Psyche
alle pijlers
Borderline versus Autisme
woensdag 30 mei 2018 om 17:48
Ik lees niet elke keer vanaf het begin terug, als ik in een topic begonnen ben. Dus dan weet ik ook echt niet meer wat een ander schreef.JustcallmeTuT schreef: ↑30-05-2018 17:44Zelfde link als Shisha op pag 2 gegeven heeft BGB
Had je die niet gelezen of vond je het zo goed dat je het nogmaals, ook ik heb dat gedaan, onder de aandacht wilde brengen.
Oprechte vraag.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 30 mei 2018 om 18:09
Tja, bij mij helpt therapie altijd, omdat ik er zelf uithaal wat ik nodig heb.wasknijperwasknijper schreef: ↑30-05-2018 16:52Stel dat de diagnose niet klopt, kan de therapie je dan wel helpen? Want dan maakt het uiteindelijk niets uit als je toch dezelfde therapie krijgt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 30 mei 2018 om 21:08
Ik heb dit ook gehoord. Sterker nog, onlangs met een psych over gehad dat als het geen borderline is, het vaak autisme is. Vond het zelf ook erg bijzonder.
woensdag 30 mei 2018 om 21:26
Wat ik me wel afvraag. Als je voor een second opinion wil gaan, dan zegt je psycholoog dat dat betekent dat je een gebrek aan vertrouwen in haar hebt. Maar dat is toch ook zo? Waarom is dat erg als die psycholoog zich ‘aangevallen’ of gekrenkt of wat dan ook voelt.
Jij hebt twijfels, jij wil graag dat het verder of opnieuw onderzocht wordt, wat maakt het dan uit dat je psycholoog dat niet fijn vindt?
Klinkt misschien hard, maar zo kom je ook geen stap verder en ik zou dan toch voor mijn eigen wensen gaan.
En ik zit zelf in het vak, dus ik weet echt dat het niet leuk kan zijn als mensen aan je twijfelen. Maar dat betekent dan niet dat ik ze ervan zal weerhouden een stap te zetten die zij wel willen, maar waar ik geen heil in zie. Het is jouw pad, als jij wil dat er nog eens goed naar gekeken wordt, zou ik daarvoor gaan.
Wat je je wel moet afvragen: wat als de second opinion nu ook uitwijst dat jouw beeld beter binnen de kenmerken van Borderline past? Kun je je daar dan wel bij neerleggen?
Jij hebt twijfels, jij wil graag dat het verder of opnieuw onderzocht wordt, wat maakt het dan uit dat je psycholoog dat niet fijn vindt?
Klinkt misschien hard, maar zo kom je ook geen stap verder en ik zou dan toch voor mijn eigen wensen gaan.
En ik zit zelf in het vak, dus ik weet echt dat het niet leuk kan zijn als mensen aan je twijfelen. Maar dat betekent dan niet dat ik ze ervan zal weerhouden een stap te zetten die zij wel willen, maar waar ik geen heil in zie. Het is jouw pad, als jij wil dat er nog eens goed naar gekeken wordt, zou ik daarvoor gaan.
Wat je je wel moet afvragen: wat als de second opinion nu ook uitwijst dat jouw beeld beter binnen de kenmerken van Borderline past? Kun je je daar dan wel bij neerleggen?
woensdag 30 mei 2018 om 22:22
De psycholoog bedoelt in deze situatie dat ze denkt dat TO nu in een patroon zit en dat een second opinion dus niet helpend zal zijn, omdat juist het probleem is (volgens haar) dat TO anderen/therapeuten niet vertrouw. Het gaat dan niet over de kwaliteit van haar werk, maar over het patroon dat in werking treedt bij TO. Het hoeft dus niet zo te zijn dat ze zich 'gekrenkt' of 'aangevallen' voelt.Zizozaza schreef: ↑30-05-2018 21:26Wat ik me wel afvraag. Als je voor een second opinion wil gaan, dan zegt je psycholoog dat dat betekent dat je een gebrek aan vertrouwen in haar hebt. Maar dat is toch ook zo? Waarom is dat erg als die psycholoog zich ‘aangevallen’ of gekrenkt of wat dan ook voelt.
Jij hebt twijfels, jij wil graag dat het verder of opnieuw onderzocht wordt, wat maakt het dan uit dat je psycholoog dat niet fijn vindt?
