cPTSS en behandeling

30-05-2023 21:59 87 berichten
Enige tijd geleden ben ik begonnen met NET therapie voor complex trauma. Helaas stagneert de therapie, omdat de spanning zo hoog oploopt dat ik niet verder kan/durf. Daardoor blijft de spanning ook buiten de therapie hoog en dat hindert me enorm.
We zijn nu aan het kijken naar oplossingen.

En verder voor ieder met cPTSS die mee wil schrijven :)
moderatorviva wijzigde dit bericht op 03-06-2023 13:22
Reden: Titel aangepast
32.01% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees even mee, ik ga me eens verdiepen in de genoemde methoden, fijn om die hier te lezen. Succes Moiren, ik hoop dat er iets op je pad komt dat je door de stagnatie heen kan helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je Green, nog nooit van gehoord. Doen ze dit ook bij de GGZ?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
30-05-2023 23:19
Jup.
Ik bleek er ook uitermate slecht ik te zijn. 😁

Ik lees vandaag nog even terug zonder een slaperig hoofd. Heeft jouw behandelaar je niet begeleid in behandeling zonder aanraking? Ik weet niet goed hoe dat zit voor volwassenen (ik had geen moeite met de aanrakingen), maar voor mijn zoon hebben we besproken dat het ook zonder aanraken zou kunnen. Dit bleek uiteindelijk niet nodig; hij verdraagt geen aanrakingen van een ander, wél van deze therapeut.
Frizz schreef:
31-05-2023 00:02
Afhankelijk van de methode kan het zeker ook zonder aanraking, waarbij je zelf bewegingen uitvoert.
Ik ga nu slapen, maar als je wil kan ik morgen wat meer uitleg geven, een goede website geven en/of een goede therapeut waar je eens mee kan bellen voor meer info.

SSP lijkt me ook een goede in te onderzoeken, evenals traumabased yoga.

Alllemaal behandelingen gericht op het lichaam (er zijn er nog een aantal, kan morgen dus verder voor je zoeken).

Rot dat het zo slecht gaat zeg!
Het klinkt zo mèh ik wil niets, maar nog iets erbij lukt momenteel niet. Ik revalideer 5x per week en dan dus therapie, ggz, bedrijfsarts, etc. Mijn weken zitten vol wat betreft fysieke draagkracht.

Ik merk vandaag dat ik wat rustiger ben, omdat ik weet dat er extra ondersteuning ga krijgen van iemand die ik erg prettig vind. En ik heb door dit topic (ruimte om te denken door te schrijven) denk ik de kern gevonden van het niet verder kunnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Deze wil ik nog even toevoegen aan mijn tips van gisterenavond;

https://tre-nederland.nl/

En voor meer informatie over trauma en lichaam nav recente onderzoeken (bedoeld voor professionals, gaat ook vrij snel dus voor jou nu misschien too much Moi):

https://www.drakentemmers.nl/nieuws/vee ... e-marsman/
Alle reacties Link kopieren Quote
Jemig wat heftig Moiren. Die HITT klinkt voor mij eerlijk gezegd als een nachtmerrie. Het volgende heb je wellicht niets aan. Maar ik vind voor mezelf elke vorm van exposure en EMDR te stressvol. Ik merk dat ik meer heb aan de liefdevolle/niet-oordelende aanwezigheid van een ander mens, bij wie ik zelf leer om mijn zenuwstelsel te reguleren. Een soort biofeedback is dat eigenlijk. Zodat het lichaam leert, in hele kleine stapjes, hoe veiligheid voelt en dat dissocieren niet meer nodig is.

Zoals in het boek van Bessel van der Kolk mooi wordt omschreven, is complex/vroegkinderlijk trauma woordeloos. Het zit in een gedeelte van ons brein/zenuwstelsel waar ons bewustzijn niet bijkomt. Erover praten is een omweg en triggert ook heel erg.

De weg van fysieke veiligheid en geruststelling ervaren werkt voor mij effectiever dan erover nadenken/praten. Alsof het lichaam dan als vanzelf op den duur dingen begint op te ruimen, juist zonder gedachten en woorden erover te hebben. Ik vind dat zo ontzettend fijn, dat ik in mijn leven niet meer hoef te praten over trauma's, en dat ze toch alsnog verwerkt worden. Dat zijn mooie voortschrijdende inzichten in de psychiatrie.

Eigenlijk heb ik het dus over lichaamsgerichte therapie nu. Dat kan dus ook zonder aanrakingen, met respect voor je grenzen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
31-05-2023 13:13
Het klinkt zo mèh ik wil niets, maar nog iets erbij lukt momenteel niet. Ik revalideer 5x per week en dan dus therapie, ggz, bedrijfsarts, etc. Mijn weken zitten vol wat betreft fysieke draagkracht.

Ik merk vandaag dat ik wat rustiger ben, omdat ik weet dat er extra ondersteuning ga krijgen van iemand die ik erg prettig vind. En ik heb door dit topic (ruimte om te denken door te schrijven) denk ik de kern gevonden van het niet verder kunnen.

Oh dat snap ik heel goed, dat kost ontzettend veel tijd en energie.
Bij zowel mijzelf als bij zoon ging de draagkracht direct na de eerste behandeling MNRI omhoog.

Goed dat er wat ruimte komt om te denken. Ik hoop dat je snel wat verbetering voor elkaar krijgt.

Mocht je toch nog iets willen weten stuur me een pb. Mijn behandelaar heeft ervaring met cPTSS, en er zijn er nog enkele in Nederland.
Frizz schreef:
31-05-2023 13:17
Deze wil ik nog even toevoegen aan mijn tips van gisterenavond;

https://tre-nederland.nl/

En voor meer informatie over trauma en lichaam nav recente onderzoeken (bedoeld voor professionals, gaat ook vrij snel dus voor jou nu misschien too much Moi):

https://www.drakentemmers.nl/nieuws/vee ... e-marsman/
Die eerste klinkt interessant, maar helaas niet in mijn woonplaats. Ik kan niet zelf rijden en leun wat dat betreft al veel te zwaar op mijn netwerk.
Ik sla hem wel op, want ik denk dat me wel wat op kan leveren!
Alle reacties Link kopieren Quote
Vage jouw post sluit precies aan op mijn linkje.
Ontzettend fijn dat er inmiddels behandelmogelijkheden zijn zónder praten! Helaas loopt de reguliere ggz vaak wel nog achter, en met pech moet je zelf je portemonnee trekken. Maar ik weet ook wel dat er middels pgb’s dergelijke behandelingen zijn bekostigd.
@Vage ik volg nu ook een exposure therapie. Juist omdat ik overal omheen weet te praten, dissocieer etc. Ik ben ook echt stukken uit mijn leven kwijt, waardoor ik niet alles begrijp. Ik vind dit zelf echt de meest passende therapie. Mijn therapeute is zo lief en zorgzaam, soms zo erg dat ik er ongemakkelijk van word.
Elmervrouw schreef:
31-05-2023 13:02
Dank je Green, nog nooit van gehoord. Doen ze dit ook bij de GGZ?
Dat weet ik eerlijk gezegd niet goed. Het staat in Nederland nog in de kinderschoenen. Mijn therapeut is hierin opgeleid in de VS, ik weet wel dat ze samen met een collega het bij de reguliere ggz implementeert - of het probeert. Maar zorgverzekeraars zijn lastig te overtuigen. Mijn therapeut is particulier dus voor heel veel mensen helaas geen optie...
Frizz schreef:
31-05-2023 13:17
Deze wil ik nog even toevoegen aan mijn tips van gisterenavond;

https://tre-nederland.nl/
Via deze link kwam ik bij mijn lichaamsgerichte therapeut en herken wat Vage schrijft. We praten niet alleen over gebeurtenissen, het is vooral gericht op het voelen, het onderbewustzijn, zonder aanrakingen.

Het boek van Bessel van der Kolk klinkt interessant. Bedankt voor de tip.

Heftig Moiren. Fijn dat je een lieve therapeut hebt. Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
31-05-2023 13:25
@Vage ik volg nu ook een exposure therapie. Juist omdat ik overal omheen weet te praten, dissocieer etc. Ik ben ook echt stukken uit mijn leven kwijt, waardoor ik niet alles begrijp. Ik vind dit zelf echt de meest passende therapie. Mijn therapeute is zo lief en zorgzaam, soms zo erg dat ik er ongemakkelijk van word.
Fijn om te lezen dat je bij haar in goede handen bent, dat is het belangrijkste.

Exposure is wel een enorme aanslag op je systeem. Is het niet juist een idee om een pauze in te lassen of de frequentie te verlagen, zodat je het allemaal kan laten bezinken en je systeem kan kalmeren? Zodra je dissocieert gebeurt er sowieso niets namelijk, dan sta je in overlevingsstand. Er moet wel ook emotioneel volwassen en stabiel zelf zijn om het allemaal in te integreren. Werken jullie daar ook aan in de therapie?

Ik weet nog van mijn opleiding dat als mensen 'decompenseren' tijdens therapie dat je eigenlijk gewoon eerst niet verder kan. Complex trauma verwerken is tegelijkertijd een persoonlijkheid ontwikkelen, dat werkt anders dan met PTSS.

Dus die HITT voor CPTSS dat begrijp ik eigenlijk niet, waarom ze dat doen. Het is nogal hardcore, je kan niet zomaar een beerput vol vroegkinderlijk trauma opentrekken als iemands volledige dagelijkse leven gebaseerd is op coping en er nog geen stabiel zelf is ontwikkeld. Hoe moet je je dan staande houden?
Het gaat ook niet om (vroeg)kindtrauma.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien is het interessant om een topic juist over vroegkinderlijk trauma (C-PTSS en DIS/AGDS) te starten, en dan vooral over behandelingen die wél werken. Zoals datgene waar Green bijv. over schrijft, Ik ben in behandeling bij een TRTC, en de behandeling stagneert door vertrek van mijn behandelaar en ik heb nog geen nieuwe. Misschien is wat blikverruiming niet verkeerd.
*Overweging voor mezelf*
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Wat vervelend EV! Ik heb ook gehoord dat het erg moeilijk is geschikte behandelaars te vinden voor een TRTC. Hopelijk komt er snel weer iemand.

Ik vind het wel interessant om mee te schrijven in zo'n topic maar de drempel om dat te openen is hoog voor mij. Iets met acceptatie en iets met imposter denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
31-05-2023 17:27
Het gaat ook niet om (vroeg)kindtrauma.
Sorry, aanname van mij.

Maar met deze therapeut meer tijd nemen om eerst draagkracht op te bouwen is geen optie?
Elmervrouw schreef:
01-06-2023 09:59
Misschien is het interessant om een topic juist over vroegkinderlijk trauma (C-PTSS en DIS/AGDS) te starten, en dan vooral over behandelingen die wél werken. Zoals datgene waar Green bijv. over schrijft, Ik ben in behandeling bij een TRTC, en de behandeling stagneert door vertrek van mijn behandelaar en ik heb nog geen nieuwe. Misschien is wat blikverruiming niet verkeerd.
*Overweging voor mezelf*
Waarom zou ik een topic over vroeg kindtrauma starten?
Vage schreef:
01-06-2023 10:26
Sorry, aanname van mij.

Maar met deze therapeut meer tijd nemen om eerst draagkracht op te bouwen is geen optie?
Daar gaat het dus “mis”. Hoe langer er tussen zit, hoe hoger de spanning wordt. En ik ben dus vooral op zoek naar hoe met die spanning te dealen, zodat ik gewoon de therapie kan doen.
Tips als die van GreenLady zijn dus helpend :)
Wat heftig dit!

In hoeverre sta je open voor alternatieve methoden/thearpie?
ik wil hier niet de plank mis slaan en laten overkomen dat je met paarse muts bloemn moet gaan pluken en dan weer beter bent, maar ergens zou het stom zijn als ik het niet met je deel, stel dat je hier wat aan zou hebben.

Kan je een pb sturen , maar als je hier geen behoefte aan het is dat ook helemaal prima.
Catco schreef:
01-06-2023 10:54
Wat heftig dit!

In hoeverre sta je open voor alternatieve methoden/thearpie?
ik wil hier niet de plank mis slaan en laten overkomen dat je met paarse muts bloemn moet gaan pluken en dan weer beter bent, maar ergens zou het stom zijn als ik het niet met je deel, stel dat je hier wat aan zou hebben.

Kan je een pb sturen , maar als je hier geen behoefte aan het is dat ook helemaal prima.
Helemaal niet. Ik wil gewoon deze therapie doen en afmaken. Ik ga niet nog allerlei andere therapieën ernaast of in plaats van volgen.
Begrijpelijk, ik wens je hier alle kracht en sterkte mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren, ik bedoelde niet dat jij dat zou moeten doen, daar een topic over starten. Het was een beetje hardop denken voor mezelf, of ik dat zou willen doen. Het valt me op dat er hier op het forum zoveel kennis aanwezig is; ik krijg nu dan wel psycho-educatie etc, maar nog geen informatie over trauma-aanpak/behandeling in de fase van verwerking. Maar eerlijk gezegd hier ook wat drempelvrees, net als Green voelt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Wat mij betreft kan dat gewoon hier hoor :)
Catco schreef:
01-06-2023 10:59
Begrijpelijk, ik wens je hier alle kracht en sterkte mee.
Dank je :) En het was mss wat bot gezegd. Ik heb lang in het alternatieve circuit getherapiet, omdat ik in het reguliere steeds weggestuurd werd. Totdat ik me op mijn aandringen specifiek heb laten testen en er een diagnose kwam en ik godzijdank werd doorverwezen naar een goede behandelaar. Daar ben ik nu zo’n15 jaar onder behandeling en het voelt prettig om deze behandeling ook op de afdeling te doen. Veel overleg, kennis en ik hoef niet alles 100x opnieuw te vertellen. En extra ondersteuning is daardoor ook makkelijk geregeld. Ik voel me er fijn en vertrouwd en veilig.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven