Psyche
alle pijlers
Chronisch (geestes)ziek
vrijdag 21 april 2023 om 14:36
Zijn er hier mensen die dusdanig langdurige mentale klachten hebben dat medicatie/therapie weinig uitmaakt en ze daardoor niet (meer) kunnen werken of misschien zelfs niet meer zelfstandig kunnen leven?
Na jaren leven met depressie en chronische, zware angststoornis uitgevallen op het werk. Ik heb eerder therapie gehad maar achteraf was dit geen echte therapeut maar een psychiatrische 'nurse', zo is mij verteld. De therapie ging overal en nergens heen en had geen effect. Ik begin binnenkort met nieuwe therapie maar wil me ook orienteren op de mogelijkheid dat het niet helpt. Nu is het een doembeeld.
Mijn klachten:
- constante angst die verergerd is sinds de Coronatijd. Kan door alles getriggerd worden, oorlog op tv, een virus, maar voornamelijk intense faalangst gericht op het werk waardoor ik vastloop.
- depressie door het leven met deze angst.
- fysieke klachten, zoals hoge pols, flauwvallen, hoesten, overgeven. Fysiek is er niks mis.
Het huishouden runnen was nooit een probleem maar op werk heb ik zo'n laag zelfbeeld dat zelfs als ik complimenten ontving, ik dat niet geloofde,enorm focuste op fouten en kritiek en hierdoor uitviel. Ik zonderde me steeds meer af van het team en had hevige paniekaanvallen in de ochtend.
Is dit herkenbaar voor iemand? Ben je voorgoed uitgevallen of weer aan het werk? Wat hielp je qua therapie? Wat vermijd je nu?
Na jaren leven met depressie en chronische, zware angststoornis uitgevallen op het werk. Ik heb eerder therapie gehad maar achteraf was dit geen echte therapeut maar een psychiatrische 'nurse', zo is mij verteld. De therapie ging overal en nergens heen en had geen effect. Ik begin binnenkort met nieuwe therapie maar wil me ook orienteren op de mogelijkheid dat het niet helpt. Nu is het een doembeeld.
Mijn klachten:
- constante angst die verergerd is sinds de Coronatijd. Kan door alles getriggerd worden, oorlog op tv, een virus, maar voornamelijk intense faalangst gericht op het werk waardoor ik vastloop.
- depressie door het leven met deze angst.
- fysieke klachten, zoals hoge pols, flauwvallen, hoesten, overgeven. Fysiek is er niks mis.
Het huishouden runnen was nooit een probleem maar op werk heb ik zo'n laag zelfbeeld dat zelfs als ik complimenten ontving, ik dat niet geloofde,enorm focuste op fouten en kritiek en hierdoor uitviel. Ik zonderde me steeds meer af van het team en had hevige paniekaanvallen in de ochtend.
Is dit herkenbaar voor iemand? Ben je voorgoed uitgevallen of weer aan het werk? Wat hielp je qua therapie? Wat vermijd je nu?
mollylolly wijzigde dit bericht op 21-04-2023 14:39
5.02% gewijzigd
zaterdag 22 april 2023 om 22:03
zaterdag 22 april 2023 om 22:04
Het is niet gediagnostiseerd, dus vast nietMollyLolly schreef: ↑22-04-2023 21:58Cptsd is langdurige stresssituaties in de jeugd, bijvoorbeeld mishandeling, pesten, misbruik.
Ik denk dat ik het ook heb, maar zeker weten doe ik het niet.
zaterdag 22 april 2023 om 22:04
Gelukkig is mijn jeugd wel normaal geweest. Nou ja, bijna normaal.MollyLolly schreef: ↑22-04-2023 21:58Cptsd is langdurige stresssituaties in de jeugd, bijvoorbeeld mishandeling, pesten, misbruik.
