Psyche
alle pijlers
Ben jij een Guess of een Ask-type?
dinsdag 9 februari 2021 om 11:58
Daar aanleiding van een ander topic.
Een tijdje geleden las ik een artikel over de Guess/Ask-cultuur. Dit gaat in op het fenomeen dat er twee soorten types zijn qua vragen stellen, namelijk de Ask (vragen) en Guess (raden) cultuur.
Stel een vriend van jou gaat zijn huis schilderen en wil graag hulp.
Mensen uit de Ask-cultuur zullen dan zeggen: Wil jij mij vrijdag helpen met schilderen? (Directe vraag!) De ander zal dan zeggen: Ja/nee.
Bij de guess-cultuur werkt het allemaal wat anders. Men probeert dan een harde Nee te vermijden, waardoor je meer moet raden wat de bedoeling is.
Die vriend die wil gaan schilderen zal dan eerder zeggen: ik ga een vrijdag schilderen. (Let op: geen echte vraag gesteld!) En als de ander geen zin/tijd heeft, dan zal diegene eerder zeggen: ik moet vrijdag naar mijn moeder toe. Maar als ze allebei uit dezelfde groep komen dan is het wel duidelijk dat diegene niet komt helpen schilderen.
Ik zeg bewust, uit dezelfde groep komen, want elke guess-groep heeft zijn eigen dynamiek en bijzonderheden. Guess betekent raden, je moet dus goed kunnen inschatten en raden wat iemand zijn redenen zijn, wat wil iemand nu echt van mij en hoe moet ik hier op reageren. Hier gaat vaak een veel ingewikkelder denkpatroon aan vooraf dan wanneer je gewoon ja/nee mag/kunt zeggen.
Maar het vaak fout gaat, is als die groepen mensen mengen. Want iemand uit de ask-cultuur vraagt: kom je schilderen? En diegene van de guess-cultuur zegt dan, ik moet naar mijn moeder. De eerste heeft dan zoiets van: bedoel je nu ja of nee en stelt weer de vraag. En die tweede denkt, lijkt mij duidelijk wat ik bedoel, want onbeschoft/irritant dat je het weer vraagt!
Een heel bekend soort topic komt duidelijk bij een Guess vandaan. Bijvoorbeeld, ik heb met die man geappt, en hij stuurt dit terug, wat zou dat betekenen? Mijn vriendin is kortaf, wat zou er kunnen zijn? Als je gaan invullen dat ben je aan het raden naar zijn reden, dus een Guess. Als je gewoon vraagt wat er is, dan ben je een Ask.
Of in een topic over: X vraagt mij iets te doen, en ik wil niet, wat nu? Een Ask zegt dan sneller, zeg gewoon nee. Een Guess zal eerder vinden dat het raar is dat X dat zomaar vraagt. Het schijnt ook typisch Guess te zijn om te zeggen; maar zo'n vraag stel je toch ook niet! Het gaat dan meestal om een vraag waarbij je kunt aanvoelen (!!)dat iemand eigenlijk niet wil, maar uit beleefdheid ja zegt.
Guess-cultuur draait meer om beleefdheid, onderlingen verbanden en het gezellig houden. Je moet inzicht hebben in hoe onderlinge verhoudingen liggen, oog hebben voor nuances en deze ook kunnen communiceren. Dit kan lastig zijn buiten de eigen groep.
Ask-cultuur is misschien wel lekker direct en duidelijk, maar niet subtiel of beleefd. Het gaat niet om onderlinge verbanden of nuances. Nederlanders staan bekend om hun directheid, en natuurlijk zijn er onderlinge verschillen, maar wel duidelijk een Ask-cultuur in vergelijking met genoeg andere landen,
Herkennen jullie dit?
En wat denk jij? Ben jij het type Ask of het type Guess?
Een tijdje geleden las ik een artikel over de Guess/Ask-cultuur. Dit gaat in op het fenomeen dat er twee soorten types zijn qua vragen stellen, namelijk de Ask (vragen) en Guess (raden) cultuur.
Stel een vriend van jou gaat zijn huis schilderen en wil graag hulp.
Mensen uit de Ask-cultuur zullen dan zeggen: Wil jij mij vrijdag helpen met schilderen? (Directe vraag!) De ander zal dan zeggen: Ja/nee.
Bij de guess-cultuur werkt het allemaal wat anders. Men probeert dan een harde Nee te vermijden, waardoor je meer moet raden wat de bedoeling is.
Die vriend die wil gaan schilderen zal dan eerder zeggen: ik ga een vrijdag schilderen. (Let op: geen echte vraag gesteld!) En als de ander geen zin/tijd heeft, dan zal diegene eerder zeggen: ik moet vrijdag naar mijn moeder toe. Maar als ze allebei uit dezelfde groep komen dan is het wel duidelijk dat diegene niet komt helpen schilderen.
Ik zeg bewust, uit dezelfde groep komen, want elke guess-groep heeft zijn eigen dynamiek en bijzonderheden. Guess betekent raden, je moet dus goed kunnen inschatten en raden wat iemand zijn redenen zijn, wat wil iemand nu echt van mij en hoe moet ik hier op reageren. Hier gaat vaak een veel ingewikkelder denkpatroon aan vooraf dan wanneer je gewoon ja/nee mag/kunt zeggen.
Maar het vaak fout gaat, is als die groepen mensen mengen. Want iemand uit de ask-cultuur vraagt: kom je schilderen? En diegene van de guess-cultuur zegt dan, ik moet naar mijn moeder. De eerste heeft dan zoiets van: bedoel je nu ja of nee en stelt weer de vraag. En die tweede denkt, lijkt mij duidelijk wat ik bedoel, want onbeschoft/irritant dat je het weer vraagt!
Een heel bekend soort topic komt duidelijk bij een Guess vandaan. Bijvoorbeeld, ik heb met die man geappt, en hij stuurt dit terug, wat zou dat betekenen? Mijn vriendin is kortaf, wat zou er kunnen zijn? Als je gaan invullen dat ben je aan het raden naar zijn reden, dus een Guess. Als je gewoon vraagt wat er is, dan ben je een Ask.
Of in een topic over: X vraagt mij iets te doen, en ik wil niet, wat nu? Een Ask zegt dan sneller, zeg gewoon nee. Een Guess zal eerder vinden dat het raar is dat X dat zomaar vraagt. Het schijnt ook typisch Guess te zijn om te zeggen; maar zo'n vraag stel je toch ook niet! Het gaat dan meestal om een vraag waarbij je kunt aanvoelen (!!)dat iemand eigenlijk niet wil, maar uit beleefdheid ja zegt.
Guess-cultuur draait meer om beleefdheid, onderlingen verbanden en het gezellig houden. Je moet inzicht hebben in hoe onderlinge verhoudingen liggen, oog hebben voor nuances en deze ook kunnen communiceren. Dit kan lastig zijn buiten de eigen groep.
Ask-cultuur is misschien wel lekker direct en duidelijk, maar niet subtiel of beleefd. Het gaat niet om onderlinge verbanden of nuances. Nederlanders staan bekend om hun directheid, en natuurlijk zijn er onderlinge verschillen, maar wel duidelijk een Ask-cultuur in vergelijking met genoeg andere landen,
Herkennen jullie dit?
En wat denk jij? Ben jij het type Ask of het type Guess?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 16 februari 2021 om 13:47
Ze vinden dat volgens mij beledigend want het feit dat ze het met jou delen is al een teken dat jij een toppertje bent die deze inside information te horen krijgt, dus vanzelfsprekend ben je welkom. Dat vanzelfsprekende is schijnbaar erg belangrijk en een groot onderdeel van de hartelijkheid. Ik vind het gevaarlijk wegens potentiële misverstanden. Want als je het, zoals ik, verkeerd interpreteert of nog staat te wachten op de daadwerkelijke uitnodiging, waardoor je enigszins neutraal of lauw reageert heb je feitelijk al "nee" gezegd en zijn ze voorbereid op de lulsmoes die je schijnbaar nog aan het bedenken bent.Metallover schreef: ↑16-02-2021 13:30Herkenbaar!
Pffff alle communicatie zou zóveel makkelijker worden als iedereen gewoon duidelijk zou zeggen wat ze bedoelen.
‘Ik vier zaterdag mijn verjaardag, kom je ook?’
Hoe moeilijk kan het zijn?!?
Als je wel op deze gecamoufleerde uitnodiging in wil gaan dien je positief te reageren in de trant van "zozo weer een jaartje ouder mooi man" en dan ga je daarover verder praten.
Vervolgens wordt heel die verjaardag niet meer genoemd (er naar vragen = beledigend = niet ok), jij noteert zelf de datum in je agenda en ontfutselt als een ware detective van diegene of een bekende van diegene informatie over wat ze leuk vinden. Dan stuur je in de loop van de week een app "heyyy alles goed? zaterdag party?" waardoor zij snappen dat je bedoelt "waar en hoe laat? Ik laat je niet zitten, ik ben jouw vriend. "
Ofzoiets. Ben het nog aan het leren. Maar iemand expliciet vragen "ik ben jarig, kom je ook?" is op een of andere manier extreem beledigend, iig waar ik nu woon. Je ontneemt ze de kans om jou te verrassen of zoiets, het moet impliciet blijven dat je wil dat ze komen want zij zijn jouw matties en dat gaan ze je bewijzen, het feit dat je moest zeggen dat je überhaupt jarig bent was al pijnlijk voor ze en zullen ze volgend jaar proberen te voorkomen door al te laten weten dat zij weten dat jij binnenkort jarig bent en dat je een soort van brace for impact moet doen voor alle liefde die je over je uitgestort krijgt. Mijn buren en vrienden eten ook vanzelfsprekend taart bij mij als ik jarig ben, of ik het nou van plan ben te vieren of niet. Was dat echt niet gewend en was best geïntimideerd eerst.
Ik woon in een van oudsher katholiek dorp dat zal er ongetwijfeld iets mee te maken hebben.
avage wijzigde dit bericht op 16-02-2021 14:03
30.05% gewijzigd
dinsdag 16 februari 2021 om 13:59
Avage schreef: ↑16-02-2021 13:47Ze vinden dat volgens mij beledigend want het feit dat ze het met jou delen is al een teken dat jij een toppertje bent die deze inside information te horen krijgt. Als je daar enigszins neutraal of lauw op reageert heb je feitelijk al "nee" gezegd en zijn ze voorbereid op de lulsmoes die je nog aan het bedenken bent.
Als je wel op deze gecamoufleerde uitnodiging in wil gaan dien je positief te reageren in de trant van "zozo weer een jaartje ouder mooi man" en dan ga je daarover verder praten. Vervolgens wordt heel die verjaardag niet meer genoemd maar jij noteert zelf de datum in je agenda en ontfutselt diegene of een bekende van diegene informatie over wat ze leuk vinden. Dan stuur je in de loop van de week een app "heyyy alles goed? zaterdag party?" waardoor zij snappen dat je bedoelt "waar en hoe laat? Ik laat je niet zitten, ik ben jouw vriend. "
Ofzoiets. Ben het nog aan het leren. Maar iemand expliciet vragen "ik ben jarig, kom je ook?" is op een of andere manier extreem beledigend, iig waar ik nu woon. Je ontneemt ze de kans om jou te verrassen of zoiets, het moet impliciet blijven dat je wil dat ze komen want zij zijn jouw matties en dat gaan ze je bewijzen, het feit dat je moest zeggen dat je überhaupt jarig bent was al pijnlijk voor ze en zullen ze volgend jaar proberen te voorkomen door al te laten weten dat zij weten dat jij binnenkort jarig bent en dat je een soort van brace for impact moet doen voor alle liefde die je over je uitgestort krijgt. Mijn buren en vrienden eten ook vanzelfsprekend taart bij mij als ik jarig ben, of ik het nou van plan ben te vieren of niet. Was dat echt niet gewend en was best geïntimideerd eerst.
Ik woon in een van oudsher katholiek dorp dat zal er ongetwijfeld iets mee te maken hebben.
Wow. Ik heb hier maar één woord voor: vermoeiend.
Maar ik had ook ‘tijdsverspilling’ kunnen zeggen.
En dit is helemaal ongelofelijk:
‘Mijn buren en vrienden eten ook vanzelfsprekend taart bij mij als ik jarig ben, of ik het nou van plan ben te vieren of niet. Was dat echt niet gewend en was best geïntimideerd eerst.’
Nodigen ze zichzelf dan gewoon uit?! En dan nog taart verwachten ook als ze onverwachts voor de deur staan...
Ik zou het niet kunnen, leven in zo’n dorp.
dinsdag 16 februari 2021 om 14:06
Ja ik moet dan ook taart gaan regelen anders zit het volk afwachtend om zich heen te kijken.
Dacht eerst dat ze een grapje maakten toen er werd gezegd "vier je het niet? We komen sowieso op de koffie je bent toch jarig?!" en daar waren ze, met persoonlijke cadeaus en alles. Vind het eigenlijk wel heel schattig alleen lastig dat ik dit ook terug moet doen. Ik heb nu zelfs een verjaardagskalender.
Dacht eerst dat ze een grapje maakten toen er werd gezegd "vier je het niet? We komen sowieso op de koffie je bent toch jarig?!" en daar waren ze, met persoonlijke cadeaus en alles. Vind het eigenlijk wel heel schattig alleen lastig dat ik dit ook terug moet doen. Ik heb nu zelfs een verjaardagskalender.
dinsdag 16 februari 2021 om 14:25
Avage schreef: ↑16-02-2021 14:06Ja ik moet dan ook taart gaan regelen anders zit het volk afwachtend om zich heen te kijken.
Dacht eerst dat ze een grapje maakten toen er werd gezegd "vier je het niet? We komen sowieso op de koffie je bent toch jarig?!" en daar waren ze, met persoonlijke cadeaus en alles. Vind het eigenlijk wel heel schattig alleen lastig dat ik dit ook terug moet doen. Ik heb nu zelfs een verjaardagskalender.
Maar dat is dat wel weer een heel vreemde Ask-actie van een Guess-type!
Ik zou dit ronduit onbeschoft vinden om jezelf zo uit te nodigen.
metallover wijzigde dit bericht op 16-02-2021 14:26
0.16% gewijzigd
dinsdag 16 februari 2021 om 14:25
Avage schreef: ↑16-02-2021 13:47Ze vinden dat volgens mij beledigend want het feit dat ze het met jou delen is al een teken dat jij een toppertje bent die deze inside information te horen krijgt, dus vanzelfsprekend ben je welkom. Dat vanzelfsprekende is schijnbaar erg belangrijk en een groot onderdeel van de hartelijkheid. Ik vind het gevaarlijk wegens potentiële misverstanden. Want als je het, zoals ik, verkeerd interpreteert of nog staat te wachten op de daadwerkelijke uitnodiging, waardoor je enigszins neutraal of lauw reageert heb je feitelijk al "nee" gezegd en zijn ze voorbereid op de lulsmoes die je schijnbaar nog aan het bedenken bent.
dinsdag 16 februari 2021 om 14:32
Mijn hemel. Een oud collega had ook zo'n verhaal. Die is in een boeregemeenschap gaan wonen en heeft ook zoiets van, nou ja, ik wil er bijhoren dus ik doe maar mee.Avage schreef: ↑16-02-2021 14:06Ja ik moet dan ook taart gaan regelen anders zit het volk afwachtend om zich heen te kijken.
Dacht eerst dat ze een grapje maakten toen er werd gezegd "vier je het niet? We komen sowieso op de koffie je bent toch jarig?!" en daar waren ze, met persoonlijke cadeaus en alles. Vind het eigenlijk wel heel schattig alleen lastig dat ik dit ook terug moet doen. Ik heb nu zelfs een verjaardagskalender.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 16 februari 2021 om 14:43
God, dit inderdaad. Alsof ze je beledigt of heel erg tegen je in gaat door het voorstel om op een andere plek te gaan zitten. Alsof je dat heel subtiel en voorzichtig moet zeggen. Terwijl jij waarschijnlijk gewoon ergens wilde zitten, maakt niet uit waarAvage schreef: ↑16-02-2021 13:30Die vriendin van mij zeg ook altijd dingen als "wat wil jij?" terwijl ze de meest eigengereide persoon is die op deze planeet rondloopt.
Op een terras "waar wil je zitten?" ik plof ergens neer, zij blijft staan.... "mmm daar is ook zon op zich"
Ok ook goed wil je liever daar?
"Huh? Nee, ik dacht alleen daar is ook zon.. ."
Einde verhaal zitten we toch daar verderop maar we moeten dit toch weer elke keer doen lol.
dinsdag 16 februari 2021 om 16:23
Ja en het feit dat ik ergens neerplof als reactie op de vraag waar ik wil zitten is waarschijnlijk al ronduit misdadig en totaal niet de bedoeling, maar het lijkt me zo stom om daar eerst 5 minuten een gesprekje over te hebben terwijl je daar staat.
- Waar wil je zitten?
Oh maakt niet uit, kies jij maar.
- Maakt mij ook niet uit, wat wil jij?
Ok haha uhm daar doen?
- Op zich wel lekker dat het zonnetje eindelijk schijnt vandaag...
Ok niet daar, in de zon zitten dan maar?
- Naast die mensen?
.... Je weet gvd blijkbaar al precies hoe je het wil hebben, aaaaghhhh stop hiermee
dinsdag 16 februari 2021 om 16:44
Ik ben ook geboren en getogen in 'n katholiek dorp maar dit soort gedrag is mij gelukkig onbekend omdat mijn ouders ook niet aan onuitgenodigd bezoek deden. Ken wel mensen die wél over zich laten lopen en die ondanks dat ze roeptoeteren dat ze hun verjaardag écht niet vieren, er toch rekening mee houden dat jan en alleman spontaan voor de deur staat en taart wil komen eten. Dat snap ik dus echt niet dat ze dat dan ook faciliteren. Mijn ouders (eind zomer jarig) waren sowieso meestal een dagje weg op hun verjaardag en 's avonds gingen we samen uit eten. Verjaardagsvisite werd op 'n weekenddag gepland.Avage schreef: ↑16-02-2021 13:47Ze vinden dat volgens mij beledigend want het feit dat ze het met jou delen is al een teken dat jij een toppertje bent die deze inside information te horen krijgt, dus vanzelfsprekend ben je welkom. Dat vanzelfsprekende is schijnbaar erg belangrijk en een groot onderdeel van de hartelijkheid. Ik vind het gevaarlijk wegens potentiële misverstanden. Want als je het, zoals ik, verkeerd interpreteert of nog staat te wachten op de daadwerkelijke uitnodiging, waardoor je enigszins neutraal of lauw reageert heb je feitelijk al "nee" gezegd en zijn ze voorbereid op de lulsmoes die je schijnbaar nog aan het bedenken bent.
Als je wel op deze gecamoufleerde uitnodiging in wil gaan dien je positief te reageren in de trant van "zozo weer een jaartje ouder mooi man" en dan ga je daarover verder praten.
Vervolgens wordt heel die verjaardag niet meer genoemd (er naar vragen = beledigend = niet ok), jij noteert zelf de datum in je agenda en ontfutselt als een ware detective van diegene of een bekende van diegene informatie over wat ze leuk vinden. Dan stuur je in de loop van de week een app "heyyy alles goed? zaterdag party?" waardoor zij snappen dat je bedoelt "waar en hoe laat? Ik laat je niet zitten, ik ben jouw vriend. "
Ofzoiets. Ben het nog aan het leren. Maar iemand expliciet vragen "ik ben jarig, kom je ook?" is op een of andere manier extreem beledigend, iig waar ik nu woon. Je ontneemt ze de kans om jou te verrassen of zoiets, het moet impliciet blijven dat je wil dat ze komen want zij zijn jouw matties en dat gaan ze je bewijzen, het feit dat je moest zeggen dat je überhaupt jarig bent was al pijnlijk voor ze en zullen ze volgend jaar proberen te voorkomen door al te laten weten dat zij weten dat jij binnenkort jarig bent en dat je een soort van brace for impact moet doen voor alle liefde die je over je uitgestort krijgt. Mijn buren en vrienden eten ook vanzelfsprekend taart bij mij als ik jarig ben, of ik het nou van plan ben te vieren of niet. Was dat echt niet gewend en was best geïntimideerd eerst.
Ik woon in een van oudsher katholiek dorp dat zal er ongetwijfeld iets mee te maken hebben.