Klinkt misschien hard, maar zo kom je ook geen stap verder en ik zou dan toch voor mijn eigen wensen gaan.
En ik zit zelf in het vak, dus ik weet echt dat het niet leuk kan zijn als mensen aan je twijfelen. Maar dat betekent dan niet dat ik ze ervan zal weerhouden een stap te zetten die zij wel willen, maar waar ik geen heil in zie. Het is jouw pad, als jij wil dat er nog eens goed naar gekeken wordt, zou ik daarvoor gaan.
Wat je je wel moet afvragen: wat als de second opinion nu ook uitwijst dat jouw beeld beter binnen de kenmerken van Borderline past? Kun je je daar dan wel bij neerleggen?
Maar na alles wat ik in verscheidene topics over deze psycholoog heb gelezen neig ik wel naar een second opinion, niet eens per se voor de diagnose, maar ook om te ervaren of TO bij een andere therapeut een betere klik zou hebben, iemand die beter aansluit bij haar problematiek. En deze psycholoog lijkt toch ook wel dingen te doen die helemaal niet professioneel zijn, al is dat niet met zekerheid te zeggen omdat je alles leest door de interpretatie van TO.
maandag 4 juni 2018 om 10:42
Tja, daarom moet de diagnose gesteld worden door iemand die daar lang en intensief voor gestudeerd heeft.wasknijperwasknijper schreef: ↑04-06-2018 10:14Maar hoe weet je dan of het Borderline is als Autisme er zo op lijkt?
Wat zijn dan net die kleine verschillen?
En dan nog zal iemand er wel eens naast zitten.
Heb je al stappen ondernomen voor een second opinion?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 juni 2018 om 10:47
Ja, dat kan, juist de uitingsvorm kan erg op elkaar lijken, maar het onderliggende probleem is bij beide anders.wasknijperwasknijper schreef: ↑04-06-2018 10:24Ik heb al eens rondgekeken voor een second opinion. Maar helaas hebben die een wachtlijst van een half jaar, en dat voor gewoon het eerste gesprek. Ik vind dat veel te lang.
Wat is nu precies een hechtingsstoornis?
In ieder geval wil ik weer eens langs gaan bij de huisarts. Wat er bij mij gewoon niet inkomt is in het kort dit:
Ik word altijd ontslagen om redenen die passen bij autisme, maar ik schijn dat niet te hebben.
Kan iemand dan met Borderline ook constant ontslagen worden om redenen die horen bij autisme, omdat ze zo'n chaos in het hoofd hebben.
Tot slot heb ik een serieus vermoeden dat mijn opa autisme had. Hij was altijd gek op zijn treinen, en zat daar uren mee op zolder. Ook leefde hij een teruggetrokken leven, hij kwam nooit naar feestjes en zo. En ik heb vaak gehoord dat hij een lastige en moeilijke man was, die echt een hork kon zijn. Hij is nooit getest geworden en leeft niet meer. Maar misschien is dit ook Borderline. Of misschien had hij helemaal geen etiket. Ik zal het nooit weten.
En dat kan dus voor verwarring zorgen.
Maar, wat maakt het uiteindelijk uit? Je wordt steeds ontslagen. Of dat nou komt door autisme of door borderline maakt uiteindelijk weinig uit.
Je zult moeten kijken of jij dingen kunt veranderen, zodat je wel in staat wordt om een baan te houden.
Want dat is natuurlijk wel de kern van het verhaal.
Emotieregulatie is bijv bij beide diagnoses vaak een probleem en dan maakt het voor het resultaat niet uit wat de oorzaak is. Voor de aanpak zou het uit kunnen maken, maar dat hoeft niet.
Ik krijg de indruk dat je alles beter vindt dan de diagnose borderline, maar met een andere diagnose veranderen je problemen niet. Ga die problemen aanpakken, ga wachten op een second opinion, maar ga ondertussen wel gewoon verder aan de slag, evt met een andere psych bij de instelling waar je nu bent.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 juni 2018 om 12:11
Tsja zelf heb ik intussen het idee gekregen dat als een psych het niet weet dat er dan maar borderline wordt aangegeven. Borderline is hot en het is al zover dat er 2 soorten bordie's bestaan. De introverte en de extraverte zo is mij laatst verteld, door specialist in opleiding. Ik vind het vrij apart dat als jij tegen dingen in je werk aanloopt, dat alles als borderline wordt omschreven. Zoek een ander, het kost moeite en je moet heel internet afspeuren voor een goede behandelaar. Als de behandelaar zo reageert en jij voelt je er niet fijn bij stop er dan mee en zoek naar alternatieven. Niet iedereen is het zelfde en het kan best zijn dat jij weer andere problematiek hebt.