Ik denk dat ik het ook heb, maar zeker weten doe ik het niet.
zaterdag 22 april 2023 om 22:37
Er is vast wel naar gevraagd bij de intake.MollyLolly schreef: ↑22-04-2023 22:36Het is nooit getest. Ik heb mijn jeugdtrauma's ook nooit echt behandeld in therapie. Hield het voor me omdat ik dacht dat het niet belangrijk was.
zaterdag 22 april 2023 om 22:38
Gelukkig! Ik heb het net opgezocht en herken heel veel erin.
https://en.wikipedia.org/wiki/Complex_p ... s_disorder
Attachment – "problems with relationship boundaries, lack of trust, social isolation, difficulty perceiving and responding to others' emotional states"
Biomedical symptoms – sensory-motor developmental dysfunction, sensory-integration difficulties; increased medical problems or even somatization
Affect or emotional regulation – "poor affect regulation, difficulty identifying and expressing emotions and internal states, and difficulties communicating needs, wants, and wishes"
Elements of dissociation – "amnesia, depersonalization, discrete states of consciousness with discrete memories, affect, and functioning, and impaired memory for state-based events"
Behavioral control – "problems with impulse control, aggression, pathological self-soothing, and sleep problems"
Cognition – "difficulty regulating attention; problems with a variety of 'executive functions' such as planning, judgement, initiation, use of materials, and self-monitoring; difficulty processing new information; difficulty focusing and completing tasks; poor object constancy; problems with 'cause-effect' thinking; and language developmental problems such as a gap between receptive and expressive communication abilities."
Self-concept – "fragmented and disconnected autobiographical narrative, disturbed body image, low self-esteem, excessive shame, and negative internal working models of self".
Ik kan op alles wel ja zeggen.
zaterdag 22 april 2023 om 22:46
zaterdag 22 april 2023 om 23:16
Precies. Het is niet zo dat als je hoofdpijn hebt en af en toe duizelig bent je dùs een hersentumor hebt. Dat hangt van heel veel zaken af.
Je gaat nu keihard werken aan de behandeling voor je angst. Wie weet zijn daarna al je klachten weg.
zondag 23 april 2023 om 02:02
Had t ff opgezocht. Heftig wel. Heel veel succes met je behandeling! Hopelijk kun je er wat uithalen
Zwetser
zondag 23 april 2023 om 02:16
@Molly, ik zou nog even reageren. Allereerst, klinkt wel alsof je echt een hele klote kindertijd hebt meegemaakt zeg. Echt heel naar 
Ik ben op de middelbare, 1e jaar, ook een tijdje gepest geworden. Althans, ik heb t nooit erkend (wel herkend, maar ontkent in mijn hoofd...) als pesten. Maar eigenlijk pas sinds een paar jaar erken ik dat ik toen echt wel gepest ben geworden. En al denk ik niet dat ik van t pesten zelf nog (veel) last heb. Ik denk er echt zelden aan nml. Maar ik denk wel dat het heel veel gedaan heeft voor mijn zelfvertrouwen op dat moment. Van een verlegen jongetje dat heel goed in zijn vel zat en met veel plezier naar de basisschool ging, naar een jongetje dat in een vreemde en spannende nieuwe omgeving komt en zich heel onzeker en gepest voelde. Zo kan dit pesten mogelijk toch meer impact hebben gehad op heel mijn leven dan ik zou denken. Helaas. Pesten is echt heel naar...
Btw, ik kom net thuis en wil mn medicatie innemen (AD). Ik ben er vrij zeker van dat ik gisteren of de dag daarvoor mijn medicatie vergeten ben, want dat nieuwe doosje heb ik vrij zeker niet pas gisteren open gemaakt.... Oftewel, al heb ik t idee dat mn medicatie weinig tot niks doet, mogelijk doet t toch meer dan ik dacht en dit zou ook wel eens kunnen verklaren waarom vandaag al vanaf minuut 1 een ontiegelijk k*t-dag was.
Ik ben op de middelbare, 1e jaar, ook een tijdje gepest geworden. Althans, ik heb t nooit erkend (wel herkend, maar ontkent in mijn hoofd...) als pesten. Maar eigenlijk pas sinds een paar jaar erken ik dat ik toen echt wel gepest ben geworden. En al denk ik niet dat ik van t pesten zelf nog (veel) last heb. Ik denk er echt zelden aan nml. Maar ik denk wel dat het heel veel gedaan heeft voor mijn zelfvertrouwen op dat moment. Van een verlegen jongetje dat heel goed in zijn vel zat en met veel plezier naar de basisschool ging, naar een jongetje dat in een vreemde en spannende nieuwe omgeving komt en zich heel onzeker en gepest voelde. Zo kan dit pesten mogelijk toch meer impact hebben gehad op heel mijn leven dan ik zou denken. Helaas. Pesten is echt heel naar...
Btw, ik kom net thuis en wil mn medicatie innemen (AD). Ik ben er vrij zeker van dat ik gisteren of de dag daarvoor mijn medicatie vergeten ben, want dat nieuwe doosje heb ik vrij zeker niet pas gisteren open gemaakt.... Oftewel, al heb ik t idee dat mn medicatie weinig tot niks doet, mogelijk doet t toch meer dan ik dacht en dit zou ook wel eens kunnen verklaren waarom vandaag al vanaf minuut 1 een ontiegelijk k*t-dag was.
Zwetser
zondag 23 april 2023 om 02:20
1 of een paar dagen maakt meestal geen noemenswaardig verschil. En koop een weekdoos voor je medicatie, veel beter voor je lijf en je geest als je regelmatig slikt.Student201 schreef: ↑23-04-2023 02:16@Molly, ik zou nog even reageren. Allereerst, klinkt wel alsof je echt een hele klote kindertijd hebt meegemaakt zeg. Echt heel naar
Ik ben op de middelbare, 1e jaar, ook een tijdje gepest geworden. Althans, ik heb t nooit erkend (wel herkend, maar ontkent in mijn hoofd...) als pesten. Maar eigenlijk pas sinds een paar jaar erken ik dat ik toen echt wel gepest ben geworden. En al denk ik niet dat ik van t pesten zelf nog (veel) last heb. Ik denk er echt zelden aan nml. Maar ik denk wel dat het heel veel gedaan heeft voor mijn zelfvertrouwen op dat moment. Van een verlegen jongetje dat heel goed in zijn vel zat en met veel plezier naar de basisschool ging, naar een jongetje dat in een vreemde en spannende nieuwe omgeving komt en zich heel onzeker en gepest voelde. Zo kan dit pesten mogelijk toch meer impact hebben gehad op heel mijn leven dan ik zou denken. Helaas. Pesten is echt heel naar...
Btw, ik kom net thuis en wil mn medicatie innemen (AD). Ik ben er vrij zeker van dat ik gisteren of de dag daarvoor mijn medicatie vergeten ben, want dat nieuwe doosje heb ik vrij zeker niet pas gisteren open gemaakt.... Oftewel, al heb ik t idee dat mn medicatie weinig tot niks doet, mogelijk doet t toch meer dan ik dacht en dit zou ook wel eens kunnen verklaren waarom vandaag al vanaf minuut 1 een ontiegelijk k*t-dag was.
zondag 23 april 2023 om 02:21
Heel fijn doosje.
Bekijk Pillendoosje I Pillendoos I Medicijn doosje I Pil Box I 7 dagen I 1 Week I Paars op: https://www.bol.com/nl/p/pillendoosje-i ... _iphoneapp
Bekijk Pillendoosje I Pillendoos I Medicijn doosje I Pil Box I 7 dagen I 1 Week I Paars op: https://www.bol.com/nl/p/pillendoosje-i ... _iphoneapp
zondag 23 april 2023 om 02:34
@Molly, jij vroeg nog hoe t bij mij is ontstaan. Ik probeer t zo kort mogelijk uit te leggen. Edit: nee sorry, t is best een lang verhaal hahah.
Het is eigenlijk een jaar of 8, 9 geleden al begonnen. Na een festival, oordopjes vergeten (dom...), had ik een piepje die de volgende dag nog hoorbaar was. Na een paar dagen was die er nog en ik heb hier echt heel veel angst en stress van gehad. De ruis was nauwelijks hoorbaar meer na enige tijd, maar de angst en t constant letten op of ik t nog hoorde bleef (achteraf lijkt dit ook al ocd'ig).
Na een aantal maanden van ontzettend veel stress, is de focus hierop langzaam verzwakt en werd ik weer mezelf.
Maar dit heeft wel wat getriggerd. Daarna kwam t ene na t andere eigenlijk. Ik vroeg me af waarom ik me al heel mijn leven anders voelde. Dat was zo'n gevoel wat vanaf de middelbare ontstond. Ik had t idee dat ik niet de persoon was die ik wilde zijn. Of dat er niet uitkwam hoe ik wilde dat ik eruit kwam. Ik moest meer moeite doen om sociaal te doen of om erbij te horen dan de meesten (dacht ik) en dan ik zou willen. Ook was ik niet tot nauwelijks bezig met meiden, relaties. Ook daarvan vroeg ik me af hoe t zat.
Toen is er een tijd geweest dat ik echt op zoek was naar wat is er nu met me? Ben ik aseksueel? Heb in autisme? Speelt er wat anders? 1000'en zelftests ingevuld over godweet wat allemaal. Ik las toen over autisme en moeite met oogcontact. Ik ging erop letten, en voila, ik had moeite met oogcontact. Maar lang niet altijd en overal. Vooral thuis. Gelukkig zakte dit weer na een aantal weken en vergat ik t.
Daarna is t opzoeken enigszins gaan liggen en had ik zoiets van, boeiee, ik zie t wel. Voor nu voel ik me goed. En ik voelde me ook wel ok.
Toen kreeg ik een relatie. En langzamerhand begon t piekeren, angsten, etc weer. Echt bizarre dingen. Ik heb maanden lang gehad dat ik traptredes ging tellen. (Waarschijnlijk getriggerd door t opzoeken over autisme). Ik was de hele dag bezig met: nee Student, je gaat zo niet de traptredes tellen als je die of die trap op loopt! Of ik heb maanden gehad dat ik constant liedjes in mijn hoofd had. Of dat ik bij paaltjes waar ik langsliep op mn tanden ging bijten, me daarvan bewust was en daar de hele dag angst om had. (Achteraf, nogal ocd'erig....).
Uiteindelijk gingen al die angsten en vormen van dwang weer over na een aantal maanden. Met de relatie ging t toen niet heel top meer. Ik twijfelde heel erg, voelde ook heel veel angst daarover. En ik kan gedachtes heel moeilijk afzetten. Ik kan echt dwangmatig blijven hangen in bepaalde angst dan. Of als ik iets verkeerds opvat, blijft dat dagen door mijn hoofd spoken. Najaa, uiteindelijk ging die relatie uit. En toen een paar dagen later was ik aan t wandelen met iemand en bedacht ik me opeens weer dat oogcontact ding wat ik ooit gelezen had van autisme. En poeff, daar was die. Binnen 1 seconde was ie er. En sindsdien heeft ie me nooit meer verlaten.
In plaats van het te zien als maar een gedachte (wist ik veel, ik had geen idee van ocd toen), ging ik vooral heel goed observeren hoe ik oogcontact maakte, hoe andere mensen dat deden, hoe mensen in films dat deden etc etc. Ik ging de angst en de ocd alleen maar meer voeden: "zie je wel, ik ben me weer bewust van oogcontact en ik vind t heel eng, terwijl die andere mensen daar geen enkele moeite mee hebben". Enjahh, dan zijn we zo ongeveer aanbeland bij hoe t nu gaat.
Het is eigenlijk een jaar of 8, 9 geleden al begonnen. Na een festival, oordopjes vergeten (dom...), had ik een piepje die de volgende dag nog hoorbaar was. Na een paar dagen was die er nog en ik heb hier echt heel veel angst en stress van gehad. De ruis was nauwelijks hoorbaar meer na enige tijd, maar de angst en t constant letten op of ik t nog hoorde bleef (achteraf lijkt dit ook al ocd'ig).
Na een aantal maanden van ontzettend veel stress, is de focus hierop langzaam verzwakt en werd ik weer mezelf.
Maar dit heeft wel wat getriggerd. Daarna kwam t ene na t andere eigenlijk. Ik vroeg me af waarom ik me al heel mijn leven anders voelde. Dat was zo'n gevoel wat vanaf de middelbare ontstond. Ik had t idee dat ik niet de persoon was die ik wilde zijn. Of dat er niet uitkwam hoe ik wilde dat ik eruit kwam. Ik moest meer moeite doen om sociaal te doen of om erbij te horen dan de meesten (dacht ik) en dan ik zou willen. Ook was ik niet tot nauwelijks bezig met meiden, relaties. Ook daarvan vroeg ik me af hoe t zat.
Toen is er een tijd geweest dat ik echt op zoek was naar wat is er nu met me? Ben ik aseksueel? Heb in autisme? Speelt er wat anders? 1000'en zelftests ingevuld over godweet wat allemaal. Ik las toen over autisme en moeite met oogcontact. Ik ging erop letten, en voila, ik had moeite met oogcontact. Maar lang niet altijd en overal. Vooral thuis. Gelukkig zakte dit weer na een aantal weken en vergat ik t.
Daarna is t opzoeken enigszins gaan liggen en had ik zoiets van, boeiee, ik zie t wel. Voor nu voel ik me goed. En ik voelde me ook wel ok.
Toen kreeg ik een relatie. En langzamerhand begon t piekeren, angsten, etc weer. Echt bizarre dingen. Ik heb maanden lang gehad dat ik traptredes ging tellen. (Waarschijnlijk getriggerd door t opzoeken over autisme). Ik was de hele dag bezig met: nee Student, je gaat zo niet de traptredes tellen als je die of die trap op loopt! Of ik heb maanden gehad dat ik constant liedjes in mijn hoofd had. Of dat ik bij paaltjes waar ik langsliep op mn tanden ging bijten, me daarvan bewust was en daar de hele dag angst om had. (Achteraf, nogal ocd'erig....).
Uiteindelijk gingen al die angsten en vormen van dwang weer over na een aantal maanden. Met de relatie ging t toen niet heel top meer. Ik twijfelde heel erg, voelde ook heel veel angst daarover. En ik kan gedachtes heel moeilijk afzetten. Ik kan echt dwangmatig blijven hangen in bepaalde angst dan. Of als ik iets verkeerds opvat, blijft dat dagen door mijn hoofd spoken. Najaa, uiteindelijk ging die relatie uit. En toen een paar dagen later was ik aan t wandelen met iemand en bedacht ik me opeens weer dat oogcontact ding wat ik ooit gelezen had van autisme. En poeff, daar was die. Binnen 1 seconde was ie er. En sindsdien heeft ie me nooit meer verlaten.
In plaats van het te zien als maar een gedachte (wist ik veel, ik had geen idee van ocd toen), ging ik vooral heel goed observeren hoe ik oogcontact maakte, hoe andere mensen dat deden, hoe mensen in films dat deden etc etc. Ik ging de angst en de ocd alleen maar meer voeden: "zie je wel, ik ben me weer bewust van oogcontact en ik vind t heel eng, terwijl die andere mensen daar geen enkele moeite mee hebben". Enjahh, dan zijn we zo ongeveer aanbeland bij hoe t nu gaat.
Zwetser
zondag 23 april 2023 om 02:38
Thx, ga ik morgen doen.Moiren schreef: ↑23-04-2023 02:21Heel fijn doosje.
Bekijk Pillendoosje I Pillendoos I Medicijn doosje I Pil Box I 7 dagen I 1 Week I Paars op: https://www.bol.com/nl/p/pillendoosje-i ... _iphoneapp
Zwetser
zondag 23 april 2023 om 02:40
Een tijdje geleden had ik t zelfde: ontiegelijke klote dag en ook daarna sterk vermoeden dat ik medicatie vergeten was.
Ik heb venlafaxine (volgens mij). Heeft een super korte halfwaardetijd van iets van 11 uur. Kon best zijn dat je daar al heel snel ontwenningsverschijnselen of iets van merkte als ik die vergat zei de psychiater.
Zwetser
zondag 23 april 2023 om 02:49
Gast. Je bent dodelijk vermoeiend. Je denkt dat je de wijsheid in pacht hebt, maar je kletst maar wat. Je bent geen therapeut, dus gedraag je ook niet zo. Oh ja, en je doet aan mansplaining. Stop daarmee. En maak geen flauwe grappen over mijn nick, want dat is op de man en stafbaar.Student201 schreef: ↑22-04-2023 18:25De vraag is een beetje wat je bedoelt met chronisch. Ik vatte chronisch op als "voor altijd, dus niks aan te doen". Vandaar dat ik ook zei dat ik TO's problemen niet gelijk als chronisch zou beschrijven nog.
