groot. Volgens hem moet ik meer zelfvertrouwen hebben. Ja, makkelijk gezegd. Een laag zelfbeeld had ik altijd al. Maar ik vind het gewoon fijner als iemand meekijkt en me nog op tijd kan corrigeren.
Ja, wel herkenbaar voor mij. Dingen die ik moeilijk vind of niet goed snap heb ik liever iemand bij me die me kan helpen en indien nodig kan corrigeren.
Op mijn werk lukt het me niet goed om zelfstandig te werken (is gelukkig ook niet meer aan de orde). Ik heb iemand naast me nodig.
Alle reacties Link kopieren
Elfje112 schreef:
17-03-2018 11:37
Ja, wel herkenbaar voor mij. Dingen die ik moeilijk vind of niet goed snap heb ik liever iemand bij me die me kan helpen en indien nodig kan corrigeren.
Op mijn werk lukt het me niet goed om zelfstandig te werken (is gelukkig ook niet meer aan de orde). Ik heb iemand naast me nodig.
Het is een van de redenen dat ik bij de Sociale Werkplaats werk. Mijn huidige baas legt gelukkig wel duidelijk en rustig uit. En ik mag ook soms een taken op een andere afdeling doen. Wat tot nu toe goed gegaan is. Maar ik heb in het verleden vaak meegemaakt dat men vond dat ik teveel vraag. Als kind speelde het al. Ik raakte (lichtelijk) in paniek als de leerkracht zei dat ik het zelf moest doen of geen bevestiging gaf. Gaat het bij je vrijwilligerswerk wel goed?
Alle reacties Link kopieren
Elfje112 schreef:
17-03-2018 11:33
Hans66: Ik snap er niets meer van. Nu heet het geen leerstoornis meer...
Hoe heet het nu dan?
Ik zou het niet weten. Nu heet het weer autisme. Dat ik precies wil weten hoe iets moet. Tja... dat gevraag krijg je steeds als je mij geen informatie geeft. De informatie die ik links en rechts opvang en die ik in de jaarplanning van de school terugzie, scharrel ik bij elkaar en ik maak daar in mijn hoofd een systeem van. Zonder regelmatige leermomenten blijft het losse onderdelen waarbij de samenhang ontbreekt of gedeeltelijk aanwezig is. Soms zie ik wel een samenhang tussen de opdrachten die ik na elkaar krijg.

Ik vind dat het niet alleen autisme is. Het speelt wel een kleine rol, denk ik, maar er zijn meerdere factoren voor mijn werkhouding en hoe ik dingen aanpak. Te veel tijd tussen functioneringsgesprekken, te weinig kritiek, mij te weinig dingen leren, niet geheel eerlijk zijn dragen bij aan de huidige situatie.
World of Warcraft: Legion
Ik zie wel eerst de details, en daar maak ik dan een geheel van. Gaat met de jaren steeds sneller, is ook een stuk herkenning van allerlei verschillende zaken waardoor ik sneller kan werken.

Maar aan het begin van deze baan, ik had echt moeite met het op tijd afhebben van het ritueel wat elke ochtend plaatsvond.. Tijdsdruk. Mede dankzij dat zijn er wel wat werkprocessen versimpeld waar iedereeen profijt van heeft. Dat dan weer wel!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eigenlijk liever een compleet overzicht. Een probleem (in normaal spraakgebruik is een probleem op het eerste gezicht onoplosbaar, maar in de informatica niet). Dan stel ik mijzelf de vraag hoe los ik dat probleem op? Dan heb je deelproblemen die men stuk voor stuk oplost. Uiteindelijk is het hoofdprobleem opgelost.

Eigenlijk wil ik op het werk ook zo te werk gaan. Thuis ga ik wel zo te werk, dat is: als ik zelfstandig op vakantie wil gaan, moet ik diverse deelproblemen oplossen, voordat alles geregeld is.

Als ik op de jaarplanning op het werk zie dat er een ouderavond is, waarbij ouders en leerlingen steeds 10 minuten per leraar hebben, vergt dat enige organisatie. Ik zou het hele systeem willen leren. Ik ken slechts enkele onderdelen van het systeem. Dat is onder andere daaraan gerelateerde opdrachten, bijvoorbeeld het sorteren van formulieren (die eerst door mentoren zijn ingevuld en daarna door ouders) eerst op klas, en daarna op achternaam. Maar wat gaat eraan vooraf? Wat gebeurt daarna? Dat wil ik ook leren. Met de kennis hiervan kan ik opdrachten sneller uitvoeren en hoeft mijn leidinggevende niet meer naar mij toe met de vraag om iets te sorteren. Dan gebeurt dat zonder dat zij mij dat vraagt.

Een ander voorbeeld is het aanzetten van de vaatwasser in de keuken. Vroeger keek ik of de vaatwasser vol was. Als dat zo is, zette ik hem aan. Dat noem ik een voorwaardelijke opdracht. Kort geleden kwam ik op het idee om er een tijdsafhankelijke opdracht van te maken. Dus niet wanneer hij vol is (misschien toch ook wel), maar na de grote middagpauze, waarbij veel collega's koffie drinken, brood eten met bord en bestek. Dat is het goede moment om de vaatwasser aan te zetten. Daarna heb ik ideetjes aan mijn taak gekoppeld: op mijn smartwatch zit een timer die ik instel. Als mijn smartwatch afgaat, is de vaatwasser klaar, kan ik hem uitruimen en het schone servies opbergen. :)
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
hans66 schreef:
17-03-2018 14:53
Ik zou het niet weten. Nu heet het weer autisme. Dat ik precies wil weten hoe iets moet. Tja... dat gevraag krijg je steeds als je mij geen informatie geeft. De informatie die ik links en rechts opvang en die ik in de jaarplanning van de school terugzie, scharrel ik bij elkaar en ik maak daar in mijn hoofd een systeem van. Zonder regelmatige leermomenten blijft het losse onderdelen waarbij de samenhang ontbreekt of gedeeltelijk aanwezig is. Soms zie ik wel een samenhang tussen de opdrachten die ik na elkaar krijg.