Zelf ben ik door omstandigheden op zoek moeten gaan naar een goede behandelaar, ik heb ze gevonden. Daar werd niet automatisch uitgegaan van borderline, maar ze doen standaard een nieuw onderzoek. En dat was flink heftig want ik ben flink doorgezaagd een aantal uren lang. Wat ik wel heel fijn vond is dat ze niet te spreken waren over mijn vorige therapie, daar zijn veel fouten gemaakt zo bleek en ze snapten ook heel goed waarom ik daar nooit meer terug wil gaan. Dat was voor mij weer een opluchting.
Zelf ben ik door omstandigheden op zoek moeten gaan naar een goede behandelaar, ik heb ze gevonden. Daar werd niet automatisch uitgegaan van borderline, maar ze doen standaard een nieuw onderzoek. En dat was flink heftig want ik ben flink doorgezaagd een aantal uren lang. Wat ik wel heel fijn vond is dat ze niet te spreken waren over mijn vorige therapie, daar zijn veel fouten gemaakt zo bleek en ze snapten ook heel goed waarom ik daar nooit meer terug wil gaan. Dat was voor mij weer een opluchting.
dinsdag 5 juni 2018 om 10:46
dinsdag 5 juni 2018 om 19:31
Inderdaad is er wel gedegen onderzoek nodig.
ik meende dat ik zelf 2 x3 uur het onderzoek heb moeten doen. Daarna waren er zelfs nog twijfels over de diagnose, omdat het nogal complex kan zijn in uitingsvorm en omdat iedereen weer anders is. Als ik aan bekende zou aangeven dat ik een borderline persoonlijkheidstoornis heb, zullen ze dat niet geloven. Omdat de meeste mensen borderline als externaliserend gedrag en problemen kennen en omdat men ook vooroordelen heeft. Daarom is het onderzoek juist nodig om de kern van het probleem naar voren te halen.
Ik heb de topic gelezen en ik denk dat TO het beste idd, zoals al eerder een paar keer genoemd is, opnieuw een onderzoek moet aanvragen bij GGZ of een andere instelling. je hebt altijd recht op een second opinion.
Ook proef ik dat TO zich eerder in een ASS diagnose kan vinden dan in een persoonlijkheidstoornis (BPS)
Als ik naar mezelf kijk heb ik ook een aantal persoonlijkheidskenmerken, wat idd ook erg lijkt op ASS, maar vanuit een andere kern komt, namelijk een zeer laag zelfbeeld, geen emoties weten te verdragen, denkfouten maken en vooral de eeuwige angst om alleen achter te blijven, waardoor ik bevestigd word in 'Ik ben niet oke'
Maar wat op ASS lijkt:, mijn rigide denken, star zijn, alles rationaliseren, niet kunnen schakelen van de ene situatie naar de andere, in paniek raken als dingen anders gaan dan verwacht, ik heb een lager werktempo doordat informatie trager verwerkt word door gebrek aan zelfvertrouwen en door angst, Wanneer ik een emotie sterk heb, kan ik mij niet zo goed inleven in de ander (egocentrisch)
Ik heb een laag zelfbeeld, hoge verwachtingen tav de ander en vooral van mezelf.
Ik kan verzanden in een activiteit.
Wat ik hier mee wil zeggen is dat veel persoonlijkheidskenmerken/ problemen een overlap hebben met elkaar. Het kan dus van alles zijn. en als je echt wil weten wat het precies is, dan is een diagnostisch onderzoek de enige manier.
ik meende dat ik zelf 2 x3 uur het onderzoek heb moeten doen. Daarna waren er zelfs nog twijfels over de diagnose, omdat het nogal complex kan zijn in uitingsvorm en omdat iedereen weer anders is. Als ik aan bekende zou aangeven dat ik een borderline persoonlijkheidstoornis heb, zullen ze dat niet geloven. Omdat de meeste mensen borderline als externaliserend gedrag en problemen kennen en omdat men ook vooroordelen heeft. Daarom is het onderzoek juist nodig om de kern van het probleem naar voren te halen.
Ik heb de topic gelezen en ik denk dat TO het beste idd, zoals al eerder een paar keer genoemd is, opnieuw een onderzoek moet aanvragen bij GGZ of een andere instelling. je hebt altijd recht op een second opinion.
Ook proef ik dat TO zich eerder in een ASS diagnose kan vinden dan in een persoonlijkheidstoornis (BPS)
Als ik naar mezelf kijk heb ik ook een aantal persoonlijkheidskenmerken, wat idd ook erg lijkt op ASS, maar vanuit een andere kern komt, namelijk een zeer laag zelfbeeld, geen emoties weten te verdragen, denkfouten maken en vooral de eeuwige angst om alleen achter te blijven, waardoor ik bevestigd word in 'Ik ben niet oke'
Maar wat op ASS lijkt:, mijn rigide denken, star zijn, alles rationaliseren, niet kunnen schakelen van de ene situatie naar de andere, in paniek raken als dingen anders gaan dan verwacht, ik heb een lager werktempo doordat informatie trager verwerkt word door gebrek aan zelfvertrouwen en door angst, Wanneer ik een emotie sterk heb, kan ik mij niet zo goed inleven in de ander (egocentrisch)
Ik heb een laag zelfbeeld, hoge verwachtingen tav de ander en vooral van mezelf.
Ik kan verzanden in een activiteit.
Wat ik hier mee wil zeggen is dat veel persoonlijkheidskenmerken/ problemen een overlap hebben met elkaar. Het kan dus van alles zijn. en als je echt wil weten wat het precies is, dan is een diagnostisch onderzoek de enige manier.
dinsdag 5 juni 2018 om 20:03
En zelfs dan weet je het niet 100% zeker, want zo'n onderzoek is ook een momentopname.Cestlavie83 schreef: ↑05-06-2018 19:31Inderdaad is er wel gedegen onderzoek nodig.
ik meende dat ik zelf 2 x3 uur het onderzoek heb moeten doen. Daarna waren er zelfs nog twijfels over de diagnose, omdat het nogal complex kan zijn in uitingsvorm en omdat iedereen weer anders is. Als ik aan bekende zou aangeven dat ik een borderline persoonlijkheidstoornis heb, zullen ze dat niet geloven. Omdat de meeste mensen borderline als externaliserend gedrag en problemen kennen en omdat men ook vooroordelen heeft. Daarom is het onderzoek juist nodig om de kern van het probleem naar voren te halen.
Ik heb de topic gelezen en ik denk dat TO het beste idd, zoals al eerder een paar keer genoemd is, opnieuw een onderzoek moet aanvragen bij GGZ of een andere instelling. je hebt altijd recht op een second opinion.
Ook proef ik dat TO zich eerder in een ASS diagnose kan vinden dan in een persoonlijkheidstoornis (BPS)
Als ik naar mezelf kijk heb ik ook een aantal persoonlijkheidskenmerken, wat idd ook erg lijkt op ASS, maar vanuit een andere kern komt, namelijk een zeer laag zelfbeeld, geen emoties weten te verdragen, denkfouten maken en vooral de eeuwige angst om alleen achter te blijven, waardoor ik bevestigd word in 'Ik ben niet oke'
Maar wat op ASS lijkt:, mijn rigide denken, star zijn, alles rationaliseren, niet kunnen schakelen van de ene situatie naar de andere, in paniek raken als dingen anders gaan dan verwacht, ik heb een lager werktempo doordat informatie trager verwerkt word door gebrek aan zelfvertrouwen en door angst, Wanneer ik een emotie sterk heb, kan ik mij niet zo goed inleven in de ander (egocentrisch)
Ik heb een laag zelfbeeld, hoge verwachtingen tav de ander en vooral van mezelf.
Ik kan verzanden in een activiteit.
Wat ik hier mee wil zeggen is dat veel persoonlijkheidskenmerken/ problemen een overlap hebben met elkaar. Het kan dus van alles zijn. en als je echt wil weten wat het precies is, dan is een diagnostisch onderzoek de enige manier.
Even kort door de bocht: Heb je op dat moment toevallig net wat meer last van je emotieregulatie dan krijg je de diagnose borderline. Heb je op dat moment net wat meer last van je rigiditeit dan krijg je de diagnose ASS.
En dan hangt dat ook nog af van de 'hobby' van de onderzoeker.
Daarom kan TO zich ook beter richten op haar therapie en op zoek gaan naar iemand waar ze wel vertrouwen in heeft. De diagnose is minder belangrijk.
Alleen als ze de ene therapeut na de andere verslijt, wat ik vermoed, dan wordt de diagnose belangrijker en die wordt dan ook weer bevestigd door het psycholoog-hoppen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 5 juni 2018 om 20:09
dinsdag 5 juni 2018 om 20:31
Eenzaamheid en geen sociale contacten zijn ook typisch voor autisme.wasknijperwasknijper schreef: ↑30-05-2018 15:02Mijn psycholoog zegt dat als je driftbuien hebt, dit gewoon een klassiek teken is van Borderline.
Net zoals eenzaamheid en geen sociale contacten hebben. Ze zegt dat ze het al zo vaak heeft gezien bij Borderline.
Driftbuien zijn niet typisch voor elke autist, maar:
- sommige autisten ergeren zich aan dingen die een ander volkomen onbelangrijk vindt (zeg maar, dat de koffiepot op de verkeerde plek gezet is)
en
- sommige autisten uiten, als ze boos worden, hun woede ongedoseerd. (dus als een driftbui).
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
dinsdag 5 juni 2018 om 20:32
Volgens mij krijgen mensen met borderline een andere behandeling dan mensen met autisme.Solomio schreef: ↑30-05-2018 15:56Vrouwen met autisme hebben best vaak eerder de diagnose borderline gehad, maar andersom kan wrsch ook.
De beide diagnoses hebben zeker een overlap, maar de oorzaak ligt anders en daarmee vaak de behandeling ook.
Nu heb ik de laatste tijd meer van dit soort topics langs zien komen en vraag ik me af of TO weer dezelfde is als in de vorige topics, en dat ontneemt me de zin om te reageren.
Want wat maakt het uiteindelijk uit of je problemen door borderline of door autisme komen?
Omdat de therapie voor borderline niet werkt bij autisten, en andersom.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
dinsdag 5 juni 2018 om 20:38
Deze reactie staat wel onder de post van tu1nhek, maar gaat daar niet echt op in.wasknijperwasknijper schreef: ↑04-06-2018 10:24Ik heb al eens rondgekeken voor een second opinion. Maar helaas hebben die een wachtlijst van een half jaar, en dat voor gewoon het eerste gesprek. Ik vind dat veel te lang.
Wat is nu precies een hechtingsstoornis?
In ieder geval wil ik weer eens langs gaan bij de huisarts. Wat er bij mij gewoon niet inkomt is in het kort dit:
Ik word altijd ontslagen om redenen die passen bij autisme, maar ik schijn dat niet te hebben.
Kan iemand dan met Borderline ook constant ontslagen worden om redenen die horen bij autisme, omdat ze zo'n chaos in het hoofd hebben.
Tot slot heb ik een serieus vermoeden dat mijn opa autisme had. Hij was altijd gek op zijn treinen, en zat daar uren mee op zolder. Ook leefde hij een teruggetrokken leven, hij kwam nooit naar feestjes en zo. En ik heb vaak gehoord dat hij een lastige en moeilijke man was, die echt een hork kon zijn. Hij is nooit getest geworden en leeft niet meer. Maar misschien is dit ook Borderline. Of misschien had hij helemaal geen etiket. Ik zal het nooit weten.
Je grijpt een paar dingen aan om weer opnieuw vragen te stellen. Het voelt jachtig, onrustig, alsof je niet echt stil kan staan en stoppen met je eigen gedachten achterna hollen. Je automatische reactie is 'ja maar' en 'ja, en', en volgens mij staat dat begrip van elke hulp in de weg, laat staan dat je die hulp kunt toepassen. De boodschap komt niet aan, je blijft in cirkels denken en zoeken naar absolute zekerheden.
What a nuanced anxiety
