Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 28 juli 2008 om 23:16
Satine, het was ook wel erg benauwd weer. Hoge luchtvochtigheid waarschijnlijk dus dat is voor jouw gezondheid niet zo goed. Iets minder warm weer mag je best om vragen. 
Ik doe mijn best goed bezig te zijn (het gaat niet helemaal vanzelf
) en tot nu toe gaat dat aardig. De samenvatting van het tweede boek over ondernemen, wat ik heb gelezen, is klaar.
Nu moet ik het derde boek nog uitlezen en daar een samenvatting van maken. Daarna liggen er nog twee boeken te wachten.
Soms kan ik heel gedisciplineerd zijn en overkomen. Helaas is dat niet 365 dagen per jaar zo. Ik profiteer van de periodes dat het wel lukt. Kom ik toch vooruit. Ik leer langzaam maar zeker mijn zaakjes meer op orde te krijgen, hebben en houden.
Intiem, aanstaande zondag wilde ik met mijn zoon naar Bourtange gaan. Op de snorscooter maar dat wordt nu lastig omdat mijn dochter er dan ook is. We kunnen niet met zijn drietjes op de snor. Dat wordt het openbaar vervoer, als dat lukt en anders gaan we zwemmen. Dochter klonk aan de telefoon alsof ze daar dringend zin in had.
Voor vrijdag ben ik me huishoudelijk aan het voorbereiden. Ik wil de boel aan kant hebben als het mijn zoon's verjaardag is. Net als toen mijn dochter jarig was, ongeveer 2,5 week geleden.
Ik heb nog wel impulsieve 'buien'. Als iets me stoort, kan het gebeuren dat ik die persoon aanspreek en dat ik kattiger ben dan nodig. Vandaag nog. Ik ging met de honden weg en ik erger me al een tijdje aan loslopende honden. Dit keer besloot ik impulsief daar iets van te zeggen. Ik vroeg netjes of zij ze niet aan de riem kon doen. Waarom vraagt ze. Nou, zeg ik, omdat dat moet, volgens mij staat dat in de wet.
We raakten in een korte discussie en een van mijn honden, aan de riem, raakte 'slaags' met een van haar honden. Toevallig nét de hond die zij wél aan de riem had. Twee andere grote joekels, liepen los en waren op 'mijn' honden (ik pas op ze) afgerend.
Omdat ze zo lakoniek deed, werd ik boos. Daarom zei ik toen de honden in de clinch lagen: Zie je nou, dat bedoel ik. Dat wil ik voorkomen.
Ik heb haar 'beloofd' dat als ik haar weer met loslopende honden tegen kom, ik met de politie bel.
Zij vond dat ik het vriendelijk had moeten vragen. Dan hadden we netjes een oplossing kunnen bedenken. Excuse me? Dat deed ik ook, netjes vragen en als er dan op geantwoord wordt 'dat hoef ik niet' (ze aan de riem doen), ben ik ook niet vriendelijk meer. Dan wind ik me snel op. Als zij 'bellen met de politie' als een dreigement opvat, noem ik het een belofte. Ik doe het dan ook echt. Voorál als zij zegt 'moet je doen'. Dan zeker!
Achteraf denk ik dan: laat je niet zo opnaaien.
Toch is er ook nog: ik heb de verantwoordelijkheid over die twee honden en met loslopende honden weet je het nooit. Die krijg je niet zo snel uit elkaar. Ik wil geen gewonde honden. De meeste loslopende honden luisteren namelijk slecht naar hun baasje als ze een andere hond in het vizier hebben. Ik wil geen gevechten. Die mensen snappen het niet.
Beseffen niet wat kan gebeuren.
Ik ben zelfs een keer tijdens het uitlaten achtervolgd door een hond. Die hond was alleen. Liet zichzelf uit, denk ik.
Waar wij gingen, ging die hond ook. Volgens mij wel twee kilometer lang, tot we een zijsteegje indoken. De sukkelige hond had het niet in de gaten. Zo hebben we hem afgeschud
Enfin, ik hoop dat het met jullie allemaal goed is. Met mij ook. Zit relaxt achter de laptop. Zometeen slapen want morgenochtend werken.
Ik doe mijn best goed bezig te zijn (het gaat niet helemaal vanzelf
) en tot nu toe gaat dat aardig. De samenvatting van het tweede boek over ondernemen, wat ik heb gelezen, is klaar.Nu moet ik het derde boek nog uitlezen en daar een samenvatting van maken. Daarna liggen er nog twee boeken te wachten.
Soms kan ik heel gedisciplineerd zijn en overkomen. Helaas is dat niet 365 dagen per jaar zo. Ik profiteer van de periodes dat het wel lukt. Kom ik toch vooruit. Ik leer langzaam maar zeker mijn zaakjes meer op orde te krijgen, hebben en houden.
Intiem, aanstaande zondag wilde ik met mijn zoon naar Bourtange gaan. Op de snorscooter maar dat wordt nu lastig omdat mijn dochter er dan ook is. We kunnen niet met zijn drietjes op de snor. Dat wordt het openbaar vervoer, als dat lukt en anders gaan we zwemmen. Dochter klonk aan de telefoon alsof ze daar dringend zin in had.
Voor vrijdag ben ik me huishoudelijk aan het voorbereiden. Ik wil de boel aan kant hebben als het mijn zoon's verjaardag is. Net als toen mijn dochter jarig was, ongeveer 2,5 week geleden.
Ik heb nog wel impulsieve 'buien'. Als iets me stoort, kan het gebeuren dat ik die persoon aanspreek en dat ik kattiger ben dan nodig. Vandaag nog. Ik ging met de honden weg en ik erger me al een tijdje aan loslopende honden. Dit keer besloot ik impulsief daar iets van te zeggen. Ik vroeg netjes of zij ze niet aan de riem kon doen. Waarom vraagt ze. Nou, zeg ik, omdat dat moet, volgens mij staat dat in de wet.