Ik vind dat het niet alleen autisme is. Het speelt wel een kleine rol, denk ik, maar er zijn meerdere factoren voor mijn werkhouding en hoe ik dingen aanpak. Te veel tijd tussen functioneringsgesprekken, te weinig kritiek, mij te weinig dingen leren, niet geheel eerlijk zijn dragen bij aan de huidige situatie.
Hans, dit klinkt juist helemaal als autisme. Alles wat je in je tweede alinea beschrijft is voor niet-autisten meestal geen probleem.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Solomio,

In welk opzicht is niet ingewerkt worden en geen feedback krijgen autistisch? Ik denk dat dat NT-ers ook wel overkomt. Alleen is het wel zo dat autisme de aanleiding is om mij niet in te werken.

Ik kijk ook naar het onderwijs. Vroeger werd ik niet op autisme beoordeeld. Er zullen wel gedragsproblemen zijn geweest door autisme, maar op school werd er gekeken hoe ik presteer. Er werden voor mij geen uitzonderingen gemaakt. Ik zat op het reguliere onderwijs. In de vervolgopleiding werd er ook geen uitzondering gemaakt. Ik werd gewoon op mijn prestaties beoordeeld. Terecht ook. Autisten draaien zoveel mogelijk met de maatschappij mee. Waarom zou je ze anders behandelen?

Het huidige werk maakt alles ondergeschikt aan autisme en bewijzen van vaardigheden worden grotendeels genegeerd.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Hans, zou een cursus psych-educatie niet iets voor jou zijn?

Ik vind de dingen die je schrijft zeer autistisch overkomen en ook vermoeiend. Ik geloof direct dat jouw leidinggevende moeilijk doet en jou anders behandelt vanwege jouw autisme, en dat is niet goed. Maar ik lees ook allerlei dingen die jij per se wilt weten terwijl die voor jouw werk helemaal niet nodig zijn. Ook op mijn school moet de concierge/administratie soms brieven ordenen. Wat daaraan vooraf gaat of vervolgens mee gaat gebeuren is voor hen helemaal niet belangrijk. En ook zonder die informatie, kunnen ze die opdracht prima uitvoeren.
Blijven miepen over dat soort zaken kan vermoeiend ervaren worden door jouw leidinggevende, die dan vervolgens misschien wel denkt ‘dit is dus te lastig voor Hans, we geven hem een eenvoudiger klus’.

Kortom, hoe lastig ook, kijk ook naar jouw eigen aandeel en stop met overal je gelijk in willen halen of alle details willen weten.
Alle reacties Link kopieren
hans66 schreef:
18-03-2018 07:18
Solomio,

In welk opzicht is niet ingewerkt worden en geen feedback krijgen autistisch? Ik denk dat dat NT-ers ook wel overkomt. Alleen is het wel zo dat autisme de aanleiding is om mij niet in te werken.

Ik kijk ook naar het onderwijs. Vroeger werd ik niet op autisme beoordeeld. Er zullen wel gedragsproblemen zijn geweest door autisme, maar op school werd er gekeken hoe ik presteer. Er werden voor mij geen uitzonderingen gemaakt. Ik zat op het reguliere onderwijs. In de vervolgopleiding werd er ook geen uitzondering gemaakt. Ik werd gewoon op mijn prestaties beoordeeld. Terecht ook. Autisten draaien zoveel mogelijk met de maatschappij mee. Waarom zou je ze anders behandelen?

Het huidige werk maakt alles ondergeschikt aan autisme en bewijzen van vaardigheden worden grotendeels genegeerd.
Hans, ik lees dat je veel van de problemen op je werk toeschrijft aan de omgeving: niet genoeg uitleg, te weinig duidelijkheid, enz.
En ik kan natuurlijk niet overzien hoe het er daar aan toegaat, maar ik kan me zomaar voorstellen dat die omstandigheden voor iemand zonder autisme prima zouden zijn, omdat die zelf beter in staat is om verbanden te leggen en te leren van fouten.

Dan zouden jouw problemen dus juist door je autisme komen en dan mede doordat de omgeving daar niet op wil (of kan) inspelen.

Ik krijg de indruk dat jij denkt dat vooral je etiket de problemen geeft, omdat mensen je daardoor op een bepaalde manier bekijken en behandelen. Maar kan het ook niet zo zijn dat je ook zonder dat etiket toch wel gezien wordt als 'anders' of 'vreemd'?
Ik had een collega die zijn werkproblemen ook allemaal toeschreef aan de omstandigheden, want dat autisme viel nogal mee vond hij zelf.
Terwijl ik in hem een rasautist zag die totaal niet in staat was zijn eigen functioneren een beetje objectief te bekijken.

Nogmaals, ik weet niet hoe het er bij jou aan toegaat, maar ik krijg regelmatig de indruk dat je (te?) veel toeschrijft aan de omgeving.
Dat heeft als grote nadeel dat je een soort slachtoffer bent, want aan omgevingsinvloeden kun je weinig doen.
En daarmee blijf je dus in die situatie zitten.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven