Psyche
alle pijlers
Chronisch (geestes)ziek
vrijdag 21 april 2023 om 14:36
Zijn er hier mensen die dusdanig langdurige mentale klachten hebben dat medicatie/therapie weinig uitmaakt en ze daardoor niet (meer) kunnen werken of misschien zelfs niet meer zelfstandig kunnen leven?
Na jaren leven met depressie en chronische, zware angststoornis uitgevallen op het werk. Ik heb eerder therapie gehad maar achteraf was dit geen echte therapeut maar een psychiatrische 'nurse', zo is mij verteld. De therapie ging overal en nergens heen en had geen effect. Ik begin binnenkort met nieuwe therapie maar wil me ook orienteren op de mogelijkheid dat het niet helpt. Nu is het een doembeeld.
Mijn klachten:
- constante angst die verergerd is sinds de Coronatijd. Kan door alles getriggerd worden, oorlog op tv, een virus, maar voornamelijk intense faalangst gericht op het werk waardoor ik vastloop.
- depressie door het leven met deze angst.
- fysieke klachten, zoals hoge pols, flauwvallen, hoesten, overgeven. Fysiek is er niks mis.
Het huishouden runnen was nooit een probleem maar op werk heb ik zo'n laag zelfbeeld dat zelfs als ik complimenten ontving, ik dat niet geloofde,enorm focuste op fouten en kritiek en hierdoor uitviel. Ik zonderde me steeds meer af van het team en had hevige paniekaanvallen in de ochtend.
Is dit herkenbaar voor iemand? Ben je voorgoed uitgevallen of weer aan het werk? Wat hielp je qua therapie? Wat vermijd je nu?
Na jaren leven met depressie en chronische, zware angststoornis uitgevallen op het werk. Ik heb eerder therapie gehad maar achteraf was dit geen echte therapeut maar een psychiatrische 'nurse', zo is mij verteld. De therapie ging overal en nergens heen en had geen effect. Ik begin binnenkort met nieuwe therapie maar wil me ook orienteren op de mogelijkheid dat het niet helpt. Nu is het een doembeeld.
Mijn klachten:
- constante angst die verergerd is sinds de Coronatijd. Kan door alles getriggerd worden, oorlog op tv, een virus, maar voornamelijk intense faalangst gericht op het werk waardoor ik vastloop.
- depressie door het leven met deze angst.
- fysieke klachten, zoals hoge pols, flauwvallen, hoesten, overgeven. Fysiek is er niks mis.
Het huishouden runnen was nooit een probleem maar op werk heb ik zo'n laag zelfbeeld dat zelfs als ik complimenten ontving, ik dat niet geloofde,enorm focuste op fouten en kritiek en hierdoor uitviel. Ik zonderde me steeds meer af van het team en had hevige paniekaanvallen in de ochtend.
Is dit herkenbaar voor iemand? Ben je voorgoed uitgevallen of weer aan het werk? Wat hielp je qua therapie? Wat vermijd je nu?
mollylolly wijzigde dit bericht op 21-04-2023 14:39
5.02% gewijzigd
vrijdag 28 april 2023 om 16:56
Geloof je dat? Je zit de hele tijd te vertellen wat je allemaal wel en niet wil (en in het verleden heb je therapie ook telkens gestopt omdat het niet naar je wens was) en dan denk jij dat je nu wél gaat kiezen om je over te geven aan het proces? Ik zie het nog niet, ik denk dat er nog heel wat moet gebeuren voor je zover bent, zware weg.
vrijdag 28 april 2023 om 16:58
Dat kun je rustig als verslaving beschouwen. Dat is hardnekkig, maar niet onmogelijk om vanaf te komen. Dat je daar hulp bij nodig hebt, is begrijpelijk maar die hulp gaat dit niet voor je oplossen. Dat zul toch zelf moeten doen.MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 16:53Het lukt me niet om ze niet te doen, het lijkt wel een verslaving. Daar heb ik hulp bij nodig. Het is net als roken.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 16:58
Wat is er zo erg aan opname? Het lijkt me fijn om intensief steun te hebben.Grumpywoman schreef: ↑28-04-2023 16:35Exact. Ik heb me twee jaar lang verzet tegen het advies van mijn behandelaren om mijn huidige therapie te gaan doen. Omdat ik wist hoe zwaar het zou worden. En dat is het. En ontzettend confronterend. Het is keihard werken, vallen en opstaan. Maar ik heb de groep als spiegel en steun, en mijn therapeut voor de voortgangsgesprekken.
