
Autisme wie ook? Deel 3

woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
zondag 18 maart 2018 om 13:44
Mij om laten scholen is een optie, maar ik wil eerst honderd procent weten dat dit probleem uitsluitend door mij komt. Ik kom daar pas achter als er op het werk al wat begeleiding is geweest.
Als het waar is dat ik door mijn autisme verstandelijk beperkt lijkt te zijn, zal het bedrijf zich wat afvragen, als ik door de sollicitatie heenkom. Het probleem herhaalt zich.
Ik heb meer affiniteit met de schooladministratie opgebouwf.
Als het waar is dat ik door mijn autisme verstandelijk beperkt lijkt te zijn, zal het bedrijf zich wat afvragen, als ik door de sollicitatie heenkom. Het probleem herhaalt zich.
Ik heb meer affiniteit met de schooladministratie opgebouwf.
World of Warcraft: Legion

zondag 18 maart 2018 om 14:24
Voor wat het waard is: je komt op mij niet verstandelijk beperkt over in je schrijven. Meer als iemand die net het laatste puzzelstukje mist om een beeld helder te krijgen.
En omscholen is ook zo iets. Erg radicaal. Zeker als je nog niet alle mogelijkheden hebt uitgeput om er iets van te maken op je huidige werkplek.
Als je toch aan de gang gaat met "verbeterpunten": ik denk dat jij er baat bij hebt om deze zo concreet mogelijk te krijgen. "
Dus niet: "binnen een paar maanden lukt het je om die taak beter te doen,
Maar: "over drie maanden laat je zien dat drie keer in de week de taak zo wordt uitgevoerd, dat collega's daarmee zonder navraag te hoeven doen hun eigen taak kunnen volbrengen".
Dat gezegd hebbende:
durf je het aan zélf met zo iets op de proppen te komen? Wat zou jou geschikt lijken om jezelf te "bewijzen"? Is er iets dat je graag zou willen doen en waarvan je denkt: dat is wel een taak voor mij? Die ligt wel binnen mijn kunnen?
En omscholen is ook zo iets. Erg radicaal. Zeker als je nog niet alle mogelijkheden hebt uitgeput om er iets van te maken op je huidige werkplek.
Als je toch aan de gang gaat met "verbeterpunten": ik denk dat jij er baat bij hebt om deze zo concreet mogelijk te krijgen. "
Dus niet: "binnen een paar maanden lukt het je om die taak beter te doen,
Maar: "over drie maanden laat je zien dat drie keer in de week de taak zo wordt uitgevoerd, dat collega's daarmee zonder navraag te hoeven doen hun eigen taak kunnen volbrengen".
Dat gezegd hebbende:
durf je het aan zélf met zo iets op de proppen te komen? Wat zou jou geschikt lijken om jezelf te "bewijzen"? Is er iets dat je graag zou willen doen en waarvan je denkt: dat is wel een taak voor mij? Die ligt wel binnen mijn kunnen?
zondag 18 maart 2018 om 14:26
Ik vond het geestig van BioB dat zij het woord 'stoornis' vermeed. Daar moest ik om lachen. Niet om de inhoud van wat zij schreef.Dymphnatam schreef: ↑18-03-2018 12:25@case-je: ook ik ben alternatief geaard (om ook maar even wat termen te vermijden). Ik las laatst dat autisme zich grotendeels voordoet in mannelijk gevormde hersenen (wat dat ook mogen zijn). Autisme is een soort hyper-mannelijkheid. In die zin zou het heel goed kunnen kloppen.
(Vandaar ook dat ik die woorden waarop ik reageerde dik had gemarkeerd.)
zondag 18 maart 2018 om 14:29
Ik zeg nergens dat het terecht is dat jij al twintig jaar hetzelfde werk doet.hans66 schreef: ↑18-03-2018 12:26Case-je,
Ik vind dat je teveel in één richting denkt. Dat ik 20 jaar hetzelfde eenvoudige werk doe, lijkt jij terecht te vinden (kan overigens zijn dat dat feitelik niet zo is). Ik denk in meerdere richtingen. Speelt mijn autisme een grote rol? Mensen willen in hun ontwikkeling vooruit, autistisch of niet. Dat vind ik niet autistisch, die wens.
