Psyche
alle pijlers
Burn out. Wat hielp jou bij herstel?
zondag 26 februari 2017 om 16:18
zondag 26 februari 2017 om 19:52
Ik heb sinds een paar dagen juridische hulp omdat ik wel graag wilde reïntegreren in passend werk. Mijn jurist is boos geworden toen ik haar mijn situatie uitlegde. Zij overweegt om naar de directie/raad van bestuur te stappen. Ik heb ook diverse voorstellen gedaan maar de werkgever blijft eigen werk aanbieden waarvoor ik Door hoge werkdruk ongeschikt ben.
Ik heb ook problemen met mijn huis waardoor ik nu in de fase van verkoop en aankoop zit. Ik kan dus niet zonder mijn inkomen.
Ik heb veel op mijn bord. Ik besef mij nu pas dat mijn werkgever waarschijnlijk niet gaat meewerken aan mijn reïntegratie. Zij geven ook aan dat zij geen begrip meer hebben terwijl de bedrijfsarts wel aangeeft dat er sprake is van forse beperkingen.
Ik heb ook problemen met mijn huis waardoor ik nu in de fase van verkoop en aankoop zit. Ik kan dus niet zonder mijn inkomen.
Ik heb veel op mijn bord. Ik besef mij nu pas dat mijn werkgever waarschijnlijk niet gaat meewerken aan mijn reïntegratie. Zij geven ook aan dat zij geen begrip meer hebben terwijl de bedrijfsarts wel aangeeft dat er sprake is van forse beperkingen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 26 februari 2017 om 19:56
maandag 27 februari 2017 om 11:38
dinsdag 28 februari 2017 om 18:58
dinsdag 7 maart 2017 om 18:49
quote:pussywillow schreef op 07 maart 2017 @ 15:14:
Zijn er ex-burn outers die iets gebruikt hebben ter ondersteuning van bijnieruitputting en wat waren de ervaringen daarmee?
Niet helemaal hetzelfde, maar ik ben yoga-series gaan doen die zich op de bijnieren richten. Ik vond het fijn en kreeg er meer energie van. Maar goed, ik deed daarvoor ook al aan yoga en vind het leuk. Als het je ding is, kun je eens Googlen op 'endocriene zonnegroet'.
Edit: oh ja, ik slik in drukke perioden Stress Care van Ortholon, dat vergat ik bijna.
Zijn er ex-burn outers die iets gebruikt hebben ter ondersteuning van bijnieruitputting en wat waren de ervaringen daarmee?
Niet helemaal hetzelfde, maar ik ben yoga-series gaan doen die zich op de bijnieren richten. Ik vond het fijn en kreeg er meer energie van. Maar goed, ik deed daarvoor ook al aan yoga en vind het leuk. Als het je ding is, kun je eens Googlen op 'endocriene zonnegroet'.
Edit: oh ja, ik slik in drukke perioden Stress Care van Ortholon, dat vergat ik bijna.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
vrijdag 10 maart 2017 om 09:43
De haptotherapeut waar ik naar toe ging heeft diepgaande gesprekken met me gevoerd (we hadden een goede klik dat is natuurlijk wel belangrijk) en daarna oefeningen om me weer 'in mijn lichaam te zetten'. Dus echt bewust weer leren voelen ipv alles te beredeneren.
Ik vond het niet alleen helpen met mijn burnout maar ook met nog wat onverwerkte jeugdtrauma's.
Heel heftig maar ook erg fijn, voor mij beter geweest dan andere therapievormen.
Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.
Ik vond het niet alleen helpen met mijn burnout maar ook met nog wat onverwerkte jeugdtrauma's.
Heel heftig maar ook erg fijn, voor mij beter geweest dan andere therapievormen.
Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.
vrijdag 10 maart 2017 om 17:01
He allemaal, hier door enorm veel narigheid weer terugval in klachten
Ben nu ruim een jaar ziek met ptss en nu dus burn out sinds half januari
Nu zo kapot weer. Kan niks
Voel me bij tijden zo hopeloos, hoe lang gaat dit duren?
Weten jullie ook niet, natuurlijk, maar hadden of hebben jullie ook soms dat gevoel dat het nooit meer goed zal gaan, de energie voor altijd weg is? Hopeloosheid?
Ben nu ruim een jaar ziek met ptss en nu dus burn out sinds half januari
Nu zo kapot weer. Kan niks
Voel me bij tijden zo hopeloos, hoe lang gaat dit duren?
Weten jullie ook niet, natuurlijk, maar hadden of hebben jullie ook soms dat gevoel dat het nooit meer goed zal gaan, de energie voor altijd weg is? Hopeloosheid?
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
vrijdag 10 maart 2017 om 17:29
Niet veel symptomen meer van ptss gelukkig.
Ben benieuwd of andere mensen met burn out ook wel eens gevoel van hopeloosheid hebben omdat de klachten zo lang duren? Ik vind het echt heftig niks meer te kunnen, letterlijk en door de heftigheid en duur, nu twee maanden soms de angst er niet meer vanaf of doorheen te komen.
Hoe gaan jullie daarmee om?
Ben benieuwd of andere mensen met burn out ook wel eens gevoel van hopeloosheid hebben omdat de klachten zo lang duren? Ik vind het echt heftig niks meer te kunnen, letterlijk en door de heftigheid en duur, nu twee maanden soms de angst er niet meer vanaf of doorheen te komen.
Hoe gaan jullie daarmee om?
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
zondag 12 maart 2017 om 13:54
Ik lees graag mee...
Ik ben nog niet ergens officieel mee gediagnosticeerd, huisarts sprak afgelopen 2x afwisselend van 'overspannen' en 'burnout' ..
Ik weet alleen dat ik er erg verdrietig van wordt, inderdaad dat hopeloze gevoel... Ik kan geen leuke moeder zijn, kan niks van de kinderen hebben: geen harde geluiden, geen gevraag, geen gedram. Jongste is 2,5 jaar. Mijn man en ik vechten elkaar de tent uit omdat ik continu van alles 'moet'. Ik wil even helemaal niks.
Waarschijnlijk aankomende week naar de arbo, ik ben benieuwd.
Ik ben nog niet ergens officieel mee gediagnosticeerd, huisarts sprak afgelopen 2x afwisselend van 'overspannen' en 'burnout' ..
Ik weet alleen dat ik er erg verdrietig van wordt, inderdaad dat hopeloze gevoel... Ik kan geen leuke moeder zijn, kan niks van de kinderen hebben: geen harde geluiden, geen gevraag, geen gedram. Jongste is 2,5 jaar. Mijn man en ik vechten elkaar de tent uit omdat ik continu van alles 'moet'. Ik wil even helemaal niks.
Waarschijnlijk aankomende week naar de arbo, ik ben benieuwd.
Computer says nooooo
zondag 12 maart 2017 om 14:06
Burn out bestrijkt een zeer groot spectrum met diverse gezondheidsklachten zoals Snel vermoeid, somber, nergens zin meer in, neigt naar depressie,geen vooruitgang meer zien geen energie om de draad weer op te pikken etc etc .
Wat belangrijk is en je kent jezelf het beste maar ook gesprekken met de GGZ huisartsondersteunende poh kan je inzicht verkrijgen in je persoonlijke insteek met tips voor herstel.
Een burn out ontstaat niet net als een griepje ineens maar op langere termijn het herstel kan daarom ook teleurstellend lang duren.
Blijf proberen je grenzen op te zoeken zonder er overheen te gaan.
En wat te denken van langdurige stress daar krijg je gelijkwaardige klachten van. Veel beterschap en inzicht naar een beter leven.
Wat belangrijk is en je kent jezelf het beste maar ook gesprekken met de GGZ huisartsondersteunende poh kan je inzicht verkrijgen in je persoonlijke insteek met tips voor herstel.
Een burn out ontstaat niet net als een griepje ineens maar op langere termijn het herstel kan daarom ook teleurstellend lang duren.
Blijf proberen je grenzen op te zoeken zonder er overheen te gaan.
En wat te denken van langdurige stress daar krijg je gelijkwaardige klachten van. Veel beterschap en inzicht naar een beter leven.
Jolanda
zondag 12 maart 2017 om 16:39
dinsdag 14 maart 2017 om 18:56
Heb zelf ook kinderen summer. Ik zie hen als prioriteit. Huishouden, leuke uitjes, werken....dat is echt even minder belangrijk. Zo doe ik het maar ook al is dat niet altijd even fijn. Moet zelf wel zeggen dat ik zonder hen waarschijnlijk de hele dag onder de dekens somber zou zitten te zijn. Zij geven mij gelukkig veel positieve energie ook al ben ik na een dagje helemaal uitgeput. Misschien krijg jij die energie ook?
Moet nog wekenlang wachten tot ik terecht kan bij de psycholoog. Echt zo balen, je wilt herstellen en zo gaat t alleen nog maar langer duren.
Moet nog wekenlang wachten tot ik terecht kan bij de psycholoog. Echt zo balen, je wilt herstellen en zo gaat t alleen nog maar langer duren.
dinsdag 14 maart 2017 om 23:49
Wees niet bang dat het lang zal duren dat geeft weer stress maar aanvaard de tijd en ruimte die nodig zal zijn voor uw herstel dat is een eerste stap naar een herstel.
Aanvaard en accepteer dat u wellicht een grote pas op de plaats moet maken om weer verder te kunnen gaan.
Het is soms een stapje vooruit en daarna twee achteruit ik wil u hiermede zeker niet ontmoedigen maar juist moed in spreken door te zeggen dat het ooit weer acceptabel zal worden, ook als u dat nu even niet ziet en kan geloven.
Als de emmer eenmaal is overgelopen blijft het een gevoelig punt voor terugslag.
Het herstel is niet in een tijdlijn te plaatsen maar geloof me dat het telkens beter zal gaan.
Heel veel sterkte en beterschap.
Aanvaard en accepteer dat u wellicht een grote pas op de plaats moet maken om weer verder te kunnen gaan.
Het is soms een stapje vooruit en daarna twee achteruit ik wil u hiermede zeker niet ontmoedigen maar juist moed in spreken door te zeggen dat het ooit weer acceptabel zal worden, ook als u dat nu even niet ziet en kan geloven.
Als de emmer eenmaal is overgelopen blijft het een gevoelig punt voor terugslag.
Het herstel is niet in een tijdlijn te plaatsen maar geloof me dat het telkens beter zal gaan.
Heel veel sterkte en beterschap.
Jolanda
dinsdag 14 maart 2017 om 23:56
In de eerste instantie slapen en niets doen. Bij mij ging er een belletje rinkelen dat het niet helemaal goed ging toen ik te moe was om mijn bed uit te komen maar wel een keer apatisch 2 uur lang de voegen in de badkamer heb staan schrobben terwijl ik aan het douchen was.
De eerste maanden heb ik geslapen. En geslapen. En geslapen. En dom voor me uit zitten kijken. Ik kan niet zo goed vertellen wat me echt heeft geholpen te herstellen, ik denk dat ik er nu nog niet eens helemaal uit ben.
Ik weet wel dat het niet heeft geholpen dat ik weigerde te accepteren dat het niet goed met me ging. Dat heeft me het meeste moeite en de meeste tijd, ik denk dat ik wel een half jaar heb lopen vechten tegen de bierkaai.
De eerste maanden heb ik geslapen. En geslapen. En geslapen. En dom voor me uit zitten kijken. Ik kan niet zo goed vertellen wat me echt heeft geholpen te herstellen, ik denk dat ik er nu nog niet eens helemaal uit ben.
Ik weet wel dat het niet heeft geholpen dat ik weigerde te accepteren dat het niet goed met me ging. Dat heeft me het meeste moeite en de meeste tijd, ik denk dat ik wel een half jaar heb lopen vechten tegen de bierkaai.