Iedere dag een therapeut zien voegt helemaal niets toe. Als je echt voor therapie gaat, je commiteert, dan zul je zelf aan de slag moeten. En ik heb zwaar de indruk dat TO daar niet zo'n zin in geeft. Maar er is geen eenvoudige oplossing bij zware psychische shit, niemand zal je handje vast gaan houden. Wat niet betekent dat je geen steun zult hebben.
Oh, en opname? Wees maar blij dat je daar "te goed" voor bent. Want dat is wel het laatste wat je moet willen.
Ik heb me ook nergens tegen verzet he. Ik had jarenlang om de 2 weken een gesprekje over mijn gevoelens, geen modules, gerichte therapie, niks. Het was even mijn ei kwijt en klaar. Als ik aangaf meer nodig te hebben kwamen er beloftes maar deed hij toch niks. Daarom ben ik toen weg gegaan.
Het beeld dat ik bij groepen heb is een soort AA meeting waarbij iedereen praat en voor elkaar klapt en that's it. Maar als je samenwerkt, dmv reflectieopdrachten, dan lijkt me dat goed.
vrijdag 28 april 2023 om 16:59
Telkens stop? Ik heb na 6 jaar gestopt omdat het niet werkte. En toen verhuisde ik naar de andere kant van het land.S-Groot schreef: ↑28-04-2023 16:56Geloof je dat? Je zit de hele tijd te vertellen wat je allemaal wel en niet wil (en in het verleden heb je therapie ook telkens gestopt omdat het niet naar je wens was) en dan denk jij dat je nu wél gaat kiezen om je over te geven aan het proces? Ik zie het nog niet, ik denk dat er nog heel wat moet gebeuren voor je zover bent, zware weg.
vrijdag 28 april 2023 om 17:00
Dat hoop ik voor je.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 17:01
vrijdag 28 april 2023 om 17:04
Als je nou eens aan je therapeut vraagt om uit te leggen wat zo'n groep inhoudt, hoe dat eruit ziet en waarom dat voor jou passend is. Het beeld wat je hier schetst klopt van geen kant.MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 16:58Het beeld dat ik bij groepen heb is een soort AA meeting waarbij iedereen praat en voor elkaar klapt en that's it. Maar als je samenwerkt, dmv reflectieopdrachten, dan lijkt me dat goed.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 17:06
Ga ik woensdag doen. Mijn plan is om therapie te volgen en daarnaast te reintegreren. Mocht ik dan nog ziek zijn over 3 maanden dan ga ik kijken wat ik ernaast kan doen.*Sikkepit* schreef: ↑28-04-2023 17:04Als je nou eens aan je therapeut vraagt om uit te leggen wat zo'n groep inhoudt, hoe dat eruit ziet en waarom dat voor jou passend is. Het beeld wat je hier schetst klopt van geen kant.
vrijdag 28 april 2023 om 17:06
Oh wow, I'm out. Met deze instelling ga je het echt niet redden. Iedereen in dit topic denkt met je mee en wil je helpen. Maar dat betekent niet dat we altijd zeggen wat je wilt horen. Als we alleen maar met je meepraten helpen we je namelijk niet. Je therapeut gaat gegarandeerd ook dingen zeggen die je liever niet wilt horen en opdrachten geven die je liever niet wilt doen. Maar goed, dan zal het voor jou vast geen goede therapeut zijn.MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 17:01Ik vind de reacties weer erg negatief. Ik ben zgn een hulpweigeraar en het is mijn eigen schuld dat ik de angst niet kan stoppen. Pestgedrag is dit.