Ik heb in een woonvorm gezeten en woon nu zelfstandig. Is het autistisch om vooruit te willen en uiteindelijk te streven naar zelfstandig wonen? Zo ja, waarom?
Wat ik je vraag (maar waar jij geen antwoord op geeft) is wat je verwacht van meer functioneringsgesprekken en van meer kritiek.
Dat je je wilt ontwikkelen is menselijk en heeft niets te maken met wel of niet autist zijn.

zondag 18 maart 2018 om 14:35
Heel eerlijk dan Hans: je doet al twintig jaar hetzelfde werk. Je vindt dat men te weinig het grote verband der dingen aan je heeft uitgelegd op de school waar je werkt. Heb je in die twintig jaar dan niet zelf allang uitgevogeld hoe het grote verband in elkaar steekt? Je ziet toch ieder jaar globaal dezelfde zaken steeds opnieuw terugkeren, zowel aan werkzaamheden als activiteiten van alle anderen die daar werken?hans66 schreef: ↑18-03-2018 12:30Dymphnatam, ik word hier eerlijk gezegd een beetje moe van. Nu is het "gebrek aan inzicht". Het accent komt op het anders zijn. Dat is niet hetzelfde als een beperkt leervermogen, leerstoornis, verstandelijke beperkingen en andere "stoornissen" waar de school nog mee komt. Waarom zien jullie dat niet los van elkaar? Zorgt mijn anders zijn ervoor dat ik bepaalde dingen niet kan, ondanks diploma's? Leg mij dat eens uit.
zondag 18 maart 2018 om 14:43
Hans, ik vind dat Dymphnatam hele zinnige dingen schrijft. Ik zou haar berichten en uitleg echt nog een paar keer lezen en proberen daadwerkelijk te begrijpen wat zij je schrijft.
(Zij is veel geduldiger dan ik in het uitleggen hier.)
Je doet me aan mijn broer denken: ook autist en op de een of andere manier lijkt heel vaak iets uitleggen op diverse manieren toch niet door te dringen. En dat terwijl hij intelligent genoeg is om zichzelf allerlei hele complexe dingen aan te leren. Maar een stapje terug doen, de zaak opnieuw bekijken met een open blik, laten doordringen wat een ander erover zeggen kan, dat gaat hem niet zo goed af.
(Zij is veel geduldiger dan ik in het uitleggen hier.)
Je doet me aan mijn broer denken: ook autist en op de een of andere manier lijkt heel vaak iets uitleggen op diverse manieren toch niet door te dringen. En dat terwijl hij intelligent genoeg is om zichzelf allerlei hele complexe dingen aan te leren. Maar een stapje terug doen, de zaak opnieuw bekijken met een open blik, laten doordringen wat een ander erover zeggen kan, dat gaat hem niet zo goed af.

zondag 18 maart 2018 om 17:09
Mijn werktempo ligt te laag, ik zie weinig dingen uit mezelf, ik heb aansturing en duidelijke aanwijzingen nodig. Dingen die bij mij duidelijk voortkomen uit NLD.
Hans, je bent niet verstandelijk beperkt in mijn ogen, je hebt autisme.
Hans, je bent niet verstandelijk beperkt in mijn ogen, je hebt autisme.
anoniem_313781 wijzigde dit bericht op 18-03-2018 20:02
5.40% gewijzigd
zondag 18 maart 2018 om 17:25
Volgens mij is dat een uitspraak van Baron-Cohen, over dat autisme het extreem mannelijke brein is. Wat dus niet wil zeggen dat dat zo is.Dymphnatam schreef: ↑18-03-2018 12:25@case-je: ook ik ben alternatief geaard (om ook maar even wat termen te vermijden). Ik las laatst dat autisme zich grotendeels voordoet in mannelijk gevormde hersenen (wat dat ook mogen zijn). Autisme is een soort hyper-mannelijkheid. In die zin zou het heel goed kunnen kloppen.
Ik scoor op testjes die dat (zeggen te) onderzoeken wel altijd vrij mannelijk, maar ik heb geen extreem mannelijk brein.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 18 maart 2018 om 17:57
zondag 18 maart 2018 om 18:14
Ja, dat is een uitspraak van Baron-Cohen. Maar hij heeft daar ook steeds iets aan toegevoegd: iemand heeft niet óf een mannelijk óf een vrouwelijk brein, maar het is een soort continuüm met systematiseren aan de ene kant en empathiseren aan de andere, waarbij mensen met autisme gemiddeld veel meer aan de kant van systematiseren zitten.
zondag 18 maart 2018 om 18:26
Ja, maar dat is dus iets anders dan een extreem mannelijk brein.Case-je schreef: ↑18-03-2018 18:14Ja, dat is een uitspraak van Baron-Cohen. Maar hij heeft daar ook steeds iets aan toegevoegd: iemand heeft niet óf een mannelijk óf een vrouwelijk brein, maar het is een soort continuüm met systematiseren aan de ene kant en empathiseren aan de andere, waarbij mensen met autisme gemiddeld veel meer aan de kant van systematiseren zitten.
Daarbij vind ik empathiseren en systematiseren niet twee zaken die elkaars tegengestelde zijn en kun je volgens mij ook allebei hebben.
En wat mij betreft past die visie al helemaal niet bij het feit dat tegenwoordig steeds meer bekend wordt over autisme bij vrouwen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 18 maart 2018 om 19:14
Dit gebeurt mondjesmaat de laatste paar jaar, maar het gaat nogal langzaam. Daarvoor gebeurde het niet, en was er geen mogelijkheid om dat te veranderen. De teamleider is iemand die wil dat iets op zijn manier gebeurt; meer smaken zijn er niet. Daar is geen beweging in te krijgen. Hij had liever gewild dat ik vertrok. Dat weigerde ik, en hij kon mij ook niet ontslaan. Misschien wordt dit wat duidelijker met een job coach.Dymphnatam schreef: ↑18-03-2018 13:02Misschien zou je de balans moeten opmaken of het je de energie waard is, deze rolverdeling in beweging te brengen. Misschien kan iemand je daarbij helpen. Ik zeg niet dat het niet binnen je mogelijkheden ligt, maar of je het daadwerkelijk aan wil gaan.
Zo ja:
Geen idee hoe het bij jou op je werk er aan toe gaat, maar is het bespreekbaar om te zeggen: "ik wil graag meer laten zien dan waartoe ik nu in staat ben. Zou je voor mij op papier willen zetten waaraan ik moet werken, dan ga ik laten zien dat dat kan"?
Zo bied je hen de mogelijkheid feedback te geven en concreet aan te geven waar het volgens hen aan schort. Jij krijgt zwart op wit waar je aan moet werken en een kans om jezelf te laten zien.
World of Warcraft: Legion
zondag 18 maart 2018 om 19:19
Ik kan wel vinden dat iets binnen mijn kunnen ligt, maar die mening hoeft de leidinggevende of teamleider niet te hebben. Dan gebeurt dat niet. Ik ga niet over wat mijn taken zullen zijn. Ik kan wel enige verbetering aanbrengen aan de uitvoering van een taak, waarover ikzelf denk dat het beter kan.Dymphnatam schreef: ↑18-03-2018 14:24Als je toch aan de gang gaat met "verbeterpunten": ik denk dat jij er baat bij hebt om deze zo concreet mogelijk te krijgen. "
Dus niet: "binnen een paar maanden lukt het je om die taak beter te doen,
Maar: "over drie maanden laat je zien dat drie keer in de week de taak zo wordt uitgevoerd, dat collega's daarmee zonder navraag te hoeven doen hun eigen taak kunnen volbrengen".
Dat gezegd hebbende:
durf je het aan zélf met zo iets op de proppen te komen? Wat zou jou geschikt lijken om jezelf te "bewijzen"? Is er iets dat je graag zou willen doen en waarvan je denkt: dat is wel een taak voor mij? Die ligt wel binnen mijn kunnen?
Er is nogal een verschil tussen wat de teamleider en leidinggevende denken dat ik kan, en wat ik denk dat ik kan. Daar zit hem het probleem. Daar wil ik de komende tijd uitkomen. Ik vind wel krom of in elk geval vreemd dat dit verschil er is. De teamleider heeft een lange tijd gedacht dat ik niks kan leren.
World of Warcraft: Legion
zondag 18 maart 2018 om 19:23
Dat is inderdaad zo, maar van een item in de jaarplanning zie ik een klein aantal onderdelen. Ik zal nooit het hele plaatje duidelijk kunnen krijgen. Ik kan weer allerlei vragen stellen om er meer van te weten, maar dat is een teken voor de leidinggevende, dat ik (te) veel dingen wil weten. Ik bemoei me weinig met de werkzaamheden van anderen. Ik vind het ook niet mijn taak om hen te observeren.Case-je schreef: ↑18-03-2018 14:35Heel eerlijk dan Hans: je doet al twintig jaar hetzelfde werk. Je vindt dat men te weinig het grote verband der dingen aan je heeft uitgelegd op de school waar je werkt. Heb je in die twintig jaar dan niet zelf allang uitgevogeld hoe het grote verband in elkaar steekt? Je ziet toch ieder jaar globaal dezelfde zaken steeds opnieuw terugkeren, zowel aan werkzaamheden als activiteiten van alle anderen die daar werken?
Ik probeer dat de afgelopen jaren helder te krijgen, maar de grens bij het helder krijgen van deze zaken, is snel bereikt. Collega's willen - misschien wel terecht - niet dat ik steeds op hun vingers kijk.
World of Warcraft: Legion
zondag 18 maart 2018 om 19:44
Dat ben ik allemaal roerend met je eens.Solomio schreef: ↑18-03-2018 18:26Ja, maar dat is dus iets anders dan een extreem mannelijk brein.
Daarbij vind ik empathiseren en systematiseren niet twee zaken die elkaars tegengestelde zijn en kun je volgens mij ook allebei hebben.
En wat mij betreft past die visie al helemaal niet bij het feit dat tegenwoordig steeds meer bekend wordt over autisme bij vrouwen.
zondag 18 maart 2018 om 20:27
Ik wil ook vaak wel weten waarom ik iets doe (of waarvoor ik iets doe.) Ik hou er gewoon niet van iets voor niks te doen of ergens veel energie in te steken wat achteraf nutteloos blijkt te zijn.
Mijn projecten zijn redelijk gestructureerd waardoor ze elke keer aan dezelfde procedures en voorwaarden dienen te voldoen. Dat is een reden dat ik mijn werk wel leuk vind, heel overzichtelijk. Maar ik ben wel continu op zoek naar verbeteringen en vernieuwingen. Ik vind het leuk om vraagstukken op te lossen of mensen te helpen.
Zeker wanneer mijn hoofd niet belemmerd wordt door allerlei (irrationele) angsten gaat hij in sneltreinvaart alle kanten op. Beter dan me als een konijntje in de koplampen voelen (totaal verstijfd)... dan gebeurt er helemaal niks meer en raak ik door mijn oplopende frustratie en schuldgevoel steeds deeper in de put.
Ik kan heel snel nieuwe dingen oppikken of uitvogelen wanneer het mijn interesse heeft. Mijn collega's maken daar ook graag gebruik van. En toch vind ik het nog steeds moeilijk om mezelf als waardevol te zien voor het team. Vooral omdat ik mijn 'kwaliteiten' zelf niet als kwaliteiten zie...
Dus dat beeld van 'autisme = moeilijk kunnen leren' herken ik niet, en mijn leidinggevende is het daar gelukkig ook totaal niet mee eens.
Zeker nu het de laatste paar weken echt goed gaat op het werk ben ik er erg tevreden en erg opgewekt. Terwijl ik voorheen vooral moe, down, gefrustreerd en bang was.
Mijn projecten zijn redelijk gestructureerd waardoor ze elke keer aan dezelfde procedures en voorwaarden dienen te voldoen. Dat is een reden dat ik mijn werk wel leuk vind, heel overzichtelijk. Maar ik ben wel continu op zoek naar verbeteringen en vernieuwingen. Ik vind het leuk om vraagstukken op te lossen of mensen te helpen.
Zeker wanneer mijn hoofd niet belemmerd wordt door allerlei (irrationele) angsten gaat hij in sneltreinvaart alle kanten op. Beter dan me als een konijntje in de koplampen voelen (totaal verstijfd)... dan gebeurt er helemaal niks meer en raak ik door mijn oplopende frustratie en schuldgevoel steeds deeper in de put.
Ik kan heel snel nieuwe dingen oppikken of uitvogelen wanneer het mijn interesse heeft. Mijn collega's maken daar ook graag gebruik van. En toch vind ik het nog steeds moeilijk om mezelf als waardevol te zien voor het team. Vooral omdat ik mijn 'kwaliteiten' zelf niet als kwaliteiten zie...
Dus dat beeld van 'autisme = moeilijk kunnen leren' herken ik niet, en mijn leidinggevende is het daar gelukkig ook totaal niet mee eens.
Zeker nu het de laatste paar weken echt goed gaat op het werk ben ik er erg tevreden en erg opgewekt. Terwijl ik voorheen vooral moe, down, gefrustreerd en bang was.
zondag 18 maart 2018 om 20:32
Bleh dit had ik van de week heel erg. Ik heb een berichtje gedaan naar mijn collega of hij kwaad op me was, en het is nu weer ok(na een paar cryptische en sarcastische antwoorden, waarna hij 'het is ok, dat was het al' stuurde.
Kon wel janken. Oh wacht dat deed ik ook.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”

zondag 18 maart 2018 om 21:08
Ik heb een best wel autistisch beroep gekozen, ben er ook wel redelijk goed in, al zou ik 'meer moeten kunnen'.
Alles ligt vast in protocollen, wanneer dit gebeurt moet dat gebeuren. Als ik iets nieuws in gebruik neem dan moet ik dat volgens een bepaalde norm valideren. Ik schrijf de hypothese, de verwachting. Wanneer die verwachting voldaan wordt neem ik het in gebruik. Wanneer het niet doet wat ik wil is het misschien niet het juiste product, of heb ik een fout gemaakt.
Alles ligt vast in protocollen, wanneer dit gebeurt moet dat gebeuren. Als ik iets nieuws in gebruik neem dan moet ik dat volgens een bepaalde norm valideren. Ik schrijf de hypothese, de verwachting. Wanneer die verwachting voldaan wordt neem ik het in gebruik. Wanneer het niet doet wat ik wil is het misschien niet het juiste product, of heb ik een fout gemaakt.

zondag 18 maart 2018 om 22:25
Kwebbeltje, dat zou dus weer helemaal niks voor mij zijn. Ik vind mijn werk trouwens best nutteloos op een maatschappelijke schaal. Wat dat betreft zou ik dan liever docent of verpleegster zijn ofzo, maar dat ligt mij echt niet (oftewel, daar ben ik als person totaal niet geschikt voor).
Dus gelukkig zijn we allemaal anders met allemaal onze unieke sets aan kwaliteiten. Zodat we er met z'n Allen iets van kunnen proberen te maken.
En dan durf ik wel te zeggen dat jij met jouw zogezegde 'simpele' baan in de zorg meer bijdraagt dan ik met mijn kantoorbaan.
(Oh, dit komt er vast zo ontzettend verkeerd uit...
)
Dus gelukkig zijn we allemaal anders met allemaal onze unieke sets aan kwaliteiten. Zodat we er met z'n Allen iets van kunnen proberen te maken.
En dan durf ik wel te zeggen dat jij met jouw zogezegde 'simpele' baan in de zorg meer bijdraagt dan ik met mijn kantoorbaan.
(Oh, dit komt er vast zo ontzettend verkeerd uit...



zondag 18 maart 2018 om 23:02
Kwebbeltje91 schreef: ↑18-03-2018 21:48Ik voel me echt klein worden nu.. Kom ik aan met een 'simpele' baan in de zorg.
Ik werk helemaal niet en ga niet naar school..


zondag 18 maart 2018 om 23:23
Het is echt oke hoor! ik heb donderdag een afspraak met de trajectbegeleider en een andere afspraak bij de gemeente voor de bijstand. Ik wil toch het liefst aan het werk, maar dan moeten ze me wel helpen met het vinden van een baan wat ik vol kan houden. Blijkbaar werkt mijn instelling samen met een groot bedrijf die patienten aanneemt. Hopelijk is dat ook iets voor mij!
Volgende week maandag een afspraak voor medicatie bij de psychiater. Dat is snel