Als ik internet lees, lees ik vooral: heel langdurig en ingrijpend. Maar niet per se niks meer aan te doen.
In die zin kun je dus ook zeggen dat TO chronische angst heeft, waarbij ze mogelijk wel door de juiste therapie er beter mee om kan leren gaan en er veel minder last van ervaren.
zondag 23 april 2023 om 04:58
Nou, het halve forum hier gedraagt zich als therapeut en lult maar wat, dus beetje flauw om daar hier over te vallen. In elk topic over een relatie die ten einde gelopen valt wel ergens de term 'narcist' of "bindingsangst" of "hechtingsproblematiek" of een andere bs diagnose, en hetzelfde op de 'kinderen' pijler, waar iedereen mogelijk hoogbegaafd, hsp, of ass herkent in het beschreven gedrag van een kint. Bovendien vraagt TO zelf om ervaringen en zoekt herkenning, dus wat maakt het hier uit?Grumpywoman schreef: ↑23-04-2023 02:49Gast. Je bent dodelijk vermoeiend. Je denkt dat je de wijsheid in pacht hebt, maar je kletst maar wat. Je bent geen therapeut, dus gedraag je ook niet zo. Oh ja, en je doet aan mansplaining. Stop daarmee. En maak geen flauwe grappen over mijn nick, want dat is op de man en stafbaar.
zondag 23 april 2023 om 06:35
Ik heb filmpjes gekeken over cptsd en alles valt nog steeds op zijn plek.
https://youtu.be/2DeFHOEEgrM
Ik heb letterlijk alle 12. Het verklaard ook zoveel dingen die ik niet als een mentaal probleem zag. Vergeetachtigheid, concentratie, comforteten.... apart van elkaar voorkomende dingen maar daar is het een geheel.
In 2015 ben ik verkracht door mijn gewelddadige ex. Sindsdien is mijn mentale gesteldheid nog meer afgetakeld. Ook omdat ik er niks mee deed, maar mezelf de schuld gaf.
Ik geloof dus echt dat ik dit heb. Ik heb echt heftig geweld meegemaakt als kind en 20er, en psychische mishandeling. Normaal lees ik diagnoses van anderen en denk ik niet dat ik dat ook heb, maar nu...
https://youtu.be/2DeFHOEEgrM
Ik heb letterlijk alle 12. Het verklaard ook zoveel dingen die ik niet als een mentaal probleem zag. Vergeetachtigheid, concentratie, comforteten.... apart van elkaar voorkomende dingen maar daar is het een geheel.
In 2015 ben ik verkracht door mijn gewelddadige ex. Sindsdien is mijn mentale gesteldheid nog meer afgetakeld. Ook omdat ik er niks mee deed, maar mezelf de schuld gaf.
Ik geloof dus echt dat ik dit heb. Ik heb echt heftig geweld meegemaakt als kind en 20er, en psychische mishandeling. Normaal lees ik diagnoses van anderen en denk ik niet dat ik dat ook heb, maar nu...
zondag 23 april 2023 om 06:37
Ik voel het meteen als ik mijn pillen niet op tijd neem. Ik heb een doosje met 4 dagdelen. Ik gebruik daar nu 2 van.Student201 schreef: ↑23-04-2023 02:40Een tijdje geleden had ik t zelfde: ontiegelijke klote dag en ook daarna sterk vermoeden dat ik medicatie vergeten was.
Ik heb venlafaxine (volgens mij). Heeft een super korte halfwaardetijd van iets van 11 uur. Kon best zijn dat je daar al heel snel ontwenningsverschijnselen of iets van merkte als ik die vergat zei de psychiater.
zondag 23 april 2023 om 09:28
Deels de reden dat ik gestopt ben mee te schrijven.
To lijkt gevoerd te worden met alles wat anderen hebben.
Let op TO daarmee bedoel ik niet dat je niets hebt, maar dat er iets onderliggend is wat maakt dat je nu als een spons opzuigt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