Ik ga alleen nog reageren op helpende reacties, de rest block ik. Kan je tegen jezelf praten.
Mijn vraag over wat je vandaag hebt gedaan of gaat doen aan gezond gedrag negeer je voor het gemak ook maar even. Stel je voor dat je daadwerkelijk echt iets gaat doen om tegen je angst in te gaan...
Succes en sterkte met alles
vrijdag 28 april 2023 om 17:07
Wat er erg is aan opname? Mag ik even lachen? Heb je enig idee hoe "ver weg" je moet zijn voor opname? Heeft niks met steun te maken. In opname ga je omdat je zo ziek bent dat je een gevaar bent voor jezelf of voor een ander. En dan nog. In ieder geval ben je dan niet meer echt in staat om je druk te maken over de toekomst, of om frequent op een forum te posten. Stuitend, hoe licht jij erover denkt.
Hoe het bij een groepstherapie eraan toe gaat, kun je prima met je therapeut bespreken. Je zult met de billen bloot moeten, anders heeft groepstherapie geen enkele zin. Wat mooi is aan deze vorm van therapie: je ziet dat je zeker niet de enige bent met problemen, en dat kan heel verhelderend werken. Het is zeker geen kumbaya. Je zult het zelf moeten doen.
Hoe het bij een groepstherapie eraan toe gaat, kun je prima met je therapeut bespreken. Je zult met de billen bloot moeten, anders heeft groepstherapie geen enkele zin. Wat mooi is aan deze vorm van therapie: je ziet dat je zeker niet de enige bent met problemen, en dat kan heel verhelderend werken. Het is zeker geen kumbaya. Je zult het zelf moeten doen.
vrijdag 28 april 2023 om 17:08
En bedankt hè.MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 17:01Ik vind de reacties weer erg negatief. Ik ben zgn een hulpweigeraar en het is mijn eigen schuld dat ik de angst niet kan stoppen. Pestgedrag is dit.
Ik ga alleen nog reageren op helpende reacties, de rest block ik. Kan je tegen jezelf praten.
Enfin, je wil dus alleen gepamperd worden en op afroep aandacht en aaien. Ik zou zeggen, succes dr mee!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 17:11
Ik heb eerder in dit topic gezegd dat ik op de bank lig omdat ik uitgeput ben. Dat negeer jij ook.Salvavida schreef: ↑28-04-2023 17:06Oh wow, I'm out. Met deze instelling ga je het echt niet redden. Iedereen in dit topic denkt met je mee en wil je helpen. Maar dat betekent niet dat we altijd zeggen wat je wilt horen. Als we alleen maar met je meepraten helpen we je namelijk niet. Je therapeut gaat gegarandeerd ook dingen zeggen die je liever niet wilt horen en opdrachten geven die je liever niet wilt doen. Maar goed, dan zal het voor jou vast geen goede therapeut zijn.
Mijn vraag over wat je vandaag hebt gedaan of gaat doen aan gezond gedrag negeer je voor het gemak ook maar even. Stel je voor dat je daadwerkelijk echt iets gaat doen om tegen je angst in te gaan...
Succes en sterkte met alles
vrijdag 28 april 2023 om 17:11
Dan denk je dat toch lekker.*Sikkepit* schreef: ↑28-04-2023 17:08En bedankt hè.
Enfin, je wil dus alleen gepamperd worden en op afroep aandacht en aaien. Ik zou zeggen, succes dr mee!
vrijdag 28 april 2023 om 17:13
*Sikkepit* schreef: ↑28-04-2023 17:08En bedankt hè.
Enfin, je wil dus alleen gepamperd worden en op afroep aandacht en aaien. Ik zou zeggen, succes dr mee!
Eens. Dat lijkt TO ook zo fijn aan opname: steun op afroep (en de therapeut moet het doen, dat lees je steeds terug). Net als met de paniek over de bruto-nettoberekening: dat moet NU! voor haar opgelost worden en snel een beetje. Ik zie nog steeds geen leervermogen. Ik hoop dat TO nu toch op de juiste plek zit voor hulp en ze dat leervermogen toch zelf aan weet te boren.
vrijdag 28 april 2023 om 17:17
Als jij een operatie ondergaat krijg je ook 24/7 steun. Waarom zou geestelijke nood minder dringend zijn?S-Groot schreef: ↑28-04-2023 17:13Eens. Dat lijkt TO ook zo fijn aan opname: steun op afroep (en de therapeut moet het doen, dat lees je steeds terug). Net als met de paniek over de bruto-nettoberekening: dat moet NU! voor haar opgelost worden en snel een beetje. Ik zie nog steeds geen leervermogen. Ik hoop dat TO nu toch op de juiste plek zit voor hulp en ze dat leervermogen toch zelf aan weet te boren.
vrijdag 28 april 2023 om 17:17
Zolang je nog energie hebt om hier berichten te posten en sneren uit te delen, ben je niet uitgeput. Je kunt jezelf ook drama aanpraten.MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 17:11Ik heb eerder in dit topic gezegd dat ik op de bank lig omdat ik uitgeput ben. Dat negeer jij ook.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 17:18
MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 17:17Als jij een operatie ondergaat krijg je ook 24/7 steun. Waarom zou geestelijke nood minder dringend zijn?
En waar haal je dat vandaan? Na een operatie word je met bloedspoed het ziekenhuis weer uitgeknikkerd hoor. Jij hebt nog een beetje een jaren 80 blik geloof ik.
anoniem_651d8b4dbc566 wijzigde dit bericht op 28-04-2023 17:19
1.46% gewijzigd
vrijdag 28 april 2023 om 17:19
MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 17:17Als jij een operatie ondergaat krijg je ook 24/7 steun. Waarom zou geestelijke nood minder dringend zijn?
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 17:21
Jij hebt echt geen idee waar je over praat.*Sikkepit* schreef: ↑28-04-2023 17:17Zolang je nog energie hebt om hier berichten te posten en sneren uit te delen, ben je niet uitgeput. Je kunt jezelf ook drama aanpraten.
vrijdag 28 april 2023 om 17:21
vrijdag 28 april 2023 om 17:22
MollyLolly schreef: ↑28-04-2023 17:21Vorig jaar geopereerd en ik ging pas naar huis toen ik beter was hoor.
Ik geloof er geen snars van.
vrijdag 28 april 2023 om 17:24
Dat weet jij helemaal niet.
Ik zeg hooguit dingen die je niet aanstaan omdat ze niet in jouw pamperprotocol passen.
*sikkepit* wijzigde dit bericht op 28-04-2023 17:25
0.60% gewijzigd
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
vrijdag 28 april 2023 om 17:28
Heftig Salvavida! Ik denk echter niet dat TO doelde op klinische behandeling, vandaar mijn post. En wat een goede uitspraak "de enige weg uit de hel, is door de hel." Zo is het. Het liefst wil je (af en toe) in bed gaan liggen met je hoofd onder de dekens en een liter sterke drank achter je kiezen, en alles vergeten. Gewoon niet geconfronteerd willen worden met je gevoel. Maar er is geen gemakkelijke manier. En niet iedereen geneest 100%.Salvavida schreef: ↑28-04-2023 16:55Meestal waar, maar niet altijd. Ik heb het wel een tijd gehad (terwijl ik dat niet wilde). Had ik van ma-vr klinische behandeling, en moest ik in het weekend naar de gesloten afdeling omdat ze me niet naar huis durfden te laten gaan.
Verder helemaal eens met je post hoor. Tegen ons zeiden ze ook vaak dat de enige weg uit de hel, dóór de hel is. Dus de weg uit je ellende doet enorm veel pijn, nog meer dan dat het al deed. Dat maakt het ook zo moeilijk om er écht uit te komen. Je weet dat je moet, maar het voelt zo pijnlijk. Een continu gevecht tussen verstand en gevoel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