We raakten in een korte discussie en een van mijn honden, aan de riem, raakte 'slaags' met een van haar honden. Toevallig nét de hond die zij wél aan de riem had. Twee andere grote joekels, liepen los en waren op 'mijn' honden (ik pas op ze) afgerend.
Omdat ze zo lakoniek deed, werd ik boos. Daarom zei ik toen de honden in de clinch lagen: Zie je nou, dat bedoel ik. Dat wil ik voorkomen.
Ik heb haar 'beloofd' dat als ik haar weer met loslopende honden tegen kom, ik met de politie bel.
Zij vond dat ik het vriendelijk had moeten vragen. Dan hadden we netjes een oplossing kunnen bedenken. Excuse me? Dat deed ik ook, netjes vragen en als er dan op geantwoord wordt 'dat hoef ik niet' (ze aan de riem doen), ben ik ook niet vriendelijk meer. Dan wind ik me snel op. Als zij 'bellen met de politie' als een dreigement opvat, noem ik het een belofte. Ik doe het dan ook echt. Voorál als zij zegt 'moet je doen'. Dan zeker!
Achteraf denk ik dan: laat je niet zo opnaaien.
Toch is er ook nog: ik heb de verantwoordelijkheid over die twee honden en met loslopende honden weet je het nooit. Die krijg je niet zo snel uit elkaar. Ik wil geen gewonde honden. De meeste loslopende honden luisteren namelijk slecht naar hun baasje als ze een andere hond in het vizier hebben. Ik wil geen gevechten. Die mensen snappen het niet.
Beseffen niet wat kan gebeuren.
Ik ben zelfs een keer tijdens het uitlaten achtervolgd door een hond. Die hond was alleen. Liet zichzelf uit, denk ik.
Waar wij gingen, ging die hond ook. Volgens mij wel twee kilometer lang, tot we een zijsteegje indoken. De sukkelige hond had het niet in de gaten. Zo hebben we hem afgeschud
Enfin, ik hoop dat het met jullie allemaal goed is. Met mij ook. Zit relaxt achter de laptop. Zometeen slapen want morgenochtend werken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 29 juli 2008 om 12:43
Goedemiddag allemaal....en wat is het weer warm.....
Natuurlijk is er nog veel te bespreken met mijn dochter. Maar dat komt wel met de tijd. Afgezien van haar ex-vriend, speelt de vader van mijn dochter ook nog een vervelende rol in het geheel. Hij liegt over van alles en nog wat. Zij wil het contact graag met hem en dat maakt haar ook weer beinvloedbaar. Zo had hij (de vader) mij in februari (toen had ik hem kort aan de lijn, stond op het punt om definitief weg te gaan bij ex) mij vertelt dat mijn dochter o.a. geen contact wilde omdat ze mijn ex vreselijk vond. Dit heb ik zondag bij mijn dochter nagevraagd, blijkt niets van waar te zijn. Leek mij ook al onlogisch, gezien ze mijn ex maar 2 keer ofzo gezien heeft..... Dit voorbeeld om aan te geven hoe haar vader de boel tegen elkaar op kan zetten. Kortom, de situatie is complex en vraagt om behoorlijk wat voorzichtigheid.
Verder ben ik behoorlijk de relatie met ex aan het verwerken. Is geen kattepis. Maar wel belangrijk dat ik dat goed en zorgvullig doe. Gisteren in ieder geval verdere beschermingsmaatregelen getroffen.
Fijn te lezen dat je etentje leuk was, Satine....en ja, dit warme weer is ook wel echt warm (en plakkerig).
Shahla.....moest wel lachen om jouw beschrijving van het hondenuitlaatgebeuren. Ik heb een keer enorme ruzie gemaakt met een hondeneigenaar die zijn hond in de zandbak van een speeltuin liet poepen en daar niet op aangesproken wenste te worden. Was zo kwaad.......Volgens mij ben jij ook wel een pittige tante....
Intiem, ben je weer wat bijgekomen van de diagnose?
Digi, hoe is het met jou?
ga even eten, douchen en dan weer verder plakken...
Natuurlijk is er nog veel te bespreken met mijn dochter. Maar dat komt wel met de tijd. Afgezien van haar ex-vriend, speelt de vader van mijn dochter ook nog een vervelende rol in het geheel. Hij liegt over van alles en nog wat. Zij wil het contact graag met hem en dat maakt haar ook weer beinvloedbaar. Zo had hij (de vader) mij in februari (toen had ik hem kort aan de lijn, stond op het punt om definitief weg te gaan bij ex) mij vertelt dat mijn dochter o.a. geen contact wilde omdat ze mijn ex vreselijk vond. Dit heb ik zondag bij mijn dochter nagevraagd, blijkt niets van waar te zijn. Leek mij ook al onlogisch, gezien ze mijn ex maar 2 keer ofzo gezien heeft..... Dit voorbeeld om aan te geven hoe haar vader de boel tegen elkaar op kan zetten. Kortom, de situatie is complex en vraagt om behoorlijk wat voorzichtigheid.
Verder ben ik behoorlijk de relatie met ex aan het verwerken. Is geen kattepis. Maar wel belangrijk dat ik dat goed en zorgvullig doe. Gisteren in ieder geval verdere beschermingsmaatregelen getroffen.
Fijn te lezen dat je etentje leuk was, Satine....en ja, dit warme weer is ook wel echt warm (en plakkerig).
Shahla.....moest wel lachen om jouw beschrijving van het hondenuitlaatgebeuren. Ik heb een keer enorme ruzie gemaakt met een hondeneigenaar die zijn hond in de zandbak van een speeltuin liet poepen en daar niet op aangesproken wenste te worden. Was zo kwaad.......Volgens mij ben jij ook wel een pittige tante....
Intiem, ben je weer wat bijgekomen van de diagnose?
Digi, hoe is het met jou?
ga even eten, douchen en dan weer verder plakken...
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
dinsdag 29 juli 2008 om 12:54
Ja, klopt, soms ben ik wel wat pittig in de omgang maar het wordt veelal incidenteel. Vroeger had ik het vaker dus ik ben wel veel milder geworden. Soms schiet het me nog wel eens in het verkeerde keelgat. Zoals gisteren. Ik baal er best wel een beetje van als het gebeurt hoor maar aan de andere kant denk ik 'kom op, dan kun je nergens meer wat van zeggen.'
Ben net terug uit mijn werk en ik ga de hond uitlaten. Daarna een dutje doen. Hopelijk kom ik nu geen loslopende mormels tegen. De hond die ik nu bij me heb, is helemaal niet gediend van blaffende en grommende andere honden e.d.
Ben net terug uit mijn werk en ik ga de hond uitlaten. Daarna een dutje doen. Hopelijk kom ik nu geen loslopende mormels tegen. De hond die ik nu bij me heb, is helemaal niet gediend van blaffende en grommende andere honden e.d.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 29 juli 2008 om 14:01
Ha allemaal. Ik wilde vandaag de tuin in om verder te gaan met mijn schilderwproject. Maar het stortregent hier en alles is nat. Dus dat wordt dan toch maar een binnendagje. Ik knip zometeen die comp. uit en ga maar eens puinruimen.
Wat ik eigenlijk al een tijdje wilde doen en zeggen, maar nog steeds niet gedaan had: ik zit erover te denken om het viva forum uit mijn favorieten te halen en voorlopig alleen even te gaan schrijven op msn. Ik merk nl. dat ik de laatste tijd best sterk reageer op andere topics. Ik ben daarover snel geprikkeld om iets te schrijven (wat dat betreft doet de top tien nieuwste onderwerpen niet zo goed) en zeker als het inhoudelijk een discussie is die mij sterk aanspreekt om wat voor reden dan ook, merk ik dat ik moeilijk de uitknop kan vinden bij mezelf. Dus een beetje uit zelfbescherming eventjes niet meer de gemakkelijke viva weg.
Lin, snap ik dat het een complexe situatie is met je dochter. Dingen liggen niet zo zwart wit vast en behalve vriendje had je inderdaad al gemeld dat de vader hierin toch eenbeste rol speelt. Ik heb het gezien bij mijn nichtjes en die hebben jarenlang geen contact gehad met hun moeder, vanwege inderdaad weer zo'n held van een vader die zich waanzinnig slachtofferig kan opstellen en kinderen (meisjes in mijn familie) die dat geloven. Doe het lekker rustig aan met je dochter en geniet vooralsnog gewoon van het elkaar weer kunnen zien. Ik zou niet eens weten hoe ik met dat gemis zou moeten omgaan, dus vind je wederom erg dapper! Je dochter is inmiddels een stuk volwassener, dus zal ze nu waarschijnlijk beter kunnen omgaan met zo'n gesprek dan twee jaar geleden.
Goed dat je zo aan het verwerken bent verder. Moeilijk, maar je toont je erg sterk door de zure appel niet te ontwijken en de confrontatie met je zelf en je pijn gewoon op de koop toe te nemen. Hoe naar ook. Dat bewonder ik, want velen zijn je al voorgegaan die toch huilend teruggingen.
Ik maakte me wel een beetje zorgen om je. Is het met je darmen nog goed afgelopen? Heb je een afspraak kunnen maken?
Satine, het regent hier pijpenstelen en ik voel de lucht nu ter plekke (raam staat open) afkoelen. Ik hoop dat de koelte jou ook bereikt. Heb je een airco thuisstaan of zoiets? Niet teveel en te snel gaan op zo'n dag, maar je gewoon een beetje aanpassen aan de temp. Maignana (hoe schrijf je dat?) en tranquillo (schrijf je dat zo??) sista : )
Hoe is het verder meissie? Krijg je het allemaal een beetje op de rit met jezelf?
Lin, nee, de diagnose heeft al voor heel wat waterlanders gezorgd. Want ik lees en lees en ik begrijp het gewoon niet. Ik zie mezelf er niet in terug en het frustrerende is dat dat op zichzelf een ding schijnt te zijn van die hele persoonlijkheid. Dus nog frustrerender. Maar goed, nogmaals, en dat wil ik nog wel even heel duidelijk onderstrepen voordat er allemaal verkeerde beelden ontstaan!!, ik heb die stoornis niet! Wel zijn er trekjes aanwezig, maar welke dan en hoe heftig dat is, dat weet ik nog niet. Dat wil ik zeker nog even navragen bij mijn peut die ik a.s. vrijdag weer zie. Misschien kan zij mij iets uitleggen.
Wat ik eigenlijk al een tijdje wilde doen en zeggen, maar nog steeds niet gedaan had: ik zit erover te denken om het viva forum uit mijn favorieten te halen en voorlopig alleen even te gaan schrijven op msn. Ik merk nl. dat ik de laatste tijd best sterk reageer op andere topics. Ik ben daarover snel geprikkeld om iets te schrijven (wat dat betreft doet de top tien nieuwste onderwerpen niet zo goed) en zeker als het inhoudelijk een discussie is die mij sterk aanspreekt om wat voor reden dan ook, merk ik dat ik moeilijk de uitknop kan vinden bij mezelf. Dus een beetje uit zelfbescherming eventjes niet meer de gemakkelijke viva weg.
Lin, snap ik dat het een complexe situatie is met je dochter. Dingen liggen niet zo zwart wit vast en behalve vriendje had je inderdaad al gemeld dat de vader hierin toch eenbeste rol speelt. Ik heb het gezien bij mijn nichtjes en die hebben jarenlang geen contact gehad met hun moeder, vanwege inderdaad weer zo'n held van een vader die zich waanzinnig slachtofferig kan opstellen en kinderen (meisjes in mijn familie) die dat geloven. Doe het lekker rustig aan met je dochter en geniet vooralsnog gewoon van het elkaar weer kunnen zien. Ik zou niet eens weten hoe ik met dat gemis zou moeten omgaan, dus vind je wederom erg dapper! Je dochter is inmiddels een stuk volwassener, dus zal ze nu waarschijnlijk beter kunnen omgaan met zo'n gesprek dan twee jaar geleden.
Goed dat je zo aan het verwerken bent verder. Moeilijk, maar je toont je erg sterk door de zure appel niet te ontwijken en de confrontatie met je zelf en je pijn gewoon op de koop toe te nemen. Hoe naar ook. Dat bewonder ik, want velen zijn je al voorgegaan die toch huilend teruggingen.
Ik maakte me wel een beetje zorgen om je. Is het met je darmen nog goed afgelopen? Heb je een afspraak kunnen maken?
Satine, het regent hier pijpenstelen en ik voel de lucht nu ter plekke (raam staat open) afkoelen. Ik hoop dat de koelte jou ook bereikt. Heb je een airco thuisstaan of zoiets? Niet teveel en te snel gaan op zo'n dag, maar je gewoon een beetje aanpassen aan de temp. Maignana (hoe schrijf je dat?) en tranquillo (schrijf je dat zo??) sista : )
Hoe is het verder meissie? Krijg je het allemaal een beetje op de rit met jezelf?
Lin, nee, de diagnose heeft al voor heel wat waterlanders gezorgd. Want ik lees en lees en ik begrijp het gewoon niet. Ik zie mezelf er niet in terug en het frustrerende is dat dat op zichzelf een ding schijnt te zijn van die hele persoonlijkheid. Dus nog frustrerender. Maar goed, nogmaals, en dat wil ik nog wel even heel duidelijk onderstrepen voordat er allemaal verkeerde beelden ontstaan!!, ik heb die stoornis niet! Wel zijn er trekjes aanwezig, maar welke dan en hoe heftig dat is, dat weet ik nog niet. Dat wil ik zeker nog even navragen bij mijn peut die ik a.s. vrijdag weer zie. Misschien kan zij mij iets uitleggen.
dinsdag 29 juli 2008 om 14:07
Shahla, ik kan net als jij ook wel eens boos of onredelijk uit de hoek komen. Zeker als ik het gevoel heb dat de ander mij niet serieus neemt. Ik kan er serieus nog beter tegen als iemand zegt: "ok, snap ik dat je het vervelend vindt, maar ben het er gewoon niet mee eens en dus doe ik het op mijn manier" dan dat iemand zegt, "hoeft niet (wat gewoon niet zo is, want er is zelfs een wetje over), dus rot op met je bemoeienis". Dan voel ik me niet serieus genomen en word ik veel boziger. Waarbij ik het in de eerste situatie misschien onredelijk vind, maar iemand wel veel meer de ruimte kan laten om dat op eigen manier in te vullen. Maar je moet niet gaan zitten liegen, want daar kan ik slecht tegen.
Dus snap het wel een beetje hoor.
Gelukkig heb ik geleerd 9 van de tien keer héél hard tot tien te tellen en snel door te lopen en probeer ik het van me af te laten glijen (moeilijk moeilijk
)
Dus snap het wel een beetje hoor.
Gelukkig heb ik geleerd 9 van de tien keer héél hard tot tien te tellen en snel door te lopen en probeer ik het van me af te laten glijen (moeilijk moeilijk
)
dinsdag 29 juli 2008 om 19:14
Intiem, misschien is het dat inderdaad wel. Het niet serieus genomen worden maar bijvoorbeeld ook dat je opmerking afgedaan wordt als gezeur of dat je zwaar afgebekt wordt als je iets zegt.
Ik zal niet zeggen dat die laatste twee voorbeelden gisteren gaande waren want dat was niet zo. Het hele gesprek duurde hooguit een paar minuten en daarna ben ik doorgelopen. Daar kan ze iets mee doen of ze doet er niets mee. Moet ze zelf weten. Ik heb gezegd wat ik dan doe dus we zien het verder wel.
Vijf minuten heb ik in mezelf nog wat gemopperd maar dan laat ik het ook los hoor.
Zou je dan wel verder gaan met testen als het steeds elke keer zo voor je voelt? Kijk gewoon naar waar je zelf het meeste last van hebt of je omgeving en probeer daar iets aan te doen. Je hoeft i.m.o. toch ook niet compleet te veranderen tot je een algemeen acceptabel iemand bent. Zo'n dertien in een dozijn.
Ik zal niet zeggen dat die laatste twee voorbeelden gisteren gaande waren want dat was niet zo. Het hele gesprek duurde hooguit een paar minuten en daarna ben ik doorgelopen. Daar kan ze iets mee doen of ze doet er niets mee. Moet ze zelf weten. Ik heb gezegd wat ik dan doe dus we zien het verder wel.
Vijf minuten heb ik in mezelf nog wat gemopperd maar dan laat ik het ook los hoor.
Zou je dan wel verder gaan met testen als het steeds elke keer zo voor je voelt? Kijk gewoon naar waar je zelf het meeste last van hebt of je omgeving en probeer daar iets aan te doen. Je hoeft i.m.o. toch ook niet compleet te veranderen tot je een algemeen acceptabel iemand bent. Zo'n dertien in een dozijn.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 29 juli 2008 om 22:26
Hoi meiden.
Ik had een hele pittige dag dus kom hier alleen even langs om dag te zeggen..
Alleen even een reactie op jou Intiem: Ik vind het heel jammer als je het hier voorlopig skipt maar je moet doen wat voor jou het beste is. Als dat betekent dat je hier even niet komt schrijven dan is dat zo. Ik begrijp het wel. Je zal in ieder geval gemist worden, dat is zeker.
Trusten allemaal.
Ik had een hele pittige dag dus kom hier alleen even langs om dag te zeggen..
Alleen even een reactie op jou Intiem: Ik vind het heel jammer als je het hier voorlopig skipt maar je moet doen wat voor jou het beste is. Als dat betekent dat je hier even niet komt schrijven dan is dat zo. Ik begrijp het wel. Je zal in ieder geval gemist worden, dat is zeker.
Trusten allemaal.
dinsdag 29 juli 2008 om 23:22
pffff....sorry meiden.....maar het verdriet is bijna niet te harde....
Ik zit er zo mee dat hij niet van mij gehouden heeft. Dat alles een illusie is geweest. Dat ik gewoon gebruikt ben. Al die grote holle betekenisloze woorden....wat voel ik me stom. Ik heb het allemaal zo ontzettend graag willen geloven. STOM.
Van zijn ex heeft hij wel gehouden, dat weet ik zeker, gezien zijn reacties naderhand. (zijn verdriet, zijn moeite, ook al zat daar ook een narcistische kant aan) De foto's van haar heeft hij door alles heen laten hangen, zijn manies, zijn psychoses, zijn nieuwe, nu ook ex (ik dus). Heb zelf moeten vragen of ze van de muur konden, toen we samenwoonde. De enige foto die er van mij hing, heeft hij bij de crisisopvang afgeleverd. Dat zegt mij alles.....en doet godsgruwelijk veel pijn.
Sorry voor dit egopostje.....weet af en toe van gekkigheid niet waar ik met mijn verdriet naar toe moet. Natuulijk probeer ik er dapper doorheen te gaan. Wetende dat dat de beste en de enige weg is.......maar het doet zo'n zeer. Ik heb hart en ziel gegeven aan een man die zondermeer mijn ziel verkracht heeft. (zo voelt dat nu even.....). Hij zou mij nooit laten vallen, was de vrouw van zijn leven.....mag ik een emmertje?
Al die stomme gemengde gevoelens. Ik hou mijn hoofd erbij, doe heus geen rare dingen......maar de boosheid, verdriet en vooral de leegte is soms bijna ondraaglijk. Als een mantra (die heb ik van jou, intiem, hoop toch dat je wil blijven hier) herhaal ik: :"het hoort erbij" .........zucht
Ik zit er zo mee dat hij niet van mij gehouden heeft. Dat alles een illusie is geweest. Dat ik gewoon gebruikt ben. Al die grote holle betekenisloze woorden....wat voel ik me stom. Ik heb het allemaal zo ontzettend graag willen geloven. STOM.
Van zijn ex heeft hij wel gehouden, dat weet ik zeker, gezien zijn reacties naderhand. (zijn verdriet, zijn moeite, ook al zat daar ook een narcistische kant aan) De foto's van haar heeft hij door alles heen laten hangen, zijn manies, zijn psychoses, zijn nieuwe, nu ook ex (ik dus). Heb zelf moeten vragen of ze van de muur konden, toen we samenwoonde. De enige foto die er van mij hing, heeft hij bij de crisisopvang afgeleverd. Dat zegt mij alles.....en doet godsgruwelijk veel pijn.
Sorry voor dit egopostje.....weet af en toe van gekkigheid niet waar ik met mijn verdriet naar toe moet. Natuulijk probeer ik er dapper doorheen te gaan. Wetende dat dat de beste en de enige weg is.......maar het doet zo'n zeer. Ik heb hart en ziel gegeven aan een man die zondermeer mijn ziel verkracht heeft. (zo voelt dat nu even.....). Hij zou mij nooit laten vallen, was de vrouw van zijn leven.....mag ik een emmertje?
Al die stomme gemengde gevoelens. Ik hou mijn hoofd erbij, doe heus geen rare dingen......maar de boosheid, verdriet en vooral de leegte is soms bijna ondraaglijk. Als een mantra (die heb ik van jou, intiem, hoop toch dat je wil blijven hier) herhaal ik: :"het hoort erbij" .........zucht
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 30 juli 2008 om 10:53
Inderdaad Lin, het hoort erbij. Maarja, je zit er natuurlijk niet op te wachten, dat keiharde verdriet en die boosheid. Denk je juist weer wat opgekrabbeld te zijn, heeft het je zomaar ineens weer te pakken.
Ik moet elke keer aan dit liedje denken, zo treffend voor jouw verdriet (ja weer acda en de munnik):
(noem me) Oud verdriet
Ik kom pas als je liggen gaat
Je klaar bent voor de nacht
Ik kom in beelden, in fragmenten
Hard ineens en onverwacht
Ik kom terwijl je uit het raam kijkt
Van je favoriet cafe
Ik zal er zijn zodra je even denkt
?ik heb er vrede mee?
Als je eens rustig over zee kijkt
En je denkt: ?nu heb ik rust?
En ik je onverwachts en zachtjes
Keihard op je ziel gekust
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Ik kom het liefste als je luistert
Naar een onverwacht mooi lied
Ik kom pas kijken, weken, maanden
Na het echte groot verdriet
Ik schuil in weggestopte foto's
Iets wat je vindt onder de bank
En echt ik ben niet te verdrinken
Ik schuil het makkelijkst in drank
Ik kom soms midden in het lachen
Dat soms overgaat in huilen
Het zijn precies dezelfde tranen
Die alleen maar van hun namen ruilen
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Maar het liefste kom ik s nachts
Als je niet slapen kan
Juist dan, juist dan!
Hoop dat het vandaag weer wat beter gaat met je.
Ik moet elke keer aan dit liedje denken, zo treffend voor jouw verdriet (ja weer acda en de munnik):
(noem me) Oud verdriet
Ik kom pas als je liggen gaat
Je klaar bent voor de nacht
Ik kom in beelden, in fragmenten
Hard ineens en onverwacht
Ik kom terwijl je uit het raam kijkt
Van je favoriet cafe
Ik zal er zijn zodra je even denkt
?ik heb er vrede mee?
Als je eens rustig over zee kijkt
En je denkt: ?nu heb ik rust?
En ik je onverwachts en zachtjes
Keihard op je ziel gekust
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Ik kom het liefste als je luistert
Naar een onverwacht mooi lied
Ik kom pas kijken, weken, maanden
Na het echte groot verdriet
Ik schuil in weggestopte foto's
Iets wat je vindt onder de bank
En echt ik ben niet te verdrinken
Ik schuil het makkelijkst in drank
Ik kom soms midden in het lachen
Dat soms overgaat in huilen
Het zijn precies dezelfde tranen
Die alleen maar van hun namen ruilen
Je noemt me oud verdriet
Doe wat je wilt
(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet
Maar het liefste kom ik s nachts
Als je niet slapen kan
Juist dan, juist dan!
Hoop dat het vandaag weer wat beter gaat met je.
woensdag 30 juli 2008 om 13:10
Lin, zo'n besef ís ook hard. Daarentegen kan het je helpen van hem los te komen, in zo'n mate dat het straks niet meer uitmaakt. Dan doet het je allemaal niks meer. Hoe meer je nu denkt wat een lul is het dat hij me zo behandeld heeft etc. hoe makkelijker voor de verwerking.
Satine, is vandaag ook pittig of valt het mee?
Intiem, je kunt ook alleen een tijdje hier schrijven en niet op andere topics. Bij mij is dat ook steeds meer het geval. Ik doe wel eens mee in een paar andere topics maar als er niks is wat me boeit, hou ik het bij ons topic of natuurlijk als ik veel andere dingen irl te doen heb of prioriteit geef. Viva staat bij mij ook nergens opgeslagen. Ik weet het zo wel uit mijn hoofd, ja
Satine, is vandaag ook pittig of valt het mee?
Intiem, je kunt ook alleen een tijdje hier schrijven en niet op andere topics. Bij mij is dat ook steeds meer het geval. Ik doe wel eens mee in een paar andere topics maar als er niks is wat me boeit, hou ik het bij ons topic of natuurlijk als ik veel andere dingen irl te doen heb of prioriteit geef. Viva staat bij mij ook nergens opgeslagen. Ik weet het zo wel uit mijn hoofd, ja
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 30 juli 2008 om 13:40
Heel erg bedankt, Santine.....heb 'm gelijk bij youtube gedownload en inderdaad, zo raak. Het helpt me wel, net zoals dat stukje tekst van Acda&de Munnik op je kaartje, lees het nog steeds best vaak. Het zijn dingen om in vast te grijpen.....
Ja, Shahla het is keihard...en ik moet van mezelf nu echt de lessen leren, anders zit ik zo in de volgende foute relatie. Ik ben voor mezelf gewoon niet betrouwbaar. En ik heb me laten gaan, qua borderline, in deze laatste relatie. Sprak net mijn vriendin, zij zei ook al dat het heel erg is geweest......Hoewel mijn vriendin ook zei dat als borderline een open wond is, er ontzettend veel zout in is gegooid,en dat mag ik mezelf niet kwalijk nemen) Dat ik eerder moet leren luisteren naar mijn omgeving.....
En ze was een bezorgd dat ik de huisarts nog niet gebeld heb (zwarte ontlasting, extreem moe en kramp is niet goed.....) maar ik zag er tegenop en bovendien was mijn ontlasting de laatste dagen wel weer goed. Maar goed, net geprobeerd te bellen voor een afspraak, moet helaas voor 13.00...dus morgenochtend bel ik gelijk.
Ja, Shahla het is keihard...en ik moet van mezelf nu echt de lessen leren, anders zit ik zo in de volgende foute relatie. Ik ben voor mezelf gewoon niet betrouwbaar. En ik heb me laten gaan, qua borderline, in deze laatste relatie. Sprak net mijn vriendin, zij zei ook al dat het heel erg is geweest......Hoewel mijn vriendin ook zei dat als borderline een open wond is, er ontzettend veel zout in is gegooid,en dat mag ik mezelf niet kwalijk nemen) Dat ik eerder moet leren luisteren naar mijn omgeving.....
En ze was een bezorgd dat ik de huisarts nog niet gebeld heb (zwarte ontlasting, extreem moe en kramp is niet goed.....) maar ik zag er tegenop en bovendien was mijn ontlasting de laatste dagen wel weer goed. Maar goed, net geprobeerd te bellen voor een afspraak, moet helaas voor 13.00...dus morgenochtend bel ik gelijk.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 30 juli 2008 om 15:16
Wat schrijven jullie veel zeg, amper bij te houden
Intiem, je hebt inderdaad de stoornis zelf niet. Gewoon wat trekjes. Weet je, je moet het in perspectief plaatsen: hoeveel mensen hebben die trekjes zonder het te weten, omdat ze er geen last van hebben en zich niet laten testen? Ik denk dat iedereen wel wat heeft als ze een test doen bij een psychiater. En weet je welke trekjes je hebt? Ik zou me er niet te druk over maken, want zoals ik al zei denk ik dat het gewoon mens-eigen is, die trekjes. BPS is natuurlijk weer iets anders.
Ik heb besloten om weer naar de 10mg Zyprexa te gaan. Vandaag weer tot 13u in mijn bed blijven liggen, dat gaat gewoon zo niet meer. Heel mijn dag wordt verkloot door die zooi. Heel erg jammer wel, volgens mij helpt de 10mg minder goed maar ok, het werkt nog steeds wel. Alleen minder, maar dan heb ik wel normalere dagen en da's ook wat waard.
Intiem, je hebt inderdaad de stoornis zelf niet. Gewoon wat trekjes. Weet je, je moet het in perspectief plaatsen: hoeveel mensen hebben die trekjes zonder het te weten, omdat ze er geen last van hebben en zich niet laten testen? Ik denk dat iedereen wel wat heeft als ze een test doen bij een psychiater. En weet je welke trekjes je hebt? Ik zou me er niet te druk over maken, want zoals ik al zei denk ik dat het gewoon mens-eigen is, die trekjes. BPS is natuurlijk weer iets anders.
Ik heb besloten om weer naar de 10mg Zyprexa te gaan. Vandaag weer tot 13u in mijn bed blijven liggen, dat gaat gewoon zo niet meer. Heel mijn dag wordt verkloot door die zooi. Heel erg jammer wel, volgens mij helpt de 10mg minder goed maar ok, het werkt nog steeds wel. Alleen minder, maar dan heb ik wel normalere dagen en da's ook wat waard.
woensdag 30 juli 2008 om 23:30
Lieve meiden,
Even snel laten weten dat ik weer thuis ben! Van alles meegemaakt, maar dat komt morgen wel!
Ben lekker bruin geworden en goed tot rust gekomen op een paar incidenten na...
Ik heb wel wat gelezen van afgelopen 2 weken, maar ik begin vanaf vandaag met echt mee lezen en reageren!
Ga nu lekker slapen in mijn eigen bedje, zonder muggen ;)
Tot snel!
Liefs, meisje
Even snel laten weten dat ik weer thuis ben! Van alles meegemaakt, maar dat komt morgen wel!
Ben lekker bruin geworden en goed tot rust gekomen op een paar incidenten na...
Ik heb wel wat gelezen van afgelopen 2 weken, maar ik begin vanaf vandaag met echt mee lezen en reageren!
Ga nu lekker slapen in mijn eigen bedje, zonder muggen ;)
Tot snel!
Liefs, meisje
donderdag 31 juli 2008 om 00:14
Onzeker meisje, dat was je naam! Gelukkig, ik was het alweer even kwijt en nu weet ik het meteen weer. Welkom terug zeide zij die aangekondigd had even niet op viva te schrijven 
En vertel je snel hoe het was?
Dig. ik hoop dat je met een aangepaste dosis net wat gelukkig kunt worden/blijven met je rustigere zelf in een actiever jasje. Want ook levensgeluk haal je ergens wel uit actief mee kunnen draaien. Ten minste, dat geldt voor mijzelf wel nl. Kan erg depri worden als ik te weinig doe of te lang slaap naar mijn gevoel.
Dus ik zou het zeker proberen en wel een vinger aan de pols blijven houden of het goed blijft gaan met je.
Je klinkt iig lekker ontspannen. Heb je wel een goed ritme (op tijd naar bed bedoel ik?)
En vertel je snel hoe het was?
Dig. ik hoop dat je met een aangepaste dosis net wat gelukkig kunt worden/blijven met je rustigere zelf in een actiever jasje. Want ook levensgeluk haal je ergens wel uit actief mee kunnen draaien. Ten minste, dat geldt voor mijzelf wel nl. Kan erg depri worden als ik te weinig doe of te lang slaap naar mijn gevoel.
Dus ik zou het zeker proberen en wel een vinger aan de pols blijven houden of het goed blijft gaan met je.
Je klinkt iig lekker ontspannen. Heb je wel een goed ritme (op tijd naar bed bedoel ik?)
zaterdag 2 augustus 2008 om 00:06
Als je zo behandeld bent als jij bent behandeld door je ex is het heel waarschijnlijk dat: als je aanleg hebt voor borderline, die helemaal tot uiting komt als je bij zo iemand blijft. Voor langere tijd.
Het borderline gedrag vermindert zodra je bij die persoon (ex) weg bent.
Luister ook naar jezelf. Het vertelt je een heleboel. Je moet het kunnen en willen zien als het níet goed zit met een partner.
Niet blijven hangen in zo'n relatie en nog beter: zo'n fout type bij voorbaat al niet meer 'aantrekken'. Bovendien 'herken' je ze nu wel. Je krijgt er een soort radar voor.
Dat kun je van zo'n ervaring leren.
Dat is een harde les.
Het kost tijd daarvan op te krabbelen. Gun jezelf tijd daarvoor.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 3 augustus 2008 om 12:28
Ik ben benieuwd hoe jullie het allemaal hebben.
Vandaag heb ik heerlijk uitgeslapen. Gisteren was ik behoorlijk moe. Waarschijnlijk van de voorbije dagen. Maar wederom betekende dat niet dat ik de hele dag op mijn kont heb gezeten. Ik ben nog met zoon naar de stad geweest en later met mijn dochter nog naar de winkel voor wat aanvullende weekendboodschappen.
Daarna nog koken en afdrogen. De kids hebben ook meegeholpen. Met hun leeftijd vind ik het onzin dat ik nog alles alleen zou moeten opknappen.
Vandaag voel ik me niet superenergiek (wanneer wel haha) dus ik denk niet dat ik heel veel ga doen.
Vandaag heb ik heerlijk uitgeslapen. Gisteren was ik behoorlijk moe. Waarschijnlijk van de voorbije dagen. Maar wederom betekende dat niet dat ik de hele dag op mijn kont heb gezeten. Ik ben nog met zoon naar de stad geweest en later met mijn dochter nog naar de winkel voor wat aanvullende weekendboodschappen.
Daarna nog koken en afdrogen. De kids hebben ook meegeholpen. Met hun leeftijd vind ik het onzin dat ik nog alles alleen zou moeten opknappen.
Vandaag voel ik me niet superenergiek (wanneer wel haha) dus ik denk niet dat ik heel veel ga doen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 5 augustus 2008 om 17:50
Hoi meiden!
Had afgelopen dagen na mijn vakantie heel weinig tijd om op internet te zitten! Iedereen weer gezien en verteld over mijn vakantie!
Het was echt een heerlijke vakantie. Het was zelfs zo fijn dat ik er een weekje aan vast geplakt had! Ik ging samen met een vriendin en we zaten in een groep van 18 tot en met 27 jaar. Ik was weliswaar de oudste, maar dat was totaal geen probleem. We waren met 16 mensen en op 2 mensen na, deden we alles met de groep. Ik had mijn eigen tentje en mijn vriendin zat bij een ander meisje in de tent.
We deden ook eigenlijk beide ons eigen ding, waar zij van te voren ook een beetje op hamerde.
Na 3 dagen relaxen, leuke dingen doen merkte ik dat ik zo tot rust kwam, dat ik aan het overwegen was om langer te blijven. 2 meiden die ik daar leerde kennen zouden zoiezo 2 weken blijven! Maar helaas reageerde mijn vriendin totaal niet positief op mijn idee. "door mij kon je uberhaupt op vakantie, je wilde een eigen tent en nu ga je een week langer en zit je met anderen in een tent" En zo ging het maar door. Ook kreeg ik te horen dat ik te veel over mijn maagverkleining sprak. Ik ging voor het eerst in mijn leven in een bikini! Ik vond het doodeng en had wel wat steun verwacht van mijn vriendin, maar in plaats daar van gaf ze voor de vakantie aan dat ze eerst het litteken wilde zien, omdat ze bang werd er van te schrikken! Daar ging mijn positieve gevoel...
Om een heel lang verhaal maar kort te houden, ik ben gebleven en heb een topvakantie gehad en die "vriendin" en ik hebben nu even geen contact.
Ik baal er goed van, maar goed. Nogmaals, ik heb een topvakantie gehad!
We zijn oa naar Pisa, Lucca en een boottocht gaan maken langs de Cinque Terre ( De Cinque Terre bestaat uit vijf dorpjes langs de Italiaanse kust die je per boot alleen kunt bereiken, HEEL MOOI )
We zijn ook vaak naar een cocktail bar gegaan, een heel gaaf straatfeest gehad, beach party en een avond naar een super de luxe club waar iedereen met Ferrari komt enzo... jetzet...
Ik heb hele leuke mensen ontmoet waar ik nog steeds contact mee heb! Echt super.
Na thuiskomst kwam ik wel weer meteen weer in het oude leventje terug. Ik heb op vakantie veel over mijn ex nagedacht en had besloten om contact op te nemen. Ik sprak hem op msn aan en we hadden een fijn gesprek. Hij vertelde me ook minder goed nieuws. Bij zijn moeder is borstkanker geconstateerd.... Ik heb me altijd zo thuis gevoeld bij zijn ouders, dat ik behoorlijk over de zeik ging toen ik het hoorde. Zeker omdat broerlief en vriendin en zelfs mijn ouders het al een geruime tijd wisten...
Heb haar een mooie kaart gestuurd...
Hij gaat eind deze maand weg en ben nu aan het twijfelen of ik hem nog voor die tijd wil zien of niet.
Verder heb ik nog niks gehoord van het GGZ, maar als alles mee zit mag ik snel beginnen. Ik ben er echt aan toe, want ik ben weer in het normale leventje en voel me ook meteen weer minder. De vakantie was eigenlijk 1 grote roze wolk... Zou er wel weer vaker op willen zitten...
Liefs, meisje
Had afgelopen dagen na mijn vakantie heel weinig tijd om op internet te zitten! Iedereen weer gezien en verteld over mijn vakantie!
Het was echt een heerlijke vakantie. Het was zelfs zo fijn dat ik er een weekje aan vast geplakt had! Ik ging samen met een vriendin en we zaten in een groep van 18 tot en met 27 jaar. Ik was weliswaar de oudste, maar dat was totaal geen probleem. We waren met 16 mensen en op 2 mensen na, deden we alles met de groep. Ik had mijn eigen tentje en mijn vriendin zat bij een ander meisje in de tent.
We deden ook eigenlijk beide ons eigen ding, waar zij van te voren ook een beetje op hamerde.
Na 3 dagen relaxen, leuke dingen doen merkte ik dat ik zo tot rust kwam, dat ik aan het overwegen was om langer te blijven. 2 meiden die ik daar leerde kennen zouden zoiezo 2 weken blijven! Maar helaas reageerde mijn vriendin totaal niet positief op mijn idee. "door mij kon je uberhaupt op vakantie, je wilde een eigen tent en nu ga je een week langer en zit je met anderen in een tent" En zo ging het maar door. Ook kreeg ik te horen dat ik te veel over mijn maagverkleining sprak. Ik ging voor het eerst in mijn leven in een bikini! Ik vond het doodeng en had wel wat steun verwacht van mijn vriendin, maar in plaats daar van gaf ze voor de vakantie aan dat ze eerst het litteken wilde zien, omdat ze bang werd er van te schrikken! Daar ging mijn positieve gevoel...
Om een heel lang verhaal maar kort te houden, ik ben gebleven en heb een topvakantie gehad en die "vriendin" en ik hebben nu even geen contact.
Ik baal er goed van, maar goed. Nogmaals, ik heb een topvakantie gehad!
We zijn oa naar Pisa, Lucca en een boottocht gaan maken langs de Cinque Terre ( De Cinque Terre bestaat uit vijf dorpjes langs de Italiaanse kust die je per boot alleen kunt bereiken, HEEL MOOI )
We zijn ook vaak naar een cocktail bar gegaan, een heel gaaf straatfeest gehad, beach party en een avond naar een super de luxe club waar iedereen met Ferrari komt enzo... jetzet...
Ik heb hele leuke mensen ontmoet waar ik nog steeds contact mee heb! Echt super.
Na thuiskomst kwam ik wel weer meteen weer in het oude leventje terug. Ik heb op vakantie veel over mijn ex nagedacht en had besloten om contact op te nemen. Ik sprak hem op msn aan en we hadden een fijn gesprek. Hij vertelde me ook minder goed nieuws. Bij zijn moeder is borstkanker geconstateerd.... Ik heb me altijd zo thuis gevoeld bij zijn ouders, dat ik behoorlijk over de zeik ging toen ik het hoorde. Zeker omdat broerlief en vriendin en zelfs mijn ouders het al een geruime tijd wisten...
Heb haar een mooie kaart gestuurd...
Hij gaat eind deze maand weg en ben nu aan het twijfelen of ik hem nog voor die tijd wil zien of niet.
Verder heb ik nog niks gehoord van het GGZ, maar als alles mee zit mag ik snel beginnen. Ik ben er echt aan toe, want ik ben weer in het normale leventje en voel me ook meteen weer minder. De vakantie was eigenlijk 1 grote roze wolk... Zou er wel weer vaker op willen zitten...
Liefs, meisje
